.

Amy Jade Winehouse (Enfield, 14 september 1983) is een Britse jazz- en soulzangeres die grotendeels haar eigen nummers schrijft. Ze is afkomstig uit Enfield, Londen, en volgde een opleiding aan de London School of Performing Arts.

In het begin van de 21ste eeuw start Winehouse haar zangcarrière door een aantal van haar zelfgeschreven nummers op te nemen, met onder andere Fink als producer. In 2003 brengt Winehouse haar debuutalbum Frank uit. Voor dit album werd ze genomineerd voor een Mercury muziekprijs en won ze een Ivor Novello Award voor haar debuutsingle Stronger Than Me.

In 2006 brengt Winehouse haar tweede album uit, Back To Black. De eerste single van dit album, Rehab, werd een hit en bereikte vele hitlijsten over de hele wereld. In Nederland gebeurde dit begin 2007, en behaalde de 17e positie in de Top 40. Het nummer You Know I'm No Good wordt als tweede single uitbracht, maar bereikt de Top 40 niet. Hetzelfde gebeurt met haar derde single, Tears Dry On Their Own. Haar nieuwe single Valerie daarentegen, behaalde in zijn derde week Top 40 zelfs de nummer-1 positie, en werd daarmee de eerste nummer-1 hit alleen met downloads.

Het nummer Rehab gaat erover dat iedereen wil dat ze afkickt van haar hevig alcoholgebruik. Dit vindt zij zelf niet nodig. Toch was ze op Pinkpop 2007 niet aanwezig omdat ze stomdronken was. Haar act werd vervangen door Krezip. En ook haar concert op het North Sea Jazz Festival, dat gepland stond voor zondag 15 juli 2007, ging niet door. Volgens haar management was ze oververmoeid. Marcus Miller verving haar. Op 22 oktober 2007 ging haar uitverkochte concert in Heineken Music Hall wel door, ondanks dat ze volgens de meeste aanwezigen niet helemaal nuchter was.

Tijdens de uitreiking van de MTV Europe Music Awards (EMA) op 1 november 2007 in München traden diverse grote internationale artiesten op, maar wist zij toch het meest op te vallen. Presentator Snoop Dogg kondigde haar als volgt aan: "She didn't go to rehab, she came out here to sing (...)". Nu.nl over haar optreden: "Het meest bizarre optreden bracht Amy Winehouse. Stomdronken zong ze Back to Black. (...) Altijd is het onzeker of ze wel optreedt als ze ergens op het programma staat. Hoe dan ook, ze was er toch maar weer, soms wat snuivend aan haar neus. Toen ze de award kreeg, zei ze helemaal niets." ^[1]

Inmiddels is ze wel degelijk to rehab gegaan. Ze wou zich voorbereiden op de Grammy Awards, waar ze vijf van de zes nominaties verzilverde, maar de Amerikaanse ambassade wilde haar geen visum verlenen. Vandaar dat ze haar live-optreden en dankspeech in een Londense studio heeft gefilmd voor satellietuitzending. 'Amy Winehouse, eenzaam aan de top' kopte de Metro op 12 februari 2008.

• Op 14 februari 2007 won ze een Brit Award voor beste Britse vrouwelijke artiest.
• Op 13 juli 2007 verschijnt het album Back To Black : Live From Amsterdam. Op dit album zijn zes live nummers toegevoegd, afkomstig van het concert dat zij in februari 2007 gaf in Paradiso in Amsterdam.
• Op de MTV Video Music Awards, die op 9 september 2007 in Las Vegas werden gehouden, was ze genomineerd in 3 categorieën: Beste Vrouwelijke Artiest van het Jaar, Beste Nieuwe Artiest en Video van het Jaar, te weten voor het nummer Rehab.
• 10 februari 2008 - vijf Grammy Awards :
  • Record of the Year - "Rehab"
  • Song of the Year - "Rehab"
  • Best New Artist
  • Best Female Pop Vocal Performance - "Rehab"
  • Best Pop Vocal Album - Back to Black

Sabien Tiels (Hasselt, 30 oktober 1976) is de artiestennaam van de Vlaamse zangeres Sabine Tielens. Ze treedt reeds van kindsbeen af op: op haar dertiende wordt ze derde op het liedjesfestival “Euronoté” in Italië. Ze neemt lessen in notenleer, instrument, dictie en jazzballet tot ze op veertienjarige leeftijd ingangsexamen doet in de Kunsthumaniora van Hasselt.

De eerste zelfgeschreven single Voor jou kent redelijk succes. In 1995 is ze laureate van de Radio 2 Zomerhit voor het beste debuut. De eerste CD Hou je morgen nog van mij bevat enkele successen zoals Trein, e.a.

In 1999 verschijnt Ik ben ik, een rijper album met een gelijknamige theatertour. In 2000 toert ze op festivals en in de theaters met Ode aan Betreurde Stemmen, een muzikaal eerbetoon aan o.a. Ann Christie, Louis Neefs en Wim de Craene.

In 2001 doet ze iets gelijkaardigs voor de kleinkunst met haar nieuwe album Optie Adoratie, waarop ze een persoonlijke interpretatie geeft aan tijdloze meesterwerkjes van o.a. Miel Cools, Herman van Veen, Zjef Vanuytsel, Jacques Brel en Toon Hermans.

In 2003 verschijnt Ritme van de Tovenaar, een album met elf nieuwe songs van eigen hand, geproduceerd door haar pianist, arrangeur en levenspartner Dirk Schreurs. Ze is moeder van Pieterjan en sedert 2002 is ze meter van vzw Autisme Limburg.

Nathaniel Adams Coles (Montgomery, 17 maart 1919 - Santa Monica, 15 februari 1965) was een Amerikaans jazz-zanger, pianist en songwriter.

Nat "King" Cole zoals hij meestal genoemd wordt, werd in Montgomery, Alabama geboren en is de vader van zangeres Natalie Cole en broer van zanger Freddy Cole. Cole wordt algemeen beschouwd als de beste mannelijke vocale jazz- en balladvertolker van de jaren vijftig en zestig.

Op vierjarige leeftijd verhuist het gezin naar Chicago. Zijn vader is slager en diaken in de True Light Baptist Church. De jonge Nat wordt door zijn moeder was organiste in de kerk en stimuleert Nat muziek te studeren. Vanaf zijn twaalfde jaar bespeelt ook Nat het kerkorgel en zingt hij kerkliederen. Zijn echte interesse gaat echter als snel uit naar de jazzmuziek. Zijn ouders kunnen de belangstelling voor de jazz muziek niet echt waarderen. Jazz wordt immers in de nachtclubs gespeeld. De oudste broer van Nat, Eddie heeft dan al een bekende jazz band, de 'Rogues of Rhythm'.

In het jaar 1936 vertrekt Nat naar Los Angeles, en geeft van 1936 tot 1945 zijn naam aan The King Cole Trio (in eerste formatie met Oscar Moore en Wesley Prince). In 1943 neemt hij het nummer 'Straighten Up and Fly Right' op, wat z'n eerste nationale hitsong wordt. Het nummer is gebaseerd op één van z'n vaders preken en op een bekend zwart volksverhaal. Cole wordt door zijn trio-opnamen als één van de groten uit de jazzwereld beschouwd.

Vanaf 1945 besluit Nat zijn bijzondere stem ook buiten de jazz te laten horen. Hij ontwikkelt zich meer en meer als (jazz) ballad zanger. Zijn herkenbare stem zorgt voor een miljoenenomzet bij platenmaatschappij Capitol. Cole is de superstar van de jaren vijftig.

Wanneer hij in 1948 als eerste zwarte Amerikaan een huis koopt in de blanke buurt Hancock Park in Los Angeles vertellen de eigenaren hem dat ze geen "ongewensten" in de buurt willen. Cole antwoordt: "Ik ook niet. En als ik een ongewenst iemand zie komen, ben ik de eerste die klaagt."

In de jaren veertig is Cole de eerste Afro-Amerikaan met een eigen radioprogramma en in de jaren 1956-1957 heeft hij als eerste zwarte Amerikaan een eigen wekelijkse televisieshow bij NBC. Daarnaast treedt hij herhaaldelijk als filmacteur op , o.a. in St. Louis Blues.

Cole rookte drie pakjes cool-menthol sigaretten per dag. Volgens Cole droegen de sigaretten ertoe bij dat zijn stem voldoende laag bleef. Om die reden rookte hij voor iedere plaatopname meestal drie sigaretten achter elkaar. In het najaar van 1964 merkt Cole dat hij gewicht verliest. In oktober 1964 wordt bij hem longkanker geconstateerd. De verschillende behandelingen (o.a. een Cobalt-behandeling) slaan niet aan en Nat King Cole overlijdt in het St. John's Hospital in Santa Monica (Californië). Nat King Cole is begraven op Forest Lawn Memorial Park] in Glendale (Californië).

Hij was getrouwd met Maria Ellington en had vijf kinderen. Ook zijn dochter Natalie Cole en zijn jongere broer Freddie Cole zijn zangers.

In de jaren negentig wordt Cole opnieuw populair, dankzij zijn dochter Nathalie Cole, die op de cd Unforgettable haar zang combineert met oude opnamen van haar vader.

.

ABBA is de naam van een voormalige, megasuccessen boekende, Zweedse popmuziekgroep, die bestond uit de volgende vier vocalisten:

• Agnetha Fältskog (geb. 5 april 1950 in Jönköping, Zweden);
• Björn Ulvaeus (geb. 25 april 1945 in Göteborg, Zweden);
• Benny Andersson (geb. 16 december 1946 in Vällingby (Stockholm), Zweden);
• Anni-Frid Lyngstad (geb. 15 november 1945 in Ballangen, Noorwegen).

De naam ABBA was een acroniem van de voornamen van de leden. Toch wordt de naam vaak als Abba geschreven. Wereldwijd neemt ABBA, na The Beatles, de tweede plaats in qua aantal verkochte albums (ruim 350 miljoen stuks). Het succes begon toen ABBA in 1974 het Eurovisie Songfestival won met het nummer Waterloo. Manager van de groep was Stig Anderson. In 1983 werd een pauze ingelast, die echter zou leiden tot het uiteenvallen van de formatie.

In 1999 ging in Londen de musical Mamma Mia! van start (deze bevat de songs van ABBA maar heeft een verhaal, dat niet over de leden zelf gaat). Hij werd overal in de wereld, in verschillende talen, opgevoerd. In 2004 wees het viertal een aanbod van 1 miljard dollar af dat werd gedaan voor een eenmalige reünie.

Benny Andersson was lid van de Zweedse rockband de "Hep Stars". Deze groep beleefde tussen 1964 en 1969 in Zweden haar hoogtepunt en was ontstaan naar model van bijvoorbeeld Herman's Hermits, The Beatles en The Rolling Stones. Björn Ulvaeus was lid van de "Hootenanny Singers". Deze groep had een rustiger geluid dan de Hep Stars. Af en toe kruisten de wegen van beide groepen elkaar en dat leidde tot het samen schrijven van enkele liedjes door de twee genoemden. Agnetha Fältskog, het jongste lid van ABBA, was in haar tienerjaren al bekend en speelde bijvoorbeeld de rol van Maria Magdalena in de Zweedse versie van de musical Jesus Christ Superstar. Ook schreef Agnetha zelf muziek. Ze bracht in Scandinavië vele hitsingles en zes succesvolle soloalbums uit en behoorde al voordat ABBA bestond, tot de populairste artiesten in haar vaderland. Tijdens één van hun tours ontmoette Agnetha Björn van de Hootenanny Singers. Ze trouwden in 1971, iets wat in de Zweedse media groots werd verslagen. Anni-Frid "Frida" Lyngstad was parttimezangeres en nam deel aan een talentenjacht, die ze won. Haar muzikale doorbraak kwam op het moment dat Zweden rechts ging rijden in plaats van links. De bevolking werd gevraagd niet de straat op te gaan. Frida trad op in een spectaculaire show die die nacht op televisie werd uitgezonden. Niet veel later ontmoette zij Benny Andersson, waarmee ze trouwde in 1978

Begin jaren '70 hadden Björn en Agnetha, ondanks hun huwelijk, nog ieder hun eigen carrière. Stig Anderson, manager van de Hootenanny Singers, bracht Björn en Benny echter samen in één band. Deze beiden vroegen vervolgens hun partners Frida en Agnetha in 1971 de achtergrondvocalen voor hun rekening te nemen op het album Lycka. Van toen af vormden de vier samen een band, met de naam Björn, Benny, Agnetha & Anni-Frid. Björn en Benny zetten hun samenwerking voort en experimenteerden met nieuwe arrangementen en geluiden. Resultaat was de single People need love. Het werd een bescheiden hit, maar voldoende om aan te tonen, dat de samenwerking goed was. Het jaar daarop, 1973, werd Ring Ring gemaakt, waarmee de groep voor het eerst deelnam aan het Nationale Songfestival. Velen verwachten dat het de eerste plaats zou worden, maar weer werd het een derde. Stig was overtuigd van het feit, dat een hit in Engeland of Amerika de definitieve doorbraak zou betekenen en zocht naar een andere bandnaam. Uiteindelijk werd het acroniem ABBA gekozen.

In 1974 won de band, nu onder de nieuwe naam ABBA, het Nationale Songfestival en werd uitgezonden naar het Eurovisie Songfestival, waaraan deelgenomen werd met het zelf geschreven nummer Waterloo. Dit liedje is een paar jaar geleden gekozen tot beste Eurovisie song festival liedje van de afgelopen 50 jaar! Dit werd tevens een hit in Engeland, ABBA's eerste nummer 1. In de VS kwam het op een zesde plaats. Een vervolg zat er echter nog niet in. Het duurde tot SOS, oorspronkelijk als solosingle voor Agnetha geschreven, voordat ze een nieuwe top-10 hit hadden. Na SOS was de status van eendagsvlieg definitief verdwenen.

Na 1975 kwam wereldwijd succes met onder meer Mamma Mia en Fernando. Daarna volgden Money, Money, Money, Knowing Me, Knowing You en Dancing Queen, hun grootste hit, van het album Arrival. Van het album ABBA - The Album kwamen hits als Take a Chance On Me, Thank You For The Music en The Name Of The Game en Eagle. In 1978 was ABBA uitgegroeid tot een megagroep. Hits als Summer Night City, Chiquitita, Voulez-Vous, Does Your Mother Know, Gimme! Gimme! Gimme! (A Man After Midnight), I Have A Dream en Super Trouper bleven komen. De relatie tussen de bandleden ging echter achteruit, iets wat te merken was in singles als The Winner Takes It All en One Of Us.

In 1983 laste de groep een rustperiode in, waarna ze besloten niet verder te gaan. De singles The Day Before You Came en Under Attack blijken achteraf de laatste ABBA releases te zijn. Met het in 1982 verschenen compilatie-album The Singles sloot ABBA zijn bestaan af, met een wereldwijd nummer 1 album.

Nadat ABBA was opgehouden als groep te bestaan, legden Björn en Benny zich gezamenlijk toe op het componeren van muziek voor musicals. Een van de eerste was Chess (1984), waarvoor Tim Rice de tekst schreef. Chess draaide drie jaar lang in Londen en in 1988 kwam ook een Broadwayversie uit. Deze werd echter geen succes, wat te wijten was aan een gewijzigde opzet. Björn en Benny hadden echter een goed gevoel bij musical, wat overigens ook al tijdens tours van ABBA bleek. In 1999 ging de op de gelijknamige ABBA-hit gebaseerde musical Mamma Mia! in première in Londen. Het zou een groot succes worden, met vertalingen in vele landen. Anno 2006 werken Benny en Björn aan de Engelse versie van hun Musical Kristina från Duvemåla (Kristina uit Duvemåla), die op Broadway in première moet gaan. Benny is verder actief met zijn folkmusic band 'BAO' In 2007 verschijnen er berichten in de pers dat Benny met zijn groep een oud ABBA nummer uit 1979 dat niet eerder op cd is verschenen zal opnemen en uitbrengen. De fans wachten in spanning af!

Agnetha en Frida gingen beiden op de solotoer. In 1982 bracht Frida haar album Something's Going On uit, dat door Phil Collins geproduceerd werd. Van dit album verkocht de roodharige zangeres ruim 1.5 miljoen exemplaren. Na het relatief floppen van het album Shine besloot zij te stoppen met zingen. Het gebrek aan solosucces, maar vooral motivatie was aanleiding tot deze stap. Wel bracht ze in 1996 (maar dan alleen in Zweden) nog het album Djupa Andetag uit. Deze cd werd in Zweden een grote hit en behaalde zelfs de eerste plaats. Geen van de drie singles wist echter de Zweedse top 10 te bereiken. In 2006 verschijnt er van Frida een dvd met een retrospectief van haar carrière. Alhoewel het in de planning staat dat de dvd overal ter wereld verkrijgbaar zal zijn, verschijnt hij alleen in Zweden en Nederland in de winkels. Frida verkoopt in de twee landen samen niet meer dan 2500 dvd's. Anno 2007 heeft Frida geen plannen meer voor een internationaal soloalbum en houdt zij het bij wat low-profile duetten die in zeer beperkte oplage verkrijgbaar zijn. Haar laatste recente opname was met Ex-Deep Purple Jon Lord, the Sun will shine again, uit 2004. Zij heeft het nummer tijdens het concert van Jon Lord in Keulen live gezongen. Verder verscheen er in Duitsland 2005 een fan-boek van verstokte Frida fans Philippe Elan & Jean-Marie Potiez. In hetzelfde jaar verschijnt er internationaal een officieel boek van de hand van Benny, Bjorn en Mamma Mia producent Judy Craymer onder de titel 'Mamma Mia, How can I resist you'.

Agnetha deed het na ABBA iets beter in haar eentje. De singles 'Never Again', 'The heat is on', 'Wrap your arms around me' en 'I won't let you go' (van haar tweede soloalbum 'Eyes of a woman') werden in de jaren tachtig in Europa, Japan en Scandinavië hits, de een wat kleiner dan de andere. Met 'The heat is on' scoorde zij in vele landen een van de grootste zomerhits van 1983. Het eerste internationale solo album 'Wrap your arms around me' verkoopt wereldwijd meer dan 1,3 miljoen exemplaren. Na het verschijnen van haar derde Engelstalige album I stand Alone in 1988 en de kleine Billboard hit I wasn't the one in Amerika, stopte ook Agnetha wegens gebrek aan groot succes met zingen. In 1998 verschijnt er een internationaal Greatest Hits album van Agnetha met de titel "That's me - The Greatest Hits" waar het publiek in het algemeen niet warm voor loopt. Daarnaast brengt Agnetha in 1996 een boek uit met haar levensverhaal. In 2004 maakt ze haar echte comeback met het album 'My Colouring Book'. Het album werd goed ontvangen en haalde in verschillende Europese landen de top 10. In Zweden staat het album wekenlang op de eerste plaats. Ook in Duitsland, Nederland en Groot-Brittannië doet de cd van Agnetha het goed. De single 'If I thought you'd ever change your mind' weet zelfs de Britse top 10 te halen in de midweek sales van mei 2004 maar uiteindelijk blijkt het net de top 10 niet te halen als de chart openbaar wordt gemaakt. Aan het einde van het jaar verschijnt er in Scandinavië een cd-box "Agnetha 1967-1979", met daarin alle zeven solo albums die Agnetha voor en tijdens de ABBA periode opnam voor Sony Music. Begin 2006 verschijnt er een nieuwe Greatest Hits cd '13 Hits' van Agnetha met daarop songs van haar eerste twee solo albums na ABBA. Net als bij de post ABBA solo albums van Frida, verschijnen ook de solo albums die Agnetha na ABBA op het Universal label maakte geremastered en met nieuw artwork op de markt. De interesse in deze re-releases van beide dames is beperkt.

In 2005 verschijnt Agnetha op de première van 'Mamma Mia' in Stockholm. Ze wordt in de zaal ontvangen met een staande ovatie, terwijl haar andere ABBA collega's onopvallend de zaal in kunnen lopen. Agnetha is de ster van de avond. Ook bij het stoppen van de musical in 2007 is Agnetha aanwezig. Na afloop zingt ze live met collega Tommy Korberg het duet 'True Love' met Benny aan de piano! Samen met Bjorn en Benny staat Agnetha die avond ook nog even op het podium om een Zweeds danklied te zingen. De drie ABBA leden zijn duidelijk weer vrienden. Frida is die avond niet aanwezig. Agnetha werkt inmiddels aan een nieuw album met zelfgeschreven songs, zo fluisteren de ingewijden nu. De release zal waarschijnlijk in 2008 plaatsvinden. Tevens werkt Agnetha's eigen productie maatschappij aan een dvd over haar carrière.

.

Billy Ocean (pseudoniem van Leslie Charles, 21 januari 1950) is een Britse zanger die in de jaren '70 en '80 enkele grote internationale hits scoorde.

Billy Ocean is geboren in Trinidad, maar verhuisde op achtjarige leeftijd met zijn familie naar Engeland. Als tiener zong hij in clubs in Londen. In 1974 bracht hij zijn eerste single uit, onder de artiestennaam Scorched Earth.

Vanaf 1976 zong hij onder de naam Billy Ocean. Van zijn debuutalbum Billy Ocean kwam de single Love really hurts without you. Dit nummer werd een hit in onder meer Groot-Brittannië, de Verenigde Staten en Nederland. Gedurende de jaren '70 en '80 volgden meer hits.

In 1984 brak de grootste succesperiode van Billy Ocean aan, met het album Suddenly. In 1986 scoorde Billy Ocean in Nederland een nummer 1-hit met het nummer When the going gets tough, the tough get going. Deze nummer 1-hit werd enkele jaren later gevolgd door een tweede nummer 1-hit met Get outta my dreams, get into my car. Beide nummers zijn mede geschreven en geproduceerd door de muziekproducent Robert John "Mutt" Lange.

Na deze grote successen slaagde Billy Ocean er niet meer in grote hits te scoren. Wel bracht hij nog verschillende albums uit, waaronder een Greatest Hits album in 1989. Ook tourt Billy Ocean nog altijd. Op 6 december 2007 trad hij weer op in Nederland, in Paradiso. Een nieuw album volgt voorjaar 2008.

In 2002 kreeg hij een eredoctoraat in de muziekwetenschappen aangeboden door de universiteit van Westminster.