als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
01-08-2012
Ik heb redelijk goed geslapen, en sta nu al klaar
om te beginnen verven... het gaat vandaag erg warm worden... en dan is verven eerder een vervelend karwei, omdat het te vlug droogt....
Ik kreeg van een blogmaatje , een mail en daar schrijft ze in, dat het bij ons lijkt of het een peuleschil is.(maar dat ze goed weet dat het niet zo is)
Het is absoluut geen peuleschil... en in het begin lag ik wel eens wakker van het vele werk dat moet gebeuren... ook dat dit spanningen tussen ons kan teweeg brengen, door vermoeidheid.... maar uiteindelijk , doen we het héél graag..... Soms tijdsdruk, omdat we opa beloofd hebben om op vakantie te komen.
Maar al bij al.... gaat het redelijk vlot.... en zien we ook, dat we beter met zijn tweetjes werken , dan met meerdere personen.... (als het mogelijk is) wij houden nu 1X van secuur werken, en al dat vlug,vlug, vlug , laat zijn sporen na... en moeten we het nadien toch maar afbreken... omdat het werk dat met meerderen gedaan is ons niet echt aanstaat, door krom en scheef.....
Omdat we gistere-avond nog een tijdje door hebben gewerkt....
staan we voor op onze planning..... ik kan vandaag alles beginnen schuren in de gang.. en als het goed is kan ik het na de middag al beginnen schilderen... De deur van de eerste grote slaapkamer is klaar ... maar moet nog verder uitharden...
Theo is de vensterbanken aan het ontwerpen... want we hadden daar eigenlijk geen voorbeeld van, die waren zo verrot,dat ze in splinters lagen toen we de boerderij kochten... De vensterbank aan de straatkant, kan uit 1 brede plank, de twee andere aan de koer-kant, zijn zo diep dat we twee planken aan mekaar moeten zetten met kop en groef...
Als alles loopt volgens ons planning vandaag kunnen we morgen de toekomstige keuken beginnen ontruimen, en de meubels die daar in stock staan naar de tweede kamer verhuizen....
Ons harde werk begint te lonen....
Als ik terug blik op wat eens was, en hetgeen we nu al verwezenlijkt hebben dan ben ik best wel héél fier.... Met ups en downs... veel slimmer geworden... op alle gebied...
En deze slimmigheid... zet ons aan om met ons tweetjes ons doel te bereiken.....Het tweede appartement, zal vlugger klaar zijn dat het gelijkvloers omdat we daar al een vloer hebben liggen, en we daar gyproc gaan gebruiken...... het tweede verdiep zal dan weer meer tijd kosten omdat we ( als we ons aan ons eerste idee houden) weer meer tijd in beslag nemen omdat we het dak gaan beslaan met allemaal kleine plankskes die we dan ook wit gaan verven... de moederbalken, ( dus het gebinte van het dak) gaan we afschuren en in de originele staat behouden, maar dan zonder spinnekoppen, nagels en muizekeutels.
we hebben gewerkt tot 20.30 u en dan ben ik me gaan douchen, ik stond stijf van het stof en de verf....
Mijn planning is een beetje in het water gevallen... ik wou de gang af... en ondanks dat Theo mij wou ontlasten en de giraffe in aanslag had genomen... is het niet af geraakt, de binnendeur van de slaapkamer is op zijn plaats gezet.... alles is miniteus nagekeken ( ondertussen, heb ik lambrizering, die al in de grondverf stond, nagekeken en nog eens geschuurd) ... de bakker afgewacht... eitjes gebakken... en terug aan de slag... theo heeft gans de namiddag aan het timmeren geweest aan de tweede vensterbank en dat was een héél gedoe... het wou maar niet lukken...en aangezien hij een even groot pietje-precies is als mezelf...kwam er gepruttel bij ( tegen zijn machines).... uiteindelijk is het allemaal op zijn plooi gevallen , maar vind ik het toch niet echt mijn ding... en Theo opperde dat ik gelijk had... we gaan er zoals het in onze momentele slaapkamer ( dus in de oude woning) een kast onder de vensterbank maken met eiken deurtjes die geschilderd worden in de zelfde kleur als de muren.
Ik heb ondertussen de eerste koers plavondverf gezet.... en alle naden en spleten afgewerkt...
zodat ik morgen bij dag en dauw, kan beginnen met de ( hopelijk) eindlaag en de lambrizering ook afwerken ( zodat er nog juist een molure voor de sier moet opgezet worden...maar dat kan op vele latere datum.
Om negen uur hebben we dan eindelijk ons avond-eten binnen gespeeld... lekkere tomaatjes met uitjes.... een vinigrette van azijn, olie peper en zout... en voor mij een doosje makreel...( Theo lust geen vis ) met de overschot van het stokbrood was het gewoon heerlijk... en nu nog een lekker flesje bubbels ... en we gaan slapen ( ik zit trouwens al in mijne pyjama, ik had de moed niet om nog andere kleren aan te trekken)
kan je ook het volgende tegen komen... echt niet meer de moeite om deze te herstellen, de deur zal ontmanteld worden ( ze zit met houten tappen in mekaar gezet) en de middelste panelen ga ik voor iets anders ooit hergebruiken ( dit noemen ze recyclage )
en de finischer is al uitgestreken op het plavond en muren van de gang..
de deur van de eerste slaapkamer is voor de derde keer (langs 1e kant geschuurd, in de grondverf gezet en de eerste laklaag zit er ook al op... nu eerst voor ons beerke zorgen want die begint te grollen
de foto van de slaapkamer deur toen ze voor de eerste keer in de grondverf is gezet
foto van de deur die ligt te drogen
en een foto van de gang die met een laag plastiek om de grond wordt bedekt tegen het kliederen van placo en verf
En heerlijk kunnen doorslapen.... Vandaag kan ik eindelijk verder met mijn klusprogramma en het is héééééél véééééél... beginnende met de deur van de eerste slaapkamer verder af te werken, zodat die het meeste stof van het schuren kan tegen houden.. ( ik moet immers nog volledig de gang afwerken ) en pas daarna kan ik de zaak schilderen...
de slaapkamers van het gelijkvloers en de gang hebben hun vloer
Ik ga wachten om foto's te plaatsen, tot er meubeltjes instaan,( zodat onzen opa kan slapen op een propere manier, en niet zoals wij... ) de keuken zullen we zo goed en zo kwaad leegruimen zodat opa niet struikelt over draden enzomeer....
We hebben overlegd, of we de vloeren nu al zouden schuren of later ( moest het zijn, blijkbaar ben ik een beetje tureluurs van al het stof opruimen in onze woning en schrijf ik chinees , sorry mensen voor de verkeerde zinnen )met een grote gehuurde machine, maar Theo vind dat we beter wachten tot alle verdiepingen gedaan zijn van het huis en dan in 1 rits door... de zaak volledig afwerken.
vanavond is het pizza, hij staat momenteel in de oven te bakken, we kunnen buiten eten, aan de hemel prijken er schapewolkjes... het is niet koud, en niet bloedheet, genieten dus...
Ondertussen is mijn wasmachine aan het uitblazen, want ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt alles eens goed te wassen ook de hondenkooien... maar morgen is mijn mooi leven gedaan en zal ik handen tekort komen..... willen we op tijd klaar zijn... met hetgeen we voor ogen hebben.
Het ziet er naar uit dat het droog zal blijven....
Alhoewel ,mijn schouder speelt toch op... dus afwachten... in het nieuwe huis (zal ik het maar noemen) was het aangenaam om te werken gisteren, maar .. daar waar we kamperen was het drukkend warm....
Vandaag moeten al de dekens uit de2 benches eraan geloven.... zolang ik in de weg ga staan als theo nog aan de vloer bezig is... ben ik noodgedwongen om andere uitgestelde toestanden onder handen te nemen.....dus mijn wasmachine moet overuren draaien, zolang de combiné niet aan het draaien is anders springen de stoppen door
Ons helpers hebben ons een beetje in de steek gelaten, het is geen verplichting, maar je rekent er wel op als ze met grote stelligheid beweren dat ze der zullen staan... het zal wel met de franse slag zijn... dus we malen er niet om....
Momenteel is het hier serieus aan het onweren.... om een uur of vijf (namiddag) een aangename onderbreking... door het bezoek van een gezellige mens....Eventjes een babbeltje en naar onze voorruitgang komen kijken... en wanneer we eens langs kwamen.... dan nog over koetjes en kalfjes... verzekeringen, auto's enzovoort.... en daarna vlug tussen de regendruppels terug naar huis.....Theo is nu nog bezig met de planken in de tweede kamer, en ik ben met het vuile wasgoed aan het spelen, deels doordat we het hebben gedragen dus vol met smurrie van het plakken of zaagsel van de vloeren... maar ook een gedeelte dat ik de slaapkamer in dozen stond... het heeft een opfrisbeurt nodig... vanavond is het biefstuk met tomaatjes.... onder ons tweetjes... en we zijn blij dat we eens alléén zijn s'avonds.... want veel animo is wel eens leuk, maar als je moe gewerkt bent en pijn hebt is al die drukte er soms wel eens teveel aan, en omdat we mekaar nog lang niet beu zijn.... zijn we dus ook graag eens gewoon onder ons... met de hondjes.....
Nu heb ik , om te ongezonde nieuwsgierigheid ( stelen bvb....) een paar floddertoestanden die ik heb meegebracht van onze caravan, aan het eerste raam gehangen ( het ziet er niet uit), maar goed het is maar provesoir... en je voelt al een groot verschil in temperatuur... zelfs met die eenvoudige katoenen prullen , Wat zal het een verschil geven als er serieuse gordijnen en luiken zullen bevestigd zijn.
Ik heb de plaatsnaam en de rest van de wetenswaardigheden opgezocht
met Wikepedia....Het stadje heeft de naam Les petites thons..... De stad bestaat uit twee gehuchten gelegen aan de rechteroever van de Saône ontluikende Thon Grote en Petit-Thon . Hun naam komt van een radicale Keltische aanwijzing van een vallei.
Geschiedenis [ bewerk ]
Er wordt melding gemaakt van tonijn ( In duabus Tonis ) van 1136 in Gallia Christiana . Het dorp bestaat uit twee afzonderlijke delen, de Grote en Kleine Tonijn Tonijn, elk met een eigen kerk.
Gemeenschap behoorde tot Tuna baljuwschap van Lamarche, kunnen we een duidelijk onderscheid maken het kleine landgoed, de zogenaamde gemeenschappelijke heerschappij, en de grote heerschappij. De geestelijke, de parochie maakte deel uit van het bisdom Besançon . De genezing was op het afstuderen van de abt van Luxeuil . Er was in een klooster van Little Tonijn Cordeliers, gebouwd en onderhouden door de heren van de plaats.
Van 1790 tot het jaar IX, De Tuna maakten deel uit van het kanton van Chatillon-sur-Saone in het district van La Marche .
Blazoen :
Kwartaal 1 en 4 gouden Gules drie bochten en 2 en 3 Azure, een kruis van goud beperkt achttien knuppels van dezelfde vijf in elk kanton chef en vier in elke gemeente van de punt 1 .
Commentaar: Dit zijn de armen van Willem en Jeanne de Saint Loup de Choiseul, de stichter van de priorij en had gebouwd het kasteel. Dit wapen is gegraveerd in een stenen kerk couventuelle tonijn.
Lang, lang geleden reeds over dit middel-eeuws bolwerk geschreven, en onlangs nog over gepraat met mijn breimaatje,:Mireille , je hebt gelijk het is met een C" dus iets met koordenmaken!
recht tegenover is er ook een eeuwen-oude boerderij, maar wel in privé-bezit dus deze is denk ik niet te bezichtigen, het convent wel
Deze nacht wakker geworden van de hevige regen.....
Het was eigenlijk te warm om lekker te slapen ( ondanks een frisse douche).... uiteindelijk toch in slaap gevallen, want ik was gewoon doodop van de rugpijn.....
en natuurlijk speelde de verzengende hitte ook een grote rol... ( het is ook nooit goed hé)
Ik denk dat het komt omdat de overgang van de temperaturen te vlug en teveel ineens is gekomen, bij wijze van spreken was het een dikke week geleden nog hersfst en nu zitten we zo een beetje in de Sahel.
Omdat het kantje boordje is met de planken heb ik gisteren nog naar de houtzagerij getelefoneerd , dat we hout nodig hebben, en we nog een betaalde lading willen komen halen.
Onze zoektocht naar een andere houtzagerij is nog steeds lopende... maar het is niet gemakkelijk, de kleine bedrijfjes ( het zijn er veel) liggen er en der verspreid, in de haute-Marne , maar ook in de vogezen... piepklein..... en natuurlijk is hetgeen wij nodig hebben een droom, maar hebben ze niet in stock... dus het is altijd een geduvel om de prijs te bedingen die we willen betalen, en douglas is nu niet het goedkoopste materiaal...Toen we de laatste houtzagerij bezochten, waren we een beetje verschoten, door de prijs die anders was dan dat ze eerst hadden voorgesteld... maar het materiaal is dus wel het neusje van de zalm.... hetgeen bij het materiaal dat we reeds hebben betaald er toch dikwijls planken bij zijn, die krom zijn, of waar de noesten zijn uitgevallen, en we hebben die dus ook het volle pond betaald... vandaar dat ik al tegen theo heb gezegd, laat ons toch maar daar gaan, als je alles bij mekaar becijferd, is het net dezelfde prijs.... en ik het echt deugdelijk materiaal.Wij wachten nu op een telefoontje van Bleureville , 1X we terug zijn ga ik eerst en vooral de slaapkamer onder handen nemen.... en alles een beetje sorteren, want we moeten zorgen dat er meubeltjes naar de overkant geraken zodat onzen opa zijn kleren kan wegleggen..... De eigenlijke vertroeteling van de antieke meubels zal zijn als alles met een gehuurde schuurmachine is onder handen genomen... en alles zijn definitieve plaats zal krijgen....
Zo nu een douche kleren en veiligheidsschoenen aan, wachtende op de telefoon... en hup naar bleureville
te moe om de smaak van indonesïe op tafel te zetten
En omdat Elliot niet kwam opdagen om te helpen, (waarschijnlijk was het hem veel te warm om te timmeren, en het is natuurlijk zijn goed recht) hebben we dan s'avonds een beetje frietjes gebakken, en zelfs dat was al teveel... Elliot is toch nog eventjes komen aanwaaien , om nog een babbeltje te doen....
Maar bij ons was er een beetje de fut uit... nog wat over de aanstaande perikelen in de schuur overlegd... en omdat de architekt ons de nodige uitleg heeft gegeven omtrent de balken enzo
verklaarde hij(elliot)ons gek, dat we de eiken balken gaan gebruiken in de schuur.... maar ze liggen er dus ik denk dat we ze toch zullen gebruiken
Omdat de kok van dienst vers spek nodig zal hebben
en ik dit niet meer bezit ( diepvriezer) eventjes naar bourbonne....Ik kan er niet aan doen, maar telkens brengt deze streek met zijn mooie natuur me in vervoering....
Ook de overheerlijke tomaten (recht van het land) heb ik gefotografeerd...
Hoe teleurgesteld ik ook soms ben in sommige mensen, het achterbakse gedoe, de kinderachtige jaloezie, het geroddel en het tegen mekaar proberen uitspelen van mensen..... als ik dan deze mooie omgeving zie... dan weet ik, dat wij daarvoor naar Melay gekomen zijn..... en dat we af zullen maken waar we van dromen..... Ik heb enkel medelijden met sommige mensen die nooit genoeg hebben....en daarom doodongelukkig...
Gelukkig kunnen wij wel nog dromen, en blij zijn met kleine dingen.... zelfs met het nodige zweet dat we hebben gelaten die dag.... en dat we weer een paar stappen verder staan!
Mijn schilders-avontuur zit er voor de tweede kamer bijna op
Omdat ik mijn oren toch heb laten hangen... naar de praat van omstanders heb ik de houten wand toch in een andere kleur gezet.... in de kleur sablé (zand) in het begin vond ik die te donker en heb die dan gemengd met wit.... nu vind ik de kleur wel mooi.... maar het resultaat nog altijd niks... ik denk dat ik die toch terug gewoon wit ga maken.... ik geraak er maar niet aan uit... en ik denk dat ik dat dit de laatste keer is dat ik naar iemand anders ga luisteren, want het geeft enkel maar meer werk... ik was tot nu toe steeds tevreden geweest over mijn eigen ideetjes... de kamer is volgens mezelf veel te smal ( maar héél lang, dat komt door de gang die er is af gegaan) om met veel kleuren te spelen, en eens ze met meubeltjes is aangekleed zal het wit zowiezo gebroken zijn!!
Het mannevolk heeft gisterenavond nog aan het beraadslagen geweest omtrent de tuin...
Nu het prachtig weer is zouden ze willen beginnen spelen met de graafmachine in de tuin, dat wil dus zeggen, al het overtollige puin, dat er in de jaren opgestapeld is geworden af te graven en weg te voeren (veel franse mensen, bekijken hun tweede of derde woning als dump-plaats, met als resultaat, dat diegene die erna komt, een massa opruimwerk heeft)
Maar... in de tweede kamer ligt nog geen vloer... en tenslotte hebben wij dus theo en ik maar twee handen... het is kiezen of delen.... ook ligt theo er van wakker dat ze voorstellen om een muur uit te breken, om met de remorque er door te kunnen om gemakkelijker te laden ...... dat is niet zo erg... het is alléén zo, dat ikzelf enkel dingen toesta, die we zelf als het nodig is kunnen herstellen, want er wordt veel beloofd , maar of het altijd afgewerkt wordt is nog een andere vraag, en een schuur die er half afgebroken bijstaat , dat is nog een ander paar mouwen.
Toen de mevrouw van de verzekering hier was hebben we het ook nog over nieuwe vlaamse inwijkelingen gehad... meer en meer komen er dus vlamingen afgezakt naar de haute-Marne, en dan over de reactie's van sommige franse mensen, dat een beetje trekt op rasisme, je mag hun oud kot wel kopen, maar als je serieus begint te verbouwen is het een ander paar mouwen, dat hebben ze blijkbaar niet zo graag... je zou in een zwijnestal moeten blijven zitten.... en alles bij het oude laten.... Dan krijg je van die uitspraken "vendue et vendue", met andere woorden trek je plan !Zelfs als ze van ver handjes zwaaien en een super -lieve lach te voorschijn toveren.Je moet dan als het zover is duchtig je plan trekken, om alle inlichtingen, materialen en toestanden die een bv... boerderij met zich meebrengt zelf bij mekaar sprokkelen, hopende dat er toch 1 of andere franse ziel toch zijn goeie kant wil laten zien om je het nodige ( eventueel mits betaling uiteraard) te verschaffen, of wijsmaakt hoe het nu eigenlijk werkt. Ook durven sommige aannemers voor kleine klussen idioot veel geld vragen aan buitenlanders die hier een huis kopen.
De dame in kwestie zegt dat dit schering en inslag is.... Dat ze soms beschaamd is in sommige landgenoten hun houding... en als je dan op weg bent, zie je soms droomhuizen staan helemaal verkrot, en inmekaar gezakt staan... liever laten verpieteren, dan het te verkopen, en het opgeknapt te zien... vandaar , dat door deze ondervinding, we meer en meer in onze schulp kruipen en onze plan trekken, het voordeel is dat je door deze feiten, wel een bolleboos wordt in het oplossen van sommige problemen die zich voordoen.
Wij slaan alle gegevens die we hebben op... om ( gratis) mensen verder te helpen als ze in de problemen komen te zitten en ze in onze regio wonen( profiteurs natuurlijk buiten kijf gelaten)
Zo nu koffie drinken... het slagveld dat de naam keuken zou moeten hebben opruimen.... en aan de slag......
Deze morgen vlug om een fles butaan-gas, en in de gauwte ook nog wat verse tomaten gehaald... want met een fijngesnipperde ui en een mengeling van olie en azijn :3/1is dit lekker verfrissend bij brood maar ook met bbq-toestanden... het is was hier om 10 uur al 33 graden..... theo is het hout aan het klaarmaken voor de tweede slaapkamer.. en ik moet wachten tot alles weer droog is want ik heb mijn laatste controle gedaan en nog eens geplamuurd.... en dat duurt verdorie lang hé, dat wachten... nu eerst en vooral een beetje eten....
Als iedereen terug met zijn beide voetjes op franse grond staat
Eerst en vooral onze camionet leeg ruimen, Theo was gisteren te moe en het was te warm om de loodzware pakken met vloeren uit te laden ( 20 pakken) ruim 25 m²..... nog verf etc.
Nu ik wat klaarder kan denken ( gisteren ook halfweg van de warmte ) kom ik tot de vaststelling, dat de meeste vrouwen, mijn keuze voor de wanden in de eerste slaapkamer de max vinden... Want ook gisteren-avond, kon de dame van de verzekering niet nalaten om de muren te betasten en te strelen... met de woorden :"dat vind ik nu super-mooi, zou je me eens willen uitleggen hoe je dat gedaan hebt"
Ondanks dat mijn huishouden alweer een ware veldslag voorstelt, zag de dame er geen graten in, en stelde me ook nog een verzekering voor, die ons zou dekken als we tijdens het klussen, een ongeval krijgen. Mijn verontschuldigingen , wuifde ze weg.... " niemand doet jullie dit na... en tenslotte ben je geen robot... die kan blijven doorgaan !
Ze was echt héél joviaal, en heeft ons meerdere goeie tips gegeven....
Ik ben blij met mijn keuze... We gaan nu per maand betalen, en telkens er iets af is gemaakt, worden de formulieren aangepast.
Het feit, dat we alles dat we doen op foto vastleggen, vond ze wel goed, maar ze zegde ook, dat de brandexperts, zeker en vast het verschil zien, tussen een woning die echt helemaal in orde is , en een woning die een beetje opgelapt is....
Voor het slapen een lekkere lauwe douche... zodat het zweeterige en plakkerige gevoel verdwenen was ( ik had zelfs kippevel) en heb dus lekker geslapen.
Eerst en vooral deze morgen, met mijn brandverzekeringspapieren in de aanslag, de puntjes op de i gaan zetten, ik had de kakmadam in Bourbonne les bains beloofd dat ik volgende jaar wel een andere service zou zoeken, dat ze bedankt was voor haar onbeschaamde gedrag... ik ben buitenlander, maar geen klaploopster en wens met respect behandelt te worden... en dat ze hun werk doen, tenslotte strijken ze toch de premie op als ze je aan de haak slaan als klant!
Dus vandaag was het dan zover en deze avond komt er iemand de zaak bekijken en opmeten.... Ik heb haar ook gezegd waarom, en dat ik wel de juiste service verlang!! ( van den eerste keer stout gesproken is half gewonnen)
Daarna zijn we dan naar vesoul geweest omdat ik de vorige keer een prachtige vloer had gezien toen we de badkamertegels hadden gekocht...jammer maar helaas er waren er niet genoeg, en de volgende levering zou pas na augustus zijn, zoveel geduld wil ik niet opbrengen en zijn we dan maar elders geweest, en is onze keuze gevallen op een beige stroeve vloer, 30/30 en de kleur van de keuken zal er héél mooi mee tot zijn recht komen omdat die ook een soort beige tint heeft...
Ik ben blij dat ik even binnen zit, want buiten is het onder de paraplu en in de schaduw 35 graden in de zon is het op onze koer 45 graden, ik heb niet de moed om naar de tuin te gaan kijken, want ik denk dat je daar momenteel dood valt van de hitte...
vanavond staan er zelfgemaakte hamburgers met dito saus, en een mitraillette dus een baguette doorgesneden in de lengte belegd met was groentjes... gebakken vlees, hamburger, worst, saté ... wat uitjes en dan de zelfgemaakte saus, de rest van het broodje volgepropt met frietjes... je kan dit gerecht niet serveren op een bord maar ik gebruik hiervoor dienblaadjes....
