Tja, de vorige blog was vandaag meteen toepasbaar: ik werd eventjes door zes potige kerels overvallen. Een stevig robbertje knokken en meteen was ik mijn fototoestel, mijn zonnebril en nog wat spullen deskundig ingepikt. Mijn bloedbroeder stond met het mes op de keel. Wij naar een politiekantoor, een flink eind verderop. Client service stond er. Een mooi woord voor een politiekantoor waar we van de administratieve kant, de cellen konden zien en pardoes in een ondervragingsruimte belandden. Het was met agenten in burger niet duidelijk wie aan welke kant van de misdaadbarrière stondWe vulden dan maar eigenhandig een verklaring in en vonden een officier die begripvol de nodige stempels en handtekeningen aanbracht. Alle mensen die ons verhaal hoorden waren ontsteld, beschaamd zochten en een uitleg voor de bendes die joburg onveilig maken. Sommige hadden het over de vele vluchtelingen uit andere streken van Afrika, anderen waren verwonderd dat omstanders geen hulp boden bij klaarlichte dag, velen informeerden bezorgd of we ons goed voelden. Om te besluiten: het belangrijkste is dat er niks aan je scheelt. Toch hebben mijn vuisten een speciaal gevoel
Deze morgen bij het ontbijt in de bed en breakfast een Zwitser, overstuur. Hij was de dag voordien overvallen in CBD in joburg. Een centraal stadsgedeelte waar honderden mensen over straat wandelen. Niemand keek op, of sloeg alarm toen de arme man het mes op de keel gezet werd door een paar potige kerels. Niet verwonderlijk, de straat is een straat vol straatventers, die het moeten hebben van lokals, niet van toeristen. Na een tijdje kwam de man weer bij, een camera en wat kleingeld armer. Een politiewagen bracht hem bij het centraal politiestation. Na een 20 minuten informeerde een politieofficier wat hij daar feitelijk zat te doen. Geen idee, de gewone verklaring werd opgenomen, maar toen Danielle vroeg om een kopie te krijgen voor zijn verzekering was er geen kopieermachine voorhanden. De man heeft dan maar eigenhandig zijn eigen verklaring overgeschreven en van de nodige stempels voorzien. Helemaal te dol werd het einde: de politieofficier bood de man aan hem naar zijn hotel te brengen. Ondertussen gaf de politieman hem de raad niet zo onvoorzichtig meer te zijn en in de toekomst beroep te doen op een bewapende privé-escorte. Daar kon de politieofficier hem meteen mee helpen: in zijn vrije tijd runde hij zelf een dergelijk bedrijfje
Deze morgen vertrokken naar Zuid-Afrika, Joburg. Naast mij, Petronella, een Zulu. Petronella werkt in een ziekenhuis in Londen als hoofdverpleegster. Vijf jaar geleden deed zij zoals heel wat Zuid-Afrikanen. Zij stapte een bookshop(CNA) binnen en vroeg een Job mail. Via Bupa kon ze in een privé-ziekenhuis gaan werken. Petronella was een universitair afgestudeerde verpleegster en begon onderaan de ladder te werken.Zonder ziekteverzekering en pensioenbijdrage. Dat is de reden waarom ze veranderde naar een openbaar ziekenhuis: misschien iets minder betaald, maar met pensioen en een goede regeling bij ziekte. Vrolijk vertelt ze dat het pas de achtste ziektedag is dat er een dokterbriefje moet zijn. Twee maal per jaar kan ze naar huis. Want de familiebanden zijn sterk en heimwee knaagt. Wat is het verschil tussen werken in een ziekenhuis in Zuid-Afrika en London ? In Z-A doet een verpleegster bijna alles zelf, er komt zelden een dokter bij te pas. In London mag je als verpleegster niks doen, zonder dat een dokter alles op papier heeft gezet. Het vliegtuig begint te landen, Petronella vertelt nog vlug dat zij straks een zware taxichauffeur moet zoeken, want dat een witte taxichauffeur haar niet in de township durft brengen een mooie inleiding op het land dat apartheid tot zijn geschiedenis rekent.
De betogingen en het verzet in Frankrijk houden aan. Gisteren sprak men van 3 miljoen betogers. Leuk op de voorpagina van De standaard een betogende Marianne, borsten bloot, in de Morgen dezelfde Marianne, veel zediger. Marianne is een symbool van de Franse Revolutie: broederlijkheid, vrijheid en gelijkheid. Marianne stond symbool voor de vrijheid. Past wel bij het beeld van de betogende Franse jeugd: zij hebben het vooral tegen het regeringsvoorstel om de arbeidscontracten te flexibiliseren. Simpel uitgedrukt: de eerste twee jaar kan een werkgever een nieuwe werknemer gemakkelijker, zonder duidelijke reden, ontslaan. De regering denkt daarmee meer jobs te scheppen.De jongeren zien een aantal zekerheden in rook opgaan. De discussie is niet nieuw: het gaat erom om flexibilisering banen schept of niet ? Mijn boerenverstand zegt dat jobs er maar komen als er werk is. Ik ken geen bedrijf dat zo maar mensen aanwerft, omwille van theoretische of wettelijke statuten. Een baas neemt volk aan als hij er nodig heeft. Wanneer hij de keuze heeft tussen een goedkope versie die even goed werkt, dan koopt hij net als de consument de goedkope versie. Besparen op loonlasten en tewerkstelling is de natte droom van iedere manager, het geeft de aandeelhouders zicht op hogere winsten en dividenden. Betogen die franse jongeren dan voor zekerheid en zijn ze conservatief ? Volgens mij niet. Ze betogen voor een toekomst, een menswaardige toekomst mét job en inkomen. Zij hebben daar recht op, al was het maar omdat er in Frankrijk ooit een revolutie was.
De laatste weken giert het wantrouwen door de vakbondsrangen. Iedereen voelt : er is iets aan de gang, maar wat?
De setting is duidelijk: de index wordt in vraag gesteld, het
tijdskrediet is voor de werkgevers te ruim en te kostelijk, we
verliezen concurrentiekracht in Europa en de wereld.
Vanvond in het nieuws opnieuw Verhofstadt, tweede poging. De vakbonden
en de werkgevers hebben een moedige stap gedaan. Commentaar van Luc
ACV, commentaar van patroon VBO: er komen geen inleveringen, alleen een
correctiemechanisme indien de lonen onstsporen. Alleen een richting om
het komende overleg in het najaar in de sectoren in goede banen te
leiden. De boodschap is duidelijk: daar waar er geen
correctiemechanisme op de index en de loonnorm bestaat in de sectoren,
moet er een komen.Lastenverlagingen kunnen absoluut niet meer omgezet
worden in loonsverhogingen/...
Geen andere commentaar. Hallo ABVV ?
Ik dacht tot op vandaag dat lastenverlagingen in tewerkstelling moesten omgezet worden....
Nu breekt mijn klomp: tot op vandaag zag ik over deze agenda in de
vakbonden geen letter tekst, geen voorstellen, geen eisenbundels, geen
interne discussies. Ik dacht dat we het generatiepakt via
keiharde discussies afzwakten. Discussieerden over gelijkgestelde
periodes, leeftijdsvoorwaarden, zware beroepen... . Blijkbaar niet.
Niet alleen de basis heeft wantrouwen in de top, ook anderzijds liggen kaarten blijkbaar niet meer op tafel.
Ik maak me zorgen....
De discussies over de vreemdelingen nemen soms hilarische vormen aan. Neem nu de stelling dat vreemdelingen minstens een van de twee (?) landstalen moeten kennen, voor ze beroep kunnen doen op de "snel"-Belg wet. Wanneer ik rondkijk in mijn buurt stel ik vast dat er weinig inwoners aan het criterium voldoen: hoeveel jongeren kennen nog Frans ? Ja , een Oui of een Non. En dan nog de hoog opgeleidde jongeren, al bakken die er meestal ook niet meer van dan een babbel. Maar schrijven, hola ! Meteen zien we dat het niet zo gemakkelijk is om een taal te kennen, te begrijpen of te spreken.Veel heeft te maken met het onderwijs, de taalverwantschap, ja zelfs de leeftijd. Het is trouwens niet de eerste maal dat we dit criterium in ons land zien opduiken, vooral aan een kant van de taalgrens: ook bij de discussie over de toewijzing van sociale woningen was er sprake van een invoering van deze voorwaarde.
In een wereld die iedere dag meer globaliseert, waar de migratie toeneemt, schermt of beschermt ons arme landje zich af. Fort Vlaanderen. Of zijn we zo hypocriet dat we niet durven zeggen dat arme drommels hier niks te zoeken hebben, maar dat we ons wel plat op onze buik zullen leggen voor de rijke multinationals, die gerust hun orders in het Engels mogen geven ? Of wist U niet dat er voorstellen zijn om de bedrijfsrekeningen enkel en alleen in het Engels te verschaffen....
Op reis in Bali heb je strand, religie en
panoramische rijstvelden. Fietsen is er mooi, wandelen in de jungle
vermoeiend de moeite waard.
Wij kochten in Ubud echte tuinmeubels, gingen avond aan avond naar de
dansen met maskers kijken en lieten een fotoportret van ons twee
schilderen. Het is namelijk de gewoonte dat kinderen hun overleden
ouders laten schilderen om die in huis op te hangen. Wij lieten ons
alvast schilderen. Het resultaat is westerse gezichten met Indonesische
trekken, vooral met de ogen en de wenkbrouwen.Weeral een zorg minder
voor ons nageslacht.
Maar in Ubud is er ook een prachtig museum. Het Neka Art Museum
(klikken op het beeldje en je bent er zo). Dit museum toont aan hoe
kunst in Indonesië steeds verweven is met het dagelijkse leven. Ik
noteerde er het volgende verhaaltje. " Een zeemansvrouw zorgde zeer
goed voor een oude man. Daarom mocht zij op een dag drie wensen van hem
doen.
Haar eerste wens was dat haar man steeds behouden van zee terug zou
komen. Haar tweede wens was dat hij steeds met een grote vangst
zou terugkomen. Tenslotte wenste zij voor zichzelf een jonge minnaar,
terwijl haar man op zee vertoefde"
In Bali streken ook wat vreemde vogels neer zoals Antonio Blanco, een
gefortuneerde Filippijnse Catalaanse Amerikaanse artiest die graag
kokketeert met de 'groten der aarde'.Hij schilderde Juan Carlos,
Michael Jacqson, Soeharto en de leider van de Rode Kmer..... Hij
schilderde zich rijk, niet te verwonderen een simpel lithootje kostte
bij onze passage 2750 dollar.
De meeste media slaan ons om de oren met enquêtes,
bevragingen, opiniepeilingen; kortom zij geven de indruk dat het
publiek de publieke opinie bepaalt.De media willen steeds meer de
vierde macht vormen en via hun beeldvorming de opinie van de kiezers
beinvloeden. Wetenschappers schudden meewarig het hoofd: soms worden
enquetes alleen telefonisch uitgevoerd (waardoor burgers zonder
telefoon uit de boot vallen) soms is het aantal bevraagden en
antwoorders bedroevend klein, soms zijn de vragen zeer
tendentieus gesteld. En uit dit alles wordt zonder veel
schaamrood voorspeld hoe de uitslag er zal uitzien, hoe de
stemmen zullen vallen.Liefst op de voorpagina, liefst met echo-weergalm
in andere media. Ik kon zelf niet aan de verleiding weerstaan om op
mijn blog de proef op de som te organiseren en de vraag te stellen wat
het meest verwerpelijke gedrag van politici is voor mijn
blogbezoekers. Mijn bloglezers vinden LIEGEN het allerergste,
daarna RACISME, en reeds minder erg DEMAGOGIE. De andere mogelijkheden
zoals overlopen, brossen of een zitting boycotten zijn voor de
bloglezers niet zo verwerpelijk. Met deze poll kan ik alle kanten op :
ik kan vb een fotoreeks bij liegen zetten met een aantal politici
(suggesties voor foto's welkom bij de reacties). Andere mogelijkheid
zou zijn dat EERLIJKE mensen graag mijn blog lezen. Met peilingen is
het als met contracten: goed de kleine lettertjes en de bijschriften
lezen als je niet bedot wil worden !
Op de filosofieavond dacht Nathalie Gonthier snel en diep na over de oorsprong van het leven. De vraag waar kom ik vandaan houdt blijkbaar nog steeds veel volk bezig. Was het in het aards paradijs, een grote big bang of grootvader aap die aan de basis lag van ons menselijk bestaan. Of was het die grote onzichtbare hand die sommigen God, Allah of Jahweh noemen ? Wat is de rol van de erfelijkheid, de variatie en de selectie in de strijd om te overleven ? Gisterenavond moesten we vaststellen dat het al bij al gissen blijft: waarschijnlijk komen we van een eencellige structuur, die zich steeds aanpast en verandert.
Maar der zijn slimmeriken die vinden dat we zo complex ineen zitten, dat dit onmogelijk het resultaat kan zijn van een natuurlijke selectie.De kritiek op Darwin en de lacunes in zijn theorie grijpen zij aan om te bewijzen dat er wel een onzichtbare hand moet bestaan.
Zij geven meteen ook een nieuwe invulling van het begrip wetenschap: en volgens hen is er enkel maar sprake van wetenschap als dat door een experiment kan herhaald worden. En dus kan je niks zinnigs zeggen over het ontstaan van het leven, want tot op vandaag blijft dit een enige gebeurtenis.Darwin is dus mis, liefst alle boeken biologie op de brandstapel
Allemaal een beetje moeilijk maar in de praktijk mag er in de USA enkel les gegeven worden over wat in de examens kan gevraagd worden.
En daar komt de kat opnieuw op de koord: uit onderzoek blijkt dat extreem religieuze opvattingen verdwijnen als er educatie is. Dus wordt het oude gezegde actueel: hou ze dom...
Vandaag stond in de krant dat Conservatieve Amerikaanse ouders hun kinderen opjutten om uitspraken van linkse leraars in de klas op te nemen. Deze geluidsopnames volstaan om de leraar te kunnen beschuldigen en in school te laten ontslaan.
De voorbeelden die gegeven werden zijn in onze ogen vrij onschuldig: een leraar had het over het feit dat de Amerikaanse staat niet minder dan 7000 pogingen ondernomen had om Cuba te destabiliseren. Een ander voorbeeld was kritiek op de politiek van Bush. Er bestaat zelfs een conservatieve club die 85 dollar wou geven voor tips over de leraars ( werd echter verboden) en die club wil een lijst opstellen van " dirthy" teachers. ( Vuile leraars)
Als pedagoog stel ik me heel wat vragen bij dergelijke praktijken en de ouders die op die manier hun kinderen ' opvoeden '. Dit kan alleen maar in een gesloten samenleving die teert op het wantrouwen tegenover zijn medemensen. Want de opdracht van een leraars is juist kinderen en vooral jongeren aan te zetten tot kritisch nadenken over de samenleving waarin we leven. Volgens mijn ervaring zijn het niet de leraars met burn-out of die leraars die gewoon het programma afwerken, die het best hun pedagogische taak vervullen. Het zijn juist die andere leraars die zich inzetten. En iedereen heeft wel een goede herinnering aan een of andere leraar die door zijn inzet wel een " belangrijke" draai aan de zoekende jongere in puberteit gegeven heeft. Stel je nu maar even voor dat er ettertjes in de klas zitten die stiekem de interessante onderdelen van de lessen, natuurlijk niet in het verplichtte lesprogramma, opnemen om tegen de leraars te kunnen gebruiken. Dit verziekt de klas, de school, de relatie tussen leerlingen onderling, de relatie tussen leraars en leerlingen. Niet dus.
Bijna schreef ik: gelukkig gebeurt dit alleen in het verre en conservatieve Amerika. Maar plots herinner ik mij dat het Vlaams Belang onlangs nog een dergelijk systeem probeerde op te zetten. Zij deelden pamfletten uit aan de schoolpoorten om "linkse" leraars aan te vallen. Zoals zij de VRT systematisch associeren met een Rode Burcht en zich wentelen in beschuldigingen dat zij in de media "doodgezwegen" worden.Niet dus.
Op 8 maart is het Internationale vrouwendag. In ons land niet veel soeps, het is immers geen officiele feestdag. De oosprong van deze dag is te socialistisch en te strijdbaar: één 1 mei volstaat.Onder de noemer "Equal Pay day" wordt op 31 maart iets door socialistische vrouwen georganiseerd.
In andere landen is 8 maart wél een vrije dag: zeker waar de "ideale" samenleving ooit in theorie bestond. Ik bedoel hiermee uiteraard de voormalige "communistische" staten. Daar is de Internationale vrouwendag een vrije dag én een gelegenheid voor de mannen om het vrouwelijk schoon een attentie te schenken.Een tijdje geleden, zo'n 25 jaar geleden, lukte mij dit zelfs privé.
De Verenigde Naties blijven 8 maart uitroepen tot Internationale vrouwendag. Men denkt immers dat de sociale vooruitgang in 'onderontwikkelde' landen via de vrouwenemancipatie zal komen. Daarom ook zoveel nadruk op gender-doelstellingen. Daarom zoveel nadruk op de politieke emancipatie van de vrouw. Want mannen denken blijkbaar in de eerste plaats aan vooral zichzelf, vrouwen eerder aan hun kinderen en aan de gemeenschap. Het is duidelijk dat we meteen niet in de westerse mediawereld of bij de miss-verkiezingen moeten kijken om dit op te merken. Daar is de wet" ikke eerst" een garantie voor een succesvolle competitie.
In gebieden waar armoede of oorlog heerst zijn vrouwen en kinderen meestal het eerste en gemakkelijkste slachtoffer.Maar in de westerse wereld blijkt geweld in het gezin zich vooral op vrouwen te richten. Gelijkheid, sociale vooruitgang, vrede overal ter wereld, is de wens van iedere humanist. Daar kunnen mannen en vrouwen gerust samen voor strijden.
Want een ding blijft toch altijd bestaan: " de zoete oorlog van het minnen"
Een verstandig ventje met mooie manieren, zo
omschrijft mijn neefje zichzelf.
Hij is acht en twee maanden.
Het leven
lacht hem toe: hij heeft nog heel wat voor zich.
Maar deze bolleboos is
een notoire autokenner. Hij weet er echt alles van.
Feilloos plakt hij
op iedere wagen de juiste naam. Soms specifieert hij zelfs de motor,
meestal kent hij ook de juiste prijs.
Belangrijker zijn echter zijn
onbetaalbare raadgevingen. Hij kan U de beste wagen voor de beste prijs
die nu op de markt is meteen aanraden.
Iets moeilijker ligt het met
opties. Een wagen zonder opties vindt hij maar niets. Maar daar zit
juist het prijsvenijn bij de aankoop van een wagen.
De toekomst ziet
hij wel voor alternatieve brandstoffen : wagens met bio, ethanol,
electrisch zijn noodzakelijk om de luchtvervuiling en opwarming van de
aarde tegen te gaan.
Maar de auto's bestaan in verschillende maten :
hij noemt dat segmenten. Naast het A-segment (piepkleine stadswagen),
het B-segment (grote stadwagen), het C-segment (de berline) , het D-segment
( soms berline , soms break), het E-segment (sportwagens) en het
F-segment ( grote volumes).
Tja, ik ken er zelf niets van maar ik wil
de trouwe bloglezer dit maal echt niet ontgoochelen.
Een pittig detail
is dat het autokennende neefje ook vanuit de autowereld als toekomstige
en potentiele klant gekoesterd wordt. Hij wordt via e-mail regelmatig
op de hoogte gehouden van de laatste nieuwigheden die te verwachten
zijn in de nabije toekomst.
En ja die toekomst wordt mooi : binnen
afzienbare tijd, nog 50 keer slapen, rolt een gloednieuwe Fiat Croma
het gezin binnen....
Het bekendmaken van de lonen van een paar
topmanagers in overheidsdiensten zorgt voor verontwaardigde
lezersbrieven in de kranten. Ijverige redacteurs haasten zich meteen om
een en ander te nuanceren. "Die lonen zijn niet overdreven in
vergelijking met het buitenland- een manager verdient gemiddeld 18 X
het loon van een arbeider- waarom vinden we het normaal dat topzangers
en topsporters zo veel verdienen ?- we moeten opletten dat we
niet aan populisme doen": een losse greep uit de reacties.
Een paar vaststellingen uit de praktijk: -
de meeste mensen worden niet rijk door te werken, maar door
erfenissen.... sommigen worden wel rijk door werken namelijk die
topmanagers - diezelfde topmanagers zijn niet gewoon te betalen met baar geld, zij doen dit liever met de visakaart van de zaak -
de kloof tussen hoog en laag bij de de inkomensverdeling in ons land (
tussen haakjes een gemiddeld rijk land) groeit steeds sneller - er zijn lonen die niet bekend mogen worden ( de hoge lonen) en er zijn lonen die men niet wil kennen ( de lage lonen)
Wat is echter mijn punt in de discussie ? Het nieuwe onrecht dat ontstaat is dat voor de gewone arbeider de band tussen winst en productiviteit met zijn loon door de invoering van de loonnorm doorbroken is, niet voor dezelfde baas in het bedrijf. Dat is de oorzaak. Mensen
zijn niet stom, zij weten best wat er gebeurt. Een gewone arbeider of
bediende mag zo veel en zo hard werken als hij wil. Uiteindelijk komt men hem alleen vertellen dat hij te duur is, dat hij moet matigen. Op hetzelfde moment ziet hij een blitse manager met de porche bedrijfswagen wegscheuren: de zakken goed gevuld....
Een mooie kwis, maar gisterenavond echt wel uit de
bocht. Erik Van Looy, presentator toonde zich niet van zijn (
slimste) kant toen hij probeerde grappig te zijn op de kap van de
gewone werkmens. Wat stoorde mij ? Bij het voorstellen van de
kandidaten vertelde een mevrouw dat ze bij de politie werkte. Repliek
van Erik Van Looy: " en wat doet U daar: kuisen ?". Bulderend
publiek ! Da's pas grappig ! Terwijl het hier gewoon om een denigrerende opmerking gaat ! Ongeveer
50.000 werknemers ( vooral vrouwen) werken meestal deeltijds in de
schoonmaaksector, ik schat dat er 30.000 in PWA-statuut eveneens
deeltijds aan de slag zijn, tel daar de resterende poetsvrouwen in
overheidsdienst bij en je komt in de buurt van 100.000 werknemers.
Deze werknemers moeten nu eenmaal hun brood verdienen, met iets wat
we allemaal zelf graag aan een ander overlaten: opruimen en proper
maken. In ons land is het statuut van de reguliere arbeidsters
vrij goed geregeld: zijn verdienen behoorlijk, alleen willen zij
graag op andere uren werken. Meestal moeten zij aan het werk op
onmogelijke uren: s'morgens voor de kantooruren, s'avonds laat na de
kantooruren. Dit is moeilijk verenigbaar met het gezinsleven. In
andere landen zoals in het beloofde land USA zijn de
arbeidsomstandigheden en de loonsvoorwaarden erg slecht. Zo ontstond er
de beweging : " justice voor janitors", waarvan de stakingsbeweging in
de fim 'Bread and Roses' van Ken Loach meer aantoont
dan wat de blitse Erik Van Looy in petto heeft. Misschien
heeft Jan Huys wel gelijk als hij zich zorgen maakt over de
nieuwsdienst van de VRT, maar ook de andere programma's worden
meegezogen, of staat respect nu niet meer in het VRT-logo
?
Op een cruise op de Yangtze kan je tot 2009 een wonderlijke wereld zien. De bouw om de grootste dam ter wereld te maken en het overstromingsprobleem in China op te lossen is erg controversieel. Meer dan 1 miljoen inwoners moeten verhuizen, het landschap van de drie kloven verandert ingrijpend, en eewenoude tempels verdwijnen onherroepelijk. Een plaats die wellicht de dans kan ontspringen is de spookstad Fengdu. De Chinezen bouwden deze voorafbeelding van de hel om iedereen duidelijk te maken , hoe verschrikkelijk deze hel is. Volgens hen kan een mens die sterft immers twee wegen op: recht naar de hemel ofwel een straf met daarna een reincarnatie. Er zijn weinig mensen die zo goed geleefd hebben dat ze recht naar de hemel gaan. Dus bouwden die slimmerikken een bedevaartplaats waarbij je door offers het ergste, de hel, kunt vermijden en de nodige aflaten kon kopen. In Fengdu was het zo heet, dat je je onmiddelijk in de hel waande. Het stond vol met beelden die schrik inboezemden. De verschrikkingen van de hel werden levendig geiïllustreerd: in twee gezaagd worden, de borst opengereten worden, duivels die kinderen opvraten.... In het tempelcomplex waren ook de nodige amuzementsspelletjes voorzien : indien je een gewicht van 180kg op een punt kon zetten zou je vrouw steeds trouw blijven, drie maal met de ogen toe ronddraaien en een woord aanwijzen voorspelde je toekomst( Lieven papier (= geluk ) Junior papier Mijn Madam ( carriere), probeer drie seconden op 1 been te staan... De hel: ook daar was ik reeds !
Een zeer klein artikeltje in de krant, want het nieuws is niet echt positief. Wat niet briljant of positief is drukken we graag in een klein hoekje. Zeker als het een probleem is. Uit cijfers van het GOK ( afkorting voor gelijke onderwijskansen) blijkt dat de kinderen uit kansarme gezinnen niet gelijk verdeeld zijn over de verschillende onderwijsnetten. In het katholiek onderwijs zijn 9,8% van de kinderen afkomstig uit gezinnen die onder de armoedegrens moeten leven, in het gemeenschapsonderwijs 20,3% en in het provinciaal, stedelijk en gemeentelijk onderwijs 25,8 %. Cijfers uit Vlaanderen, niet uit een ontwikkelingsland ! Het is dus niet te verwonderen dat er zo iets bestaat als "elitescholen" of "concentratiescholen". Kinderen kiezen daar natuurlijk niet zelf voor, hun ouders kiezen wellicht ook niet zelf maar kijken wat minst kost, want ze hebben zo als geld tekort om te leven. Deze cijfers geven ons indirect een beeld van hoe het gesteld is met het principe van gratis onderwijs: het wordt alleen toegepast in het openbare net. In het "vrije" net wordt de vrijheid in de praktijk flink beperkt daar een bijgevoegd kostenplaatje.Een tweede zwart-wit beeld dat letterlijk uit deze cijfers komt is de mate waarin kinderen kansen op integratie krijgen. Het voorbeeld komt in deze dus niet van het "vrije" net. Zij kunnen in de praktijk inschrijvingen weigeren. Je zou integratie en emancipatie kunnen vergelijken met een autosnelweg waar allemaal witte auto's op rijden en waar zwarte auto's correct moeten op invoegen. De witte wagens moeten ruimte laten , anders gebeuren er ongelukken. Op armoede staat niet altijd een kleur. Wel altijd een kindergezicht !
In Bad Frankenhausen staat een speciaal museum. We
bezochten het twee maal met Ekkehard. Eenmaal toen de DDR nog bestond,
eenmaal toen het Duitsland was. Het verhaal begint als volgt: Tubke
kreeg van de DDR leiding opdracht de boerenopstand van Thomas Munster
in beeld te brengen, symbool van de eerste mislukte revolutie in de
streek in de jaren 1500, niet toevallig de tijd van Luther.
De arme boeren die in opstand kwamen omdat ze honger hadden, werden
gewoon in de pan gehakt door de adel, Luther koos gewoon de kant van de
overwinnaars , de sterksten.
Tubke werkte twaalf jaar aan dit mega-kunstwerk , soms alleen, soms met vele helpers, uitvoerders.
Het is het grootste schilderwerk aller tijden geworden, met de grootste
interpretaties die je kunt maken, maar in ieder geval voor mij iets
tussen Breughel en Bosch. Realo, maar dik ok. De vier seizoenen
passeren de revue, de schepping van de wereld, de armen de rijken en
centraal blijft de slag van de boeren.
Maar was dit nu een voorspelling van de ondergang van de DDR of het
pessimistische zinnebeeld van de ondergang van de maatschappij ? Het
kunstwerk staat in een reusachtige rotonde, die eigenlijk op de heuvel
staat waar de boeren door het toenmalige regeringsleger werden
afgemaakt. Een kunstig stukje dialectiek ? Onwillekeurig denk ik aan
Colombia, waar boeren vechten tegen het leger en de paramilitairen om
te overleven. Maar verdedig ik die uit medelijden of uit humanisme ?
Steve Stunt en Rik Pinxten discussieerden over
vrijzinnigheid, geloof, islam en katholieken, Daneels en het instituut
kerk. Na een kookboek, een ( niet)geloofsboek. Steve steekt zijn hand
uit als echte logebroeder en wil meteen dat er grote moskeen gebouwd
worden. Zo vermijd je dat iedere garage een moskee wordt met
onverdraagzame buurtbewoners. Danneels zit moeilijk en moet kiezen
tussen zijn gelovigen en zijn institutuut. Hij kiest voor alletwee en
zwijgt dus. Maar hoe moet het dan met de befaamde scheiding tussen
kerk en staat ? Niet meteen een ideaal van sommige rechtse rakkers in
deze tijden. Tja een dooddoener is wel dat als je stopt met de
verlichting het licht dan pas helemaal uitgaat en dat we met zijn allen
opnieuw de donkere middeleeuwen induiken. Hoe strategisch een
marktspeler blijven in de geloofsoorlog ? Oeps geen zieltjes
winnen, maar meteen ook niet aanvaarden dat iedere discussie
tussen religies vindt dat vrijzinnigen er niet bijhoren.
Uitsluiting omdat we geen boek hebben dat we als leidraad nemen, da's
pas discriminatie ! Zijn we als vrijzinnige humanisten dan
ook een religie ? Of moeten we ons vrijzinnige religieuze
humanisten noemen ? Dreigen we niet meteen te verworden tot een geloof
dat steen wordt zonder gelovigen ? Cartoons en hoofddoeken zijn
zowat godsdienstsymbolen van overdraagzaamheid geworden. De vraag is
natuurlijk of het wel echt daarom draait. Wie probeert hier te
manipuleren ? Of moeten we echt de gevangenen uit Abu Graib inruilen
tegen een volledige bib met goede mormoonse en andere werken. De
boedhisten zijn blijkbaar onze vrienden, want zij stellen alles in
vraag, liefst eerst zichzelf. Een groeiende godsdienst, die
toekomst heeft. Steve wordt boedhist, zeker weten ! Een voordeel:
boedha mag je afbeelden, Steve ook. Dan kom je alvast in de media...
Gisteren met 40.000 Europese syndicalisten in Straatsburg om te betogen tegen een nieuwe versie van de Bolkestein- richtlijn. Veertien uur op de bus om te betogen. Waarom ? Omdat betogen zowat het enige is dat je nu kunt doen om de liberaliseringswind die over Europa rondwaart te doen liggen.
Wat is er aan de hand ? Voor de zoveelste maal wordt een ontwerp van richtlijn ( dit is een Europese wet) voorgesteld die de diensten in gans Europa zou "vrij maken". Diensten zouden overal binnen de Europese Unie mogen geleverd worden, maar tegen welke voorwaarden ? Tegen de voorwaarden in het land waar de dienst geleverd wordt of tegen de voorwaarden van het land waaruit men komt? In mensentaal: onvangt de Poolse bouwvakker hier het Belgische loon of het Poolse ? Achter het hoekje loert de mogelijke privatisering van openbare diensten zoals onderwijs of kinderopvang, gezondheidszorg enz.... Na oeverloze discussies in de Europese commissie en het Europees parlement zijn er uitzonderingen voorzien en zou men bescheiden beginnen. Maar de mooie praatjes van de Europese commissie stoten op veel wantrouwen bij de vakbonden en de socialisten. Bij de betoging gisteren was het nog minder duidelijk: rode Mia zei : wij stemmen tegen, rode An had lang gewerkt en zei dat de vele amendementen het geheel pruimbaar maakten, Barosso zei: laten we de Ministerraad beslissen en dan komen we met een nieuwe tekst. Of met andere woorden zeg eerst maar eerst eens in eigen land wat je denkt. De betogers gisteren trokken er zich niet veel van aan en gaven een duidelijk Nee-signaal. Durven die mannen die Europa zo belangrijk vinden eens nagaan waarom de vakbonden voor een sociaal Europa zijn. En tegen "liberalisering " die sociale achteruitgang met zich meebrengt ?
Valentijn mag dan wel in de eerste plaats een commercieel feestje zijn, iedereen kan tegen een woordje van lof, ook de eigen madam. In een tijd waar trouw en ontrouw erfelijk bepaald zijn en verliefdheid een chemische reactie wordt, moet je al goede argumenten hebben om bij je partner te blijven. Daar moet je natuurlijk over willen nadenken. Flexibiliteit moet ook in relaties. Maar dat vraagt tijd, ik vraag me eerlijk gezegd af wie daar nu nog in investeert ? Het is eenvoudiger de zaken eens op een rijtje te zetten.
