|
Het was weer een dag van zware arbeidsvreugde..... deze morgen is de eiken keuken naar boven gesukkeld.... met man en macht ( en onze buurman van den overkant) is ze boven geraakt , de mooie meubeltjes , die gaan we op een andere manier naar boven zien te krijgen ( we zitten nog altijd zonder trap)
en dan een hapje binnen gespeeld en hup verder gedaan met de noodzakelijke karweien, om de kamers in orde te krijgen,Ik heb de oplossing die ik bedacht heb, voor het te jonge hout dat tegen de muren is geplaatst aangebracht, en volgens ik deze avond kon zien zou het toch wel goed zijn ... erg , heel erg om al dat werk nog eens over te moeten doen, maar ja... ik als pietje secuur was niet tevreden.... met het vorige resultaat , en dus ... opnieuw... en deze keer goed ( wordt op den duur wel een dure aangelegenheid, want goeie kwaliteitsverf is nu wel niet héél goedkoop)
Elliot is ons komen helpen, en natuurlijk laten wij ons niet kennen, ik heb een lekkere Ierse ribstuk uit de vriezer geplukt... en voor de kids ribbekes want ze zijn er verzot op....
Een uur of twee later zag ik aan Eliot zijn gezicht.... dat het vlees hem enorm smaakte... tuurlijk dat hij het waarom en hoe moest weten... dus terug het verhaal van de wilde ierse koeien.
Zo,na een gesprekje met mijn buurman op skype, en een berichtje naar mijn blogmaatje Luc.. die terug is ..... ( la france?) en we terug kunnen tokkelen naar mekaar , gaan we moe ( en veel rugpijn)lekker slapen, om morgen weer verder te doen aan onze toekomst in frankrijk...
voor iedereen een zalige nachtrust.... voor Christiane een riem onder het hart, dat het vlug allemaal beter mag gaan met hare man... Voor mijn Brusselse vriendin... veel breigenot( ik ben een beetje jaloers) VoorLieve en Yvonne een welgemeende knuffel...
|
