als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
27-10-2012
Der komt schot in de zaak...
Eindelijk!!! kunnen we beginnen met aftellen.... het 1 van de lastigste karweitjes die er zijn is dus de rock-wol aanbrengen aan het plavond....
Hierna gaat het dan natuurlijk steeds vlugger naar de eindstreep van de afwerking....
Het plavond krijgt dezelfde afwerking als de andere kamers.... heel licht !!
Het is hier een pak kouder geworden en vreselijk nat
Gelukkig hebben we gisteren in de tuin gewerkt....want het zou vandaag onmogelijk zijn.....
Als het regent en je gaat toch de tuin in , ben je op staande voet... een meter groter, en weeg je direct een kg of 10 meer,doordat de klei aan je schoenzolen blijft plakken.
Omdat we veel van die rotsblokken, (gekapte stenen, waar ze vroeger de muren mee optrokken) hebben liggen, gaan we daar de tuinpaden, en de koer (alias opritten) mee vloeren....
Want als we eventueel een muur zouden zetten voor de omheining dus eerst muurtje en daarna pas de smeedijzeren omheining der bovenop.... zou ik toch opteren voor gewoon betonblokken.....eenvoudig , en gemakkelijk te metsen, de rotsblokken verwerken is vele moeilijker en tijdrovender, omdat ze na een paar lagen, dagen moeten drogen, anders dondert de zaak in mekaar of verzakt de zaak naar een trapezium iets....
Daar komt dan nog eens bovenop, dat, als je de zaak echt in de oorspronkelijk toestand wil maken, dan moet je zo-wie-zo, de zaak bepleisteren,
Ik weet echt wel dat het heel mooi is om de oude bepleistering van de muren te halen en dan de voegen en spleten opvullen met een voegspecie.... maar vroeger werd er gebruik gemaakt van een soort leem ( klei met stro of zo iets) en dat was niet echt waterdicht... dus werd de zaak achteraf nog eens volledig waterdicht gemaakt door de muren volledig te bepleisteren...( bij ons in de tuin, kan je aan de muur van mijn buurvrouw nog de oorspronkelijke bepleistering zien......)
Bij ons in Belgïe kappen de meeste mensen die een middel-eeuws pandje hebben..... ook de muren af ..... en spijtig genoeg krijgen ze dan vochtige muren, omdat de kleine steentjes( gebakken klei), het water niet tegen houd, dus als je zoiets doet, moet je gans de muur , waar je de bepleistering hebt afgehaald behandelen met een vochtwerend product ( is een waterige substantie, en kleurloos, dus onzichtbaar)
Het is enorm veel prutswerk, daarom dat er in het plakken zoveel tijd kruipt, ook al de scheve muren , die we zo oorspronkelijk mogelijk willen houden van vorm.... is niet echt evident, want de gyproc... heeft ook zijn eigen wil...... en muren ondanks dat ze scheef zijn, moeten wel mooi glad afgewerkt worden, vandaar een hels karei, waar we nadien héél trots op zullen mogen zijn
HEt is meer een steengroeve dan een tuin, want we hebben in een hoekje aan de eerste schuur iets of wat beschut ( in de winter) een dikke vierkante meter omgewoeld dat wil zeggen eerst geprobeerd met de riek,daarna maar de graafmachine uit de schuur gehaald , want het was niet mogelijk om op een normale manier ook maar een spade of hark in de grond te steken, laat staan de grond te bewerken<;
op een vierkante meter hebben we zie foto met rotsstenen ... boven gehaald....
en ik heb hoofdzakelijk tulpen en narcissen geplant.... ik had nog 1 zak potgrond staan dus heb ik die braaf verdeelt over de gaten waar ik de (vele) tulpen heb gepoot.... we zien wel wat er van komt.
Maar we zijn zonder terug gekomen, overal waar we gaan wroeten zijn onder de bladeren die reeds zijn afgevallen, was er niets anders te vinden dan kleigrond... die hebben we zelf met hopen ( letterlijk en figuurlijk)
Dus zit er niets anders op dan... mijn potten te vullen met aarde van de tuin... want ik moet zeker en vast mijn bloembollen nu uitplanten, (zelfs provesoir)omdat we nog teveel in de tuin gaan wroeten en ook de voortuintjes... daar is nog teveel werk om de bloembollen daar een plaats te geven....
Dus vermaken we ons op een aangename manier met breinaalden, en wat zelfgesponnen en/of zelfontworpen breigaren maar met een gedeelte fabrieksgaren.
Gisteren-avond Heb ik dus een geprobeerd van een Moebius te breien op een rondbreinaald, ....
Ik moet zeggen, den uitleg is vele moeilijker dan , dat het in feite allemaal is....Ik heb met een overschot gewerkt van het gespikkelde garen dat ik nog over had van de grote sjaal die ik een paar weken heb gebreid... en een gedeelte zelf gesponnen lamswol...Tot al de overschotjes op waren, en dan begonnen met afkanten...
Eerlijk gezegd, ik had mijn twijfels of ik het allemaal wel goed had gesnopen, en heb dus moeten wachten tot ik klaar was met de komplete klus ... Inderdaad...Het is werkelijk iets speciaals...
Ik ga dus voor deze werkstukken speciaal garen ontwerpen.... lekker dik, en dan op zoek naar een paar weipalen, met lange draad..
Ik moet zeggen, het is eigenlijk even verslavend als sokken breien..... en je kan de moebius, zo lang en breed maken als jezelf wil...
Een paar foto's van moebius sjaals door andere breifanaten vervaardigt
Ik ga de sjaals wel iets breder maken, want je kan deze sjaals op verschillende manieren dragen..
Is 10 graden s'morgens en 10 graden na de middag ... alhoewel het ons weinig kan schelen...
Onze buurman was nog op den oprit bezig zodat Robert niet met zijn traktor kan passeren naar onzen hof... dus doen we verder in de keuken...ik het plaque-werk, en theo afwisselend electriciteit, die hij verder moet doortrekken van de badkamer naar de zekeringskast( want de draden zitten natuurlijk achter de gyproc).... en daarna dan weer een paar platen gyproc. Ik krijg steeds complimentjes als hij weer eens naar de schuur is geweest om nog een plaat..... dat ik dat toch wel héél goed kan...... .Maar hij is ondertussen ook een primus geworden.... er is eigenlijk weinig dat we moeten uit handen geven...
Door het veel werken met gyproc..... krijg je der natuurlijk wel een hele grote handigheid in, en omdat het voor onszelf is, en we niet per uur betaald moeten worden, speelt het eigenlijk geen rol , hoelang het duurt, en ons, kent ons..... het duurt dus wel een beetje eer het naar mijn volle goesting is...
Toen er sprake was van de muren te isoleren, had ik daar toch wel veel moeite mee, ik wou geen blokkendoos, want dan was ik goedkoper uit met nieuwbouw, Ik wou mijn kromme muren behouden...
en zo is het geschied... de gyproc is zodanig aangebracht dat ze mooi alle kromme toestanden van de oude muren volgt... met een buik, uitgezakt, soms bijna trapeziumachtig, hahahaha... het vraagt wel kunst en vliegwerk om dan de platen mooi aan mekaar te laten aansluiten, maar het lukt ons wonderwel... dus ik ben een super-gelukkig mens....
Ondertussen zijn we ook al een beetje aan het nadenken en overwegen hoe we onze tuin nu eigenlijk gaan inrichten.... natuurlijk veel vaste planten, maar ook klimplanten waar natuurlijk onze wijnstokken niet aan mogen mankeren.ik moet nog even goed bekokstoven warwe ons moestuintje gaan situeren, liefst een beetje uit het zicht... en een paar fruitboomkes mogen ook niet mankeren, ik denk dat ik die ook op een muur of schutting ga laten groeien .wij zijn de gelukkige bezitters van een tuin die 90% van zijn oppervlakte in de zon heeft, maar we hebben ook een héél ydillisch plekje in de half-schaduw en ook een paar plekken waar gans de dag toch wat lommerte zit.... dus echt variabel....
Zaterdag hebben we afscheid genomen van onze lieve papa en echtgenoot.
Gevochten tot op het laatste ogenblik..............
Met een krop in mijn keel... schrijf ik het hier op, het is tenslotte mijn dagboek....
Het zat eraan te komen, het smerigste beest dat er bestaat... de ziekte "kanker"... de ziekte die alles en iedereen meesleept als ze op de proppen komt.......
Christianne van hieruit voor U en natuurlijk ook voor je kinders mijn innige deelneming in jullie verlies....
Het is nog altijd een droom... van een temperatuurtje
Zaterdag is Robert komen zeggen, dat als het vandaag dus maandag niet heeft geregend we verder gaan doen aan den tuin....
De kleigrond is bijna terug begaanbaar....
Dus gaat theo vandaag een tandje bijsteken zodat ik dan de muren verder kan afwerken... 1 van deze dagen moeten we op jacht naar ( grillage en hekkens) Het is zo oneindig veel, dat dit ook weer een serieuse hap uit ons budget zal zijn, maar goed, veiligheid eerst en natuurlijk moet schoonheid ook wel betaald worden... we zijn al verschillende keren ergens geweest, om te kijken , maar telkens is er toch wel iets dat mij niet echt aanstaat, teveel doorgeroest of andere toestanden , en daar geef ik mijn goeie geld niet aan uit.....Ons gewone gyproc-platen zijn ook bijna opgebruikt dus we moeten zowiezo gaan kopen.....
Nog altijd nicotine-vrij, ( ik krijg wel aanvallen om te snoepen, ik ben anders geen zoetebek, maar nu,pfff.... gelukkig heb ik niet teveel in huis, juist de flessen limonade, die ik deze zomer voor onze kameraden hun kinderen had gekocht, staat er nog, dus die moet eraan geloven,( iets waar ik anders van gruw, wordt dus nu soldaat gemaakt)
Ons dialect... blijkbaar is dit gemeen goed, enkel nog voor de clochard, de inboorlingen van een dorp met weinig of geen IQ....en de outlaws
Maar ik heb zoals gewoonlijk der een ander gedacht over.... ik voel me alles behalve verpauperd, en zeker en vast geen analfabeet, Ik vind het gewoon prachtig hoe onze eigenlijke moedertaal in mekaar zit, met hier en daar een vleugje vreemde talen tussen,( naargelang we belegert zijn geweest, van legers met soldaten, die spaans, frans of duits spraken) en ook aan welk buurland we soms grenzen....is ons dialect opgebouwd uit verschillende talen...
Indien mogelijk spreek ik nog steeds mijn moedertaal, enkel bij officiële gelegenheden, zal ik beschaafd vlaams spreken.
Ik vind het zonde, als ik soms een kleine privé-conversatie, tussen een mama en een kleuter willens , nillens mee afluister... heel erg opgepoetst... bijna klinisch netjes.....De teloorgang van een cultuur.....
Daarna kan ik aan het helse karwei beginnen om het plavond te isoleren met rockwol!!!Het duurt niet lang maar is vreselijk ... en volgens ik opmerk, de meeste mensen.... Maar ondertussen is wel gebleken, dat dit vreselijk karwei nadien wel zijn vruchten afwerpt!
Ik zou wel foto's plaatsen, maar er is nog maar weinig te zien,dus nog wat geduld oefenen
Dat zal volgens de meteo ook in vlaanderen het geval zijn geweest. dus zijn we denkbaar met zijn allen blij met deze afsluitertjes.
Na onze boodschappen, verder gedaan met de gyproc in de keuken, ik kan het jullie verzekeren, niets is er recht, krom en scheef met soms een buidie dertig cm's of meer voorruit steekt ..... ik wil dus het origineel karakter behouden dus moeten de muren schots en scheef bekleed worden....
Het gaat traag maar gestaag.... de selder met bollekes in tomatensaus en puree heeft ons echt goed gesmaakt, de puree is helemaal op , de selder daar kunnen we vandaag ook nog eens lekker van smullen... meschien met Ebly, of met frietjes... dat weet ik nog niet...
Deze nacht serieus afgezien, maagpijn en mijn darmen spelen ook muziek.... dus weinig geslapen, en veel gerust.....Ik steek het op de pizza die we onder de baan hebben gekocht, in zo een pizza-express in een Belgisch tankstation, vreselijk duur, eigenlijk slechte kwaliteit, en super onvriendelijk personeel!
Vandaag eerst en vooral mijn grondlasten gaan betalen, want die hadden ze naar Antwerpen, zodat we nu al een paar dagen over de datum zitten....
Deze avond staat er voetselder ( bleekselder) met ballekes in tomatensaus en puree op het menu....
Werkschema, na Jussey, camionette verder leegmaken ( hydro-gyproc) kabel, wol, enzovoort
Justekes geariveerd... genietend van een bruisje...
Om te vieren dat we weer veilig zijn toegekomen ( het is tenslotte toch telkens een ferm eind rijden, met de nodige cowboy's onderweg)
Op een paar" bijna" kleine botsingskes na ,met den eerste keer een poes (in een dorpke dat we moeten doorkruisen), en den tweede keer,bijna een grote vogel in de pikken donkeren, ( soort van betere landweg)
gelukkig dat theo geluisterd had naar mijn voorgevoel, van niet te hard te rijden, anders gaan we slachtoffertjes maken, het is al laat en donker...
De thermometer geeft buiten nog 15 graden, ( binnen is het 10 graden, en ik heb geen goesting om voor 1 uurke nog de stoof aan te steken.)
Ik heb deze middag op de valreep nog een kliniek gevonden voor mijn electrische kaardemolen, het oude beestje zijne motor was ter ziele gegaan, en Theo kan het wel repareren, maar dat komt dan nog bovenop al de rest.... dus mijn kaarder krijgt een spiksplinternieuw hartje.... ik heb tegen de zaakvoerder uitgelegd dat het zelfs een zwaarder modelleke mag zijn, zodat het wat vlugger voorruit gaat... en de mens ging kijken wat er zoal kon....
Ik heb ook mijn aschford spinnewiel meegebracht.... en nog wat konen fabrieksgaren ik begin stillekes aan de zaak in antwerpen wat te ontruimen.... ik heb binnenkort zoveel plaats.... dus waarom zou ik antwerpen dan volgepropt laten staan...
we zijn gelukkig dat we weer hier zijn.... We hebben mijn beste maatje weer eens gezien " mijn grote zus" een voorbeeld voor mij.... en die is even gek op machines en draad als mezelf.... de luxe om mekaar te zien en te genieten is zeldzaam... maar steeds feest... en ik zal blij zijn als het hier binnenkort aangenaam vertoeven zal zijn ,dan kunnen we hier gezellig samen komen en genieten van onze hobby's.....
Zo dat was het voor deze avond... ondanks dat ik hier zwaarder werk heb, kan ik hier gemakkelijker komen schrijven, want hier is het internet van betere kwaliteit dan hetgeen we in Antwerpen hebben ( valt steeds weg .... grrr .....Base!!!!)
Deze morgen naar mijn favoriete electriciteitsgroothandel geweest
Als Theo de electriciteitskasten gaat doorverbinden dus alle verdiepen, naar de 1e grote meterkast... hebben we dus een massaal dikke grondkabel nodig.. 16 carréé!... IK wil me de speurtocht in Frankrijk besparen, en ben rechtstreeks naar de mensen geweest die me al 25 jaar ruimschoots, goed voorzien hebben van proffesioneel materiaal... Het was natuurlijk een behoorlijke prijs.. en Theo had zijn handen vol om de 20 meter kabel... naar de auto te sleuren...
Als alles is opgeruimt zijn we dus terug on the route !!!
Al bij al.... hebben we der zeker en vast geen spijt van....en is alles ondertussen weer eens bijgebabbeld ... We zijn gelijkgestelde zielen, een beetje gek met onze hobby's....
Eerst en vooral om gyprocplaten die waterbestendig zijn..
Ze staan juist in promotie....aan minder dan de helft van de prijs in frankrijk... We moeten echt op de kleintjes letten.. dus gaan we hier toch wel gretig gebruik van maken... het is jammer dat we maar 1000kg kunnen laden.... en een plaat weegt ongeveer 20 kg dus......
Hebben wij het razend druk... alles bij mekaar zoeken ook om materialen die in frankrijk enorm veel meer kosten ... papierwinkel in orde maken, afrekeningen betalen, en meterstanden doorgeven...; herstellingen uitvoeren die ook moeten gebeuren natuurlijk... het is echt een race tegen de klok... wij zouden ook nog graag een belofte invullen om op visite te gaan.... pff... mijn huishouden loopt gevaar, dat het hier ook een puinhoop wordt.
Maar goed, we doen wat we kunnen..
en voor de mensen die het volgen... ondanks een hectische dag ( gisteren) en we toch nog een half pakje sigaretten gevonden hebben.... nog altijd nicotinevrij...
Het is dus nu officiëel, een maand dat we niet meer roken.
Even wat gaan lenen bij andere verwoede schrijvers en speurneuzen
van originele groenten en bereidingswijzen.. mijn dank aan de schrijvers
HAARDVUUR EN
Aardperen
Inherfst, winter op27/10/2011 op23:38
Afgelopen zondag stond ik een hele dag te experimenteren in de keuken. Gelukkig heb ik ook één ding gewoon klakkeloos volgens het kookboek gemaakt.
Het waren de aardperen met kastanjes van Alice Hart, uit haar best charmante boek Vegalicious. Ik verwachtte er niet zo heel veel van, maar de kastanjes trokken me over de streep. De associatie met dikke jassen, schemering en straatverkopers in Parijs, hete vingertoppen, papa die de weg kent. En ik had zin in de eerste aardperen van de herfst.
Aardperen! Ik heb pas dit najaar geleerd dat dat niet zomaar de onpopulaire broertjes zijn van de aardappelen. Integendeel, aardperen zien er zo uit:
(foto via de blog De Cruydthof)
En pas afgelopen zondag leerde ik dus hoe je aardperen ook op je bord kan doen verbazen. Tot nu toe draaide ik ze altijd in een mix van andere wintergroenten, gestoofd of geroosterd. Meer uit gemakzucht dan uit tegenzin. Maar dit recept is ook heel makkelijk, vooral als je de kastanjes voorgeschild koopt (wat ik natuurlijk weer niet deed). Even stoven en dan blussen met wat wijn.
Het ruikt naar Kerstmis, dacht ik meteen. Niet omdat ik zo sentimenteel was van die kastanjes, maar omdat het echt zo rook, de wijn in combinatie met de aardse smaken en de laurier. Rijkelijk.
Alice Hart raadt aan om er aardappelpuree bij te maken als je grote honger hebt. Ik zou er eerder lekker brood bij eten, om te doppen in de saus. Een fris groen slaatje ook wel, met wat appel door. Boontjes, nu er nog inlandse zijn. En in de winter: al wat kerstig is. Een stukje steengrill, een schepje fondue en een beetje gourmet, zoiets ja.
Aardperen met kastanjes
(Uit Vegalicous van Alice Hart, amper aangepast)
Hoofdgerecht voor 3 personen, bijgerecht voor 5:
500 g aardperen
Een scheutje citroensap
60 g boter
1 gesnipperde witte ui
2 gekneusde teentjes knoflook (moet je niet pellen)
4 laurierblaadjes
200 g gepelde, gare kastanjes (voorverpakt te koop, maar je kan er ook rapen, een viertal minuten koken, daarna even in koud water dompelen en dan vlotjes pellen, terwijl ze nog warm zijn)
1 klein glas rode wijn
1 klein glas groentebouillon (ik gebruikte kant-en-klaar van Morga)
peper en zout
1. Schil de aardperen en snijd ze in de lengte doormidden (ze moeten ongeveer 2 cm dik zijn). Leg ze in koud water met een scheutje citroensap.
2. Smelt de boter in een grote pan en bak de ui daarin glazig. Voeg de knoflook, de laurier, de kastanjes, de goed uitgelekte aardperen en wat peper en zout toe. Roer ze goed om, zodat alles door de boter gaat. Laat ze onder deksel zon tien minuten garen (af en toe roeren om aanbranden te voorkomen).
3. Voeg de wijn en de bouillon toe en breng ze aan de kook. Laat ze ongeveer tien minuten inkoken, tot de aardperen zacht zijn. Plet de knoflookteentjes en roer ze onder de rest (door in hun geheel traag mee te garen, zijn ze zoet en zac
.Maar hij is ondertussen ook een primus geworden.... er is eigenlijk weinig dat we moeten uit handen geven... 
