Ja hoor, onklopbare Valverde wint ook Luik-Bastenaken-Luik
Topfavoriet Alejandro Valverde heeft de 103e editie van Luik-Bastenaken-Luik gewonnen. Een kopgroep van acht hield erg lang stand en zorgde zo voor een zenuwslopende aanloop richting de finale. De strijd barstte pas echt los op de voorlaatste helling van de dag maar de laatste twintig kilometer leverde alsnog een straffe finale op. Toch wachtte Valverde tot de laatste (slopende) 500 meter in Ans om uiteindelijk na 258 kilometer Dan Martin te kloppen in de sprint. Het is de vierde keer dat “El Imbatido” of “de onklopbare” wint in Luik, de derde keer dat de 36-jarige Spanjaard van Movistar de dubbel met de Waalse Pijl lukt.
Na een aangrijpende start in Luik met een eerbetoon aan de overleden Michele Scarponi(waarbij veel renners het niet droog hielden) kregen we meteen koers. Thomas De Gendt kon daarbij uiteraard niet ontbreken maar hij werd in een zenuwachtig begin teruggehaald door de groep. Uiteindelijk geraakten acht renners weg: Bart De Clercq van Lotto-Soudal was de enige landgenoot voorin. De overige zeven vluchters waren Fabien Grellier (Direct Energie), Tiago Machado (Katusha), Anthony Perez (Cofidis), Stéphane Rossetto (Cofidis), Aaron Gate (Aqua Blue), Mekseb Debesay (Dimension Data) en Nick van der Lijke (Roompot). Bijtertje Olivier Pardini (WB - Veranclassic) probeerde kilometerslang de sprong naar de koplopers te maken maar moest na meer dan een uur achtervolgen dan toch de handdoek gooien.
Kopgroep krijgt wel érg grote voorsprong...
De samenstelling van de kopgroep was naar de zin van het peloton, waar Movistar in dienst van topfavoriet Alejandro Valverde het tempo bepaalde. Meer zelfs, de Spaanse ploeg stond er lange tijd alleen voor waardoor de voorsprong meteen hoog mocht oplopen naar dertien minuten. Uiteindelijk staken Sky en Quick Step toch een handje toe in de achtervolging maar de vluchters konden na de lange aanloop met een bonus van nog meer dan tien minuten aan de drie nieuwe hellingen beginnen.
Door wegenwerken waren drie historische beklimmingen dit jaar immers weggevallen: de Côte de Wanne, de Stockeu en de Haute Levée werden vervangen door de Côte de Pont, de Côte de Bellevaux en de steile Côte de la Ferme Libert (gemiddeld 12,1%). Voorin viel enkel Debesay weg maar de kopgroep bleef stand houden. Op de smalle wegen van de Oostkantons was het in het peloton vooral opletten voor valpartijen maar grote averij bleef uit. Laurens De Plus kon op de steile stukken zijn benen wel niet stilhouden en zorgde even voor wat nervositeit maar het was nog te vroeg om door te gaan.
Met nog steeds een bonus van een zestal minuten begon de tijd echter te dringen. Op de Col du Rosier voerde Quick Step het tempo verder op, samen met Movistar. De slijtageslag werd vol doorgezet en in een dolle vaart ging het dan via de Col du Maquisard naar de mythische Côte de La Redoute.
De grote voorsprong van de vluchters zorgde toch stilaan voor nervositeit in het peloton. Het was uiteindelijk AG2R met Pierre Latour dat de koers probeerde open te breken. Betancur schoof mee als waakhond van Movistar maar haast alle grote ploegen hadden een mannetje mee met ondermeer De Marchi (BMC) en Brambilla (Quick Step).
Op La Redoute namen Tim Wellens, Laurens De Plus, Michael Mathews, Roman Kreuziger en Alejandro Valverde himself het heft in handen. Het zorgde voor een serieuze schifting in het peloton en Quick Step duwde nu vol door met De Plus en Devenyns als Vlaamse werkpaarden.
Op naar de Côte de La Roche-aux-Faucons dan maar, de voorlaatste helling waar Anthony Perez (Cofidis) nog als koploper aan begon met twee minuten bonus. Hij kreeg plots de steun van ploegmaat Rossetto waardoor we zelfs even een koppeltje kregen aan het front. Maar achter hen barstte de koers (eindelijk) helemaal open met onder meer Roman Kreuziger (Orica) en Tim Wellens voor Lotto-Soudal.
Terwijl Rossetto nog alleen vooruit reed, gooide Wellens zijn kaarten op tafel toen alles weer dreigde samen te komen. Wellens sprong naar de kop van de wedstrijd en stoof in een rotvaart af op de Côte de Saint-Nicolas. De 25-jarige Limburger begon te klimmen met amper vijftien seconden voorgift en dat bleek onvoldoende tegen een losgeslagen groep met favorieten.
Henao (Sky) nam fors over met Albasini (Orica) in het wiel maar Valverde (Movistar), Martin (Quick Step) en Mathews (Sunweb) volgden gezwind maar ook Greg Van Avermaet en Dylan Teuns (BMC) doken plots vooraan op. Formolo (Cannondale) probeerde het op zijn beurt alleen maar op de slopende aankomststrook in Ans was hij kansloos alleen.
Niets tegen te beginnen...
Bij het ingaan van de slotkilometer koos Martin voor de vroege aanval. Hij pakte enkele meters maar Valverde besefte het gevaar en stevende af op de 30-jarige Ier. Er was niets tegen te beginnen en de Spanjaard maakte het af in de sprint: goed voor zijn vierde Luik-Bastenaken-Luik na eerdere triomfen in 2006, 2008 en 2015. Na zijn vijfde Waalse Pijl afgelopen woensdag bovendien zijn derde dubbel in de Ardense klassiekers en meteen ook zijn elfde zege van het seizoen. Recordhouder in Luik is echter nog steeds Eddy Merckx met vijf zeges. “El Imbatido” wordt dinsdag 37 jaar ...
Met zijn vingers naar de hemel gericht reed Valverde over de aankomststreep om zo zijn zege op te dragen aan de overleden Michele Scarponi. Kwiatkowski mocht mee het podium op, olympisch kampioenVan Avermaet werd toch weer beste Belg op de elfde plaats. Op de erelijst van Luik-Bastenaken-Luik volgt Valverde de Nederlander Wout Poels op.
|
