als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
03-03-2012
We zijn terug in Melay
Eerst en vooral om drinken, Perier, en onze wijntjes natuurlijk, want in antwerpen was ons voorraadje nogal geslonken, elke dag 1 flesje... dus elk 2 glazen.....
We kwamen hier gisteren toe om half zeven s'avonds, en het was hier nog 11C° .
Net over de franse grens , was het al héél zonnig, vandaag heeft de zon wat moeite omdat het mistig is.
Het is door de dikke muren en de gewone ramen ( met de luiken nog dicht) binnen kouder dan buiten, maar alles is gelukkig zonder veel ongelukken ontdooit.
De courgettes die in de keuken in een bak met stro lagen om soep van te maken zijn wel zo plat als een koperen frank geworden, want ze zijn vervroren geweest.
Nu staat ons kachel vollop katoen te geven..... en ben ik vollop onze bagage aan het uitpakken....
Ik heb pickels meegebracht, want dat is iets dat ze hier niet kennen, gek , want ze houden hier enorm van zure dingen, om op sla en zo te kieperen, ik mag dit héél graag bij gebakken aardappelen, of aardappeltjes in de schil, ( al dan niet op de bbq)... allé ik ga verder doen en zoeken achter de camera en kabel om foto's over te zetten naar de pc.
Omdat het ophalen een uur verlaat is, was het ook te laat om rechtstreeks door te rijden en zijn we dus huiswaarts gekeerd met resultaat , dat we dus straks vertrekken.
Hilde stond erop dat ik het wiel eerst uitprobeerde, omdat ze ten eerste , geen kat in een zak wou verkopen, en ten tweede omdat ze het wiel , de eer wou geven dat het toekwam en het niet in een verdommenishoekje zou terecht komen.....
Hetgeen me eerst opviel was, dat het eigenlijke wiel kleiner is dan ik me voorgesteld had.
Maar het is een echt Noors !. en dat er piepkleine spoeltjes bijzitten,
Dus zogezegd, zogedaan.... eerst een keer of zowat drooggesponnen. en daarna met een pluk lontwol dat ik meegenomen had, een meter of 10 gesponnen, ik kreeg direkt de opmerking, JEZUS!!!!
"wat spin jij een dunne draad ", er zit een "Lazy-kate" bij en drie spoeltjes....
De historie van het spinnewiel is :
Het komt uit een slotklooster ergens aan de zee in Nederland, omdat er voor de zusterkes een nieuw verblijf wordt gebouwd, moeten al de spinnewielen, weefgetouwen etc. verdwijnen.
Het laatste zusterke dat nog spon is overleden; zodoende kon de zuster die zich ontfermt over de mooie doe-spulletjes, niet kon zeggen of het compleet was.... hegeen geen nieuwe bestemming krijgt, gaat naar het containerpark.... Hilde heeft niet zo een grote woning en heeft dus meegenomen wat ze dacht , er iets mee te kunnen.
Ze had voor zichzelf een mooie haspel meegenomen , en nog zowat van die hebbedingen....
IK heb voor het wieltje 65 euro betaald... het enige wat we moeten doen is 1 poot van de spinnewiel terug vastzetten met houtlijm.
ik hoop van morgen , een foto te kunnen zetten.
Omdat Hilde, nu workchops geeft in gent, in kinderboerderijen, thuis enzovoort over spinnen, vilten en ook pottenbakken.... popelt ze om bij ons in frankrijk les te komen geven terzijnertijd.
Met onze spulletjes voor onze hobby's zo te kopen, krijgen we toch wel een grote kennissenkring, die dikwijls vrienden worden.Tenzij ik bedondert ben uiteraard !!! owee dan komt er een duvel in me boven.... ik verwacht niet dat het splinternieuw is, maar dat de mankementen ,vermeld worden..... perfekt moet dan ook perfekt zijn, want meestal is de prijs er dan ook op afgestemd.
donderdag, mag ik op de middag..... gaan kijken voor iets waar ik al hééééééélllllllll..... lang van droom...een noors spinnewiel (hopelijk is het wiel héééél groot ...
Mijn nieuwsgierigheid naar de herkomst van de verschillende soorten spinnewielen ....
Met dank aan de schrijvers van het artikel... voor de liefhebbers van spinnewielen...
Kenneth Bartlett werkte professioneel als restaurateur van antiek. Hij voelde zich aangetrokken tot een geïmporteerde dubbele tabel Scandinavische spinnewiel zag hij wordt gebruikt in een Christchurch ambachtelijke winkel in 1963. Zijn eerste wiel werd gebaseerd op die ene. De afbeelding rechts laat zien (terug) een wiel gekocht bij husfliden, Bergen, Noorwegen in het begin van de jaren 1960, en (voor) een Bartlett wiel van november 1972.
Hij werd toen gevraagd door Ida Lough, een bekende tapijt wever, om wat meer wielen te maken omdat er zo weinig Nieuw-Zeeland makers op dat moment (Ashfords niet hervat spinnewiel productie tot 1965). Eerste wielen Ken's waren exacte kopieën van de ingevoerde wielen. In de loop der jaren heeft hij wijzigingen heeft aangebracht, zodat zijn wielen werd robuust en geschikt voor Nieuw-Zeeland spinners 'eisen. De twee foto's links zijn (boven) een wiel tekende hij in 1970, en (onder) een latere toont steviger constructie en een grotere pedaal.
In totaal schat hij dat hij zou er goed aan meer dan 100 wielen tussen 1963 en ongeveer 1989 hebben gemaakt toen hij met pensioen. Hij zou de onderdelen voor 12 tot 20 wielen op een moment en elkaar te verbinden. Hij probeerde zich te houden aan het hout die worden gebruikt in de Scandinavische wielen (dennen en berken) en voelde dat het equivalent hout beschikbaar is in Nieuw-Zeeland zou Douglas (Oregon) en Nieuw-Zeeland zilver beuken worden geïmporteerd. Door de vroege jaren 1970 werd hij met behulp van uitsluitend deze dakconstructie.
In 1967 werd hij gevraagd om een wiel te maken voor presentatie aan de vrouw van de gouverneur-generaal, Lady Fergusson, toen ze opende de nieuwe fabriek in Lincoln voor de Wol onderzoek van Nieuw-Zeeland organisatie. Voor deze (en een tweede alsof het voor zijn vrouw Mary) heeft hij besloten om alle Nieuw-Zeeland inheemse houtsoorten te gebruiken, te vervangen kauri voor de gebruikelijke Oregon. De foto rechts toont Lady Fergusson het ontvangen van een spinning les over haar nieuwe wiel van Miss Aileen Stace van Eastbourne ..
Een andere afwijking van zijn maat kwam in 1973 toen hij werd gevraagd om een wiel te maken in eik. Hij maakte drie van deze in totaal.
Het grootste deel van de Bartlett wielen rechtstreeks werd verkocht door middel van persoonlijke opdrachten en er werden vaak wachtlijsten. Ken 25 pond ontvangen voor de eerste wiel dat hij door verschillende Arts verkocht in 1963. Hij heeft diverse workshops in Christchurch had: op een bepaald moment was hij gevestigd in het gebied waar de Christchurch Town Hall nu staat. Hij verhuisde van daar naar Strickland Street en ten slotte naar Riccarton Road.
Vanaf de vroege jaren 1970 maakte hij ook weefgetouwen, en deze werd een groter deel van zijn bedrijf dan draaiende wielen. Hij probeerde gelijke delen van het jaar besteden aan antiek restauratie, spinnewiel bouw en loom maken. (Ik ben dankbaar dat Lyndsay Fenwick voor het opstellen van deze rekening, met de hulp van Mr & Mrs Bartlett.)
en we kijken al uit naar de mooie, hele mooie zalige zonnige dagen, waar we werken en genieten combineren.... lekkere zelf gekweekte tomaten ( die echt anders smaken , dan die met water gevulde rode rapen , die je nu koopt in de winkel), nog eventjes wachten, want verleden jaar was buurman Erik zijn prachtige bijna kwijt, s'morgens helemaal zwart gevroren, ondanks dat het overdag echt lekker warm was.
En dan ... de zalige vide-greniers.....Rommelmarktjes.... en meestal vind je wel je ding... voor de prijs , die je in gedachte hebt... Het verschil tussen antiek en kitch....zie je vlug genoeg....
twee van de drie computers van de breimachines moeten gereviseerd worden... en omdat ik vorige keer serieus in de zak ben gezet..; van een toch zéér gerenomeerde zaak , betrouw ik het niet meer en ga met mijn passap spullen naar zwitserland!, we hebben het nagekeken en het zou een goeie 4 uur rijden zijn. We hebben het er voor over.. Ik weet van mijn breimaatje dat je daar goed gedient wordt !...
Ik heb me ook een wolpikker gekocht, een héél oudje, om de gewassen lokken wol terug luchtig te pikken , voor ze gekaard worden... een echte meevaller voor een prachtig en super handig ding... nieuw kosten ze in Canada tussen de 400 en de 800 dollar... ik heb er 69 euro's voor betaald... morgen nog even een héél mooi antiek spinnewiel ophalen met een dubbele vlucht, op you tube kan je ze in werking zien.... na al deze perikelen zal het terug houtbewerking worden... de luie dagen zijn dan voorbij....
Ik heb me een derde pasap 6000 aangeschaft, voor een héle schappelijke prijs.Er zit een volautomatische kleurwisselaar bij ( daar moet wel aangewerkt worden, want 1 van de houdertjes voor de schuitjes vast te zetten is weg....hij ziet er anders uit dan de andere vierkleurenwisselaars die ik al had. de computer werkt op het eerste gezicht perfekt ( nog niet aangesloten op de machine)er is een pracht van een tafel bij en een motor..... hij moet wel onderhanden genomen worden maar is belange zo vies niet als de eerste die ik gekocht heb. geen confituur, geen koeken, geen boterh ammen enzovoort in en tussen het naaldbed.
Ik ben nu voorzien op mogelijke pannes, heb dus wisselstukken genoeg.
Onze Jef is vandaag van zijn kroonjuwelen ontdaan (ballekes kwijt).... hij zag teveel af als on channulleke en Luna loops zijn. en het geeft ons ook een veiliger gevoel, ik speel wel gendarm in die moeilijke momenten, maar de weinige onbewaakte ogenblikken , jagen me de stuipen op het lijf!
De dierenarts vertelde me wel, dat het technisch niet mogelijk is, omdat Luna en schannulleke veel te klein van gestalte zijn voor de Jef. Maar toch !, ik heb hem een paar keer serieuse acrobate-toeren zien maken om toch eens te rollebollen.... het tarte alle verbeelding . en nu is dus dit gevaar voorbij, hij is nog wat grogy... maar morgen al terug de oude....
Ik ben nu een dubbel patroon onder de knie aan het proberen krijgen, dat wil dus zeggen dat ik 1 patroon over een ander zet, en de moeilijkheid die erbij komt is dat het tweede patroontje moet gespiegeld en ondersteboven moet worden gezet met drie kleuren.
Ondertussen heeft theo de nieuwe trui aan, en zie je wel stelende blikken... dus ik denk wel dat de trui bij menigeen in de smaak valt, op de mannentorso komt de trui niet zo goed tot zijn recht, omdat deze buste een slanke silhouet heeft, dus geen brede schouders en geen buikje.
Theo is van voornoemde wel voorzien, en de extra grote sjaalkraag trekt de aandacht van zijn buikje weg....en ziet hij er vele slanker uit.
Theo opperde , dat werken met lappen gebreide stof , coverlock enzoverder , ook wel goed cursusmateriaal zou zijn.....en omdat de trui in mekaar gemaasd is, zie je aan de buitenkant niets van het gelock, en aan de binnenkant is alles netjes afgewerkt.
Het gaat vele vlugger, zeker als je met polosluiting, schipperskraag,ronde hals , V-hals moet werken, zeker voor de beginnende breisters, die toch iets willen produceren , dat iets meer is dan een proeflap.... geen gezever na de minderingen aan de hals, of de splitsing van een polosluiting....Ik heb menig keer mizerie gehad met de laatste stuiptrekking als ik de tweede schouder begon te breien....
nu niets meer van dit alles... gewoon het aantal steken uitzoeken en de steekdichtheid, en aan de slag..... nadien met een eenvoudig patroon... werk je de zaak af...... en zeg nu zelf, als je een fulle-time job hebt , en meschien nog kleine kids, wat schiet er dan nog over, het steeds overnieuw moeten beginnen door iets onozel, .... je goesting gaat er van over, want je bent opdenduur, zo zenuwachtig, en zo kwaad op je machine, je vind jezelf .... ( dat mag jezelf invullen )
Ik heb de patroon op gewoon patroonpapier gemaakt , maar ga ze opnieuw maken in stevig karton.
Ik zou een foto willen zetten, maar Theo weet niet meer waar onze camera is... grrrr....
Ik heb dus in deze volgorde gewerkt, lappen gestoomd, daarna in de wasmachine gewassen,gans de nacht laten drogen, met een zelfgetekend patroon de stukken uitgesneden en daarna stuk voor stuk gelokt,Voor de maat van de kraag heb ik eerst en vooral de schouders aan mekaar gemaast ( vind ik toch mooier, ( had eerst een paar proeflappen aan mekaar gelokt) daarna een kraag gebreit, en die erin genaait; schouders opgeperst en daarna de mouwen in de armsgaten gezet,( zo krijg je een kruis) en daarna vanf de boord van de mouw, tot aan de rand van het lijf... alles nog eens mooi gestoomd en de trui mag er absoluut zijn!! Het is een juweeltje geworden. jammer dat er geen foto kan geplaatst worden, want de jaquard loopt mooi door ....
De stukken zijn af en ik kan de trui beginnen afwerken...
Omdat het berekoud is en we eigenlijk weinig kunnen doen buiten, zijn we binnen dan maar bezig en kan ik me dus de ganse namiddag bezig houden met breien en alles wat hier mee te maken heeft...Ik heb gisteren de 2e mouw afgemaakt en s'avonds nog het patroon uitgetekend om hem verder af te werken, met de coverlock....De stukken die ik heb doordat er iets fout liep kan ik nu gebruiken om te oefenen hoe ik het beste zal locken, eerst met de schaar snijden of direct de gebreide stof fmet patroonpapier onder de locker steken en hem dan zo in model brengen... het naaigaren is serafil.... vierdraadssteek... gisteren alles al uitgedoktert qua spanning, steekgrote en steekdichtheid.....en zodra ik nu terug aan de slag ga met de mislukte stukken( draad afgebroken, of .kleur vergeten verwisselen) zal ik het vlug genoeg weten... dan nog even een sjaalkraag breien en met de tricofit afkanten( ik ben héél blij dat ik deze heb want het gepriegel van afkanten op de passap is niet echt mijn ding... dan vind ik de brothermachines toch echt veel gemakkelijker omdat je het voorbed kan laten zakken op een gemakkelijk niveau, om gemakkelijk te werken.
Onze tafel staat nu aan de venster en als we eten zien we natuurlijk de melayers voorbij lopen, half verkleumd en goed ingepakt... zwaaiend of ze komen eventjes aankloppen, of we het wel redden met deze kou.....
Is goed gekeurd en betaald.... omdat de camionette propvol zit, moeten we ze nog laten staan....
Het keukenblok wordt dus electrisch gestuurd ( op en neer, op de gewenste hoogte)
We zijn dus de laatste dagen weer serieus op pad gemoeten, en tussen deze perikelen door probeer ik toch nog een beetje te breien,want onze kleding, trekt na een paar weken serieuze smoelen, en een paar dikke truien, zijn steeds welkom.... vandaar dat ik bezig ben met jaquard tweekleurig.
1 dik draadje wit, en een samengsteld garen van twee dunnere draden, allemaal van mijn wolwinkeltje.
Het resultaat mag er zijn.... omdat ik tijdens het snuffelen voor het spinnen , andere zéér interessante artikels tegen kwam, heb ik ( wegens tijdsgebrek) me laten inspireren door een dame die een firma heeft die enkel casmhire truien breit op haar brother... ze breit ook al sinds haar zesde levensjaar, en heeft ook de breimicrobe geërfd van haar grootmoeder.
Ze breit rechte lappen ( wel met een boord opgezet) en snijd dan later , als alles gestoomd met een patroon op maat en stikt het onder de lockmachine.... het gaat heel wat vlugger , dan dat je alles op de machine doet, zoals armsgaten en halsuitsnijdingen, het grote voordeel is , als je een goed passend patroontje hebt , het altijd goed zit... en als je jaquard breit er geen gezever is met de tekening die niet meer doorloopt... ik weet wel bollebozen die super hun machine kennen zullen hier waarschijnlijk hun neus voor optrekken, maar voor mij , is deze manier op dit ogenblik het beste,ik heb de laatste tijd nog niet veel tijd gehad om op mijn passap 6000 te breien, en ben al lang blij dat ik het voor mekaar krijg( zonder teveel brokken)om siersteken te breien, en superblij dat mijn jaquard tekening klopt....
Ik heb een groot geluk , dat ik een reserve 6000 heb , want de computer van de eerste machine wou de kaarten die je zelf maakt , niet lezen.ik kreeg steeds de foutmelding 108,109 of 106
Hij is in herstelling geweest, ( maanden geleden) en het was nu pas dat ik hem voor de eerste keer kon gebruiken, het was nog steeds hetzelfde !!! grrrrrrr... ik was eigenlijk wel héél boos, ik heb er toch goed voor betaald.(dat is nu het derde ding , waar die mensen mij tuk mee hebben)
zijn er eigenlijk nog wel eerlijke handelaars?
De computer van de andere machine is eigenlijk ook aan een herstelling toe, maar daar deed de lezer het wel bij.... dus heeft Theo , die lezer in de andere computer gezet
min acht , maar het voelt alsof we in Siberie zijn.....Ondertussen zijn we druk bezig, maar meestal uitgeput door de snerpende kou, want in de schuur is geen verwarming ( wel goed om het hout dat we gebruiken als vloer te laten drogen, en al het ongedierte, vlooien, spinnen enzovoort gaat er ook zijn kaarske door uitblazen.)
S'avonds na het eten, zit ik te spinnen, en ik wordt gewaar dat de gekaarde en gekleurde wol , toch harder aanvoelt dan de gewone natuurwol.....
Ik zal maar een geheim verklappen, we moeten 1 van deze weken, ons prototype van een keuken speciaal voor minder-validen gaan keuren.... het ganse keukenblok gaat omhoog en omlaag, naargelang de behoefte van de gebruik(st)er, groot , klein, rolstoel, geen rolstoel maar mini-mens, (sorry, ik bedoel het niet kwetsend, maar ken de officiële term niet), het is voorzien van een inductie-kookplaat, een dampkap en een minder diepe gootsteen....hoe we het gaan oplossen voor de vaatwasser en koelkast, dat weet ik nog niet, ik denk dat het electrische en automatische lift-systeem dit niet kan torsen aan gewicht
enfin, alles begint vorm te krijgen...
Ik heb me al verschillende avonden suf gezocht op het internet, over recht uit de vacht spinnen(dus zonder wassen of kaarden) maar vind niets, dat me kan verder helpen, wel leuke blogs van mensen die druk bezig zijn met wol en spinnewieltjes....
Het feit dat hier nog verschillende grote schaapherders in de omgeving zitten met hun bedrijf, is natuurlijk... super !!, tegen dat we wat verder zijn , ga ik me daar toch even voorstellen, en de nodige en juiste vragen stellen )
De vloer op het eerste verdiep van de woonkamer ligt er grotendeels in, juist de schuine zijkanten nog niet omdat de electricien nog buizen moet leggen en we daarna de muren moeten isoleren en juist daarna komt de eigenlijke afwerking... mensen, wat is dat toch een mooie vloer...op de klassieke manier gelegd van vroeger, rechttoe-rechtaan, geen wildverband, omdat de planken verschillende breedtes hebben en we anders teveel verlies zouden hebben.... ik heb de kopse kanten die af en toe door de eigenlijke ( nieuwe)balken die soms iets afwijken een mm scheelden bijgeschuurd... op mijn kont met de bandschuurmachine, en waaauuuw... machtig mooi....ik weet nog niet hoe we ze gaan afwerken,verschillende forums geraadpleegd en vercheidene artikels doorlezen... pro's en contra's , logen, olie of vernissen....afwachten... tijd brengt raad.... de volgende 45m² planken liggen geschaafd te wachten op er tand en groef in te slaan...
Vandaag de tweede dag... lekker weertje .. de zon was van de partij... en stukken blauwe hemel... genieten !! , Het is héél wat anders dan opgesloten zitten met de luiken dicht tegen de koude... ondanks de dikke muren, en de houtkachel die vollop buzze staat te geven...
Onze drie kapoenen , leven zich met volle teugen uit... Luna is voor de eerste keer loops,en is eigenlijk meer een klein varkentje dan een hondje.. ze haalt streken uit... met haar zus, die een echt meisje is..zacht en lief.... en dat is natuurlijk Luna niet ontgaan, ze liggen voortdurend in de clinch, omdat luna steeds de lekkere beetje probeert af te pikken ... ( hetgeen meestal lukt, onder groot protest van schannulleke) die dat vlugge ding niet baas kan... als het echt te gortig wordt , begint onze jef, te grommen en stopt dat ruziegedoe op staande voet....( alé , toch voor een half uurtje)
Ze hebben ook een nieuw aardigheidje... omdat ik s'avonds , net voor het slapengaan, een tas warme melk drink als slaapmuts( oude remedie van mijn grootmoederke) willen ze nu ook alle drie melk... en niet gewoon in hun drinkbakje , maar in een koffietas.... dus heb ik drie koffietassen voor deze escapade gereserveerd.... ze staan dan alle drie op een rijtje... hun melk leeg te sloeberen en gaan dan aan de deur staan om te gaan slapen... echt een koddig gezicht.
Ik heb ook mijn spinnewieltje van de slaapkamer gehaald en ben begonnen om de laatste pak schapelontwol op te spinnen, als die getwijnd is, ga ik proberen ( want ik heb dit nog nooit gedaan) recht uit de vacht te spinnen, ik heb in antwerpen, nog grote zakken lamswol staan die echt door een kenner (qua spinnen) is uitgezocht.Ik heb wel een electrische kaardemolen, maar tijd hiervoor is er niet.
Morgen staat er raqlet op het menu, pelle-petatten, met raqlet, en alle soorten ham, salamie, augurkjes in het zuur....enzovoort....
Vorige nacht... weer een heftige storm moeten ondergaan
Het is hier nu al een ganse week met kleine zonnige tussenpozen aan het regenen dat het giet... gelukkig moeten we niet buiten werken... Theo is hout aan het slaan voor het vakantiehuis.... de 3e keer 35m²,en ik ben vollop foto's aan het maken die moeten dienen als bewijsstukken , ( de advocaat die we in de arm hebben genomen, heeft daar naar gevraagd) ook nog wat geloop gehad om het proces-verbaal op te halen dat opgemaakt is door de gendarmerie hier in frankrijk...Het rechtsysteem in frankrijk zit anders in mekaar dan bij ons in België. Als er bij ons een proces-verbaal wordt opgemaakt, krijg je als slachtoffer, een dubbel... hier krijg je niets anders in handen dan een formulier waar de nummer ( referentie) van het proces-verbaal opstaat en het adres waar je advocaat die je vertegenwoordigt het kan bekomen. Verder niet veel uitgevoerd, dan aan mijn antieke bed geprutst om alles zo mooi mogelijk te maken, en idd. je herkent het niet meer terug, de gobelinstof ( bed is immers gecapitoneerd) is terug helder... zonder bruine schijn. en de mooie massieve houten omlijsting van het bed , waar de stof mooi invalt fonkelt terug als een diamantje.... het heeft wel de nodige wrijfwerken gekost, en telkens zag ik nog wel iets.... maar nu is het echt... super-mooi
Toen ik de meterstanden van electriciteit en gas moest gaan opschrijven in de kelder..... heb ik me toch wel voorgenomen om eens te gaan rommelen in het stuk waar Theo zijn heiligdom heeft.... vreselijk volgestouwd met breimachines en wisselstukken voor die machines.... omdat we nu op een volledig ander vlak bezig zijn wordt hier niet veel meer gedaan..... zonde..... ik denk vier of vijf groene passaps gelijk nieuw, een paar roze, een stuk of drie blauwe, berninas, empisals en brothers zowat alle kleuren van de regenboog, draadgeleider afstrijksledes voor onder en-of bovenbed..... doosjes met alle hulpnaalden voor alle merken..... pffff... menig machinebreister zou hier haar hartje ophalen.... ik zie wel wat ik er mee ga doen.... theo zegt dat wordt niet slecht en als het in frankrijk klaar is kan je terug je hartje ophalen... breien, restaureren, en doorverkopen aan sappige , niet dure prijsjes..... of wat het gek der voor geeft( natuurlijk in het resonabele) enfin ik serieus aan zijn oren getrokken, dat het toch wat beter op orde moet worden gelegd.....
Deze avond.... gezelllig met ons tweetjes.... morgen gans de dag opa gaan verwennen... met lekker eten.... en 2e kerst wil ik onze buur eens lekker in de bloemetjes zetten.... voor zijn hulp....die we al gekregen hebben...... vanavond, een simpele entrecote, met frietjes en groenten, morgen, eerst aurora-soep, chateau-briand, met groentenkrans en gefrituurde aardappelgerechtjes, pomme duchesse, frietjes en aardappelbollekes, en daarna chocolademousse..... natuurlijk overgoten met de nodige wijntjes.... voor 2e kerst.... goulasch ( eigen recept) en daarna.... lekker bijkletsen met een natje en een droogje.
De goulach is ontstaan in Hongarije... natuurlijk hebben de omliggende buurlanden hun eigen variant op deze stoofschotel , net zoals bij ons, stoofvlees, waterzooi enzovoort... Deze rundvlees-stoofschotel, is door door hongaarse herders in zwang gebracht, om de zieke en zwakke dieren, toch nog een bestemming te geven, ze sneden de geslachte ( zieke of zwakke) dieren aan stukken ( teerlingen) met ziektekiemen en al... en maakte er dus een stoofschotel van... doordat het vlees erg gelatineus is ( na een stooftijd van minstens 3 uur) heb je eigenlijk geen meelspijzen nodig om de saus te binden..... je kan natuurlijk als je dit nodig vind de saus binden met maizena, of een snede brood ( die je van in het begin op de stoofpot bereiding legt) laten indikken... ik houd me eraan, om alles zachtjes te laten sudderen tot het vlees bijna uit mekaar valt en de groenten eigenlijk bijna een dikke hutsepot zijn geworden.... het is gewoon hemels.... mijn variant is wel vele pikanter dan de klassieke bereiding, door de zoete paprika, te vervangen door "hete" wat heb je zoal nodig gepelde tomaten, 3 of vier paprika's, en een paar van die kleine rode ' verry hot"... een bakje spekjes..... een laurierblad, een paar teentjes knoflook gesneden , een halve fles wijn, een doos champignons, bij voorkeur, kastanjechampignons.... kleine uitjes, of een paar grof gesneden gewone ui... marjolein en tijm ( maar je kan ook provencaalse kruiden gebruiken, soms doe ik er ook nog princesseboontjes bij... naargelang goesting , en voorraad. gewoon het vlees eventjes aanbraden in een grote pan, in de kookpan laat ik ui,spek en look ( gesneden) uitzweten,doe er dan het gebruinde vlees bij, de gepelde tomaten, alle groenten , de wijn, kruiden, gewoon alles behalve de paddestoeltjes, omdat die taai worden als je ze lang laat meekoken, die voeg je toe als je de zaak opwarmt, of het laatste kwartier voor het serveren.... je kan dit gerecht opdienen met friet,gebakken aardappelen, rijst, gekookte tarwe, deegwaren, of gewoon een grove boterham, drank een goeie frisse pint, of een lekker wijntje...
toen ik nog echt een jong mens was met een gezinneke dat nog in volle opgroei was, had ik erg veel plezier in deze dagen, ik kon werkelijk een gans jaar....zoeken naar geschenkjes die bij iedereen paste, of te pas kwam... voor mijn grootmoeder, was dit meestal iets om te breien ( met naalden) of iets om te snoepen (speciaal voor diabetes) voor mijn onderbuurvrouwke die héél erg klein was en mager die niet echt mooie passende kleding vond volgens haar leeftijd, ze droeg meestal redelijk neutrale truitjes voor kinders van een jaar of 10 of op maat gemaakte kleding, maar door de kostelijke prijs, erg ouderwets... breide ik altijd een trui of twee met mooie kabels of een noors patroontje waarvan de tekening, niet te groot uitviel, de kinders kregen een enveloppe met geld, onder voorwaarde dat ze daar kleding van kochte tijdens de solden een goeie week later, de andere vrienden , daar hield ik rekening met hun hobby's, enzovoort......Gans de week voor kerst , was ik al druk in de weer met koken , en aanslepen van de nodige produkten om het een geslaagde feestdis op tafel te zetten.... de grote kloostertafel die was volledig volzet.... en het huis geurde naar den en flikkerde als diamant door al de kerstballen, slingers glitters en bling,bling Op een gegeven dag... kiest mijn dochter ervoor om het huis te verlaten en te gaan samen wonen met een albanees... moslim... triestig.... van dag op dag zijn we dus aan de kant gezet zoals een oude paar schoenen die je afdankt.... niets was nog goed! en kerst , dat was iets katholiek, daar wou ze niets meer mee te maken hebben, enkel haar dikke spaarboek.... en weg was ze... ze is getrouwd( uiteraard enkel voor de wet) zonder ons op de hoogte brengen.... Maanden later zag ik haar hoogzwanger terug, dik in de miserie.... geen geld meer, ze moest uit haar studio ( wegens overlast en wanbetaling) en ze had nog niets voor de baby , die de maand nadien zou geboren worden.... ik heb haar toen er helemaal bovenop geholpen.... heb al de toestanden met de moslimbrothers ondergaan..... ook het feit dat een vrouw... geen rechten heeft... enzovoort... maar toch er was iets kapot, de vroegere innige moeder -dochter relatie was er niet meer, de onbevangen sfeer was weg, en telkens ze was geweest miste ik wel wat een paar badhandoeken, nieuwe lingerie, die ik in mijn badkamerkast lades lag, telkens wel iets..... Ze begon te liegen, héél gerafineerd uit de hoek komen om iets te bekomen , waarvan ze niet zeker was of ik anders wel zou toehappen. enfin het was niet echt je , van het. Mijn kleindochter werd geboren, en de eerste maanden , was een droom voor mij, mijn eerste kleinkindje... ik droeg de baby op handen, en heb genoten van elke minuut, tot.... het kind als chantage gebruikt werd, als ik dit niet gaf ( meestal geld) of dat niet deed( meestal zijn talrijke fam.opvangen) dan mocht ik het kleintje niet meer zien.. in de week dat mijn vorige vriend is overleden.... zijn ze komen aankloppen dat vanaf toen, haar man Hibrahim de baas zou zijn, want een vrouw , die had niets in te brengen. kiezen of delen, toestemmen of adieu ... kleine meid..... ik moest op een seconde beslissen, en heb besloten om me niet te laten chanteren..... En was die week alles kwijt, partner, dochter, en kleindochter.... Het feit, dat ik dan vijf jaar moederziel alléén de feesten heb moeten ondergaan..... Heb ik gezworen om nooit nog echt te vieren, al dat opgeklopt gedoe.... zogezegde vriendschappen en zeemzoet gezwets... het hoeft voor mij niet meer, toch hou ik nog altijd rekening met mensen die er zo erg onder lijden, omdat ze onlangs een partner kwijt zijn geraakt, of toch al zolang alléén zijn...... met kerstavond ga ik dus op verplaatsing koken.... zonder toeters en bellen....Gewoon gezellig samen iets eten en de gezellige kerst, samen ondergaan. Niettegenstaande, wens ik iedereen, die veel plezier beleeft aan deze tijd, een wondermooie kerst, en als je moet rijden ( dat zal wel , want ze zullen waarschijnlijk staken) wees voorzichtig !
