als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
08-06-2012
Bijna op weg....
Ik denk dat het weer hetzelfde zal zijn in Belgie als hier,het heeft hier serieus gespookt vorige namiddag en avond.....Gisterenavond toch nog wat gesponnen ( dat was de laatste weken, niet het geval , wegens te moe en mijn armen en benen deden veel te veel pijn)... Ik hoop dat die aannemer die ons bedrogen heeft zijn straf niet ontloopt he, zoveel extra werk in onze nek geduwt ( tenslotte hadden wij op minimum 2 mensen meer gerekent voor het zware werk) maar goed, bleiren en kwaad zijn helpt niets aan de situatie.... en ik ben er zeker van dat we het met veel vertraging wel klaar krijgen.... ik schat dus een maand per kamer, en voor de badkamers en keukens reken ik een paar weken meer. Deze Nacht waren ons zwaluwen weer allebei op post... met resultaat dat ze soms ruzie maken om op het zelfde hoekje van het raam te zitten, en worden we dus wakker gemaakt , dat is natuurlijk wel minder..... Straks de camionet inladen, zorgen dat we niets vergeten zijn.... en huppekee op weg.....
Alles is gestofzuigd( ik heb weer alle spinnekoppen en webben opgezogen, ( tegen dat we terug komen zal het wel weer van datte zijn , maar goed, ik heb niet graag de naam van viezerik)... alle vuile werkbroeken , sweaters, t-chirts enzovoort liggen klaar om in de laatste was gedraait en gedroogt te worden..... en dan naar de winkel onze voorraad gaan aanvullen, het eten voor mijn kleine kameraadjes was eigenlijk zo goed als op.... en ondanks dat dit top-merk overal te krijgen is in Europa, scheelt het meer dan drie euro op een pak tegen in de makro in Belgie en dan nog zonder btw.Ook onze voorraad vlees aangevuld, spare-ribs, vers spek , kippekontjes ( zegt theo maar het zijn dijen, en vleugeltjes) en filet-korteletjes... want ik hoop dat we binnen kort met onze vrienden eens een grote bbq kunnen houden.... ofwel een Vlaamse avond, met stoofvlees en frietjes ( ik ben trouwens nu ook stoofvlees aan het maken voor morgenavond) Hubert maakt frietjes tegen dat we thuiskomen, en ik zorg dat er lekker stoofvlees op tafel kan gezet worden ( enkel opwarmen in mijn gietijzeren castrol) Nu is het hier ferm aan het onweren, onze Jef weet niet waar gekropen, hij hangt steeds rond mij, omdat ik hem eens uit een hele zware hagelbui heb gehaalt in Malmedy ( midden in de zomer hagelballen zo groot als tennisballen ) en sindsdien is hij doodsbang als het onweert... hij breekt het kot af om bij mij te kunnen zijn, zijn redder in nood. Vanavond de kippebillen opeten ,( left-over van gisteravond) met chinese wokgroentjes en rijst, die Theo gaat klaarmaken, als aperitiefhapje... kroepoek met sambal... lekker pittig ..en natuurlijk ons natje.
Voor we beginnen aan onze huishoudelijke perikelen...
opruimen.... van onze ravage( het is tenslotte kiezen of delen) en voor ons is nu het belangrijkste dat onze bouwplannen af geraken..... en als het goed weer is leven we meer buiten dan binnen... en zoals steeds nog eens voor we beginnen aan de dagtaak die gepland is... den overkant gaan bezoeken... wij koesteren onze droom... dus ook onze huizen.... dit wordt dus onze volgende opdracht.... van deze afbraak... een leef/slaapkamer maken, al naargelang de behoefte van de toekomstige logé's
en zoals beloofd... heb ik foto's gemaakt, ik hoop dat ze duidelijk zijn, want ik heb geprobeerd om ze onverkleind op mijn blog te zetten maar het lukt niet zo goed.
Voila,alles staat klaar om in de tweede kamer te beginnen...
alles netjes op een andere plaats gestokeerd, de rommel die nog op de vloer lag, in stortzakken geschept.... want morgen is het in ons woonhuis algemene schoonmaak....begrijpe wie begrijpen wil.... Nog even naar onze advocaat in Antwerpen getelefoneerd om afspraken te maken. en dan begonnen aan ons avondeten... het is hier niets aangenaam het is buiten warmer, dan binnen, en ik hoop dat ik niet vergeet van mijn camera mee naar de slaapkamer te nemen... om foto's te nemen van onze gevleugelde kamergenootjes.... in het begin kwamen ze ons wakker maken , maar zitten ze steevast als we gaan slapen op hun plekje braaf te wachten, s'morgens zijn het kleine duvels want eens het licht is zouden ze willen dat iedereen direkt aan de slag gaat en dat is toch wel erg vroeg als je gans de dag ervoor buzze hebt gegeven... Maar goed wij genieten van die luxe... blijkbaar snappen ze , dat wij niet de mensen zijn die vogeltjes persé in een kooi willen stoppen.Wij kunnen ook genieten van dieren in vrijheid... Onze badkamer/bergruimte voor onze kleinoden die we op onze strooptochten bij mekaar verzamelen, begint stillekes aan ook vol te staan..... ik moet zeker nog twee kleerkasten bij mekaar sprokkelen en véééél stoelen.... het beddegoed, ga ik natuurlijk allemaal nieuw kopen, en heb een prima adres in Engeland gevonden, die opsturen... ik ben stapelgek op engels borduurwerk op lakens, ook Laura Aschley vind ik de max, maar is nogal prijzig.... Ik denk wel dat de combinatie van de meubels die ik al verzamelt heb erg goed bij mekaar zullen passen.... De gordijnen ga ik in België kopen, en de draperie's waarschijnlijk op de rol in de west-vlaanders recht van de fabriek waar ik ook dikwijls ( t'is te zeggen als ik stoelen of zeteltjes moet overtrekken) mijn linnen stoffen koop ,want dat is allemaal serieuse kwaliteit, en het meeste verschepen ze naar Amerika....De andere stoeltjes en zeteltjes toestanden koop ik in een groothandel in het Mechelse... ook de siernagels ,koperen veren, paardenhaar, en zeegras.... In het begin had ik doordat ik nogal veel stoeltjes gerestaureerd had er teveel , nu heb ik natuurlijk veel te weinig, want een mooie uitgewerkte eiken stoel met de zitting en de rug mooi opgemaakt al dan niet met een moderne stof fleurt een héle kamer op en is dus echt een blikvanger... ik ben al verschillende keren gevraagd geweest om mijn William|&Mary stoel te verkopen ( de hele oude met rode gestreepte tinten, die nu in de gang staat in Antwerpen).... Maar een stoel op de ambachtelijke manier opgemaakt is duur, niet alléén qua werkuren tijdrovend maar ook qua materialen... dus voor een almoes doe ik niets weg ( eerlijk gezegd dan stook ik het nog liever op in mijn houtkachel )Wie iets degelijks , mooi en van waarde wil, moet er dan ook voor betalen en anders het zelf leren, of afblijven..
Wat een moed van die moeder... en wat voor een karakter haar zoons hebben ... op de link klikken en kijken( er zullen zeker en vast wel emotie's loskomen....)
In de vroege morgen, was het al ambras in het huishouden van onze gevleugelde vriendjes,ik denk dat het nog geen vijf uur was, dat ze al vollop aan het kwetteren waren, om een beetje nadien weg te vliegen, en een half uurtje later waren ze daar weer terug..... en hebben ze nog tot een uur of half zeven op het raam gezeten.....Als ik het niet vergeet ga ik mijn camera mee naar boven nemen en proberen om foto's te maken . Vandaag dus naar chaumont en hetgeen Luc me schrijft is inderdaad zo, het is een prachtige stad.. met echt nog héle mooie oude huizen.. alléén je kan er je auto niet kwijt.... Gisterenavond.... was het voor ons echt fris, enkel op de hoek van ons huis( waar we bezig zijn) was er nog een lekker zonnig plekje en hebben we daar dan met een stoeltje nog wat gezeten tot het eten klaar was... met een glas Kir ( natuurlijk zelf samengesteld) .Iedereen die voorbij fietst, rijd of wandelt, zwaait uitbundig met de mededeling, overschot van gelijk dat jullie een beetje genieten, zo hard werken dat jullie doen..... Ook de mensen die het een beetje lieten afweten van spreken (door roddels, maar die zijn door andere mensen blijkbaar goed ingelicht, hoe de vork in de steel zit) zijn terug vollop van de partij om een praatje te slaan en dat is natuurlijk héél fijn. Het was al een tijdje geleden dat ik nog stoofvlees had klaargemaakt en we hebben ons eigenlijk een beetje over-eten.... Theo is redelijk kort daarna gaan slapen, en toen ik een half uurtje ofzo daarna boven kwam lag hij al te slapen.... Misses en mister zwaluw waren toen ook al op post. Zo mijn koffiemachien heeft zijn werk gedaan en nu een lekker bakje troost,om daarna een klein beetje zaken opruimen ( en nog wat kristal naar boven te zetten, dat ik afgewassen heb, het zou zonde zijn moest dit sneuvelen)die ik zondag gekocht heb, om onze vakantiewoning te versieren als het zover is .
En weeral mijn beste frans boven gehaalt om een brief te schrijven naar de magistraat... om nog eens een papier op te halen; al die speciale franse termen... ik vind het al moeilijk om sommige toestanden in het frans te vertellen, maar schrijven is nog wat anders...enfin het ziet er deftig uit, en ik hoop dat ik morgen aan het laatste bewijsstuk geraak...Ik ben zoals een Nederlandse dame me een paar weken geleden heeft gezegt... een pit-bulle... ik ben een doodbraaf mens, maar stamp niet tegen mijn schenen, ( den eerste keer zal ik het vergeven, een tweede keer wordt je verwittigd en de derde keer wordt het een gulden-sporenslag) ik geef niet op ... tot ik heb ,wat ik hebben wil... de smeerlap die me koeioneert zijn vel.... als het moet met bloed zweet en tranen, maar ik geef niet op... dus morgen naar Chaumont... paleis van justitie! Nu stoofvlees met frietjes, een heerlijk wijntje, en al de bloemen bewonderen die ik van verschillende buurtjes heb gekregen.
De grote plaats wordt dus in twee gesplitst... en de eerste is op de vloer na klaar.... De foto's laten gewoon de technische kanten zien van ons werk, er moet uiteraard nog een douglas vloer in en de vensterbanken ... liggen ook nog niet op hun plaats.... het was niet mijn bedoelling om een sfeerbeeld te maken, want dat kan nog niet.... maar iedereen staat verstelt van de metamorfose..... de dochter van de vroeger eigenares... komt dikwijls een kijkje nemen, en vind het echt het einde.... De scheuren die je ziet in de balken zijn niet een tekortkoming van ons werk maar die zijn dus door de ouderdom van de ( nieuwe)balken ... en hout werkt nog na, dus toen de balken lagen te rijpen op het terein van de zagerij zijn die er zo ingekomen.,het geeft net dat tikje meer aan een slaapkamer in een oud gebouw.
Robert,wou ons trakteren op een pizza, die zou aan de fontein komen, ( dus pizzaboer met camionette) helaas die kwam niet opdagen. Toch een hele fijne avond gehad,en over van alles in de streek gebabbelt, ook over verbouwen enzovoort... Elliot zijn boezemvriend had een jong katje gevonden een beeld van een diertje....en gaat het thuis houden... er lopen er nog schijnbaar rond... Omdat ik Robert beloofd had van een foto te maken.... had ik mijn camera bij en ik vind hem bijzonder goed geslaagd
, Hier is het echt niet zo erg.... om half zes is het hier een paar druppels beginnen regenen, vanuit het raam ( aan de pc) zie ik dat de zon alweer door de wolken komt kijken, alhoewel het gans de dag zwaar betrokken is geweest.... en het heugelijke feit is; mijn muren zijn volgens mij klaar... vanavond zijn we bij 1 van onze maatjes uitgenodigt..... ( tof.... dat het niet altijd op hetzelfde adres is.)... hoe arm, of hoe rijk ..... zij nodigen terug uit..... en geen tijd, telt niet.... Ik heb het al anders geweten, zelfs mijn vuile keuken en dito menage.(volgens dit koppel nota bene).. belette niet om ongeinviteerd aan tafel te schuiven ( inclusief hun logé's ).De 2 keren dat de man van dit bewuste koppel ons terug wou vragen liep uit , op een kwak muffe chips en de tweede keer met de deur op mijn neus te kletsen, wie er een lesje kreeg blijft nog de vraag,( wij die niet welkom waren, of hij... dat zij de baas is.... ) Bij de tweede keer heb ik gezworen, dat ik geen voet meer op dit erf zou zetten, en het een hele dure beslissing van haar.... want zulke mensen bewijs ik geen diensten meer... zelfs niet betaald... Maar goed... dit terzijde mensen amuzeer jullie... wij gaan dat ook doen.
Om elf uur zijn we vertrokken, vroeg genoeg om toch geen goesting te krijgen in de verfborstel, maar ech het zou niet gekund hebben, mijn handen doen nu pijn maar zijn niet meer verkrampt.. Eerst en vooral voorbij de vide-grenier gereden er was niet veel volk en het regende pijpestelen, we hadden wel ons botten bij, maar Theo zag het niet echt zitten... dan afgesproken om zo maar te gaan rijden langs wegen die we soms passeren, maar nooit inslaan, en we hebben prachtige dorpkses gezien, echt heel dicht tegen Melay aan.... 10 kl verder zijn er soms antique sprookjes dorpen ...Omdat onze beer begon te grommen en het over was gegaan met regenen... zijn we dan eerst terug naar St-Marcelin gereden en daar dan een broodje met spek van de bbq gaan eten, en hebben onze kennissen ons ook gezien. Er waren weinig standhouders, en nog minder volk niet echt interesant. Een paar bekenden van het dorp stonden daar ook , eventjes gebabbelt... en dan terug de bus in. we zijn naar Emaus getrokken in Foulin... en heb daar een prachtig antiek bed gekocht helemaal uitgewerkt ( ik heb zo al een kleerkast boven staan) en een antiek ijzeren bed met koper versierd Ook nog een prachtig kleerkastje in wortelhout met geslepen spiegels en aan de hoeken bovenaan en de napoleonshoed (dus de kop) ook een groot versiersel in koper.... nog wat schilderijtjes, kristal, en aardewerk... Het enige jammere is dat het personeel , soms meer dan 1 vijs mankeert , of dat er geen hoeken niet meer aan zijn, je moet alles dubbel controlleren.. maar goed... we zijn thuis geraakt hopelijk is alles nog gaaf... ( we konden niet uitladen door een ferme plensbui) en nu lekker eten , want ondertussen is dat spek natuurlijk al lang verteerd.
Groenten uit eigen tuin vind ik de max, maar de biologische groenten die je koopt op de markt of in de winkels vind ik onzin... dit artikel ... bewijst sommige hun gedrag, ( aan de lijve ondervonden )
Biologische groenten eten maakt pretentieus
1 juni
2012 -
Als je een gezellig etentje met vrienden wilt, schotel je ze
best geen biologische groenten voor. Uit een Amerikaanse studie blijkt namelijk
dat mensen zich na het eten van biologische groenten 'pretentieus'
gedragen.
"Het viel me op dat veel biologische producten verkocht worden
onder moraliserende titels, zoals 'Eerlijke thee'. Ik vroeg me dan ook af of
mensen die biologische producten eten net meer of minder onbaatzuchtig zijn",
vertelt onderzoekster Kendall Eskine.
Uit het onderzoek bleek dat mensen zich na het eten van
biologische groenten voelen alsof ze een goede daad begaan hebben, wat zou
aanzetten tot onetisch gedrag. "Kwalificaties zoals 'ecologisch' en 'duurzaam'
leiden tot zelfgenoegzaam en moraliserend gedrag", legt Eskine uit.
Voor 1 keertje heeft het weerbericht het bij het goeie eind....
,het regent al een halve nacht...... Ik zou zo graag daar de vide grenier gegaan zijn.... maar met regenweer is dit niet echt alles.... en het is 1 van de enige vide greniers waar je inkom moet betalen , omdat ze op een domein staat (ze zeggen chateau, maar eigenlijk is het meer een manoir, of in het engels een Manor... dus landhuis)Meschien dat we dan eens naar Emaus gaan ik weet het nog niet... in elk geval zou ik eens van mijn verfpotten wegmoeten... Zolang er werk is en de verfpotten staan in mijn bereik.. begin ik steeds opnieuw, en mijn handen, ellebogen en rug zijn aan een dag congé toe, ik kan nauwelijks mijn vingers bewegen om te typen.
Gisteren nog wat nagekeuveld over het bezoek van die plaquist, het doet toch deugd als je werk goed bevonden wordt door iemand die er echt verstand van heeft... Die zegde ook dat de franse methode niet meer bestaat uit filler en dan finischer, maar gewoon twee lagen filler en dan gelijkschuren.... En dat er op geen uurtje plamuren gekeken is, langs de randen van de balken, een gewone gyproc-plavond, is dus 1 groot vlak, nu is dit vlak natuurlijk telkens in stukken gesneden door de balken en zijn er ontelbare zijkanten die moeten afgewerkt worden... Als je dit moet laten doen is dit een zéér kostbare zaak. De lambrizering van de gang is ondertussen ook een feit....en ik heb gevraagd aan Theo om de scheidingswand voor de gang nog niet te plaatsen, omdat ik anders omkom van het stof als ik daar dan de gyproc moet schuren....(aan de kant van de gebuur) liefs zoveel mogelijk licht en lucht....Ik heb Theo ook al voorgesteld om op zijn eentje eens te gaan vissen , maar ik krijg hem met geen stokken van achter mijn gat .... 24 op 24 hangen we bij mekaar, ik ben bang dat het op den duur zou beginnen vervelen, hij loopt absoluut niet in mijn weg, het stoort mij absoluut niet, maar ik zou het voor hem zelf doen... hij zegt dat hij daar geen behoefte aan heeft en het liefst altijd bij mij is. Hij kan me niet missen, wij zijn blijkbaar na al die jaren nog niet uitgepraat... en mekaar nog niet beu gekeken... hij zegt dat alles anders is , dan bij zijn vorige relatie... daar ging hij voortdurend op de vlucht... voor de eisen, comando's en woordenwisselingen... en dat hij geniet van elke seconde dat we tesamen zijn... dat hij ondanks het zwaar en hard werken super-gelukkig is.... Hij heeft alles samengevat onder " ik heb nu een vrouw en geen comandant, waar ik niets anders moet doen dan naar haar pijpen dansen, en het nooit genoeg is..... het is voor mij alle dagen een groot feest, dus mijne lieve schat , niet beginnen zeuren om me buiten te krijgen ."
Mijn handen staan naar de verfborstel, ik wou eigelijk alles met de compressor spuiten, maar dan heb ik meer afplakwerk , dan dat nu het hele gebeuren duurt... en omdat ik de spleten die tussen de planken zitten (doelbewust gedaan) zou ik die meschien kwijt zijn omdat ze dan vol met verf zouden zitten... Ik heb de contrastmuur ook geverfd.... en het valt echt niet 100 maar 1000 procent mee... ik heb dus decoverf van de Keyn gebruikt en de kleur zelf aangemaakt met zo een tube kleur uiteraard ook van hetzelfde merk... een lichte taupe kleur... met al de rest in het wit... magnifiek....Al een paar dagen komt er steevast een camionette met plaqiesten voorbij ( die zullen ergens aan een huis bezig zijn... ( plaquist is dus bezetten/stucken) Vandaag kon hij hem niet houden, ik denk de patroon zelf... hij kwam eens kijken.... handje schudden en roef ...naar het plavond en de gyproc-muur.... vrij vertaald is er gezegd, diegene die dit heeft gedaan, mag op slag bij ons beginnen tegen een héél goed uurloon... ik heb wijselijk gezwegen...maar ik voelde me van fierheid een meter groeien, nadien is die mens nog eens verder gaan neuzen... en zegt veel werk , maar, zoals jullie het afwerken... chapeau .. het zal echt prachtig zijn... wij zijn dat van buitenlanders niet gewoon, meestal wordt er met goedkope rommel iets in mekaar geflanst... en dat was het dan, maar dit is echt proffesioneel aangepakt... enfin, ik weet wel met azijn vang je geen vliegen... maar ik denk wel dat hij eerlijk zijn mening gaf... Mijn vingers zitten nog vol verf, die ga ik er lekker onder een deugdoende douche afschuren en mij in grande tenue zetten/ pyjama/kamerjas... geflankeerd van een lekker bruisje
ondanks dat ze vollop slecht weer hadden voorspelt
De laatste drie dagen ,zijn er enkel gisteren een paar druppels gevallen rond de middag, en is de zon weeral vollop van de partij... Voor morgen voorspelt het weerbericht..... slecht weer (regen) dus ik hoop uit de grond van mijn hart dat ze er weer grandioos neffen zitten....Op het programma staat vandaag natuurlijk weer verven ... als je nu de kamer binnen komt moet je een zonnebril opzetten, door al het wit dat op de muren en het plavond is gezet..... vandaag ga ik nadat ik de eerst aangrenzende muur verder heb afgewerk, de contrastmuur schilderen om het een beetje te breken, het zal natuurlijk nog anders worden als we er de donkere meubeltjes inzetten, en er gordijnen en draperie's hangen... ook de douglas vloer zal nog een groot verschil maken , maar die kan helaas maar geplaatst worden als de twee eerste kamers klaar zijn... omdat we nog teveel met meubels moet sleuren van hot naar her.... nog even mijn oplader voor de camera-batterij opduikelen, want ik heb Robert beloofd om foto's van hem te maken, en belofte maakt schuld... Theo zegt , dat er meer van die typekes rondlopen in de Dordogne..... Veel mensen in Melay , schamen zich voor Robert, maar samen met nog een paar andere exentrieke mensen, maken zij dus het verschil en geeft het een speciale charme van een klein frans dorp..... Zo dat was het.... ik ga mijn dagtaak volbrengen.... werk ze, geniet,... van een fijne zaterdag
Mijn schilderwerken nemen serieuse vormen aan..... het ziet er allemaal smetteloos wit uit ....ik heb wel nog geen contrastkleur op de gyprocwand gezet... dat moet nog komen.... Om half zes heb ik de verfpot gelaten voor wat hij was... nog even mijn kunsten bewondert en gezien dat het goed was . Daarna een paar korteletten uit de diepvries opgeduikelt , ontdooit en gebakken, en daarna gestoofd met een paar reuze ajuinen een klad mosterd en een laurierbladje, op de methode Myriam , a facon op zijn konijns....vreselijk eenvoudig en dodelijk lekker... met brood, petatten, of friet..... en daarna doorgezakt met bubels ... allé 1 glaasje en daarna kwam 1 van ons maatjes langs met een reuzachtige wortel peterselie... ik moet die planten en binnen kort heb ik dan een prachtig perk peterselie... Het is een héél klein manneke , ze noemen hem hier in het dorp "petite homme" maar eigenlijk heet hij Robert..... een under-dog..... hij heeft blijkbaar hele grote schrik van water, zeep en een scheermes.... hij ziet er niet uit, maar een hart van goud, werkt als een paard ( t'is ne fransman... dus een frans paard... dat is niet vlaams,lentemant , ca-va !) maar het werk dat moet gebeuren is op tijd en stond klaar voor een billijke prijs. Iedereen vraagt hem om te werken, maar verder wordt hij gemeden als de pest, want hij stinkt naar werkmens , die zich niet wast als we onder onze paraplu zitten met een wijntje mag hij gerust mee aanschuiven... en er eentje meedrinken... (meestal worden het er meerdere )en die mens is dan zo blij als een kind als hij naar zijn huis terug gaat.... Hij zegt jullie huis wordt een grande chateau..... en er zijn er die jaloers zijn, op jullie werklust en wat jullie allemaal kunnen. Goed de avond is weer zalig geweest, ik heb net een lekkere douche genomen... ik ben voldaan, heb hartelijk moeten lachen om Robert en ook om Theo zijn franse uitlatingen... Ik beloof van foto's te plaatsen van Robert... en ik zou niet graag hier kwetsende opmerkingen over lezen... mijn levensvizie is, leef zodat je gelukkig bent of wordt.... en ik vraag me dikwijls af waarom sommige mensen op sommige toestanden anders reageren dan "normaal", meschien is hij ooit bijna eens verdronken, heeft hij iemand zien verdrinken, of gewoon een protest tegen de mensen die hem uitscholden voor :petite homme " wie weet, het fijne van de zaak zal je niet weten, als Robert het niet verteld
vier muren en een dak... waaronder veel verrot hout( balken planken , en vochtige vieze muren... geen of rotte ramen en deuren)
, Hier is het echt niet zo erg.... om half zes is het hier een paar druppels beginnen regenen, vanuit het raam ( aan de pc) zie ik dat de zon alweer door de wolken komt kijken, alhoewel het gans de dag zwaar betrokken is geweest.... en het heugelijke feit is; mijn muren zijn volgens mij klaar... vanavond zijn we bij 1 van onze maatjes uitgenodigt..... ( tof.... dat het niet altijd op hetzelfde adres is.)... hoe arm, of hoe rijk ..... zij nodigen terug uit..... en geen tijd, telt niet....
,het regent al een halve nacht...... Ik zou zo graag daar de vide grenier gegaan zijn.... maar met regenweer is dit niet echt alles.... en het is 1 van de enige vide greniers waar je inkom moet betalen , omdat ze op een domein staat (ze zeggen chateau, maar eigenlijk is het meer een manoir, of in het engels een Manor... dus landhuis)Meschien dat we dan eens naar Emaus gaan ik weet het nog niet... in elk geval zou ik eens van mijn verfpotten wegmoeten... 
.
