als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
06-10-2012
Het is gelukkig nog altijd droog....
Zodat uiteindelijk vandaag de tuin glad zal kunnen getrokken worden.... de plaats voor het zwembad weten we al, maar dat zal voor latere datum zijn..... de aanvraag wordt ingediend , en we zien wel wat de toekomst ons brengt... i.v.b. met lopende zaken... die ook moeten bekostigd worden....
Het scenario, zal later wel duidelijker worden.....
De tijd begint te dringen, om de tuin toch leeg te hebben....
Het is natuurlijk gemakkelijk om van iemand geld te lenen, teruggeven is natuurlijk andere koek, in dit geval , moet er gewerkt worden voor het geld ...
En omdat het toch over een groot bedrag gaat !!
Dus laat ons hopen dat ... de weergoden ons een beetje meezitten, zodat gans de zaak in 1 keer verder kan worden afgehandelt.....
ik ben steeds op zoek... want ik ben nog altijd betoverd van mijn noors spinnewiel
sommige mensen beschrijven een noors spinnewiel als een sprookjeswiel... en ik kan me voorstellen, dat op een winteravond, aan de open haard..... met de nodige decorstukken ( inclusief..oude lange kleding, en kanten mutsje) oude sprookjes toch wel héél mysterieus zullen aanvoelen...
Zo ben ik per ongeluk op een verhaal en uitleg over de mythe's rond doornroosje gestoten, hetgeen ik jullie niet wil onthouden.
Het is ook mijn droom om dit later dus te doen,gezellig rond de open haard... met spinnewiel en een verteller/ster.... gezellige( soms mysterieuse avonden te organiseren...
Hoe oud is het sprookje van Doornroosje?
De Doornroosje-versie van de gebroeders Grimm is in het begin van de 19e eeuw opgetekend, en de versie van Perrault stamt uit het einde van de 17e eeuw. Een jaar later dan Perrault tekende Madame D'Aulnoy het sprookje ook nog eens op onder de titel La biche au bois in haar boek Contes nouveaux ou les Fées à la mode (1698). In haar verhaal zit de aankondiging van de geboorte weer, ditmaal door een kreeft, die eigenlijk een betoverde fee is. Het dochtertje dat geboren wordt, heet Désirée en als de kreeftenfee niet op het geboortefeest wordt uitgenodigd, voorspelt zij dat het meisje op haar vijftiende iets vreselijks zal overkomen...
Ook 17e eeuws, maar wel ouder is de versie van de Italiaanse schrijver Giambattista Basile: hij nam het sprookje op in zijn Pentamerone (1634-1636) onder de titel Sole, Luna e Talia (vijfde sprookje van de vijfde dag). Als het meisje Talia wordt geboren, voorspellen waarzeggers haar vader dat de prik van een vlasnaald groot gevaar zal opleveren. Haar vader laat alle vlas- en hennep-planten uit de omgeving verwijderen, maar als Talia is opgegroeid, treft ze op een dag toch een spinnend vrouwtje aan. Een vlasnaald schiet onder haar nagel en ze valt als dood neer. Haar vader zet haar op een gemakkelijke zetel; het kasteel wordt verlaten en afgesloten. Op een dag komt er een jagende (gehuwde!) koning voorbij. Zijn valk vliegt door een open raam naar binnen. De koning klimt het kasteel in, legt de slapende Talia op bed en bedrijft de liefde met haar. Nog altijd in toverslaap bevalt Talia na negen maanden van een tweeling. Twee feeën leggen de kinderen aan de borst van de slapende moeder. Op een dag zuigt een kind niet aan de borst maar aan de vinger van Talia: de vlasnaald schiet los en het meisje ontwaakt. Later maakt de koning kennis met de ontwaakte Talia en zijn twee kinderen, die hij Zon en Maan noemt. De jaloerse echtgenote van de koning komt achter de affaire, en wil de kinderen laten slachten en als maaltijd aan de koning voorzetten. De kok bereidt echter twee geitjes. Dan laat de wrede koningin Talia zelf ontbieden aan het hof, met de bedoeling om haar in het vuur te werpen. De koning komt echter net op tijd tussenbeide. De boze koningin wordt in het vuur geworpen, de kok wordt beloond en de koning trouwt met Talia, en samen met de twee kinderen leefden ze nog lang en gelukkig.
De oudste tekst die met zekerheid als een literaire versie van het sprookje kan worden aangewezen is de Franse ridderroman Perceforest (1340). Omdat er geen mes voor haar op tafel ligt, wordt de godin Themis - één van de drie aanwezige godinnen op het geboortefeest - boos en spreekt de volgende vloek uit: de jonge Zellandine zal zich aan een vlasnaald prikken en sterven. De godin Venus verzacht deze vloek: ze zal slapen totdat iemand de vlasnaald uit haar vinger zuigt. De held Troylus bereikt het kasteel van de slapende prinses op de rug van een vogel. Hij vrijt met de slapende prinses en ruilt ringen om. De prinses bevalt van een jongetje, en pas als dit kind de naald uit haar vinger zuigt, ontwaakt ze.
Sommige onderzoekers willen het sprookje tot nog ouder tijden terugvoeren, en zien overeenkomsten met een vertelling uit de oudgermaanse Siegfriedsage, onderdeel van de Nibelungensage (het Edda-complex). In dit mythologische verhaal wordt de walkure Sigfrida door de god Odin met een slaapdoorn in slaap gestoken. Zij wordt daarna als de mens Brynhild door Sigurd weer tot leven gewekt. Sigurd moet door een muur van vlammen heen om haar te bereiken; als hij haar pantser opensnijdt, ontwaakt Brynhild. De overeenkomsten zijn tamelijk gering en beperken zich tot de details van de slaapdoorn en de muur van vuur. De associatie tussen slaapdoorn en doornenhaag is snel gemaakt, maar slaat op twee verschillende dingen. Bij Doornroosje is nooit sprake van een doorn die haar in slaap brengt, maar steeds een plantennaald of een (tol van het) spinnewiel. Zowel de naam Doornroosje als de doornenhaag-als-obstakel zijn relatief recent, en zijn in oudere versies niet te vinden. Bij het ontwaken van Brynhild komt het verwijderen van de doorn ook niet ter sprake. Er bloeit in het mythologische verhaal in eerste instantie niets moois op tussen het latere liefdespaar Brynhild en Sigurd: ze slapen met een zwaard tussen zich in om de maagdelijkheid van Brynhild te waarborgen. In het sprookje draait het er nu juist om dat ze elkaar meteen krijgen!
Alhoewel de Grimms er wel wat in zagen, lijkt het terugredeneren van Doornroosje tot de germaanse oudheid niet opportuun. Het sprookje stamt echter in ieder geval wel uit de middeleeuwen, en is derhalve al meer dan zes eeuwen oud. Kern van het verhaal vormt de vervloeking van de ongenode gaste die verzacht wordt: de heldin zal niet sterven maar langdurig slapen, en bij het ontwaken zal zij haar partner gevonden hebben. Pikant is dat ook het volgende bij de oorspronkelijke kern van het sprookje zal hebben behoord: de held bezwangert de heldin in haar slaap, en zij ontwaakt pas lang na de bevalling! De oudere sprookjesversies, die meer op een volwassen publiek zijn gericht, lijken (perverse) mannelijke sexuele wensdromen te weerspiegelen, die ik bij de psychologische interpretaties niet heb teruggevonden. Feit is wel, dat latere auteurs de 'sprookjesachtige verkrachting' kennelijk niet beschaafd hebben gevonden en het verhaal hebben veranderd.
Hoe oud is het sprookje van Doornroosje?
De Doornroosje-versie van de gebroeders Grimm is in het begin van de 19e eeuw opgetekend, en de versie van Perrault stamt uit het einde van de 17e eeuw. Een jaar later dan Perrault tekende Madame D'Aulnoy het sprookje ook nog eens op onder de titel La biche au bois in haar boek Contes nouveaux ou les Fées à la mode (1698). In haar verhaal zit de aankondiging van de geboorte weer, ditmaal door een kreeft, die eigenlijk een betoverde fee is. Het dochtertje dat geboren wordt, heet Désirée en als de kreeftenfee niet op het geboortefeest wordt uitgenodigd, voorspelt zij dat het meisje op haar vijftiende iets vreselijks zal overkomen...
Ook 17e eeuws, maar wel ouder is de versie van de Italiaanse schrijver Giambattista Basile: hij nam het sprookje op in zijn Pentamerone (1634-1636) onder de titel Sole, Luna e Talia (vijfde sprookje van de vijfde dag). Als het meisje Talia wordt geboren, voorspellen waarzeggers haar vader dat de prik van een vlasnaald groot gevaar zal opleveren. Haar vader laat alle vlas- en hennep-planten uit de omgeving verwijderen, maar als Talia is opgegroeid, treft ze op een dag toch een spinnend vrouwtje aan. Een vlasnaald schiet onder haar nagel en ze valt als dood neer. Haar vader zet haar op een gemakkelijke zetel; het kasteel wordt verlaten en afgesloten. Op een dag komt er een jagende (gehuwde!) koning voorbij. Zijn valk vliegt door een open raam naar binnen. De koning klimt het kasteel in, legt de slapende Talia op bed en bedrijft de liefde met haar. Nog altijd in toverslaap bevalt Talia na negen maanden van een tweeling. Twee feeën leggen de kinderen aan de borst van de slapende moeder. Op een dag zuigt een kind niet aan de borst maar aan de vinger van Talia: de vlasnaald schiet los en het meisje ontwaakt. Later maakt de koning kennis met de ontwaakte Talia en zijn twee kinderen, die hij Zon en Maan noemt. De jaloerse echtgenote van de koning komt achter de affaire, en wil de kinderen laten slachten en als maaltijd aan de koning voorzetten. De kok bereidt echter twee geitjes. Dan laat de wrede koningin Talia zelf ontbieden aan het hof, met de bedoeling om haar in het vuur te werpen. De koning komt echter net op tijd tussenbeide. De boze koningin wordt in het vuur geworpen, de kok wordt beloond en de koning trouwt met Talia, en samen met de twee kinderen leefden ze nog lang en gelukkig.
De oudste tekst die met zekerheid als een literaire versie van het sprookje kan worden aangewezen is de Franse ridderroman Perceforest (1340). Omdat er geen mes voor haar op tafel ligt, wordt de godin Themis - één van de drie aanwezige godinnen op het geboortefeest - boos en spreekt de volgende vloek uit: de jonge Zellandine zal zich aan een vlasnaald prikken en sterven. De godin Venus verzacht deze vloek: ze zal slapen totdat iemand de vlasnaald uit haar vinger zuigt. De held Troylus bereikt het kasteel van de slapende prinses op de rug van een vogel. Hij vrijt met de slapende prinses en ruilt ringen om. De prinses bevalt van een jongetje, en pas als dit kind de naald uit haar vinger zuigt, ontwaakt ze.
Sommige onderzoekers willen het sprookje tot nog ouder tijden terugvoeren, en zien overeenkomsten met een vertelling uit de oudgermaanse Siegfriedsage, onderdeel van de Nibelungensage (het Edda-complex). In dit mythologische verhaal wordt de walkure Sigfrida door de god Odin met een slaapdoorn in slaap gestoken. Zij wordt daarna als de mens Brynhild door Sigurd weer tot leven gewekt. Sigurd moet door een muur van vlammen heen om haar te bereiken; als hij haar pantser opensnijdt, ontwaakt Brynhild. De overeenkomsten zijn tamelijk gering en beperken zich tot de details van de slaapdoorn en de muur van vuur. De associatie tussen slaapdoorn en doornenhaag is snel gemaakt, maar slaat op twee verschillende dingen. Bij Doornroosje is nooit sprake van een doorn die haar in slaap brengt, maar steeds een plantennaald of een (tol van het) spinnewiel. Zowel de naam Doornroosje als de doornenhaag-als-obstakel zijn relatief recent, en zijn in oudere versies niet te vinden. Bij het ontwaken van Brynhild komt het verwijderen van de doorn ook niet ter sprake. Er bloeit in het mythologische verhaal in eerste instantie niets moois op tussen het latere liefdespaar Brynhild en Sigurd: ze slapen met een zwaard tussen zich in om de maagdelijkheid van Brynhild te waarborgen. In het sprookje draait het er nu juist om dat ze elkaar meteen krijgen!
Alhoewel de Grimms er wel wat in zagen, lijkt het terugredeneren van Doornroosje tot de germaanse oudheid niet opportuun. Het sprookje stamt echter in ieder geval wel uit de middeleeuwen, en is derhalve al meer dan zes eeuwen oud. Kern van het verhaal vormt de vervloeking van de ongenode gaste die verzacht wordt: de heldin zal niet sterven maar langdurig slapen, en bij het ontwaken zal zij haar partner gevonden hebben. Pikant is dat ook het volgende bij de oorspronkelijke kern van het sprookje zal hebben behoord: de held bezwangert de heldin in haar slaap, en zij ontwaakt pas lang na de bevalling! De oudere sprookjesversies, die meer op een volwassen publiek zijn gericht, lijken (perverse) mannelijke sexuele wensdromen te weerspiegelen, die ik bij de psychologische interpretaties niet heb teruggevonden. Feit is wel, dat latere auteurs de 'sprookjesachtige verkrachting' kennelijk niet beschaafd hebben gevonden en het verhaal hebben veranderd.
Aan de tuin verder gewerkt... er zijn toch weer twee ladingen weg... tussen de buien door ... omdat er heuse plensbuien waren deze middag..naar vesoul geweest... om de verwarmingstoestellen... weer een ferme hap uit het budget natuurlijk.
Ondertussen is hier de herfst goed bezig..windvlagen, regenbuien, met resultaat dat we niet altijd verder kunnen werken aan de hof, maar ja we hebben in de keuken ook nog veel werk... dus het is een beetje schipperen...
Dan heb ik nog van mensen een mail gekregen...over vriendschappen...
Dat ze teleurgesteld zijn in ons... Wel wij zijn al een heel tijdje in veel mensen teleurgesteld, die enkel onze naam en adres weten als ze wat nodig hebben... of zich willen vermaken....
Verleden jaar heb ik van diezelfde mensen een mail gekregen dat ze geen 640 km's gingen rijden voor den hond zijn kl****n ( netjes gezegd... onderdelen van een hond om puppy's mee te fabriceren)
Dus onze vriendschap was toen iets ,dat niet erg op prijs gesteld werd... en wij hebben onze concluzie's daar uit getrokken...
Het is zoals ik al geschreven heb... we hebben ieder de plaats toegewezen die hij verdient .....
Nu het andere gedeelte... ik heb een sjaal gemaakt van het eerste proefgaren dat ik ontworpen heb,
Het verwerkt soepel en zuinig en is volgens het op mijn schoot lag ( als breiwerk) enorm warm.....
Ik ga nu de sjaal blokken en hem dan inpakken voor de voorraad van mijn toekomstig wolwinkeltje
Op de stoof staat soep te pruttelen met een lekker groot stuk soepvlees, en de geuren zijn echt ...... Mmmm.... straks het vlees eruit vissen en de soep mixen met de staafmixer... en dan kan ieder naar believen soep nemen zoveel hij wil....
Het mannevolk is aan de slag... en er is beloofd dat nog iemand zou komen helpen, maar we gaan ons daar niet vast op pinnen, want hier worden enorm veel belofte's gedaan, maar bijna nooit volbracht....
En met het krieken van den dag opgestaan, want gisteren is er afgesproken , dat ze héél vroeg aan den hof zouden beginnen... de remorque is hersteld....
En nu maar hopen dat het niet regent.. liefst een paar dagen na mekaar droog blijven , zodat al die smeerlapperij eindelijk van tegen de achtergevel is.... en de muren na decenia terug naar lucht kunnen happen en drogen.
Onze Jef kan zijn geluk niet op... en ziet natuurlijk wat wij zien, den hof is dubbel zo groot geworden...
Gisteren onder avond, ook nog met een paar toeristen op doorreis gekeuveld.....hoe en wat het zou worden.... en de mensen vonden dat het al enorm prachtig was geworden...
De raamomlijstingen, zijn inderdaad grote blikvangers geworden... want iedere ( zeker de toevallige passanten) vergapen zich, naar zoveel originele glorie.....
Ik heb het al geschreven, ik sta er zelf ook nog steeds verbaasd over hoe mooi die geworden zijn.De kachel staat al tevreden te snorren
Nu een lekker bakske troost... wassen en in gala-tenue.... aan de slag!!!!
Ik heb een kleine belofte ingevuld stoere babysokken gebreid ....
maar later op de dag ...
zijn we van de ene verbazing in de andere ( aangename ) verrassing geduikeld... diegene die bij ons langs zijn geweest ... weten natuurlijk waarover het gaat.
Ik kan waarschijnlijk niet genoeg beschrijven, hoe goed het voelt, om pardoes... in het gelijk te worden gesteld... en al hetgeen waar je voor gewaarschuwd hebt is uitgekomen ... en bewaarheid wordt....
Voor de middag opgeruimd, en natuurlijk een foto gemaakt van mijn eerste muts die ik vervaardigd heb met een proef ( zelf ontworpen breigaren).... Ik heb voor een fortuin aan breigmagazine's liggen, ik heb de kennis van veel website's waar ik terecht kan om een mooi modelleke te vinden, maar .... ik ben echt een eigenwijs geval.... ik doe altijd mijn eigen ding, en ik vond zowieso geen juiste beschrijving voor de draaddikte die ik moest gaan breien... dus mijn ervaring als breister ... en begonnen, de muts past zoals een handschoen...(uiteraard rond Theo zijn hoofd, want daar is ze voor gebreid) en tot mijn grote verwondering, verwerkt het dik breigaren super soepel en zelfs profijtelijk...
Het garen geeft me ook inspiratie! Omdat ik nog veel op het bolleke had zitten ben ik aan een nieuwe(muts) begonnen.. na de boord ... komt de inspiratie vanzelf... maar deze foto's die zijn voor morgen... deze muts is natuurlijk ook weeral afgewerkt...
Ondertussen ben ik dus aan het bekijken hoe het breigaren reageert op fantasiesteken.... het is een redelijk druk garen, qua kleuren en dan kan het zijn dat de mooie en tijdrovende patronen eigenlijk niet opvallen en dus een rit voor niets zijn geweest....
Dus alles heeft een bedoeling.... ondertussen ook geleerd dat je zelfs met sokkennaaldjes een mooie naadloze trui kan vervaardigen voor babytjes....
Eerst aan de orde een beetje opruimen... en dan ga ik waarschijnlijk een mooi plekje zoeken om de Aran-muts te fotograferen....
Het garen verwerkt zalig... mijn dikste sokkennlden zijn 4,5 spijtig dat ik geen grotere maten heb..
Nu is de muts een robuust stevig exemplaar met een tikje frivoliteit....
Ik had met theo afgesproken om er een flosch aan te zetten, maar zo is het echt genoeg en mooi...
Ze zit perfekt...( vraag me niet naar het patroon, want ik heb ze zo met de losse pols gemaakt, en ingeschat waar ik uiteindelijk moest beginnen minderen)
Zo als het lukt deze avond de foto's van mijn eerste kleinood.... Met zelf ontworpen breigaren......
De eerste probeersels had ik spijtig genoeg niet genoeg , voor een volledige trui, maar sjaals en mutsen zijn in de winter ook een must....
Ondertussen ook gezien dat ik voor een stoere mannekes-baby , aran kan breien op sokkennaalden !!
Het is hier nu wel zo, in mijn directe kennissenkring, zijn er geen baby's en er mee gaan leuren, daar bedank ik voor...
Dus ... eerst en vooral ... de jerrycans gaan opvullen.... want ze waren alle vijf leeg....
Daarna naar de flappentapper ( want mijn casch was ook weeral op) en dan huppekee naar huis....
Thuis eerst en vooral wat gegeten, en dan de voorgekrompen en uitgestrekt breigaren (met gewicht het meeste laten uitdruppen) aan de zwier op het droogrek... ondertussen was er weer een lading sokken en werkkledij gewassen dus de sokken konden gelijkertijd mee op het rek.
Sommige mensen denken dat zelfgebreide wollen sokken vlug versleten zijn, en dat je moet beginnen stoppen, dat ze direkt hun vorm verliezen als je ze aan hebt en dat ze steeds afzakken... HET TEGENDEEL IS WAAR....
Deze sokken worden winter en zomer aangedaan en zien af in onze werkschoenen..er is nog steeds niets mis mee... en ze zijn super warm....
De vieze smurrie blijft aan de bak plakken, het is net baggerspecie uit de schelde ... bahhh wat een viezigheid...
Dus zal er vandaag verder gewerkt worden aan den hof....
Ik heb ondertussen nog drie grote strengen getwijnd breigaren gemaakt, en zal zeker toekomen om een prachtige en originele trui voor theo te breien, met een beetje geluk zelfs nog eentje voor mezelf.....
Stillekes aan wordt je de komst van de winter gewaar, het is echt koud als je ,je bedje verlaat... en alles begint vochtig aan te voelen, ( de mist die aanwezig is, is daar natuurlijk niet vreemd aan)
Straks de volgende drie grote strengen wol eerst voorkrimpen en ze dan lekker aan de wasrek laten drogen in de zon, aan het gastenverblijf, ( wan daar zit de zon het meest)
Gisteren ook als tegenprestatie aan de buurman tegen mij een paar sokken beloofd, want dat is dus echt een natuurfreak, hij probeert zoveel mogelijk natuurlijk te verbouwen, te eten en te leven op de oude tradionele manier, en daar hoort natuurlijk ook zelfgebreide sokken bij, maar zegt hij , ze zijn hier nauwelijks te vinden en als je ze dan vind, zijn ze peperduur... Dus vandaar mijn belofte die ik met veel plezier zal volbrengen... het eene plezier is het andere waard.En dat blijft het langste duren...
Ik zie hem zelfs in staat om later spinlessen te komen volgen ( ik weet in Nederland verschillende mannen die echt prachtig spinnen, en volgens mij daar zelfs een broodwinning van hebben gemaakt)
Hier in Frankrijk ( toch de streek waar wij zitten) is handwerken niet zo een gangbaar iets, wel door de oudere dames, maar meestal laten hun ogen en handen door reuma hun in de steek.... en gaat al die mooie stielkennis verloren.
Handwerken, geeft rust!, en een trui, sokken of gelijk wat gebreid is vele warmer en degelijker dan goedkope spullen in china, bulgarije, of ver-weg-nie-stan gemaakt....
Het is gezellig om samen met verschillende vrouwen, aan een tafel te zitten breien, of in groep te spinnen, je kan lekker kletsen en de laatste nieuwtjes uitwisselen.... en uiteraard van mekaar iets leren.
Ik mis op dat gebied mijn grootmoeder, als ik donderdags bij haar ging poetsen, en het werk zat erop, dan hadden wij alle twee een werkje op de pennen staan... en bleef ik daar dan tot het tijd werd om huiswaarts te keren en eten klaar te maken.
Telkens we iets plannen valt het in duigen... omdat de zon van de partij was... is ons schema helemaal omgedraait naar den hof... het is zo, dat Ze nu nog bezig zijn met het laatste licht... om nog een remorque te laden....Het kan zijn dat ik het me inbeeld, maar een geluk dat er veel van de grond uit den tuin weg gaat , want hetgeen bovenkomt ruikt niet echt fris!!!! ....
Ik denk dat ik een bodemstaal ga laten onderzoeken... want ik wil een gerust geweten!!
Het is in frankrijk toch anders dan bij ons... bij ons wordt er toch wel eerst een onderzoek uitgevoerd en bodemmonsters genomen !!!
Zelf heb ik dus ruimschoots de tijd gehad, om breigaren te creeëren ( wauw wat een super-deluxe woord, ik krijg het niet hoog in mijnen bol hoor ) voldoende voor zeker en vast 1 grote mannentrui, want als het iets is met een grote kraag of met een paar kabels ( aran bv.) kruipt daar nogal wat garen in...(reken maar op ongeveer 2 kg) en zeker als je het met dikke breinaalden gaat breien... mijn proeflap was 20 steken en 20 rijen... met breinaald 6,5 maar dat was dus recht van de spoel ( uiteraard nadat ik het getwijnd had) maar nog niet voorgekrompen, een gedeelte van het breigaren dat al op strengen was gewikkeld hangt te drogen op het rek....ik zal nog een lapje breien(als het garen droog is )
Ik bedank de dames die me een priveetje hebben gestuurd met lieve complimentjes.... dat doet deugd
Ondertussen heb ik een wokschotel gebrouwen met varkensfilet ( blokjes gesneden) chinese groentjes en graantjes....
straks aan het mannevolk hun oren gaan trekken dat het wellekes is geweest... want theo kan maar niet genoeg krijgen van de graafmachine. Dat zal wat worden als we hem niet meer nodig hebben en hem gaan verkopen pfff !!!!
Is dus niet bezorgd geweest , het zal waarschijnlijk nen antwerpsen postbode zijn, die ferm zijn best heeft gedaan in het lager onderwijs... en nu ook zijn werk voor sintepieter ook niet goed kan....
Het was te drassig om verder te werken, de grond moet eerst drogen.. nadat de rotzooi is wegeschraapt komt er kleigrond te verschijn, en als die nat is.. een glibberige zaak, de graafmachine haar (nieuwe) rupsbanden glijden gewoon weg of patinneren... de traktor idem-dito... dus verder in het huis verder gedaan, ik heb de rotzooi van de bulgaren bijna helemaal weggekapt met hamer en beitel, mijn eigen werk nog eens goed nagekeken en hier en daar nog een lekske uit de pot gegeven....en dan ben ik begonnen met de balken proper te maken...Theo is de zijkanten van de vloer op het 1e verdiep aan het bijzetten zodat ik het plavond kan bekleden met laine de verre....om een paar ellebogen en T-stukken voor de badkamer van het 1e verdiep, want die wordt in de gelijkvloerse keuken weggestopt in een koof.
Onder avond voor eten gezorgd,en daarna heb ik drie grote klossen designer-garen gemaakt... natuurlijk is het allemaal wol, maar verschillende dikte's en kleuren....
drie grote strengen... ik hoop dat ik er een mooie trui mee kan breien, met breinaalden 6 of 6,5
Het nadeel is, van zo een garen, eens je verzameling kleuren op is, is het over... dus het is altijd een beetje duimen.... maar ach, een vestje zonder mouwen is ook wel praktisch.....
Ze hangen nu te drogen, want ik heb ze natuurlijk wel weer voorgekrompen !!
) voldoende voor zeker en vast 1 grote mannentrui, want als het iets is met een grote kraag of met een paar kabels ( aran bv.) kruipt daar nogal wat garen in...(reken maar op ongeveer 2 kg) en zeker als je het met dikke breinaalden gaat breien... mijn proeflap was 20 steken en 20 rijen... met breinaald 6,5 maar dat was dus recht van de spoel ( uiteraard nadat ik het getwijnd had) maar nog niet voorgekrompen, een gedeelte van het breigaren dat al op strengen was gewikkeld hangt te drogen op het rek....ik zal nog een lapje breien(als het garen droog is ) 
