als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
21-09-2012
Het hondevoer was op.....
Eerst boodschappen gedaan, en gelijkertijd dan maar het middag-eten naar binnen gewerkt... vandaag gaat theo de stopcontakten aanbrengen ( draad leggen enzovoort) dus ik kan nog altijd niet helpen, dan af en toe eens mee een moedwillige draad door de buis trekken....
We hebben in de keuken drie lichtpunten geïnstalleerd,volgens mijn bescheiden mening, vind ik de keuken te donker doordat 1 van de ramen vele kleiner is dan de rest.....
dus boven het keukenblok, ramp dus inkom en dan nog een lichtpunt waar de zithoek komt .....
Vandaag de slaapkamer opruimen, en eens naar mijn gesponnen strengen wol kijken hoeveel ik heb van de verschillende soorten wol, merino, texel, lamswol, gothland, alpaca enzovoort....Ik denk eraan van ze ook te labelen... er zijn mensen die vragen of ik de strengen niet verkoop.... dus ik zal toch iets moeten doen, ( ik zou ze graag opslaan voor later in mijn boetiekske dat te verkopen, mooi ouderwets ingericht.... zoals het vroeger was.... en natuurlijk ook nog andere antieke toestanden zoals, natuurzeep voor je te wassen, maar ook zeep om je mooie truitjes te wassen... boenwas, en nog zo wat van die spulletjes.... Ik zie het al helemaal zitten.....
Tijd brengt raad... wie weet hoe ik over de zaak binnen een jaar of twee denk, want het is toch wel allemaal een beetje anders dan dat ze het voorgespiegeld hebben,
Dan bedoel ik niet onze boerderij, we waren op dat gebied zeker niet naïef , ( en omdat we doodgraag klussen, is dit echt een droom) het is gewoon de mentaliteit... gelukkig zijn er toch een paar die "normaal" doen....
Het zal natuurlijk ook wel anders zijn, als ik hier mensen over de vloer krijg, van Vlaanderen, de walen, het Brusselse, die dezelfde denkwijze hebben als wij, omtrent genieten en hobby's...die goed de realiteit zien, hoe hard je moet werken om iet te bereiken.... en daar dan ook het nodige respect voor opbrengen...
Maar zover is het nog niet... eerst gaan we onzelf op een ander gebied uitleven... met hout, gipsplaten ... enzovoort...
Ik heb me zitten vergapen, aan de nieuwe vesten en truien-mode
volgende foto's zijn van een vest die echt super van model is om te breien met zelfgesponnen ( heel grof, of vier of vijfdraads getwijnd als het dun gesponnen is)
Gewoon om je duimen en vingers af te likken, ik ben meschien niet echt piep meer , maar heb nog wel een hele jonge keuze van truien...
De snelcursus elektriciteit is in de praktijk omgezet... en heeft van den eerste keer vruchten afgeworpen.... hotelschakelingen en verwarming voor de keuken, morgen nog de stopcontakten en we kunnen weeral verder borduren;
Gho wat ben ik fier, en weeral iets waar ze ons niet meer mee kunnen besodemieteren, of onder druk zetten, nu is er nog weinig waar we niets vanaf weten....
Ik ben ook nog met mijn kont in de goeie boter gevallen heb prachtige konen glanzend merceriesé borduurgaren gekregen ( voor de machine) van mijn buurman.... een grote kartonnen doos vol hele grote konen ( industriële)....en zo een klein klosje van amper 100 meter kost al een klein kapitaal..... pwiuu ik ben vandaag echt dolblij gemaakt
D'r is me ook een nederlands koppel komen vragen ( dat hier een vakantiehuis heeft) of ik/wij problemen hadden/hebben... (eerlijk gezegd!!!! niet meer!!!.... )wij hebben alles en iedereen getaxeerd naar zijn/haar/hun waarde ,en hoe ze ons behandelt hebben, en hun de plaats gegeven die hen toekomt... en voor mij is de kous af.... en wat er later nog komt?!... wie zijn gat brand zal op de blaren moeten zitten....
Bij het zoeken naar specifieke foto's van bepaalde schapewolsoorten
kwam ik onszelf verschillende keren tegen ( op de foto's) .... en liet het aan Theo zien.... ondanks dat het niet altijd van een leien dakje loopt... mag ik toch wel zeggen dat ik/wij gelukkig zijn....de relatie met theo, ons groot project onze hobby's.
Als we zo naar de foto's zaten te kijken, vonden we dat die dat eigenlijk ook wel uitstralen... en daar zijn we blij om.
Gisterenavond, is de stoof voor de eerste keer dit seizoen aangestoken
Het werd echt te koud , en we hebben besloten om de houtkachel aan te maken.... met eik dat we nog liggen hadden van het vorige seizoen, (meegebracht van de zagerij waar we onze nieuwe eiken balken hebben gekocht).... het natuurlijk direct veel te warm!
deze morgen was het nog lauw binnen , maar ik heb de kachel voor alle zekerheid toch maar terug aan het werk gezet, ik vind niets zo akelig dan het ochtendritueel te moeten aanvangen in de kou.
vandaag kan ik nog altijd weinig helpen..... Dus zal het wassen geblazen zijn van onze kleding, wat aan de Erka prutsen, ( de naaldenstrip) en spinnen.
De sokken zijn afgeleverd.... dus kan ik er een paar nieuwe opzetten. Waarschijnlijk ga ik een experiment proberen met de gespikkelde sokkenwol waarvan ik honderden kg's ( echt zonder overdrijven) heb staan op grote konen.
Ik denk eraan om ze te twijnen met zelfgesponnen merinogaren en daar dan een paar mooie vesten te breien met de hand ( ik heb nog geen plaats om mijn grofbreier te plaatsen,en zo heb ik s'avonds ook iets te doen als de trui die nu op de pennen staat af is....
Bijna gans de dag op ronde geweest om noodzakelijke spullen
Ook om batterijtjes voor onze horloge's.... dus eerst naar Jussey... en tegelijkertijd zoekend naar een winkel waar ze naaimachines verkopen ( en herstellen)die hebben meestal wel spullen voor breimachines ook in huis, maar niets , nada, niënté.... nougabollen... enkel een bergere-de france.... Bourbonne la meme ... dus zal ik zelf moeten knutselen... op de echt goeie-koop toer gaan, ( dat zint me wel niet echt, maar als ik met de Erka wil breien, moet ik toch iets doen.... dus dan maar tochtstrip en nog wat spullen bij mekaar gekocht zodat ik de originele strip kan namaken...
Maandag wordt eerst en vooral de tuin onder handen genomen ( zolang het nog redelijk droog blijft)
en daarna gaan we verder doen aan de keuken... we zouden ons eigenlijk in vieren moeten kunnen delen...Als ik naar de muren van de schuren kijk, zakt de moed mij soms in mijn schoenen.... omdat die er zo krom en scheef bij staan, diegene die dat ooit bij mekaar heeft gekliedert moet meer dan een stuk in zijne frak hebben gehad!
Omdat we toch al veel tijd hebben verloren, zijn we weer eens een kleine weg ingeslagen en hebben weer een mooi plekje gevonden.... maar het was niet echt helder om een mooi vergezicht te maken met de camera... echt idylisch, om te cruisen met de mustang en daar dan een uitgebreid picnick te organizeren..... Ik herinner me ... een pracht van zoiets in griekenland... daar heb ik met een groep en een gids... de Samariakloof gewandelt ( eigenlijk geklommen) en daar was ook een picknick aan verbonden..... fantastisch.....
de sokskes zijn af... ze gaan verhuizen naar een ander adres!! Ik wil de jeugd ( zeker de meisjes) warm maken om te handwerken, en je vangt geen vliegen met azijn !! ik laat er minstens een paar proeven, van hoe lekker zelfgebreide sokken zitten en hoe warm ze wel zijn!!
Ik kan hoogstens weer eens slecht uitspelen voor mijn goedheid, ( we zijn het stillekes aan wel gewent, dat de meesten hier meer dan 1 gezicht hebben)... Het is nu zo geworden, dat we ons voor de meesten hier kompleet afsluiten,Op een paar uitzonderingen na !
..... we houden niet van zulk soort toneel.... onder mekaar kunnen ze rotzooien, en vals zijn, wij bedanken voor die houding feestelijk....
Ik wil in de eerste plaats iedereen bedanken voor de gelukwensen die we hebben gekregen voor Theo zijn verjaardag.
We hebben gisteren veel hangende werken uitgevoerd,omdat we dus 1 van deze dagen om de boilers voor het gastenhuis gaan rijden.
en dan moet er natuurlijk eerst en vooral voor gezorgd worden dat ze , als ze in werking worden gezet niet kunnen bevriezen......
De avond daarvoor was een droom , lekker gekletst met mijn vriendin ,uiteraard ging het eerst over de laatste nieuwe aanwinsten... ( en ik heb beloofd dat ik foto's zou zetten, maar heb nog geen tijd gehad)
Tegen een uur of vier ben ik dan aan de slag gegaan voor het avondeten, goulach.... juist met Ebly..... dat spul smaakt nu echt overal bij....
Toen dat lekker in zo een grote gietijzeren pot stond te pruttelen op een piepklein pitje....heb ik de laatste hand gelegd aan kleine werkjes... en de keukenvloer nog eens gecontrolleerd... die ziet er prachtig uit, dus vanaf vandaag zullen we de voorbereidingen kunnen treffen voor de wanden en het plavond.
En uiteraard een sluis maken naar de gang van de slaapkamers voor het stof....
Alhoewel het nu al minder stofferig is dan in het huis waar we moeten bivakkeren.... ik zal blij zijn dat die periode echt achter de rug is.....
Ik ben iemand met een engelengeduld , maar uiteindelijk geraakt dat geduld ook wel op.....
Om verder te vertellen over onze laatste schattenjacht.... zijn we door een dorpje gekomen, dat echt een parel is (geworden) alle huizen ( uiteraard in het stuk waar we door rijden) zijn op een traditionele manier opgeknapt, geen afgebrokkelde muren, geen verloederde tuinen, maar ook geen nieuwbouw, alles is netjes ingevoegd,de ramen en deuren zijn grotendeels vervangen door dubbele beglazing, en hetgeen gerestaureerd is , is netjes opgelapt en mooi geverfd.... daar bovenop zijn er massaal mooie klimplanten, aangebracht, aan tuinmuren, ramen enzovoort , een lust voor het oog.... Het dorp straalt gewoon samenhorigheid en gezelligheid uit.....
Zo kan het ook zijn..... maar ja... jaloezie maakt echt veel kapot!
Mensen, of ze nu de Franse nationaliteit hebben of een andere, jong of oud, arm of rijk , niemand houd van verstikkende achterklap, en benijderij, en zo geraakt een dorp in verval... want iedereen vlucht weg uit zo een sfeer.....
Ik ben wat later met te komen lezen en schrijven.....
Gisteren hebben we een fantastische dag gehad... Ik had dus in alle vroegte.... een foto bewerkt als verjaardagskaart..... om 8 uur is Theo opgestaan, en hebben we dan gezamelijk koffie gedronken en de plannen voor die dag gemaakt.... Het was zondag( door al de drukte, verlies ik hier en daar al eens een dag)Theo had zaterdag langs zijn neus weg geopperd van te gaan vissen, en dan, ook nog wat te gaan site-seeïng... met de camionette... hier zijn zoveel mooie plaatsjes... zoveel mooie natuur, en ook zoveel dingen die inspireren, in het voorbij rijden...prachtige tuinmuren en hekkens, mooie aangelegde voortuinen, gevels die op de 1 of andere manier opgeknapt zijn, dat het echt wel tot nadenken stemt... hoe ze dat gedaan hebben, laat ons zeggen een beetje stelen met de ogen.
Maar Theo was verandert van gedacht, dus het vissen is afgeblazen, en ik wou voor we op pad zouden gaan toch eerst wat onze oprit( hier zeggen ze koer) opruimen .
Door al dat tegelen en metsen lag er een berg lege zakken van cement en zand, kruimels mortel enzovoort... dus eerst deze klus nog geklaard en gans de zwik in de fik gestoken op den hof.
Daarna lekker gegeten, en zodra het half twee was, zijn we dus vertrokken, we zijn in Foulain terecht gekomen, waar een grote Emaüs gevestigd is, en waar we al wondermooie spullen hebben aangeschaft voor drie keer niets.... Ik zou dolgraag een ouderwetse tuinbank hebben om die op de kop van ons gastenverblijf te zetten.... desnoods enkel de gietijzeren poten, ( die ik dan zou oplappen ) en Theo er nieuwe geschaafde latten op zou verwerken ( zitsel en rug)
Maar helaas, dat vonden we daar niet, onze buit zou deze reis weinig of niets zijn....
Toen we aanstalten maakten om terug weg te gaan , wou ik toch nog eens mijn ronde maken, en zag een mooie kast zonder 1 kras staan om breimachine's in op te bergen, zo een geval , als je het openklapt, je machine breiklaar staat... dus ik .... zoef daar naartoe, nogal nieuwsgierig aangelegd, ben begonnen met het deksel open te klappen ( de prijs had ik al gezien, en dat was dus 20 euro)tot mijn uiterste grote verbazing, zit er een prachtige nieuwe breimachine in, volledig, compleet, met alle toeters en bellen) nauwelijks gebruikt, ( ik denk enkel een paar proeflappen op gemaakt) Merk ERKA 40 dubbelbeds...Ze is echt hetzelfde als een Brother-breimachine, kantslede, verlengstukken, enzovoort het zit er allemaal bij zelfs ponskaarten gloednieuw, een wolmolen, een gaatjesknipper voor de patroonkaarten,Handleidingen voor hoofd en onderbed, enzovoort enzoverder.
We hebben op dit moment hier weinig plaats, maar Theo vond dit ook zo een meepakker , dat we niet getwijfeld hebben en er direkt iemand van het personeel hebben bijgehaald.. vlak daartegen stond er nog zoiets... aan 10 euro... dus ik heb die ook opengeklikt en daar zat een spiksplinternieuwe singer-breimachine in... maar daar waren de gewichtjes en de meeste andere hulpstukken niet meer bij ( maar ik heb die in Antwerpen nog met de vleet liggen dus dat is/was geen enkel probleem.... We hebben dus twee echt nieuwe machines gekocht voor dertig euro met kast en alles erop en eraan... ze staan nu al te pronken in het gastenverblijf ver van het vieze stof dat in de oude woonkamer voortdurend rondzweeft, enkel moest ik voor de Erka een nieuwe naaldenstrip kopen, want die is vergaan.
Het ziet er bewolkt uit, maar het is niet koud.....
Gisterenavond, nog de laatste afleveringen van de engelse reeks bekeken :" De viktoriaanse keuken" en de allerlaatste aflevering , dat was over de oorlogskeuken 1939-1945, erg interesant... te weten dat een keukenmeid die tijd, tussen de 15 a 18 pond per jaar verdiende om hard te werken... en de rijke klasse te voorzien van allerlei gemak en lekkere spijzen, met methode's die mij onbekend waren, een aanrader
Een paar jaar geleden heeft de BBC , ook enkele programma's in mekaar gezet , door met vrijwilligers, het leven na te bootsen van de eerste mensen die australïe en Nieuw-Zeeland gingen bewonen, dus emigreren, alles precies nagebootst , zoals het toen die tijd was... en dus nu net hetzelfde met de victoriaanse keuken... Je ziet de keuken opgezet worden, en er zal heel wat bij komen kijken hebben om al die oude potten, pannen en toestellen bij mekaar te schrapen.
Na ons persoonlijk ochtendritueel... het programma opstellen voor vandaag, en daarna kan Theo beginnen met alles klaar te maken zodat ik stillekes aan kan beginnen met het plavond van de keuken te isoleren en natuurlijk ook de muren... er komt schot in de zaak...
De vloer van de keuken ligt nu te drogen..... en ik ben begonnen met de placaard te boenen.....ik zal aan sommige deurtjes nog moeten schuren, maar verder staat ze dan klaar om terug gemonteerd te worden op haar oorspronkelijke staat
Theo zou graag terug Ebly willen vanavond, dus dat zal in de sjakos komen
Ebly met kip
Ingredienten :
240 gr ebly tarwekorrels
300 gr kipfilet in reepjes gesneden
1 paprika naar keuze , in kleine blokjes
3 wortelen , geschild en in kleine blokjes
2 sjalotten , fijngesneden
2 teentjes look , fijngesnipperd
4 ? 5 el tandoorikruiden
1/2 dl olijfolie
1 kippebouillonblokje
1 1/2 dl water
2 dl room
fijngehakte peterselie
Omdat ik gisterenavond een prachtige engelse reeks heb gevonden op you-tube en ik die helemaal aan het bekijken ben is het gisterenavond vele later geworden dan dat ik gewoon ben om te gaan slapen.....
Nu zijn we dus de tegels in de keuken aan het voegen....iedereen die al vloeren helpen voegen heeft weet wel wat een prettig karwei dit is......( ik bedoel wel degelijk mee helpen , en niet alléén commanderen )
Wachten tot de tegels genoeg blozen om ze proper te maken, geeft me dus de kans om dit te komen schrijven.
Blijkbaar zijn er nog mensen die last hebben van jaloezie
Ik heb op 1 van de blogjes een wondermooie tekst gevonden en wou die als eer voor Marie hier te lezen zetten;
Een vieze buurt, is géén buurt waar onkruid welig tiert.
Een vieze buurt is daar waar kwade tongen huizen...
waar naijver welig tiert,
waar over-ijverige pietjes precies met haviksogen
ieder die niet aan haar/zijn status voldoet
terroriseert.
Een vieze buurt is waar mensen kwaadwillig 'overbrieven'.
Een vieze buurt is daar waar buren het voorwerp werden van kwaadwillige laster
en waar geen hart meer spreekt om ze te helpen of begrip voor ze op te brengen.
Een vieze buurt... is géén buurt waar on-kruid welig tiert...
waar geen graspijl te hoog mag staan.
Een vieze buurt is waar mensen zich niet langer over hun eigen leven,
huis en tuin buigen
maar met naargeestige bedoeling vooral over dat van anderen..!.
Een mooie buurt is waar een hart is voor ieder mens
en begrip in plaats van krenkend gekijf en hoogheidswaanzin....
Niets persoonlijks maar wie het schoentje past trekt het aan
Een lieve bloglezertje heeft me een hele plezierig reactie gestuurd...
Omtrent de vertaling van de aransweaters... lieve lezers.... het is dus met een vertaalmachine gebeurt, en die durft nogal eens haar eigen mening qua vertalingen geven , dus gelieve eruit te puren, wat er moet gepuurd worden hé.....
Histoire de chandails d'Aran
Le chandail d'Aran tire son nom de l'ensemble des îles où il a pris naissance il ya plusieurs générations, au large de la côte ouest de l'Irlande. Les îles d'Aran se trouvent à l'embouchure de la baie de Galway, à la merci de la mer implacable Atlantique. Les Islanders étaient des pêcheurs et des agriculteurs dont les vies et les moyens de subsistance ont été étroitement liées. Le chandail d'Aran est né de cet environnement, transmis de génération en génération, et est depuis devenu le symbole ultime du clan patrimoine irlandais.
Histoire
Depuis ses origines, le chandail a été intimement liée à des clans et de leurs identités. Les nombreuses combinaisons de points visibles sur le vêtement ne sont pas fortuits, loin de là. Ils peuvent transmettre de grandes quantités d'informations à ceux qui savent comment les interpréter. Les chandails ont été, et demeurent, un reflet de la vie des tricoteurs et leurs familles. Sur les îles, les modèles étaient jalousement gardées, conservées dans le même clan à travers les générations. Ils sont souvent utilisés pour aider à identifier les corps des pêcheurs échoués sur la plage à la suite d'un accident en mer. Un registre officiel de ces tendances historiques a été compilé, et peut être vu dans le marché Pull Aran sur les îles d'Aran.
A propos de l'Sweater
Le pull possède de nombreux attributs qui ont rendu des vêtements appropriés pour la communauté de l'île des pêcheurs et des agriculteurs. Il est hydrofuge, ne permettant pas à la pluie de pénétrer dans le chandail gardant ainsi le porteur sec. Un pull d'Aran peut absorber 30% de son poids en eau avant de se sentir humide. La fibre de laine naturelle utilisée dans les chandails est perméable à l'air, en tirant la vapeur d'eau de la peau et en la libérant dans l'air, ce qui aide le corps à maintenir une température idéale. Plus important encore, bien sûr, le chandail gardé le porteur au chaud sur les jours froids et des nuits en mer ou à la ferme. La laine a une excellente capacité d'isolation en raison de l'important volume d'air en elle, ce qui contribue à protéger le porteur contre le froid et la chaleur excessive.
Signification des points
Comme un artisanat, le chandail d'Aran continue de fasciner le public partout dans le monde. Un chandail fini contient environ 100.000 points soigneusement construits, et peut prendre la tricoteuse jusqu'à soixante jours pour terminer. Il peut contenir n'importe quelle combinaison de points, selon le motif de clan suivies. Beaucoup de points utilisés dans le chandail d'Aran sont le reflet de l'art celtique, et des comparaisons ont été établies entre les points et les motifs trouvés sur les sites funéraires néolithiques comme Newgrange, dans le comté de Meath.
Chaque point porte son propre sens unique, un héritage historique de la vie de la communauté insulaire il ya plusieurs années. Le point Câble est une représentation de cordes du pêcheur, et représente un souhait pour une journée fructueuse en mer. Le point de diamant reflète les petits champs des îles. Ces diamants sont parfois remplis de mousse d'Irlande point, représentant de l'algue qui a été utilisé pour fertiliser les champs arides et produire une bonne récolte. D'où le point de diamant est un souhait pour le succès et la richesse. Le Zig Zag Stitch, un diamant demi, est souvent utilisé dans les pulls d'Aran, et représente généralement les chemins de falaise de torsion sur les îles. L'arbre de vie est l'un des points originaux, et est unique aux premiers exemples de la maille d'Aran. Il reflète une fois encore l'importance du clan, et est l'expression d'un désir d'unité du clan, avec longue durée de vie des parents et des enfants forts.
Le chandail aujourd'hui Aran
Aujourd'hui, la demande pour le pull d'Aran continue de croître. Le manque de tricoteuses qualifiées, et les gains économiques à tirer de la machine de production des chandails, a entraîné une baisse considérable du nombre de la main tricots disponibles. Pulls tricotés à la main d'Aran sont devenus rares et précieux. Ils sont très prisés pour leur qualité, leur histoire et le patrimoine du clan qu'ils représentent. En dépit de l'énorme augmentation des articles de mode disponible, le chandail d'Aran reste un élément d'une beauté intemporelle, synonyme de fierté dans un patrimoine irlandais. Pendant que le métier se propage bien au-delà de ses humbles origines dans les îles éoliennes ravagées de la côte ouest de l'Irlande, il en va de sa reconnaissance comme un bel ouvrage d'art et un emblème de clan irlandais identité.
Continuer
door veel vragen de vertaling..... in het nederlands
Startpagina > Geschiedenis van de Aran Truien
US Dollar
Geschiedenis van de Aran Truien
De Aran Sweater ontleent zijn naam aan de reeks van eilanden waar het is ontstaan vele generaties geleden, voor de westkust van Ierland. De Aran-eilanden liggen aan de monding van Galway Bay, aan de genade van de meedogenloze Atlantische Zee. The Islanders waren vissers en boeren wier levens en middelen van bestaan waren diep met elkaar verweven. De Aran Sweater werd geboren uit deze omgeving, doorgegeven van generatie op generatie, en is sindsdien uitgegroeid tot het ultieme symbool van de Ierse Clan erfgoed.
Geschiedenis
Vanaf het begin heeft de trui is nauw verbonden met clans en hun identiteit. De vele combinaties van steken te zien op het kledingstuk zijn niet incidenteel, verre van dat. Ze kunnen geven grote hoeveelheden informatie aan degenen die weten hoe ze te interpreteren. De truien waren, en blijven, een weerspiegeling van het leven van de breiers, en hun families. Op de eilanden, patronen waren ijverig bewaakt, binnen dezelfde clan hele generaties. Ze werden vaak gebruikt om te helpen lichamen van de vissers op het strand gewassen als gevolg van een ongeval op zee te identificeren. Een officieel register van deze historische patronen is samengesteld, en kan worden gezien in de Aran Sweater Markt op de Aran-eilanden.
Over de Sweater
De trui heeft vele eigenschappen die het geschikt is kleding gemaakt voor de gemeenschap van het eiland van vissers en boeren. Het is waterafstotend, niet toe te staan de regen om de trui binnen te dringen waardoor het houden van de drager droog. Een Aran trui kan absorberen 30% van zijn gewicht in water alvorens nat aan te voelen. De natuurlijke wol vezel die wordt gebruikt in de truien is ademend, tekenen waterdamp weg van de huid en het vrijgeven van het in de lucht, waardoor het lichaam te helpen de ideale temperatuur te handhaven. Het belangrijkste is natuurlijk de trui hield de drager warm op de koude dagen en nachten op zee of op de boerderij. Wol heeft een uitstekende isolerend vermogen als gevolg van het hoge volume van de lucht in, en dit helpt beschermen de drager tegen extreme koude en hitte.
Betekenis van de steken
Als een ambacht, de Aran trui blijft het publiek fascineren over de hele wereld. Een afgewerkt trui bevat ongeveer 100.000 zorgvuldig geconstrueerde steken, en kan de breister nemen tot zestig dagen in beslag. Het kan een willekeurige combinatie van steken, afhankelijk van de clan patroon gevolgd. Veel van de steken die in de Aran trui zijn een afspiegeling is van Keltische kunst, en vergelijkingen zijn gemaakt tussen de steken en patronen vinden op neolithische begraafplaatsen zoals Newgrange in Co Meath.
Iedere steek draagt zijn eigen unieke betekenis, een historische erfenis uit het leven van het eiland gemeenschap vele jaren geleden. De Cable Stitch is een afbeelding van touwen van de visser, en vertegenwoordigt een wens voor een vruchtbare dag op zee. De Diamond Stitch weerspiegelt de kleine velden van de eilanden. Deze diamanten worden soms gevuld met Iers mos steek, voorstellende het zeewier dat werd gebruikt om de kale velden bevruchten en een goede oogst te produceren. Vandaar dat de diamant steek is een wens voor succes en rijkdom. De Zig Zag Stitch, een half diamant, wordt vaak gebruikt in de Aran-truien, en in de volksmond staat voor de kronkelende klifpaden op de eilanden. The Tree of Life is een van de oorspronkelijke steken, en is uniek voor de vroegste voorbeelden van de Aran breigoed. Het weerspiegelt opnieuw het belang van de clan, en is een uitdrukking van een verlangen naar clan eenheid, met een lange levensduur ouders en sterke kinderen.
De Aran Sweater vandaag
Vandaag de dag, de vraag naar de Aran trui blijft groeien. Het gebrek aan geschoolde breiers, en de economische voordelen kan hebben bij een machine-productie van de truien, heeft geleid tot een enorme daling van het aantal hand-breit beschikbaar. Hand gebreide Aran truien zijn zeldzaam geworden en waardevol. Ze zijn zeer gewild om hun kwaliteit, hun geschiedenis, en de clan erfenis die zij vertegenwoordigen. Ondanks de enorme toename in de mode goederen beschikbaar, de Aran trui blijft een punt van tijdloze schoonheid, synoniem met trots in een Ierse erfgoed. Als het vaartuig verspreidt tot ver buiten haar nederige afkomst op de wind geteisterde eilanden van de westkust van Ierland, zo doet ook de erkenning ervan als een fijne kunstwerk en een embleem van Ierse Clan identiteit.
Eerst de mail controleren en dan het dagmenu opstellen....
Als er tijd over is nog wat spinnen, of nog wat breien, het wordt tijd dat ik de mooie arantrui verder afwerk... Ik ben heimelijk trots als Theo een zelfgesponnen en gebreide kabeltrui ( dus aran) aan heeft als we gaan winkelen..... je ziet dan ( zeker de oudere dames, die zelf ook nog gebreid hebben dan goedkeurend hem nakijken, niet wetende dat ikzelf de wol ook nog gesponnen heb)
Ik heb trouwens uit mijn hele grote documentatie een tekst opgedoken... over de arantruien.... wie geen engels verstaat of kan lezen mag me gerust een vertaling vragen..... als ze geintereseerd zijn
History of Aran Sweaters
The Aran Sweater takes its name from the set of islands where it originated many generations ago, off the West coast of Ireland. The Aran Islands lie at the mouth of Galway Bay, at the mercy of the relentless Atlantic Sea. The Islanders were fishermen and farmers whose lives and livelihoods were deeply intertwined. The Aran Sweater was born of this environment, passed down from generation to generation, and has since become the ultimate symbol of Irish Clan heritage.
History
From its origins, the sweater has been intimately linked to clans and their identities. The many combinations of stitches seen on the garment are not incidental, far from it. They can impart vast amounts of information to those who know how to interpret them. The sweaters were, and remain, a reflection of the lives of the knitters, and their families. On the islands, patterns were zealously guarded, kept within the same clan throughout generations. They were often used to help identify bodies of fishermen washed up on the beach following an accident at sea. An official register of these historic patterns has been compiled, and can be seen in the Aran Sweater Market on the Aran Islands.
About the Sweater
The sweater has many attributes which made it suitable clothing for the island's community of fishermen and farmers. It is water repellent, not allowing the rain to penetrate the sweater thus keeping the wearer dry. An Aran sweater can absorb 30% of its weight in water before feeling wet. The natural wool fibre used in the sweaters is breathable, drawing water vapour away from the skin and releasing it into the air, thus helping the body to maintain an ideal temperature. Most importantly, of course, the sweater kept the wearer warm on the cold days and nights at sea or on the farm. Wool has an excellent insulating capacity due to the high volume of air in it, and this helps protect the wearer from excessive cold and heat.
Meanings of the stitches
As a craft, the Aran Sweater continues to fascinate audiences around the world. A finished sweater contains approximately 100,000 carefully constructed stitches, and can take the knitter up to sixty days to complete. It can contain any combination of stitches, depending on the particular clan pattern being followed. Many of the stitches used in the Aran Sweater are reflective of Celtic Art, and comparisons have been drawn between the stitches and patterns found at Neolithic burial sites such as Newgrange in Co. Meath.
Each stitch carries its own unique meaning, a historic legacy from the lives of the Island community many years ago. The Cable Stitch is a depiction of the fisherman's ropes, and represents a wish for a fruitful day at sea. The Diamond Stitch reflects the small fields of the islands. These diamonds are sometimes filled with Irish moss stitch, depicting the seaweed that was used to fertilise the barren fields and produce a good harvest. Hence the diamond stitch is a wish for success and wealth. The Zig Zag Stitch, a half diamond, is often used in the Aran Sweaters, and popularly represents the twisting cliff paths on the islands. The Tree of Life is one of the original stitches, and is unique to the earliest examples of the Aran knitwear. It again reflects the importance of the clan, and is an expression of a desire for clan unity, with long-lived parents and strong children.
The Aran Sweater today
Today, the demand for the Aran Sweater continues to grow. The lack of skilled knitters, and the economic gains to be had from machine-production of the sweaters, has resulted in a huge fall in the number of hand-knits available. Hand knit Aran Sweaters have become rare and valuable. They are highly sought after for their quality, their history, and the clan heritage they represent. Despite the huge increase in fashion goods available, the Aran Sweater remains an item of timeless beauty, synonymous with pride in an Irish heritage. As the craft spreads far beyond its humble origins on the wind ravaged islands of the west coast of Ireland, so too does its recognition as a fine work of art and an emblem of Irish Clan identity.
250 g Ebly® 1 kip 60 cl water 1 ui 1 kruidentuiltje (tijm en laurier) peper en zout
Bereidingswijze
Meng de Ebly® en 30 cl water in een ovenschotel. Zorg ervoor dat alle Ebly®-tarwekorrels ondergedompeld zijn. Leg hierbovenop het kruidentuiltje en de in 4 stukken gesneden ui. Kruid met peper en zout. Schik hierop de rauwe kip en laat gedurende 1 u bakken op thermostaat 6-7 (volgens het gewicht van de kip). Draai (2 keer) tijdens het bakproces de kip om, roer de Ebly® om met een vork en voeg 15 cl toe. Tip: Wrijf de kip in met olijfolie voor een smakelijke kleur. Voeg groenteratatouille, champignons of lentegroentjes (wortelen, raapjes, etc.) toe voor variatie.
Ingredienten
150 g Ebly® 1 tomaat 1 groene of gele paprika 1 ui enkele muntblaadjes 40 g rozijnen 2 citroenen 4 eetl. olijfolie zout
Bereidingswijze
Kook de Ebly® in gezouten kokend water, afhankelijk van de gewenste zachtheid, gedurende 8 tot 10 min. en laat vervolgens afkoelen. Was en pel de tomaat, de paprika en de ui en snij deze in stukjes. Snipper de muntblaadjes. Meng de Ebly met de groenten. Voeg de rozijnen en muntblaadjes toe. Pers de citroenen uit. Breng met olijfolie en citroensap op smaak. Zout naar smaak
Mijn eigen vlug gereed receptje....
chinese wokgroenten, ( al dan niet uit de diepvries, als je veel tijd hebt snij je natuurlijk zelf verse groenten, wat er voor handen is, erwten, wortelen,boontjes, bloemkool enzovoort, een beetje bamboescheutjes, sojascheuten en champignons natuurlijk niet vergeten)
een portie vlees ( volgens je eigen smaak en portenmonai, maakt niet uit wat, kip runds, worst, zelfs een vaste vis kan.)
gezouten kokend water, een halve pak tarwekorrels, peper, zout, (bij kip een kerrie) en het graan ongeveer 10 minuten laten koken, ondertussen het vlees bakken, de groenten toevoegen, en kruiden... als dit gebeurt is , doe je er de gekookte graantjes bij en je hebt een volwaardige smakelijke maaltijd.
Ik heb vandaag nog tijd om het 1 en ander hier bij te schrijven...
Ik was vroeger al echt verzot op gekookte tarwe... Theo wist er weinig of niets vanaf...
Maar is nu ook een geweldige voorstander van dit product , dat met groot gemak de aardappel vervangt , voedzamer, en gezonder is...
Het geeft geen berg afval ( niet schillen) is ook geen caloriënbom, dus beter dan pasta en beter voor de darmen....dan witte rijst.
Het enige punt dat meschien iets ofwat tegenvalt is de prijs... maar als je een beetje zoekt, vind je algauw een minder bekend merk dat een even goeie kwaliteit is... je betaald alléén minder omdat er een andere naam opstaat!
hier nog even een toelichting en dan zal ik een paar lekkere receptjes doorgeven, met dank aan de fabrikanten , of de keukenprincesjes die dit allemaal al bedacht hebben.
Een korte geschiedenis van de tarwe. Voor de oorsprong van de tarwecultuur moeten terug in de tijd zo rond 7000 V.C. in het Nabije en Midden-Oosten. Dankzij de evolutie van de teelttechnieken, zoals de irrigatie, vervolgens de uitvinding van de zeis, de ploeg met reservoir en de eerste maaier bij de Galliërs, begon de tarweteelt zich te ontwikkelen in het Middellandse Zeegebied. Het is pas in de XIXe eeuw dat de tarwe uiteindelijk de weinig vruchtbare streken in Europa en Noord-Amerika verovert.
Drie grote tarwesoorten met een veelvoud aan mogelijkheden. Er bestaan enorm veel soorten tarwe. Zo worden er bijvoorbeeld meer dan 200 variëteiten geteeld in Frankrijk, die we kunnen onderverdelen in drie grote categorieën:
*Harde tarwe : wordt geteeld in warme en droge gebieden en is bijzonder rijk aan gluten. Harde tarwe dient als basis voor pasta en griesmeel. Wanneer tarwe gekookt , gedroogd en gebroken wordt, dan spreken we van bulgur. Wanneer de tarwe gekookt en gepeld wordt dan spreken we van tarwe met een zachte kern, zoals de Ebly ® tarwekorrels !
*Zachte tarwe is de meest geteelde tarwesoort in Frankrijk. Eenmaal verwerkt wordt hij gebruikt als meel voor patisserie. We treffen dit soort tarwe in heel veel ontbijtproducten bijvoorbeeld in de vorm van graanvlokken, ... De tarwekorrels zelf dienen ook als basisvoeding voor dieren.*De derde tarwesoort "mitadin" wordt geteeld in het zuiden van Frankrijk en in warme landen (Noord-Afrika) en heeft eigenschappen die aanleunen zowel bij de zachte als bij de harde tarwe. Deze tarwesoort bevat gluten en wordt soms gemengd met zachte tarwe, wat resulteert in meel van uitstekende kwaliteit voor de fabricatie van brood.
Wist je dat ? De uitzonderlijke energetische waarde van tarwe ervoor gezorgd heeft dat de legertroepen van Caesar in staat waren de Galliërs te overwinnen dankzij een dagelijkse portie van 750 g harde tarwe.
Ebly® tarwe In 1995 begint dan de moderne geschiedenis van de tarwebereiding met de Ebly® tarwekorrels. Ebly® tarwe dankt zijn ontstaan aan het geniale inzicht van Franse landbouwers en werd verder op punt gesteld met een wedstrijd georganiseerd door het Nationaal Instituut voor Landbouwonderzoek. Ebly® is het resultaat van een uniek en gebrevetteerd productieproces : de tarwekorrels worden volgens een uniek en specifiek protocol voorgekookt zodat alle voedingskwaliteiten bewaard blijven en de glycemische index laag blijft.
Ebly met kip
Ingredienten :
240 gr ebly tarwekorrels
300 gr kipfilet in reepjes gesneden
1 paprika naar keuze , in kleine blokjes
3 wortelen , geschild en in kleine blokjes
2 sjalotten , fijngesneden
2 teentjes look , fijngesnipperd
4 ? 5 el tandoorikruiden
1/2 dl olijfolie
1 kippebouillonblokje
1 1/2 dl water
2 dl room
fijngehakte peterselie
karwei dit is......( ik bedoel wel degelijk mee helpen , en niet alléén commanderen )
