als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
13-03-2012
De machine is hersteld,
Hij loopt nu als een zonneke( rare uitdrukking, de zon kan niet lopen maar goed, zo zeggen ze het toch hé ), Blijkbaar is de machine ooit gereviseerd geweest en hebben ze een paar stukken der niet ingestoken, aan 1 van de drie aandrijfmotoren, en ja die stond dan niet mooi recht, endoor dit scheef gedoe is de v-snaar gebroken.... kostprijs 15 euro het stuk ( voor de zekerheid der 2 gekocht)... en een dag stil gelegen, maar een fortuin uitgespaard aan aarbeidsloon van een technieker die moet langskomen van minimum 120 km verder.... ik ben wat fier om mijn manneke...Ikzelf heb dus maar verder wol gewassen en gespoeld, nu was ik aan de bodem van de zak, waar de echte smerige vieze wol zat... een paar extra sopjes is nodig... morgen de laatste emmer, zwieren, en naar de fontein, gaan spoelen, en dan is die ook hagelwit ( het is lamswol, die is altijd erg wit)Morgen gaan we weer buzze geven met hout... joepieeeeeee !!!!
Eergisteren om een uur of vier in de namiddag, kwam theo binnen , met de mededeling dat de machine in panne was gevallen,... de V-snaar was gebroken.... Eerst grote paniek... we moeten tegen het eind van de maand al ons hout binnen hebben van de houtzagerij , want die stopt voor enkele maanden, en het is nog erg veel, dus dit kunnen we missen. Maar goed, theo heeft de machine een deel open geschroefd en de boosdoener eruit gehaalt...Naar de garage gereden, en daar een nieuwe besteld. (s'avonds hadden we ze al) Het was dus schitterend weer, en omdat ik elke avond zit te spinnen, is de lontwol op, de lamswol'(veel te kort, dus een miskoop maar goed) die al gewassen in emmers in de kelder (antwerpen) stond, is ook bijna volledig opgebruikt, dus ;gepikt, gekaard, gesponnen en getwijnd, en uiteraard ook gehaspeld.ik heb hem van miserie moeten mengen met Alpaca. Daarom ben ik dan gisteren ... de baal met lamswol uit de schuur gesleurd en ben ik die beginnen schoonmaken en wassen, met zout, warm water, dreft afwasmiddel, en daarna met een soort Acé-delicaat... Goe begonnen, rumoer op straat, traktorkes, moto's mannestemmen gehammer ...... en de burgemeester , vlak voor ons raam aan de straat. Ik gaan kijken, er was een lek in de waterleiding.en onze burgervader liet me weten, dat het water zou afgezet worden. Dus dan maar verder gedaan met regenwater.... en gaan spoelen naar de lavoir, in het begin, eerst met een emmer en een vergiet... later had ik de lumineuze inval om die nylon zakken ( aardappels, uien) te gebruiken en die dus gevuld met de gewassen lokken wol door de lavoir te sleuren..... en OOOOoooooo, hoe mooi wit is hij er uitgekomen, nog eventjes in het zwierderke.. en die ligt nu te drogen op de wasrek , dat ook overspannen is met zo een paar van die zakken.. zodat de wind er lekker door kan waaien... er staan nog twee teilen te wachten om gespoeld te worden. we moeten ook naar Jusé vandaag, om cach af te halen de houtzagerij heeft het liefst zijn geld in handen. en dan op hoop van zegen ,dat de machine draait... dan kunnen we terug aan de slag.. nog een kleine kanttekening, we worden weer voortdurend lastig gevallen van dat koppel profiteurs, die hun zinnen gezet hebben op een nieuwe planché of vijf, uiteraard gratis, gehaald geschaafd, en tand en groef ingeslagen... Ik wordt van dat koppel knettergek, en blijf binnen als ze de straat afduiken ons erf op, maar blijkbaar helpt dat niet veel.... pfffffff,
Eerst de nodige boodschappen ( eigenlijk meer administratie ) gaan doen. Daarna de afgewerkte vloerdelen naar het 1e verdiep geleurd. S'avonds getwijnd op mijn Louette ( drie draads) Met een haspel die theo iets of wat aangepast heeft , het onding ooit gekocht via internet van een duitser... die er ondanks dat het er veelbelovend op foto uitzag, maar wat aangemoddert heeft , het was echt een onding... voorlopig is het nu te doen, maar er staat wel al een ander maaksel op het programma.
Het zonneke is er wel door... maar het is toch te koud om alles naar buiten te sleuren, omdat spinnewiel en ook de wolpikker van eik zijn , en dus redelijk zwaar... het maar in onze voorlopige woonkamer gezet en foto's genomen...
Ik ben twee volledige dagen bezig geweest met alles wat in de keuken staat af te wassen. Door de construktie van de schouw in de keuken dus een dubbel mansgat groot... komt er veel stof,enzovoort binnen in de keuken, als we in de woonkamer stoken. Omdat deze charmante toestanden van voorbijgaande aard zijn.... maken we daar niet teveel werk van... maar het resulteerd wel ... dat ik dus , om het iets of wat leefbaar te houden... op tijd de zaak moet afwassen.... en dan met open rekken... ik moet er zeker geen tekening bij maken?Ook hebben de veldmuisjes dapper feest gevierd met een pak meel... dus ik was verplicht om echt alles te ontsmetten en af te wassen... het zit er eindelijk op , gisteren na de middag... was het eindelijk zover.... Bij het uitsorteren enzo, en ik toch een papier nodig had , dat in mijn handtas zat, heb ik dus de camera gevonden, ( theo kon zich niet herinneren, waar hij hem gelaten had) Nu nog wachten dat de zon schijnt , zodat ik foto's kan zetten als we de wol aan het pikken zijn, en natuurlijk ook een foto of zowat .... van het spinnewiel... ondertussen staat hij super afgesteld...en zoemt hij als een lier. Tussen de spoel en de vlucht zit er een rondelleke, als je aan het trappen bent, en je snelheid is aan de lage kant zit het voortdurend, te rinkelen,. Ik denk dat het ooit een controle-middel is geweest..; om de juiste snelheid te houden... want eens op deftige snelheid hoor je het gerinkel niet meer. Omdat ik maar 1 originele spoel heb..... twijn ik op de Louet, die hier staat ( een S10) Je ziet echt geen verschil tussen de draden die gesponnen zijn op de Louet en de Noor.. Omdat ik dus echt héle dunne draad maak , en ik voorlopig met breinaalden aan de slag ga, is twee draden veel te dun ( met breinaalden 1,5-) dus moet ik drie draden twijnen, hetgeen goed gaat hoor en echt wel een mooie draad oplevert. Vandaag gaan we dus eerst en vooral nog wat planken slaan en als het weer beter is ( het is immers gisterenavond beginnen regenen) maak ik foto's .... ik heb wel al wol gepikt in de wooonkamer maar het is dus een enorme hoeveelheid die je in een mum van tijd hebt... van een héél klein rieten piknickmandje had ik direkt twee grote vuilzakken plukken wol... en we wisten gewoon niet meer waar we moesten lopen.... Het kaarden gaat uiteraard ook vele vlotter...de aan mekaar geklitte, gewassen wol , is terug pluizig..en luchtig en is ook vele witter geworden van kleur.... Boven in het midden van de pikker, zit er een soort van verzetshendel , als het een beetje moeilijk gaat, kan je de ram hoger of lager zetten zodat de zaak niet blokkeerd. nadeel : het stoeltje dat er aan is gemaakt , is niet om te relaxen, je krijgt er verdorie, een ferme zere kont van.
Eerst en vooral om drinken, Perier, en onze wijntjes natuurlijk, want in antwerpen was ons voorraadje nogal geslonken, elke dag 1 flesje... dus elk 2 glazen.....
We kwamen hier gisteren toe om half zeven s'avonds, en het was hier nog 11C° .
Net over de franse grens , was het al héél zonnig, vandaag heeft de zon wat moeite omdat het mistig is.
Het is door de dikke muren en de gewone ramen ( met de luiken nog dicht) binnen kouder dan buiten, maar alles is gelukkig zonder veel ongelukken ontdooit.
De courgettes die in de keuken in een bak met stro lagen om soep van te maken zijn wel zo plat als een koperen frank geworden, want ze zijn vervroren geweest.
Nu staat ons kachel vollop katoen te geven..... en ben ik vollop onze bagage aan het uitpakken....
Ik heb pickels meegebracht, want dat is iets dat ze hier niet kennen, gek , want ze houden hier enorm van zure dingen, om op sla en zo te kieperen, ik mag dit héél graag bij gebakken aardappelen, of aardappeltjes in de schil, ( al dan niet op de bbq)... allé ik ga verder doen en zoeken achter de camera en kabel om foto's over te zetten naar de pc.
Omdat het ophalen een uur verlaat is, was het ook te laat om rechtstreeks door te rijden en zijn we dus huiswaarts gekeerd met resultaat , dat we dus straks vertrekken.
Hilde stond erop dat ik het wiel eerst uitprobeerde, omdat ze ten eerste , geen kat in een zak wou verkopen, en ten tweede omdat ze het wiel , de eer wou geven dat het toekwam en het niet in een verdommenishoekje zou terecht komen.....
Hetgeen me eerst opviel was, dat het eigenlijke wiel kleiner is dan ik me voorgesteld had.
Maar het is een echt Noors !. en dat er piepkleine spoeltjes bijzitten,
Dus zogezegd, zogedaan.... eerst een keer of zowat drooggesponnen. en daarna met een pluk lontwol dat ik meegenomen had, een meter of 10 gesponnen, ik kreeg direkt de opmerking, JEZUS!!!!
"wat spin jij een dunne draad ", er zit een "Lazy-kate" bij en drie spoeltjes....
De historie van het spinnewiel is :
Het komt uit een slotklooster ergens aan de zee in Nederland, omdat er voor de zusterkes een nieuw verblijf wordt gebouwd, moeten al de spinnewielen, weefgetouwen etc. verdwijnen.
Het laatste zusterke dat nog spon is overleden; zodoende kon de zuster die zich ontfermt over de mooie doe-spulletjes, niet kon zeggen of het compleet was.... hegeen geen nieuwe bestemming krijgt, gaat naar het containerpark.... Hilde heeft niet zo een grote woning en heeft dus meegenomen wat ze dacht , er iets mee te kunnen.
Ze had voor zichzelf een mooie haspel meegenomen , en nog zowat van die hebbedingen....
IK heb voor het wieltje 65 euro betaald... het enige wat we moeten doen is 1 poot van de spinnewiel terug vastzetten met houtlijm.
ik hoop van morgen , een foto te kunnen zetten.
Omdat Hilde, nu workchops geeft in gent, in kinderboerderijen, thuis enzovoort over spinnen, vilten en ook pottenbakken.... popelt ze om bij ons in frankrijk les te komen geven terzijnertijd.
Met onze spulletjes voor onze hobby's zo te kopen, krijgen we toch wel een grote kennissenkring, die dikwijls vrienden worden.Tenzij ik bedondert ben uiteraard !!! owee dan komt er een duvel in me boven.... ik verwacht niet dat het splinternieuw is, maar dat de mankementen ,vermeld worden..... perfekt moet dan ook perfekt zijn, want meestal is de prijs er dan ook op afgestemd.
donderdag, mag ik op de middag..... gaan kijken voor iets waar ik al hééééééélllllllll..... lang van droom...een noors spinnewiel (hopelijk is het wiel héééél groot ...
Mijn nieuwsgierigheid naar de herkomst van de verschillende soorten spinnewielen ....
Met dank aan de schrijvers van het artikel... voor de liefhebbers van spinnewielen...
Kenneth Bartlett werkte professioneel als restaurateur van antiek. Hij voelde zich aangetrokken tot een geïmporteerde dubbele tabel Scandinavische spinnewiel zag hij wordt gebruikt in een Christchurch ambachtelijke winkel in 1963. Zijn eerste wiel werd gebaseerd op die ene. De afbeelding rechts laat zien (terug) een wiel gekocht bij husfliden, Bergen, Noorwegen in het begin van de jaren 1960, en (voor) een Bartlett wiel van november 1972.
Hij werd toen gevraagd door Ida Lough, een bekende tapijt wever, om wat meer wielen te maken omdat er zo weinig Nieuw-Zeeland makers op dat moment (Ashfords niet hervat spinnewiel productie tot 1965). Eerste wielen Ken's waren exacte kopieën van de ingevoerde wielen. In de loop der jaren heeft hij wijzigingen heeft aangebracht, zodat zijn wielen werd robuust en geschikt voor Nieuw-Zeeland spinners 'eisen. De twee foto's links zijn (boven) een wiel tekende hij in 1970, en (onder) een latere toont steviger constructie en een grotere pedaal.
In totaal schat hij dat hij zou er goed aan meer dan 100 wielen tussen 1963 en ongeveer 1989 hebben gemaakt toen hij met pensioen. Hij zou de onderdelen voor 12 tot 20 wielen op een moment en elkaar te verbinden. Hij probeerde zich te houden aan het hout die worden gebruikt in de Scandinavische wielen (dennen en berken) en voelde dat het equivalent hout beschikbaar is in Nieuw-Zeeland zou Douglas (Oregon) en Nieuw-Zeeland zilver beuken worden geïmporteerd. Door de vroege jaren 1970 werd hij met behulp van uitsluitend deze dakconstructie.
In 1967 werd hij gevraagd om een wiel te maken voor presentatie aan de vrouw van de gouverneur-generaal, Lady Fergusson, toen ze opende de nieuwe fabriek in Lincoln voor de Wol onderzoek van Nieuw-Zeeland organisatie. Voor deze (en een tweede alsof het voor zijn vrouw Mary) heeft hij besloten om alle Nieuw-Zeeland inheemse houtsoorten te gebruiken, te vervangen kauri voor de gebruikelijke Oregon. De foto rechts toont Lady Fergusson het ontvangen van een spinning les over haar nieuwe wiel van Miss Aileen Stace van Eastbourne ..
Een andere afwijking van zijn maat kwam in 1973 toen hij werd gevraagd om een wiel te maken in eik. Hij maakte drie van deze in totaal.
Het grootste deel van de Bartlett wielen rechtstreeks werd verkocht door middel van persoonlijke opdrachten en er werden vaak wachtlijsten. Ken 25 pond ontvangen voor de eerste wiel dat hij door verschillende Arts verkocht in 1963. Hij heeft diverse workshops in Christchurch had: op een bepaald moment was hij gevestigd in het gebied waar de Christchurch Town Hall nu staat. Hij verhuisde van daar naar Strickland Street en ten slotte naar Riccarton Road.
Vanaf de vroege jaren 1970 maakte hij ook weefgetouwen, en deze werd een groter deel van zijn bedrijf dan draaiende wielen. Hij probeerde gelijke delen van het jaar besteden aan antiek restauratie, spinnewiel bouw en loom maken. (Ik ben dankbaar dat Lyndsay Fenwick voor het opstellen van deze rekening, met de hulp van Mr & Mrs Bartlett.)
en we kijken al uit naar de mooie, hele mooie zalige zonnige dagen, waar we werken en genieten combineren.... lekkere zelf gekweekte tomaten ( die echt anders smaken , dan die met water gevulde rode rapen , die je nu koopt in de winkel), nog eventjes wachten, want verleden jaar was buurman Erik zijn prachtige bijna kwijt, s'morgens helemaal zwart gevroren, ondanks dat het overdag echt lekker warm was.
En dan ... de zalige vide-greniers.....Rommelmarktjes.... en meestal vind je wel je ding... voor de prijs , die je in gedachte hebt... Het verschil tussen antiek en kitch....zie je vlug genoeg....
twee van de drie computers van de breimachines moeten gereviseerd worden... en omdat ik vorige keer serieus in de zak ben gezet..; van een toch zéér gerenomeerde zaak , betrouw ik het niet meer en ga met mijn passap spullen naar zwitserland!, we hebben het nagekeken en het zou een goeie 4 uur rijden zijn. We hebben het er voor over.. Ik weet van mijn breimaatje dat je daar goed gedient wordt !...
Ik heb me ook een wolpikker gekocht, een héél oudje, om de gewassen lokken wol terug luchtig te pikken , voor ze gekaard worden... een echte meevaller voor een prachtig en super handig ding... nieuw kosten ze in Canada tussen de 400 en de 800 dollar... ik heb er 69 euro's voor betaald... morgen nog even een héél mooi antiek spinnewiel ophalen met een dubbele vlucht, op you tube kan je ze in werking zien.... na al deze perikelen zal het terug houtbewerking worden... de luie dagen zijn dan voorbij....
Ik heb me een derde pasap 6000 aangeschaft, voor een héle schappelijke prijs.Er zit een volautomatische kleurwisselaar bij ( daar moet wel aangewerkt worden, want 1 van de houdertjes voor de schuitjes vast te zetten is weg....hij ziet er anders uit dan de andere vierkleurenwisselaars die ik al had. de computer werkt op het eerste gezicht perfekt ( nog niet aangesloten op de machine)er is een pracht van een tafel bij en een motor..... hij moet wel onderhanden genomen worden maar is belange zo vies niet als de eerste die ik gekocht heb. geen confituur, geen koeken, geen boterh ammen enzovoort in en tussen het naaldbed.
Ik ben nu voorzien op mogelijke pannes, heb dus wisselstukken genoeg.
Onze Jef is vandaag van zijn kroonjuwelen ontdaan (ballekes kwijt).... hij zag teveel af als on channulleke en Luna loops zijn. en het geeft ons ook een veiliger gevoel, ik speel wel gendarm in die moeilijke momenten, maar de weinige onbewaakte ogenblikken , jagen me de stuipen op het lijf!
De dierenarts vertelde me wel, dat het technisch niet mogelijk is, omdat Luna en schannulleke veel te klein van gestalte zijn voor de Jef. Maar toch !, ik heb hem een paar keer serieuse acrobate-toeren zien maken om toch eens te rollebollen.... het tarte alle verbeelding . en nu is dus dit gevaar voorbij, hij is nog wat grogy... maar morgen al terug de oude....
Ik ben nu een dubbel patroon onder de knie aan het proberen krijgen, dat wil dus zeggen dat ik 1 patroon over een ander zet, en de moeilijkheid die erbij komt is dat het tweede patroontje moet gespiegeld en ondersteboven moet worden gezet met drie kleuren.
Ondertussen heeft theo de nieuwe trui aan, en zie je wel stelende blikken... dus ik denk wel dat de trui bij menigeen in de smaak valt, op de mannentorso komt de trui niet zo goed tot zijn recht, omdat deze buste een slanke silhouet heeft, dus geen brede schouders en geen buikje.
Theo is van voornoemde wel voorzien, en de extra grote sjaalkraag trekt de aandacht van zijn buikje weg....en ziet hij er vele slanker uit.
Theo opperde , dat werken met lappen gebreide stof , coverlock enzoverder , ook wel goed cursusmateriaal zou zijn.....en omdat de trui in mekaar gemaasd is, zie je aan de buitenkant niets van het gelock, en aan de binnenkant is alles netjes afgewerkt.
Het gaat vele vlugger, zeker als je met polosluiting, schipperskraag,ronde hals , V-hals moet werken, zeker voor de beginnende breisters, die toch iets willen produceren , dat iets meer is dan een proeflap.... geen gezever na de minderingen aan de hals, of de splitsing van een polosluiting....Ik heb menig keer mizerie gehad met de laatste stuiptrekking als ik de tweede schouder begon te breien....
nu niets meer van dit alles... gewoon het aantal steken uitzoeken en de steekdichtheid, en aan de slag..... nadien met een eenvoudig patroon... werk je de zaak af...... en zeg nu zelf, als je een fulle-time job hebt , en meschien nog kleine kids, wat schiet er dan nog over, het steeds overnieuw moeten beginnen door iets onozel, .... je goesting gaat er van over, want je bent opdenduur, zo zenuwachtig, en zo kwaad op je machine, je vind jezelf .... ( dat mag jezelf invullen )
Ik heb de patroon op gewoon patroonpapier gemaakt , maar ga ze opnieuw maken in stevig karton.
Ik zou een foto willen zetten, maar Theo weet niet meer waar onze camera is... grrrr....
Ik heb dus in deze volgorde gewerkt, lappen gestoomd, daarna in de wasmachine gewassen,gans de nacht laten drogen, met een zelfgetekend patroon de stukken uitgesneden en daarna stuk voor stuk gelokt,Voor de maat van de kraag heb ik eerst en vooral de schouders aan mekaar gemaast ( vind ik toch mooier, ( had eerst een paar proeflappen aan mekaar gelokt) daarna een kraag gebreit, en die erin genaait; schouders opgeperst en daarna de mouwen in de armsgaten gezet,( zo krijg je een kruis) en daarna vanf de boord van de mouw, tot aan de rand van het lijf... alles nog eens mooi gestoomd en de trui mag er absoluut zijn!! Het is een juweeltje geworden. jammer dat er geen foto kan geplaatst worden, want de jaquard loopt mooi door ....
),
