|
Maar het is toch over gebleven nadien.
Als ik de optelsom maak, geraken we hopeloos achterop met ons planning.... we zullen nooit de keuken en badkamer klaar krijgen tegen nieuwjaar.
Het begint toch wel een beetje op te spelen, dat ik steeds in de viezigheid moet koken en natuurlijk s'morgens en s'avonds ons wassen....
Opa wil immers hout schaven en dan kan Theo niet verder met de keuken.... en zolang dit niet gebeurt is moet ik werkeloos toezien....
Opa kan de machine niet alléén bedienen, want het vraagt stielkennis en omdat we eigenlijk geen hout teveel hebben is dit toch wel moeilijk......en brengt spanningen mee
Vandaag ga ik dan maar een werkske doen dat eigenlijk nog niet van levensbelang is.... maar het leidzaam toezien.... hoe de tijd wegtikt is ook niet echt alles......
Wij zijn het erover eens... we werken het beste met ons tweetjes, omdat we op mekaar afgesteld staan, een half woord is voldoende, we verstaan mekaars werkmethode en hebben daar respekt voor, zonder kibbelen.... of bokken.
|
