aantal stappen: 3.025.280 +/- 10.000 stappen = 7,5 km
aantal wandelingen: 251
aantal fietstochten: 79
Zoeken in blog
05-10-2023
De sluis eens aan de andere kant bekeken.
Als je zoals ik 'n hobby hebt, die je dagelijks meerdere uren in de buitenlucht brengt, en daarna nog tijd kost om je blog op orde te krijgen, dan kan ik met recht en rede vertellen dat mijn dagen goed gevuld zijn. Zie vandaag, meer dan twee uur weg geweest om te wandelen en daarna thuis mijn foto's overzetten op mijn pc, ze verkleinen en mijn verslag maken (bijna één uur werk). En dan heb ik nog niet 'n bezoekje gebracht aan jullie, collega's-bloggers. Morgen neemt dat allemaal nog méér tijd in beslag, ik ga dan fietsen (+/- 95 km. = ongeveer vijf uur van huis weg). Maar, zoals jullie aan mijn verslagen kunnen zien, ik doe het graag en hoop dat nog lang te kunnen volhouden.
Vanmorgen zijn we beiden echter eerst met 'n noodzakelijk werkje begonnen, mijn vrouw heeft de badkamer eens 'n goede opknapbeurt gegeven terwijl ik enkele afvoerputten grondig heb gereinigd. Tijd was er daarna niet meer om zelf te kokerellen, dus werd het 'n etentje elders (voor- en hoofdgerecht). Honger hadden we alleszins.
Daarna was het tijd voor mijn wandeling. Ik vertrok richting de sportvelden in Pietersheim, om aan dat pad, rechtsaf richting de beek te wandelen. Vandaag wilde ik nog eens doorheen de Goudkust stappen, de wijk met zijn immens grote villa's, voornamelijk bewoond door Nederlanders. Aan de dreef, niet direct richting het kasteel gewandeld, maar naar de andere kant, de Reistraat. Op het einde van die straat, vind je dat gebouw van 1822, de laatste jaren 'n restaurant, zij het met wisselende eigenaars. De opzet van mijn wandeling was om via de brug in Tournebride, het kanaal Briegden-Neerharen over te steken. Aan de andere kant heb je dan dat onverharde jaagpad. Het is maar zelden dat ik daar iemand zie wandelen of joggen.
En tot slot kom je dan aan de sluis van Lanaken. Meestal neem ik al eens 'n foto van de sluis vanaf de overkant van het kanaal, vandaag eens wat korterbij kunnen komen. Via de zwaaikom (verbinding tussen beide kanalen) achter Sappi, teruggekeerd via dat kleine bos achter het college. Je ziet daar nog 'n aloude stenen brug.
Morgen dus fietsdag. Richting Wallonië, dan naar Ned. Limburg en uiteraard terug naar Belg. Limburg.
Als tiener liep ik school in Bilzen. Hiervoor diende ik dagelijks de bus te nemen en kwam dan oa. door 'n lange straat tussen Eigenbilzen-kerk en Mopertingen-centrum. In die tijd waren er nog geen gsm's om de tijd door te komen op de bus, maar we hielden ons toch bezig, oa. met het tellen van het aantal boerderijen op die baan. Het waren er 18, dat herinner ik mij nog zeer goed.
Vandaag, goed 55 jaar later, was ik toch benieuwd hoe het zat met dat aantal boerderijen in die straat. Hiervoor nam ik uiteraard de bus tot Mopertingen-centrum om te voet terug te keren. Zo gezegd, zo gedaan. In Mopertingen afgestapt en dan richting Eigenbilzen. Ik was nog maar enkele meter ver toen ik 'n eerste erfgoedbordje van de stad Bilzen zag, "In de Kroon", het oudste huis van Mopertingen, vermoedelijk van 1627. Even verder een der kapellen op de straat, de Onze-Lieve-Vrouw-van_rust van 1898 en pal er tegenover, 'n beeld van de KWB.
En dan begon het, boerenpoorten bij de vleet, oa. Bij Broedese Nolke van 1782 en Bij den aae Bèrger van 1884. Ook nog oude woningen zoals Bij Cajé van 1825. Ik heb niet alle woningen met erfgoedborden gefotografeerd, dat was niet te doen. Enerzijds geraak je dan niet vooruit en anderzijds heb ik mij 'n max. aantal foto's opgelegd, kwestie van niet te overdrijven. "En wat was nu het aantal boerderijen" zul je vragen? Niet veel meer, denk ik. Maar ik heb wel nog 17 boerderijpoorten geteld. De gebouwen zijn er nog en vrijwel goed onderhouden. De stad Bilzen doet dat goed, al die oude woningen op de een of andere manier beschermen.
Eens door Eigenbilzen-centrum uit, ging ik rechtsaf naar Gellik doorheen de velden. Die combinatie "bomen-koe" zag ik wel zitten om 'n mooie foto te maken. In Gellik de Wijerdijk over richting het Louis Paul Boonpad. Ten slotte in Briegden via papierfabriek Sappi en het pad naar de tunnel aan het college, terug naar huis.
Op één enkele druppel regen na, bleef het gelukkig droog al moet ik zeggen dat de zon ons toch in de steek gelaten heeft. Maar moet ik nu beginnen te klagen, begin oktober? Natuurlijk niet. Nog ene fijne avond iedereen.
"Zou het of zou het niet", .... regenen dus. Die vraag stelde ik mij deze voormiddag. De buienradar is moeilijk te betrouwen. Dat merkte ik vanmorgen al toen ik naar de bakker moest. Het zou rond 8u20 beginnen te regenen, ik dus per fiets om brood. Maar ik heb geen druppel regen gezien.
Na de koffie, dan toch gewapend met regenjas en paraplu, 'n korte wandeling gemaakt. Vertrokken langs de sportoase om dan via de vroegere kip (niet het dier), naar het jaagpad aan 't kanaal. Jullie willen uiteraard 'n woordje uitleg over de "kip". Dat was 'n kunstmatige heuvel op 'n terrein waar bij de aanleg van het Albertkanaal, veel aarde werd gekipt (opgehoopt), vandaar de naam. Vanaf het begin van de jaren '50 werd er veel aan motorcross gedaan tot ergens in de jaren '68. In de maand juli 1988 werd er éénmalig opnieuw 'n motorcrosswedstrijd georganiseerd. Als kleine jongen heb ik indertijd veel van die wedstrijden gezien. Alles wat naam en faam had, deed daar aan mee.
Die bunker naast het kanaal, was in mijn jeugd de place-to-be. We waren er altijd te vinden, niet in alleen in die bunker, maar ook in de ondergrondse vluchtgang achter die bunker. Om terug te keren, wandelde ik doorheen de tunnel naar de Jan Rosierlaan. Je hebt graffiti en kunst, maar dit gekladder trekt nergens op.
Het is begin oktober, tijd dus om ook nog even te passeren op het kerkhof (zie blauwe cirkel op mijn kaartje). Eens gaan kijken naar het gemeenschappelijke graf van mijn moeder en grootmoeder. De klimop moet weer eens bijgeknipt worden. Iets verder op het kerkhof kwam ik ook voorbij het graf van oorlogsburgemeester Edgard de Caritat de Peruzzis. Hij is geboren op 11/10/1879 en werd doodgeschoten door de Duitsers in Hamont op 7/10/1914. Hij was burgemeester van Lanaken van 1908 tot aan zijn dood.
Dat was het voor vandaag. Het heeft intussen geregend, misschien tijd om wat bezoekjes te maken bij collega-bloggers.
Vandaag 2 oktober, 'n fietstocht in korte broek, 'n koerstrui met korte mouwen en zonnecrème op mijn neus, wie had dat op voorhand kunnen denken. Nu, die zonnecrème heeft misschien niet zoveel nut gehad, 'n groot deel van mijn tocht fietste ik doorheen de bossen. Maar, je kent mij, liever te veel smeren dan te weinig.
Normaal is de maandag, de dag dat ik ga schaken in mijn club. Maar omwille van het uitzonderlijk goed weer, heb ik mij voor ene keer verontschuldigd. Liever buiten op de fiets, dan binnen achter 'n schaakbord. En zo vertrok ik iets na 10u00 richting de Zuid-Willemsvaart. Via Rekem en Boorsem was ik al rap aan de haven van Eisden. Aan knooppunt 48 ging ik linksaf naar knooppunt 44. Vanaf dan was het bijna voortdurend fietsen doorheen de bossen. Het was dan wel fietsen doorheen de Kempen, qua hoogtemeters was het toch nog 'n pittige rit. Uiteindelijk waren dat 335 hoogtemeters. Vooral de klim doorheen het bos naar het natuurgebied Bergerven was redelijk steil. Dit natuurgebied ligt op het grondgebied van Maaseik en Dilsen-Stokkem. Wat verderop had ik 'n eerste stopplaats in Opoeteren om mijn boterhammen op te eten.
En als je zo 'n pompoenenveld tegenkomt, dan ben je verplicht om even te stoppen. Waren dat nu duizenden of tienduizenden vruchten, het waren er alleszins héél veel. Aan de Bullenschool in Meeuwen werd traditioneel weer gestopt voor 'n natje en 'n droogje, en dit voor geen prijs. Zeg nu zelf, waar krijg je nog voor 7,10 euro 'n groot stuk vlaai, 'n tas koffie en 'n cola?
Natuur zag ik vandaag genoeg, oa. de Tenhaagdoornheide in Houthalen-Helchteren, 'n oase van rust. Vanaf dan ging het terug naar huis. Eerst langs de voormalige steenkoolmijn van Winterslag. Net vóór het begin van WO I werd daar de eerste steenkool gevonden van het Kempisch bekken. Via Kattevennen in Genk, fietste ik richting Zutendaal. Daar zag ik 'n prachtige muurschildering, kort aan de kerk.
Mijn fietstocht wilde ik in Gellik afsluiten met 'n frisse pint. Maar ik had al direct gezien dat op het overvolle terras, het lang wachten zou zijn op mijn drankje. Bleek dat er slechts één iemand instond voor de bediening. Ik ben dan maar doorgereden naar Lanaken-centrum. Ook daar was de patron zelf garçon aan 't spelen. Wat is dat toch met personeel in de horeca? Gelukkig werd ik wel snel geholpen.
Ben weer tevreden over mijn tocht, bijna 100 km., 'n gemiddelde van iets meer dan 22 km/uur en redelijk wat hellingen. En de zon was er gratis bij.
Mijn koersfiets wilde ik vandaag gaan testen, 'n nieuwe band, nieuwe ketting en cassette achteraan, nieuwe remkabels, goed gesmeerd en voor de rest goed nagezien. En ik moet zeggen, ik ben zéér tevreden. Ik heb nog eens kunnen fietsen zonder storende geluiden onderweg. Er was altijd iets wat lawaai maakte, oa. mijn zadel, trapas enz. Alles is weggewerkt, prima dus.
De bedoeling was vandaag om naar Val Dieu te fietsen. Ik vertrok in Briegden langs het Albertkanaal naar Kanne. Daar maakte ik 'n foto van de brug en in de achtergrond, de helling waar de Slingerberg doorheen loopt. Een venijnige klim, maar niet vandaag, ik vervolgde mijn weg via de brug naar Moelingen over de Maas. Onderweg aan de kapel van St. Jozef in de buurt van Mesch, mijn boterhammen opgegeten.
En dan kwam Val Dieu in 't zicht. Het was er vrij druk, ik had het geluk dat ik voorgelaten werden aan de kassa om af te rekenen. Een koppel vond dat ik met mijn stuk taart en cecemel (er was geen enkele tas meer beschikbaar om 'n koffie te nemen), best kon voorgaan, waarvoor dank.
Ik fietste vervolgens bergop naar St. Jean en Aubel waar ik de ravel ligne 38 nam tot in Hombourg. Onderweg heb je prachtige vergezichten. Om niet door Teuven te moeten fietsen (nog altijd wegenwerken) ging ik linksaf naar Veurs, 'n gehucht van Sint-Martens-Voeren. Vandaag heb ik zogoed als de hele Voer gezien. Nu hoor je mij niet klagen, het landschap is er prachtig.
Maar in Sint-Pieters-Voeren draaide ik toch rechtsaf in de richting van Maastricht. Om niet door de stad te moeten fietsen, nam ik de route onder Maastricht-centrum door. Even ben ik blijven stilstaan aan 'n voetbalwedstrijd. En eens op de Noorderbrug, ben je zo in Lanaken. Daar nog 'n plaatsje gezocht ergens op het terras. Het was er zo goed als volzet. Dat had allemaal te maken met de optocht deze middag van reuzen. Een 30-tal reuzen liepen mee in de stoet. Mijn echtgenote heeft oa. de reus van Kinrooi gefotografeerd. Voila, weer 'n aangename fietsdag achter de rug.
Zoals gisteren al gezegd, vandaag is er niet veel tijd om te sporten. Maar 'n korte wandeling kon er toch van af. Ik sta onder maandelijks dokterstoezicht en dat diende deze morgen te gebeuren. Ik heb nergens last van, maar die controle is noodzakelijk. Geen probleem dus, als het dat maar is. Ik ben in goede handen.
Nadien nog 'n ommetje gemaakt. Eerst dat wolkendek bekeken, dan de kapel op de Pannestraat en tot slot, enkele foto's in het park, de schaapjes en de laatste verwezenlijking van wijlen Mathy Engelen.
Normaal diende ik ook brood te gaan halen, maar mijn echtgenote had gisteren - op aanraden van onze dochter - eens 'n "brood van gisteren" meegenomen aan de helft van de prijs. Onze dochter heeft er goede ervaringen mee, even lekker en het blijft wonderbaarlijk nog enkele dagen goed. Dus bij deze is dat ook eens uitgeprobeerd en ik moet zeggen, er is niks mis mee, enkel één dag ouder. Natuurlijk gaat er niks boven vers brood en dat zal uiteraard zo blijven.
En de rest van de dag, veel zitten en lekker eten, dat hoop ik toch ...
Morgen ga ik fietsen, mijn fiets is helemaal binnenste-buiten gekeerd, verschillende onderdelen zijn vervangen en hij is hopelijk weer in orde voor 'n hele tijd.
"Woensdag vandaag en het ziet er weer 'n mooie dag uit". Dat is toch hetgeen ik deze morgen dacht. Eerst naar de bakker en dan nog mijn werkkledij aangetrokken om wat in de tuin te werken. Meer dan wat onkruid wieden, heb ik niet gedaan, maar toch. En die herfstaster staat er mooi bij. Een héél gemakkelijke plant, je hoeft er absoluut niks voor te doen.
Na het middagmaal had ik het plan om naar Maastricht te wandelen. In de "Gedeelde Weelde" 'n koffie gaan drinken, dat zag ik wel zitten. De Gedeelde Weelde ligt in de vroegere Sphinx, 'n fabriek van glaswerk, serviesgoed en later van tegels en sanitair. De fabriek werd opgericht in 1834 en op het hoogtepunt in 1878 werkten er +/- 2.500 mensen. In 2009 hield de fabriek op te bestaan. Sindsdien zijn de gebouwen ingenomen door allerhande initiatieven zoals dus de Gedeelde Weelde. In een der wandelgangen kun je nog bekijken wat er indertijd allemaal gemaakt werd.
Mijn wandeling vertrok richting Smeermaas via de Grensstraat en de Kantoorweg met zijn enkele mooie oude woningen. Aan het ronde punt richting Maastricht, links af het fietspad op. En o ja, overal zie je tegenwoordig schaapjes lopen. Iets verderop 'n foto van dat mooie witte huis. Als ik daar kon intrekken, direct.
Aan de Noorderbrug, wat foto's gemaakt van de oude stadswallen van Maastricht. Dan mijn koffie, herinneringen aan de Sphinx en langs de Maas terug naar huis. Juist vóór de grens, 'n technisch gebouwtje met 'n mooi kunstwerk erop. En dan over de brug in Smeermaas terug naar Lanaken.
Toen ik thuis kwam, was ik verwonderd over de afstand, op de kop 14,00 km. tegen 'n tempo van 6,27 km/uur. Niet slecht zou ik zeggen.
Wat was me dat allemaal vanmorgen ....! Het begon met het al dan niet meegaan van mijn maat op mijn fietstocht. Hij had mij beloofd om eerst te bekijken of hij zijn eigen fietstochten van zondag en gisteren, fysiek verteerd had. Gezien hij mij geen bericht gelaten heeft, veronderstel ik dus van niet en ben ik op het afgesproken uur vertrokken richting Val Dieu.
Maar, ik was nog geen 3 km. ver toen ik merkte dat ik mijn drinkbussen thuis vergeten was. Onvergeeflijk uiteraard, 'n lange fietstocht maken zonder drank, dat kan natuurlijk niet. Terug naar huis dus. Via dezelfde weg opnieuw richting Briegden. Maar ik was nog geen 2 km. ver toen ik bemerkte dat mijn voorband plat stond. Tevoet terug naar huis en mijn stadsfiets in de plaats van stal gehaald. Maar met die fiets naar Val Dieu rijden, dat was toch wat veel van het goede, onderweg zijn er meerdere hellingen. Mijn plannen dus maar gewijzigd en 'n ander parcours uitgetekend.
Ik vertrok langs de Zuid-Willemsvaart richting Rekem om in Boorsem de brug over te steken. Het is wel wat eentonig langs het kanaal, maar eens in Lanklaar kom je langs hotel Beau Sejour, 'n hotel dat nog de hoofdrol speelde in een der series op tv. Het is prachtig daar op die locatie. Dat merk je ook aan het aantal fietsers en wandelaars. Iets verderop, ging ik rechtsaf richting Dilsen-centrum en de Maas. Kort aan de Maas zie je vele plassen. Aan de Maas, even rechtsaf om in Meeswijk, het veer over het water te nemen naar Berg a/d Maas.
In Nederl. Limburg is het altijd prettig fietsen, goed onderhouden wegen, veel natuur en weinig verkeer. In Geulle ben ik bij iemand aangeschoven op het terras voor 'n hapje en 'n drankje. Het zat vol in Preuverie Auwt Gäöl. Vervolgens het Julianakanaal over om via Itteren en het kasteel van Borgharen, naar Maastricht te fietsen. Aan die mooie vogel ben ik toch maar gestopt, nu ziet hij er nog prachtig uit, hopelijk nog veel langer ...!
In Lanaken toch nog 'n dorstlesser genuttigd en daarna huiswaarts gekeerd. En die voorband .....? Voor alle zekerheid, hem nog eens opgepompt. Wat bleek nu, het ventiel zat helemaal los. Hoe dat kwam ??????? Straks of morgen eens bekijken hoe het zit. Opnieuw plat, ... dan toch maar de fietsenmaker inschakelen. Mijn fiets moet trouwens een dezer dagen toch binnen voor 'n groot onderhoud.
Deze morgen heb ik er maar goed de pas ingezet (5,94 km/uur), het was redelijk fris en om die koude wat tegen te gaan, heb ik er maar 'n sportieve wandeling van gemaakt. En het heeft geholpen, op 'n bepaald moment kreeg ik het zelfs warm.
Mijn wandeling had ik zo gemaakt dat ik op de terugweg, 'n brood kon afhalen bij de bakker. 8u18 en ik vertrok via de Pastoorslindestraat. Dat schattig huisje, daar kan ik maar moeilijk aan voorbij zonder 'n brede glimlach. En die paarden op de Kewithdreef, die fascineren mij steeds. Deze keer had ik de bedoeling om doorheen Kompveld te wandelen, 'n wijk in Gellik. Eerst door de Boonakkerstraat tot aan de Wijerdijk, om daar links de brug van Gellik over te steken. En die paar woningen verderop, dat is Kompveld.
Halverwege de baan, ben ik links afgeslaan naar de aardbeienplantage. Zo ver als je kunt kijken, zie je plantjes. Op het einde van de plantage, wandelde ik rechtsaf richting de Kiezelweg in Veldwezelt. Daar de straat over en die holle weg in. Ze noemen dat de Rosstraat. Wat 'n smal bospad met de titel "straat" te maken heeft, ik heb er het raden naar. Feit is dat die straat uitkomt op de officiële holle weg, zo genoemd en door iedereen ook zo gekend, maar in feite ook met de naam Winevenstraat.
Maar goed, op het eind van de holle weg ben je in Briegden. De plaatselijke bevolking houdt eraan om hun godsdienst uitwendig te laten zien door het goed onderhouden van kruisbeelden en kapellen. Mijn fotoreeks beëindigde ik aan de, voor mij toch, mooiste boom van de gemeente, aan het college van de Paters. Ten slotte mijn brood gekocht en naar huis.
Straks ga ik schaken en morgen staat er een fietstocht op het menu, hopelijk met gezelschap.
Zoals gewoonlijk zaten wij deze ochtend om 7u30 al aan het ontbijt. En omdat er op zondag geen krant in de bus steekt, had ik 'n halfuur later mijn wandelschoenen al aan. Het werd 'n tochtje doorheen het bos. En dat het herfst is, dat voel je direct, het was vrij fris deze morgen.
Ik vertrok doorheen de Sprokkelstraat om in het verlengde van die straat, het bos in te stappen. Ik heb mij gehouden aan de hoofdwegen richting de Bessemerberg. Uiteraard gaat het pad dan wel omhoog, getuige die 60 hoogtemeters die ik maakte. Het rusthuis was nog in "diepe rust", de bewoners zijn niet zo 'n vroege vogels gelijk wij, en gelijk hebben ze.
Terugkeren deed ik via het bospad aan de overkant van de weg Lanaken - Zutendaal. Eens terug beneden, zie je dan de paarden lopen op 'n uitgebreid stuk weiland. Maar 'n deel van die weide zag er uit of het pas gevroren had, veel dauw in deze tijd van het jaar. Aan de splitsing ben ik rechtsaf gegaan, richting de Pannestraat. Ik wilde op de terugweg 'n krantje gaan afhalen bij mijn bakker. Ik had dan wel geen brood of andere lekkernijen nodig, maar de krantjes liggen buiten, voor iedereen dus mee te nemen.
Deze namiddag wordt er in Lanaken centrum 'n loopwedstrijd georganiseerd, de Maasrun. Er zijn verschillende afstanden en er zijn zoals gewoonlijk veel deelnemers, ook de scholen tekenen present. Uiteraard komt daar veel volk op af, maar wij hebben besloten ons niet te mengen in die massa. Corona is nog niet verdwenen, getuige de besmetting die mijn schoonbroer en echtgenote recent opliepen op het feestje van de 75-jarigen. Ze zijn enkele dagen goed ziek geweest.
Vermoedelijk gaan we dan maar naar het wielrennen op tv kijken. Nog ene fijne zondag.
Zoals jullie weten, is fietsen mijn lang leven. En sinds enige tijd vind ik het zelfs plezant om wat kortere ritjes te maken. Het moeten niet altijd tochten zijn van 90 km. en meer. Zo had ik vandaag het plan om langs het Albertkanaal naar Moelingen te fietsen en via Maastricht terug te komen.
Ik heb gewacht tot de namiddag, het was dan iets warmer en in de voormiddag had ik sowieso minder tijd omdat er enkele boodschappen dienden gedaan te worden. Ik vertrok aan de brug van Briegden om door te rijden tot Kanne. Ik zag er op het bord dat ik fietser 193 was vandaag. De schaapjes stonden aan de brug te kijken wat ik aan het doen was. Via de sluis van Lanaye fietste ik onder de kader met "pays de Liège". Het was heerlijk fietsen langs de boorden van de Maas. Aan de brug richting Moelingen, 'n brug die ik al tientallen keren overgereden ben, zag ik 'n mooi onderhouden grasveld.
In Eijsden, ging het rechtsaf, het centrum door, rchting Gronsveld. Af en toe heb je nog 'n klimmetje en boven op zo 'n helling, heb je altijd mooie vergezichten. Vervolgens passeerde ik het dorp Rijckholt. Tot 1794 was dat 'n zelfstandige Rijksbaronie tot het in 1943 opging in de gemeente Gronsveld. In 1982 fuseerde deze gemeente met Eijsden wat nu Eijsden - Margraten heet. De kapel dateert van 1960 en werd opgericht ter nagedachtenis van 75 jaar aanwezigheid van de orde der Dominicanen in Gronsveld.
Tot slot nog 'n foto van mijn fiets aan 'n brugje ten zuiden van Maastricht en de windmolens van Lanaken. Mijn tocht sloot ik af met 'n babbel met vriend Jos en zijn echtgenote, waarna we samen nog effe 'n drankje nuttigden op 'n terrasje. Wederom 'n geslaagde fietstocht.
Als het kriebelt moet je sporten, dat heb ik dan ook maar gedaan vandaag. Sporten, ... niet in die zin van mij moe te maken, maar wel van te bewegen. Ik had mijn stadsfiets weer eens van stal gehaald en de bedoeling was om te fietsen aan beide zijden van de Maas. Ik had mij wel eerst vergewist van de windrichting. En gezien het 4 à 5 bfr. was uit het ZW, koos ik ervoor om eerst naar Maastricht te rijden omdat het gedeelte in Nederl. Limburg, langer zou uitvallen dan het Belg. gedeelte. Ik had dus maw. 'n langere tijd wind in de rug.
Zoals gezegd, eerst naar Maastricht, de Noorderbrug over, om aan het kasteel, de stad uit te rijden. Vervolgens heb je Meerssen, het dorp waar ik toch zonder te overdrijven, tientallen keren per jaar doorheen rij. Op weg naar Bunde ben ik toch even gestopt aan die prachtige muurschildering. Het volgende gehucht dat ik aandeed, was Brommelen. Daar maakte ik 'n foto van "het Rozenhof". Iets verderop, heb je dan het kasteel van Geulle a/d Maas.
En dan ging mijn route verder over 'n vrijliggend fietspad. Ik zag al rap de autostradebrug liggen in de verte, de brug die ik diende over te steken via het veilige fietspad. Veilig omdat het fietspad volledig afgezonderd is van het auto- en vrachtverkeer. Ik maakte mij wel de bedenking dat je effe bezig bent op die brug (die trouwens de Scharbergbrug heet). Je bent er niet op een-twee-drie over, je moet vanuit Stein eerst over het Julianakanaal en dan over de Maas, om dan aan de overkant in Kotem toe te komen.
En ja, vanuit Kotem was het dan opboksen tegen de elementen, zijnde de strakke wind. Wijselijk heb ik waar het kon, gefietst doorheen de dorpen of tussen de bomen, kwestie om toch wat beschutting te vinden. Mijn laatste foto's maakte ik op weg naar Rekem en aan het Domein Zangersheide waar dit weekend 'n kampioenschap voor jonge paarden plaatsvindt. Normaal gezien nodigt de gemeente Lanaken haar bevolking daar op vrijdag uit, om op kosten van de gemeentekas (lees: ons belastinggeld) 'n stuk vlaai en 'n kop koffie te komen nuttigen, steeds tussen 15u00 en 16u00. De toegang tot het Domein is ook gratis. Maar gelet op mogelijke buien in de namiddag, hadden wij ons dit jaar niet ingeschreven. Het is nu 15u30 en wat doet het? Het regent.
Voila, weer 'n heel verslag. Gefietst en rustig gereden tegen +/- 18 km/uur. Nadien nog 'n paar uur in de tuin gewerkt en nu kan het weekend beginnen.
Soms is het even bekijken wat je aan sportieve activiteiten op het menu wenst te zetten, vandaag was het niet anders. In feite wilde ik gaan fietsen, maar door de strakke wind - ook de volgende dagen - zat 'n tocht met de koersfiets er niet in. Dan maar de stadsfiets gepakt en met mijn echtgenote 'n uur van terugkomst afgesproken (12u30).
Ik vertrok via de Bessemerberg naar Zutendaal waar ik aan FN voorbij kwam. Vervolgens naar de Duivelsberg in Opgrimbie. Bovenop heb je steeds mooie vergezichten, maar ook wat kruisjes met minder plezierige herinneringen. Eens de berg afgereden, links op naar Maasmechelen waar ik 'n foto nam van het gemeentehuis. In het centrum aldaar, rechtdoor naar de brug over het kanaal om daarna richting de Maas te fietsen. In Kotem enkele foto's genomen. En die zwammen, .... op dood hout komen die uiteraard veelvuldig voor.
Het volgende dorp dat ik passeerde was Uikhoven. Iets verderop heb je dan Herbricht met zijn mooie kapel. En zoals gezegd, het was 'n ritje langs de Maas. En op die Maas is altijd wel iets te beleven, zo ook vandaag 'n ganse groep jongeren die er het grootste plezier hadden. Het laatste dorp van vandaag was Smeermaas met het eilandje momenteel in zijn geheel zichtbaar is. In de winter neem ik er nog eens 'n foto van, goed mogelijk dat het dan helemaal onder water staat.
Voila, kort en bondig mijn fietsverslag van deze voormiddag. Nu nog wat werken in de tuin.
Gezien mijn namiddag al ingevuld is - naar de schaakclub - wilde ik vanmorgen mijn wandeling al maken. Het is weer de tijd van het overleg met mezelf, waarheen ...? Ik was er rap uit, doorheen de velden van Oud-Caberg, 'n stukje wandelen in Nederland dus.
Bij het vertrek zag ik dat de belangrijkste winkelstraat van ons dorp, helemaal toegezet was met nadarhekkens en 'n stevige kraan. Er zal wat gemor geweest zijn bij de handelaars. Aan rusthuis Ludinaca ging ik links af, de tunnel onderdoor om via de Industrieweg richting Oud-Caberg te wandelen. Natuurlijk wist ik dat de paden in de velden het niet droog hadden gehouden. Maar, je hebt er wel mooie vergezichten met véél groen.
Via de kapel en een der windmolens van Lanaken op de achtergrond, opnieuw rechtsaf richting de oude spoorwegbrug. Vooral dat stuk was uitermate slijkerig. Het was voortdurend kijken waar je je voeten kon zetten.
Terugkeren deed ik langs die mooie treurwilg en de Grensstraat tot in Smeermaas. En weermannen en vrouwen, zullen graag foto's zien van dergelijke afgelijnde wolken. Zo, toch weer ruim 9 km. gewandeld, hoofd leeg, véél energie opgedaan en seffens - hopelijk - met veel inspiratie gaan schaken.
Naar aanleiding van mijn verslag van gisteren en meer bepaald de voortdurende hints van mijn fietsmaat, kreeg ik 'n goed bedoelde opmerking. De opmerking kwam hier op neer dat je als chauffeur, ook niet zo gediend bent met de opmerkingen van je passagier, al dan niet je levenspartner. En de opmerking kwam er dus in feite op neer dat je als fietser, ook niet zo gedient bent met al die verwijzingen naar mogelijk gevaar. Nu, ik heb er geen probleem mee, ik laat hem doen, en als ik eerlijk ben, dan heeft hij al eens gevaar gezien dat ik zelf nog niet had opgemerkt.
Maar deze opmerking deed mij terugdenken aan enkele jaren terug. Ik heb daar 'n goede anecdote over. Ik zat eens samen met mijn vrouw achter in de wagen van mijn schoonbroer en zijn vrouw. Zij maakte ook steeds van die opmerkingen, pas op voor die fietser, opgelet met die wandelaar enz. enz.
Ik maakte toen de opmerking tegen mijn vrouw: "ik zou bijna denken dat we bij Hyacint Bucket in de auto zitten (gekend van dat tv-programma: Schone Schijn)". Ik werd bijna uit de auto gezet door mijn schoonbroers vrouw, terwijl mijn schoonbroer zelf, niet meer bijkwam van het lachen. En hij deed er nog 'n schepje bovenop met te zeggen: "dat heb ik al veel langer zelf eens willen zeggen, maar durfde niet goed". Op het familiefeest achteraf, werd dit nog eens opnieuw verteld met uiteraard de nodige hilariteit.
Vandaag zondag, rustdag, maar niet zonder 'n mooie wandeling. Ik vertrok via de velden naar Op de Puin. Daarna de Kounterstraat in en via het kleine bosje, over het oud spoor naar het jaagpad langs het kanaal. Alles ziet er mooi groen uit. Op het jaagpad, vele fietsers en joggers. Even later zag ik 'n piepklein bootje met twee inzittenden. En niet veel later passeerde 'n groot schip op dezelfde plek. Dat kleine bootje zal veel deining te trotseren hebben gehad.
Met 'n rustige pas ben ik teruggekeerd naar het centrum. En die laatste foto, ... dat wapenschild kwam ik tegen op de Jan Rosierlaan. Mooi gemaakt. De betekenis? Daar ben ik niet zo goed in.
Het is gelukt, nog eens 'n ritje gemaakt met Hubert, zij het niet al te ver. Door omstandigheden is hij er niet meer toe gekomen om langere fietstochten te maken, ook vandaag niet. Maar geen nood, ik was al blij dat we samen op pad konden gaan. Ik heb hem de keuze van het parcours gelaten, zo kon hij kiezen hoeveel kilometers hij wilde fietsen.
Het werd 'n ritje doorheen de velden van Hees en verder door naar Millen. Meerdere keren hebben we héél langzaam door grote plassen moeten rijden, het gevolg nog van die zondvloed van enkele dagen terug. Een eerste foto maakte ik in Genoelselderen, de kapel St. Apollonia, gebouwd omstreeks 1700. In Millen zagen we 'n prachtig woonerf, de Spaanse Hoeve of Hof van Eggertingen. Van deze hoeve is al sprake omstreeks de 13e eeuw.
Na goed 35 km. in Veldwezelt, we kwamen van Heukelom, vond Hubert het welletjes. Hij wilde zich niet overbelasten, en koos de kortste weg terug naar Lanaken. Ik wilde nog iets verder fietsen en nam direct rechts, de afslag naar Kanne. Je moet dan wel over de Muizenberg rijden, niet de moeilijke kant, maar er zijn toch stroken in van iets meer dan 12%. In Kanne, effe afgestapt aan de kapel van het Heilig Graf. Kanne is 'n toeristische trekpleister, op weekenddagen kun je er over de koppen lopen.
En even links, steek je de grens met Nederland over. In de hoogte zie je daar het prachtige kasteel van Neercanne. Via Maastricht - waar ik mijn laatste foto nam - keerde ik terug naar huis. En naar huis gaan was deze keer letterlijk te nemen, ik had al gezien dat er enkele donkere wolken boven Maastricht dreven, nog ergens 'n terrasje doen was dus deze keer niet opportuun. En maar goed ook, ik had mijn fiets nog maar net gestald of de eerste druppels begonnen al te vallen, gevolgd door 'n fikse bui. Geen nood, er ligt altijd wel 'n biertje in de frigo, en die heeft uiteraard gesmaakt.
Voila, nog eens met Hubert gefietst, zij het niet zo ver, maar ik heb hem toch duidelijk gemaakt dat ik zijn opmerkingen - links ok, rechts ook ok, pas op tegenliggers, let op die auto, ... - toch gemist heb. Hij heeft mij verteld dat hij aan de opbouw naar het volgende fietsseizoen bezig is. Mooi dus.
Als ik wil wandelen, maar niet echt 'n bestemming heb, dan kun je me doorgaans vinden in Pietersheimbos, zo ook vandaag.
Na de 10u00-koffie vertrok ik via de Wijngaardstraat en de Wijnwijk. En dan zie je al rap het voormalige kasteel van Prins de Merode. De veldbloemen staan er nog steeds mooi bij. Aan de ruïne nog 'n paar foto's gemaakt van de infoborden en de loopbrug aan de achterkant. Vandaag was er niemand om te picknicken aan die grote tafel. Het zicht op de gracht rond de gracht, was daarentegen weer om van te snoepen.
Via de mooie dreef tot aan de toegangspilaren gewandeld, en daar rechts afgeslaan. Van ver zie je weer het kasteel. Vervolgens stapte ik verder naar het kanaal, 'n rustige weg om terug te keren. Mijn laatste foto maakte ik aan de sluis van Lanaken.
En wie dacht dat ik het snoeien van struiken en hagen volledig heb uitbesteed, die dacht verkeerd. Er blijft altijd wat snoeiwerk over, zo bvb. de klimop tegen mijn stallen en ook 'n haagbeukboompje moest er nog aan geloven. Wil ik dat allemaal niet meer, dan moeten we op 'n appartement gaan wonen. Maar daar zijn we beiden in ons hoofd nog niet klaar voor. We zijn beiden nog steeds bezige bijtjes.
Morgen ga ik fietsen. Ik heb Hubert gevraagd om mee te gaan. Hij heeft nog niet nee gezegd, dus is er hoop.
Zoals gepland, stond er vandaag 'n fietstocht op het menu. Het zou 'n ritje worden langs de Zuid-Willemsvaart en doorheen de Kempen. Ik had het mij gemakkelijk gemaakt, geen zware hindernissen en wegen die mij allemaal bekend waren.
Ik vertrok langsheen de Zuid-Willemsvaart in Rekem om in Boorsem de brug over te steken om vanaf daar het rechtse jaagpad te volgen. Zodoende kom je oa. in Neeroeteren aan het Eilandje. In Tongerlo aan de brug, ben ik opnieuw het kanaal overgestoken richting Gruitrode. Daar staan die ijzeren paarden, enkele foto's konden er wel af. Wat verderop, toch even mijn fiets moeten parkeren aan dat frietboetiekbord. De aardappelen dienden dringend afgegoten te worden ...
Na iets meer dan 50 km. ben ik in Meeuwen gestopt Aan de Bullenschool voor 'n natje en 'n hapje. Voor 5,00 euro kun je niet klagen, taart en koffie. Vervolgens kwam ik aan het stadion van KRC Genk. En wie Genk zegt, zegt ook de verschillende mijnen. Zo diende ik te passeren aan de mijn van Waterschei. Maar, dat ging niet zonder slag of stoot, dezer dagen is er 'n wereldkampioenschap Obstacle Run, lopen en gewaagde hindernissen overwinnen. Op een der foto's zie je bvb. 'n groepje Australiërs. Vandaag waren de trainingen volop bezig, vanaf morgen het echte werk.
En dat ik toch wat aan snelheid heb ingeboet, dat zie je aan die smalle wegen langsheen beken of doorheen bossen. Rij je op basis van het fietsroutenetwerk, dan is het ook veel draaien en keren, hetgeen natuurlijk je snelheid beperkt. Voor mij natuurlijk geen probleem, ik fiets vooral om onderweg iets gezien te hebben. En veel zag ik bvb. in dorpjes met als naam: Opitter, Wijshagen, Ellikom, enz. teveel om op te noemen.
En mijn laatste foto? Dat was iets speciaals. Afgelopen dinsdag ben ik toch gaan wandelen naar Zutendaal. De plaats waar ik toen 'n koffie ben gaan drinken, daar was ik toch wel mijn drinkbus vergeten mee te nemen. Ik heb toen direct gebeld en ze zouden die bus voor mij klaar zetten zodat ik ze kon ophalen. Dat is dus vandaag gebeurd.
Hebben jullie het nieuws ook vernomen gisterenavond of deze morgen, de streek in en rond Lanaken stond zo goed als blank. 43 liter water per m², dat was het verdict gisteren rond de klok van 21u00. Vele straten én kelders ondergelopen en veel schade her en der. Ook de vernieuwde bibliotheek deelde in de klappen. Gelukkig bleef onze straat gevrijwaard van schade, vooral omdat de riolering gescheiden is, enerzijds het regenwater en de rest doorheen de andere buizen. Het regenwater wordt iets verderop, opgevangen in 'n wachtbekken en bij het teveel aan water in dat bekken, loopt het over naar de Langkeukelbeek die al dat water dan afvoert. Het was toch 'n bangelijk moment.
Maar goed, 'n nieuwe dag en nieuwe kansen. Eerst naar de bakker en dan mij proper houden want deze middag is het dan eindelijk gelukt om met ons tweetjes weer eens elders te gaan eten. Tijdens onze afsluitende koffie was ik juist aan het verkondigen dat ik, éénmaal we terug thuis zouden zijn, ik mijn werkkledij zou aantrekken om nog wat te werken in de tuin. Ik had dat niet mogen zeggen, want enkele seconden later viel er weer 'n bui. De tuinwerken worden derhalve tot later uitgesteld wegens te nat. Maar thuis zijnde, zag ik wel dat het droog zou blijven voor de rest van de dag.
Geen tuin, ... dan maar wandelen. Maastricht zou de bestemming zijn. De kortste weg daar naar toe is over de fietsbrug aan het kanaal. Onderweg enkele bekenden tegengekomen, ook 'n voordeel van het wandelen. Eerst Paul, geboren en getogen in Lanaken, maar nu al heel wat jaren woonachtig hogerop in Limburg. Hij komt wel regelmatig per fiets zijn geboortedorp nog eens bezoeken, zo ook vandaag. In Smeermaas sprak ik met Jempi. Hij diende naar de trein gebracht te worden omdat zijn bus op dat moment al 7 min. vertraging had. Verder reizen met de bus wilde dus zeggen: "dag treintje, tot de volgende ..."). Richting mijn bestemming, wat roeiers gezien en iets verderop, zag ik de woonboten liggen. Eenmaal toegekomen in het centrum van Maastricht, ben ik 'n koffie gaan drinken in de boekenkerk.
En ja, als je in Maastricht bent, dan moet je de toerist uithangen. Op het Vrijthof zie je twee kerken, links de protestantse St. Janskerk en rechts de katholieke St. Servaaskerk. En ergens op de rand van dat grote plein, merk je 'n gedenkplaat op voor André Rieu, jullie wel bekend mag ik aannemen. Het Jekerkwartier is een van mijn favoriete plaatsen in de stad, vooral door de Bisschopsmolen. Er is al sprake van 'n molen op die plaats vanaf de 11de eeuw. In 2005 is ze volledig gerestaureerd en weer in werking gesteld. In de naast liggende winkel kun je heerlijk brood kopen.
De Helpoort, ook in het Jekerkwartier, is de oudste stadspoort van Nederland. Deze is van de 13de eeuw. Via de wallen met dat oude geschut, terug naar de Wilhelminabrug waar enkele meters verder, de bushalte is.
Een langer verslag, er viel dan ook veel te vertellen. Morgen fiets ik weer de Kempen in.
Na die plensbui van deze nacht, zag alles er deze ochtend nog redelijk vochtig uit. Het voordeel is dan wel dat je al dat ongewenst kruid goed ziet staan. Ik ben er dan maar direct aan begonnen, aan de voorkant van onze woning. Natuurlijk loop je dan wel gevaar dat bekende voorbijgangers je van je werk houden, en natuurlijk, het was niet anders. Ik heb mij toch enkele uurtjes kunnen bezig houden.
In de namiddag wilde ik naar Zutendaal gaan met de bus om te voet terug te keren. Maar mogelijke buien hebben mijn plan gewijzigd, direct te voet vertrekken en met de bus terug.
Zo gezegd, zo gedaan. Vertrokken langs het bijenteeltmuseum van imker Achiel om even verder, 'n heuse skicabine te zien hangen. Héél speciaal. En dan op de grens met Zutendaal, 'n mooie woning en het vroegere hotel op de Besmer. Een paar meter verder, 'n nieuw bord hetwelk de situatie duidelijk aangeeft: één straat, twéé namen. Doorheen Zutendaal heb ik gewoon enkele wegen binnendoor genomen, kwestie van weg te blijven van die drukke banen.
In Zutendaal centrum had ik de keuze, ofwel direct en onmiddellijk naar de bushalte gaan, of ter plaatse nog 'n ommetje maken waarna 'n koffietje zeker nog kon volgen. Ik koos voor de bus van 'n uur later zodat ik nog kon genieten van enkele mooie wandelwegen. Eerst richting sporthal en Lieteberg waar alles mooi is verfraaid. Dan langs de Sjètterei, 'n fietscafé in wording. En terugkeren via 'n mooi bospad dat uitkomt aan het prachtigste gebouw van Zutendaal, de pastorij. Ook de tuin mag er zijn. En die koffie dronk ik in de Kapelanij. Op dat moment had ik nog even tijd eer de bus zou komen. Zoals steeds moet ik 'n kerk even van binnen gezien hebben. En die laatste foto, weer 'n stopplaats rijker. Het vroegere café is jaren dicht gebleven. Een nieuwe uitbater dus. Fijn.
Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Over mijzelf
Ik ben Eddy Meuris
Ik ben een man en woon in Lanaken (België) en mijn beroep is gepensioneerd.
Ik ben geboren op 03/03/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: wandelen - fietsen - genealogie - schaken.
Morgen neemt dat allemaal nog méér tijd in beslag, ik ga dan fietsen (+/- 95 km. = ongeveer vijf uur van huis weg). Maar, zoals jullie aan mijn verslagen kunnen zien, ik doe het graag en hoop dat nog lang te kunnen volhouden. 
Aan de dreef, niet direct richting het kasteel gewandeld, maar naar de andere kant, de Reistraat. Op het einde van die straat, vind je dat gebouw van 1822, de laatste jaren 'n restaurant, zij het met wisselende eigenaars. De opzet van mijn wandeling was om via de brug in Tournebride, het kanaal Briegden-Neerharen over te steken. Aan de andere kant heb je dan dat onverharde jaagpad. Het is maar zelden dat ik daar iemand zie wandelen of joggen. 
In Gellik de Wijerdijk over richting het Louis Paul Boonpad. Ten slotte in Briegden via papierfabriek Sappi en het pad naar de tunnel aan het college, terug naar huis. 
Ik ben Eddy Meuris