dou -me conta de que não é muito fácil para quem não conhece o Neerlandês deixar um comentário. Se desejar deixar o seu comentário faça o seguinte 2° preencha um nome(naam) 3° seja obrigatório preencher endreço E-mail 4° Possa preencher o URL 5° preencha um título(titel) 6° deixe o seu comentário 7° carregue no texto "reactie insturen"
Muito obrigado pela sua visita ou por se ter interessado por este blog.
Isso dá-me esperança de que vais regressar a esta página , para ver novas fotografias - e não só.
Se desejar deixar a sua opinião, faça-o por baixo de cada texto, clicando em "comentário"
Gostaria muito de poder melhorar o meu blogue com o seu comentário positivo.
São tolerados este blog comentários ofensivos. Mas prefiro que as caixas de comentários servem para abrir o debate ou entregar sugestões sobre os textos. Mas no caso quiser usar os espaços para a calúnia ou comentário maledicente. Então,muito obrigado para sua atenção.
Mijn beste wensen voor een gelukkig Nieuwjaar °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Estamos nos confins do ano 2017
Quero exprimir os meus melhores votos para o Novo Ano 2018. a todos os leitores enganados do Brexit o fanático Trumf que me dava noites em brancas
com a sua suposta missão divina os banqueiros que roubaram sem pudor os seus clientes O Papa o governo belga no seu papel do orquestro de Titanic os imigrantes portugueses na praça São João em Antuérpia os amigos de Castanheira do Ribatejo, os utilizares do eléctrico 28 em Lisboa a minha professora Luíza os amigos dos blogues e visitantes que usam os seus tempos a visitar -me
para deixarem um comentário. Afinal, só resta-me as pessoas
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
Participe histórias em 77 palavras
Desafio escritiva nr°27
carregue aqui
Cheiros
°°°°°°°°°°°°°
Cheira bem
Adoro tomar o pequeno-almoço numa pastelaria lisboeta, ali cheira deliciosamente a pãezinhos moles e café torrado. Todavia, não só o aroma de café me deixou cair na tentação, mas também aqueles bolos odorantes que estavam expostos ao lado uns dos outros na montra do balcão. De costume tomarei um croissant barrado com manteiga de sabor perfumado açoriano e uma bica que, muito apreciada por um guloso delicado como eu próprio, posso aromatizar com um pauzinho de canela.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
een verhaaltje over geuren
Wat ruikt het lekker Het liefst neem ik het ontbijt in een pattisserie in Lissabon . Daar ruikt het heerlijk naar vers gebakken brood en vers gebrande koffie .Echter niet alleen het aroma van koffie brengt mij in verleiding ,maar ook die lekkere geurige taartjes die de een na de ander tentoongesteld staan in de vitrine van de toog . Gewoonlijk zal ik een croissant nemen, dik besmeerd met boter uit de Azoren en het onvermijdelijke koffietje (bica= expresso) en wat wordt geaprecieerd door koffieliefhebbers het wordt geserveert met een stokje kaneel om het koffietje nog meer te aromatizeren . .
História em 77 palavras", era este ano a minha prenda de Natal. Alcançou na escala de felicidade uns oitenta por cento. Aliás, é uma coisa recomendável para muitos, teríamos de formular tudo em poucas palavras. Não há lugar para mentiras, anuladas por causa do comprimento. Imaginem a felicidade dos Cubanos se o discurso do Fidel só tivesse durado 77 palavras. Felicidade assegurada. Por isso, tenho a convicção viva para recomendar o blog da Margarida como disciplina obrigatória.
.
Verhaaltjes schrijven met amper 77 woorden was mijn mooiste kerstgeschenk .En het haalt 80% op de schaal van geluk . Trouwens ik kan het iedereen aanraden . U moet alles formuleren in enkele woorden, er zal geen plaatst zijn voor leugens . Stel U voor het geluk van de Cubanen indien de speechen van Fidel maar 77 woorden lang hadden geduurd. Sucses verzekert .Daarom heb ik de overtuiging om dit als een verplicht leervak aan te bevelen .
Foram os mugidos dos bois no estábulo que preveniam os presentes. Um indivíduo ruim tinha roubado a estrela de Belém. Os pastores buscaram desesperados, mas não encontravam nem rasto.Imagine, um presépio sem estrela!
O socorro veio duma aranha ágil que na luz dos candeeiros tecia em fios brilhantes um astro, magnificamente decorado com escaravelhos verdes e asinhas coloridas de libélulas. O menino na manjedoura olhava aprovando, e de gratidão premiava-a com uma cruz branca no abdómen.
Een gestolen ster.
Mijn Antwerps kerstverhaal.
Het was het geloei van de ossen in de kerststal die de anderen aanwezigen waarschuwden .Een onbekende met kwade bedoelingen had de ster van Bethlehem gestolen . De herdertjes zochten te vergeefs , maar ze vonden er geen enkel spoor van terug . Stel je voor een kerststal zonder ster .Onverwachte hulp kwam er echter van een lenige spin , die in het licht van de spots ,een ster weefde met blinkende draden ,prachtig versiert met smaragdgroenen kevers en lichtgevende weerkaatsende libellevleugels .En het kindje Jezus in het bakske met stro zag dat het goed was ,en uit dankbaarheid beloonde hij het spinnetje met een wit kruis op zijn achterlijf .
Mijn liefde voor de winter wordt oprecht wanneer de magie van de sneeuw er is,en de kinderen op straat hun sneeuwman maken, met sjaal en hoed.Een twijgje als mond ,twee zwarte kooltjes voor de ogen en een rode wortel als neus . Noch regen noch wind kan mij bekoren,maar ik hou van de ijskoude nachten en dagen met blauwe lucht.Van ijspegels, en op de ramen wonderbaarlijke kristalbloemen . Spijtig genoeg, heeft de opwarming van de aarde de magie verjaagd .
A magia O meu amor pelo inverno se torna sincero quando a magia vem pela neve, e as crianças estão na rua criando um boneco,vestido com um chapéu e cachecol, um ramo curvado serve como boca, os olhos são de carvão e uma cenoura vermelha representa o nariz. Nem chuva nem vento me encantam, mas adoro os dias azuis com noites geladas, estalactites de gelo, e janelas com inexplicáveis cristais congelados. Infelizmente, o aquecimento global expulsou a magia.
Agradeço Por ter alimento, quando tantos passam o ano com fome. Por ter saúde, quando tantos sofrem neste momento. Por ter um lar, quando tantos dormem nas ruas. Por ser feliz, quando tantos choram na solidão. Por ter amor, quantos tantos vivem no ódio. Pela minha paz, quando tantos vivem o horror da guerra.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Ik dank
voor het dagelijks brood,
terwijl zoveel anderen doorheen het jaar honger lijden
voor een gezondheid
terwijl zoveel anderen pijn moeten ondergaan,
voor het dak boven mijn hoofd
terwijl zoveel anderen op straat moeten slapen,
voor het gelukkig zijn
terwijl zoveel anderen stilletje in eenzaamheid huilen,
Jan Van Eyck schilderde in 1428 de toekomstige bruid van Filipe de Goede .
Uma curiosidade :
Em 1428 ,o flamengo ,Jan van Eyck esteve em Portugal, para fazer o retrato matrimonial de D. Isabel, filha de D. João I, que em breve viria a casar-se com o Duque da Borgonha e Flandres, Filipe o Bom. “Primitivos Flamengos”.
A adoração do cordeiro místico que se encontra na sé de Gent/Bélgica
Os calvinistas tentarem queima-lo,o Napoleão roubou-o,os nazis quiserem usurpa-lo e uma parte do retábulo "A adoração do cordeiro místico dos irmãos Van Eyck" despareceu .É o mais influente quadro que jamais foi pintado e a primeira obra grande a óleo feita no mundo.
O que podemos escrever sobre os desastres deHermengarda Pirraça, sem usar o S e o L?
. O chefe
Hermengarda ia de mau grado para o convívio do chefe, um homem que aparentemente era tão chato e monótono como o apartamento onde vivia. Aqui não carecia de intimidade de uma mão feminina. Tudo parecia cinzento, exceto um pormenor bizarro. Porém, era já primavera, ficou de pé num canto do quarto a carcaça dum pinheiro inteiramente decorado.
Hermengarda Pirraça hipoteticamente não terá de contar para o ano próximo um aumento do ordenado porque não acabou de rir.
De kerstboom
Jaren geleden nodigde een goede oude schoolvriend ons uit op zijn verjaardagsfeestje. Hij was atijd vrijgezel gebleven en dat kon je merken
aan zijn woonst alhoewel heel netjes ontbeerde het een vrouwenhand . Het grappige was het feit dat wij einde februari waren en in de hoek van de kamer nog het skelet van een uitgedroogde kerstboom stond .Ik kan u verzekeren dat het een ongelovig potsierlijk zicht was ,maar de toon was gezet voor een geweldige gezellige avond .
Carregue na Rádio para ouvir a história "O leilão" °°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
O leilão
O leiloeiro mostrava a GAVETA, onde meu tio tinha ARQUIVADO, anos e anos, um RIO de aguarelas com maravilhosos SÓIS-postos. Essa venda tornar-se-ia uma RÉSTIA de bonança inesperada.
Que IDIOTICE! Porém os sobrelanços deixavam-me FICAR mudo. Embora não estejam FINALIZADOS, já sumiu na minha GARGANTA, a maçadora sensação de ASFIXIA e o pigarro de AZEDUME por esse leilão forçado. PASMADO com o valor alto das aguarelas saí dali, graças a doação generosa do tio falecido, como homem fortunado.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
De Veiling
De veilingmeester toonde de lade , waar mijn nonkel jarenlang een reeksschitterende aquarellen van zonsondergangen had bewaard. Deze verkoop ,draaide uit op eenonverwachte meevaller. Hoe onnozel ! het steeds hoger opbod maakte mij sprakeloos. Alhoewel de veiling nog liep verminderdehet eng verstikkend gevoel in de keel en de krop van bitterheid omwille van de gedwongen verkoop. Verwondert over de hoge bedragen voor de aquarellenverliet ik de veiling als een rijk man, dankzij de milde schenking van mijn overleden nonkel.
Hoje está a nevar em Antuérpia . Vamos ter um Natal branco?
O meu jardim sob uma camada branca no domino de 10/12/2017
.
Sou belga neerlandófono e o meu passatempo é o português
. No inteiro mundo domina sobre a Bélgica um mal-entendido obstinado que neste país conhecido pelos wafres, chocolate e mil cervejas só se fala o francês. A verdade é que a maioria usa a língua neerlandês, o que é que a mesma língua que se fala nos Países Baixos (a Holanda).Embora seja o mesmo idioma haverá algumas diferencas nas articulações e no significados dalgumas palavras, assim como haja diferenças na língua falada no Brasil e Portugal.
°°°°
Ik ben een rasechte Sinjoor
.
Dit Blog is mijn oefenboek portugees . Het is niet dat ik ooit een goede student ben geweest, zeker niet ,want zoveel talent heb ik niet in huis .Alhoewel soms slaag ik erin met vallen en opstaan een goed verhaal te brengen
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
(código ilegível carregue no X para um outro código (nieuwe code aanvragen)
Desafio 77 palavras
carregue aqui
Que espiga! O novo hóspede com cama e mesa. Embora a dona sirva grandes porções, os dois outros internos estavam bastante inquietos. Pois, o recém-chegado olhava com olhos gulosos para eles, dois ciprinos dourados num aquário. Com a pata tentava apanhá-los. Felizmente, aqueles peixes eram experimentados nadadores e curiosamente sabiam ladrar como caniches.
Formidável ! O Gato fugia em pânico. O logro dos ciprinos foi um êxito e tinham a esperança que ele nunca os incomodará de novo.
°°°°°°°°°°°°°°°°
Wat een klier !De nieuwe inwonende gast . Alhoewel het baasje grote porties gaf ,waren de twee andere inwoners nogal ongerust. Want de nieuwe keek naar hen met gulzige ogen,naar twee kleine goudvisjs in het aqarium . Met zijn poot probeerde hij ze te pakken . Gelukkig waren zij geoefende zwemmers en eigenaardig genoeg,zij konden blaffen als honden. Geweldig ! hun list was gelukt ,de kater vluchte in paniek weg. En de goudvissen hadden er goede hoop in dat hij hen nooit meer lastig zou vallen .
En de kinderen vroegen aan de Sint " de naam van zijn trouw mooi wit paard .
En de Sint een beetje doof antwoordde
"Slecht weer vandaag"en dat was voortaan de naam van zijn paard gebleven,
Slecht Weer Vandaag .
3 Slecht wee vandaag
A festa das crianças
Na véspera do dia de São Nicolau, as crianças ,antes de dormirem,colocam à lareira dentro dum sapato algumas cenouras e nabos ,como recompensa para o cavalo do bom Santo .
O garrano lindo, muito popular tem um apelido peculiar que deve a um mal-entendido . Aconteceu num desolado dia de nuvens escuros. Quando de repente começou a nevar e grandes flocos fofos de neve batiam tão violento na cara do São Nicolau que estava obrigado para refugiar numa escola próxima. Imediatamente foi rodeado pelos jovens entusiasmados que particularmente queriam saber o nome do seu cavalo .
Então,o bom Santo ,bastante velho,já estava um pouco surdo .
Respondeu-lhes, ainda tiritando do frio .
" Mau tempo hoje "
E desde então chamava o seu cavalo Mau Tempo Hoje °°°°
>
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
uma história de 77 palavras em que entre 7vezes o número 7 ?..
.
O subterfúgio
Havia além da vinha de castas << sete- espiga >> uma casa na árvore, aplicavelmente chamada "O Sete-Estrelo. Ali, sob a copa de uma pereira da saborosa variedade «Sete-Cotevelo>>, reuniam-se neste lugar disfarçado cada sete dias, sete garotos que organizavam jogos de enigma e discussões científicas, embora muitas vezes as reuniões fossem apenas um subterfúgio para fumar às escondidas e jogar o baralho "sete-e-meio". Incontavelmente proibida pelos pais, essa provocação adolescente ficava mais cativante que qualquer bicha-de-sete-cabeças para aqueles futuros académicos
))))))))))))))))))))))))))))
Het uitvlucht Iets voorbij de wijngaard << sete espiga>> was er een boomhut,toepaselijk genaamd de Zeven ster . Daar tussen het groen van een perenboom met de sappige perenvarieteit<< sete cotevelo>>kwamen op die geheime plek elke zeven dagen , zeven jonge knapen bijelkaar om te kwissen en over wetenschap te praten ,alhoewel dikwijls deze bijeenkomsten maar een uitvlucht was om stiekem te roken of een kaartje te leggen .Ontegenzeggelijk verboden door hun ouders was dit een jeugdig dwarsliggen, vele spannerder dan het oplossen van een wetenschappelijke vraag .
. .Na Véspera Na véspera de nada ninguém me visitou. Olhei atento a estrada durante todo o dia Mas ninguém vinha ou via, ninguém aqui chegou. Mas talvez não chegar Queira dizer que há Outra estrada que achar, Certa estrada que está, Como quando da festa Se esquece quem lá está.
. . Fernando Pessoa
Nodig eens een eenzame ouder uit aan uw feestdis tijdens de feestmaand
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
(código ilegível carregue no X para um outro código (nieuwe code aanvragen)
Desafio 77 palavras
carregue aqui
Ah que férias....
Ao Senhor João Zarco, uma carta de agradecimento. Não o faço num pergaminho como era de costume em mil e quinhentos, mas por meio dum mail. Quiçá o Zarco abre a mensagem sem perder a calma. Afinal foi ele que descobriu a ilha da Madeira contra a vontade da tripulação que receava ser sugada pelo abismo. O rei recompensou-o generosamente e os Madeirenses honram o herói com estátuas imponentes. Também agradeço ao descobridor, porque tive férias maravilhosas.
Aan de heer João Zarco,( ontdekkingsreiziger) Een bedankbriefje . Ik schrijf het niet op perkament zoals dat in vijftienhonderd de gewoonte was , maar via een mail . Wellicht Zarco opent het zonder zijn kalmte te verliezen. Uiteindelijk was hij het die Madeira heeft ontdekt tegen de wil in van zijn bemanning die vreesde om in een afgrond te worden gezogen. De koning beloonde hem rijkelijk en ook de inwoners van Madeira eerde hun held met standbeelden op hun eiland . Ik ook ben de heer Jão Zarco dankbaar voor de heerlijke vakantie in zijn door hem ontdekt paradijs .
Poema do Menino Jesus. Fernando Pessoa, por Maria Bethania
"Het gedicht van het kindje Jezus" Fernando Pessoa heerlijk voorgedragen
door Maria Bethania
Zij had een droom zo duidelijk als in een film ,over Jezus die als kind terug op aarde kwam .
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° Num meio-dia de fim de primavera eu tive um sonho como uma fotografia: eu vi Jesus Cristo descer à Terra. Ele veio pela encosta de um monte, mas era outra vez menino, a correr e a rolar-se pela erva A arrancar flores para deitar fora, e a rir de modo a ouvir-se de longe. Ele tinha fugido do céu. Era nosso demais pra fingir-se de Segunda pessoa da Trindade. Um dia que DEUS estava dormindo e o Espírito Santo andava a voar, Ele foi até a caixa dos milagres e roubou três. Com o primeiro Ele fez com que ninguém soubesse que Ele tinha fugido; com o segundo Ele se criou eternamente humano e menino; e com o terceiro Ele criou um Cristo eternamente na cruz e deixou-o pregado na cruz que há no céu e serve de modelo às outras. Depois Ele fugiu para o Sol e desceu pelo primeiro raio que apanhou. Hoje Ele vive na minha aldeia, comigo. É uma criança bonita, de riso natural. Limpa o nariz com o braço direito, chapinha nas poças d’água, colhe as flores, gosta delas, esquece. Atira pedras aos burros, colhe as frutas nos pomares, e foge a chorar e a gritar dos cães. Só porque sabe que elas não gostam, e toda gente acha graça, Ele corre atrás das raparigas que levam as bilhas na cabeça e levanta-lhes a saia. A mim, Ele me ensinou tudo. Ele me ensinou a olhar para as coisas. Ele me aponta todas as cores que há nas flores e me mostra como as pedras são engraçadas quando a gente as tem na mão e olha devagar para elas. Damo-nos tão bem um com o outro na companhia de tudo que nunca pensamos um no outro. Vivemos juntos os dois com um acordo íntimo, como a mão direita e a esquerda. Ao anoitecer nós brincamos as cinco pedrinhas no degrau da porta de casa. Graves, como convém a um DEUS e a um poeta. Como se cada pedra fosse todo o Universo e fosse por isso um perigo muito grande deixá-la cair no chão. Depois eu lhe conto histórias das coisas só dos homens. E Ele sorri, porque tudo é incrível.
Câmara Municipal de Lisboa - Stadhuis van Lissabon
Participe em Histórias em 77 palavras
Desafio Nr79
carregue aqui
..
.
Um selfie
Ao alvor, pensei que seria fantástico poder encontrar de novo os meus falecidos pais. Impossível! Então, encontrei-os no dia seguinte no parque, sentados num banco. A minha mãe tricotava para a neta um cachecol, o pai lia o jornal. Embora o encontro fosse muito curto, mãe queria saber tudo sobre a família e pai começava a falar sobre a competição… Foram quase felizes, num sempre muito pequeno. Tirei uma selfie com eles, no caso de ninguém acreditar.
°
Een selfie
Bij het ochtendgloren van de dag , dacht ik wat zou het fantastisch zijn om mijn overleden ouders terug tezien .
Onmogelijk !
Welnu ik ontmoette ze de volgende dag in het park,zij zaten op een bank.Mijn moeder breidde een sjaal voor haar kleindochter ,vader las de krant. Alhoewel de ontmoeting kort was wilde moeder alles weten over de familie en vader begon over de voetbal.. Even ,voor een moment waren ze gelukkig . Ik heb nog rap een selfie met hen gemaakt ,voor het geval dat niemand mij zou geloven .
Figuranten brengen met dans en spel dit prachtig paleis tot leven
°
O Palácio de Queluz é também especial para os visitantes brasileiros. Pois ,aqui neste ambiente exuberante nasceu e faleceu Dom Pedro I do Brasil. Ainda é possível admirar os seus aposentos e sentir um pouco de como era a vida por ali durante o final do séc. XVIII e início do séc. XIX.
"Leia o poema e depois leia de baixo para cima"
.
.
.
Não te amo mais. Estarei mentindo dizendo que Ainda te quero como sempre quis. Tenho certeza que Nada foi em vão. Sinto dentro de mim que Você não significa nada. Não poderia dizer jamais que Alimento um grande amor. Sinto cada vez mais que Já te esqueci! E jamais usarei a frase EU TE AMO! Sinto, mas tenho que dizer a verdade É tarde demais...
Clarice Lispector
Lees het gedicht van boven naar onder en van onder naar boven
.
.
Ik zie jou niet meer graag.
Ik zou Liegend zeggend dat ik nog naar jou verlang. Ik ben er zeker van dat niets ijdel was. Ik voel het binnen in mij dat Jij niets betekent voor mij . Ik zou nooit kunnen zeggen dat ik een grote liefde koester ik voel steeds meer
dat ik jou al vergeten ben ! en nooit zal ik de woorden uiten IK HEB JOU LIEF! ik voel dat ik de waarheid moet zeggen t´is veel te laat.....
Eram patriotas, uma elefanta agigantada e uma anta. Sendo jamais veneradas como Santas na Índia, sua terra natal. Esses mamíferos santarrões com suas trombas encantadas viviam agora uma vida antagónica num zoo em Antlanta. Sentiam-se atanazados porque deviam viver perpetuamente entre muros de betão sem alguma plantação. Além disso, frequentemente havia visitantes malcriados que, somente para pintar a manta, os bombardearam com porcaria. Até o dia feliz em que conseguiram fugir e pedir asilo político numa embaixada.
Dierenrechten
°
°
Zij waren landgenoten , een reusachtige olifant en een tapir. Ooit werden zij als heiligen dieren aanbeden in Indië ,hun geboorteland. Deze als zeer heilig verklaarde zoogdieren met hun opmerkelijke slurven leefden een tegengesteld leven in een zoo in Atlanta .Zij voelde zich echter niet gelukkig omdat zij levenslang moesten leven tussen betonnen muren zonder enige beplanting .Bovendien waren er regelmatig onbeschofte bezoekers die enkel om kattenkwaad te halen hen met allerlei troep bekogelde .Tot op een dag dat zij erin sloegen te vluchten en politiek asiel aanvroegen in een ambassade .
O patrão de Ryanair foi atraído pelo cartaz na janela "hoje Sagres por 1 euro "
Entrou contentemente no estabelecimento, encomendando uma Sagres. É um euro diz o empregado, mas para que esquecesse trazer o seu próprio copo, tenho de levar em conta mais 2 euros. O Senhor ÓLeary sentava -se espantado. O empregado tossiu educado para tirar a atenção e dizia "Um lugar à janela custa 2 euros e porque não tem reservado o lugar de antemão tenho de levar em conta mais um excesso de 3 euros.
-Ora! Uma boa nóticia é que hoje pode aproveitar duma promoção novo, e se o Senhor lave o próprio copo sujo não perguntaremos nada extra. Olhando para a conta de 8 euros A cara do Senhor Óleary tornava se branca como uma mortalha e gritou zangado "a divisa Sagres 1 euro é uma fraude escandalosa ".O empregado muito calmo e profissional respondia.
- Por Favor ! Para reclamações o Senhor deverá dirigir-se para o nosso livro de reclamações na internet
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
De baas van Rayonair nieuwsgierig door een reklameboodschap op een venster " Een pint enkel 1 euro" ging hij tevreden binnen? En bestelde meteen een pint . Het is één euro zei de kelner, maar gezien je geen glas meebracht, moet ik twee euro’s meer in rekening brengen .ÓLeary ging verontwaardigt zitten. De kelner kuchte beleefd om de aandacht te trekken van de klant en zei " Een zitplaats aan het venster kost 2 euro’s maar omdat U niet op voorhand heeft besteld moet ik een surplus aanrekenen van 3 euro . Een goed nieuws is dat men vandaag kan genieten van een nieuwe promotie.Wanneer mijnheer zijn eigen glas afwast ,wordt er verder niets meer aan gerekend . Kijkend naar rekening van 8 euro’s ÓLeary werd zo wit als een lijkwade e riep kwaad " de slogan 1 euro , is een groot bedrog ".De kelner heel professioneel antwoorde kalm .Als Mijnheer klachten heeft gelieve die te richten aan ons klachtenboek op het internet.
E ver menos, e ao mesmo tempo gostar bem de ir vendo tudo.
Mesmo a ausência dela é uma coisa que está comigo.
E eu gosto tanto dela que não sei como a desejar.
Se a não vejo, imagino-a e sou forte como as árvores altas.
Mas se a vejo tremo, não sei o que é feito do que sinto na ausência dela.
Todo eu sou qualquer força que me abandona.
Toda a realidade olha para mim como um girassol com a cara dela no meio.
Liefde is gezelschap.
Als ik haar niet zie, beeld ik me haar in en ben ik sterk als de hoogste bomen .Maar als ik haar echt zie,beef ik,en Ik weet niet wat er gebeurt met mijn gevoelens in haar afwezigheid alles wat ik ben, eender welke kracht heeft me dan verlaten . de werkelijkheid kijkt mij dan aan ,zoals een zonnebloem met in het midden ervan haar gelaatstrekken
O seu filho e um outro soldado caíram pela Pátria no mesmo dia e, foram de urgência enterrados num canto isolado do cemitério muito longe das suas terras natais. A mãe visitava cada quinze dias o sepulcro do filho falecido. Nunca viu alguém visitando a cova do outro soldado, nem sequer no dia de finados quando todos comemoram os seus defuntos. Afligia-a muito : Mesmo na morte existe a solidão, e deixou uma rosa na sua simples campa.
Hier vertel ik het volledige verhaal over het graf van mijn oom , dat iets langer is dan 77woorden
Mijn oom sneuvelde samen met een andere soldaat reeds in de eerste dagen van de oorlog.Ze werden in de haast begraven ,ik denk dat het in lippenlo was. . Mijn grootmoeder bezocht regelmatig het graf van haar zoon . Ze vond het echter verschrikkelijk dat de andere soldaat nooit geen bezoek kreeg ,zelfs niet met Allerzielen en het deed haar pijn dat zelfs in de dood eenzaamheid bestaat , daarom legde ze steeds een bloempje neer op dat eenzame graf . Na de oorlog kregen deze twee jonge mensen, gestorven voor het vaderland een soldaten eregraf op het Schoonselhof in Antwerpen . Tijdens de opgraving werd echter vastgesteld dat hun identiteit verwisseld was geweest, en de vergeten soldaat in werkelijkheid mijn nonkel Ben was.
GENT-cidade histórica belga ,aqui nasceu em 1500 o imperador Carlos Quinto
Het mooie Gent waar keizer Karel geboren is
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Sobre Ler na cama Sobre ler na cama
Howard Jacobson no " The Guardian "
Então penso na minha mãe - uma leitora fervente - e o meu pai que nunca leu uma palavra, dormindo pacificamente ao lado dela, com o sentido seguro que, embora ela estivesse noutro sítio em pensamente, apenas estava uma página afastada dele.
.
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
José Maria da Fonseca, casa museu, na Vila Nogueira de Azeitão
Wijnhuis Fonseca
Sebastão da Gama, poeta e pedagogo, nasceu em Vila Nogueira de Azeitão
Quando eu nasci, ficou tudo como estava. Nem homens cortaram veias, nem o Sol escureceu, nem houve estrelas a mais... Somente, esquecida das dores, a minha Mãe sorriu e agradeceu.
. Quando eu nasci, não houve nada de novo senão eu. As nuvens não se espantaram, não enlouqueceu ninguém… para que o dia fosse enorme, bastava toda a ternura que olhava nos olhos de minha mãe.
Sebastião da Gama
.
.
Toen ik geboren ben bleef alles zoals eerder. Geen man die de navelstreng doorknipte noch de zon die verduisterde noch minder een ster die er bijkwam Enkel, de weeën vergetend, de glimlach en dank van mijn moeder
. Toen ik geboren ben Was er niets nieuws behalve ik, geen wolken die zich verbaasden en niemand die uit de bol ging, opdat het zo´n geweldige dag zou zijn voor mij was het al voldoende om die tederheid
Biografia: João Ubaldo Osório Pimentel Ribeiro foi um escritor, jornalista, roteirista e professor brasileiro, formado em direito e membro da Academia Brasileira de Letras. É ganhador do Prêmio Camões de 2008, maior premiação para autores de língua portuguesa. Ubaldo Ribeiro teve algumas obras adaptadas para a televisão e para o cinema, além de ter sido distinguido em outros países, como a Alemanha.
No dia de outubro do ano 2011,
tivemos um encontro memorável com o escritor Brasileiro João Ubaldo Ribeiro na sala parlatório da nossa escola, onde o formoso escritor palestrou sobre as suas obras e Brasil. Ora, O Senhor tivera um humor delicioso e nossas perguntas foram retribuídas pelo escritor com graça. Também a minha pergunta onde reportei a um trecho saliente no seu formoso livro "Viva o povo Brasileiro" quando lhe perguntei:
Se o Senhor tivesse a coragem, aqui rodeado de verdadeiros flamengos de sangue e ossos para responder à pergunta.
"Porquê naquele tempo, os brasileiros preferiram comer a carne dum flamengo que a qualquer carne de outras nacionalidades?
Ora o escritor soltou um gargalhada deliciosa e afirmou-nos com a mão no coração que nos só o devíamos entender como uma metáfora.. .
..............................
Um trecho do livro ,
Viva o povo brasileiro
O Flamengo tinha o gosto pouco brando, a carne tão tenra e suave, tão leve no estômago, tão estimada pelas crianças, prestando -se tão versatilmente a todo uso culinário, que cedo todos deram de preferi-lo a qualquer outro alimento, até mesmo o Caboco Capiraba, cuja paladar, antes rude, se tornou de tal sorte à carne flamenga que as vezes chegava a ter engulhos, só de pensar em certos portugueses e espanhóis que em outros tempos havia comido, principalmente padres e funcionários da coroa, os quais lhe ecoavam agora uma memória oleosa, quase sebenta, de grande morrinha e invencível graveolência.
°°°°°°°°°°
Een Fragment uit het boek
Lang leve het brasiliaanse volk ,
....Het vlees van de vlaming smaakte beetje flauw , ´t was aromisch en heel mals , licht verteerbaar voor de maag ,en gewaardeerd door kinderen en bovendien leende het zich gemakkelijk tot elke culinaire bereiding , zodat reeds snel allen de voorkeur gaven aan hen boven welk ander vlees, zelfs voor de halfbloeden die niet zo kieskeurig waren, werd het vlees van vlamingen op een zodanige wijze gegeerd dat ze soms, alleen al bij de gedachte dat ze in slechtere tijden , portugezen en spanjaarden hadden gevreten, ze bijna moesten overgeven, vooral het vlees van paters en vettige koninklijke ambtenaren,dat hun nu nog enkel onsmakelijke herrineringen opriepen .........
Museu de Marinha em Lisboa .Imagem .a carta de Mercator
°°°°
Gerardus Mercator Rupelmundanus, ou Gerhard Kremer como era seu nome original, foi um cartógrafo flamengo (Bélgica) nascido em 1512 revolucionou a cartografia ao conseguir a façanha de representar o globo terrestre em um retângulo plano, a “Projeção de Mercator”, na época, chamado por ele de “Nova et aucta orbis terrae descriptio ad usum navigantium emendate accommodata”. Felizmente, Mercator era melhor com mapas do que com nomes e sua projeção foi, por séculos, utilizada na navegação (como o nome original sugeria), fazendo com que todas as cartas náuticas usadas até então se tornassem obsoletas e, sendo até hoje usada em muitos atlas .
In het museum van de marine in Lissabon prijkt in de inkom , de atlaskaart van Mercator uit Dendermonde .
palavras começadas por G em todo o texto, estando entre cada palavra com G, poderá haver até três palavras livres
.
Alguém grafitou em letras grosseiras "gringo Bush go home". Infelizmente, o gatafunho devastou globalmente um género de azulejos graduados. Um ruim génio tem-nos estragado. Graffiti! Seria um gesto de contestação?
Gafe desnecessária.
Olhe para essa galaria grega nesta paisagem glauca. Que graciosa! Uma gazela espantadiça galga giestas, foge em galope para grandes guerreiros com grinaldas nas cabeças garbosas.
Enquanto o gajo só gerava um estrago grosseiro e irreparável, o gringo já acabou com governar nosso globo terrestre.
°°°°°°°°°°°°
Iemand schreef in dikke graffiti letters " Gringo Bush go home" .Spijtig genoeg , de krabbel had een volledig paneel met azulejos beschadigd .Een verderfelijk inborst had het paneel zwaar beschadigd. Graffiti Zou het een gebaar van contestatie zijn ?
Neen ´t was een misdadige beschadiging .
Kijk naar het landschap met zijn Griekse galerij . Hoe gracieus !Een schichtige gazelle springt over bremstruiken ,vluchtend voor twee krijgers getooid met een bloemenkrans op hun trotse hoofden.
Terwijl een onbenullig ventje iets waardevol voor altijd onherstelbaar heeft beschadigt ,is president Bush allang uit het wereldbeeld verdwenen
A minha primeira participação nos desafios de 77palavras
O rei belga
O rei Alberto, é conhecido pela ansiedade sobre a divisão do país. O carinho pelas comunidades acalenta-lhe a esperança que vai desaparecer o fanatismo. Há gratidão para o soberano cheio de humor. Apesar de inspirador, o monarca sofre de melancolia e a saúde não lhe permite cumprir a tarefa. A única mácula foi aquela filha extraconjugal. "Alberto beliscava bichanas às escondidas!", mas o povo só reagiu com schadenfreude. No dia de abdicação, desejámos lhe uma feliz reforma.
°°°°°°°°°°°°°°°°
°
Koning Albert staat bekend om zijn bezorgdheid over een eventuele splitsing van ons land . Met genegenheid voor de gemeenschappen koestert hij de hoop dat het fanatisme zal verdwijnen . Er is veel dankbaarheid voor de goedgezinde vorst . Ondanks zijn bezielende kracht lijdt de koning aan zwaarmoedigheid en de gezondheid laat hem niet toe om zijn ambt nog verder te zetten .De enige vlek op zijn koninklijk blazoen is de buitenechtelijke dochter . Albert kneep de katjes in het donker maar de bevolking reageerde enkel lichtjes geamuseerd . Op de dag van zijn troonafstand wensten wij hem een gelukkig pensioen toe .
No mês de setembro Póvoa de Varzim celebra as Festas em honra de Nossa Senhora das Dores.
Ora, por ocaso, estive presente nesta vila agradável e assim tinha a feliz oportunidade de ver essa bela procissão.Valeu a pena. O povo correspondeu em peso e devoção e fui profundamente impressionado pela serenidade e dignidade das pessoas.
In de maand september vieren de bewoners van Póvoa de Varzim het feest ter ere van onze Lievevrouw der Smarten. Ik was daar toevallig en ik had de gelukkige mogelijkheid om de processie bij te wonen .
ik was vooral onder de indruk van de waardigheid tijdens de ommegang van de inwoners van Póvoa de Varzim.
O que é que eu vos peço? Peguem num destes exemplos que eu vos dou, ou criem um vosso, e usem as palavras no vosso texto de 77 palavras. Ah, e usem-nas na mesma ordem pela qual as escreveram (do princípio para o final) ou no sentido inverso (do final para o princípio). RISO, PISO, PESO, PRESO, PRETO, PRATO, PATO, PITO, APITO
Pito= Pastel típico de Vila Real ,recheado com doce de abóbora (ex :pitos de Santa Luzia)
Um pesadelo
Ela roncou agudo como se tivesse ingerido um APITO.
Então, ninguém podia presumir que estava a sonhar,devorando um pito recheado com abóbora. Foi um pesadelo! Devia comer com goelas de PATO pastéis sem parar, e cada vez mais pastéis ficaram no PRATO.
Tornou -se tudo PRETO diante dos olhos, cada pastel ficava PRESO no estômago. Ah! Seu PESO crescia a olhos vistos. Cheio de vergonha, escondeu-se sob o PISO.
Safa! Ali encontrou os amigos, chorando de RISO.
Een nachtmerrie
Zij snurkte schril alsof zij een fluitje had ingeslokken .Welnu, niemand kon vermoeden dat zij aan het dromen was, een gebakje etend gevuld met pompoen. ´T was een nachtmerrie. Zij moest met grote happen gebakjes eten zonder ophouden , en telkens lagen er meer gebakjes op het bord .Het werd haar zwart voor de ogen, ieder gebakje bleef op de maag liggen . Amai ! haar gewicht nam zienderogen toe . Beschaamd , verstopte zij zich in de grond . Potverdorie, kwam zij daar haar vrienden tegen ,gierend van het lachen .
Se possuísse uma canoa e um papagaio, podia considerar-me realmente como um Robinson Crusoé, desamparado na sua ilha. Há, é verdade, em roda de mim uns quatro ou cinco milhões de seres humanos. Mas, que é isso? As pessoas que nos não interessam e que se não interessam por nós, são apenas uma outra forma da paisagem, um mero arvoredo um pouco mais agitado. São, verdadeiramente como as ondas do mar, que crescem e morrem, sem que se tornem diferenciáveis uma das outras, sem que nenhuma atraia mais particularmente a nossa simpatia enquanto rola, sem que nenhuma, ao desaparecer, nos deixe uma mais especial recordação. Ora estas ondas, com o seu tumulto, não faltavam decerto em torno do rochedo de Robinson - e ele continua a ser, nos colégios e conventos, o modelo lamentável e clássico da solidão. Eça de Queirós, em 'Correspondência'
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Golven van eenzaamheid Indien ik een kano en papegaai bezat , kon ik me echt beschouwen als ene Robinson Croesus , heel alleen op een eiland.Er zijn in werkelijkheid rondom mij een vier of vijf miljoen mensen .Maar betekent dat wat?Mensen die ons niet interesseren en die ook geen interesse tonen voor ons . Ze zijn een andere vorm van decor, een simpel bosje met waaihout . Ze zijn zoals de golven van de zee die aanspoelen en verdwijnen zonder enig onderscheid met elkaar . Er is niet een golf die verschilt van de anderen Zelfs is er niet een die rollend aanspoelt die onze simpatie kan opwekken of een bijzondere indruk achterlaat .Welnu golven met veel tumult ontbreken ongetwijfeld rondom het rotseiland van Robinson ....en toch blijft hij in de leslokalen het betreurenswaardig het klassiek voorbeeld voor eenzaamheid te zijn .
Luís de Camões sempre presente no aspecto da rua ,aqui pode admirá-lo
numa montra duma livraria portuense
Luís de Camões ,de dichter des vaderlands altijd aanwezig in het straatbeeld
Desafio com as letras de Toronto
O senhor é ...?!
Noto que perdemos o caminho e que circulámos em torno de Toronto. – Desculpe, pode indicar-me onde fica o Instituto Camões?. Perguntei ao zarolho que estava sentado num toro à beira. Olhou meio tonto para o plano roto e dizia: Foi marinheiro, aventureiro, a única rota é sempre para frente com o vento a favor, além encontrará o meu trono de glória que conquistei com a pena. – Ui! Perdão! O Senhor é Luís de Camões!
Ao ouvir a fanfarra, o leão Zimbabueano saracoteava no ritmo daquelas zabumbas sem parar. Zebras seguiram o evento, zurrando e saltando de alegria. Zibelinas saíram do covil e mesmo o elefante zarolho surpreendeu o zoólogo sexagenário com um zelo salto de contente. O zénite singular de tudo isto, foi que mesmo o zarco urso deixou o sono hibernal para ver a banda passar.
O Zoo inteiro dançava sem segundo, um Zé -ninguém não participou, provavelmente porque era surdo.
De dansende dierentuin
Bij het horen van de fanfare,kwispelde de leeuw op de maat van de trommels.De zebras volgden de fanfare ,balkend en springend van vreugde.Marters velieten nieuwsgierig hun hol en zelfs de eenoogige olifant verbaasde de zoodirecteur met een vlot tevreden sprongetje.Echter het hoogtepunt van dit alles was de beer die speciaal uit zijn winterslaap kwam om de fanfare voorbij te zien komen . De hele zoo danste, nooit gezien , slechts eentje deed niet mee, waarschijnlijk omdat hij doof was.
Entrade de D.João I no Porto para celebrar o seu casamento com a Filipa de Lencastre (século XIV )
Desafio rádio SIM nr 37
carregue aqui
Num texto de, claro, 77 palavras, iremos usar estes 3 momentos em torno de um lápis (aparecem por ordem, mas as frases podem ser diferentes):
1) O lápis rola para o chão.
2) Alguém o apanha e guarda.
3) Aquele lápis aparece mais tarde.
O esboço Esboçando a sua amada falecida, entristeceu-se pelo facto de não conseguia lembrar o seu delicioso sorriso e atirou zangado o lápis para chão. Quando o reencontrou, entre a tralha no chão, tocava turbulento o telefone no anexo. Daí a nada voltou para o inacabado esboço, mas já não soube onde deixava o lápis. Olhava desconsolado para a face da querida. Num ai, viu-a sorrir como se lembrava dantes e instintivamente pegou no lápis perdido atrás da orelha.
Zijn overleden geliefde schetsend werdt hij bedroeft omwille van het feit dat hij haar heerlijke glimlach niet meer kon herinneren en triest gooide hij het potlood weg.Toen hij het terug had gevonden tussen de rommel op de vloer ,rinkelde de telefoon aanhoudend in de andere kamer.Snel haaste hj zich terug naar zijn onafgewerkte schets,maar hij wist niet meer waar zijn potlood was gebleven.Hij keek ontroostbaar naar de schets van zijn lieve vrouw . Plots zag hij haar glimlach zoals hij het van vroeger herinnerde en spontaan greep hij naar het potlood achter zijn oor.
O rio Douro é um espetáculo a qualquer hora e nunca se cansa de olhá-lo...Deixámos o percurso turístico habitual para caminhar um passeio indiscutível lindo. A partir da ponte Luís até a praia fluvial de Quebrantões -Areínho. Ali descansámos um pouco numa esplanada naquela praia fluvial e seguidamente apanhámos o autocarro.Uma volta cativante pelas ruas estreitinhas a pique, para cima e para baixo e muitos muitos inesperados obstáculos que o motorista sabia evitar com brilha. São e salvo, apeamos-mos do veículo ao pé da ponte Luís.
........
De Douro is een geweldig prachtig zicht op ieder uur van de dag en zal je nooit vervelen .Wij verlieten de plat gelopen toeristsche paden om een onvergetelijke prachtige wandeling te maken vanaf( Ponte Luís ° de brug die in Willebroek gemaakt is tot aan het rivierstrand Quebrantões -Areínho.Na een poosje rust op dat strandje namen wij de bus na Gaia . Een spannende rit ,met loodrechte steile straten, op en neer en talrijke hindernissen die de chaffeur met groot gemak vermeed. Gezond en wel velieten we de bus waar onze wandeling was begonnen vlak aan de brug.
O blogue "Histórias em 77 palavras". Quem ignora? Mesmo além das fronteiras de Portugal, sabe bem encontrá-lo. Ora, são desafios para todas as idades. Somente necessita um pouco de audácia e mente aberta. Seja breve e conciso. Uma palavra a mais ou sintaxe errada será desempanada mais rápido do que uma declaração de furto no posto de polícia. Participe! E sempre será recompensado pela sua contribuição literária com um encorajamento amigável. Adoro este mundo das 77 palavras.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Het blog" verhalen in 77woorden" Wie kent het niet ? Zelfs buiten de grenzen van Portugal kan je het tegenkomen .Wel het is een woordspelletjes voor alle leeftijden . Een open geest en wat durf is er enkel voor nodig . Wees kort en bondig .Een letter verkeerd zal rapper behandeld worden ,dan bij de politie een diefstal melden , en altijd zal je bijdrage beloont worden met een vriendelijke aanmoediging . Ik vertoef graag in deze wereld van 77 woorden.
A romança fugitiva da tia Elsa tornou-se amor para a vida. Como noiva de guerra, vestida numa roupa feita dum para-quedas, casou um soldado canadiano e seguiu-o responsavelmente para Quebec. Embora a sua vida além fosse difícil gostava do novo lar, mas, no desejo latente de rever os pais, sentiu-se intermitente como uma saudade pungente no coração. Trinta anos passaram antes que pudesse cumprir o desejo de rever a família, um reencontro confortante com muitas lágrimas felizes
De vluchtige romance van tanta Elsa werdt liefde voor het leven. Als oorlogsbruid ,gekleedt in een zelf gemaakt bruidskleed uit stof van een parachute ,trouwde zij met een canadeze soldaat en volgde hem plichtsgetrouw naar Quebec . Hoewel het leven ginds niet altijd gemakkelijk was hield ze van haar nieuwe thuis ,maar de latente wens om haar ouders terug te zien voelde zich aan, als een steeds wederkomende knagende heimwee in haar hartje.Dertigjaar gingen voorbij voordat zij haar wens, om de familie terug tezien kon vervullen , een hartverwarmde weerzien met veel gelukkige tranen
Apesar a natureza que é esmagadora e a proximidade de Douro que aqui ainda tem a sua beleza virgem ,o lugarzinho não tem muito a ofercer à primeira vista,porém há ali um hotel novo e um café agradável onde os locais vêm matar a sede e o maravilhoso restaurante Calça Curta que serve pratos que são um prazer para o seu céu da boca . Ora ,não exagero ,no cardápio brilham pratos regionais de gabarito,a começar nos peixes do rio, com molho de escabeche, as enguias, mas também o sável e a lampreia na sua época. Da terra, chegam pratos de caça, com destaque para o entrecosto de javali, e ainda uma excelente posta à Calça Curta. Para finalizar, o doce da casa ou queijo de ovelha com compota de figo e abóbora cumprem na perfeição.Evidentemente tudo regado com um bom vinho regional.
um restaurante recomendável
queijo de ovelha com compota de figo e abóbora
Schapenkaas met vijgencompote en pompoengelei
°°°°°°°°°°° Ondanks de verpletterende schoonheid van de natuur en de nabijheid van de Douro die hier nog zijn maagdelijke schoonheid heeft ,het plaatsje Tua heeft op de eerste zicht niets te bieden, er is echter een nieuw hotel en een gezellig café waar de plaatselijke mensen hun dorst komen lessen en er is het restaurant Calça curta dat gerechten opdient die een waar genoegen is voor het gehemelte .Welnu,ik overdrijf niet, op de menukaart prijken lokale gerechten van grootte klasse :vis en paling uit de Douro maar ook meivis en lamprei .Uit deze streek, jachtschotels zoals hertevlees of en stoofpotje met everzwijn . Om zoet te eindigen de dessertjes en een absolute lekkere aanrader de schapenkaas met compote van vijgen en pompoengelei en natuurlijk de voortreffelijke wijn .Alleen al dit eetfestijn was de moeite waard om deze treinreis te maken
Vagarosamente ,o comboio ,de carruagens dos anos quarente andará corajosamente , sempre com o imponente Douro ao fundo, pela paisagem espetacular de socalcos e vinhedos . A volta miraculosa deste sobrevivente do século passado terminará quando o comboio chegou ao Tua .
Durante o verão as viagens do MiraDouro serão diárias e terão partida de S. Bento às 9h25, com paragens em Peso da Régua e Pinhão. Durante a semana, o regresso dá-se às 16h34 e às 20h55. Em sábados, domingos e feriados ocorre às 20h30
Tijdens de zomermaanden vertrekt tijdens de weekdagen een trein van uit Porto naar Tua een fantantische tocht langs de Douro met zijn wijngaarden waar de druiven van de Portowjn rijpen .
Obrigado Portugal para aqueles lindos dias de férias
Dag Gerda
Doet mij plezier dat Porto jullie goed is bevallen .Wij ontmoetten elkaar in de trein toen wij op weg waren naar Barcelos en jullie naar Braga . En wij zijn dankbaar voor de informatie, om absoluut naar de wekelijkse markt van Barcelos te gaan. Ze was inderdaad een belevenis .
Hebben jullie de visrestaurants gevonden rond de vismijn?
Bedank voor het bezoek aan dit blog het bewijst wat voor fijne mensen jullie zijn .
Era bastante preguiçosa para arrumar a casa. No momento que deixou com aversão o álbum, saltou do desenho o smurf grande e disse:
– Fica sentada e desfruta das nossas aventuras. Entretanto, smurfaremos a casa até que smurfa nova. Então, aqueles azuis limparam com água e sabão a morada inteira, mesmo no sótão, tiraram as teias poeirentas. De noite, ela recebia contente o marido, com as palavras.
– Está limpa, não está?
– Está! Mas… Porque pintaste tudo em azul?
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Om het huis op te ruimen was ze nogal lui van aard . Net op het moment dat ze met grote tegenzin het Smurfenstripboek wilde neerleggen,sprong uit een van de tekeningen de grote Smurf . -Blijf toch zitten,zij hij en geniet rustig van onze avonturen . Ondertussen zullen wij smurfen tot dat alles nieuw smurft. Welnu, die blauwe mannetjes poetsten de hele woonst op met een heet sopje. Ze verwijderden zelfs de stofnetten op zolder. Savonds ,ontving ze vrolijk gestemd haar echtgenoot . -Het huis staat netjes ,nietwaar! - Inderdaad zei haar man . Maar waarom heb je alles blauw geschilderd.
A bunda, que engraçada. Está sempre sorrindo, nunca é trágica. . . Não lhe importa o que vai. pela frente do corpo. A bunda basta-se. . Existe algo mais? Talvez os seios.. Ora - murmura a bunda - esses garotos. ainda lhes falta muito que estudar.. A bunda são duas luas gêmeas. em rotundo meneio. Anda por si. na cadência mimosa, no milagre. de ser duas em uma, plenamente..
A bunda se diverte. por conta própria. E ama. . Na cama agita-se. Montanhas. avolumam-se, descem. Ondas batendo. numa praia infinita.. . Lá vai sorrindo a bunda. Vai feliz. na carícia de ser e balançar. Esferas harmoniosas sobre o caos.. . A bunda é a bunda. redunda.
Carlos Drumond de Andrade
Het kontje, ach hoe aardig
Het kontje, ach hoe aardig, Lacht altijd, nooit tragisch.
Kan niet schelen wat van voren zit. Het kontje is zichzelf genoeg. Is er nog meer? Misschien de borsten. Nou - moppert het kontje - die jongens hebben nog heel wat voor de boeg. Het kontje is tweelingmanen in een onbelemmerd wiegen. Loopt vanzelf in zijn lieftallige cadans, zijn wonder twee in een te zijn, volledig.
Het kontje vermaakt zich in zijn eentje. En bemint . In bed beweegt het. Bergen rijzen, dalen. Golven slaan op grenzeloze kust.
Daar gaat het kontje, lachend. Blij met de streling er te zijn, te schommelen. Harmonieuze sferen hoog boven de chaos.
Het kontje is het kontje, een rondje.
Carlos Drumond de Andrade Vertaald door August Willemsen .
“Sempre quis ser uma história”, palavras obrigatórias por ordem inver
Mijn verhaal van 77 woorden vertelt op de portugese jongeren radio
Ze kreeg hem van mijn oudste broer een krijsende papegaai "Janneke". Hij bleef mijn moeder 27jaar trouw. Als je te dicht bij de kooi kwam krijste hij heel de buurt bij elkaar.
Enkel tijdens het avondeten zei hij "Bokeboke" en dan kreeg hij een hete patat e zweeg hij voor een tijdje .Op een keer toonde hij zijn echte natuur en legde hij ongevraagt een ei en was het voor een keer muisstil in huis . Van toen af noemde we hem " Jeannineke".
Quando o pai embriagado saiu igual dum torrado imprevisível do jardim, o ambiente em casa tornou-se muito sinistro. Suas rajadas de delírio eram o precursor dum furacão destrutivo. De repente o quarto pareceu demasiado pequeno e os presentes deviam pôr-se no seguro. Ai! Um vaso cristalino partiu-se em mil estilhaços. Porém, com o efeito inesperado que o furacão, amainou. Havia alívio geral, pois, comparando a violência de antes, este só fora uma tempestade num copo de água.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Toen de vader dronken gelijk een onvoorspelbare windhoos uit de tuin kwam, werdt de sfeer in huis heel somber. Zijn vlagen van dronkemanspraat waren de voorbode van een alles verwoestende storm. Plots leek de kamer te klein en de aanwezigen moesten zich haastig in veiligheid brengen . Ai! een cristallen vaas vloog in duizend stukken uiteen . Echter met als onverwachts feit dat de storm ging liggen . Tot ieders opluchting ,want vergeleken met eerder dronkenmansgeweld ,was dit enkel maar een storm in een glas water . .
No canto da cozinha estava uma bacia com água e dentro da água estavam batatas,cenouras, nabos descascadas e já cortadas em pequenos pedaços. Numa outra bacia estavam as couves portuguesas também limpas .A carne de vaca, galinha; pés de porco, entrecostos, chispes; presunto, chouriços, farinheiras, salpicão; toucinhos salgados ,orelheiras frescas e fumadas já prontas para meter dentro de uma panela com água a ferver Hoje há na ementa do restaurante " cozido à portuguesa". Éxito garantido , este prato sempre atraia muitos bons garfos. Het lievelings gerecht van de portugezen "cozido à portuguesa ". Een stevige schotel met aardappelen ,kolen ,rapen ,peeën ,kip ,varkenspoten en oren, rundsbolie en verschillende gerookte worsten . Absoluut een aanrader .
Mama! Ik droomde dat ik een oud en lelijk monster was met een veel te klein pensioen.
...................
Met dank aan deze regering
Wij zullen tot ons 67ste moeten werken en dan blijkt toch nog dat het bedrag van uw pensioen niet voldoende zal zijn om een mooie oude dag te hebben .
Consternação entre os assalariados e pensionistas no país dos Belgas. O governo apresentou as suas medidas severas para poupar dinheiro nas pensões atuais e das gerações no futuro
°°°°°°°°°° A mãe e pai acordavam assustados .O seu mais jovem descendente estava a chorar no vão da porta. -Ó meu filho teve um pesadelo. - Sim! Sonhei que eu era feio e um velho monstro com uma minúscula reforma para sobreviver
O pescador de camarão a cavalo não é uma atração turística mas um labor exigente e uma tradição da Idade Média . Não o relógio mas o mar dita o arranque.O momento justo é de reflexo meio quando o primeiro casco do cavalo pisou a areia salina, mas também a estação de ano é determinado pela pesca, pois logo que gele o camarão desaparecerá para as águas fundas. E no pino de verão há mais turistas em volta do cavalo que há camarões na rede .Porém no outono são os meses idiáis para uma pesca rica ,nem vento nem chuva reterão os pescadores para irem pescar ,apenas as ondas grandes podem dificultar o trabalho dos homens e seus cavalos.
°
Garnaalvissers te paard Een unieke manier van garnaalvangst Ben je aan de Belgische kust dan kun je genieten van twee plaatselijke streekprodukten en het is een absolute aanbeveling
"een Rodenbach samen
met een portie heerlijke Noordzeegarnalen op een terras op de zeedijk"
Eu estava a esperar a frente duma loja desocupada para apanhar o primeiro elétrico. Quando vi ,até a minha repugnância uma ratazana sair pela janela da cava perto de mim .Ainda maior crescia o meu horror,ao ver na lojinha, uma dezena de ratazanas brincalhões ,correndo ,uma atrás de outra em torno duma poltrona.Aí sim, as ratazanas divertiram-se ,mas julguei que será melhor para me afastar alguns passos.
Uma senhora chegou e parrava com nenhuma suspenção ,sim ao lado da janela .Naquele momento veio espreitar uma ratazana .
Ora ,eu ainda queria avisa-la mas a grita ágil da senhora tapara-me a boca.
Een verhaal over ratten Het gebeurde op een vroege morgen . Ik stond voor een leegstaande winkel te wachten op de eerste tram.Toen ik tot mijn weerzin een rat uit het keldergat zag verschijnen.Nog groter werdt mijn weerzin bij het zien in de winkel een tiental spelende ratten al lopend de een achter de ander rond een grote zetel . Jawel de ratten amuseerde zich, maar ik oordeelde dat het beter was mij enkele stappen te verzetten. Er kwam een vrouw toe en stopte niets vermoedend ,ja precies vlak naast het keldergat .Op dat momente zag ik een rat spiedend boven komen . Ik wilde haar nog waarschuwen maar een scherpe gil snoerde mij de mond.
Onderhoud je als zakenman/vrouw relaties in Brazilië? Hou je van Portugal met zijn rijke geschiedenis, zijn prachtige steden, pittoreske dorpen, ongerepte natuur, zonnige stranden? Wil je Portugees leren onder begeleiding van een team deskundige en enthousiaste lesgevers? Om een cursus Portugees te volgen zit je bij Encora op het goede adres!
>
Como comerciante tem relações com Brasília?
Gosta de Portugal com a sua história rica, as suas cidades lindas, aldeias pitorescas, natureza integra, praias douradas?
Queria apreender o Português sob assistência de uma equipa perita de docentes entusiastas?
Então, eu, ex estudante do idioma português recomendo" ENCORA" como a melhor escolha para apreender a língua dos Lusos
Carregue no girassol para mais informação, visite" ENCORA "
Meer informatie om een taal te studeren ,breng bezoek aan ENCORA druk op de zonnenbloem
Talvez não te importes, mas nem UMA palavra decente sai da tua boca .Quando falas, PARECES mais um sofredor de Tourette.Mas TU não me sabes enganar, és só mal-educado.Porquê não mostras MAIS modéstia em público?Mas não, outra VEZ não conseguiste reconciliar pontos de vista.Ao contrário, provocaste indignação geral com CADA palavra falada.ORA, há pessoas que te comparam ao versátil imperador Nero, o incendiário.Na realidade, és apenas uma arrebicada SUPER-LULA com megalomania.
°°°°°°
De wispelturige Keizer
Misschien maakt het je niks uit, maar er komt geen een deftig woord uit uw mond.Wanneer gij spreekt lijkt gij wel een tourettelijder .Maar mij kunt ge niets wijs maken , gij zijt gewoon slecht opgevoed .Waarom niet wat meer bescheidenheid tijdens publieke verschijningen .Maar neen, telkens mislukt gij om standpunten te verzoenen.Nog erger,gij zijt het die de algemene verontwaardiging veroorzaakt bij elk woord dat gij spreekt.Welnu ,er zijn er die jou vergelijken met de wispelturige keizer Nero ,De brandstichter.Maar in werkelijkheid zijt gij maar een opgedirkte grote lul met grootheidswaanzin
ps: Heeft U al een vermoeden over wie ik schrijf ?
Uma joia ,a cozinha do paço de Maiorca em Portugal- de bijzondere keuken van het paleis Maiorca in Portugal
Maiorca, sim! Cá em Portugal, sim. Livra, não conhecem? É uma vila, perto da Figueira da Foz, com um paço para visitar, o Paço dos Viscondes de Maiorca, edificado no séc. XVIII, gente simpática, banda e ranchos, passeios para fazer a pé ou de bicicleta, um arroz doce que faz desmaiar qualquer um, uma biblioteca e muitos amigos. É para lá que fujo nos momentos de descanso. É lá que mais escrevo. Maiorca, sim, aqui em Portugal.
TextoMargarida Fonseca Santos,Escritiva nº 23– recomendar um destino, guias de viagem
°°°
Maiorca,Jawel hier in Portugal ,ja zeker.Kennen julie het niet. Vlak in de buurt van Figueira da Foz,met een te bezoeken hof van plaisantie (paleis) van de burggraven van Maiorca .Gebouwd in de achtiende eeuw. In Maiorca zijn de mensen vriendelijk en je kunt er prachtige tochten te voet of per fiets maken, met hemelse rijsttaart die ieder kan bekoren,een bibliotheek en vele vrienden.Het is daar waar ik een toevlucht zoek om uit te rusten. Het is daar waar ik het meeste schrijf . Maiorca ! Jawel ,hier in Portugal.
Tomando a sua chávena de café ao balcão de pastelaria ou na esplanada é para os Lusos um ritual. A chávena não é maior que um oveiro mas o café é excelente e cheiroso . Muitas vezes, está acompanhado com um pauzinho de canela . Em Lisboa Um cafezinho chama-se " bica" e no Porto chama-se "cimbolina".
Een heerlijk koffietje iets groter dan een eierdop noemt men in Lissabon een bica
Fotografia /Seixal Não há nada melhor como comer uma fartura directamente da roulotte das farturas, bem quente, é o cheiro da massa e da canela misturado com o barulho dos carrocéis , dos gritos das crianças e das luzes coloridas da decoração do recinto que as fazem ainda mais gostosas.
Ora!Até a minha surpresa vendem-se também waffles belgas
Os waffles foram criados na Bélgica já no século Dezoito , Caminhando pelas ruas de Bruges, da Antuérpia, Bruxelas , Gent ou qualquer outra cidade belga , é sentir esse cheirinho de waffle tão sensacional que é impossível resistir à tentação. Já provaram? Existem dois tipos tradicionais de waffles belgas: o Liège, normalmente oval e caramelizado, e o Bruxelas, de formato retangular e coberto de pó de açúcar e chantilha .Uma delícia!
Lekker zijn ze, die farturas ,want portugezen zijn lekkerbekken en weten van iets gewoon een snoepje te maken.
Escritiva nº 23 – recomendar um destino, guias de viagem Lisboa cada vez mais linda
°
Lisboa!
És linda hoje, mais linda que ontem, e ainda mais que anteontem. Assim como uma obra-mestre renascentista que, ao ser tirada cada desbotada camada de verniz, surgiam do vago grisalho, pouco a pouco, casas coloridas com telhados vermelhos. Mesmo teus monumentos brancos brilham de novo naquela luz peculiar, como antigamente.
Lisboa!
Quando te visitar amanhã e depois de manhã, e todos aqueles dias seguintes, sempre ficarás como nos meus sonhos... A mais bela cidade do mundo.
O jovem guarda-livros apeou-se do comboio na estação de São Bento. Apressou-se para o átrio, onde a namorada esperava por ele. Na parede, o rei Dom João I e a inteira guarda-avançada olhavam com ciúmes para o reencontro apaixonado. Fora, chovia a cântaros, e sem guarda-chuva foram obrigados a apanhar o elétrico. Ali popularmente chamado "belga". A carruagem estava superlotada. Os namorados mantiveram-se entre o guarda-freio, um guarda-civil e... que chato! Um tal guarda-marinha com mau hálito.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°
De jonge boekhouder stapte uit de trein in het Porto station São Bento . Hij haastte zich naar de inkomhal waar zijn verloofde stond te wachten . Op de betegelde muur keek de koning João I en zijn volledige achterhoede jaloers naar de passionele ontmoeting van de twee geliefden . Buiten regende het pijpenstelen en zonder regenscherm waren ze verplicht de tram te nemen .Hier in de volkmond genoemd " Belga" . De tram zat volgeladen en de geliefden hielde zich recht tussen de wattman , een gendarme en ..hoe vervelend een marineofficier met slechte adem .
Azulejos Tem de perdoar-me quando surgiu erros gramáticos e outros ilógicos nos textos . O português não é a minha língua materna .
......
O neerlandês
.
.
Um monge copiador de textos tinha escrito na margem dum manuscrito a tradução duma frase latina, ou talvez fosse incomodado pelo voto de silêncio e devia exprimir o seu estado de alma ao pergaminho com estas primeiras palavras amorosas do neerlandês encontradas num escrito antigo "Hebban olla vogala nestas hagunnan, hinase hic enda tu, wat unbidan we nu" ("Todas as aves começaram a construir ninhos, Salvo eu e tu, do que estamos à espera") O idioma neerlandês tem seis milhões falantes na Bélgica e dezasseis milhões nos Países baixos .
De vroegst gevonden zin in het nederlands was van de hand van een pater copierder
'Alle vogels maken een nestje, behalve jij en ik, waar wachten we nog op'
Todos os Homens São crianças Quando Estão Com Gripe António Lobo Antunes
Pachos na testa, terço na mão, Uma botija, chá de limão, Zaragatoas, vinho com mel, Três aspirinas, creme na pele Grito de medo, chamo a mulher. Ai Lurdes lurdes ai que vou morrer. Mede-me a febre, olha-me a goela, Cala os miúdos, fecha a janela, Não quero canja, nem a salada, Ai Lurdes, Lurdes, não vales nada. Se tu sonhasses como me sinto, Já vejo a morte nunca te minto, Já vejo o inferno, chamas, diabos, Anjos estranhos, cornos e rabos, Vejo demónios nas suas danças
Tigres sem listras, bodes sem tranças Choros de coruja, risos de grilo ai Lurdes Lurdes o que é que foi aquilo ai não é chuva no meu postigo Ai Lurdes, Lurdes fica comigo não é vento a cirandar nem são as vozes que vêm do mar
Não é o pingo de uma torneira, Ai Põe-me a Santinha à cabeceira, Compõe-me a colcha, Fala ao prior, Pousa o Jesus no cobertor. Chama o Doutor, passa a chamada, Ai Lurdes, Lurdes nem dás por nada. Faz-me tisana e pão-de-ló, não te levantes que fico só, Aqui sozinho a apodrecer, Ai Lurdes, Lurdes ai que vou morrer
Mannen zijn net kleine kinderen als ze een griepje hebben Koud compres op´t voorhoofd , paternoster in de hand,...Een bedkruik , citroenthee,... ontsmettingsstaafjes, warme wijn met honing..drie asperines , viks op de borst..bange kreet , ik roep vrouwlief ..Ai Lourdes, Lourdes ik ga dood ...Neem mijn koorts ,kijk in mijn keel,..Breng de kinderen tot zwijgen , sluit de venster,..Ik wil noch kippensoep , noch slaatje,..Ai Lourdes ,Lourdes, niets helpt ..indien jij kon inbeelden hoe ik me voel.. Ik zie de dood al ,nooit heb ik je belogen ..ik zie de hel , vlammen ,duivels,..vreemde engelen , horens en staarten,..ik zie demonen hun dans doen..tijgers zonder strepen, bokken zonder baard ..uilgeroep en krekelgeschirp ..Ai Lourdes wat is dat allemaal geweest.´t is geen regen op de vensterdeur..en geen windhozen noch zijn het stemmen komende van de zee...Neen ,´t is de druppel van een kraan ...Leg een heilige op mijn hoofdkussen, ...Leg het deken goed...spreek met meneer pastoor ...Leg Jezus op mijn deken ...en Roep meneer doktoor ,... Ai Lourdes Lourdes, doet het voor mij... Maak me een tisana met krententoast,...nee ,nee blijf bij mij,... laat me hier niet alleen verkommeren.... Ai Lourdes , Lourdes ai Ik ga dood.
Que tal estão a correr essas férias? Os dias de praia têm corrido bem? Não encontraram nenhuma sereia por aí? E uma garrafa com uma mensagem, alguém a encontrou? Todos? É isso mesmo! Toda a gente vai partir desta garrafa que naufragou numa praia qualquer desta nossa imensa costa.
Que mensagem levaria dentro?
Que surpresa! Encontrei, trazida pelo mar, uma garrafa com um pergaminho dentro. Tirei-o e li em tensão crescente um grito de socorro dum homem que se alistou sem saber num corsário. Só percebeu isto quando não iam ser atacados mas sim atacar uma fusta. Durante a abordagem perdeu o equilíbrio
e caiu ao mar..............
Ali esse texto provavelmente histórico esteve espanado pela água, mas consegui decifrar a última frase diluída.
Informa minha mulher com urgência.
Fernão, mentes? Minto!
l
een verhaal over een flesbericht
Wat een verrassing, ik vond op het strand, een aangespoelde fles met een perkament binnenin .Ik haalde het eruit en ik las met stijgende verwondering een hulpkreet van een man die het zonder te weten zich had aangemonstert op een piratenschip .Hij begreep dit pas goed, wanneer niet zij werden aangevallen maar zijzelf een zeilschip aanvielen. Tijdens het enteren viel hij in de zee....... Hier werd de waarschijnlijke historische tekst aangetast door het zeewater , maar ik slaagde er toch in de laatste verwaterde zin te achterhalen .
wie dit leest verwittigt mijn vrouw, ik zal niet ´thuis zijn vanavond
>>Desafio nº 6 – Início e fim: De dia viam-se muito pouco …….. Quem diria!
Os vizinhos
De dia viam-se pouco ,praticamente nunca, os novos vizinhos eram pelos vistos membros da gótica que principalmente não gostavam de olhadas curiosas nem de contactos humanos. Somente nas noites de lua cheia havia lá atividades ,e minha suspeitosa avó sempre espreitava -os através das cortinas . Embora só pudesse perceber sombrinhas misteriosas em redor duma fogueira, tentava com o livro de Stoker " Conde Drácula " na mão convencer-me que os vizinhos eram mortos vivos ou adeptos de Drácula.
Quem diria.
........
Gedurende de dag zag je ze weinig,eigelijk nooit. De nieuwe buren waren gezien hun uiterlijk goticaanhangers die vooral niet van nieuwsgierig nog van menselijk kontakt hielden .Enkel de nachten met volle maan waren er activiteiten in de tuin en mijn achterdochtige grootmoeder beloerden hen steeds vanachter de gordijnen . Hoewel zij enkel schimmen kon waarnemen die rond een vuur bewogen,probeerde ze mij te overtuigen met het boek van Stoker "Graaf Dracula" in de hand dat de buren levende doden waren of nazaten van dracula .
Um pirata saqueava por própria conta e o corsário abalroava barcos por conta do rei .
Adoro livros de piratas. Desde a minha juventude estou a procurar livros ou qualquer assunto sobre este tema. Mesmo agora quando estou a visitar uma feira de ladra gostumo garimpar entre os livros antigos a busca de piratas ou corsários.
Er zijn piraten en piraten en deze is niet van vlees en bloed maar eentje van plaaster
Ela deixou um berro repugnante, um mosquito boiava no copo de leite que o marido lhe trouxera.
― Ó mulher! Porquê entrar em pânico? É só um mosquito! ― respondeu o marido, esquecendo uma regra usual, "Em boca fechada não entra mosca."
― COMO! Esta casa está inçada destes sanguinários patogénicos.
― Querida, "Em terra de sapo, mosquito não dá rasante", talvez seja por tua culpa, porque nunca teres posto uma vapona antimosquitos.
Depois, houve um silêncio horripilante, antes da tempestade.
´Tis maar een mug. Zij liet een ijzige gil, er dreef een mug op haar kopje melk dat haar man bracht -Maar vrouwtje , waarom ben jij zo in paniek ? ´Tis maar een mug! -zei haar man: Vergetend een ongeschreven regel " dat zwijgen goud waard is; -Hoezo! Dit huis is vergeven van deze bloedzuigende ziekmakers. -Maar liefste! Misschien is het wel jouw eigen schuld ,omdat jij nooit vapona verstuivers gebruikt . En toen , was het stilte voor de storm
In Flanders Fields by Lieut. Col. John McCrae (1872-1918)
NOS CAMPOS DE FLANDRES
Nos campos de Flandres as papoilas estão florescendo entre as cruzes que em fileiras e mais fileiras assinalam nosso lugar; no céu as cotovias voam e continuam a cantar heroicamente, e mal se ouve o seu canto entre os tiros cá em baixo.
Somos os mortos... Ainda há poucos dias, vivos, ah! nós amávamos, nós éramos amados; sentíamos a aurora e víamos o poente a rebrilhar, e agora eis-nos todos deitados nos campos de Flandres.
Continuai a lutar contra o nosso inimigo; nossa mão vacilante atira-vos o archote: mantende-o no alto. Que, se a nossa fé trairdes, nós, que morremos, não poderemos dormir, ainda mesmo que floresçam as papoilas nos campos de Flandres. °° Tradução de ABGAR RENAULT
°°
Carregue na TV para ver a impressionante comemoração .
Um espetáculo dramático mas também grandioso projetado no lakenhalle de Ypres
°
História em 77palavras
Há cem anos passado
No campo de batalha, o fuzileiro ficou enganchado no arame farpado, entre duas trincheiras inimigas. Caído na terra de ninguém, e, nem os irmãos de armas, nem os inimigos, arriscavam as suas vidas para lhe dar uma cova decente. A guerra arrastou-se quatro anos e nada dos seus restos mortais fazia pensar no fuzileiro jovem. Só o apelido ficou preso no arame farpado. "Fui Pedro". Caído, onde as papoilas crescem em terra esgaravatada. Há cem anos passados.
A terra de meu pai era pequena e os transportes difíceis. Não havia comboios, nem automóveis, nem aviões, nem misséis. Corria branda a noite e a vida era serena.
Segundo informação, concreta e exata, dos boletins oficiais, viviam lá na terra, a essa data, 3023 mulheres, das quais 45 por cento eram de tenra idade, chamando tenra idade à que vai do berço até à puberdade.
28 por cento das restantes eram senhoras, daquelas senhoras que só havia dantes. Umas, viúvas, que nunca mais (oh! nunca mais!) tinham sequer sorrido desde o dia da morte do extremoso marido; outras, senhoras casadas, mães de filhos (De resto, as senhoras casadas, pelas suas próprias condições, não têm que ser consideradas nestas considerações.)
Das outras, 10 por cento, eram meninas casadoiras, seriíssimas, discretas, mas que por temperamento, ou por outras razões mais ou menos secretas, não se inclinavam para o casamento.
Além destas meninas havia, salvo erro, 32, que à meiga luz das horas vespertinas se punham a bordar por detrás das cortinas espreitando, de revés, quem passava nas ruas.
Dessas havia 9 que moravam em prédios baixos como então havia, um aqui, outro além, mas que todos ficavam no troço habitual que o meu pai percorria, tranquilamente no maior sossego, às horas em que entrava e saía do emprego.
Dessas 9 excelentes raprigas uma fugiu com o criado da lavoura; 5 morreram novas, de bexigas; outra, que veio a ser grande senhora, teve as suas fraquezas mas casou-se e foi condessa por real mercê; outra suicidou-se não se sabe porquê.
A que sobeja chama-se Rosinha. Foi essa que o meu pai levou à igreja. Foi a minha mãezinha.
(António Gedeão)
Moeke Vaders geboortedorp was klein en moeilijk bereikbaar Er leidde geen treinen naar toe,geen autoos, geen vliegtuigen noch raketten. De avonden verliepen er mild en het leven rustig Volgens concrete en juiste informatie uit oficiele publicaties leefden daar in ´t dorp van toen 3023 vrouwen waarvan 45 percent van jonge leeftijd vanaf wieg tot puberteit
genaamd de prille jeugd de 28 percent overigen. Waren Dames, zoals die vroeger gekend waren. Sommigen ervan, weduwen ,die nooit meer (ach! wat is nooit meer) hadden gelachen sinds het overlijden van hun tedere echtgenoot , De anderen, waren getrouwde dames,moeders van kinderen... ( of waren dames getrouwd vlgs hun eigen voorwaarden en moeten dus niet worden in rekening genomen worden in deze optelling )
Bleef er 10 percent over , dat waren huwbare ,discrete meisjes , maar omwille van temperament ,of door een of andere verborgen reden, nooit de kans hadden gekregen om in het huwelijk te treden . Behalve hen waren er mits een foutmarge nog 32 huwbare meisjes , die in het zachte licht van de vooravond zich achter de gordijnen zetten te borduren stiekem loerend, wie door de straat kwam 9 daarvan woonden in bescheiden huisjes ,hier en daar verspreidt in de omgeving ,maar die allen op de weg lagen die mijn vader liep, op zijn grootste gemak ,op de uren dat hij heen en weer naar zijn werk ging. Van die negen voortreffelijke meisjes liep er eentje weg van huis samen met een boerenknecht.
Vijf stierven jong, aan de pokken. En een bleek bestemt om een grote dame te worden , ondanks haar lage afkomst , trouwde met koninkliike toestemming met een graaf. En een nog pleegde zelfmoord , men weet niet waarom. Wie overbleef luisterde naar de naam Rosalientje Het was zij die mijn vader naar het altaar bracht.
Eu e o meu calçado para caminhar já assistíamos a muitas aventuras. Sem cansaço, ano após ano, passo a passo em qualquer tempo. Senti esses sapatos tão confortáveis nos pés que nunca os esqueci de levar para férias.No entanto a nossa última caminhada com muitos obstáculos esteve uma aventura demais: passando um paul, sentia entrar água num sapato.Ai Jesus! Um rasgão na sola emborrachada, mais profundo que uma falha de sismo , acabou a nossa colaboração.
Wat ik zo fantastisch vindt in Portimão Dat zijn de vele stranden en strandjes met hun grillige klippen en de lange mooie wandelingen.
Não foi por coincidência que participei numa aula de dança. O meu motivo sincero era a linda Maria Pastorisa que mora no nosso bairro. O professor chamou: "Senhoras! Escolham o vosso par." Um instante, senti uma opressão, pois Maria olhava na direção oposta. Ergui a cabeça, a minha deusa morena estava de olhos meigos e sorriso inesquecível à minha frente. Ao dar o primeiro passo, ela dava-me asas e, como cisnes amorosos, dançaríamos juntos a noite inteira.
Het was niet toevallig dat ik dansles volgde . Mijn drijfveer was de mooie Maria die in onze straat woonde.
De dansmeester riep " dames kiest uw partner"Eventjes voelde ik mij bedrukt want Maria keek in een ander richting.Ik keek op , en daar stond voor mij , mijn godin met haar bruine lokken en zachtaardige ogen en stralende glimlach .En bij de eerste pas gaf ze mij vleugels en zoals twee verliefde zwanen danste wij samen de nacht in .
No nosso escritório cada secretária tinha um computador pessoal, tudo assim colocado para que estivéssemos com as costas orientadas para a secretária do chefe. Às segundas-feiras começávamos às nove. Em contrapartida, o chefe vinha a bel-prazer e sempre assim acontecia, até que, numa manhã, um jovem empregado foi apanhado em flagrante delito, enquanto enrolava uns cigarros.
― Tens de enrolá-los com um dia de antemão ― dizia o chefe zangado.
― Evidentemente, patrão! Estou a enrolar estes cigarros para amanhã.
Depois do fim do nosso tempo nesta lindíssima planeta azul. Onde ninguém possui a eternidade e o relógio de tempo faz tiquetaque sem parar. O ponteiro aponta para cada hora e tempo, mas não indica a hora que devemos à morte!
Com cada tiquetaque decorrido, menos sobeja do nosso tempo neste prodigioso globo. Ora! Aproveite, carpe diem. A última badalada pode vir mais cedo que alguém pense.
Uma viagem mágica entre as estrelas está à espera, talvez.
De wijzers duiden het Uur en de tijd aan. Daarom pluk de dag .Ons laatste uur kan soms eerder komen dan wij dachten .
No salão nobre do paço dos duques penduram réplicas das tapeçarias “A Entrada das forças portuguesas em Tânger” (1471), que se entrega sem resistência após a queda de Arzila"Réplicas maravilhosas das quais os originais encontram-se misteriosamente numa igreja em Pastrana (Espanha) e que foram encomendadas pelo rei D. Afonso em Flandres ( Doornik)As tapeçarias lêem como uma banda desenhada medieval e glorificam os feitos de armas do rei Afonso "o Africano.
°°°
Klaroenen schallen , de vlaggen worden in de lucht geheven ,de koning gegroet door soldaten die zich rond vlag en koning h;bben geschaard . Vier enorme tapijten geweven in Doornik vertellen als in een middeleeuws stripverhaal de intocht van de portugezen in Tangiers in 1471.
Sea life-Porto Op de zeebodem zijn er onbekende gevaren.Waar de planten dieren lijken en dieren planten zijn.Stille wereld die niet raakt aan de onstuimige golven .Lachend openen zich schelpen , danst het zeepaardje .Een inktvis maakt zich met zijn duizend armen wandordelijk uit de voeten . Een bloem danst ,zonder een geluid trilt het in de dieptes . Over de zandbodem rust de tijd ,ijl als een laken en alhoewel alles op zich prachtig is schuilt er in elk een afwachtend monster .
°°°°°
Poema de Sophia de Mello Breyner Andresen
°
°
No fundo do mar há brancos pavores
Onde as plantas são animais
>E os animais são flores.
Mundo silencioso que não atinge A agitação das ondas. Abrem-se rindo conchas redondas, Baloiça o cavalo marinho. Um polvo avança No desalinho Dos seus mil braços, Uma flor dança, Sem ruído vibram os espaços.
Sobre a areia o tempo poisa Leve como um lenço. Mas por mais bela que seja cada coisa Tem um monstro em si suspenso.
Braga en zijn kerken maar er is ook de stad met de brede lanen vol met prachtige bloemperken .
°°°°°°°°°°°°°°°
Desafio NR20
Vamos dar uso ao alfabeto! sem k, y e w ABCDEFGHIJLMNOPQRSTUVXZ ZXVUTSRQPONMLJIHGFEDCBA
A Barcaça
ABarcaça Cambava Desnorteada, Escota à solta. Furacão ameaçou!... Os Galeotes Horripilaram esta tempestade Intensa. Já Lastimavam-se constantemente, estes Malogrados Negaram Ordens Para remar. Que Rajadas Sinistras e Terrificantes!
Ui, Veja! O Xenófobo e Zarolho capataz Zangou-se. Este frio Xofrango açoitava Vários recusadores. A Ululação Terrível deles ultrapassava as Subtropicais Rajadas. Que virá, os Presos Oponentes Não Mais suportavam Lesões.
Juntamente julgavam-se Iguaria para os Horripilantes Glaucos Fantasmas.
Repentinamente, Escapada Da Catástrofe, a Barcaça encalhou À costa.
(Pormenor de um dos lados da fachada do edifício de vendas da "VIÚVA LAMEGO"
Een mens als hij faalt of de verkeerde beslissing neemt ,moet zijn eigen verantwoordelijkheid opnemen en de schuld of oorzaak niet bij anderen leggen maar bij zichzelf zoeken .
Era a mim que tinhas dirigido o olhar incriminado, enquanto a professora te admoestava por causa duma burla.
Contudo, tu estavas enganado na pessoa, porque não fui quem te tinha traído. Talvez não saibas, mas sou o teu melhor amigo. No entanto devo dizer ainda o seguinte: Quando fazes diabruras na aula e a professora te apanhaem flagrante delito, tens de agir honestamente e tomar a responsabilidade do disparate em vez de culpar outros pelo castigo.
A Guia, seguida por uma matilha de turistas entrou com depressa no museu.A visita guiada só pôde durar não mais que uma meia hora, pois o grupo deva ainda ir a uma adega antiga para provar uns vinhos. A menina, sempre olhando para o relógio falava forçosamente rápida.Dos turistas alguns mostraram interesses, outros olharam ausentes. Mas sem parar, ela continuava a tagarelar de cor o seu texto. Quando saírem de museu a guia ouvia uma senhora perguntar ao marido."If today is Monday, then we are in Portugal and will we be in Paris tomorrow?. "
De gids moest zich haasten met het bezoek aan het museum daarom ratelde zij haar tekst snel af ,want ze moest met haar groep toeristen nog wijn proeven in een wijnkelder .Ze hoorde een vrouw aan haar man vragen welke dag het was .
"Maandag schat ,wij zijn nu in Portugal en morgen komen wij aan in Parijs "
Ao ver mais uma vez as imagens horrorosas de Aleppo escrevi esta história de 77 palavras .
Margarida Fonseca Santos leia- a na rádio sim.
Fugido de Aleppo, a família de Moa já vive há um ano na nossa rua. O garoto abraçou em espanto a nossa vida pacífica e pela primeira vez sonhou com um futuro melhor. Moa é estudioso e para recuperar o seu atraso linguístico, lê diariamente na aula uma página dum livro. Página catorze, Moa lia: Numa hora, abateram dez patos. Calou-se um instante, e disse emocionado. – Não abatem patos na Síria, abatem cidadãos... E continuou a ler.
Een blog mag soms wel iets meer zijn dan een speeltje om de dagen te vullen .Daarom na weer de zoveelste gruwelbeelden te hebben gezien van Alepo ,laat ik julie erop wijzen hoe onbezorgt en gelukkig we leven . Mijn verhaaltje van amper 77 woorden werdt voorgelezen op radio Sim uiteraard in het Portugees door Margarida Fonseca Santos.
Het verhaal van Moa .
Gevlucht uit Aleppo ,de Familie van Moa woont al een jaar in onze straat .Het jongetje Moa omarmde in verwondering ons vredig leven en voor de eerste keer droomde hij van en mooie toekomst.Moa was leergierig en om de taal achterstand in te halen mocht hij in de klas elke dag een bladzijde lezen uit een kinderboek.
Bladzijde 14,Moa las: -In een uur schoten ze 10 eenden neer . Moa zweeg even en zei .- Ze schieten op geen eenden in Syrië, ze schieten op kinderen.....
Painel de azulejos no antigo Convento de Jesus da Ordem Dominicana feminina Aveiro
Het doet vreemd aan als er in de tuin amper een bijtje of een vlinder te bespeuren valt .Volgens wat ik hoor op de radio gaan zij dood door het vergif dat op de velden gespoten wordt .Erg verontrustend misschien zijn wij de volgende die ervan dood gaan.
Desafio nr120 texto "reencontrar o caminho"
sem letra F ou V
Melancolia
Depois de ter suportado muitos anos de melancolia, Joana não podia mais tolerar este caminho de dor. Embora não possuísse pecúlio nem casaco sólido, decidiu-se a regressar no mundo real. Ora, por um instante sentiu-se incerta. No entanto, com a algazarra social e a gentileza das pessoas, o mundo parecia-lhe de repente lindo e Joana nunca mais queria largar essa sensação de tranquilidade dentro de si própria. Após anos escondidos numa solitária ordem monástica, encontrará seu equilíbrio?
de graanmolens werken op het ritme van het zeegetij
en het ecologisch systeem uit het verleden dat terug aktueel is geworden
energie opwekken zonder het milieu te beschadigen .
Durante as férias nunca consigo.
Sentado sob uma figueira com figos ainda verdes gozei da sua folhagem no calor tórrido de tarde. Mesmo as pardais fazem sesta, apenas um grilo pigarreia a voz no preâmbulo a concerto da noite e um alvéolo curiosa vinha de visita. Não tenho o PC comigo e o escrever com caneta e papel vai tão lento que não consigo criar um texto . Sem ânimo arrumo o caderno no saco. Afinal ,eu ia de férias para gozar dos prazeres que os países do Sul pode oferecer abundamente aos Nórdicos. Um céu azul, praia dourada e um mergulho fresco nomar.
De schoolvakantie is begonnen net zoals de trek naar het Zuiden
Ik wens jullie allen een prettige vakantie toe .
°°°°°°°
Porquê Portugal .
Na agência de viagens, a empregada estava a pregar uma cópia de Lisboa na parede: "Férias em Portugal".
– Porquê visitar Portugal? perguntei.
Na realidade, eu já me tinha preparado para ouvir um sermão sobre preços e descontos. Mas, em vez de pregar, a senhora copia em coros e cheiros um retrato cativante da sua viagem, e de um tal João de olhos meigos!
– E não ferias os sentimentos do João perguntei com malícia.
fotografia tirada na feira de ladra em Brussel (bruxelles em francês) Den heilige Antonus wordt verkeerdelijk als italiaan aangezien , hij is echter geboren in Lissabon en is dus een echte Portugees of misschien toch niet want zij familienaam wijst naar Boullion een stad in Belgiê . Hij is de beschermer van het huwelijk, daarom is het traditie in Lissabon om op 13 Juni een colectief huwelijks cermonie te organizeren
Era para mim um facto desconhecido que Santo António nasceu em Lisboa. Ora, não se chama António de Pádua, como eu tinha feito numa conversa com amigos, porque cada lisboeta considera isto como uma desfeita que deslustra sua terra natal. Porém desconsideram ou não conhecem seu lustroso nome familiar, Fernando do Martim de Bulhões, ou Boullion, uma vila belga. Então visto sua origem também é um pouco belga. Os amigos ripostaram "Santo António é só o nosso".
Na Póvoa de Varzim, a noite de São Pedro tem a música e os comes e bebes, como sempre acontece nos santos. Mas acrescenta-lhe as rusgas, os saltos de fogueira e uma muita particular rivalidade entre bairros.
EM 2016
Uma noite com São Pedro na Póvoa de Varzim
°° Os participantes do bairro sul saíram do seu local numa explosão de alegria e orgulho. O entusiasmo juvenil inundava as ruas estreitas da Póvoa de Varzim.Mesmo eu não fiquei insensível para tanta energia e com cada foguete fulminante havia os gritos de alegria .Ai, eu sentia crescer a adrenalina nas veias.
Viva São Pedro e as marchas.
In Póvoa de Varzim vieren ze São Pedro
Een prachtige stoet die door de smalle straten loopt van dit gezellig stadje aan de zee , met als kers op de taart een prachtig vuurwerk.
A noite de Santo António em Lisboa é uma inesquecível festa popular. Milhares e milhares reuniram -se para verem passar as marchas populares pela avenida de liberdade.Uma estrangeira ao pé de mim, que por acaso falava minha própria língua, encantada com o esplendor do cortejo, ouvi gritar " hoe mooi " (que lindo). No entanto a sumptuosa festa não acabou com as marchas. Ao contrário, a animação da festa ainda deveu rebentar em Alfama com vinho e sardinhas à vontade .
De avond van Sint Antonio is in Lissabon een overgetelijk volksfeest.Duizenden en duizenden mensen komen samen om het kleurrijk spektakel te zien voorbij macheren op de boulevard van de vrijheid . Een buitenlandse die toevallig ook mijn taal sprak . Riep vol bewondering " Hoe mooi".En het feest eindigt niet met de marches want het gaat verder in de straten met sardienen op de gril en wijn naar believen
< Num estabelecimento abondonado alguém escreveu o que é que sinto
Lisboa, eu amo-te
Iemand schreef op het raam van een verlaten pand wat ik voel
Maar Lissabon ik hou van jou
<center="color: #ffcc00; font-size: 18pt;" color="#00ffff">Wist u dat vlamingen die zich gehuistvest hadden in Lisboa ook intens deelnamen aan de portugese expansie drang om de wereld te veroveren
Pintado pelos irmaos Van Eyck (1432) O cordeiro mistico Algumas moradoras do céu cantando e fazendo música. Embora elas não tenham asas, geralmente estariam apontadas como anjos.
geschildert door de gebroeders Van Eyck de zingende engelen van het het lam gods
♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ O gótico flamengo se refere a um grupo de pintores que trabalharam principalmente na Flandres no século XV e começo do século XVI, começando com Jan Van Eyck e terminando com Gerard David. Eles incorporaram, ao mesmo tempo, o ápice da Idade Média e a transição para a Renascença. Outra inovação dos pintores flamengos foi o uso da tinta a óleo, em substituição à têmpera, criando assim uma nova tradição na pintura. .
Depois de alguns dias de ausência, não posso retomar as atividades no blogue sem que exprimo o meu profundo pesar ao povo português pela calamidade dos incêndios que têm feito chorar o mundo e em particular Portugal.
Ik kan na enkele dagen afwezigheid niet zo maar gaan bloggen zonder dat ik mijn diepste leedwezen betuig voor de slachtoffers van de vuurramp die Portugal teistert en de hele wereld en vooral Portugal doet wenen
o instituto Camões disponibiliza em formato digital" Era uma vez um Rei" ,colecção original do jornal Expresso Esta iniciativa permite aos novos, residentes no estranheiro , aprender de forma lúdica a história de Portugal a carregar ↓
Het instituut Camões stelt de digitale versie ter beschikking " Er was eens een koning " van de krant expresso . Dit iniciatief maakt het mogelijk voor hen die portugees studeren ( interessant is de uitspraak)om op een ludieke wijze kennis te maken met de Portugeze geschiedenis. Druk de koning aan , vervolgens een boekdeel naar keuze en het blad omdraaien doet je met de muis op de hoekkant van de bladzijde te drukken
Uma história com Crisântemo e alfinete em 77 palavras
Confeitos de açúcar
O divino soberano nipónico sentado no trono do Crisântemo observava chateado as preciosidades trazidas por aqueles estrangeiros de narizes salientes. Apenas a caixinha com confeitos de açúcar tirou o interesse imperial. Uma das suas concubinas preferidas gostava de prová-los. Hesitando, meteu uma guloseima na boca e com uma olhada surpreendida deixou um gritinho de êxtase. Era tão saborosa!Precisamente esta doçura que não vale um alfinete abrirá as portas do país do sol nascente para os Lusos
°°°°°°
°°°
De goddelijke japanse heerser gezeten op de beroemde crysantentroon keek verveeld naar de kostelijke geschenken meegebracht door die vreemdelingen met lange neuzen . Enkel een doosje met zoetigheden trok zijn belangstelling . Een van zijn geliefde bijzitten wilde ze proeven .Aarzelend stak ze de zoete lekkernij in de mond, en met een verraste blik liet zij een kreet van verrukking .´T was zo hemels lekker. Uitgerekend dit goedkoop snoepje zal de deuren openen van het land van de rijzende zonvoor de Portugezen
Ps :Suiker was totaal onbekend voor de Japanners en de Portuezen gebruikten het om gunsten te verkrijgen
Imagine um produtor de vinhos com uma propriedade de 200 hectares em pleno coração do Parque Natural da Arrábida, dos quais 50 são de vinha, com uma produção anual da ordem das 250 mil garrafas e que vende tudo à porta da adega. Acha impossível? Pois não é. É isso que faz a Quinta de Alcube, que além de vinhos também produz artesanalmente queijo de Azeitão, tem um dos últimos pomares de laranjas de Setúbal e possui um enoturismo muito activo.
De wandeling bracht ons ongewild naar het prachtige Quinta de Alcube vermaard om zijn wijn , de kaas van Azetão en zijn sinaasappelboomgaard.
Sessenta e seis vezes visitei Lisboa e este sexagenário ainda se apaixonará por essa maravilhosa cidade de luz. Lisboa sempre colora os meus dias. Sentado numa esplanada na sombra dos plátanos da avenida de liberdade e na mão uma bebida fresquinha. Lisboa sempre colora os meus dias. Um passeio à beira do Tejo regado com um vento leve e o cheiro doce das pasteis de nata. Lisboa sempre colora os meus dias.
Desde que uma maçã caiu na sua cabeça era um vaivém dos colegas sábios e Isaac... coitado! Devia constantemente agitar a macieira. Sua hospedeira não sabia com que santo se pegar com tantas maçãs caídas, por isso fazia para os visitantes do erudito “apfelstrudel”, o que apreciavam com apetite. Rapidamente correu a boato que um tal Newton inventara a lei de gravitação, mas ainda mais rápido que a gravitação própria corria pelo mundo a receita do apfelstrudel.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°)
Isaac Newton en de appelstrudel
Sinds dat er een appel op zijn hoofd viel was het een heen en weer gaan van collegas geleerden ,en Isaac Ocharme ! moest steeds maar aan de appelboom schudden .Zijn huishoudster wist zich geen raad met zoveel gevallen appels ,daarom maakte zij voor de gasten van de geleerde appelstrudel, wat zij met smaak wisten te waarderen. Snel verspreidde zich het gerucht dat Newton de wet van de zwaartekracht had bedacht ,maar nog sneller dan de zwaartekracht zelfe liep het recept van de appelstrudel de wereld rond .
Gostei muito do seu texto e do seu interesse por este tema e
Já esteve ao corrente "Em consequência do comércio marítimo e das ligações dinásticas entre Flandres e Portugal tinha-se formado uma nação flamenga em Lisboa que se viria a distinguir na participação à expansão ultramarina portuguesa . Mesmo quando no século dezasseis a flandres se encontrou em declínio, havia ainda imigrantes flamengos que se envolveram intensamente na expansão portuguesa na Ásia . Além disso muitos sodados - aventureiros flamengos - tiveram parte nas conquistas portuguesas na Índia, Malaca e Pérsia . De Goa, capital da Índia portuguesa, operaram entre 1590-1623 os irmãos de Coutre como importantes comerciantes de pedras preciosas, e também alguns jesuítas flamengos missionaram indíginas hindus, dos quais alguns missionários se distinguiram particulamente nos campos intelectual e artístico." Abraço e bom domingo!
-------
Pela primeira vez uma Senhora amável corrgiu os meus erros gramáticos no texto.
Muito obrigado
p28-05-2017 om 16:57 geschreven door Fá menor
Wist u dat vlamingen die zich gehuistvest hadden in Lisboa ook intens deelnamen aan de portugese expansie drang om de wereld te veroveren
Ela segurou tremulamente a manivela do moinho e moeu com a força que ainda tinha os grãos de café. Não podia estar sem sua chávena diária de consolo. Embora o neto, e biscateiro fervente, inventasse especialmente para ela o moinho elétrico, usava-o apenas para lhe agradar quando estava de visita. Tinha uma aversão pela máquina desordeira. Já um tempo andava na lua e uma vez esqueceu-se de fechar a tampinha. Coitado! Grãos de café voavam no hemisfério.
De koffiemolen
Bevend hield zij de Koffiemolen vast en maalde de bonen met al de kracht die zij had . Zij kon niet zonder haar dagelijks kopje troost.Alhoewel haar kleinzoon en fervente knutselaar speciaal de elektrische koffiemolen uitvondt, gebruikte zij hem enkel als haar kleinzoon op bezoek kwam . Wat had zij een hekel aan dat lawaaierig toestel.Al een tijdje liep zij erg verstrooit rond en op een keer vergat zij het deksel erop te zetten . En de koffiebonen ,och arme vlogen in het halfrond.
> Poema TABACARIA Alvaro de Campos / Fernando Pessoa
Não sou nada. Nunca serei nada. Não posso querer ser nada. À parte isso, tenho em mim todos os sonhos do mundo. leia mais.... / Lees meer.... Tabacaria (Sigarenwinkel) "Ik ben niets Ik zal nooit iets zijn Ik kan ook niet iets willen zijn Afgezien daarvan koester ik alle dromen van de wereld
Conversa Ó vizinha quantos anos tem. Então vou contar alguma coisa Para dizer a verdade ,não nasci na luz da televisão em casa não havia aquecimento central nem um frigorífico, nem congelador não havia eletrícidade em todos os lados ou gas natural para cozinhar uma máquina de louvar louça ou máquina de secar roupa,nem pensar disso no domingo sempre asistimos à missa e peixe na sexta-feira todos andando a pé para a escola e os professores e profesoras ainda eram freiras e padres , supermercados não existiam nem telemóvel , e ninguém tinha cartão de crédito um rebuscado custava 1 centão e fumar não era proibido Quantos anos tenho agora ? eu não saberia .
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Buurvrouw hoe oud ben jij eigelijk? Wel ik zal u iets vertellen; Om de waarheid te zeggen ,ik ben niet in het licht van de tv geboren,en er was in huis geen centrale verwarming ,geen ijskast ,geen vriezer . Niet overal was er electriciteit of gas om te koken. Een afwasmaschien of droogkast denk er maar niet aan ,en op zondag gingen we allen naar de mis en vis op vrijdag . We gingen te voet naar school . En de leraars waren nonnen en paters . Supermarkten bestonden niet, noch een mobieltje en niemand een kredietkaart.Snoepje kosten een cent en roken was nog nergens verboden . Maar hoe oud ik nu ben ? Ik zou het niet weten.
Em honra da visita em Antuérpia do princípe Filipe de Espanha . O arco de triumfo da nação portuguesa em 1549 com representação alergorica dos domínios ultramarinos.
Ter ere van Prins Filipe van Spanje bouwde d portugese handelaars een ereboog toen hij Antwerpen bezocht in 1549
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Dizem-se dos cidadãos de Antuérpia que são chauvinistas. Então
tenho de corrigir essa opinião grosseira, somos mais a vítima de modéstia má entendida. No século de ouro da cidade quando as naus portuguesas amarram em Antuérpia e o comércio prosperava ,os seus cidadãos foram olhados invejosos e chamados pelos outros de troça Sinjoor, somente pelo facto que os seus cidadãos se trajavam à moda lusitana e se conformaram com a praxe daquele tempo dos Espanholes . A palavra Sinjoor significa Senhor e é uma corrupção da palavra espanhola señor .Então, os antuerpenses trazem a sua alcunha como muito orgulho, assim como os Alfacinhas em Lisboa ou os Tripeiros no Porto.Eu, sou Sinjoor de gema mas quando escrevo em português tentará ser Alfacinha Een inwoner van Lissabon noemen ze "alfacinha " "slaatje" Waarom? het was het enigste dat ze nog te eten hadden als hun stad nog eens werd belegerd en als je het nog niet wist , een antwerpenaar noemen ze sinjoor ,omdat hij de hoofse manieren overnamen van de handelaren ten tijden van de spaanse bezetting . Dikke nekken zouden ze vandaag de dag zeggen ,toch draag ik deze spotnaam met trots .Want ik ben een SINJOOR in hart en nieren.
En de Gallo-romein versloeg de reus , hakte zijn hand af en gooide het in de Schelde en zo onstond de naam Antwerpen
Numa curva do rio Escalda muito perto de Antuérpia, vivia o gigante Antígono de má afame.Com força bruta impedia a passagem das naus e somente quando os capitães pagaram em metal de ouro deixasse os passar.No entanto, o terror piorou e aqueles que tiveram negado a pagar foram matados pelo gigante e provavelmente acabassem como comida dos peixes.Os capitães que já não sabiam com que santo se pegar, pediram ajuda ao gallo -romano o Sílvio Brabo . Este guerreiro , endurecido pela luta, não tinha medo de ninguém, e embora a peleja estivesse desigual ele vencerá com arrojo e agilidade o colosso . o Antígono nunca mais exigirou dinheiro pois o Brabo lhe cortara uma mão e atirou -a no rio .Então conforme esta lenda a cidade adquiriu o seu nome Antuérpia - Antwerpen pois é a combinação de duas palavras flamengas "hand" (mão ) e " werpen" (atirar).
°°°°°°°°°°°°°°°
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
O pequeno-almoço O empregado da mesa que nos servia, era uma pessoa amável,assemelhava-se muito ao ator americano Sidney Poitiers. Sempre cumprimentou os hospedes com "Bom dia. Gute morgen ,good morning" e em seguida envolvia-se uma conversa pequena. Também quando passou pela nossa mesa. -O Senhor é brasileiro.O Sidney repostou com uma risada jovial. -Não, não, sou mais próximo à original, sou Angolano mas já vivo trinta anos em Lisboa. Mas donde vêm os Senhores ? -Somos belgas de Antuérpia. O semblante de Sidney mudou num grande sorriso e os seus olhos gaiatos cintilavam. -Ah!Que engraçado,conheço Antuérpia muito bem. Do tempo que estive hospedeiro a bordo dum cargueiro, amarrávamos regularmente no cais de Antuérpia. Sidney baixou a voz e dizia com olhos misteriosos - Noites fogosas. As Belgas gostam de dançar. -Gostam de dançar ? O Sidney continuava. À noite iamos para uma discoteca perto da estação central .Chamava-se "de lachende koe" ( A vaca que ri ).
Talvez conheça? -Sim, já ouvi falar daquela boîte, mas ainda já não existe.
O empregado tirava olhos esbugalhados de espanto, recitando as minhas palavras" já não existe". - Sim, a vaca morreu porque se acabava por dar leite e por isso foi abatida no matadouro. O sócio de Sidney Poitiers reagia consternado . -a vaca está morta? A amanhã seguinte quando passou pela nossa mesa, abandonou a cabeça e dizia:Coitada da vaca não dava leite suficiente . Eu dizia que sim muito compassivo com a cabeça .
Vakantie verhaal
het ontbijt
De kelner die os bediende leek een beetje op de amerikaanse acteur Sidney Poitiers en altijd vriendelijk in omgang. Hij was blij verrast dat wij van Antwerpen kwamen. Hij kende deze stad heel goed ,want in zijn jeugdjaren had hij gediend als stewart op een vrachtschip dat regelmatig in Antwerpen aanmeerde .´S avonds gingen ze op stap in de buurt van het centraal station en gingen zij dansen in de lachende koe.
Kennen jullie deze dancing ?.
Ja daar had ik al van gehoord maar zij bestaat niet meer want de koe gaf geen melk meer en eindigde in het slachtuis antwoorde ik. Geschrokken , herhaalde hij mijn woorden . De Lachende koe bestaat niet meer!.
De volgende morgend toen hij onze tafel passeerde schudde hij het hoofd en zei :De koe gaf geen melk meer ,en wij knikten bevestigend ja .
À tarde, a camioneta tinha parado em pleno coração da vila. Turistas tirando fotografias percorrem desordenados para todos os lados. Ali à beira do caminho, com no fundo o imponente palácio real, há uma fila longa de vendedores de souvenirs. Fazem bons negócios, há um vaivém de coches e todas as esplanadas cheiram a café e bolos.
"Eis a loucura do turismo de massa ", pensou para consigo o reformado encostado à parede do café Paris em Sintra, a bela eterna.
....................................
´Smiddags stopte de toeristenbus in het hart van het stadje .Fototrekkende vreemdelingen liepen wanordelijk naar alle richtingen.Hier aan de kant van de weg met het zicht op het indrukwekkend koninklijk paleis is er een lange rij met souvenirsverkopers . Ze doen goede zaken ,het is een komen en gaan van koetsen en alle terassen ruiken naar koffie en taart." Ziehier de dwaasheid van het massaturisme",dacht de gepensioneerde in zichzelf ,leunend tegen de muur van café Parijs in Sintra de eeuwige schone .
Injustamente o ansioso orador belga tinha medo que o auditório ficasse desiludido com sua locução sobre o Mirandês. Porém a síntese segura feita a partir da vistoria própria em Bruxelas bilingue e sua empatia para quem fala Mirandês, colhava aplauso e afeição aos mirandeses. Acabando a palestra assim:
Sou português Mirandês e duas línguas que me fizeram
e já não sou eu sem as duas.(dues lhénguas que me fazírun
i yá nun sou you sin ambas a dues)
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Onterecht verontrust, de gastspreker uit Brussel vreesde dat de toehoorders teleurgesteld zouden zijn met de voordracht over het mirandees de tweede taal gesproken in Portugal.Echter zijn analise gemaakt met zijn persoonlijke ervaringen in een tweetalig brussel en het begrip dat hij toonde voor wie het mirandees spreekt oogste veel bijval bij de mirandezen . Hij eindigde voordracht zo . Ik ben een Brusselaar en twee talen hebben mij gemaakt en ik zou niet zijn wie ik nu ben zonder deze twee .
Este ano os caprichos de Abril são de lamber os dedos. Nada faltou ,granizo,sol,geada e trombas de água. Em resume :um tempo depressivo. Enquanto em março por causa das temperaturas acima de normais as macieiras já estiveram em flor.Aconteceu o que é que eu teimava, o frio em abril arrematou e destruiu todos aquelas botões crescentes .Além disso ,antes de pudermos plantar de novo devem passar os formosos quatros santos de gelo no calendário São Mamertus São Pancratius São Servatius e São Bonifatius . Uma coisa já está certa ;sem as hortênsias em flor o jardim não transfigurá numa paraíso madeirense.
het kwaad is gebeurd de hortensias zien zwart van één vriesnacht en de ijsheiligen moeten nog passeren
na relva de um oásis verde que quase nunca foi pisada pelos pés humanos, fica um pequeno lago, brilhante como uma esmeralda cristal azul lapidada. A folhagem sumptuosa pelas beiras do lago refletia sem mexer no espelho das águas. Pois ,ao ver tanta beleza, mesmo o vento normalmente sem descanso reteve o hálito . Círculos nas águas, a magia foi interrompida por um melro amoroso que fazia a corte à sua fémea. Heerlijk opstap zijn in de oude wijk van Tavira laat je niet onberoerd .
Eu tenho vinte e dois anos e tu às vezes fazes-me sentir como se tivesse oitocentos Que culpa tive eu que D. Sebastião fosse combater os infiéis ao norte de África só porque não podia combater a doença que lhe atacava os órgãos genitais e nunca mais voltasse
Quase chego a pensar que é tudo uma mentira que o Infante D. Henrique foi uma invenção do Walt Disney e o Nuno Álvares Pereira uma reles imitação do Príncipe Valente
Portugal
Não imaginas o tesão que sinto quando ouço o hino nacional (que os meus egrégios avós me perdoem) Ontem estive a jogar póker com o velho do Restelo Anda na consulta externa do Júlio de Matos.
Deram-lhe uns electro-choques e está a recuperar aparte o facto de agora me tentar convencer que nos espera um futuro de rosas Portugal
Um dia fechei-me no Mosteiro dos Jerónimos a ver se contraía a febre do Império mas a única coisa que consegui apanhar foi um resfriado Virei a Torre do Tombo do avesso sem lograr uma pérola que fosse das rosas que Gil Eanes trouxe do Bojador
Portugal
Vou contar-te uma coisa que nunca contei a ninguém Sabes
Estou loucamente apaixonado por ti Pergunto a mim mesmo Como me pude apaixonar por um velho decrépito e idiota como tu mas que tem o coração doce ainda mais doce que os pastéis de Tentugal e o corpo cheio de pontos negros para poder espremer à minha vontade
Portugal
estás a ouvir-me?
Eu nasci em mil novecentos e cinquenta e sete Salazar estava no poder nada de ressentimentos um dia bebi vinagre nada de ressentimentos
Portugal
Sabes de que cor são os meus olhos?
São castanhos como os da minha mãe
Portugal
gostava de te beijar muito apaixonadamente na boca
PORTUGAL ...Jorge De Sousa Braga
Ik ben 22 jaar en soms laat gij me voelen alsof ik er al 800 was ,ik tref geen schuld , dat koning Sebastian ging vechten tegen de ongelovige in Noord- Afrika ,enkel omdat hij de strijd tegen de ziekte die zijn genitaliën aanvielen niet kon winnen en nooit meer terugkeerde . Ik begin bijna te denken , dat alles één leugen is ,dat Hendrik de zeevaarder een creatie is geweest van Walt Disney en Nuno Perreira een gemene imitatie van de Moedige prins. Portugal. Ge kunt je niet inbeelden wat ik voel als ik de nationale hymne hoor , (dat mijn nobele grootouders het me vergeven). Gisteren speelde ik poker met de ouwe van Restelo ,loopt consultatie in het ziekenhuis Julios de Mato .Daar gaven zij hem elektrische schokken en is nu aan de beterhand ,ondanks dit feit , probeert hij mij te overtuigen dat er ons een toekomst wacht die over rozen loopt. Portugal Op een dag sloot ik me op in het Jerónimo Klooster om te zien of ik de imperiumkoorts kon krijgen,maar het enige dat ik opliep was een verkoudheid . Ik draaide deTombo toren op z´n kop, zonder zelfs het plezier van één rozenblaadje te vinden van de rozen die Gil Eanes meebracht uit Boujador. Portugal Indien ik geld had, kocht ik een imperium en gaf het jou . Ik zweer dat ik erin zou slagen , alleen maar om je te zien lachen, Portugal. Ik ga je iets vertellen dat ik nog nooit heb verteld aan iemand ,weet je . Ik ben waanzinnig verliefd op jou. Ik vraag het me zelf af ,Hoe kon ik verliefd worden op een afgeleefde oude idioot zoals gij ,maar wel met een hart nog zoeter dan de Tentúgal taartjes en het lijf bezaaid met zwarte meeeters die ik mag uitknijpen naar believen . Portugal hoor je me? Ik ben geboren in negentienhonderd zevenenvijftig, Salazar was aan de macht , zonder wroeging , mijn broer vocht in de oorlog, ik heb vrienden die emigreerde,zonder wroeging, op een dag dronk ik azijn ,zonder wroeging. Portugal, na talrijke keren os Lusiádas te hebben gered, zwemmend in het gemeentelijk zwembad van Braga ,ging ik nu een nobel nationaal doel voorstellen. Dat we met zijn ALLEN in Ceúta op zoek gaan naar het oog van Camões dat hij daar verloor. Portugal, weet ge welke kleur mijn ogen hebben ? ze zijn kastanje zoals die van mijn moeder Portugal ik hield ervan je hartstochtelijk op de mond te kussen
putos no jardim do Palácio dos Marqueses de Fronteira
...
.
Putos no jardim do Palácio dos Marqueses de Fronteira -Lisboa
Traduzir:
é escrever um texto de uma língua a outra e criar um novo texto que mantenha as nuances e o conteúdo do texto original,naquilo esconde-se o meu problema para exprimir-me correto na língua portuguesa ,pois em cada língua se expressa de maneira diferente.
Um exemplo : Quando escrevo "O filho e pai são como duas gotas de água " nemhum lusófono entenderá o que queria dizer. ( O filho parece -se com o pai )
Je mag nooit een tekst letterlijk vertalen ,want in iedere taal drukt men zich op een ander manier uit.
Quando cheguei em Arrifana me Lembrava uma anedota gira.
A pastelaria " Arrifana"em Costa de Caparica era muito nova de decoração alegra, com os letreiros dos bitoques e dos hambúrgueres por cimo do balcão.
Entrei neste estabelecimento e escolhei um bife Arrifana assim como o snackbar chamasse .
Infelizmente,li o nome errado pois pedia um bife africano.A graciosa empregada de origem deste continente desatou a rir. Mesmo eu, tive de rir com o meu lapso.
Ik bestelde bife africana in plaats van Arrifana ,het meisje met afrikaanse roots achter de toog kon er heel hard mee lachen.
Queria ressurgir como um maço de poemas, escrito na língua materna de Camões de qual sou amante. Além, nas terras lusófonas, encontrarei sempre um leitor ou um ouvido dócil que tal prosa saiba apreciar. Pois esses poetas são os heróis, pertencendo ao orgulho nacional. Poemas deslumbrantes que muitos sabem de cor ou foram imortalizados pelos fadistas.
Eh! Alguém abrira uma das minhas páginas e declamava entusiasta:
"Ó mar salgado, quanto do teu sal
são lágrimas de Portugal."
°°°°°°°°°°
Por te cruzarmos, quantas mães choraram, Quantos filhos em vão rezaram!
Quantas noivas ficaram por casar Para que fosses nosso, ó mar! Valeu a pena? Tudo vale a pena Se a alma não é pequena.
Quem quere passar além do Bojador Tem que passar além da dor. Deus ao mar o perigo e o abismo deu, Mas nele é que espelhou o céu.
Fernando Pesoas
°°°°°°°°°°°
Gedichtenbundel
Ik zou willen terugkeren als een gedichtenbundel , in de moedertaal van Camões geschreven waarvan ik zoveel van hou .Ginds in de portugees sprekende landen zal ik wel altjd een lezer of een gewillig oor hebben die zulk proza weet te waarderen .Want deze dichters zijn de helden en behoren tot de nationale trots . Schitterende gedichten die velen van buiten kennen of onsterfelijk werden gemaakt door fado. Eh! iemand had een van mijn bladzijden geopend en las bevlogen een gedicht voor:
"Oh! zoute zee hoeveel van jouw zilte smaak zijn tranen van Portugal".
de stranden van Arrábida zijn bitter mooi met een altijd kalme zee en half subtropisch klimaat
A Serra da Arrábida abriga pequenas enseadas de areia branca e, apesar de estar à porta do Oceano, o mar aqui quase não tem ondas. Desafio nº 71 – frases de 2 a 12 palavras
Ainda adolescente.
Nossa querida Shiba. Tem apenas um ano. Inesperadamente revelou-se o cio precoce. De providência, fechámos as eventuais saídas. Ai, Shiba fez-nos corar, comportava-se muito estranha. Como um pano movia-se descarada sobre o chão. No parapeito olhava com ternura para os gatos vizinhos. Felizmente o cio não durou e recuperámos a bichana gaiata. Não obstante crescia a presunção obstinada que a Shiba estava grávida. Num dia, a suspeita foi confirmada, deu à luz quatro tigrados encantados.
Desafio nº 18 – palavras proibidas: não que mas pois como verbos:estar + ser
O Hospital
Olhe para este quadrinho pintado à mão. Um artista criou com pequenas pinceladas azuis uma ocorrência invulgar. A ação desenrola-se numa sala abóbada, há cubículos de cortinas fechadas em linha. Obviamente um hospital medieval. Dois homens levaram o ferido numa maca. Em consequência duma estaca atravessada na perna, sofria dor insuportável, entretanto um frade examina-o cuidadosamente. O fim da história ignoro, só sei os cirurgiões já tiveram a sabedoria necessária para tratar chagas vivas.
Een tegeltje vertelt soms veel, Hier zie je een man liggen met een staak dwars doorheen zijn been .Het speelt zich af in een mideleeuws hospitaal. De hulpverleners zijn duidelijk in paniek . Hoe het afgelopen is met de ongelukkige ,dat kan ik U niet vertellen .
Caro visitante deixe um comentário e faça-o porbaixo de cada texto,
"Afinal, era só um ovo de Páscoa e não um ovo de Fabergé".
Quereria recuperá-lo, mas,
coitado de mim!, o lambão ladrão só deixou pedacinhos da casca.
Os ovos de Páscoa de Carl Fabergé são os mais caros do mundo e considerados até hoje verdadeiras obras-primas da joalharia. Um requinte que lhe valeu a preferência dos czares da Rússia.
Participe em Histórias em 77 palavras
Desafio Nr39
carregue aqui
Ovo!
"Ei" Noemen de Portugezen ovo,
en hun buren zeggen HUEVO.
"EGG" begrijpt de hele wereld
"YUMURTA " enkel de Turken.
Maar wat mij het meest intereseert
wie de dief is geweest welke mijn gevuld ei met pralinen
heeft gestolen .
En zeg mij niet , zoals de politie mij antwoordde ,
"uiteindelijk was het maar een Paasei en geen ei van Farbergé".
Toch zou ik haar graag terug hebben .
Maar spijtig voor mij ,heeft de gulzegaard van een dief
Arrumando o sótão, o dono encontrou uma moldura pequena com a imagem desconhecida do seu pai. Contente, meteu-a no bolso interior. O que não tinha observado foi o facto que se tivera refletido a sua própria imagem num espelhinho. Briga em casa, a esposa invejosa detetou por acaso a moldura no casaco. Atemorizou-se indignada e vociferava:
― Na sua idade avançada está a enganar-me com uma outra mulher. Ai Jesus! Ainda se ela fosse bonita, mas tão feia.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° De zolder opruimend,vondt de huiseigenaar een kadertje met een onbekende foto van zijn vader.Tevreden stak hij het in zijn binnenzak. Wat hij niet had opgemerkt was het feit dan hij zichzelf in een spiegeltje zag.Ambras in het huishouden zijn jaloerse vrouw vondt het kadertje . Zij schrok verontwaardigd en tierde . Op jouw leeftijd mij nog bedriegen met een andere vrouw .Ach! was ze dan nog mooi geweest ,maar zo lelijk.
Numa noite abafada, havia uma vez um mosquito gordinho, estudante de acupunctura que ia buscar alguma companhia para, juntos, se entregarem a fartas libações sanguíneas. Quando passou pela porta do quarto, viu voar, em torno de um casal dormente, uma esbelta espécie de melga e deu meia-volta. Infelizmente, já manifestamente vencido por tanta beleza, atou-se-lhe a voz na garganta e só pôde balbuciar:
– Zzizza!
E a fêmea respondeu-lhe, com voz lasciva:
– Oui, Ziza! C´est moi.
– Ccaucaucautela!
Zás!
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Klets! Op een zwoele nacht ,was er eens een mug . Student acupunctuur die op zoek ging naar gezelschap,om samen zich te voldoen aan een bloedige slemparty . Toen hij de deur van een slaapkamer passeerde zag hij rondom een slapend koppel een slank mugje zoemen en keerde op zijn stappen terug . Geheel overdondert door haar schoonheid ,bleef zijn stem in zijn keel steken en kon enkel stotterent zeggen: -ZZizza! En het vrouwtje mug zei heel verleidelijk -Oui ,Ziza ! Cést moi . -opopgegepapast -klets!
A falcoaria Era uma vez um Xeque de Oman. Gostava muito de caçar com o seu falcão. Um dia, depois duma reunião fatigante sobre a importância da equitação, o Xeque convidou o ministro de desporto de Dubai para relaxarem no parque do seu castelo magnífico durante uma demonstração de falcoaria. Porém o dia terminaria num conflito diplomático. O falcão, provavelmente sem fome, em vez de apanhar presas, arrancou com as garras a peruca daquele ministro furioso e levantou voo.
Valkenjacht Er was een sjeik van Oman .Die ontzettend hield van de jacht met zijn valk; Op een dag ,na een vermoeiende bijeenkomst over paardrijden . Nodigde de sjeik de minister van sport van Dubai uit om te relaxen in het park van zijn prachtig paleis tijdens een demonstratie van de valkenjacht . Echter de dag zou eindigen in een politieke rel.De valk , waarschijnlijk niet hongerig ,in plaats van een prooi te pakken rukte met zijn klauwen de pruik af van de woedende minister en vloog weg .
Uma guerra é sempre a mais cruel maneira de matar inocentes Seis anos de sofrimento na Síria
fuga numa jangada de papel no mar de breu o vento nunca está a favor somente rumo morto para se ser imerso como um mergulho duma pena a fim de conter neste nivel um outro relato numa página que ainda seja desconhecido para mim
000000000000000000
Een gasaanval doet hen even zwijgen ,zij die bootvluchtelingen van deze vrede oorlog afschrijven als illegalen ,profiteurs en nog andere verontschuldigingen om hen niet te helpen .Gelukkig denken wij er allemaal niet zo over.
vlucht In een papieren boot op een inktzwarte zee zit de wind nooit goed mee enkel richting dood ondergedompelt worden als de dip van een pen om een nieuw verhaal in dit vlak te vatten op een bladzijde die ik nog niet ken
ik hoorde plots die merel fluiten een liedje zo helder ,zo klaar en dacht gelijk ,ik moet naar buiten voorbij de winter, hier is het voorjaar het nieuwe leven van moeder natuur de krokus groet verlegen ,de narcis van de morgendauw tot ´t avonduur zonneschijn wat heb ik jou gemist over het weiland en het veld overstemmen paasklokken t kindergejoel niet te temperen dat jong geweld gekoesterd, warm ,vredig lentegevoel
Jos vanderhoven
Primavera
Num aí ouvi aquele melro cantar uma cançoneta tão subtil, tão pura e ao mesmo tempo pensei, devo sair terminado o inverno, aqui se apresenta a primavera a renovada vida da mãe natureza o croco saúda envergonhado o narciso do orvalho matinal até o toque de recolher Ó soalheira o que te faltei sobre o prado e o campo os sinos de Páscoa cobrem as vozes das crianças não está a amenizar este reverdecimento, acarinhado, quentinho, manso sentido da primavera
O blogue "Histórias em 77 palavras". Quem ignora? Mesmo além das fronteiras de Portugal, sabe bem encontrá-lo. Ora, são desafios para todas as idades. Somente necessita um pouco de audácia e mente aberta. Seja breve e conciso. Uma palavra a mais ou sintaxe errada será desempanada mais rápido do que uma declaração de furto no posto de polícia. Participe! E sempre será recompensado pela sua contribuição literária com um encorajamento amigável. Adoro este mundo das 77 palavras.
Onde está o tempo, quando os blogues se formaram com a velocidade transónica das estrelas? Em grande número, cada dia milhares blogues transmigravam da internet. Não sei quantas destas estrelas transcendentes já desapareceram no buraco preto. No entanto, no firmamento ainda se encontram astros singulares que transluzem um clarão mais brilhante que outros , transmitando as suas mensagens para humanidade .
Adoro visitar todos os astros da língua portuguesa
Carregue nas estrelas para dar uma visita ao.
AVOGI - ANJO DA ESQUINA-ART AND KITS
De glans voor het bloggen is er voor velen af ,en het is duidelijk dat het bloggen nog maar weinig emoties kan opwekken , behalve dan de ergelijke reklamenvallen . Velen hebben er dan ook al de brui aangegeven en velen zullen volgen . Ik weet eigelijk niet waarom ,maar ik blijf nog even,.
Desafio nº 117 – uma história para ajudar a combater a psoríase
O preconceito é filho de ignorância
Entrando na aldeia, o rapaz foi quase apedrejado pelos aldeões, porém avisara-os com uma matraca barulhenta. Quem lhe ofereceu um lugar quente no curral foi o ferreiro. Esse antigo cruzado encontrara muitos leprosos na Terra Santa, esse pária não sofria de gafeira. Então, aconselhou-o a banhar-se cada dia no mar expondo o corpo inteiro ao sol. Milagrosamente, as chagas e dermite diminuíam a olhos vistos. Até os aldeões o saúdam, agora muito cordiais, sem restrições ou preconceitos.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Vooroordelen zijn de dienaren van onwetendheid Het dorp inkomend werdt de jongen bijna gestenigd door de dorpeleingen . Hij had hen echter zijn aankomst verwittigd met zijn lawaaierige ratel . Wie hem een warme plek in de stal gaf was de smid . Deze oude kruistochtvaarder had vele lepralijders ontmoet in het Heilig Land .Maar deze verschoppeling leed niet aan lepra . Wel gaf hij hem de raad om iedere dag een bad in zee te nemen en vooral om te zonnebaden .Wonderbaarlijk ,de wonden en huiduitslag verminderde aanzienlijk. Zelfs de Dorpelingen begroeten hem nu vriendelijk en zonder voorbehoud .
Ja onwetendheid is de grootste dader van vooroordelen .
een krekel en een duizendpoot waren goede buren en vrienden.
de krekel een echt uitgangstype vroeg aan zijn vriend of hij mee een pintje ging drinken hij kreeg niet gelijk een antwoord en riep ongeduldig "gaat ge nu mee!".Wacht nog effe, ik ben mijn schoenen aan het aantrekken.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
O fábula do formigo e o grilo todos conhecem, mas poucos conhecem a piada do grilo e a centopeia Era uma vez uma cigarra que vivia saltitando e cantando pela vida, pois julgava que o verão esteja para gente se divertir. Então morava numa casa abandonada por um caracol e tinha como vizinho uma centopeia que vivia numa casa igual. Embora juntos tivessem um caráter divergente, um com o outro entenderia -se bem .Tornavam-se bons amigos. A centopeia porque admirou o canto do grilo e o grilo porque admirou o seu vizinho para o seu talento de corredor. Uma noite de sábado queria tomar uma cervejinha com o seu amigo vizinho Assim, perguntou à centopeia, que estava dentro da sua casa:
- Ora! Gostavas de ir comigo ao café rock tomar uma cerveja?
Não houve resposta do seu amigo. Meio chateado com isso, ele esperou um pouco e perguntou de novo:
- Que tal ir comigo ao bar tomar uma cervejinha? De novo, nada de resposta... Ele esperou mais um pouco, e não sabendo o que estava a acontecer, decidiu perguntar de novo. Mas desta vez, impaciente gritou com voz alta :
-Vizinho queres ir ou não comigo ao café rock tomar uma cerveja? Uma vozinha veio lá de dentro da casinha:
IRRA! Já tinha ouvido! Estou a calçar os sapatos!
°°°°°°°°°° Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
Desafio nº 52 – uma história com música, ruído e silêncio O Avarento O mestre era uma malevolente pessoa dickensiana. Tinha o vício de roubar os rebuçados dos alunos. Quando se encolerizou, caiu a turma num silêncio em que se podia mesmo ouvir uma agulha cair no chão. A voz dele produziu um ruído ruço, fazendo o grito de um corvo parecer música. Tinha como alcunha "O Avarento". Num dia, cada aluno devia trazer uma batata. Porquê? Ninguém soube, todavia todos recordam que as batatas desapareceram na pasta dele. Coitado!
In de streek rondom Coimbra zijn prachtige fietstochten en wandelingen te maken
Os Painéis dos Moliceiros Os motivos dos painéis são muito diversos, com representações religiosas e históricas, bem como assuntos de trabalho e da vida diária. Muitos moliceiros têm pinturas de natureza erótica. Estes desenhos absolutamente deslumbrantes demonstram preferências e habilidades pessoais, por vezes com uma clara compreensão de técnicas específicas, outras vezes as criações são poéticas, onde a falta de conhecimento formal é substituída por uma força emocional e profunda sinceridade pessoal do proprietário, resultando em pinturas naif mas ainda assim muito bonitas.
um hálito horrível
O Mosteiro de Jesus (1465 – 1874) Visitando o atual Museu de Aveiro, a guarda sorriu quando lhe perguntei se era essa Princesa Joana que não queria se casar, não obstante o desejo do rei .Pois ,cada vez no dia do pedido de casamento ela rezava para ter um hálito horrível, com a intenção para amedrontar os eventuais candidatos . A guarda respondeu -me que não estava ao corrente do hálito mau da princesa mas afirmou-me que há mais pessoas com um mau hálito ,sem que devem se casar.
Desafio Escritiva nº 18 ― onomatopeias na história
Ó dormidor preguiçoso
Ao alvorecer os pássaros já chilreiam em coro, mas no quarto do Elísio, só se ouvia o tiquetaque do despetador. TOC, toc, a mãe bateu na porta, toc, toc e cantava bem-disposta:
Ó levanta-te, ó dormidor preguiçoso,
o cuco grita "cuco, cuco".
O cuco grita na floresta.
Elísio, não ouvia a mãe, nem o blim-blém do sino, nem o cocorocó do galo, nem as sete horas do blá, blá do jornal falado. Tivera um sono profundo, zzzzzz
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
een verhaal met in de hoofdrol geluiden
Bij het ochtendgloren tsilpten de vogels al in koor ,maar in de slaapkamer van Elisio hoorde men enkel het tikketakke van de wekker. Klop,klop ,moeder klopte op de deur.Klop,klop en moeder zong goedgezind .
Sta op gij luie slaper
de Koekoek roept in bos
"koekkoek,koekkoek".
De koekkoek roept in´t bos .
Elisio hoorde zijn moeder niet,noch het bingbong van de klok, noch het cocoroko van de haan,of het blabla van het radionieuws . hij was in een diepe slaap ZZZZZZZ
Dois bilhetes para Cacilhas, ida e volta, se faz favor
Lisboa Barco de passagem Overzetboot van Cacilhas naar Lisboa /cais de Sodré Com muito orgulho apresente aqui um relato de férias dum estudante da nossa escola Encora- línguas-Berchem/ Antuérpia -Bélgica
Dois bilhetes para Cacilhas, ida e volta, se faz favor
Estamos na estação fluvial do Cais do Sodré em Lisboa. Passamos uns dias na capital, e hoje de manhã decidimos ir a Cacilhas para lá almoçar e dar um passeio no Cais do Ginjal. Já fizemos a travessia do rio Tejo várias vezes nos anos passados, mas isso não nos impede de pagar mais uma vez um bilhete de ida e volta, e ir a ‘Outra Banda’.
Vamos a bordo dum Cacilheiro, um destes barcos antigos, vestido em cor-de-laranja, preto e branco. O sol brilha, a temperatura é de uns trinta graus e só há poucas nuvens neste domingo no mês de agosto. Olhamos para os outros barcos que atravessam o Mar da Palha, rumo a Barreiro, Montijo e Seixal.
Já muito cedo atracamos em Cacilhas. Em frente da estação fluvial há um largo onde ficam vários restaurantes com esplanadas. O cheiro penetrante de sardinhas assadas está no ar. Vêem-se umas barracas onde os vendedores vendem fruta e tremoços. A uns cinquenta metros fica o terminal rodoviário, onde vários passageiros do ferry apanham o autocarro para a Costa da Caparica ou Setúbal, entre outros destinos.
Nós é que vamos em sentido contrário, para o Cais do Ginjal, na zona ribeirinha de Cacilhas. Percorremos lentamente o cais velho e degradado. Há pedras soltas, buracos, garrafas de cerveja partidas, sujidade. O abandono é que rodeia este cais, a destruição, o vandalismo… À esquerda vêem-se antigas fábricas de salga de peixe e de gelo abandonadas, e pequenas casas velhas - ruínas é a palavra mais adequada - com as janelas partidas, o telhado avariado. São muitas as casas que já se desmoronaram. Os sinais de aviso ‘Perigo de desmoronamento’ nas paredes das casas obviamente não foram colocados para enfeitar.
Além disso, à direita do cais, um esgoto desagua diretamente no rio Tejo, levando consigo preservativos e pensos higiénicos… Surpreendente é que no meio disso há muitos cardumes. Os pescadores à linha, também eles não estão lá para enfeitar!
Mas porque é que gostamos tanto de estar aqui, nessa margem sul do Tejo? Basta lançar um olhar sobre o rio e a cidade de Lisboa um pouco mais além. A capital vista desta margem é fantástica, maravilhosa, inesquecível. A paisagem pela nossa frente é duma formosura rara, faz lembrar um quadro. Uma beleza destas não se vê todos os dias; realmente, estamos num miradouro privilegiado. Daqui pode-se contemplar a silhueta da capital, distinguir a Praça do Comércio, a Sé, o Castelo São Jorge, as igrejas, as docas. Um pouco mais à esquerda vê-se Belém com a sua Torre e o Padrão dos Descobrimentos.
Que maravilha! Seria esta a razão pela qual sempre regressamos a este sítio, quando estamos passando uns dias em Lisboa, esse cenário lindíssimo que não pára de nos comover?
A minha contribuição Ao longo do adarve, os guardas beligerantes rufaram nos escudos. Com o clamor estrondoso, o cavaleiro sentia-se voltar a si. Embora sempre tentasse evitar aquelas brigas armadas, desta vez não lhe davam outra solução. Apenas desceu do cavalo e já devia entregar-se a uma luta, espada contra espada. No entanto, estava visto que nenhum deles venceria. Talvez ainda surgisse uma viragem inesperada na luta, e pudessem acabá-la sem que soubessem: era uma fraqueza sua ou do atacante?
Ele, proprietário dum Jaguar, tivera um aspeto bárbaro e à primeira vista poderia abater com só um dedo quatro rivais. Porém impossível era um grande urso de peluche, incapaz de fazer mal a uma varejeira. Ela, uma oculta lamparina criminosa, não conhecia nenhuma hesitação para espicaçar alguém quando se zangou. O casal sem recursos estava falido. Foi a mulher que naquela lojinha solidão terminou a vida do empregado atrapalhado, estrangulando-o misticamente com um xaile... por algumas notas.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Hij, eigenaar van een jaguar , had een barbaars uiterlijk en op het eerste gezicht zou hij met een vinger vier rivalen kunnen verslaan.Echter onmogelijk , hij was een grote pluche beer niet instaat een vlieg kwaad te doen. Zij,een duister crimeneel individu ,die niet aarzelde om iemand te pesten ,wanneer zij zich kwaad maakte .Het koppel zonder inkomen was falliet . Het was zij die in dat afgelegen winkeltje het leven beeindigde van de in war gebrachte bediende ,zij wurgde hem op een vreemde manier met een sjaal ...Voor slechts enkele Euro briefjes.
Ao ouvir os saltos altos no cimento, muitos olhos seguiam o corpo estafermo daquela faneca. Todavia, ninguém reconheceu o gordinho de vinte anos passados, e não só por causa dum regime persistente. Ludmila, especialista de beleza, voltava para casa paterna.
A mãe, ao pé da lamparina sentada, gritou de alegria quando viu aparecer Ludmila no vão.
Até da cara pálida do pescador, desapareceu toda a mágoa.
-"Ó João, querido."
Um abraço de ternura.
-"Ludmila, pai, chamo-me Ludmila"
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
De terugkeer van Ludmila Bij het horen van hoge hakken op het asfalt ,keken velen deze prachtig vrouw na . Echter niemand herkende het dikkertje van twintig jaar geleden En niet omwille van een volgehouden dieet. Ludmila schoonheidspecialiste,keerde terug naar het vaderlijk huis . Moeder ,gezeten naast de schemerlamp slaakte een kreet van vreugde toen Ludmila in de deuroping stond .Zelfs op het bleek gelaat van de oude visser verdween alle droefe leed . -Ach Jan , lieveling Een tedere omhelsing -Ludmila,vader ,ik noem mij nu Ludmila.
O meu cunhado, é o marido perfeito, um bom pai e sempre bem-disposto. Até que um dia se encontrou face a face com a doença reumática que lhe dera imprevisto uns duros ganchos. Sem reação, nocauteou com a face inchada no canhamaço. Desde então, tornou-se triste, sarcástico, não o tipo com quem uma mulher queria ser casada. Felizmente a mudança ocorreu com o alívio pelos medicamentos. Já fez planos de férias, porém sem aquele desmancha-prazeres na mala.
°°°°°°°°°°°°°°°°
Hij was de perfekte echtgenoot , een goede vader en altijd goed gezind .Tot met de dag dat hij oog in oog stond met reuma dat hem onverwachts een paar harde dreunen gaf. Zonder weerwerk lag hij gevloerd met een opgezwolle gezicht op het canvas.Van toen af liep hij er ongelukkig en sarcastisch bij,niet de man waar een vrouw met getrouwd wilt zijn . Gelukkig kwam de kentering met het verzachten van de pijn door de medikamenten. Hij maakt al terug reisplannen . Echter zonder die pretbederver in zijn valies .
In de straten van Lissabon weerklinkt mijn fado van de eilanden
Nas Ruas de Lisboa Meu fado insulano Ondas do mar suboranos Num compasso de longjura
Meu canto ainda ecoa no cais das encobertas destas rotas tão incertas só meu fado ainda perdura
Ó saudade ,sentimento,solidão o meu fado vagabuno prisoneiro dum desejo<br< Ó saudade ,sentimento,solidão ondas do mar tão profundo que querem beijar o Tejo
sonhei que uma ganhoa cruzava o bairro alto deste inqueito sobressalto se fez a minha viagem
DÁlfama à Madragoa pecorre a tua esteira cem canoa balaeeira arpoar uma miragem
Ó saudade ,sentimento,solidão
o meu fado vagabundo
prisoneiro dum desejo
Ó saudade ,sentimento,solidão ondas do mar tão profundo
que querem beijar o Tejo
Nas vozes de veludo que a noite insinua vem rasgar doce falua meu amargo cancioneiro
Lisboa e Tejo e tudo quimera ,desengano este meu canto profano há de ser teu prisoneiro
Provavelmente doada pelo Imperador Maximiliano I a D.ª Leonor.
Neste painel «é patente a típica serenidade da pintura
executada pelo grande mestre.
°°°°°°°°°°°
.
. .
de legende van Quinten Massys en de vlieg
Uma historiazinha sobre QUINTEN MASSYS
No fundo a profissão do Quinten Massijs foi ferreiro, mas porque se apaixonou pela filha do pintor Dirk Bouts ia colocar como aprendiz no estúdio do mestre, pois uma filha dum pintor nunca casará um banal forjador. Num dia, farto de esperar para o consentimento do pai acrescentou no momento de ausência do mestre uma coisa à obra inacabada do seu mestre. Então, pouco depois o pintor retornou o trabalho à tela e observou uma mosca sentada na parte do retrato ainda molhado. Muito irritado , tentou-a a afastar, mas o bicho chato ficou sentado. Muito rápido viu o seu engano e ficava tão impressionado pela mosca pintada que exclamou " Quem pintara essa mosca com tanta autenticidade tem muito talento e por isso dar-lhe-ão de bom grado a licença para casar .
°°°°°°°°°° Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
Damião de Goís ,zijn grootvader aan moederzijde was een een vlaams ridder . En is waarschijnlijk daarom
de reden dat hij in opdracht van de Portugese koning naar Antwerpen trok en later professor aan de universiteit van Leuven werdt.Toen franse troepen aan de poorten stonden van Leuven nam hij deel aan de gevechten en onderhandeligen om de stad te vrijwaren van plundering .
Damião de Goís salvou Louvaina
Em 1540 tropas Franceses estavam pronto para saquear a cidade de Lovaina . Damião de Góis professor naquela universidade formosa organizou junto com os estudantes e cidadãos a defesa da cidade.Como naquele tempo estava habituado travarem negociações para evitar a luta ,mas os franceses exigirem tanto dinheiro que a cidade formulava uma contraproposta não vinte mil coroais mas dez mil e, não treze mil litros de vinho mas trinta mil litros de cerveja. No qual o negociante francês respondeu desdenhoso.Para que é que nós queremos cerveja? Para lavar as botas? E Damião replicou "Prove a cerveja Belga e tenho a certeza que ficará mais que contente com a nossa oferta". Infelizmente não houve entendimento e ainda havia algumas escaramuças violentas ,mas pouco depois o cerco terminou de forma abrupta porque a resistência estava obstinada. carregue aqui Para ler mais sobre Damião de Goís,
Zé Júlio ficava vigilando, pois cada dia um larápio bravio roubava umas maçãs da sua mercearia, mas nunca o pôde surpreender. Além disso, esse malandro sempre deixava, para se rir do merceeiro, um papel, uma seta e abaixo-assinado como Robin dos bosques. Claro, isso não abrandou a sua cólera. Porém a sua esposa, mais profissional, resolveu a praga dos roubos ao colocar maçãs apenas magoadas num saco com anúncio: Caro Robin, dá as boas vindas aos pobres.
°°°°°°)
Robin hood
DE kruidenier zat op vinkeslag,want iedere dag steelde een brutale dief enkele appelen uit zijn kraam,maar nooit kon hij hem vatten .Bovendien om de spot te drijven met de kruidenier liet deze slimmerd steeds een briefje achter met een pijl en ondertekend Robin Hood .Natuurlijk verminderde dat zijn colere niet .Zijn vrouw echter was meer comerciant en loste het probleem op door een zak met licht gekneusde appelen klaar te zetten met de boodschap " beste Robin doet de groetjes aan de armen .
A menina coçava frequentemente a garganta e fixou o chão sem olhar para professora. Entretanto fazia caretas e movimentos descontrolados com os dedos. Menina, como se chama? Perguntou a professora. Ah!, a rapariga… As palavras atrapalharam-se dentro da boca. Não conseguia formular uma frase e sem querer gaguejava mer… merda! Ana, merda! A inteira turma rebentou de riso e a professora devia intervir forçosamente na hilaridade. Mas como? Como deveria explicar aos jovens a síndrome de Tourette?
Com a planta de Funchal na mão visitávamos o velho centro com a intenção para irmos a Fortaleza de São João Baptista.Segundo a planta encontrou -se muito perto . No entanto ,vindo de um país onde a metade do seu território fica abaixo do nível do mar não estaria evidente subir uma rua a pique .Perguntando a um homenzinho o caminho certo respondeu nos "follow me" . Apenas podemos segui-lo e sempre dizia nos " ainda um pouco " .Afinal mais morto que viva chegámos no castelo.Então ,não me lembro muito da vista espetacular sobre Funchal que o castelo tem de oferecer aos visitantes ,mas nunca esquecerei que o castelo também se indica como Fortaleza de São João do Pico.
°°°°°°°°°° Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
Vakantie Madeira Met een stadsplannetje in de hand bezochten wij het oude centrum met de bedoeling om naar de burcht São João Baptista te gaan ,volgens het plan vlakbij . Nochtans komende uit een land waar de helft ervan onder het zeepeil ligt was het niet zo evident dat het gemakkelijk zou zijn om via die loodrechte straat naar boven te klimmen . We vroegen aan een nog kranig ventje de juiste weg en antwoorde ons "follow me" . Amper konden wij hem volgen en steeds zei hij " nog een beetje" .Meer dood dan levend bereikten wij het fort . Welnu ik herinner mij niet goed meer het prachtig zicht dat de burcht aan zijn bezoekers aanbiedt .Maar wel zal ik nooit ik vergeten dat het fort ook Fortaleza de São João do( pico )op de hoge berg wordt genoemd . .
A segunda casa(do século quinze) ao seu lado esquerdo e situada na praça grande (Antuérpia) foi mandada construir por um comerciante português que deixou Bruges para Antuérpia .
A aurora de ouro que deu aquela brilha quinhentista à Antuérpia era de origem Portuguesa e crescia com cada nau portuguesa que amarrava o cais de Antuérpia. Ainda hoje em dia , reconhecerá na luz afável do entardecer a influência lusa nas façadas antigas da minha querida Antuérpia .Como na tradição de antes, daremos as boas -vindas a todos com a secular divisa municipal. " Seja bem -vindo estrangeiro. Het tweede huis aan uw linkerkant werdt opgericht door een portugese handelaar in de 15 eeuw en siert nog steeds in alle glorie de Antwerpse Grote Markt
Ora, pensando bem no assunto e como estava um bocadinho cansada de ouvir sempre as mesmas desculpas para as perguntas de sempre, decidi mudar de estratégia e passei a pedir uma “boa desculpa” a cada aluno que não fazia os trabalhos de casa, que chegava tarde à aula, que não trazia o material, que não trazia as mensagens assinadas pelos pais.
Paula Cristina Pessanha Isidoro
Que projeto!
Ó professora, não minto, minha tarefa foi confiscada pela CIA.
Estive o fim da semana com os pais em Nova Iorque. Então, vindo de Bruxelas, o buraco do inferno, fomos controlados rigorosamente pelos alfandegários. Questionado sobre conteúdo da mochila respondi sorridente "só uma tarefa escolar, nenhuma bomba". Repentinamente houve grande pânico e fui vencido pelo polícia. Embora me declarassem inocente depois, presidente Trump despachar-se-ia a anunciar que, graças às suas medidas, tivera intercetado um projeto terrorista.
Fantaseer eens een creatieve uitleg als jij weer eens jouw huiswerk niet maakte
O juffrouw ,ik lieg niet , mijn huiswerk werd aangeslagen door de CIA.
Ik was het weekend met mijn ouders naar New York . Welnu komende van Brussel ,het hellegat werden wij grondig door de douane gecontroleerd Ondervraagt over de inhoud van mijn rugzak antwoorde ik met een glimlach " Enkel huiswerk geen bom" . Plotseling was er grote paniek en werd ik overmeesterd door politie.. Hoewel ze mij kort daarna onschuldig verklaarde. Zou president Trump zich haasten om te verklaren dat dank zij zijn maatregels ,hij een terroristisch plan had onderschept.
Mijn verhaaltje van amper (verplicht)77 woorden te beluisteren op Radio Sim De opdracht : Beginnen met een spreekwoord en eindigen met een spreekwoord dat het tegenovergestelde zegt. "Men is nooit te oud om te leren" en "Een oude hond leer je geen nieuwe trukjes".
Nunca é tarde para aprender, e num domingo chuvoso decidi para meter-me na língua de Camões. Embora não inteiramente inesperado, o seu idioma materno tornou-se uma paixão que era como um fogo que arde sem se ver. Gulosamente, precipitei-me no vocabulário dos Lusos. Prova-o o gasto Dicionário Universal de mil seiscentos e cinquenta e três páginas que está estafado na prateleira. O amor ainda arde, mas admito, fica difícil. Porque, um cachorro velho não aprende truques novos.
Sabe qual é o orgulho nacional número um entre os belgas? É a equipa nacional de futebol ? Não, não, Porque ,entoando no mesmo tempo o hine nacional em três línguas nacionais está demasiada difícil . Os belgas, no geral, discordam entre si em quase tudo. Então não se preocupa, nada grave ,estámos habituados .Contudo , existe um orgulho sobre o qual os belgas nunca disputamos. A oferta espetacular da suas cervejas Não há um Belga que não levantará a cabeça orgulhosa com um sorriso no rosto ao falar sobre as suas cervejas nacionais.
Niet koningvoetbal is de nationale trots van de belgen maar wel hun bieren .
Os gatos Os gatos Tagos e Sagot, ainda a recuperar duma tosga de aguardente, devem justificar- se perante mochos sábios em togas. Nada se lembravam do bacanal. A acusação foi por causa dumas serenadas que ninguém gosta de sofrer a meio da noite. Embora uma raposa manhosa os defendesse, a apologia seria tempo gasto. Esse foi o veredicto: "A proibição por um ano de beber álcool nem sequer umas gotas, e a obrigação de tomar urgentemente aulas de canto".>
Tagos en Sagot twee katers ,nog nuchter aan het worden van een nacht met aguardente ,moesten zich verantwoorden voor wijze uilen in toga . Zij herinnerden zich echter niets meer van de drinkpartij . De aanklacht was omwille van enkele kattenserenades die niemand midden in de nacht wilt ondergaan . Alhoewel zij werden verdedigd door een handig slimme vos . De verdediging zou verloren tijd zijn. Dit was de uitspraak .Het verbod om gedurende een jaar geen druppel alcohol te drinken en de verplichting om dringend zanglessen te volgen.
Sem elesaber entre qual andar estivessepresono elevador sem luz, o inquilino recusaria entrar empolémicacom o bombeiro. Prodigiosamente não ficava em estado deconfusão. Foi a sua sorte, porque com umcoraçãofraco não podia estar exposto amudanças emocionais. Umtrevoseco e guardado na carteira dar-lhe-á este azar simples. Sentiu que a salvação se aproximava,juntandoo facto feliz que, imprevista, umanesga de luz viva lhe tiverapisado a cara.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Onwetend tussen welk verdiep hij vast zat ,in een lift zonder licht. ,wou de flatbewoner niet in discutie treden met de hulpdienst. Wonderwel bleef hij er rustig onder . ´T was zijn geluk geweest , omdat met een zwak hart je emoties moet vermijden.Een gedroogd klavertjee van vier dat hij bewaarde in zijn portefeuil zal hem dat geluk geven. Hij voelde dat de redding nabij was ,dat en het feit dat plotselijng een felle lichtstraal in zijn ogen scheen .
Uma cerveja Belga, chamada" fruto proibido "ou em neerlandês Verboden vrucht, não é uma simples bebida para matar a sede mas uma cerveja para degustar em todo a tranquilidade . A cerveja pode encontrar em todos os supermercados de Portugal, além disso dá as vistas entre as outras marcas estrangeiras pelo seu belíssimo rótulo . Uma ilustração de Adão e Eva no Paraíso, cada um tem na mão uma taça de cerveja repleta da deliciosa verboden vrucht . Na verdade, a ilustração foi baseada pela obra-prima" Adão e Eva" do pintor barroco Pieter Paulus Rubens (1577-1640)... Verboden vrucht vindt je in alle grote supermarkten in Portugal,en valt erop door zijn mooi etiket , gebaseerd op het werk van Rubens"Adam en Eva"
Junie is de feestmaand van de drie volksheiligen Antoon ,Jan en Pieter
en is Portugal meer dan anders een bezoek waard .
°°°°°°
Junho é o mês a mais colorido em Portugal.Momento ideal para visitar o país.
Junho ,o mês dos santinhos . Na Póvoa de Varzim, como sempre acontece na noite de São Pedro, não só há a música e os comes e bebes . Mas acrescenta-lhe as rusgas, os saltos de fogueira e uma muita particular rivalidade entre bairros que faz da noite de São Pedro em Póvoa de Varzim alguma coisa peculiar ,cheia de adrenalina.
Ze vertrokken uit het Witte huis en Obama deed als laatste het licht uit, en plots viel
Noord-Amerika zonder licht.
Desafio nº 115
– frase de Valter Hugo Mãe
Achados e euros.
Joãozinho esperava impaciente pelo sono, para que chegasse rapidamente o outro dia. Havia escavações arqueológicas no terreno ao pé da casa, e, se calhar, encontrar-se-iam também covas de três mil anos escondidas na quinta. Joãozinho relatou excitado à sua mãe o achado pelos arqueológicos de uma urna com nota de cem euros dentro. Coitado do João, enquanto ela explicou ao filho de oito anos como naquele tempo não existiam euros, entrou o cão com osso na boca.
Waarom kan iemand die een verkiezing wint met 3 miljoen stemmen minder dan zijn
tegenstrever alle verwezenlijkingen afschaffen van zijn voorganger !
Terror com tamboril!
A taberna com terraço no teto solar tinha na tabuleta escrito, “tasca da titia", “especialidade tamboril de Tanzânia". Jamais tive tal tentação para testar à toa este típico, não trivial prato. todavia, eu tinha fome tirânica, tinha tal apetite terrificante que talvez me terrorize uma ténia.
O tamboril na travessa tórrida cheirava tão tentador de temperos que tirei ao tamboril uma tenra peçazinha. Pois, tive apetite terrível, e, também esta tremenda indesejável ténia terá tido fome terrorista.
Carateres inchados pelo líquido e calor boiavam em redor. Um mar de letras, tanto minúsculas como maiúsculas.
Olhos curiosos olharam para as sílabas e acrónicos que flutuaram à flor desta charada. Ninguém soube o que explicar. Mesmo o conselho do vizinho tipógrafo nem do literato puderam elucidar o enigma. Então, o logogrifo maior que a escrita cuneiforme foi esclarecida pela cozinheira
"Aha, Senhores! Espero que não venham de garfos porque hoje é dia de sopa de letras."
Ilustração de Francisca Torres
SOEP MET LETTERTJES
Letters opgezwollen door vocht en warmte dreven in het rond. Een zee van letters ,zowel kleine als hoofdletters.
Nieuwsgierige ogen keken, naar de lettergrepen en letterwoorden die op het oppervlak van dit letterraadsel dreven.Niemand wist hoe dat kon. Zelfs de raad van de buurman letterzetter noch van een lettekundige konden het raadsel oplossen.
Welnu het lettermisterie groter dan het spijkerschrift werdt opgehelderd door de kokkin .
"Haha Heren!
ik hoop dat jullie niet met een vork zijt gekomen want het is vandaag soep met lettertjes "
Quer comprar um bilheto de comboio não não ,não anda para o balcão Ali não há ninguém Agora o bilheto sai duma máquina hesitante, carregando todos os botões na esperança que consigasse . Exasperante pura atràs as costas já está um filha indiana zangada. rangindo os dentes porque o comboio já vai partir
moderne tijden!
Wil je een treinkaartje kopen, nee, niet naar de balie lopen. Daar is niemand meer te zien, het kaartje komt uit een machien. Je moet dan overal op drukken Pure zenuwsloperij, achter jou zie je een rij kwaad en tandenknarsend staan want de trein komt er al aan.
Um aluno criativo da professora Paula Pessanha Isidoro (universidade de Salamanca) fez por mão própria um giríssimo calendário .evidentemente, enchi-me com orgulho porque escolheram uma das minhas histórias de 77 palavras para apresentar o mês de junho. Muito obrigado.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°)
Een leerling van Paula Pessanha Isidoro verbonden aan de universiteit van Salamanca
heeft een kalender gemaakt met voor elke maand een verhaaltje van 77woorden . De maand Junie is mijn maand voor een verhaaltje .Bedankt voor de simpatieke geste .
Vou contar-vos uma história Que não me sai da memória, Foi pra mim uma vitória Nesta era espacial. Noutro dia estremeci Quando abri a porta e vi Um grandessíssimo OVNI Pousado no meu quintal. Fui logo bater a porta, Veio uma figura torta, Eu disse: "Se não se importa Poderia ir-se embora. Tenho esta roupa a secar E ainda se vai sujar Se essa coisa aí ficar A deitar fumo pra fora."
E o senhor extraterrestre Viu-se um pouco atrapalhado. Quis falar mas disse "pi", Estava mal sintonizado. Mexeu lá no botãozinho E pôde contar-me, então, Que tinha sido multado Por o terem apanhado Sem carta de condução.
Gisela João - Meneer Buitenaards
Ik zal jullie een verhaal vertellen iets dat maar niet uit mijn hoofd gaat was dan ook voor mij grandioos in deze eeuw van ruimtevaart Op een dag verstijfde ik van schrik toen ik de deur open deed en zag een vliegende schotel geland in mij tuin meteen ben ik gaan aankloppen op de deur kwam daar een misvormd wezen Ik zei :"als je het geen erg vindt zou je dan willen weggaan ik moet deze was ophangen en die zal vuil worden als dat ding hier blijft staan en maar zwarte rook spuitend
En meneer buitenaards was zichtbaar in verwarring wilde spreken maar zei enkel "pi" hij stond zeker slecht afgesteld en draaide aan wat knopjes en kon mij toen vertellen dat hij al was beboet geweest ze hadden hem betrapt op rijden zonder rijbewijs
"O senhor desculpe lá, Não quero passar por má, Pois você aonde está Não me adianta nem me atrasa. O pior é a vizinha Que parece que adivinha Quando vir que eu estou sozinha Com um estranho em minha casa. Mas já que está aí de pé Venha tomar um café, Faz-me pena, pois você Nem tem cara de ser mau. E eu queria saber também Se na terra donde vem Não conhece lá ninguém Que me arranje bacalhau."
E o senhor extraterrestre Viu-se um pouco atrapalhado. Quis falar mas disse "pi", Estava mal sintonizado. Mexeu lá no botãozinho, Disse para me pôr a pau, Pois na terra donde vinha Nem há cheiro de sardinha Quanto mais de bacalhau.
"Conte agora novidades: É casado? Tem saudades? Já tem filhos? De que idades? Só um? A quem é que sai? Tem retratos, com certeza. Mostre lá, ai que riqueza! Não é mesmo uma beleza? Tão gordinho, sai ao pai. Já está de chaves na mão? Vai voltar pro avião? Espere, que já ali estão Umas sandes pra viagem. E vista também aquela Camisinha de flanela Pra quando abrir a janela Não se constipar co'a aragem."
E o senhor extraterrestre Viu-se um pouco atrapalhado. Quis falar mas disse "pi", Estava mal sintonizado. Mexeu lá no botãozinho E pôde-me então dizer Que quer que eu vá visitá-lo, Que acha graça quando eu falo Ou ao menos pra escrever.
E o senhor extraterrestre Viu-se um pouco atrapalhado, Quis falar mas disse "pi", Estava mal sintonizado. Mexeu lá no botãozinho Só pra dizer: "Deus lhe pague." Eu dei-lhe um copo de vinho E lá foi no seu caminho Que era um pouco em ziguezague
"Meneer excuseer mij
Ik wil niet moeilijk doen maar waar jij nu staat geparkeerd helpt het mij niet vooruit Het ergste zijn de buren wat zullen zij denken als ze zien dat ik hier alleen sta met een vreemde aan de deur maar nu jij hier toch staat kom effe binnen voor een koffie het doet mij wat ,want jij ziet er geen kwaaie uit en ik wil zo graag weten of op de plek van waar jij komt je daar niemand kent die mij bacalhau kan bezorgen
En Meneer Buitenaards was zichtbaar in verwarring Wilde spreken maar zei enkel "Pi" hij stond slecht afgesteld draaide aan wat knopjes en zei mij dat ik in acht moest nemen want de plek waar hij van kwam ruikt het niet naar sardienen des temeer naar bacalhau
" vertel mij nu wat ander nieuws Ben je getrouwd ? heb je heimwee heb je al kinderen en hoe oud Maar één? En op wie lijkt hij Je hebt zeker foto´s toon mij ,ai! geen schoonheid zo dik ,lijkt op de vader sta je al vertrekkens klaar gaat jij terug naar je ruimteschip? Wacht ,hier zijn enkele boterhammen voor de reis en zie hier dit flanelle hemd voor wanneer gij de venster opent om geen kou te vatten
En Meneer Buitenaards was zichtbaar in verwarring wilde spreken maar zei enkel "pi" hij stond slecht afgesteld en draaide aan wat knopjes en kon mij toen zeggen dat hij graag wou dat ik hem kom bezoeken Hij vindt het grappig wanneer ik spreek
of op z´n minste hem te schrijven
En Meneer Buitenaards was zichtbaar in verwarring Wilde spreken maar zei enkel"pi" hij stond slecht afgesteld en draaide aan wat knopjes Enkel om te zeggen" God beloont jou " ik schonk hem een glas wijn in en daar ging hij op weg al was het op wankele benen
Embora o meu doutor tivesse o aspeto de um gordo do Botero, precisamente ele próprio deu-me a sugestão para emagrecer. Não escutar um conselho não seria esperto, e tomei a intenção de perder peso. No início os conhecidos deram-me elogios. Porém, meses depois saudaram-me com olhadelas ansiosas. E então foi apenas numa reunião anual, quando uns antigos colegas se preocuparam com a minha saúde, que realizei, eu tinha mau parecer. Minha intenção deste ano: "Engordar uns quilos".
Mijn voornemen voor het nieuwe jaar
Hoewel mijn dokter eruit ziet als een van de dikken van de boliviaans kunstenaar Botero .Uitgerekend hij gaf mij de raad om te vermageren . Goede raad in de wind slaan is niet verstandig . Daarom was vemageren mijn voornemen van het nieuwe jaar. In het begin, kreeg ik van kennissen complementen. Echter na een paar maanden begroette zij mij met een bezorgde blik. Maar het was pas na een jaarlijkse bijeenkomst van oud colegas die ongerust naar mijn gezondheid informeerde, dat ik mij realizeerde , ik was graatmager .Mijn voornemen voor dit jaar :" enkele kilo´s dikker worden.
Impregnado na mentalidade coletiva lusitana, sobrevive o provérbio “de Espanha, nem bom vento, nem bom casamento”. Como resultado dos ventos que vêm do país vizinho – frios no inverno e secos no verão – e de alguns casamentos malsucedidos entre a coroa espanhola e a portuguesa, na altura esta tornou-se uma expressão comum para definir as relações entre os povos ibéricos. Hoje em dia o Pablo Alborán e Carminho são a prova viva duma boa ligação cultural entre os dois países Ibéricos.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
In het algemene geheugen van de Lusitanen , overleefde een spreekwoord " Uit Spanje komt noch gunstige wind noch goed huwelijk.Omwille van de wind uit Spanje : ijskoud in de winter en verschroeiend heet in de zomer en ook omwille van enkele slechte koninklijke huwelijken zijn het ook geen goede huwelijken . Vandaag de dag is het gezegde verleden tijd . Pablo en Carminho zijn het levend bewijs van de goede culterele banden tussen de twee Iberische landen .
Hoje, vamos brincar com dois números. É engraçado ser o desafio nº 66, que, virado de pernas para o ar, daria o desafio 99. Que vos parece?
Que texto pode conter estes dois números, 66 e 99?
Vamos a isto !
DESAFIO 66
Mensagem para humanidade
No bilhete de identidade foi carimbado pelos nazis, em letras grandes, JUDIA. A partir de então tudo mudou. "Verboten fur juden" – não tinha nenhuma liberdade.Num dia, o comboio da morte levou-a junto com muitos outros para Auschwitz. Ali foi tatuado no seu antebraço KZA66.99Dos vinte cinco mil judeus belgas transportados para Auschwitz apenas mil e trezentos sobreviveram a este flagelo.Não o deixemos acontecer de novo, esta é sua a mensagem para a humanidade.
Overdraagzaamheid en haat tegen anderen komt steeds meer voor.Vooral als die negatieve invloeden worden overgenomen door een meerderheid word het gevaarlijk .
Laten wij de gruwel van vernietigingskampen van vorige eeuw niet weer gebeuren .
Mop van de dag : Een voetganger komt voorbij een visser en vraagt hem " bijten ze vandaag " Natuurlijk waarom denkt ge dat ik zo ver van de kant zit
Uma piada .
Já aconteceu isto ? Pensando que alguém fala contigo mas está a telefonar
Eu andava ontem pelo centro comercial, quando de repente precisei urgentemente ir à casa de banho . Acabei de sentar -me, quando um gajo começou a tagarelar ao meu lado.
- "Olá como vais".
Embora eu não seja um falador ,e com certeza absoluta nunca ficarei a falar numa retrete dum centro comercial,respondi lhe para não ser descortês.
-Sim,bem .
O gajo de novo.
-O que é que estás a fazer ?
Que pergunta! pensei .Ora, naquele momento senti -me muito incómodo e respondia de irritado voz alto
-bem, o mesmo que você, estou sentado aqui na retrete.
Neste ponto da conversa, tentei despachar -me ,antes que o gajo me fizesse uma seguinte pergunta.
- Andarei logo contigo para casa ?
Ai incrível!....No entanto , não lhe dar nenhuma resposta também fica idiota .
-Eh.... Penso que não seja uma boa ideia, hoje tenho visita familiar em casa .
Seguidamente uma silencia penosa.Num aí ,oiço o gajo dizer, bastante zangado.
-Ó querida ! Ligar-te-ei de volta.Há aqui um imbecil que sempre me está a responder.
°°°°°°°°°° Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
O guia era um homem de postura robusto e dotado com uma loquacidade e humor que muitos cómicos invejarão. A divisa dele " seja bem-disposto". No entanto não lhe faltou o senso de responsabilidade porque com regularidade nos mandava para termos cuidado com pedras soltas, ramos baixos, e onde a vereda estava extremamente estreita dever-nos-emos segurar com uma mão à levada. Depois de andarmos uma hora deixou -nos parar, o que é que a maioria dos participantes acolheriam com um suspiro de alívio. Também contentava-me com o descanso, entretanto o guia lançava migalhas de pão na cristalina água da levada. De repente, como se estivessem relâmpagos, trutas saltaram à tona de água, apanhando as escassezes migalhas. Um espetáculo verdadeiro ao alcance da mão.
Ora, não esteve a única façanha dele, também sabia imitar a canta do pisco e daqui um instante, dois, três avezinhas canoras aparecerem da moita. Num ambiente verde entre árvores seculares, descemos por uma escada de rochas, com degraus bastante altos e desiguais mas que nos levava a uma cascata espetacular. Aqui ao pé do lago almoçamos.O som gentil da água caindo e o silêncio conferem" magia "a este lugar pacífico.
Embora o caminho de regresso decorresse bastante fácil, só ainda tiveram passar por um túnel tão escuro como uma noite de breu ,felizmente não durou muito tempo que víamos luz ao fim do túnel.
°°°°°°°°°° Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
Madeira A levada , Is een wandeling langs smalle kanaaltjes die het water van de ene kant van het eiland naar de ander kant brengt ,het zorgt voor drinkwater,electriciteit en het bevloeien van de gewassen op de veldjes.
Uma tosse de cão Uma semana depois de regressarmos do Oostende peguei uma constipação, com resultado que agora estou a ladrar como um cão da Serra da Estrela
Ik ben verkouden en ik blaf zoals een herdershond uit de Serra da Estrela.
O mar picado parecia um lago de água em ebulição, o céu estava escuro como breu e todo da mesma cor, o vento sibilava nas velas de modo que a nau não guardava o rumo em direcção justa. Há dias e dias que navegam assim. Os homens tinham absolutamente nada a esperar que rezar. No convés, grumetes, marinheiros, soldados projectavam para cá e para lá, da proa para a popa, desesperando de cansaço. Onde quer os olhos vazios pousassem. Lá o céu estava escuro imenso, profundo, infinito e cada vez mais vento . Que fenómeno, de repente surgiu uma figura enorme, (segundo o Luís de Camões ) e de rosto fechado, de olhos encovados, de postura má, de cabelos crespos e cheios de terra, de boca negra e dentes amarelos .O gigante Adamastor, cuja voz fazia arrepiar os cabelos e a carne dos navegantes.
Autor desconhecido
traduzir um texto também é uma ocupação atraente.
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
De woeste zee leek een massa van kokend water . De hemel was pekzwart en alleen maar zwart,de wind gierde zodanig door de zeilen dat het zeilschip noch doel noch richting kon houden.. ´T was zo varen dag na dag .Mannen die alle hoop hadden verloren konden enkel nog maar bidden.De scheepsjongens, matrozen ,soldaten werden van her naar der geslingerd, van voorsteven naar achtersteven , Wanhopig vermoeid . Waar hun lege blik ook maar rustte .De lucht leek imens ,oneindig zwart, en de wind steeds heverig . Hoe fenomenaal , plotseling verscheen uit het niets, een ontzachtwekkend figuur ( volgens Luís de Camões )een met een bangelijk bakkes,de ogen diep verzonken in hun kassen , een misvormd lijf en het kroezig haar zat vol slijk ,de mond één groot zwart gat met enkele eenzame vergeelde tanden. T´was de reus Adamostar, wiens stem de zeevaarders van schrik deed beven als riet.
O emigrante flamengo em busca duma vida melhor zarpou num barinel Português de Bruges para os Açores. Embora não fosse fácil, sempre sabia que era capaz. Porém nunca lhe passara pela cabeça que fosse gostar tanto do novo lar. Pois essa terra era tão generosa para ele. Fazendo queijo, ganhava bem o seu pão. Logo que nascesse o primeiro broto, aportuguesaria o seu nome flamengo.
Séculos depois, os Açores ainda têm fama do seu excelente queijo flamengo.
°°°°°°°°°
Een vlaamse emigrant op zoek naar een beter leven vertrok vanuit Brugge met een portugees zeilschip naar de Açoren.Hoewel het nooit gemakkelijk was, wist hij altijd dat hij zou slagen. Echter was het hem nooit in het hoofd op gekomen dat hij zoveel van zijn nieuwe thuis zou houden . Want dit land was zo genereus voor hem .Met kaas te maken verdiende hij zijn brood Meteen toen zijn eerste nazaat op de wereld kwam liet hij zijn familienaam verportugezen .Eeuwen daarna staan de Açoren nog altijd bekend voor hun vlaamse kaas .
Abri a porta, três crianças com os rostos dormentes e uma coroa de papel na cabeça estavam a cantar a canção dos Reis Magos . Aquele com a cara feita negra era com certeza Balthasar. Quem os reis Melchior e Caspar eram , não estavam bens definidos. Então,quando acabaram a cançoneta ,esperavam pacientemente por uma recompensa . Ao ver a nota de cinco agradeceram-me contentemente e despacharam-se para a casa seguinte. Aparentemente, porque ninguém abriu a porta cantaram indignados.
Casa alta, casa baixa, aqui mora uma avarenta.
Os erros ortográficos,são as minhas criações próprias e não podem ser copiadas sem aviso ao abaixo- assinado .
°
Ik deed de deur open ,drie kinderen met verkleumde gezichten en een kartonne kroon op hun hoofd zongen het lied van de drie Koningen. Die met het zwart gemaakte gezicht was duidelijk Balthasar.Wie de koningen Melchior en Caspar waren , was niet zo duidelijk .Toen ze ophielden met zingen wachten ze geduldig op een beloning. Bij het zien van 5 euro bedankte zij mij verheugd en spoedde zich naar het volgende huis .Klaarblijkelijk deed daar niemand open want ze zongen.
Hoog huis laag huis er woont een gierige pin in huis
Mijn liefde voor de winter wordt oprecht wanneer de magie van de sneeuw er is,en de kinderen op straat hun sneeuwman maken, met sjaal en hoed.Een twijgje als mond ,twee zwarte kooltjes voor de ogen en een rode wortel als neus . Noch regen noch wind kan mij bekoren,maar ik hou van de ijskoude nachten en dagen met blauwe lucht.Van ijspegels, en op de ramen wonderbaarlijke kristalbloemen . Spijtig genoeg, heeft de opwarming van de aarde de magie verjaagd .
A magia O meu amor pelo inverno se torna sincero quando a magia vem pela neve, e as crianças estão na rua criando um boneco,vestido com um chapéu e cachecol, um ramo curvado serve como boca, os olhos são de carvão e uma cenoura vermelha representa o nariz. Nem chuva nem vento me encantam, mas adoro os dias azuis com noites geladas, estalactites de gelo, e janelas com inexplicáveis cristais congelados. Infelizmente, o aquecimento global expulsou a magia.
Kasteel Marnix de Sint Aldegonde “ Mijn voorouders beschouwden het domein van Bornem als een historisch monument, een waardevol geheel dat hen door erfenis was toevertrouwd en met de plicht het intact en verrijkt met een persoonlijke inbreng door te geven aan het nageslacht. Moge die familiale traditie ook in de toekomst worden nageleefd, opdat dit unieke Belgische patrimonium zou overleven. ” Graaf John de Marnix de Sint-Aldegonde, 14de graaf van BornemBornem
O castelo do São Aldegonde em Bornem-Bélgica ainda é habitado pelo Conde John Earl São Aldegonde de Marnix,
o 14 conde de Bornem
histórias em 77 palavras
Desafio 114
trocar as voltas ao ditado popular
carregue aqui
Trabalho?
As noites demoravam muito para um garoto, mas o meu pai, tributário desde sempre, não podia ignorar um pedido da baronesa. Noites inteiras eu devia, com outros rapazes, ficar em claro, pois o fosso do castelo era povoado por rãs grasnantes e a nobre não conseguiu dormir. Quando quebraram o silêncio, deveríamos bater com um pau na água para que a baronesa não acordasse. Dizem que «o trabalho enobrece o homem.» Estranho! Porque a nobreza nunca trabalhou
°°°°°°°°°°°°°°°°°
Adel
De nachten duurden lang voor een jongetje,maar vader , schatplichtig sinds altijd, kon de wens van de barones niet negeren. Heelder nachten moest ik en een paar andere jongens waken ,want de gracht rond het kasteel was bewoond met kwakende kikkers en de edele dame kon niet slapen.Wanneer zij dus de stilte verbroken met hun gekwaak,moesten wij met een stok op het water slagen, want de barones had haar slaap nodig. Ze zeggen dat<< arbeit adelt >> Vreemd is dat ! want adel arbeit nooit .
Poema do Menino Jesus. Fernando Pessoa, por Maria Bethania
"Het gedicht van het kindje Jezus" Fernando Pessoa heerlijk voorgedragen
door Maria Bethania
Zij had een droom zo duidelijk als een film over Jezus die als kind terug op aarde kwam .
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° Num meio-dia de fim de primavera eu tive um sonho como uma fotografia: eu vi Jesus Cristo descer à Terra. Ele veio pela encosta de um monte, mas era outra vez menino, a correr e a rolar-se pela erva A arrancar flores para deitar fora, e a rir de modo a ouvir-se de longe. Ele tinha fugido do céu. Era nosso demais pra fingir-se de Segunda pessoa da Trindade. Um dia que DEUS estava dormindo e o Espírito Santo andava a voar, Ele foi até a caixa dos milagres e roubou três. Com o primeiro Ele fez com que ninguém soubesse que Ele tinha fugido; com o segundo Ele se criou eternamente humano e menino; e com o terceiro Ele criou um Cristo eternamente na cruz e deixou-o pregado na cruz que há no céu e serve de modelo às outras. Depois Ele fugiu para o Sol e desceu pelo primeiro raio que apanhou. Hoje Ele vive na minha aldeia, comigo. É uma criança bonita, de riso natural. Limpa o nariz com o braço direito, chapinha nas poças d’água, colhe as flores, gosta delas, esquece. Atira pedras aos burros, colhe as frutas nos pomares, e foge a chorar e a gritar dos cães. Só porque sabe que elas não gostam, e toda gente acha graça, Ele corre atrás das raparigas que levam as bilhas na cabeça e levanta-lhes a saia. A mim, Ele me ensinou tudo. Ele me ensinou a olhar para as coisas. Ele me aponta todas as cores que há nas flores e me mostra como as pedras são engraçadas quando a gente as tem na mão e olha devagar para elas. Damo-nos tão bem um com o outro na companhia de tudo que nunca pensamos um no outro. Vivemos juntos os dois com um acordo íntimo, como a mão direita e a esquerda. Ao anoitecer nós brincamos as cinco pedrinhas no degrau da porta de casa. Graves, como convém a um DEUS e a um poeta. Como se cada pedra fosse todo o Universo e fosse por isso um perigo muito grande deixá-la cair no chão. Depois eu lhe conto histórias das coisas só dos homens. E Ele sorri, porque tudo é incrível.
A manhã do 1 janeiro ,vais abrir os olhos e respirar fundo,e pensando de voz alta dirás :Tenho de 365 pela frente com muitos dias lindos à espera,porque mereço.
De morgen van de 1 januari ,zult gij de ogen openen en diep zuchten . En hardop denkend ,zult gij zeggen :Ik heb 365 in het vooruitzicht met nog vele mooie dagen,want ik verdien het.