vandaag verder gewerkt aan het projekt om alles beter weg te kunnen leggen;... dus ook aan het wandopbergsysteem voor de borduurmodule van de Bernina , de ringen en al de lectuur..... 

Ik kan onder tussen ook gegevens van de computer rechtstreeks naar de borduurmachine sturen en dan rechtstreeks borduren....

Het was al bij al een vruchtbare dag.... maar de kamer waar de bewuste borduurmachine staat is een waar slagveld !.... want je begrijpt wel dat niet alles zonder slag of stoot verloopt !.... 

Gelukkig heb ik een manneke die gouden handen heeft en kaas heeft gegeten van de ingewanden van machines.... Omdat het natuurlijk allemaal nogal nieuwe materie is.... ( het is geen boormachine of geen vliegtuig) duurt het wel iets langer , maar komt toch alles goed..... en kan ik dus weer verder met mijn zaken.... ik was bezig aan het laatste borduurpatroontje toen de wet van Murphy toesloeg... en ik de boel de boel heb gelaten..... als dat laatste stukje stof is geborduurd , kan ik dus beginnen met de grote lap stof, om te bouwen tot achterwand van het eigenlijke projekt!! , ik zal dat waarschijnlijk moeten verstevigen.... en ik zal dat waarschijnlijk ook nog wel opsmukken met wat borduursels... ongelofelijk wat die machine allemaal kan, spijtig dat ze zo nauwkeurig luisterd, want omdat ik er nog maar net aan begonnen ben ( en dat na bijna vijf jaar) gaat het met horten en stoten, en moet ik telkens de handleiding ter hand nemen om na te kijken , wat ik verkeerd deed, of op te zoeken waarom de machine dienst weigert, ergerlijk als je graag vooruit wil... maar goed, leergeld betaal je... der zit niets anders op !!..... en de borduursels komen sprankelend en wel vanonder de borduurvoet gerold.... ... ik denk van ook nog een paar antieke merklappen na te bootsen..... , quiltsteken, hoeken en kinderstiksels.... en die dan in te spannen zoals ik ze vroeger nog heb zien hangen in de naaikamer bij de zusterkes.... heel erg vroeger, moesten de meisjes leren naaien ( met de hand) en kregen ze dus in het begin van de lagere school, het eerste klasje een grote lange lap... waar de eerste stapjes werden gezet.... voor de kunst van het naaien, verstellen , borduren enzovoort onder de knie te krijgen..... de lange lap verhuisde elk jaar mee naar de volgende klas.. zo een lap noemde een merklap....en sommige waren dus echte kunstwerkjes.... al naargelang de eigenares van de lap secuur te werk ging... en het al dan niet graag deed.... bij de nonnekes hingen er aan de wand in de inmense zaal.... echte mooie antieke.... die met trots gekoesterd werden, en sommige van die vrouwen waren dus echte kunstenaressen...dus ... het kan zijn dat ik er een paar namaak met de borduurmachine, ik heb in 1 van de manden die ik al meegesleurd heb van antwerpen, de gepaste stof liggen en met de jumbo ring... zal dit vlug gepiept zijn..... zo ...; ik zal nog maar eens proberen van wat te slapen, het is nog lang eer het licht wordt... maar het is weer 1 van die bewuste aanvallen van slaapeloosheid!! niets aan te doen; als Theo dat tegen komt is hij gene mens, voor mij is dat bijna dagelijkse kost...