Stan volgde een opleiding kleinkunst op Studio Herman Teirlinck. Hij maakte deze niet af, maar belandde toch in het acteursvak.
Zijn bekendste rol is die van Kevin De Kesel die hij sinds 2001 vertolkt in 'Wittekerke' waarin hij ook zanger wordt.
Hij deed audities voor de film 'Falling' maar hij werd hier niet
voor aangenomen. Zijn gegevens belandden in een castingboek en daar
hebben de makers van 'Wittekerke' hem uitgepikt. Zijn personage in de
soapserie kwam toe als een moeilijke puber in het kustdorpje, nu staat
hij vooral bekend als de macho politieagent die het altijd goed
bedoelt, maar waar het altijd fout mee afloopt. Voor deze serie mocht
hij vanaf 2007 ook de begin generiek inzingen. Stan speelde ook
gastrollen in 'Flikken', 'Sedes en Belli' en 'Rupel'. In het theater
speelde hij drie seizoenen mee in de Vlaamse bewerking van
'Trainspotting'.
Hij speelde in zijn jonge jaren ook in de groep The Unauthenticated, met die groep stond hij in 1999 op Marktrock met een medestudent van Studio Herman Teirlinck. Stan werkte een tijdje als arbeider.
In juni 2006 was hij bezig met de opnames van de Belgische film Windkracht 10: Koksijde Rescue,
die eind 2006 in de bioscoopzalen verscheen. Hij kondigde aan dat hij
de serie Wittekerke zal verlaten in de loop van 2007 (ondertussen zijn
de opnames van de gehele reeks definitief stopgezet) om te gaan acteren
in 'Vermist', de nieuwste film (en serie voor VT4) van Jan Verheyen waarin hij Steve, de computerkenner speelt.
De jonge acteur werd de winnaar van Steracteur Sterartiest op één. Dankzij deze wedstrijd kreeg hij 25 000 euro voor Het Balanske (een centrum in Tielt-Winge
dat activiteiten organiseert voor personen met een handicap en hun
gezin). Door zijn succes in deze wedstrijd kon Van Samang op vrijdag 30
maart 2007 een platencontract voor 1 CD tekenen bij EMI Group. Het zou een Engelstalige plaat met pop-rock-nummers worden.
Een ander goed doel (naast Het Balanske) waarvoor hij zich inzette is Kom op tegen Kanker.
Voor deze actie moedigde hij vrouwen boven de 50 aan om een
borstonderzoek te laten doen. Als dank is de acteur volledig uit de
kleren gaan onder het motto van de actie, "Laat wat zien".
Stan en Roel Vanderstukken zijn in de lente en zomer van 2007 samen op tour geweest, onder begeleiding van een live band. Stan's eigen muzikale voorkeur gaat uit naar o.a. Luka Bloom en Sting. Ook bereikte hij met zijn nummer 'Scars' de eerste plaats van de Ultratop 50. Zijn nieuwe single heet 'Siren'. Op 23 november2007 verscheen zijn eerste album 'Welcome Home'.
Céline Marie Claudette Dion (Charlemagne (Québec), 30 maart1968) is een Canadeeszangeres. Dion werd geboren in Charlemagne, Québec. Op 12-jarige leeftijd bracht
haar moeder haar in contact met de manager René Angélil, die zo in haar
geloofde dat hij een hypotheek op zijn huis nam om haar carrière te financieren. In 1981 kwam het eerste album van Dion uit (La Voix du bon Dieu). Hiermee werd ze in Québec een ster. Het jaar erop won ze de gouden medaille op het World Song Festival in Tokio.
In de jaren die erop volgden bracht Dion meerdere albums uit met Franse
chansons, die veelal over het gevoelsleven van dit jonge meisje gingen.
In 1987 kwam in Canada het album Incognito uit, het eerste echte pop-album van Dion. In 1988 deed ze namens Zwitserland mee met het Eurovisie Songfestival, dat ze won met het liedje Ne Partez Pas Sans Moi. Door de overwinning werd Dion al lichtelijk in Europa bekend. Vanaf 1988 werd er gewerkt aan Dions eerste Engelstalige album Unison
dat in 1990 uitkwam. Platenlabel SONY Music had het doel voor ogen dat
Dion in de VS zou doorbreken met het Engelese repertoire. Het bleek te
lukken. Single Where Does My Heart Beat Now behaalde de Top 5
van de Amerikaanse Billboard Hot 100 en het album behaalde de platina
status. In 1991 werd Dion benaderd door de Walt Disney Studios om haar
medewerking te verlenen aan de soundtrack van de speelfilm Beauty And The Beast. Samen met zanger Peabo Bryson
nam Dion de titelsong van deze Disneyfilm op en eind 1991 groeide het
nummer uit tot een groot succes. Het duet leverde Dion en Bryson zelfs
een Academy Award op. Begin 1992 verscheen Celine Dion,
het tweede Engelstalige album van de zangeres. Met dit album begon haar
ster in de VS nog hoger te schieten dan voorheen. Met de uitgebrachte
singles If You Asked Me To, Love Can Move Mountains en Nothing Broken But My Heart scoorde ze hoog in de hitlijsten.
Eind 1993 verscheen The Colour Of My Love, Dions derde album met Engelstalig materiaal. In Noord Amerika werd de eerste single The Power Of Love
(oorspronkelijk opgenomen door Jennifer Rush) een weergaloos succes en
stond weken op #1 in de Amerikaanse Billboard Hot 100. In Europa
behaalde de single Think Twice groot succes. Het album, dat qua
sound zich makkelijk kon toevoegen in het rijtje van topzangeressen als
Mariah Carey, Whitney Houston en Barbra Streisand, bezorgde Dion de
definitieve doorbraak in vrijwel alle landen van de wereld. In december
'94 trad Dion in het huwelijksbootje met haar echtgenoot René Angélil,
die al jaren haar manager is. Op Engelstalig gebied had Dion nu veel
succes, maar ondanks alles bleef ze een Canadees met Franse roots. In
1994 schreef Jean-Jacques Goldman 12 Franse liedjes voor de zangeres
die uiteindelijk op het album D'Eux terecht kwamen. Die plaat kwam begin '95 uit en bracht de hit Pour Que Tu M'aimes Encore
voort. Het album groeide uit tot het op-een-na best verkochte Franse
album aller tijden, met 9 miljoen verkochte stuks wereldwijd. (Jean
Michel Jarre verkocht tot op heden 15 miljoen stuks van zijn album
"Oxygene") Terwijl Think Twice hoog in de hitlijsten staat,
geeft Céline haar allereerste live concert in Nederland. Op 27 mei 1995
geeft ze een spetterend concert in het Congresgebouw in Den Haag. Op 1
december is ze alweer terug voor haar tweede concert. Dit keer staat ze
in Ahoy. Voor haar vierde Engelstalige album Falling Into You uit 1996 nam Dion diverse covers van verschillende artiesten op, iets wat ze graag wilde.
In maart 1996 werd Falling Into You officieel uitgebracht en al gauw waren er miljoenen exemplaren van verkocht. Dion scoorde hit na hit met nummers als Because You Loved Me en It's All Coming Back To Me Now.
Van het album werden 31 miljoen exemplaren verkocht. Het wordt gezien
als één van de best verkopende cd's van een zangeres in de
muziekgeschiedenis. Met dit album aan haar zijde ging Dion opnieuw op
tournee. Hoewel ze zich bij de voorgaande tour zich enkel richtte op
enkele Europese landen, reisde ze met de 'Falling Into You Tour' de
gehele wereld af. Meer dan 100 concerten werden gegeven, verspreid over
17 verschillende landen. 3 maal kwam Dion voor concerten naar
Nederland: twee maal Ahoy Rotterdam (oktober '96) en één maal in de net
geopende Amsterdam ArenA, juni '97. Opnames van de tour verschenen op
de VHS-cassette Live In Memphis. Ierse popband The Corrs (op
dat moment nog vrij onbekend bij het publiek) stond tijdens de Europese
tournee in het voorprogramma. Met 100 uitverkochte sold-out shows en
miljoenverkopen van cd's bleek Dion de status van 'superstardom' te
hebben verworven.
Falling Into You leverde Dion talloze prijzen op, waaronder 2
Amerikaanse Grammy's. Haar deelname aan de openingsceremonie van de
Olympische Spelen van 1996 in Atlanta werd door 3,5 miljard mensen op
TV gevolgd, een uniek record. Eind 1997 verscheen het volgende
Engelstalige album Let's Talk About Love, waarvan opnames
plaatsvonden in Londen, Los Angeles en New York City. Artiesten als
Barbra Streisand, Luciano Pavarotti, The BeeGees, Carole King, George
Martin en Diana King leverden bijdragen aan diverse songs. Tell Him, het duet tussen Dion en Barbra Streisand was de eerste hitsingle van de plaat. My Heart Will Go On,
een andere single en tevens de titelsong van speelfilm 'Titanic'
groeide uit tot een ongekend succes. Het wordt gezien als Dions best
verkochte single ooit. Overal ter wereld stond het nummer binnen
no-time op #1 en het nummer leverde Dion talloze onderscheidingen op,
waaronder een Academy Award en enkele Grammy's. In september 1998
verscheen S'il Suffisait d'Aimer, een geheel nieuw Franstalig album met opnieuw composities van Jean-Jacques Goldman. Dions eerste Engelstalige kerstalbum These Are Special Times - met de hit I'm Your Angel
(duet met R. Kelly) verscheen eind 1998 en verkocht 12 miljoen stuks
wereldwijd. Wederom ging de zangeres met haar laatste albums op
wereldtournee. In juni 1999 trad Dion op in de Amsterdam ArenA. Een
verzamelalbum met daarop Dions grootste Engelstalige successen tot dan
toe + enkele nieuwe songs verscheen eind 1999 onder de naam All The Way... A Decade Of Song. De eerste single ervan That's The Way It Is
werd een groot succes. Begin 2000 bleek Dion een recordaantal van 140
miljoen platen wereldwijd verkocht te hebben. Haar status als
'superdiva' werd nog eens extra onderstreept toen de zangeres in april
1998 optrad tijdens het benefietconcert 'Divas Live' voor muziekzender VH1, in samenwerking met collega-artiesten Mariah Carey, Shania Twain, Gloria Estefan en Aretha Franklin.
Na jaren van ongekend succes vond Dion het hoog tijd om rustpauze in
te lassen. De zangeres wilde zich graag richten op familie en vrienden,
maar ze had ook al een poos de wens om moeder te worden. Met een aantal
spetterende concerten sloot ze haar succesperiode tijdelijk af. In 1999
werd bij Dions echtgenoot René kanker geconstateerd. De zangeres wilde
haar man steunen tijdens de chemo's die plaatsvonden op het moment dat
haar 'break' bezig was. Uiteindelijk wist René van de ziekte te
genezen. Op 25 januari 2001 schonk Dion het leven aan een zoontje:
René-Charles Dion-Angélil. Hoewel ze had aangegeven een break te nemen
van dik 2 jaar, gaf Dion in die periode toch een aantal optredens weg.
Tijdens een benefietconcert om geld in te zamelen voor de nabestaanden
van de slachtoffers op 11 september 2001, zong Dion God Bless America. In maart 2002 verscheen - 2 jaar na haar laatste album - eindelijk een volledig nieuw Engelstalig album onder de naam A New Day Has Come. Singles als I'm Alive, A New Day Has Come en Goodbye's (The Saddest Word)
werden successen in de charts. Van het album gingen 12 miljoen stuks
over de toonbank, het bewijs dat Dion na 2 jaar stilte nog steeds 'hot'
was, en nu een zeer succesvolle comeback had gemaakt. Met de release
van het album werd bekend gemaakt dat de zangeres vanaf 2003 haar eigen
show zou hebben in Las Vegas. Deze show, genaamd A New Day... Live in Las Vegas
ging in maart 2003 van start in het Caesars Palace. Speciaal voor show
& dus ook voor Dion, werd er een gloednieuwe zaal gebouwd, "The
Colosseum": een gebouw in de vorm van het Romeinse Colosseum. In eerste
instantie zou Dion 600 shows gaan opvoeren, maar gezien het grote
succes werden daar nog eens 150 aan toegevoegd. Aan het eind van de
rit, op 15 december '07, heeft Dion dus in totaal 750 shows gedaan, een
hele prestatie! De gehele show - ontworper door Franco Dragone - bevat
Dions grootste hits, gemixt met prachtige decorstukken, dans en visuele
effecten.
Voor de start van de show in 2003, verscheen One Heart, Dions 10e Engelstalige album. Er werden 6,5 miljoen exemplaren van verkocht en bracht hitsingles als I Drove All Night, One Heart en Have You Ever Been In Love voort. Van Dions show in Las Vegas verscheen in juni 2004 het live-album A New Day... Live in Las Vegas.
De bijhorende DVD is vooralsnog niet verschenen. Dit zal gebeuren eind
2007, wanneer de show in Las Vegas tot een eind loopt. Dion sloot 2003
succesvol af met een nieuw Franstalige album: 1 Fille & 4 Types waarvan 2,5 miljoen stuks werden verkocht. In 2004 lanceerde Dion in samenwerking met fotografe Anne Geddes het project Miracle.
Een album met liedjes over het moederschap ging gepaard met onder meer
een boek met daarin prachtige foto's van Dion met diverse baby's,
helemaal in de stijl van Anne Geddes. 3,5 miljoen exemplaren gingen van
deze cd over de toonbank. Dions eerste Franse verzamelalbum On Ne Change Pas beleefde zijn release in 2005.
Op 21 mei 2007 is D'elles uitgebracht. 7 van de 13 nummers zijn in
december (2006) opgenomen in Montréal. De eerste single van het album
heet S'il N'en Restait Qu'une (Je Serais Celle-Là) en beleefde haar
radio debuut op de Franstalige radio op 14 februari (2007). Het nummer
is tevens ook te beluisteren op de officiële website van Dion. De
videoclip van het nummer is eind januari/begin februari 2007 opgenomen
in New York. En in dezelfde week heeft Dion ook haar deel van het
nummer "Sing", waaraan 22 andere zangeressen ook in meezingen,
ingezongen. Het nummer is een initiatief van Annie Lennox, dat het
nummer wil gebruiken in de strijd tegen AIDS en armoede in Afrika.
"Sing" staat op het album van Lennox (Songs Of Mass Destruction).
Mooie momenten zij gaan vlug voorbij tijden, die nooit terug zullen keren geluk wat als zand door je vingers verdween levenslessen , waar je veel van kon leren
maak voor alles een plaatsje vrij in je hart geniet van het moment, wat er is in je leven niets op deze wereld wat blijvend kan zijn wat betekent niet nemen maar geven
wat heet geluk , als je het niet wilt zien neem altijd de tijd om je te bezinnen momenten eer je het weet zijn ze voorbij pluk de dag om opnieuw te beginnen
mooie momenten die voorbij zijn gegaan vormen een schaduw in ieders leven geniet daarom volop van ieder moment om de ander wat meer liefde te geven
Na zijn 18e koos Arno ervoor al zingend rond de wereld te trekken,
alleen met zijn gitaar. Drie jaar later spoelde hij weer aan in Oostende en vormde tussen 1970 en 1972 zijn eerste groepje. Dat was geen lang leven beschoren, en hij wisselde voor nog eens twee jaar met het groepje Freckle Face. Met Tjens Couter (samen met Paul Decoutere) scoorde hij een kleine hit "Honey B". In 1978 probeerde Arno het in de cinema, hij componeerde filmmuziek voor Le concert d'un homme seul, een illustere Belgische film.
Pas in 1980 kwam de grote doorbraak met de groep TC Matic. De groep slaagde erin bij EMI een contract los te weken, maakte vier albums, ging op tournee door Europa, en scoorde een paar hits, waaronder het bekende "Oh la la ..."
dat het op fuiven nog steeds goed doet. Zes jaar later hield TC Matic
het voor bekeken. Arno besloot het solo te wagen. Hij bracht zijn
solodebuut uit onder de titel "Arno". "Cold Sweat" is daaruit een bescheiden hit geweest. Ook in de cinema was Arno een gevraagd typeschrijver.
Vóór alle unplugged-trends belichaamde hij samen met Roland in 1990-1991 de pure rock in het zijproject Charles et les Lulus. Ook zijn levensstijl werd er niet minder rock 'n' roll op. In 1992 coverde hij de Adamo-hit "Les filles du bord de mer". Zijn doorbraak bij het bredere publiek ging verder met zijn vierde album "Idiot Savants", dat goed ontvangen werd door de pers. Het album legde Arno geen windeieren, het haalde gemakkelijk goud.
Onder meer het Vlaamse televisieblad Humo bekroonde hem een aantal keer tot "Zanger van het Jaar" en "Beste Interview". In 1995 kwam "Arno à la Française" uit. Eén cover springt er op dat album uit, namelijk "Comme à Ostende" van Leo Ferré.
In 1997 bracht Arno voor het eerst een album uit in de Verenigde Staten. Het was een compilatie, in combinatie met de registratie van een live-concert. In 1999
werd Arno vijftig jaar. Hij bracht zijn zesde soloalbum uit, dat meteen
ook zijn 23ste album is onder diverse namen en formaties. Het werd tijd
voor een 'best of', die er in 2000 kwam.
In 2002 kwam "Arno Charles Ernest" uit, een referentie naar zijn grootvader; in 2004 volgde "French Bazaar". Eind september 2004 startte Arno zijn nieuwe solotoer met onder andere twee concerten in Vietnam.
Op 11 september 2004 kreeg Arno van de organisatoren van de
SIM-route (Schelde Internationale Muziekstroom) een eigen Arno Hintjens
Kaai; het bijhorend kunstwerk van Willy Permentier en Henri De Bruyn en
het straatnaambord zijn te bewonderen in Branst, een deelgemeente van
Bornem.
Zjef Vanuytsel begon tijdens de middelbare school aan het Klein Seminarie te Hoogstraten muziek te zingen en componeren en perfectioneerde zijn muzikale vakmanschap tijdens zijn architectuurstudie aan Sint-Lucas te Brussel. In 1970
debuteerde hij met het album "De Zotte Morgen", waarvan het
gelijknamige openingsnummer, "Houten Kop", "Ik weet wel mijn lief" en
"Hop Marlène" kleinkunstklassiekers
werden. Van het album werden meer dan 100.000 exemplaren verkocht en
het wordt nog steeds als één van de beste kleinkunstplaten beschouwd.
Vanuytsels succes viel vooral te verklaren via zijn vakmanschap en talent voor melodie en arrangement, zijn neus voor romantische en poëtische luisterliedjes en de wijze waarop hij popinvloeden vermengde met traditionele kleinkunstelementen. Hij was duidelijk beïnvloed door Boudewijn De Groot.
Vanuytsel bracht tijdens de jaren '70 nog drie albums uit, waarvan
enkele bekende nummers als "De massa", "Tussen Antwerpen en Rotterdam"
en "Mijn beste vriendin" stammen.
In de jaren '80 kreeg de zanger het moeilijker om te overleven.
"Tederheid" (1983) zou zijn laatste plaat blijven en de man richtte
zich weer op de architectuur. Hij treedt nog steeds op, maar verschijnt
voor de rest niet graag meer in de schijnwerpers. Eind 2007 komt de
zanger terug met een nieuw album en een daaraan verbonden tournee door
België (zie www.cultuurweb.be). Zaterdag 1 maart 2008 treedt Zjef
Vanuytsel op in Cultureel Centrum Jan van Besouw te Goirle. Dit zal het
enige concert zijn wat Zjef geeft in Nederland.
Dirk Denoyelle maakte ooit een parodie op hem, genaamd "De zoo van morgen".
Vanuytsel werd in 2005 genomineerd voor de titel De Grootste Belg, maar strandde uiteindelijk op nr. 554 van diegenen die de uiteindelijke nominatielijst niet haalden.
The Four Tops is een Amerikaanseband die succesvol was in de jaren '60, '70 en '80 van de twintigste eeuw. De originele line-up van de groep was: Levi Stubbs (leadzanger), Renaldo "Obie" Benson (basszanger), Lawrence Payton en Abdul "Duke" Fakir. Tijdens het meest succesvolle gedeelte van hun carrière maakten ze deel uit van de uit Detroit afkomstige platenmaatschappij Motown.
The Four Tops kennen elkaar al sinds de middelbare school. Daar was
het ook dat ze met elkaar begonnen te zingen. Ze begonnen onder de naam
The Four Aims. In 1956 kregen ze een contract aangeboden bij Chess
Records. Om verwarring te voorkomen met The Ames Brothers kozen ze
ervoor hun groepsnaam te wijzigen in The Four Tops. Onder contract bij
Chess slaagde de groep er niet in potten te breken. Een ontmoeting in
1963 met Berry Gordy zou daar verandering in brengen. Hij bood hen een contract aan bij Motown.
In het begin van hun carrière bij de Detroitse platenmaatschappij
namen ze voornamelijk jazznummers op voor een workshop van het bedrijf.
Ook fungeerden ze als achtergrondkoor bij sommige andere artiesten bij
Motown, zoals The Supremes. Toen in 1964 het beroemde songwriterstrio Holland-Dozier-Holland
een instrumentaal nummer had geschreven maar niet wist wat ze er mee
moesten doen besloten ze er een tekst bij te verzinnen en er een nummer
voor The Four Tops van te maken. Dit nummer werd het beroemde "Baby I
Need Your Loving". Het nummer haalde #11 op de Amerikaanse top 100.
Hiermee brak een succesvolle periode voor "The Tops" aan.
Na het grote succes van "Baby I Need Your Loving" werd besloten dat
The Four Tops geen jazz meer hoefden te doen. Ze behoorden nu tot de
primaire artiesten van Motown. Voortaan werden er singles voor hun
geschreven. Hun volgende twee singles waren "Without The One You Love
(Live's Not Worth While)" #43 en "Ask The Lonely" #24. Niet in staat
het succes van de eerste hit te continueren leek het erop alsof de
groep er niet in zou slagen de voorkeurspositie binnen Motown waar te
maken. Het kwam toch nog goed. De volgende single was namelijk "I Can't
Help Myself (Sugar Pie, Honey Bunch) en dit nummer leverde de groep hun
eerste #1 hit op. In navolging van deze hit kwamen andere grote hits
als "It's The Same Old Song" en "Something About You".
In 1966 schreven Brian Holland, Lamont Dozier en Eddie Holland de
tweede #1 hit voor The Four Tops, "Reach Out, I'll Be There", hun
grootste, en meest herkenbare hit. Samen met nummers als "My Girl" van The Temptations, "Baby Love" van The Supremes en "I Heard It Through The Grapevine" van Gladys Knight & The Pips en Marvin Gaye
is dit nummer nog steeds een van de meest populaire Motownnummers. Ook
na dit nummer bleven de Four Tops hits maken, zoals "Bernadette" en (de
Tim Hardin-cover) "If I Were A Carpenter".
Toen Holland-Dozier-Holland Motown verlieten, had dit gevolgen voor
het succes van The Four Tops en toen Motown in 1972 aankondigde te
vertrekken naar Los Angeles
verlieten ze het label. Ze kregen een contract bij ABC-Dunhill. Daar
ging het weer beter met The Four Tops en kregen ze top 10 hits met
"Keeper Of The Castle" en "Ain't No Woman Like The One I've Got". Na
een tijdje droogden ook bij ABC-Dunhill de hits op en ging de carrière
van de groep als een nachtkaars uit.
In de jaren '80 haalden The Four Tops wel weer een paar hit(je)s met
bijvoorbeeld "Loco In Acapulco", maar hierna namen ze bijna geen platen
meer op. In 1990 werden The Four Tops geïntroduceerd in de Rock &
Roll Hall Of Fame en in 1999 in de Vocal Hall Of Fame. Dit laatste zou
een lid echter niet meer meemaken. In 1997 overleed Lawrence Payton aan
een hartaanval. Dit was een tragisch moment voor The Four Tops. Zijn
plaats werd ingenomen door Theo Peoples. Toen in 2000 Levi Stubbs ook
niet meer in staat was om optreden wegens kanker werd Peoples de nieuwe
leadzanger en kwam Ronnie McNair in de groep om de lege plek in te
vullen. In 2005 was er opnieuw een verdrietig moment voor The Tops. Op
1 juli overleed Renaldo "Obie" Benson na lange tijd ziek te zijn. Zijn
plaats werd ingenomen door zoon van Lawrence, Roquel Payton.
Zangeres Anouk wil volgend jaar graag Nederland vertegenwoordigen op het
Eurovisie Songfestival. De NOS heeft een bericht daarover in dagblad Sp!ts van
dinsdag bevestigd. De omroep heeft contact gehad met het management van de
zangeres en haar hartelijk bedankt voor haar aanmelding.
De NOS wil niets
zeggen over de kansen die de zangeres heeft. "We hebben momenteel contact met
diverse partijen", stelt een zegsvrouw. De omroep besluit pas in het najaar wie
de officiële Nederlandse kandidaat wordt. Het evenement vindt half mei 2009
plaats in Rusland.
De 32-jarige zangeres kwam onlangs als winnaar uit de
bus van een internetpeiling onder songfestivalfans over wie het beste Nederland
zou kunnen vertegenwoordigen op het evenement. Op de tweede plaats stond
metalband Within Temptation, op de derde kwam het palingpopduo Nick en Simon.
Zangeres Annie Lennox heeft een rugoperatie ondergaan. De voormalige
zangeres van de Eurythmics had last van hevige rugpijn, veroorzaakt
door een geknelde zenuw. Een woordvoerder van de Schotse zangeres laat
weten dat de operatie succesvol is verlopen en dat Lennox momenteel
thuis in Londen herstelt. De zangeres was door de pijn in haar rug
gedwongen om een aids-conferentie in Mexico eerder te verlaten. "Ik heb
nog nooit zoveel pijn gehad", liet Lennox voor de operatie weten op
haar weblog.
Door de ingreep is de release van haar nieuwste
album verplaatst naar begin volgend jaar. Eigenlijk zou de cd al in
september 2008 verschijnen.
Pervis Jackson, één van de originele leden van de Amerikaanse
rhythm-and-blues-vocalgroep The Spinners, is gisteren op 70-jarige
leeftijd overleden.
The Spinners begonnen eind jaren vijftig in
Detroit als doo-wopgroep. In de jaren zestig stonden ze onder contract
bij Motown, maar succes kregen The Spinners pas toen ze in het volgende
decennium overstapten naar Atlantic. De groep, die behalve de bas
Jackson nog vier leden telde, had hits met nummers als 'Could it be I'm
fallin in love', 'Ghetto child', 'Games people play' en 'The Rubberband
Man'.
Jackson trad nog tot vorige maand op met The Spinners. De
groep telt nu nog twee originele leden, Bobbie Smith en Henry
Fambrough.
Soullegende Isaac Hayes is gisteren geëerd tijdens een openbare
herdenkingsdienst in zijn thuisstad Memphis. Meer dan drieduizend
vrienden en fans bewezen de laatste eer aan de zanger, die ruim een
week geleden op 65-jarige leeftijd overleed. Alfabetisme en mensenrechten De
artiest werd niet alleen geprezen voor zijn muziek maar ook voor zijn
humanitaire werk. "Hij was een fantastische man, altijd betrokken", zei
predikant en burgerrechtenactivist Jesse Jackson over de man die onder
meer een school oprichtte in Ghana. "Hij zette zich in voor alfabetisme
en mensenrechten. Hij was er altijd, en daarom zijn wij nu allemaal
hier voor hem." Scientology en Tom Cruise Tijdens
de dienst spraken behalve Jackson dominee Al Sharpton en actrices Anne
Archer en Kelly Preston. De laatste twee zijn Scientology-aanhangers,
net als Hayes. Het bekende Scientology-gezicht Tom Cruise was niet
aanwezig bij de dienst. De acteur had zondag al afscheid genomen van
Hayes tijdens een besloten dienst, waarbij ook Denzel Washington en
Wesley Snipes aanwezig waren.
Beroerte Hayes
overleed vorige week zondag nadat hij bewusteloos naast een loopband in
zijn huis in Memphis was aangetroffen. Er is volgens de politie geen
autopsie op het lichaam verricht, maar in documenten die zijn huisarts
invulde zou staan dat de artiest overleed aan een beroerte. Hayes was
in de jaren zeventig een van de grondleggers van de discomuziek. Tot
voor kort was hij te horen in 'South Park'. Voor de animatieserie sprak
hij de stem in van Chef, de muzikale schoolkok die voortdurend achter
de dames aanzit.
Dé liefdesstory van deze zomer bij onze oosterburen is ongetwijfeld de
verloving van Boris Becker (40) met de 25-jarige Sandy Meyer-Wölden, de
dochter van de overleden manager van de Duitse ex-tennisheld. De
tabloid Bild verkneukelt zich dan ook bij een foto van Sandy in de
armen van een andere man en plakt er een op z'n minst beteuterd
kijkende 'Boem Boem Boris' achter.
Maar wie is deze derde hond
in het spel? Antwoord: Florian Orterer (26). Florian is een
miljonairszoon die in Miami economie studeert, maar vorige week
speciaal voor het verlovingsfeest in Porto Cervo naar Sardinië kwam
afgezakt.
Florian en Sandy zijn blijkbaar de beste vrienden,
die zowel al in München als Berlijn samen woonden. "We zijn zoals broer
en zus", zegt Florian in Bild. "We kennen elkaar al vijftien jaar." Dus
'gewoon goeie vrienden?', wou Bild nog weten. "Veel meer dan dat!",
antwoordde Florian. Maar Boris moet niet jaloers zijn hoor. Ook met
hem ben ik goed bevriend.
Tussen de worstelaar Hulk Hogan en zijn ex-vrouw Linda komt het niet
meer goed. De Amerikaanse kleerkast Hogan was te gast bij de 'Bubba
Love Spunge Show' toen hij zijn ex-vrouw Linda Hogan verbaal zwaar
aanpakte. De PETA-activiste Linda was immers met een bonten muts
gefotografeerd, waarvan de Hulk gebruik maakte om haar even uit te
maken.
Spuuglelijk "Ze ziet er met dat bont
verschrikkelijk uit", aldus Hogan. Waarop de presentator van het
programma nog wat zout in de open wonde strooide. "Ik zou nog liever
homo zijn dan met jouw ex te moeten slapen. Ze ziet er spuuglelijk
uit!" De enige reactie van Hulk daarop was een schaapachtig lachje.
Onvoorwaardelijke liefde Linda
is inmiddels samen met een negentienjarige toyboy. Recent stelde de
Hulk nog dat hij altijd onvoorwaardelijk van zijn ex-vrouw zou blijven
houden. De worstelaar heeft blijkbaar een kort geheugen.
De aanslepende voogdijstrijd zou Britney Spears meer dan 475.000 euro
lichter kunnen maken. In de rechtszaak tegen haar ex Kevin Federline
waarmee ze uiteindelijk slechts bezoekrecht over haar zonen Sean
Preston (2) en Jayden James (23 maanden) verwierf, hebben twee
advocatenkantoren haar een totaal van 380.000 euro aangerekend, zo
blijkt uit gerechtelijke documenten.
Dure advocaten Daar
bovenop verklaarde Britney zich akkoord om ook de gerechtskosten van
Federline te betalen, en die belopen 170.000 euro. De meest gepeperde
rekening komt van raadsvrouw Stacy D. Phillips, die 320.000 euro claimt
voor vier maanden werk. Laura Wasser, die in juni de zaak overnam,
stuurde Britney een rekening van 40.000 euro. Zij beklonk het akkoord
tussen Britney en Kevin: hij kreeg de volle voogdij, zij kreeg
bezoekrecht. Drie keer per week bij mama Sean
Preston en Jayden James mogen drie keer per week bij hun moeder zijn en
ten minste twee nachten blijven slapen. Begin dit jaar werd het
bezoekrecht van Spears door de rechter ingetrokken, wegens haar
verontrustende en destructieve gedrag. De 26-jarige popzangeres heeft
haar zoontjes toen twee maanden niet gezien.
Spears en Federline
trouwden vier jaar geleden. Vorig jaar juli werd de scheiding tussen de
zangeres en haar voormalige achtergronddanser definitief. Federline
heeft sinds begin dit jaar de volledige voogdij over de twee spruiten.
De popster moet haar ex-man maandelijks bijna veertienduizend euro
betalen. Britney en haar vader Jamie, die haar zaken behartigt, hebben
al laten verstaan dat ze de advocaatskosten zullen aanvechten. Waarvoor
ze, u raadt het al, weer een nieuwe advocaat zullen inhuren en betalen.
Of niet.
Henk Temming en Henk Westbroek van Het Goede Doel zijn bezig met een
nieuwe cd. Dat vertelde Temming maandag in het radioprogramma van Ruud
de Wild op Q-music. "We zijn bezig. We hebben al zo'n acht nummers
klaar. Ze moeten nog wel worden opgenomen, maar in demovorm zijn ze
klaar."
In april kwamen de muzikanten voor het eerst in bijna
twintig jaar weer met een studioalbum, 'Gekkenwerk', dat gratis te
downloaden is. Als tegenprestatie werd van de fan gevraagd om donateur
te worden van de stichting Viafrica, een organisatie die in Afrika
ICT-opleidingstrajecten realiseert. Of het nieuwe album ook gratis
wordt verspreid, is niet bekend. Ook is nog niet duidelijk wanneer het
wordt uitgebracht
Zaterdagavond organiseerde Guy Ritchie een spetterend verjaardagsfeest
voor Madonna, die vijftig werd. Met een speech die hoog scoorde op de
tranentrekkersschaal, maakte hij brandhout van de geruchten als zouden
de twee op scheiden staan. In de Londense nachtclub Volstead bracht
Ritchie voor negentig gasten hulde aan Madonna's indrukwekkende
carrière. Hij zei hoe trots hij is haar man te zijn en voegde er aan
toe: "Ze ziet er beter uit dan ooit. Ik ben zo trots, ik hou zoveel van
haar".
Dochter zingt Voor wie toen nog niet
aan het snotteren was, zong Madonna's elfjarige dochter Lourdes 'Never
Alone' uit de musical 'Fame'. Vervolgens vermande Madonna zichzelf en
gaf ze een speech van maar liefst een halfuur waarin ze haar vrienden
en familie bedankte. Koningin van de dansvloer De
rest van de avond was het feestvarken niet van de dansvloer weg te
slaan. Het leek wel op een generale repetitie voor haar wereldtournee,
die aanstaande zaterdag van start gaat in Cardiff. Ze danste de hele
tijd op haar eigen muziek en kreeg daarbij het gezelschap van haar
kinderen Lourdes, ROcco en David. Guy deed wat elke zichzelf
respecterende echtgenoot zou doen: hij sloeg alles gade van aan de bar,
pint in de hand.
Veertig van de negentig gasten waren dansers van Madonna. De barrekening van Guy liep op tot 25.000 euro.
Hij speelt tovenaarsleerling Harry Potter, die met een berekende
beweging van zijn toverstaf de meest waanzinnige dingen doet. Maar in
het echte leven kan Daniel Radcliffe zijn schoenveters niet strikken. 'Onhandig en lomp' Hij
lijdt immers aan dyspraxie, een vaak voorkomende neurologische
aandoening waardoor patiënten het moeilijk hebben met fijne motoriek.
Zelfs de meest eenvoudige taken worden een heuse opdracht en mensen die
aan dyspraxie lijden krijgen nogal vaak de stempel 'onhandig en lomp'. Zegen Toch
vindt Radcliffe zijn handicap een zegen, want het heeft hem
geïnspireerd om te beginnen acteren. De 19-jarige Radcliffe mocht
audities voor filmrollen beginnen doen nadat zijn moeder had besloten
dat hij wat extra zelfvertrouwen nodig had. Op school lukte het
namelijk niet zo goed.
Milde vorm De
woordvoerster van Radcliffe bevestigt: "Ja, Daniel heeft dyspraxie,
daar heeft hij nooit een geheim van gemaakt. Gelukkig heeft hij een
zeer milde vorm van de aandoening, wat ervoor zorgt dat hij enkel last
heeft met het strikken van zijn veters en ook een bijna onleesbaar
handschrift heeft".
Tyra Banks heeft het publiek voor haar talkshow afgelopen week twee uur
laten wachten. De presentatrice stond backstage met medewerkers te
kletsen en grapjes te maken, meldde een bezoeker van de talkshow aan de
Amerikaanse krant New York Post. "Ze bleef maar kletsen", vertelde een
gast uit het publiek. "Je kon horen dat ze maar bleef doorgaan, want ze
stond direct achter het gordijn van het podium."
Slecht humeur Ook
toen de show van start ging toonde het 34-jarige topmodel waar
divagedrag. Ze had volgens de bezoeker een slecht humeur. "Toen ze
binnenkwam, repte ze met geen woord over de twee uur die we hebben
zitten wachten. Ze groette niet en reageerde kil op iedereen."
Egocentrisch Een
andere gast uit het publiek vertelde dat de actrice tijdens de show,
die in het teken stond van beginnende modellen, uitsluitend over
zichzelf praatte. "Tyra bleef maar zeggen: 'toen ik model was', en liet
de modellen bijna niet aan het woord", verklaarde de bezoeker. "Het
ging alleen maar over haar, zoals gewoonlijk."
Ballonnen Ter
afsluiting van de show leidde Banks de gasten naar buiten om ballonnen
op te laten. "Het was zo ongeorganiseerd, mensen vielen over de pers
die buiten stond te wachten en er werden bijna twee kleine meisjes
vertrapt", zo vertelde de gast. Een woordvoerder van het programma
wilde geen commentaar geven.