als een lang gekoesterde droom realiteit is geworden De schrijffouten , zijn eigen creatie's en mogen niet gecopïeerd worden , zonder toestemming van ondergetekende
03-08-2012
Lekker uitgeslapen (dat was wel een uur of 3 geleden)
Terug aan de slag... de lambrizering in de gang moet nog steeds een paar lagen krijgen, maar omdat we voortdurend in de weer zijn, schilder ik telkens maar 1 kant , zodat we ruimte hebben om te manoevreren.....
Onze somier ( ondermatras) was al een beetje bekeuzeld, en dan nog eens met 1e kant in 1 cm water ( toen Melay onder heeft gestaan) en is nu volledig naar de vaantjes...
Er zit niets anders op, dan om een nieuwe te rijden, of de voorlopige en beste oplossing, een latten-bodem maken van geschaafde planken... de matras zal op het super-mooie bed iets te laag liggen... maar door tijdsdruk kan het nu niet anders.... met verse moed... en zeker van ons eigen kunnen geven we der vandaag terug ne lap op
Het lelijkste van de mensen komt boven, als ze denken dat je véél geld hebt ( en dat is relatief, want ik heb dertig jaar echt geknokt om er te geraken, en ik heb niet alles voor de schone schijn , door deuren en vensters gesmeten, en elke belgische frank en euro , wel 100 keer omgedraaid) en omdat ik weet uit ervaring ,dat goeie machines en materiaal het halve werk is komt het waarschijnlijk over dat we multi-miljonair zijn, integendeel is waar, wij moeten echt met een budget werken.... en ik laat me niet meer bestelen en/of bedonderen...... maar het zet ons wel aan om dubbel zo hard te werken zodat we niemand meer nodig hebben...
Petite Home ( Robert) heeft ons uit onze cadans gehaalt , schoorvoetend ( want er wringt wat)
wij waren net de onderkant van een zeteltje aan het stofzuigen... toen hij binnenkwam... met ogen zo groot als een bord stond hij de kamer waar onze opa komt logeren te begapen....
Na (eindeloze minuten, vond hij zijn spraak terug) of hij van dienst kon zijn .....
Ik heb ondertussen ondervonden, dat dit klein on-oogelijk klein ventje... een klein interigantje is, die woorden verdraait en zelfs probeert te stelen... want wij zijn rijk ... en hij arm.
een dorpsgenote had me al gewaarschuwd, maar ja... bij mij krijgt iedereen een kans, en roddels... ( en iedereen maakt hier iedereen zwart zonder onderscheid, vandaar mijn terughoudendheid)
Ik heb ondertussen ondervonden dat het mens gelijk heeft, door schade en schande.... en hij wordt dus nattigheid gewaar en komt mouwvegen... omdat hij mij nog héél wat geld terug moet dat ik hem geleent heb... probeert hij de plooien glad te strijken...
Toch heb ik ondertussen geleerd , dat "wie goed doet, goed ontmoet!, niet opgaat" zeker niet in Melay, met zijn achtebaks geduvel van clans, rijk, medium en de armen... iedereen duvelt maar aan, en als buitenstaander ben je de geslagen hond, als je , je niet weet te verstaan tussen zoveel haat en nijd.. het zal wel niet overal zo zijn, en als toerist, krijg je der weinig van mee. maar iemand die tracht te imigreren is het een kruitvat, en moet je dansen als een kat op een hete plaat.... horen zien en bek toe houden, want allles wat je zegt , kan tegen je gebruikt worden!.
<<<<
Toen Robert weg was, heb ik mijnen Theo moeten wegplukken uit de eerste slaapkamer... hij kan er maar niet genoeg van krijgen.... hoe mooi de meubeltjes tot hun recht komen, in het design dat ik ontworpen heb, de eenvoudige boerenstijl van vroege met donkere meubeltjes.... ik ben er niet van onder de indruk, want zo was het al in mijn gedachten en op papier, het plaatje klopt gewoon... nu staan er zelfs veel te veel meubels.. omdat we opslag nodig hebben...de meubels stonden op plaatsen waar we nu gaan werken... maar alles zal tot in de details juist op zijn plaats vallen, toen ik tegen Theo vertelde dat nog niet alles juist was , want dat de drapage voor de gordijnen , de zaak eigenlijk volledig maakt... stond hij mij met open mond gewoon aan te gapen... met de woorden" jij bent werkelijk ne krak "
We zijn net terug van de papierenslag voor de verzekering...
Een hartelijke ontvangst..... en een leuke babbel...
en of ze eens mocht langskomen... met kennissen... en of we niet zouden willen werken tegen een aangenomen prijs...voor mensen die hier in de regio een villa hebben, maar eigenlijk in Parijs wonen.... want ze vond onze slaapkamers formidabel mooi gedaan..... de Max...
Ik heb haar gezegd, dat we nog zoveel eigen werk hebben, dat dit op dit moment niet mogelijk is, en dat we als we ooit een bedrijfje zouden opstarten, onze klanten zorgvuldig uitkiezen....
We hebben al veel leergeld betaald en zijn wijzer geworden, en gratis werken of bedondert worden... daar bedanken we voor.... we zijn eigenlijk naar hier gekomen om ons eigen ding te doen, dus onze droom waar maken, om erna met spinnewielen, en breimachines te spelen, en antieke stoeltjes op te knappen... eigenlijk voor anders niets......
Vlug begonnen aan het afwerken van de muren in de gang (lambrizering)
Hetgeen eigenlijk begonnen is met een miskleun, is eigenlijk een procedé geworden.... dat je moet volgen... om het effect te krijgen, van de muren in de eerste slaapkamer.... ik heb het nadien opnieuw geprobeerd met een paar stukken plank ( overschotjes) met andere merken, maar je krijgt niet opnieuw hetzelfde resultaat..... gelukkig dat ik alles noteer... wat, hoeveel en hoe....
Het is redelijk duur .... door de vele lagen.... maar het resultaat is des te mooier...
Het is zo een beetje als koken..... soms ontstaan er magnifieke gerechten per ongeluk.....
Zo mijn douchebeurt zit er op en nu eerst en vooral met de papieren voor de brandverzekering op pad......
Wie weet met welk een verhaal ik nu zal thuis komen.
Dat was dus mijn eerste werk, ik denk dat ik er nog een paar keer zal over moeten met nieuwe lagen...daarna onze voorraad gaan inslaan, van wijn, olie voor de machines, en nog andere toestanden... ook weer vijf kg tomaten gaan halen....ze gaan als zoete broodjes naar binnen, lekker fris en vlug klaar...
Eerst een beetje gegeten want het was ondertussen 12 uur voorbij en het is hier bloedheet... geen wolkje te bespeuren onder een knalblauwe lucht....
In het nieuwe huis is het heerlijk koel... dus zalig om te werken....
en dat ga ik dus nu ook doen...
Onze buurman zal me wel niet komen onderbreken, want die heeft zijn babbeltje deze morgen al gehad... en nu is zijn schoonbroer op bezoek....
Nog eventjes over Melay gehad, en hij is hier ook een nieuweling... wij nieuwelingen zijn stom-verbaasd over zoveel jaloezie die hier onder de bevolking heerst... en dat we der samen het beste van gaan maken...
om te beginnen verven... het gaat vandaag erg warm worden... en dan is verven eerder een vervelend karwei, omdat het te vlug droogt....
Ik kreeg van een blogmaatje , een mail en daar schrijft ze in, dat het bij ons lijkt of het een peuleschil is.(maar dat ze goed weet dat het niet zo is)
Het is absoluut geen peuleschil... en in het begin lag ik wel eens wakker van het vele werk dat moet gebeuren... ook dat dit spanningen tussen ons kan teweeg brengen, door vermoeidheid.... maar uiteindelijk , doen we het héél graag..... Soms tijdsdruk, omdat we opa beloofd hebben om op vakantie te komen.
Maar al bij al.... gaat het redelijk vlot.... en zien we ook, dat we beter met zijn tweetjes werken , dan met meerdere personen.... (als het mogelijk is) wij houden nu 1X van secuur werken, en al dat vlug,vlug, vlug , laat zijn sporen na... en moeten we het nadien toch maar afbreken... omdat het werk dat met meerderen gedaan is ons niet echt aanstaat, door krom en scheef.....
Omdat we gistere-avond nog een tijdje door hebben gewerkt....
staan we voor op onze planning..... ik kan vandaag alles beginnen schuren in de gang.. en als het goed is kan ik het na de middag al beginnen schilderen... De deur van de eerste grote slaapkamer is klaar ... maar moet nog verder uitharden...
Theo is de vensterbanken aan het ontwerpen... want we hadden daar eigenlijk geen voorbeeld van, die waren zo verrot,dat ze in splinters lagen toen we de boerderij kochten... De vensterbank aan de straatkant, kan uit 1 brede plank, de twee andere aan de koer-kant, zijn zo diep dat we twee planken aan mekaar moeten zetten met kop en groef...
Als alles loopt volgens ons planning vandaag kunnen we morgen de toekomstige keuken beginnen ontruimen, en de meubels die daar in stock staan naar de tweede kamer verhuizen....
Ons harde werk begint te lonen....
Als ik terug blik op wat eens was, en hetgeen we nu al verwezenlijkt hebben dan ben ik best wel héél fier.... Met ups en downs... veel slimmer geworden... op alle gebied...
En deze slimmigheid... zet ons aan om met ons tweetjes ons doel te bereiken.....Het tweede appartement, zal vlugger klaar zijn dat het gelijkvloers omdat we daar al een vloer hebben liggen, en we daar gyproc gaan gebruiken...... het tweede verdiep zal dan weer meer tijd kosten omdat we ( als we ons aan ons eerste idee houden) weer meer tijd in beslag nemen omdat we het dak gaan beslaan met allemaal kleine plankskes die we dan ook wit gaan verven... de moederbalken, ( dus het gebinte van het dak) gaan we afschuren en in de originele staat behouden, maar dan zonder spinnekoppen, nagels en muizekeutels.
we hebben gewerkt tot 20.30 u en dan ben ik me gaan douchen, ik stond stijf van het stof en de verf....
Mijn planning is een beetje in het water gevallen... ik wou de gang af... en ondanks dat Theo mij wou ontlasten en de giraffe in aanslag had genomen... is het niet af geraakt, de binnendeur van de slaapkamer is op zijn plaats gezet.... alles is miniteus nagekeken ( ondertussen, heb ik lambrizering, die al in de grondverf stond, nagekeken en nog eens geschuurd) ... de bakker afgewacht... eitjes gebakken... en terug aan de slag... theo heeft gans de namiddag aan het timmeren geweest aan de tweede vensterbank en dat was een héél gedoe... het wou maar niet lukken...en aangezien hij een even groot pietje-precies is als mezelf...kwam er gepruttel bij ( tegen zijn machines).... uiteindelijk is het allemaal op zijn plooi gevallen , maar vind ik het toch niet echt mijn ding... en Theo opperde dat ik gelijk had... we gaan er zoals het in onze momentele slaapkamer ( dus in de oude woning) een kast onder de vensterbank maken met eiken deurtjes die geschilderd worden in de zelfde kleur als de muren.
Ik heb ondertussen de eerste koers plavondverf gezet.... en alle naden en spleten afgewerkt...
zodat ik morgen bij dag en dauw, kan beginnen met de ( hopelijk) eindlaag en de lambrizering ook afwerken ( zodat er nog juist een molure voor de sier moet opgezet worden...maar dat kan op vele latere datum.
Om negen uur hebben we dan eindelijk ons avond-eten binnen gespeeld... lekkere tomaatjes met uitjes.... een vinigrette van azijn, olie peper en zout... en voor mij een doosje makreel...( Theo lust geen vis ) met de overschot van het stokbrood was het gewoon heerlijk... en nu nog een lekker flesje bubbels ... en we gaan slapen ( ik zit trouwens al in mijne pyjama, ik had de moed niet om nog andere kleren aan te trekken)
kan je ook het volgende tegen komen... echt niet meer de moeite om deze te herstellen, de deur zal ontmanteld worden ( ze zit met houten tappen in mekaar gezet) en de middelste panelen ga ik voor iets anders ooit hergebruiken ( dit noemen ze recyclage )
en de finischer is al uitgestreken op het plavond en muren van de gang..
de deur van de eerste slaapkamer is voor de derde keer (langs 1e kant geschuurd, in de grondverf gezet en de eerste laklaag zit er ook al op... nu eerst voor ons beerke zorgen want die begint te grollen
de foto van de slaapkamer deur toen ze voor de eerste keer in de grondverf is gezet
foto van de deur die ligt te drogen
en een foto van de gang die met een laag plastiek om de grond wordt bedekt tegen het kliederen van placo en verf
En heerlijk kunnen doorslapen.... Vandaag kan ik eindelijk verder met mijn klusprogramma en het is héééééél véééééél... beginnende met de deur van de eerste slaapkamer verder af te werken, zodat die het meeste stof van het schuren kan tegen houden.. ( ik moet immers nog volledig de gang afwerken ) en pas daarna kan ik de zaak schilderen...
de slaapkamers van het gelijkvloers en de gang hebben hun vloer
Ik ga wachten om foto's te plaatsen, tot er meubeltjes instaan,( zodat onzen opa kan slapen op een propere manier, en niet zoals wij... ) de keuken zullen we zo goed en zo kwaad leegruimen zodat opa niet struikelt over draden enzomeer....
We hebben overlegd, of we de vloeren nu al zouden schuren of later ( moest het zijn, blijkbaar ben ik een beetje tureluurs van al het stof opruimen in onze woning en schrijf ik chinees , sorry mensen voor de verkeerde zinnen )met een grote gehuurde machine, maar Theo vind dat we beter wachten tot alle verdiepingen gedaan zijn van het huis en dan in 1 rits door... de zaak volledig afwerken.
vanavond is het pizza, hij staat momenteel in de oven te bakken, we kunnen buiten eten, aan de hemel prijken er schapewolkjes... het is niet koud, en niet bloedheet, genieten dus...
Ondertussen is mijn wasmachine aan het uitblazen, want ik heb van de gelegenheid gebruik gemaakt alles eens goed te wassen ook de hondenkooien... maar morgen is mijn mooi leven gedaan en zal ik handen tekort komen..... willen we op tijd klaar zijn... met hetgeen we voor ogen hebben.
Het ziet er naar uit dat het droog zal blijven....
Alhoewel ,mijn schouder speelt toch op... dus afwachten... in het nieuwe huis (zal ik het maar noemen) was het aangenaam om te werken gisteren, maar .. daar waar we kamperen was het drukkend warm....
Vandaag moeten al de dekens uit de2 benches eraan geloven.... zolang ik in de weg ga staan als theo nog aan de vloer bezig is... ben ik noodgedwongen om andere uitgestelde toestanden onder handen te nemen.....dus mijn wasmachine moet overuren draaien, zolang de combiné niet aan het draaien is anders springen de stoppen door
Ons helpers hebben ons een beetje in de steek gelaten, het is geen verplichting, maar je rekent er wel op als ze met grote stelligheid beweren dat ze der zullen staan... het zal wel met de franse slag zijn... dus we malen er niet om....
Momenteel is het hier serieus aan het onweren.... om een uur of vijf (namiddag) een aangename onderbreking... door het bezoek van een gezellige mens....Eventjes een babbeltje en naar onze voorruitgang komen kijken... en wanneer we eens langs kwamen.... dan nog over koetjes en kalfjes... verzekeringen, auto's enzovoort.... en daarna vlug tussen de regendruppels terug naar huis.....Theo is nu nog bezig met de planken in de tweede kamer, en ik ben met het vuile wasgoed aan het spelen, deels doordat we het hebben gedragen dus vol met smurrie van het plakken of zaagsel van de vloeren... maar ook een gedeelte dat ik de slaapkamer in dozen stond... het heeft een opfrisbeurt nodig... vanavond is het biefstuk met tomaatjes.... onder ons tweetjes... en we zijn blij dat we eens alléén zijn s'avonds.... want veel animo is wel eens leuk, maar als je moe gewerkt bent en pijn hebt is al die drukte er soms wel eens teveel aan, en omdat we mekaar nog lang niet beu zijn.... zijn we dus ook graag eens gewoon onder ons... met de hondjes.....
Nu heb ik , om te ongezonde nieuwsgierigheid ( stelen bvb....) een paar floddertoestanden die ik heb meegebracht van onze caravan, aan het eerste raam gehangen ( het ziet er niet uit), maar goed het is maar provesoir... en je voelt al een groot verschil in temperatuur... zelfs met die eenvoudige katoenen prullen , Wat zal het een verschil geven als er serieuse gordijnen en luiken zullen bevestigd zijn.
Ik heb de plaatsnaam en de rest van de wetenswaardigheden opgezocht
met Wikepedia....Het stadje heeft de naam Les petites thons..... De stad bestaat uit twee gehuchten gelegen aan de rechteroever van de Saône ontluikende Thon Grote en Petit-Thon . Hun naam komt van een radicale Keltische aanwijzing van een vallei.
Geschiedenis [ bewerk ]
Er wordt melding gemaakt van tonijn ( In duabus Tonis ) van 1136 in Gallia Christiana . Het dorp bestaat uit twee afzonderlijke delen, de Grote en Kleine Tonijn Tonijn, elk met een eigen kerk.
Gemeenschap behoorde tot Tuna baljuwschap van Lamarche, kunnen we een duidelijk onderscheid maken het kleine landgoed, de zogenaamde gemeenschappelijke heerschappij, en de grote heerschappij. De geestelijke, de parochie maakte deel uit van het bisdom Besançon . De genezing was op het afstuderen van de abt van Luxeuil . Er was in een klooster van Little Tonijn Cordeliers, gebouwd en onderhouden door de heren van de plaats.
Van 1790 tot het jaar IX, De Tuna maakten deel uit van het kanton van Chatillon-sur-Saone in het district van La Marche .
Blazoen :
Kwartaal 1 en 4 gouden Gules drie bochten en 2 en 3 Azure, een kruis van goud beperkt achttien knuppels van dezelfde vijf in elk kanton chef en vier in elke gemeente van de punt 1 .
Commentaar: Dit zijn de armen van Willem en Jeanne de Saint Loup de Choiseul, de stichter van de priorij en had gebouwd het kasteel. Dit wapen is gegraveerd in een stenen kerk couventuelle tonijn.
Lang, lang geleden reeds over dit middel-eeuws bolwerk geschreven, en onlangs nog over gepraat met mijn breimaatje,:Mireille , je hebt gelijk het is met een C" dus iets met koordenmaken!
recht tegenover is er ook een eeuwen-oude boerderij, maar wel in privé-bezit dus deze is denk ik niet te bezichtigen, het convent wel
Deze nacht wakker geworden van de hevige regen.....
Het was eigenlijk te warm om lekker te slapen ( ondanks een frisse douche).... uiteindelijk toch in slaap gevallen, want ik was gewoon doodop van de rugpijn.....
en natuurlijk speelde de verzengende hitte ook een grote rol... ( het is ook nooit goed hé)
Ik denk dat het komt omdat de overgang van de temperaturen te vlug en teveel ineens is gekomen, bij wijze van spreken was het een dikke week geleden nog hersfst en nu zitten we zo een beetje in de Sahel.
Omdat het kantje boordje is met de planken heb ik gisteren nog naar de houtzagerij getelefoneerd , dat we hout nodig hebben, en we nog een betaalde lading willen komen halen.
Onze zoektocht naar een andere houtzagerij is nog steeds lopende... maar het is niet gemakkelijk, de kleine bedrijfjes ( het zijn er veel) liggen er en der verspreid, in de haute-Marne , maar ook in de vogezen... piepklein..... en natuurlijk is hetgeen wij nodig hebben een droom, maar hebben ze niet in stock... dus het is altijd een geduvel om de prijs te bedingen die we willen betalen, en douglas is nu niet het goedkoopste materiaal...Toen we de laatste houtzagerij bezochten, waren we een beetje verschoten, door de prijs die anders was dan dat ze eerst hadden voorgesteld... maar het materiaal is dus wel het neusje van de zalm.... hetgeen bij het materiaal dat we reeds hebben betaald er toch dikwijls planken bij zijn, die krom zijn, of waar de noesten zijn uitgevallen, en we hebben die dus ook het volle pond betaald... vandaar dat ik al tegen theo heb gezegd, laat ons toch maar daar gaan, als je alles bij mekaar becijferd, is het net dezelfde prijs.... en ik het echt deugdelijk materiaal.Wij wachten nu op een telefoontje van Bleureville , 1X we terug zijn ga ik eerst en vooral de slaapkamer onder handen nemen.... en alles een beetje sorteren, want we moeten zorgen dat er meubeltjes naar de overkant geraken zodat onzen opa zijn kleren kan wegleggen..... De eigenlijke vertroeteling van de antieke meubels zal zijn als alles met een gehuurde schuurmachine is onder handen genomen... en alles zijn definitieve plaats zal krijgen....
Zo nu een douche kleren en veiligheidsschoenen aan, wachtende op de telefoon... en hup naar bleureville
te moe om de smaak van indonesïe op tafel te zetten
En omdat Elliot niet kwam opdagen om te helpen, (waarschijnlijk was het hem veel te warm om te timmeren, en het is natuurlijk zijn goed recht) hebben we dan s'avonds een beetje frietjes gebakken, en zelfs dat was al teveel... Elliot is toch nog eventjes komen aanwaaien , om nog een babbeltje te doen....
Maar bij ons was er een beetje de fut uit... nog wat over de aanstaande perikelen in de schuur overlegd... en omdat de architekt ons de nodige uitleg heeft gegeven omtrent de balken enzo
verklaarde hij(elliot)ons gek, dat we de eiken balken gaan gebruiken in de schuur.... maar ze liggen er dus ik denk dat we ze toch zullen gebruiken
