Hallo bezoeker,
welkom op het blog van de Mailgroep Huisdieren, een hechte groep Dierenvrienden-SeniorenNetters, die er zijn voor, door en met elkaar.
Op dit blog kunnen jullie kennismaken met onze dieren, tips vinden over de verzorging en de gezondheid van de dieren, dierengedichten en dierenartikels lezen, werkjes in verband met dieren bekijken, enz.
Veel kijk- en leesplezier!
18-03-2009
Voorkom het najagen van fietsers en joggers door uw hond.
Voorkom het najagen van fietsers en joggers door uw hond.
Bij alle eigenschappen die honden bezitten, mogen we niet vergeten dat de hond van oudsher een jager is. Ondanks alle uiterlijke en ook innerlijke verschillen van ras tot ras, en hond tot hond, zit het jachtinstinct er bij praktisch elke hond nog steeds ingebakken. Dat instinct kan zeer nuttig zijn tijdens het jagen bijvoorbeeld, of tijdens het drijven van schapen, zoals we dat kennen bij de Border Collie. Bij de dagelijkse omgang met onze honden wil het jachtinstinct echter ook nog wel eens de kop opsteken op momenten dat men daar niet zo gelukkig mee is : voorbijkomende bromfietsen, fietsers, ruiters en joggers, zijn voor sommige honden een geliefde 'prooi' om achter aan te jagen. Nog afgezien van de schrik en de ergernis, kan een dergelijke situatie maar al te gemakkelijk tot ongelukken leiden. En de schuld daarvoor is niet op de hond af te schuiven, want de eigenaar blijft altijd verantwoordelijk voor het doen en laten van zijn huisdier. Daarom is het altijd nuttig om een goede famiale verzekering te nemen, die ook eventuele schade door de huishond dekt (lees goede de 'kleine lettertjes', want de éne familiale is de andere niet). Maar veel beter is natuurlijk om alle ongelukjes te vermijden en ervoor te zorgen dat de hond niet achter autos, fietsers, etc aan gaat ! Het voorkomen van deze ongewenste eigenschap rust op 2 pijlers :
1. Het aanleren van voldoende gehoorzaamheid om de hond onder alle omstandigheden (dus ook op momenten dat hij achter iets aan wil) onder controle te hebben.
2. Het zorgen voor een vervangende 'prooi'.
1. Gehoorzaamheid Bij het aanleren van de gehoorzaamheid kan voor dit doel de 'blijf' of 'af' oefening gebruikt worden. Bij 'blijf' wordt de hond geleerd ter plekke te wachten tot hij weer verder mag. Nog iets veiliger is het om de hond met het commando 'af' te leren, namelijk te gaan liggen tot hij weer (op commando van de baas en niet uit zichzelf) overeind mag komen. Beide zaken worden gewoon thuis (waar dus geen afleiding is) aangeleerd. Eerst vlak bij de baas, zodat die kan ingrijpen als de hond het zelf beter denkt te weten. Daarna worden de oefeningen op enige afstand van de baas uitgevoerd. Voor alle duidelijkheid kan het uitgesproken commando vergezeld gaan met een welbepaald gebaar. Bijvoorbeeld : de hand recht omhoog gestoken naar voren toe voor het commando 'blijf' en de hand plat naar beneden naar de grond toe voor het commando 'af'. Eens dat de hond deze zaken onder de knie heeft binnenshuis, moet de training verder gezet worden buitenshuis, waar veel afleiding is door geluiden, passanten en verkeer. Eerst aan een lange leiband, en pas als de hond werkelijk perfect luistert : los. 2. Een vervangende prooi Naast het aanleren van bovenstaande commandos kan men een vervangende 'prooi' introduceren, als afleidingsmanoeuvre, als er een jogger of een ander na te jagen persoon aankomt. Dit is zeker aan te raden bij honden die de smaak van het najagen al te pakken hebben en op dergelijke momenten oostindisch doof zijn voor het geroep van hun baas. Weinig honden zullen de verleiding van een weggegooide bal kunnen weerstaan en als ze achter de bal aangaan, zullen ze geen oog hebben voor de jogger of fietser. Wen de hond eraan dat de bal op elk willekeurig moment (ook als er geen fietsers of joggers zijn) kan tevoorschijn komen om weg te gooien. Zo zal de hond tijdens de wandeling vooral met zijn aandacht bij de baas zijn en vanzelf minder letten op andere zaken. Voorwaarde is wel dat de hond het balletje altijd terugbrengt naar de baas en er niet mee blijft rondlopen, want anders is de fascinatie van het balletje gauw verdwenen. Dit geldt niet alleen voor buiten, maar ook binnenshuis : het balletje moet fascinerend blijven ! Zodat op 'risicovolle momenten' (wanneer hij bijvoorbeeld een fiets of jogger nadert) het balletje kan tevoorschijn gehaald worden met veel vertoon : de bal is dan oneindig veel interessanter dan die fietser. Gebruik liever geen stokken om te gooien : deze kunnen scherpe uiteinden hebben waaraan de hond zich kan verwonden, en splinteren ook snel, met alle gevolgen van dien. Een bal is trouwens ook makkelijker in een jaszak te stoppen. Neem wel een bal van een degelijk formaat zodat ie niet ingeslikt kan worden. Voor de meest gangbare honderassen voldoet een tennisbal of baseball-bal uitstekend. Grotere honden, grotere ballen !
Véél voorkomende vragen zoals: "Welke voeding is nu het gezondste voor mijn kat?" of "Mag ik mijn kat nu iets van tafel geven?" of "Wat is gezondheidvoeding?" krijgen wij vaak te horen in de kliniek. Vandaar dat wij voor deze "tip van de maand" jullie wat meer willen informeren over dé gezondheidsvoeding voor uw kat...
Laten we beginnen met een kleine schematische voorstelling die één en ander duidelijk zal maken betreffende de verschillende voedingsbehoeften tussen enerzijds mensen en anderzijds huisdieren. M.a.w. waardom dus van tafel laten eten niet goed is:
Mens
Hond
Kat
Behoefte op volwassen leeftijd aan:
Koolhydraten
60 - 65 %
miniem
miniem
Eiwit
8 - 12 %
20 - 40 %
25 - 40 %
Vet
25 - 30 %
10 - 65 %
15 - 45 %
alleseter
semi vleeseter
vleeseter
Duur voedseltransport
30 uur - 5 dagen
12 - 30 uur
12 - 24 uur
Verhouding spijsverteringsorgaan/totaal gewicht
11 %
2,7 à 7 %
2,8 à 3,5 %
Lang darmstelsel = aangepast aan de vertering van koolhydraten Kort darmstelsel = aangepast aan de vertering van eiwitten
Dichtheid darmflora
11.000.000
10.000
10.000
Die bacteriën zorgen voor de vertering, hoe hoger het aantal bacteriën, hoe groter de aanpassingscapaciteit aan andere voeding.
Er zijn ontzettend veel merken en soorten voeding op de markt. Om het voor u zo eenvoudig mogelijk te maken hebben wij ons gamma ook zo beperkt mogelijk gehouden. Wij kozen namelijk voor de gezondheidsvoeding van Royal Canin.
Het gamma van Royal Canin voorziet gezondheidsvoeding vanaf kitten tot senior katten:
Growth
Voor wie?voor katjes vanaf 3-6 weken tot 12 maanden (of tot sterilisatie/castratie) + zwangere of zogende mama poezen.
Voeding en zijn voordelen:
deze voeding bevat hoog verteerbare eiwitten wat betekent dat de meeste eiwitten die erin zitten ook door het lichaam opgenomen worden, dit is heel belangrijk bij diertjes die volop groeien en verhoogde behoeften hebben. De grootte van de korreltjes is aangepast aan uw diertje.
de textuur en de vorm van de brokken zorgen voor een mechanische poetsbeurt die het vormen van tandplaque afremt. Het natriumpolyfosfaat in de buitenlaag van de brok vangt het calcium uit het speeksel op en remt zo de vorming van tandsteen.
de omega-3 vetzuren houden het darmslijmvlies intact. De Manno-Oligo-Sacchariden (MOS) versterken het immuunsysteem van het darmslijmvlies en remmen de groei van ziekteverwekkende bacteriën.
Young male of female (skin)
Voor wie? Voeding is bestemd voor gecastreerde of gesteriliseerde katten tot de leeftijd van 7 jaar.
Voeding en zijn voordelen:
een groot probleem in deze leeftijdsgroep zijn blaasproblemen. Deze voeding werkt preventief voor de vorming van kristallen. Zodanig dat als het volume van de urine toeneemt, daalt meteen ook de verzadiging van urine met struviet en calciumoxalaat. Aldus wordt de vorming van deze kristallen beperkt bij toediening van deze voeding.
een hyperproteïnendieet helpt de spiermassa beter te behouden dan een klassiek dieet, maakt daarentegen de voeding erg smakelijk en draagt bij tot het ontstaan van een verzadigingseffect. Eiwitten leveren netto 30% minder energie dan koolhydraten, wat obesitas helpt voorkomen.
hoge doseringen biotine, niacine en panthoteenzuur in combinatie met het zink-linolzuurcoplex beperken het waterverlies via de opperhuid en versterken de barrièrefunctie van de opperhuid.
een aangepaste verhouding tussen fermenteerbare vezels en niet fermenteerbare vezels verlicht het verwijderen van haarballen. De toevoeging van psyllium reguleert de transit en vergemakkelijkt de uitscheiding van ontlasting.
deze voeding bevat verhoogde hoeveelheden EPA en DHA die o.a. heel belangrijk zijn voor huid en pels.
Omega 3 en 6 zijn een ideale verhouding van 1/5 aanwezig.
bernagieolie bevat 20% gamma linoleenzuur en is essentieel voor een zachte en glanzende vacht.
zink versterkt de structuur van de opperhuid en van de vacht.
koper maakt de kleur van de vacht intenser.
Mature weight & kidney
Voor wie? Deze voeding is voor katten tussen 7 en 10 jaar.
Voeding en zijn voordelen:
De naam maakt al meteen duidelijk waar in die leeftijdsgroep de knelpunten liggen
Het fosfor gehalte is verlaagd om de ontwikkeling van hyperparathyroïdie af te remmen die mee de oorzaak kan zijn van ontwikkelende nierproblemen. Toevoeging van polyfenolen (uit groene thee en druiven) om het oxidatieproces af te remmen en de doorbloeding van de nieren te bevorderen.
Omega 3 vetzuren zorgen ervoor dat de glomeruli het bloed blijven zuiveren (ontstekingswerende actie)
Senior kidney & osteo
Voor wie? Deze voeding is bestemd voor katten ouder dan 10 jaar
EPA-DHA die de ontstekingsreacties van de gewrichten afremmen.
Deze voeding bevat ook chondroïnte. Deze remt de invloed van de enzymen op de kraakbeencellen en hydrateert het kraakbeen. Alsook glucosamine die de verwerking van glycoaminoglycanen en hyaluronzuur stimuleert. Dit geeft als resultaat dat de gewrichten soepeleren zijn.
Verder zorgen de antioxidanten voor bestrijding van vrije radicalen die ontstaan bij gewrichtsletsels.
Kortsnuitige hondenrassen hebben een erfelijke aanleg voor afwijkingen aan de bovenste luchtwegen. Deze afwijkingen worden gemakshalve gegroepeerd onder de noemer brachycefaal obstructief syndroom of kortweg BOS. Het syndroom omvat volgende afwijkingen: vernauwing van de neusopeningen, een te lang zacht gehemelte, een naar buiten klappen van de laryngeale luchtzakken en een inklappen van het strottenhoofd. Vernauwing van de neusopening en een verlengd zacht gehemelte zijn de primaire anatomische componenten van het syndroom. Eversie van de laryngeale luchtzakken en inklappen van het strottenhoofd treden secundair op. Rassen waarbij deze afwijkingen in hoog percentage voorkomen zijn: Shiz Tzu, boxer, Engelse en Franse bulldog, Pekinees, mopshond, shar pei, chow chow en Boston terriër. Het gaat om een progressieve aandoening die reeds op een leeftijd van 2 - 4 jaar zijn eindstadium van dodelijke larynxcollaps kan bereiken. Vroegtijdige diagnostiek en behandeling is daarom ten zeerste aangewezen.
Inleiding Door de bewuste menselijke selectie naar eerder extreme uiterlijke kenmerken zijn er verschillende anatomische fouten geslopen in de lichaamsbouw van kortsnuitige honden. We denken dan vooral aan de Engelse en Franse bulldog, de Boston terriër, de mopshond, de Pekinees, de boxer en de dog- en mastiffachtigen. De afwijkingen komen voor op het niveau van de neus (te nauwe neusgaten), de keel (een te lang zacht gehemelte) en het strottenhoofd (het uitpuilen van de laryngeale luchtzakken en het inklappen van het strottenhoofd). Deze aandoeningen worden hieronder in het kort besproken.
De ademhaling De ademhaling heeft als eerste doel lucht in de longen te brengen om het bloed van de noodzakelijke zuurstof te voorzien. Daarnaast gebruiken honden hun ademhaling ook om overtollige warmte kwijt te raken. Tijdens het hijgen zal speeksel op de tong verdampen in de in- en uitgeademde lucht zodat het lichaam afkoelt. Wanneer nu de ademhaling reeds moeizaam verloopt, is het te begrijpen dat de extra inspanning die door het hijgen wordt gevergd er teveel aan is. Dit verklaart waarom de meeste problemen zich voordoen in perioden met warm weer.
Hindernissen Vele bulldoggen hebben een onvoldoende stevig kraakbeenskelet van de neusgaten. Hierdoor zullen de neusvleugels inklappen. Zo ontstaat dan de te nauwe opening van de neusgaten, met de typische snotterende ademhaling. Hierdoor moeten kortsnuitigen soms echt moeite doen om lucht door hun neusgaten naar binnen te zuigen. Vaak wordt erg snel overgeschakeld op open mond ademen.
Een tweede barriëre bevindt zich achterin de keel en wordt gevormd door het zachte gehemelte (de huig). Deze structuur dient normaal om de slokdarm af te sluiten tijdens de ademhaling en gaat enkel open bij het slikken. Kortsnuitige honden hebben echter een te lang zacht gehemelte, dat nu niet enkel de slokdarm, maar ook de luchtpijp gedeeltelijk afsluit. Dit is hoorbaar (vooral tijdens de slaap, omdat de spieren dan verslappen) als een opvallend snurkend geluid.
Doordat kortsnuitigen een extra inspanning dienen te leveren tijdens het inademen om deze barriëres te overwinnen zal er een negatieve druk ontstaan in de bovenste luchtwegen. Deze afwijkende onderdruk zorgt voor zwelling en onsteking van het slijmvlies waardoor het probleem nog verergert.
De negatieve druk kan ervoor zorgen dat twee kleine zakvormige structuurtjes bovenaan in het strottenhoofd (de laryngeale luchtzakken) binnenste buiten keren. Hierdoor wordt de doorgang naar de luchtpijp verder belemmerd.
Wanneer een patiënt langere tijd met deze luchtwegproblemen rondloopt zal, door de afwijkende negatieve druk, de kraakbeenstructuur waaruit het strottenhoofd is opgebouwd zijn stevigheid verliezen. Hierdoor klapt het strottenhoofd in elkaar en kan er praktisch geen lucht meer passeren (larynxcollaps).
Klinische symptomen De voor de eigenaar meest opvallende afwijking is een luidruchtige en bemoeilijkte ademhaling. Patiënten met een te lang zacht gehemelte vertonen zowel bij inademing als bij uitademing een bijgeluid, onafhankelijk van het openen of sluiten van de mond. Sommige patiënten worden aangeboden voor frekwent kokhalzen of het opbraken van slijmen. Aangetaste honden kunnen slikmoeilijkheden hebben, rusteloos slapen en zelfs bewusteloosheid ten gevolge van zuurstoftekort in de hersenen komt voor. Patiënten met ingeklapt strottenhoofd hebben een ademhaling gekenmerkt door het naar achteren opspannen van de mondhoeken, ademen met open mond of continu hijgen, openspreiden van de voorpoten en uitgesproken opspannen van de buikspieren.
Behandeling Bij patiënten met minimale klachten, kan worden gedacht aan het vermijden van de uitlokkende factoren (inspanning, opwinding). Vermageren is een noodzaak door zijn invloed op de lichaamstemperatuur en de inspanningstolerantie van het dier.
Een medicamenteuze behandeling is enkel aangewezen bij spoedpatiënten om op korte termijn het acute respiratoire ongemak te verlichten. Het afkoelen van de patiënt naast het toedienen van kalmeermiddelen, ontstekingsremmers en zuurstof kunnen levensreddend zijn. Op langere termijn kan medicatie de degeneratieve veranderingen echter niet tegenhouden.
Een echte behandeling is enkel mogelijk door het uitvoeren van een chirurgische correctie. Hierbij kunnen indien nodig zowel de neusopeningen, het zachte gehemelte als de luchtzakken in één sessie worden gecorrigeerd. De neusgaten worden wijder gemaakt door een hoeveelheid kraakbeen uit de neus te verwijderen. Het zachte gehemelte wordt zorgvuldig ingekort en de naar buiten geklapte luchtzakken worden weggesneden. Het chirurgisch herstellen van een ingeklapt strottenhoofd leidt helaas niet tot bevredigende resultaten. Het maken van een permanente opening in de luchtpijp (tracheostomie) kan mogelijks een oplossing bieden.
Tijdens de ingreep dient de nodige aandacht te worden geschonken aan het verdovingsrisico. Ook het wakker worden verdient de nodige aandacht. Zuurstoftoediening is aangewezen en de dierenarts dient uitgerust te zijn om een spoed tracheostomie uit te voeren.
Prognose Zonder operatieve correctie is het vooruitzicht slecht omwille van het progressieve verloop wat leidt tot de dodelijke larynxcollaps. Wanneer stenotische neusopeningen de enige afwijkingen zijn is de prognose na chirurgische correctie uitstekend. Wanneer deze afwijking in combinatie met andere van het BOS optreedt, zullen de meeste patiënten een duidelijk verminderde inspiratoire inspanning vertonen en een betere inspanningstolerantie hebben wanneer deze afwijkingen chirurgisch worden gecorrigeerd.
Gaat uw hond of poes mee met vakantie ? de reisapotheek !
Dieren kunnen net als mensen ziek worden of een ongeluk krijgen wanneer ze met vakantie zijn. Het spreekt voor zich dat ernstige gevallen de hulp van een dierenarts ingeroepen wordt, maar voor kleine kwalen kan u best een vakantie-apotheekje samenstellen. Het is immers niet altijd makkelijk om in een vreemde taal duidelijk te maken aan de apotheker ter plaatse wat het probleem is met uw huisdier en wat u juist nodig hebt. Daarbij kan de medicatie ter plekke u totaal onbekend zijn en bijsluiters ontcijferen in een vreemde taal is geen makkie Een eerste punt zijn de parasieten : vlooien, teken, luizen, kriebelmugjes, etc. Het is zo dat in mediterrane landen zulke parasieten bepaalde bloederziekten kunnen overbrengen, neem dus geschikte anti-parasitaire middelen mee : een goede tekenband (Killtix, Scalibor, ), een spray om het dier te beschermen (Frontline ), een spuitbus om de slaapgelegenheid en het muggenraam te bespuiten, etc. Een tekentang kan handig zijn om teken te verwijderen van de huid van uw huisdier (deze kan u via uw dierenarts bekomen). Het huisdier (zeker de hond) is veel actiever met vakantie met een baasje dat nu volop tijd heeft voor hem: dus ongelukjes tijdens het spel komen vaker voor ; een schaafwonde, een snee in het teenkussentje, etc. Zorg voor een goed ontsmettingsmiddel (bvb isobetadine, HAC, ) en geschikt verband (Vetrap) en tensoplast (schaar niet vergeten). Gaasjes en watten zijn een onmisbare hulp om wonden te beschermen of te ontsmetten. Een pincet is handig om splinters, doornen of een angel te verwijderen. Wanneer de hond vaak het water in gaat, kunnen oog- en oorontstekingen makkelijk ontstaan : neem oogwater mee om de ogen te baden en vraag uw dierenarts geschikte oordruppels voor te schrijven. Neem best de voeding van uw huisdier van thuis mee : immers plotse voedselveranderingen kunnen braken/diarree veroorzaken. Ook de warmte, zwemmen, oplikken van zeewater, etc. kunnen maagdarm-problemen met zich meebrengen : neem daarom een electrolieten-mengsel (bvb ORS, Soparyx, ) mee om in het drinkwater op te lossen bij ernstige maagdarmklachten. Laat uw dierenarts u een geschikt medicijn voorschrijven om te gebruiken bij braken of diarree . Bovenstaande neemt niet veel plaats in uw bagage in en kan zeer handig zijn wanneer u plots een ongemak met uw huisdier meemaakt. Wees verder een beetje voorzichtig : ga niet ineens met een ongetrainde hond een wandeling maken van uren en uren, laat het dier rusten op de warmste momenten van de dag op een koele plaats, geef nooit ijskoud water te drinken en geef liever flessewater, hou u aan de voeding die uw dier thuis ook eet allemaal logische en makkelijk realiseerbare tips die u en uw huisdier heel wat narigheid kunnen besparen.
Scheuren van de voorste kruisband zien we bij twee types honden. In de eerste plaats bij jonge, vaak zware, atletische honden zoals de Rottweiler, Herder, Berner Sennen, Beauceron enz.. Ten tweede zien we ze ook bij de wat oudere honden van elk ras maar vaak ook bij kleinere rassen zoals de Yorkshire terriër, Maltezer, Poedel, enz..
Deze scheuren ontstaan door overbelasting van de kruisband. Dit gebeurt vaak tijdens een explosieve beweging zoals jagen achter een vogel of poes, of bij spelen met stokken of een bal. Bij oudere honden echter kan de band scheuren bij dagelijkse bewegingen en dat omdat er slijtage en degeneratie op de band zit.
De band scheurt bij slechts een klein aantal honden direct helemaal. Meestal is er een voorgeschiedenis van kleine scheurtjes die aanleiding geven tot periodes van mank zijn. In de beginfase reageert de hond dan ook nog goed op pijnstillers of ontstekingsremmers en dat zolang de scheurtjes klein zijn.
Als de band echter helemaal scheurt, ontlast de patiënt de poot geheel en zullen pijnstillers geen of nauwelijks verbetering veroorzaken. edeeltelijke scheuren van de voorste kruisband leiden in onze ervaring steeds tot gehele rupturen. Deze totale scheuren kunnen optreden dagen, weken, maanden, of jaren na het optreden van de eerste partiële scheuren.
SchuifladeEens de band helemaal gescheurd is, wordt de knie instabiel en treedt het schuiflade syndroom op. Hierbij is de knie abnormaal te bewegen. Om dit uit te testen is het meestal nodig om de patiënt te sederen. De knie wordt dan stevig vastgenomen en onderzocht op het voorwaarts schuiven van het onderbeen ten opzichte van het bovenbeen. Indien dit kan is de schuiflade positief.
Ook tijdens het wandelen zal deze abnormale beweeglijkheid in de knie aanwezig zijn. Daardoor maalt de knie op de duur haar eigen meniscus kapot. Onderzoek heeft aangetoond dat scheuren van de kruisband die niet worden geopereerd in 100 % van de gevallen leiden tot meniscus scheuren na een jaar. ij grote honden zijn een maand na het optreden van een voorste kruisbandscheur reeds 85 % van de meniscussen gescheurd. ls een scheur van de kruisband optreedt, is het dus verstandig om de ingreep redelijk snel uit te voeren (zonder echte spoed). pijtig genoeg treden er ook nog scheuren van de meniscus op na een herstellende ingreep en dit in nog 15 % van de patiënten. Hoewel dit wat ontgoochelend is, is het alleszins veel beter dan in de 100 % die anders te verwachten is. upturen van de voorste kruisband worden, zoals reeds aangegeven, best chirugisch behandeld. Er zijn meer dan 100 technieken beschreven voor het herstellen van deze afwijking. Wat daarbij opviel was dat de resultaten van de chirurgie slechter werden naarmate de hond meer woog. Er werden bij deze zware honden vaak meniscus scheuren waargenomen, soms maanden na de oorspronkelijke ingreep en tevens bleven de dieren vaak mank vooral na rust. Ook trad er zelfs na een ingreep steeds behoorlijk wat arthrose op. aarom werd recent een geheel nieuwe techniek ontwikkeld.
Wij bieden in onze kliniek 2 technieken aan, de TPLO (= Tibial Plateau Levelling Osteotomy) en de TTA (= Tibial Tuberosity Advancement). Aangezien niet elke hond dezelfde knie heeft en sommige honden geen TTA of andersom, geen TPLO kunnen ondergaan, kunnen we kiezen welke techniek uw dier het beste ondergaat.
Het herstel na de ingreep moet langzaam gebeuren. Daarom moet de patiënt tot zes weken na de ingreep aan de korte lijn worden gehouden. In huis mag hij echter vrij bewegen. Wandelingen moeten kort zijn. Tien minuten is echt het maximum, maar dit mag vaak per dag zijn.Na zes weken mag de patiënt meer doen. Maar de patiënt ineens loslaten en plots alles laten doen is te veel van het goede. De knie wordt dan overbelast. Daarom moet de fysieke opbouw langzaam gebeuren over een periode van 1 tot 2 maanden.
Bij katten worden scheuren van de kruisband vaak gezien in combinatie met een ziekte van de hartspier. Een EKG en echografisch onderzoek is dan ook steeds noodzaakelijk voor de anesthesie bij deze diersoort.
Hoe je landschildpad laten wakker worden in de lente ?
Hoe je landschildpad laten wakker worden in de lente ?
Bij het ontwaken (in de loop van de maand maart) geeft men de schildpad een lauwwarm bad van ongeveer 30°C. Het water moet tot juist boven het buikschild reiken. Zo'n bad geef je 2x per dag, gedurende 30 minuten. Let wel op dat het dier niet te zwak is en dat het zijn kopje boven water kan houden: anders moet je een houten plankje schuin in het water leggen en het kopje hierop met kleefband vast maken. Zo'n bad zal de darmperistaltiek bevorderen en de eetlust opwekken. Verder moet je zorgen dat de omgevingstemperatuur van de schildpad voldoende hoog is (30°C gedurende de dag, 20°C gedurende de nacht). Zo'n warmte kan je optimaal creëren met een eenvoudige spot met daglichtlamp, in het terrarium gericht. Bij een te lage temperatuur zal de schildpad immers inactief blijven : het is te warm om te slapen, maar te koud om een goede eetlust te ontwikkelen, zodat het dier op zijn vetreserves gaat teren die al fel verminderd zijn door de winterslaap. Zo'n dier sterft uiteindelijk door uitputting. Het is dus van groot belang dat je schildpad meteen goed aan het eten gaat. Doet hij dat niet ondanks de warmte in het terrarium en de warmwaterbaden, zal ie moeten gevoed worden onder dwang, wat een bezoek aan de dierenarts impliceert.
Een goed vaccinatieschema is belangrijk: samengevat is dat:
6 weken -9 weken-12 weken-jaarlijks of 6 weken-12 weken-16 weken-jaarlijks
Als de pup 6 weken oud is, dient hij geënt te worden tegen Hondenziekte,Hepatitis en Parvo. 3 weken later, dus met 9 weken , moet de enting tegen de Ziekte van Weil en Parvo gegeven worden. Vaak wordt dan ook de enting tegen kennelhoest gegeven. Dit is een erg besmettelijke ziekte waartegen de inenting zeer is aan te raden als de hond veel met andere honden in aanraking komt. Op 12 weken leeftijd wordt de hond nogmaals geënt tegen Hondenziekte en Parvo. Daar komt dan de enting voor de Ziekte van Weil, Leverziekte, Parainfluenza en het Adenovirus bij. Deze gecombineerde enting noemen we de "Cocktail enting ".Soms wordt op 9 weken ook een "Cocktail enting" gegeven. De "Cocktail enting" moet voor een blijvende bescherming jaarlijks worden herhaald. Is uw pup eenmaal bij de dierenarts geënt dan krijgt u automatisch het volgende jaar bericht voor de herhaling. Tevens wordt bij elke enting een volledig lichamelijk onderzoek bij uw hond verricht. Indien u naar het buitenland gaat bent u verplicht uw hond een maand van tevoren tegen Hondsdolheid te laten enten en die in het Europees paspoort te laten invullen.. Deze enting is een jaar geldig.Binnen belgië blijft de enting 3 jaar geldig(nodig voor ten zuiden van Samber en Maas). Gaat uw hond naar het pension vraag dan naar de aldaar gestelde eisen t.a.v. de entingen. Meestal wordt een aanvullende enting tegen Kennelhoest gevraagd. Twijfel je of je dier goed gevaccineerd is, aarzel dan niet om het aan de dierenarts te vragen.
Tegen welke ziekten wordt er gevaccineerd?
a) Hondenziekte = "ziekte van Carré" = Distemper Dit virus tast alle hondachtigen aan en is overal ter wereld te vinden. Het virus wordt overgebracht door lichamelijk contact met een ziek dier, of via uitwerpselen waarmee een zieke in contact is geweest. Bij pups is de ziekte dodelijk, bij oudere dieren veroorzaakt het een blijvende invaliditeit (blijvende zenuwstoornissen) die vaak euthanasie tot gevolg hebben.
b) Kattenziekte = parvovirose van de hond. Dit virus is pas in 1978 ontdekt. Het virus is dodelijk (braken-diaree) en zeer besmettelijk. Het wordt overgezet via uitwerpselen van een zieke hond en niet via de kat !!!!
c) kennelcough="hondengriep" = Kennelhoest ="influenza=besmettelijke" tracheo-bronchitis Deze ziekte wordt veroorzaakt door 2 virussen en een bacterie. De ziekte is niet dodelijk, maar veroorzaakt een verzwakt ademhalingsstelsel zodat het dier chronisch hoest en vatbaarder is voor longontstekingen.
d) besmettelijke hepatitis= Leverontsteking . Dit virus wordt o.a. overgedragen door urine van besmette honden en ratten en is vaak dodelijk voor jonge dieren, oudere dieren krijgen te kampen met chronische problemen.
e) leptospirose= Rattenziekte ="ziekte van Weil". Deze ziekteverwekker wordt overgedragen via urine van besmette honden (en ratten). Meestal dodelijk. Trouwens ook voor de mens gevaarlijk.
f) Hondsdolheid ="rabiës = razernij." Dit virus met dodelijk afloop, is ook zeer gevaarlijk voor de mens. Het wordt overgebracht door contact met speeksel van een besmet dier of door het eten van knaagdierenlijkjes, gestorven aan rabiës. Elke warmbloedige is vatbaar. Rabiës komt in België voor in het zuiden van het land, onder de Maas-Samberlijn.
Wat is een vaccin?
Een vaccin is een hulpmiddel voor het lichaam om zich te beschermen t.o.v. bepaalde virussen of bacteriën, die zonder die bescherming vaak dodelijk zijn. Zo'n vaccin wordt gemaakt van een bepaalde hoeveelheid of delen van het desbetreffende virus of bacterie verantwoordelijk voor een bepaalde ziekte, doch deze virussen of bacteriën hebben vooraf grondige veranderingen ondergaan zodat ze niet meer gevaarlijk zijn. Dit geldt voor elk vaccin zowel voor mens als dier.
Hoe werkt een vaccin?
Het vaccin wordt toegediend , met ander woorden : gewijzigde virussen/bacteriën komen het lichaam binnen. Ze veroorzaken geen ziekte, doch stimuleren de productie in het lichaam van beschermende bestanddelen, antistoffen genaamd. Deze antistoffen zijn specifiek, d.w.z. een vaccin met virus x dat verantwoordelijk is voor ziekte x, zal antistoffen in het lichaam doen ontstaan, zodat het dier/mens niet meer vatbaar is voor ziekte x, doch deze antistoffen x zullen het lichaam niet beschermen tegen ziekte y. De bescherming die door een vaccin wordt verkregen neemt af met de tijd en kan enkel gestimuleerd worden door een nieuwe vaccinatie, de rappel- of hervaccinatie.
Waarom is een vaccinatie zonder meer een must voor uw huisdier?
Zeker niet om de dierenartsenbeurs te spekken. Denk maar eens aan polio bij de mens : deze erge ziekte behoort in onze streken eindelijk tot het verleden dankzij doeltreffende vaccinatie van alle jonge kinderen. Zo ook met uw huisdier : de ziekten waartegen gevaccineerd wordt , zijn dodelijk voor uw huisdier, dus door een simpele prik kunt u alle narigheid voorkomen voor uw huisdier, uzelf en de huisdieren van anderen, want vaak zijn de ziekten uiterst besmettelijk.
Na een half jaar geen druppel regen gezien te hebben, was het gisteren zo ver... een stevig onweer met de nodige stortregens, brachten de nodige verfrissing en tevens water op voor onze smachtende tuin. Eerste regenbuien van het jaar is tevens het signaal voor vliegende termieten (Formosan termites) of " แมลงเม่า ", om in zéér grote getallen te uitzwermen na een regenachtige dag, en bij het vallen van de duisternis tot middernacht. Een kolonie termieten bevindt zich vaak zowel boven- als ondergronds en is boven de grond te zien als termietenheuvel..... Link naar het filmpje:
Nu de "koude periode" in Thailand voorbij is, komen ze terug tevoorschijn. De Papilio Memnon (Engels: Great Mormon) is een dagvlinder uit de familie Papilionidae, de grote pagina's. De spanwijdte kan tot 150 millimeter bedragen. De waardplanten van de rupsen komen uit het geslacht Citrus . Het verspreidingsgebeid beslaat een groot deel van Zuidoost-Azië .
Hond weigert gebouw, dat wordt afgebroken, te verlaten
Hond weigert gebouw, dat wordt afgebroken, te verlaten
In China kunnen arbeiders een appartementsgebouw niet afbreken omdat een hond weigert het gebouw te verlaten. De eigenaar van het dier is ondertussen al verhuisd, maar de hond weigert mee te gaan en leeft al zes maanden in het leegstaande gebouw.
Elke dag staat Guai Guai op het dak om te waken over het appartementsgebouw. De eigenaar heeft al tientallen keren geprobeerd om zijn hond mee te nemen, maar faalde telkens. De man woonde op de achtste verdieping. Zijn hond ging mee tot de zesde verdieping, maar weigerde dan nog een poot te verzetten.
Het dier zorgt er nu al zes maanden voor dat de arbeiders het gebouw niet met de grond kunnen gelijkmaken. (adv)
De kleur van de dekschilden is diep roodbruin en glanzend, het borststuk en de zeer brede kop zijn zwart en iets ruwer. Mannetjes kunnen tot acht centimeter lang worden, waarvan een derde bestaat uit de enorme, eveneens roodbruine kaken, die vaak iets meer naar rood of zelfs paars neigen dan de schildkleur. De kaken kunnen echter niet bewegen, en dienen niet om mee te eten of predatoren aan te vallen, maar om te vechten met de concurrentie om een vrouwtje. De kaken van een vrouwtje zijn zwart en vele malen kleiner, maar omdat ze deze in tegenstelling tot het mannetje wel kan samentrekken, kan alleen het vrouwtje een wond toebrengen door te bijten. De larve is wit en heeft zes stompe, zachte oranje pootjes en een oranje kop. De larve lijkt enigszins op de larve van de meikever (Melolontha ) omdat het lichaam niet wordt gestrekt en een 'C'-vorm heeft, maar wordt veel groter.
Voorkomen en voedsel
Het vliegend hert komt voor in zuidelijk en centraal Europa , en leeft voornamelijk bij eikenbossen. Ook in Groot-Brittannië komt deze kever voor, hoewel erg zeldzaam. In sommige streken is de soort echter nog plaatselijk zeer algemeen. In Nederland is deze soort vrijwel uitgestorven, op enkele geïsoleerde gebieden na zoals in Gelderland en in Limburg en een klein deel van Overijssel . De reden is dat de larve uitsluitend van zacht rottend hout van voornamelijk de eik leeft. Lange tijd werden namelijk omgevallen boomstammen 'netjes opgeruimd'. Pas later besefte men dat het bos er wel schoner uitzag, maar dat het op grote schaal verdwijnen van rottend hout voor vele diersoorten funest is. Door omgevallen boomstammen nu te laten liggen hoopt men op meer waarnemingen van deze kever, die sinds lange tijd beschermd is. Behalve in bossen zijn er ook exemplaren aangetroffen in grote parken en zelfs in tuinen, als er maar rottend eikenhout is waar ze de eitjes in kunnen leggen.
Volwassen kevers voeden zich met suikerrijke goedjes als plantensappen en nectar van de beuk en de eik. Van vrouwtjes is beschreven dat ze de bast kunnen doorboren om bij het sap te komen. De mannetjes kunnen waarschijnlijk niet eten omdat de enorme kaken dat verhinderen. Vermoed wordt zelfs dat de kevers helemaal niet eten of enkel sporadisch druppels opnemen. Overigens zijn er wel meer insecten die eenmaal volwassen niet meer eten, zoals de haften of eendagsvliegen (orde Ephemeroptera).
Voortplanting en gedrag
Een volwassen vliegend hert leeft erg kort en de mannetjes zijn voornamelijk bezig een partner te zoeken. Om een vrouwtje te vinden vliegt het mannetje uit of loopt over boomstammen en als hij een vrouwtje tegenkomt maakt hij deze het hof, maar als het een mannetje betreft proberen ze elkaar in een gevecht om te duwen of naar beneden te laten vallen. Ze verwonden elkaar niet, maar een enkel mannetje blijft over en de concurrentie druipt uitgeput af. Vrouwtjes kunnen zachte klikgeluidjes maken waarvan niet precies bekend is waarvoor deze dienen, waarschijnlijk om mannetjes te lokken. Als er gevlogen wordt, maken de vleugels een zacht brommend geluid. Een vliegend hert is een traag dier en kan niet erg snel rennen, vliegen of opstijgen. Als ze benaderd worden door een mogelijke vijand blijven ze zelfs doodstil zitten. In combinatie met het mooie uiterlijk heeft dat ervoor gezorgd dat al veel mensen deze kever wel eens op een foto hebben gezien.
Ontwikkeling
Het voedsel van de larve bevat niet veel voedingsstoffen en een larve moet erg groot worden om te kunnen verpoppen. Daarom bepaalt de hoeveelheid voedsel sterk de lengte van het larvale stadium; bij optimale omstandigheden verpopt de larve al na drie jaar, bij slechtere omstandigheden tot wel zes jaar. Ook de lengte van het popstadium is enigszins veranderlijk en hangt af van omgevingsfactoren als temperatuur en vochtigheid. Een reeds verpopt vliegend hert overwintert in de popkamer om pas het volgende jaar te voorschijn te komen. In extreme gevallen leeft een kever wel vijf tot zes jaar als larve, terwijl een imago het hooguit enkele weken tot maanden uithoudt. Ook de grootte en kleur van het 'gewei' van een mannetje hangt af van hoe goed de larve het heeft gehad. Deze soort leeft als imago voornamelijk rond de maand juni.
Onlangs is ontdekt dat de larve een stridulatieorgaan heeft; net zoals bij cicades en sprinkhanen een orgaan bestaande uit twee verharde, vaak geribbelde delen. Deze worden langs elkaar gestreken met als doel een geluid te produceren dat in dit geval ongeveer een seconde duurt en soms enkele keren wordt herhaald. Waarschijnlijk dient het zachte, ratelachtige geluid om te communiceren, maar onduidelijk is waarom.
Een kip in China heeft zich over twee pups ontfermd. Volgens Coa Fengying was het gepluimde beest ook al de beste maatjes met de moeder van de hondjes. Het moedergeluk was maar van korte duur. Tien dagen na de bevalling werd de viervoeter vergiftigd.
"De kip en de hond waren de beste vrienden. Ze hadden nooit ruzie en speelden altijd samen", vertelt Coa in de krant Today Morning. "Ik vreesde dat ook de hondjes zouden sterven maar een dag na de dood van hun moeder waren ze verdwenen. Ik ging op zoek en vond de hondjes onder de kip. Ze had de beestjes geadopteerd." De kip laat eerst de hondjes eten voor ze zelf aan haar maaltijd begint. "Ze houdt ook de andere kippen af die aan het eten van de hondjes zitten." De inwoners van het Chinese dorpje snappen het niet maar Coa weet wel beter. De kip wil gewoon haar beste vriendin plezieren. (vsv)
In Australië heeft een python een hond van 5,8 kilo opgegeten, inclusief halsband en naamplaatje. Dat meldt The Northern Territory News.
Patty Buntine rook onraad toen haar drie jaar oude Maltezer-terrier Bindi vorige week niet opdaagde voor het ontbijt. "Ik ging kijken waar Bindi uithing", zegt de vrouw. "Achter het huis zag ik het gruwelijke tafereel. Een slang had mijn hondje opgeslokt".
Ongezien Mevrouw Buntine kon niet veel anders dan een slangenvanger opbellen. "Dit is de eerste keer dat ik zoiets meemaak", zegt David Reed. "Ik heb al veel oproepen gehad voor honden die werden gebeten door slangen. Ik heb ooit een python gehad die een puppy had opgeslokt, maar een hond van dit kaliber die werd opgegeten door een slang... Neen, dit is ook voor mij een trieste primeur".
Steak van zestig kilo "Je kan het vergelijken met een man van 100 kilogram die een steak van 60 kilo zou opeten", aldus nog David Reed. Een week na het incident heeft de python de hond nog altijd niet helemaal verteerd. (eb)
Een koppel uit Spokane heeft een kat in een zetel gekocht. In de sofa, die ze op een rommelmarkt op de kop hadden getikt, bleek een poes te wonen. Kat én zetel hebben een schamele 30 euro gekost.
Vreemd geluid Vickie en haar vriend Chris vonden wel dat de zetel een vreemd geluid maakte. Na een paar dagen hadden ze door dat het gepiep vanonder de kussens van hun sofa kwam. Vickie nam de kussens weg en vond daar de hongerige kat.
Herenigd Het koppel ging tevergeefs op zoek naar de vorige eigenaar van het zitmeubel. In de lokale pers las de oorspronkelijke eigenaar van de zetel het verhaal. De man stelde toen pas vast dat zijn poes, Callie, verdwenen was. Hij is inmiddels herenigd met zijn troeteldier. (eb)
In Leicestershire, Engeland, zorgde Adam Morley voor een nest van 18 dalmatiërs. De moeder van deze puppies kwam goed uit deze recordworp maar moest wel hulp krijgen van haar baasje met het zogen.
Een dalmatiër is vruchtbaarder dan andere hondenrassen maar deze worp is uitzonderlijk. Gemiddeld bestaat een nest uit zeven à acht pups. Adam Morley staat zestien pups af en houdt er zelf twee. Mocht hij ze wel allemaal houden, dan zijn er enkele simpele manieren om alle pups uit elkaar te houden. Mertens: 'Meestal krijgen de pups gekleurde bandjes of een teken om de nek. Omdat een moeder de pups niet over de buik likt, wordt daar ook wel eens nagellak op gesmeerd om ze te onderscheiden.' (CGB)
Paarden werden al 5.500 jaar geleden getemd en gemolken
Paarden werden al 5.500 jaar geleden getemd en gemolken
Paarden werden al duizend jaar eerder getemd dan tot dusver werd aangenomen. En de mensen die dat deden, in het gebied dat nu Kazachstan is, bereden die dieren niet alleen, ze molken ze nog ook. Dat blijkt uit nieuwe archeologische ontdekkingen die werden gedaan door Britse wetenschappers en die werden gepubliceerd in het tijdschrift Science .
De wetenschappers vonden in het gebied waar, duizenden jaren voor Christus, de Botai leefden beenderen en scherven aardewerk die erop wezen dat het paard niet zon 4.000 jaar geleden voor het eerst werd getemd, maar tijdens de bloeitijd van de Botaicultuur tussen 3.700 en 3.100 voor Christus.
Eerder al waren in de streek van de Botai overblijfselen gevonden die duidelijk maakten dat paarden een belangrijke rol speelden in hun cultuur.
Nu ontdekten onderzoeksleiders Akan Outram en Richard Evershed dat de anatomie van die oerpaarden meer gelijkenissen vertoonden met onze latere tamme paarden, dan met hun wilde soortgenoten, wat erop wees dat ze werden gekweekt voor specifieke doeleinden en werden gebruikt om op te rijden en om zware lasten te laten dragen of slepen. Ook bleek hun melk te worden gedronken.
Onderzoek van de tanden van Botaipaarden gaf sporen aan van het gebruik van teugels, zodat duidelijk werd dat de dieren werden bereden (en dus getemd).
Dat paarden ook werden gemolken, blijkt uit de aanwezigheid in stukken Botai-aardewerk van vetrestanten die alleen afkomstig kunnen zijn van de melk van een merrie, destijds vermoedelijk een belangrijke bron van eiwitten voor de mens.
Ook in het hedendaagse Kazachstan wordt trouwens nog paardenmelk gedronken, dat men doorgaans laat gisten tot de licht alcoholische drank 'koumiss'.
'Het is bekend dat het temmen van paarden zeer grote sociale en economische betekenis had en een grote bijdrage leverde aan de communicatie, het vervoer, de voedselproductie en het oorlogvoeren', zegt dr. Outram.
'Onze bevindingen geven aan dat paarden veel eerder werden getemd dan we dachten, wat onze kennis van de manier waarop vroege beschavingen zich ontwikkelden verandert.'
Het is volop lente.
Het wordt warmer.
Veel mensen voelen zich daar
moe bij.
Ze zijn lente-moe.
Sommigen nemen er zelfs pillen voor.
Echt
gezond is dat niet.
Een kuur met melk van paarden is wel gezond.
Die
melk maakt je weer sterker.
Je lichaam krijgt meer weerstand.
De melk
van paarden is nog voor veel meer goed.
Eeuwen geleden wisten de
mensen dat al.
Hun kennis ging echter verloren.
Onderzoekers
ontdekten ze nog niet zo lang geleden opnieuw.
Melk van paarden drinken is een natuurlijke manier van genezen.
Toch
is deze manier nog weinig bekend.
Je vindt de melk niet zomaar in de
winkel.
Je moet er voor naar een melkerij.
In Lint staat zo'n
melkerij.
Ze heet de 'Lintse Paardenmelkerij'.
Paul en Greta Van Looy
houden er paarden.
Die melken ze.
Wablieft ging er een kijkje nemen.
We kregen meteen een glas verse melk.
Ze smaakt een beetje zoet.
Wablieft: Waarom begonnen jullie een melkerij van paarden? Greta: Mijn man is boer.
We kweekten vroeger witloof.
We verdienden
daar steeds minder aan.
Op de veiling kregen we er nog een halve euro
per kilo voor.
Maar we hadden wel meer kosten.
We besloten om er mee
te stoppen.
We hielden toen al dieren.
We gingen verder met de
paarden.
Dat doen we nu al 8 jaar.
We kweken in het voorjaar wel nog
courgettes in de serres.
In de winter zijn we enkel met de paarden
bezig.
Dan is er ook meer werk met de dieren.
Want ze staan dan op
stal.
Wablieft: Jullie kozen voor het ras 'Haflingers'.
Waarom? Greta: Haflingers zijn trekpaarden.
Ze komen uit Oostenrijk.
Ze hebben een
heel zacht en rustig karakter.
Je kan er gemakkelijk mee omgaan.
Dat
is eigenlijk de enige reden.
Want het ene ras van paarden geeft geen
betere melk dan het andere.
Alleen de verzorging en de voeding
tellen.
Die moeten zo natuurlijk mogelijk zijn.
Daarom krijgen onze
paarden alleen hooi en krachtvoer.
Onze merries en veulens leven
samen in een grote kudde.
Ze kunnen vrij in en uit de stal lopen en
eten.
Ze leven hier net zoals in de natuur.
Maar we verzorgen hen wel
beter dan in de natuur.
En dat is allemaal erg belangrijk voor de
melk.
Die wordt er beter door.
Wablieft: Wanneer en hoe melk je een paard? Greta: Merries geven pas melk als ze een veulen hebben.
We hebben daarom een
hengst.
Die staat meestal apart.
Een keer per jaar mag hij paren met
de merries.
We beginnen met melken als het veulen 6 weken oud is.
Dan
leren we het een dag per week van de moeder weg te zijn.
Een merrie
kan 4 of 5 keer per dag gemolken worden.
Ze geeft een halve liter tot
een liter melk per keer.
Het melken gebeurt met een machine.
Is het
veulen 8 maanden oud? Dan stoot de merrie het af.
Vanaf dan geeft ze
ook geen melk meer.
We verkopen de veulens.
We hebben er nu 8.
Daarvan zijn er al 4 verkocht.
Mensen gebruiken ze om huifkarren te
trekken.
Wablieft: Wordt de melk behandeld? Greta: Neen.
De rauwe melk gaat alleen door een filter.
Daarna vriezen we ze
in.
Ze gaat in potjes van een vierde van een liter.
Zoveel heb je per
dag nodig.
Je mag de melk nooit sterk verwarmen.
Laat ze ontdooien in
de koelkast.
Dat duurt ongeveer een dag.
Wil je ze sneller ontdooien?
Dan kan je ze 'au bain marie' ontdooien.
Je zet het potje met melk
dan in water van 37 graden.
Ontdooi de melk nooit in de microgolf.
De
melk van onze paarden is altijd in orde.
We krijgen vaak controle.
Een labo onderzoekt regelmatig onze melk.
Het 'Verbond van
paardenmelkerijen' gaf ons ook al een teken van kwaliteit.
Wablieft: Hoe kan de melk je gezondheid helpen? Greta: Veel problemen komen door het slecht werken van de darmen.
Zo krijg
je gif in je lichaam.
Je begint slecht te verteren.
Je wordt er moe
van.
Je krijgt ook te weinig vitamines en mineralen binnen.
Je
lichaam verliest zijn weerstand.
Dan kan melk van paarden goed
helpen.
De melk herstelt de darmen.
En ze bouwt weerstand op.
We
kregen hier al meerdere mensen met uitslag op de huid.
Ze waren al
bij vele dokters geweest.
Niets hielp.
Na 2 maanden melk drinken
waren ze genezen.
Sommige dokters zijn zelf ook klant bij ons.
Wablieft: Heeft melk van paarden nog andere voordelen? Greta: Melk van paarden lijkt van alle soorten melk het meeste op
moedermelk.
Er zitten ongeveer dezelfde stoffen in.
Ze smaakt ook
bijna hetzelfde.
Melk van koeien is helemaal anders.
Ze smaakt ook
anders.
Sommige mensen zijn gevoelig voor melk van koeien.
Ze
verteren die niet goed.
Zij kunnen dan melk van paarden drinken.
Die
is veel beter te verdragen.
Wablieft: Hoe gebruik je de melk dan? Greta: Voor gezonde mensen is een kuur in het voorjaar genoeg.
Je drinkt dan
een maand lang elke dag een vierde van een liter.
Je kan dat ook nog
eens in het najaar doen.
Zieke mensen moeten langer melk drinken.
De
problemen kunnen na enkele weken erger worden.
Dat is normaal.
Meestal merk je wel verbetering na een maand.
Na 2 of 3 maanden ben
je helemaal genezen.
Je kan de melk vers of bevroren kopen.
Een liter
kost 7,50 euro.
Voor een kuur van een maand heb je 7 liter bevroren
melk nodig.
Dat kost je 50 euro.
Meer info vind je op internet op www.gezondmetpaardenmelk.be.
Hondsdraf (Glechoma hederacea ) is een plant die behoort tot de lipbloemenfamilie (Lamiaceae ). Het is een kruipende, geurende plant die op de knopen wortelt. De naam is waarschijnlijk afkomstig van het Gotische woord 'Gunderaba' wat wondrank betekent. De bladeren zijn niervormig met een gekartelde rand. Hoe zonniger de standplaats, des te kleiner zijn de bladeren.
Prunus padus
Vogelkers
Dit is een grote struik die veel aangeplant wordt langs wegen.
Niet verwarren met de Amerikaanse Vogelkers. Die struik noemt men wel de bostpest omdat hij in onze bossen verwildert en daar een soort onkruid is.
Onze pruimen horen ook tot het geslacht prunus.
De grote muggenorchis (Gymnadenia conopsea ) is een orchidee van 45-60 cm hoog. De lippen hebben drie lobben met één langere lip in het centrum van de bloem. De sterke, zoete geur trekt veel insecten aan.
hier eentje die iedereen kent
Onze Thaise tuin is niet volledig zonder de nodige bloemen en planten. Hierbij behoren onder andere een vijfhonderdtal SPINLELIES (hymenocallis caribaea) of " พลับพลึงตีนเป็ด ". Dit bolgewas is afkomstig uit de zuidelijke VS en midden Amerika, het vormt flinke bloemstengels van meer dan 70 cm hoog, waarop dan de sierlijke bloemen worden gevormd. Mooi in de border tussen wat lagere planten. De bloemen geuren bovendien sterk. De bloeitijd in Thailand.... gans jaar.
Penstemon of Schildpadbloem?
Zaterdag 2 september Dit plantje staat vrij achteraan in de tuin en eigenlijk komt hij daar helemaal niet tot zijn recht. De bloemen hebben een prachtige kleur en hij is behoorlijk sterk. Maar hij staat een beetje weggestopt in een vrij donkere hoek en zelf denk ik dat hij het een stuk beter zal doen als hij wat meer licht krijgt. Nu is dat, als de grote confineer weg gaat in het najaar, al voor een deel opgelost. Dat hij sterk is, dat moet wel duidelijk zijn, Ik knip hem vroeg in het voorjaar een flink stuk terug en verder krijg hij af en toe water als het heel heet is. Desondanks blijft hij leven en toch ieder jaar bloemen geven. Dit jaar wel heel erg weinig bloemen, maar wat er aan zit, ziet er erg goed uit. Ik zal hem vanaf het volgende zomerseizoen beter gaan verzorgen. In ieder geval meer licht en eens zien wat er dan gebeurt. En ook van deze plant weet ik de naam niet zeker. Ik vermoed dat het een schildpadbloem is, maar kom er (ook via Google) niet helemaal uit. Ik zal binnenkort mijn boeken er eens op nazien. Door de computer kijk ik te weinig in mijn tuinboeken, terwijl die vaak ook een heel duidelijk beeld geven van de bloemen en planten in de tuin.
Berenklauw
foto 8198
Millingerwaard
Datum
overal te vinden langs bermen en veldwegen,de vogelwikke.
Op een 100 kilometertjes van Chum Phae kan je tijdens een van je tochtjes hier in de Tempel van Thammaakho een bezoekje brengen. Best wel je zakken dichthouden want er zitten kleine dieven op de loer!
500 makaken verdeeld in 2 hordes hebben hier hun thuisfront..
Hier had onze hond "amai" ook haar eerste ontmoeting met andere viervoeters.....
Alles wat niet goed afgesloten is, is niet veilig voor deze kleine gauwdieven...
Aanschuiven aan het plaatselijk toilet...
Bij het uitrijden van het park, heb je beslist enkele "zwartrijders" mee....
mailgroep huisdieren
Inleiding
Vele bulldoggen hebben een onvoldoende stevig kraakbeenskelet van de neusgaten. Hierdoor zullen de neusvleugels inklappen. Zo ontstaat dan de te nauwe opening van de neusgaten, met de typische snotterende ademhaling. Hierdoor moeten kortsnuitigen soms echt moeite doen om lucht door hun neusgaten naar binnen te zuigen. Vaak wordt erg snel overgeschakeld op open mond ademen. 
Bij patiënten met minimale klachten, kan worden gedacht aan het vermijden van de uitlokkende factoren (inspanning, opwinding). Vermageren is een noodzaak door zijn invloed op de lichaamstemperatuur en de inspanningstolerantie van het dier. 
Een echte behandeling is enkel mogelijk door het uitvoeren van een chirurgische correctie. Hierbij kunnen indien nodig zowel de neusopeningen, het zachte gehemelte als de luchtzakken in één sessie worden gecorrigeerd. De neusgaten worden wijder gemaakt door een hoeveelheid kraakbeen uit de neus te verwijderen. Het zachte gehemelte wordt zorgvuldig ingekort en de naar buiten geklapte luchtzakken worden weggesneden. Het chirurgisch herstellen van een ingeklapt strottenhoofd leidt helaas niet tot bevredigende resultaten. Het maken van een permanente opening in de luchtpijp (tracheostomie) kan mogelijks een oplossing bieden. 
