"La Bamba" was tevens de titel van de speelfilm uit 1987 die het levensverhaal van Ritchie Valens uitbeeldde. Regie was in handen van Luis Valdez en Valens werd gestalte gegeven door de acteur Lou Diamond Phillips. De titelsong werd uitgevoerd door de groep Los Lobos en werd internationaal een bescheiden hitparade-succes

Céline Marie Claudette Dion (Charlemagne (Québec), 30 maart 1968) is een Canadees zangeres.
Dion werd geboren in Charlemagne, Québec. Op 12-jarige leeftijd bracht haar moeder haar in contact met de manager René Angélil, die zo in haar geloofde dat hij een hypotheek op zijn huis nam om haar carrière te financieren. In 1981 kwam het eerste album van Dion uit (La Voix du bon Dieu). Hiermee werd ze in Québec een ster. Het jaar erop won ze de gouden medaille op het World Song Festival in Tokio. In de jaren die erop volgden bracht Dion meerdere albums uit met Franse chansons, die veelal over het gevoelsleven van dit jonge meisje gingen. In 1987 kwam in Canada het album Incognito uit, het eerste echte pop-album van Dion. In 1988 deed ze namens Zwitserland mee met het Eurovisie Songfestival, dat ze won met het liedje Ne Partez Pas Sans Moi. Door de overwinning werd Dion al lichtelijk in Europa bekend. Vanaf 1988 werd er gewerkt aan Dions eerste Engelstalige album Unison dat in 1990 uitkwam. Platenlabel SONY Music had het doel voor ogen dat Dion in de VS zou doorbreken met het Engelese repertoire. Het bleek te lukken. Single Where Does My Heart Beat Now behaalde de Top 5 van de Amerikaanse Billboard Hot 100 en het album behaalde de platina status. In 1991 werd Dion benaderd door de Walt Disney Studios om haar medewerking te verlenen aan de soundtrack van de speelfilm Beauty And The Beast. Samen met zanger Peabo Bryson nam Dion de titelsong van deze Disneyfilm op en eind 1991 groeide het nummer uit tot een groot succes. Het duet leverde Dion en Bryson zelfs een Academy Award op. Begin 1992 verscheen Celine Dion, het tweede Engelstalige album van de zangeres. Met dit album begon haar ster in de VS nog hoger te schieten dan voorheen. Met de uitgebrachte singles If You Asked Me To, Love Can Move Mountains en Nothing Broken But My Heart scoorde ze hoog in de hitlijsten.

Eind 1993 verscheen The Colour Of My Love, Dions derde album met Engelstalig materiaal. In Noord Amerika werd de eerste single The Power Of Love (oorspronkelijk opgenomen door Jennifer Rush) een weergaloos succes en stond weken op #1 in de Amerikaanse Billboard Hot 100. In Europa behaalde de single Think Twice groot succes. Het album, dat qua sound zich makkelijk kon toevoegen in het rijtje van topzangeressen als Mariah Carey, Whitney Houston en Barbra Streisand, bezorgde Dion de definitieve doorbraak in vrijwel alle landen van de wereld. In december '94 trad Dion in het huwelijksbootje met haar echtgenoot René Angélil, die al jaren haar manager is. Op Engelstalig gebied had Dion nu veel succes, maar ondanks alles bleef ze een Canadees met Franse roots. In 1994 schreef Jean-Jacques Goldman 12 Franse liedjes voor de zangeres die uiteindelijk op het album D'Eux terecht kwamen. Die plaat kwam begin '95 uit en bracht de hit Pour Que Tu M'aimes Encore voort. Het album groeide uit tot het op-een-na best verkochte Franse album aller tijden, met 9 miljoen verkochte stuks wereldwijd. (Jean Michel Jarre verkocht tot op heden 15 miljoen stuks van zijn album "Oxygene") Terwijl Think Twice hoog in de hitlijsten staat, geeft Céline haar allereerste live concert in Nederland. Op 27 mei 1995 geeft ze een spetterend concert in het Congresgebouw in Den Haag. Op 1 december is ze alweer terug voor haar tweede concert. Dit keer staat ze in Ahoy. Voor haar vierde Engelstalige album Falling Into You uit 1996 nam Dion diverse covers van verschillende artiesten op, iets wat ze graag wilde.

In maart 1996 werd Falling Into You officieel uitgebracht en al gauw waren er miljoenen exemplaren van verkocht. Dion scoorde hit na hit met nummers als Because You Loved Me en It's All Coming Back To Me Now. Van het album werden 31 miljoen exemplaren verkocht. Het wordt gezien als één van de best verkopende cd's van een zangeres in de muziekgeschiedenis. Met dit album aan haar zijde ging Dion opnieuw op tournee. Hoewel ze zich bij de voorgaande tour zich enkel richtte op enkele Europese landen, reisde ze met de 'Falling Into You Tour' de gehele wereld af. Meer dan 100 concerten werden gegeven, verspreid over 17 verschillende landen. 3 maal kwam Dion voor concerten naar Nederland: twee maal Ahoy Rotterdam (oktober '96) en één maal in de net geopende Amsterdam ArenA, juni '97. Opnames van de tour verschenen op de VHS-cassette Live In Memphis. Ierse popband The Corrs (op dat moment nog vrij onbekend bij het publiek) stond tijdens de Europese tournee in het voorprogramma. Met 100 uitverkochte sold-out shows en miljoenverkopen van cd's bleek Dion de status van 'superstardom' te hebben verworven.

Falling Into You leverde Dion talloze prijzen op, waaronder 2 Amerikaanse Grammy's. Haar deelname aan de openingsceremonie van de Olympische Spelen van 1996 in Atlanta werd door 3,5 miljard mensen op TV gevolgd, een uniek record. Eind 1997 verscheen het volgende Engelstalige album Let's Talk About Love, waarvan opnames plaatsvonden in Londen, Los Angeles en New York City. Artiesten als Barbra Streisand, Luciano Pavarotti, The BeeGees, Carole King, George Martin en Diana King leverden bijdragen aan diverse songs. Tell Him, het duet tussen Dion en Barbra Streisand was de eerste hitsingle van de plaat. My Heart Will Go On, een andere single en tevens de titelsong van speelfilm 'Titanic' groeide uit tot een ongekend succes. Het wordt gezien als Dions best verkochte single ooit. Overal ter wereld stond het nummer binnen no-time op #1 en het nummer leverde Dion talloze onderscheidingen op, waaronder een Academy Award en enkele Grammy's. In september 1998 verscheen S'il Suffisait d'Aimer, een geheel nieuw Franstalig album met opnieuw composities van Jean-Jacques Goldman. Dions eerste Engelstalige kerstalbum These Are Special Times - met de hit I'm Your Angel (duet met R. Kelly) verscheen eind 1998 en verkocht 12 miljoen stuks wereldwijd. Wederom ging de zangeres met haar laatste albums op wereldtournee. In juni 1999 trad Dion op in de Amsterdam ArenA. Een verzamelalbum met daarop Dions grootste Engelstalige successen tot dan toe + enkele nieuwe songs verscheen eind 1999 onder de naam All The Way... A Decade Of Song. De eerste single ervan That's The Way It Is werd een groot succes. Begin 2000 bleek Dion een recordaantal van 140 miljoen platen wereldwijd verkocht te hebben. Haar status als 'superdiva' werd nog eens extra onderstreept toen de zangeres in april 1998 optrad tijdens het benefietconcert 'Divas Live' voor muziekzender VH1, in samenwerking met collega-artiesten Mariah Carey, Shania Twain, Gloria Estefan en Aretha Franklin.

Na jaren van ongekend succes vond Dion het hoog tijd om rustpauze in te lassen. De zangeres wilde zich graag richten op familie en vrienden, maar ze had ook al een poos de wens om moeder te worden. Met een aantal spetterende concerten sloot ze haar succesperiode tijdelijk af. In 1999 werd bij Dions echtgenoot René kanker geconstateerd. De zangeres wilde haar man steunen tijdens de chemo's die plaatsvonden op het moment dat haar 'break' bezig was. Uiteindelijk wist René van de ziekte te genezen. Op 25 januari 2001 schonk Dion het leven aan een zoontje: René-Charles Dion-Angélil. Hoewel ze had aangegeven een break te nemen van dik 2 jaar, gaf Dion in die periode toch een aantal optredens weg. Tijdens een benefietconcert om geld in te zamelen voor de nabestaanden van de slachtoffers op 11 september 2001, zong Dion God Bless America. In maart 2002 verscheen - 2 jaar na haar laatste album - eindelijk een volledig nieuw Engelstalig album onder de naam A New Day Has Come. Singles als I'm Alive, A New Day Has Come en Goodbye's (The Saddest Word) werden successen in de charts. Van het album gingen 12 miljoen stuks over de toonbank, het bewijs dat Dion na 2 jaar stilte nog steeds 'hot' was, en nu een zeer succesvolle comeback had gemaakt. Met de release van het album werd bekend gemaakt dat de zangeres vanaf 2003 haar eigen show zou hebben in Las Vegas. Deze show, genaamd A New Day... Live in Las Vegas ging in maart 2003 van start in het Caesars Palace. Speciaal voor show & dus ook voor Dion, werd er een gloednieuwe zaal gebouwd, "The Colosseum": een gebouw in de vorm van het Romeinse Colosseum. In eerste instantie zou Dion 600 shows gaan opvoeren, maar gezien het grote succes werden daar nog eens 150 aan toegevoegd. Aan het eind van de rit, op 15 december '07, heeft Dion dus in totaal 750 shows gedaan, een hele prestatie! De gehele show - ontworper door Franco Dragone - bevat Dions grootste hits, gemixt met prachtige decorstukken, dans en visuele effecten.

Voor de start van de show in 2003, verscheen One Heart, Dions 10e Engelstalige album. Er werden 6,5 miljoen exemplaren van verkocht en bracht hitsingles als I Drove All Night, One Heart en Have You Ever Been In Love voort. Van Dions show in Las Vegas verscheen in juni 2004 het live-album A New Day... Live in Las Vegas. De bijhorende DVD is vooralsnog niet verschenen. Dit zal gebeuren eind 2007, wanneer de show in Las Vegas tot een eind loopt. Dion sloot 2003 succesvol af met een nieuw Franstalige album: 1 Fille & 4 Types waarvan 2,5 miljoen stuks werden verkocht. In 2004 lanceerde Dion in samenwerking met fotografe Anne Geddes het project Miracle. Een album met liedjes over het moederschap ging gepaard met onder meer een boek met daarin prachtige foto's van Dion met diverse baby's, helemaal in de stijl van Anne Geddes. 3,5 miljoen exemplaren gingen van deze cd over de toonbank. Dions eerste Franse verzamelalbum On Ne Change Pas beleefde zijn release in 2005.

Op 21 mei 2007 is D'elles uitgebracht. 7 van de 13 nummers zijn in december (2006) opgenomen in Montréal. De eerste single van het album heet S'il N'en Restait Qu'une (Je Serais Celle-Là) en beleefde haar radio debuut op de Franstalige radio op 14 februari (2007). Het nummer is tevens ook te beluisteren op de officiële website van Dion. De videoclip van het nummer is eind januari/begin februari 2007 opgenomen in New York. En in dezelfde week heeft Dion ook haar deel van het nummer "Sing", waaraan 22 andere zangeressen ook in meezingen, ingezongen. Het nummer is een initiatief van Annie Lennox, dat het nummer wil gebruiken in de strijd tegen AIDS en armoede in Afrika. "Sing" staat op het album van Lennox (Songs Of Mass Destruction).

Arnaud Charles Ernest (Arno) Hintjens (Oostende, 21 mei 1949), is een rockzanger, die liedjes vertolkt in het Frans, Engels en sporadisch ook in het Oostends dialect.

Na zijn 18e koos Arno ervoor al zingend rond de wereld te trekken, alleen met zijn gitaar. Drie jaar later spoelde hij weer aan in Oostende en vormde tussen 1970 en 1972 zijn eerste groepje. Dat was geen lang leven beschoren, en hij wisselde voor nog eens twee jaar met het groepje Freckle Face. Met Tjens Couter (samen met Paul Decoutere) scoorde hij een kleine hit "Honey B". In 1978 probeerde Arno het in de cinema, hij componeerde filmmuziek voor Le concert d'un homme seul, een illustere Belgische film.

Pas in 1980 kwam de grote doorbraak met de groep TC Matic. De groep slaagde erin bij EMI een contract los te weken, maakte vier albums, ging op tournee door Europa, en scoorde een paar hits, waaronder het bekende "Oh la la ..." dat het op fuiven nog steeds goed doet. Zes jaar later hield TC Matic het voor bekeken. Arno besloot het solo te wagen. Hij bracht zijn solodebuut uit onder de titel "Arno". "Cold Sweat" is daaruit een bescheiden hit geweest. Ook in de cinema was Arno een gevraagd typeschrijver.

Vóór alle unplugged-trends belichaamde hij samen met Roland in 1990-1991 de pure rock in het zijproject Charles et les Lulus. Ook zijn levensstijl werd er niet minder rock 'n' roll op. In 1992 coverde hij de Adamo-hit "Les filles du bord de mer". Zijn doorbraak bij het bredere publiek ging verder met zijn vierde album "Idiot Savants", dat goed ontvangen werd door de pers. Het album legde Arno geen windeieren, het haalde gemakkelijk goud.

Onder meer het Vlaamse televisieblad Humo bekroonde hem een aantal keer tot "Zanger van het Jaar" en "Beste Interview". In 1995 kwam "Arno à la Française" uit. Eén cover springt er op dat album uit, namelijk "Comme à Ostende" van Leo Ferré.

In 1995 speelde hij met Jan Decleir de rol van de homoseksuele redder Harry in de film Camping Cosmos (1996) van Jan Bucquoy die zich te Westende afspeelt.

In 1997 bracht Arno voor het eerst een album uit in de Verenigde Staten. Het was een compilatie, in combinatie met de registratie van een live-concert. In 1999 werd Arno vijftig jaar. Hij bracht zijn zesde soloalbum uit, dat meteen ook zijn 23ste album is onder diverse namen en formaties. Het werd tijd voor een 'best of', die er in 2000 kwam.

In 2002 kwam "Arno Charles Ernest" uit, een referentie naar zijn grootvader; in 2004 volgde "French Bazaar". Eind september 2004 startte Arno zijn nieuwe solotoer met onder andere twee concerten in Vietnam.

In 2002 ontving Arno de Franse onderscheiding van Ridder in de Kunsten en Letteren.

Op 11 september 2004 kreeg Arno van de organisatoren van de SIM-route (Schelde Internationale Muziekstroom) een eigen Arno Hintjens Kaai; het bijhorend kunstwerk van Willy Permentier en Henri De Bruyn en het straatnaambord zijn te bewonderen in Branst, een deelgemeente van Bornem.

The Four Tops is een Amerikaanse band die succesvol was in de jaren '60, '70 en '80 van de twintigste eeuw. De originele line-up van de groep was: Levi Stubbs (leadzanger), Renaldo "Obie" Benson (basszanger), Lawrence Payton en Abdul "Duke" Fakir. Tijdens het meest succesvolle gedeelte van hun carrière maakten ze deel uit van de uit Detroit afkomstige platenmaatschappij Motown.

The Four Tops kennen elkaar al sinds de middelbare school. Daar was het ook dat ze met elkaar begonnen te zingen. Ze begonnen onder de naam The Four Aims. In 1956 kregen ze een contract aangeboden bij Chess Records. Om verwarring te voorkomen met The Ames Brothers kozen ze ervoor hun groepsnaam te wijzigen in The Four Tops. Onder contract bij Chess slaagde de groep er niet in potten te breken. Een ontmoeting in 1963 met Berry Gordy zou daar verandering in brengen. Hij bood hen een contract aan bij Motown.

In het begin van hun carrière bij de Detroitse platenmaatschappij namen ze voornamelijk jazznummers op voor een workshop van het bedrijf. Ook fungeerden ze als achtergrondkoor bij sommige andere artiesten bij Motown, zoals The Supremes. Toen in 1964 het beroemde songwriterstrio Holland-Dozier-Holland een instrumentaal nummer had geschreven maar niet wist wat ze er mee moesten doen besloten ze er een tekst bij te verzinnen en er een nummer voor The Four Tops van te maken. Dit nummer werd het beroemde "Baby I Need Your Loving". Het nummer haalde #11 op de Amerikaanse top 100. Hiermee brak een succesvolle periode voor "The Tops" aan.

Na het grote succes van "Baby I Need Your Loving" werd besloten dat The Four Tops geen jazz meer hoefden te doen. Ze behoorden nu tot de primaire artiesten van Motown. Voortaan werden er singles voor hun geschreven. Hun volgende twee singles waren "Without The One You Love (Live's Not Worth While)" #43 en "Ask The Lonely" #24. Niet in staat het succes van de eerste hit te continueren leek het erop alsof de groep er niet in zou slagen de voorkeurspositie binnen Motown waar te maken. Het kwam toch nog goed. De volgende single was namelijk "I Can't Help Myself (Sugar Pie, Honey Bunch) en dit nummer leverde de groep hun eerste #1 hit op. In navolging van deze hit kwamen andere grote hits als "It's The Same Old Song" en "Something About You".

In 1966 schreven Brian Holland, Lamont Dozier en Eddie Holland de tweede #1 hit voor The Four Tops, "Reach Out, I'll Be There", hun grootste, en meest herkenbare hit. Samen met nummers als "My Girl" van The Temptations, "Baby Love" van The Supremes en "I Heard It Through The Grapevine" van Gladys Knight & The Pips en Marvin Gaye is dit nummer nog steeds een van de meest populaire Motownnummers. Ook na dit nummer bleven de Four Tops hits maken, zoals "Bernadette" en (de Tim Hardin-cover) "If I Were A Carpenter".

Toen Holland-Dozier-Holland Motown verlieten, had dit gevolgen voor het succes van The Four Tops en toen Motown in 1972 aankondigde te vertrekken naar Los Angeles verlieten ze het label. Ze kregen een contract bij ABC-Dunhill. Daar ging het weer beter met The Four Tops en kregen ze top 10 hits met "Keeper Of The Castle" en "Ain't No Woman Like The One I've Got". Na een tijdje droogden ook bij ABC-Dunhill de hits op en ging de carrière van de groep als een nachtkaars uit.

In de jaren '80 haalden The Four Tops wel weer een paar hit(je)s met bijvoorbeeld "Loco In Acapulco", maar hierna namen ze bijna geen platen meer op. In 1990 werden The Four Tops geïntroduceerd in de Rock & Roll Hall Of Fame en in 1999 in de Vocal Hall Of Fame. Dit laatste zou een lid echter niet meer meemaken. In 1997 overleed Lawrence Payton aan een hartaanval. Dit was een tragisch moment voor The Four Tops. Zijn plaats werd ingenomen door Theo Peoples. Toen in 2000 Levi Stubbs ook niet meer in staat was om optreden wegens kanker werd Peoples de nieuwe leadzanger en kwam Ronnie McNair in de groep om de lege plek in te vullen. In 2005 was er opnieuw een verdrietig moment voor The Tops. Op 1 juli overleed Renaldo "Obie" Benson na lange tijd ziek te zijn. Zijn plaats werd ingenomen door zoon van Lawrence, Roquel Payton.

Zangeres Anouk wil volgend jaar graag Nederland vertegenwoordigen op het Eurovisie Songfestival. De NOS heeft een bericht daarover in dagblad Sp!ts van dinsdag bevestigd. De omroep heeft contact gehad met het management van de zangeres en haar hartelijk bedankt voor haar aanmelding.

De NOS wil niets zeggen over de kansen die de zangeres heeft. "We hebben momenteel contact met diverse partijen", stelt een zegsvrouw. De omroep besluit pas in het najaar wie de officiële Nederlandse kandidaat wordt. Het evenement vindt half mei 2009 plaats in Rusland.

De 32-jarige zangeres kwam onlangs als winnaar uit de bus van een internetpeiling onder songfestivalfans over wie het beste Nederland zou kunnen vertegenwoordigen op het evenement. Op de tweede plaats stond metalband Within Temptation, op de derde kwam het palingpopduo Nick en Simon.

Zangeres Annie Lennox heeft een rugoperatie ondergaan. De voormalige zangeres van de Eurythmics had last van hevige rugpijn, veroorzaakt door een geknelde zenuw. Een woordvoerder van de Schotse zangeres laat weten dat de operatie succesvol is verlopen en dat Lennox momenteel thuis in Londen herstelt.
De zangeres was door de pijn in haar rug gedwongen om een aids-conferentie in Mexico eerder te verlaten. "Ik heb nog nooit zoveel pijn gehad", liet Lennox voor de operatie weten op haar weblog.

Door de ingreep is de release van haar nieuwste album verplaatst naar begin volgend jaar. Eigenlijk zou de cd al in september 2008 verschijnen.

Pervis Jackson, één van de originele leden van de Amerikaanse rhythm-and-blues-vocalgroep The Spinners, is gisteren op 70-jarige leeftijd overleden.

The Spinners begonnen eind jaren vijftig in Detroit als doo-wopgroep. In de jaren zestig stonden ze onder contract bij Motown, maar succes kregen The Spinners pas toen ze in het volgende decennium overstapten naar Atlantic. De groep, die behalve de bas Jackson nog vier leden telde, had hits met nummers als 'Could it be I'm fallin in love', 'Ghetto child', 'Games people play' en 'The Rubberband Man'.

Jackson trad nog tot vorige maand op met The Spinners. De groep telt nu nog twee originele leden, Bobbie Smith en Henry Fambrough.

Soullegende Isaac Hayes is gisteren geëerd tijdens een openbare herdenkingsdienst in zijn thuisstad Memphis. Meer dan drieduizend vrienden en fans bewezen de laatste eer aan de zanger, die ruim een week geleden op 65-jarige leeftijd overleed.
Alfabetisme en mensenrechten
De artiest werd niet alleen geprezen voor zijn muziek maar ook voor zijn humanitaire werk. "Hij was een fantastische man, altijd betrokken", zei predikant en burgerrechtenactivist Jesse Jackson over de man die onder meer een school oprichtte in Ghana. "Hij zette zich in voor alfabetisme en mensenrechten. Hij was er altijd, en daarom zijn wij nu allemaal hier voor hem."
Scientology en Tom Cruise
Tijdens de dienst spraken behalve Jackson dominee Al Sharpton en actrices Anne Archer en Kelly Preston. De laatste twee zijn Scientology-aanhangers, net als Hayes. Het bekende Scientology-gezicht Tom Cruise was niet aanwezig bij de dienst. De acteur had zondag al afscheid genomen van Hayes tijdens een besloten dienst, waarbij ook Denzel Washington en Wesley Snipes aanwezig waren.

Beroerte
Hayes overleed vorige week zondag nadat hij bewusteloos naast een loopband in zijn huis in Memphis was aangetroffen. Er is volgens de politie geen autopsie op het lichaam verricht, maar in documenten die zijn huisarts invulde zou staan dat de artiest overleed aan een beroerte. Hayes was in de jaren zeventig een van de grondleggers van de discomuziek. Tot voor kort was hij te horen in 'South Park'. Voor de animatieserie sprak hij de stem in van Chef, de muzikale schoolkok die voortdurend achter de dames aanzit.

De aanslepende voogdijstrijd zou Britney Spears meer dan 475.000 euro lichter kunnen maken. In de rechtszaak tegen haar ex Kevin Federline waarmee ze uiteindelijk slechts bezoekrecht over haar zonen Sean Preston (2) en Jayden James (23 maanden) verwierf, hebben twee advocatenkantoren haar een totaal van 380.000 euro aangerekend, zo blijkt uit gerechtelijke documenten.

Dure advocaten
Daar bovenop verklaarde Britney zich akkoord om ook de gerechtskosten van Federline te betalen, en die belopen 170.000 euro. De meest gepeperde rekening komt van raadsvrouw Stacy D. Phillips, die 320.000 euro claimt voor vier maanden werk. Laura Wasser, die in juni de zaak overnam, stuurde Britney een rekening van 40.000 euro. Zij beklonk het akkoord tussen Britney en Kevin: hij kreeg de volle voogdij, zij kreeg bezoekrecht.
Drie keer per week bij mama
Sean Preston en Jayden James mogen drie keer per week bij hun moeder zijn en ten minste twee nachten blijven slapen. Begin dit jaar werd het bezoekrecht van Spears door de rechter ingetrokken, wegens haar verontrustende en destructieve gedrag. De 26-jarige popzangeres heeft haar zoontjes toen twee maanden niet gezien.

Spears en Federline trouwden vier jaar geleden. Vorig jaar juli werd de scheiding tussen de zangeres en haar voormalige achtergronddanser definitief. Federline heeft sinds begin dit jaar de volledige voogdij over de twee spruiten. De popster moet haar ex-man maandelijks bijna veertienduizend euro betalen. Britney en haar vader Jamie, die haar zaken behartigt, hebben al laten verstaan dat ze de advocaatskosten zullen aanvechten. Waarvoor ze, u raadt het al, weer een nieuwe advocaat zullen inhuren en betalen. Of niet.