Klik eens op het beeldje, dan heb je meer..
Zoeken in blog

Archief per maand
  • 02-2016
  • 01-2016
  • 09-2015
  • 08-2015
  • 06-2015
  • 03-2015
  • 02-2015
  • 01-2015
  • 12-2014
  • 11-2014
  • 10-2014
  • 09-2014
  • 08-2014
  • 07-2014
  • 06-2014
  • 05-2014
  • 04-2014
  • 03-2014
  • 02-2014
  • 01-2014
  • 12-2013
  • 11-2013
  • 10-2013
  • 09-2013
  • 08-2013
  • 07-2013
  • 06-2013
  • 05-2013
  • 04-2013
  • 03-2013
  • 02-2013
  • 01-2013
  • 12-2012
  • 11-2012
  • 10-2012
  • 09-2012
  • 08-2012
  • 07-2012
  • 06-2012
  • 05-2012
  • 04-2012
  • 03-2012
  • 02-2012
  • 01-2012
  • 12-2011
  • 11-2011
  • 10-2011
  • 09-2011
  • 08-2011
  • 07-2011
  • 06-2011
  • 05-2011
  • 04-2011
  • 03-2011
  • 02-2011
  • 01-2011
  • 12-2010
  • 11-2010
  • 10-2010
  • 09-2010
  • 08-2010
  • 07-2010
  • 06-2010
  • 05-2010
  • 04-2010
  • 03-2010
  • 02-2010
  • 01-2010
  • 12-2009
  • 11-2009
  • 10-2009
  • 09-2009
  • 08-2009
  • 07-2009
  • 06-2009
  • 05-2009
  • 04-2009
  • 03-2009
  • 02-2009
  • 01-2009
  • 12-2008
  • 11-2008
  • 10-2008
  • 09-2008
  • 08-2008
  • 07-2008
  • 06-2008
  • 05-2008
  • 04-2008
  • 03-2008
  • 02-2008
  • 01-2008
  • 12-2007
  • 11-2007
  • 10-2007
  • 09-2007
  • 08-2007
  • 07-2007
  • 06-2007
  • 05-2007
  • 04-2007
  • 03-2007
  • 02-2007
  • 01-2007
  • 12-2006
  • 11-2006
  • 10-2006
  • 09-2006
  • 08-2006
  • 07-2006
  • 06-2006
  • 05-2006
  • 04-2006
  • 03-2006
  • 02-2006
  • 01-2006
  • 12-2005
  • 11-2005
  • 10-2005
  • 09-2005
  • 08-2005
  • 07-2005
  • 06-2005
  • 05-2005
  • 04-2005
  • 05-1973
    Inhoud blog
  • Jongeren zoeken ?
  • Vrij denken
  • Berbers
  • Een Marokkaanse rebel
  • Offerfeest geen feest
  • Over Atef Saad
  • Repair café en maatschappijverandering
  • Bezoek uit Palestina
  • New York : multiculti
  • New York : beeldende kunst
  • New York: onverwachte bibliotheken
  • New York : huisvestingsproblemen
  • The sky is the limith
  • Filosofie van de Waanzin
  • Boeken
  • Zwart
  • Gratis e-book Overleven in Palestina
  • Armoede
  • Gran Canaria: over wijn en venijn
  • Nieuw boek
  • WO1: be- en herdenking
  • Ijstijd
  • Verjaardagscadeau
  • Renovatie
  • Cartagena
  • Muze
  • Art Brut
  • Palestina: etnische genocide
  • In de ban van de bal: voetbal
  • Het zwarte beest
  • Vanuit de woestijn: Oujda
  • 1 mei 2014
  • Klassiek
  • Het zinkende schip
  • Sodastream
  • Denken of voelen ?
  • Indiase verhalen 6
  • Indiase verhalen 5
  • Indiase verhalen 4
  • Indiase verhalen 3
  • Indiase verhalen 2
  • Indiase verhalen 1
  • Kabouters
  • Een beetje ( lied van Oum Kalthoum soundtract alles gaat goed)
  • Bloemen voor Magda
  • Bitcoins
  • Selfies
  • Wensen
  • verhaal : Op bezoek
  • Intifada 2
  • De Nieuwe werker Labors Voice
  • Oslo
  • De Madrid conferentie
  • Undercover in de Intifada
  • Expo over Change
  • Atef verliefd,verloofd en getrouwd
  • Atef journalist bij Al Talia
  • Aan de Univ
  • Na 10 jaar gevangenis : vrij !
  • Een lucide droom
  • Atef in jail
  • Overleven in de gevangenis
  • PLO- Palestinian liberation organisation
  • Overleven in de hel
  • Yom Kippoer-oorlog
  • Akademia
  • Spelen met lucifers
  • De zes-daagse oorlog
  • De stem van de Arabieren
  • Jordaanse expantiedrift
  • Champagne
  • Zonder vaderfiguur
  • Palestijns Paspoort
  • Nablus: zwarte sneeuw
  • De schapenslachter
  • Manchester: the hidden museum
  • De vlucht naar Nablus
  • Jaffa 1947
  • Over kuise Suzanna
  • Onderwijstoekomst
  • Oud-koloniale nostalgie
  • Terugblik
  • Kenia: de toekomst ?
  • Kenia: vakantieparadijs
  • Kenia: klein duimpje en de reus
  • Kenia: productiviteit
  • Kenia: geen rozen zonder doornen
  • Kenia : het verleden
  • Over vrijheid
  • De seingever
  • Hugo Chavez
  • Is er leven na de dood ?
  • Slim reizen: doe het zelf
  • Over oudere militanten
  • De jeugd van tegenwoordig
  • Goede vooornemens 2013
  • Biografie Nelson Mandela
  • Kerstfeest
  • Psychologische Inquisitie
  • Over rijkeluisclubs
  • Wereld Aids dag: 1 december
  • Sevilla bis
  • kerkhofblommen
  • Lucky Luke
  • Zuid-Afrika: tussen hamer en aambeeld
  • Zuid-Afrika: opa
  • Zuid-afrika: heritage day
  • Si j'etais président
  • Waregem koerse bis
  • Discriminatie ?
  • Ursa: geen witte rook
  • gentse feestendebat: vakbondsbashing
  • Over Freddy, een Colombiaanse syndicalist
  • Manchester: musea
  • Manchester
  • Friends of Palestine
  • Over verhalen vertellen
  • Op zoek naar de "vlaamse" identiteit
  • Sef- gebuur
  • Le temps de cerises
  • 1 mei 2012
  • Over kunst-boeken
  • Lentekriebels
  • De alledaagse acopalyps
  • Ossi's dik ontgoocheld
  • Over ontwikkelingssamenwerking in 2020
  • Tweeduzendentwintig
  • De rattenvangers
  • Van blog naar boek
  • Thatcher-tijdperk
  • Positief Atheisme
  • Brug en andere pensioenen
  • Wensen voor 2012
  • Dromen samen met Iris
  • Over een goed leven in een goede maatschappij
  • Over de scheidingsmuur
  • De jungle van de arbeidsmarkt
  • Klimaatcampagne 11.11.11.thuis
  • Zuid-Afrika: over straffe madammen
  • Zuid-Afrika: HIV/Aids seminarie slotverklaring
  • Zuid-Afrika: Peereducators of Welnessofficers
  • Zuid-Afrika: HIV/Aids seminarie
  • Arabische lente of winter ?
  • Zuid-Afrika: solidariteitsproject
  • Zuid-Afrika: Bongi II
  • Zuid-Afrika: H+
  • Zwalm: art in the black box
  • Waregem Koerse 2011
  • Chileens studentenprotest
  • Jager of prooi ?
  • Loop naar de hel
  • Thailand: Kanchanaburi
  • Thailand : Ayutthaya
  • Thailand: Nok en Noi
  • Thailand: Chiang Rai: opium
  • Thailand: Chang Rai bergstammen
  • Thailand: Khun Tan
  • Thailand: Sukhotai
  • Thailand : Bangkok
  • Over links en vrouwen
  • Waregem PPS
  • Colombia: De groene leguaan
  • Kos: de tuin van Hippocrates
  • Kos Traditioneel Huwelijk
  • Kos Grieks huwelijk
  • Kerk en Staat
  • Vlaggenvrijheid
  • Nooit bracht een oorlog vrede
  • Noam Chomsky: over stratego
  • Dakar: conclusie
  • Dakar: Kivu-foto's
  • Dakar: wereld sociaal forum
  • Dakar: Goree-eiland
  • Dakar: pillen draaien
  • Dakar: op weg naar
  • Wereld Sociaal Forum Dakar
  • Zuid-Afrika: overstromingen
  • Russische Migranten
  • Jacques Brel
  • La Tatacoa
  • Een verdwenen staat: de DDR
  • Albert II
  • Het Munkenhof
  • Van blog naar boek
  • Athene: meteora
  • Athene: gemeenteraadsverkiezingen
  • Athene: maraton
  • Athene:bakermat van de democratie
  • Socialisme is internationalisme
  • Over gender en liefde
  • Luchtbel-economie
  • Mozambique: Lieveling van donorland
  • Mozambique : zwakke vakbonden
  • Mozambique : rellen in Maputo
  • Mozambique: energie
  • Mozambique: het arme platteland
  • Mozambique: een zondag in Maputo
  • Mozambique : donker afrika ?
  • Colombia: koffieboeren
  • Colombia: oorlogseconomie
    Het leven zoals het is
    Doen wat we zeggen, zeggen wat we doen
    25-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Cholula en het ontstaan van godsdiensten
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Cholula is een speciale plaats in Mexico,in de schaduw van de Popocatepl. Het was een religieus centrum in Mexico voor de komst van de Spanjaarden. De Azteken bouwden er meer dan 400 tempels, zoals meestal in Mexico groeide de bevolking te snel. Hongersnood en ziekten luidden het verval van Cholula in . De pyramiden werden met vegetatie bedekt. Cortes kwam er aan en viel bijna in een hinderlaag. Meteen een reden voor een bloedbad onder de bevolking  en een kerk bovenop de pyramide. Een symbool dat kan tellen.
    Via gangen kan je in Cholula de verschillende stadia van de pyramide bekijken. In het plaatselijk museum vertellen verschillend educatieve panelen hoe de godsdienst onstond.
    Vrij simpel: sjamanen ( een soort plaatselijke geneesheren of medicijnmannen) kregen veel invloed bij de bevolking omdat ze de bevolking hielpen bij ziekte maar ook een verklaring hadden bij ongelukken en tegenslag.
    Die sjamanen werden steeds belangrijker en bouwden grote tempels met pyramiden. Snel onstond in de steden een hierarchie met onderaan de slaven,daarna het volk, de handelaars en de kunstannars en bovenaan de proeisters. Toen de militairen machtiger werden, taande de macht van de priesters en bouwden de militairen een eigen hierarchie op.
    Dit verhaaltje las ik ook op andere plaatsen in de wereld, maar misschien is het ontstaan van de maatschappelijke ordening een universele spiegel waarin we onszelf herkennen ?

    25-05-2006 om 16:04 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    23-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.werkpest
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Uit een enquête van de Nederlandse vakbond blijkt dat regelnevelarij eigenlijk neerkomt op pesten op het werk, maar dan vanuit de hiërarchie. Het aantal regeltjes is niet afgenomen, maar is de afgelopen drie jaar erg toegenomen.

    Twintig procent vindt dat de werkvreugde hierdoor afneemt. Misschien kunnen we dit zelfs als georganiseerd wantrouwen betitelen.

    Alhoewel de bedrijven doorgaans vinden dat wetten en te veel regels echt ondernemen in de weg staan en dat de overheid hun handenvol geld kost met allerlei pestregeltjes, merk je dit helemaal niet aan de interne bedrijfscultuur.

    Geruime tijd voor er sprake was van camera’s in de publieke ruimte, kon je in de bedrijven reeds met camera’s op de werkvloer kennis maken. Met andere woorden Kafka. Ondertussen werd je privacy op de werkvloer via een CAO nr 81 geregeld. De baas mag je controleren, indien hij je vooraf verwittigde. Het doet zelfs niet terzake of je het prettig vindt of niet…

    Herkenbaar ?

    23-05-2006 om 13:52 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    19-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De wereld zien
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het thema van het 17° Waregemse Lentefeest is een kinderdroom: "ik wil zo graag de wereld zien". Spelen met een reuzegrote wereldbol op muziek van Johan Verminnen. In onze keuken hangt een wereldkaart met duimspijkers op de vele landen waar we op ontdekkingsreis waren. Europa zit vol, een beetje Azie, Centraal-Amerika  en weinig Afrika .Om de volledige wereld te zien moeten we te lang werken en leven we niet lang genoeg. Maar ik ben niet ontevreden: dank zij de lage vliegtuigprijzen zagen we al veel. Ik had dit zelf niet voor mogelijk gehouden.
    Maar wij gaan niet alleen op reis, die landen komen ook spontaan naar hier. Met wereldmuziek op festivals, produkten in wereldwinkels, wereldmensen in onze buurt,wereldkeuken op ons bord.Je kan dus al heel wat reizen naar verre landen in ons land zelf. Het vraagt alleen een beetje openheid, een open blik op je omgeving, op de wereld.
    Er bestaat een virtuele wereld, vol van computerspelletje, zoekrobots op internet,verre chats en skype. Het blijft erzazt, het blijft nep. Niets vervangt een echt gesprek, het ruiken van de woestijn, de warme Caraibische klanken. Het is deze wereld waar kinderen naar zoeken. Het is deze wereld waar ik van droom.
     

    19-05-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    17-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ontroerend gedicht
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    VROUW EN KIND

    voor D.

    Was je niet liever thuisgebleven?
    Had je de oceaan niet moeten laten,
    breed als hij is, en heb je onze kou
    dan nooit gehaat? Dichtbij de evenaar
    is de maan een boot, een hand, een kom.
    Daar kan wat in. Veel zorg. Hier niet.
    Hier wast de maan als een doof oor.
    Ze leunt en luistert niet. Je hebt de man
    die jong maar moe was niet gekend.
    Hij leed waarschijnlijk aan het draaien
    van de aarde. Dat moet haast wel, als je
    de waarde van de warmte vergeet en

    op een middag vindt dat de zon nu
    lang genoeg geschenen heeft. "Hoezo
    heb je het koud. Last van mijn blik?
    Koud om je hart? Koud als je valt?
    Jij was hier nog niet eerder, wel.
    Went het een beetje onderhand.
    Heb je het naar je zin of niet. Vind je
    dit land geen land voor jou misschien,
    geen land van melk en honing.
    Hoor ik je taal, hoor ik je heimwee,
    hoor ik je, hoor ik je, het is je geraden,
    van wie is dit kind?" Het duurt geen tel
    en de stad is veranderd. Dat dacht ik
    vannacht toen de maan hier een oog was,
    en boven het land van je moeder een hand.
    Een boot. Een kom. Ik vroeg me af
    of jij ook na je dood blijft zorgen
    voor het kind. En zal ik eens in jouw plaats
    vragen wat een ander daarvan vindt?


    (geschreven door Bart Moeyaert- stadsdichter Antwerpen)

    17-05-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    12-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Terminator
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Het verschil tussen de fictieve  games- en filmwereld en de realiteit verdween  bij een student dierenverzorging. Meteen werd hij een racistische moordmachine. Twee dodelijke slachtoffers en een zwaargewonde vrouw. Midden in Antwerpen, de politie kon de jongeman enkel stoppen door hem neer te knallen. Feiten, waar we niet naast kunnen kijken.
    De voorbije weken hing de onverdraagzaamheid onafgebroken in de lucht. Agressie en geweld staan dagelijks op de voorpagina's van de kranten.Maar aan de schoolpoorten zie je jongeren schoppen en vechten.Ik heb er moeite mee, met die geweldcultuur.
    Onaanvaardbaar is dat in deze sfeer zo maar wapens vrij kunnen gekocht worden. Waar wacht de overheid op om alle wapens in te zamelen. En met overheid bedoel ik de gemeentes, de provincies, de Vlaamse regering en de federale regering.
    Onaanvaardbaar is dat een politieke partij gewoon van naam veranderd maar verder zijn racistische taal mag blijven spuien. Waar wachten de media op om niet langer megafoon te spelen voor dergelijke racistische taal. Een racistische partij teert op onverdraagzaamheid en haat. Daar is in een democratie geen plaats voor.
    Onaanvaardbaar is dat we evolueren naar een samenleving die stilaan begint te lijken op de ratten uit het experiment van Nuttin. Deze plaatste bij wijze van experiment een heleboel ratten samen op een veel te kleine ruimte. De ratten werden agressief en vochten tot ze erbij neervielen.De wet van de jungle, de wet van de sterkste, de wet van de dierlijke driften, of hoe een grote mond het hart kleiner maakt......       

    12-05-2006 om 18:46 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    09-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Knikkend negerke
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Bourgeois kent er iets van: hij hervormt  bliksemsnel de Vlaamse overheid. Beter bestuurlijk beleid. Daar zat iedereen echt op te wachten. In feite een recyclage van : wat we zelf doen doen we beter.
    Het personeelstijdschrift krijgt een nieuwe look en verandert van een goedendag , wordt het 13 magazine voor het overheidspersoneel
    De Standaard en het Nieuwsblad nemen kritiekloos het perscommuniqué van de minister over.

    Wanneer ik in detail de bijgevoegde poster bekijk breekt mijn klomp: bij de Vlaamse dienst voor Internationale samenwerking staat een negerke zoals ik 20 jaar geleden in de beenhouwerij zag staan: een zwart koppeke dat ja zegt als er een centje in gestopt wordt. Of zilverpapier dat we spaarden voor de nonnekes terwijl we gretig zelf de chocola binnendraaiden.
    Een voorbeeld van hoe het moest.

    Het kan wellicht  een parodie zijn, ik betwijfel of de  partners waarmee we proberen relaties op gelijkwaardige basis te hebben het ooit zullen begrijpen.Veel van die posters zullen ze niet moeten uitdelen aan partners.Het kolonialisme in het Zuiden  is nog niet verteerd, en dat is begrijpelijk. Moet je alleen maar denken aan het feit dat bijvoorbeeld  je oma of opa hun handen werden afgehakt door blanke kolonizatoren.

    Gewoon een foutje in communicatie of echt neo-kolonialisme ?  Ik durf het niet zeggen, alleen zouden ze bij de Vlaamse Gemeenschap wat zorgvuldiger moeten communiceren.... als ze dan toch een eigen buitenlands beleid willen voeren zal het iets minder amateuristisch moeten. Quid non en dan blijft de diplomatie  een zaak van de franstalige adel  Quid si.

    09-05-2006 om 21:35 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    05-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Dhanyabhad.
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Vandaag een verassing: Binda Pandey, een jonge algemeen secretaris van het Nepalese ABVV kwam langs. Om " Dank U " te zeggen tegen de Internationale vakbonden voor de vele steun die zij de voorbije maanden ontvingen in hun strijd voor het herstel van de democratie in hun land. Met een zachte glimlach vroeg zij wat zij in ruil voor die steun voor ons kon doen.
    We zaten zo wat verbouwereerd te kijken: want we zijn gewoon dat zij om geld en steun komen vragen, niet dat de rollen plots omgedraaid worden.
    Dan werd er zo maar wat gepraat over hoe het allemaal gegaan is en wat de arbeiders gedaan hadden om het dictatoriaal regime weg te krijgen. Al snel ging het over de 19 dagen durende algemene staking en de controversiële houding van de werkgevers. De patroons hadden verklaard dat ze tijdens de staking en ook daarna niemand zouden ontslaan voor staking. Maar ze wilden uiteraard voor die 19 dagen geen loon betalen. De nieuwe regering moest dit volgens hen doen. Nu lijkt het er eventueel op dat het fifty/fyfty wordt. 
    Ja en de maoistische rebellen ? Die moeten de kans krijgen om een politieke beweging te worden en deel te nemen aan de komende verkiezingen. Maar wapenstilstand, vrijlating van de gevangen rebellen moeten onderhandeld worden. 
    Het leger is nu nog altijd het Koninklijk leger. Dit moet een regeringsleger worden, onder controle van het parlement. En daarvoor moet de grondwet gewijzigd worden.
    Werk aan de winkel voor de nieuwe democratie in Nepal... 

    05-05-2006 om 16:32 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Taal empathie
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Moeilijke titel voor een simpel begrip, maar ik vond er geen betere.
    Deze morgen hoorde ik op de radio een interview met de overleden kunstenaar Karel Appel. Hij vond het heerlijk te reizen in steden waar hij de taal en de weg niet goed kende. Het gaf hem een kik. Door alle details heen zie je beter de essentie en de grote lijnen. Armoede bijvoorbeeld.

    Het brengt me meteen bij de tentoonstelling van Mektibar Garedian, vanaf 14 mei in Bepart te Waregem.
    Zijn foto- en videomontages willen weergeven wat je voelt wanneer je als vreemdeling in een land woont. Communicatie en taalproblemen. De dualiteit van je eigen historiek en de confrontatie met de ander.
    Volgens Sartre een hel, volgens Karel Appel eenzaamheid, volgens Mektibar de stilte.

    Sommigen denken dat je de taal van de ander moet spreken om je te kunnen inleven in zijn manier van denken, in zijn manier van redeneren. Het vergt meer dan wat inlevingsvermogen. Het verarmt je woordenschat, je spreekt met minder nuances, je bent verplicht duidelijker en helder te zijn. De confrontatie met de ander verandert meteen jezelf : je word verplicht naar de essentie te gaan en de show te laten vallen.... 

    05-05-2006 om 09:58 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    02-05-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Muziekmakers zonder grenzen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen 1 mei was druilerig, niet alleen het weer ook de toespraken. Alleen Xavier ABVV durfde zeggen waar het op stond: we verdienen allemaal te veel volgens de ondernemers voor de concurrentiekracht. Zijzelf : het kan niet op. Alleen daar mag je niks over zeggen, daar moet je over zwijgen.Dit zijn uitzonderingen, het is normaal dat de patroons na jaren van inleveringen ( hahahà) nu hun deel nemen wanneer het iets beter gaat...Wie durft dat vandaag nog geloven ?

    De reactie liet niet lang op zich wachten : Unizo en de VBO vonden het ABVV misplaatst en misleidend. Blijkbaar mogen we zelfs niet meer op 1 mei zeggen wat we denken  !

    Bon in mijn "stad", van hetzelfde laken een broek: conservatisme troef. "We hebben het allemaal goed, we moeten aan andere dingen denken". Waar hebben ze het over in een zaal vol met mensen die gans hun leven hard gewerkt hebben, en nu met moeite hun voortuintje met rozen vullen ?
    Freya achterna: deel de huurprijzen op in kleine stukjes als je aan de energieprijzen niks te zeggen hebt. Nogal een ferm(?) eisenprogramma en strijdprogramma op onze feestdag. Of denken ze echt dat we zo dom zijn, daar op de grasmarkt ?

     Maar ik wil niet blijven zeuren.1 mei werd toch nog een feest.
    S'avonds plezant: Think of one met een prachtig concert op de veemarkt in Kortrijk.Voor de mensen die die mannen nu nog niet kennen: ambiance, brazil in town, swingende en goede music van eigen en andere bodems samen met enkele Brazialiaanse (forse) schonen.
    Het was koud buiten, maar warm in ons hart. En dat verwacht je tenslotte op 1 mei als socialist... 

    02-05-2006 om 21:28 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    27-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.1 mei Internationaal
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In ons land zijn er 10 feestdagen: slechts eentje zint mij: het feest van de arbeiders op 1 mei. Bij het begin van de echte lente is het een feest van hoop en rechtvaardigheid. De grote dromen zijn niet uitgekomen: de landen die het anders probeerden dan via de uitbuiting van hun bevolking zijn op een hand te tellen. 

    Hierop zijn verschillende reacties mogelijk: ontgoocheling of cynisme, naief geloof in een betere wereld, frustratie over de weinige politieke alternatieven in ons oude continent, wegzinken in een zelfgenoegzame lethargie....

    Maar misschien zijn dit gewoon individuele reacties op gevoelens of dagdromerijen. Vergeten we het universele dialectische denken niet wanneer de vele stoeten met Rode vlaggen in onze omgeving gewoon uitdunnen. Willen of kunnen we nog overtuigen, discussieren en modellen voor een meer rechtvaardige wereld uittekenen ?

    De syndicalisten uit het Zuiden peppen mij op: wij zijn wellicht verwende kinderen die niet weten welk PC-spelletje wij eerst zouden willen spelen. Willen wij een oorlogsspelletje of een doolhofspelletje of een moeilijk kruiswoordraadsel ?
    De lucide analyses van syndicalisten uit het Zuiden leert mij de juiste inzet van de syndicale strijd: een tegenmacht tegen onrecht organiseren met en temidden van de arbeiders. 


     

    27-04-2006 om 19:18 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    24-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Video over Zuid-Afrika
    Op mijn g-mail staat een video over het Zuid-Afrika project.
    klik op de link
    http://video.google.com/videoplay?docid=-121806574833200605&pr=goog-sl

    24-04-2006 om 09:35 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Jonge virtuozen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen De Rode pomp is een Gentse ruimte waar Andre Posman kamermuziekconcerten organiseert. Andre, die alle vele ideologische zeeën bevaren heeft, maar zoekt naar de Utopie, zuchtte even toen ik hem op de historische dwaling van de Vakbondsmetaal-echtscheiding attent maakte.
    Maar de avond maakte veel goed. In een stemmige concertzaal gonsde het van tevreden luisteraars. Een gastconcert van Mark Derudder( viool) en Jonas De Geyndt.(piano) Twee jonge muzikanten, boordevol talent. Het eerste stuk  was meteen een ogen-opener: de duivelstriller van Tartini. 
    Dan ging Mark solo.Een ballade van Ysaye. Niet dat de naam mij bekend voorkwam, maar de moeilijkheid van het stuk deed mij in het programmaboekje nalezen dat die meneer een voorloper was van de nu zo beroemde Internationale Koningin Elisabeth Wedstrijd. Je moet natuurlijk een stukje viool kunnen spelen om een dergelijk werk met de nodige klasse te kunnen brengen.
    Dan mocht Jonas solo.Een onbekend stuk van Liszt. Als een klaterende waterval. Pauze aan de pomp. Na de pauze Mozart en Debussy. Een streepje klassiek, een streepje rust. Misschien soms nodig om te komen tot de echte Utopie, een nieuwe wereld. 

    24-04-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (1)
    19-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het schuim op de tanden
    Klik op de afbeelding om de link te volgen In een ' vrije ' tribune doopt Jean-Marie Dedecker zijn pen in zuurste vitriool om de MP3 moord in het centraal station van zijn commentaar te voorzien. Blijkbaar is deze rechtse VLD-corifee opnieuw onaantastbaar. Hij had waarschijnlijk moeite om met zijn reactie te wachten tot na de begrafenis van het slachtoffer. Dit is echt een gierenstreek: het gebruiken van een onschuldige en zijn ouders om opnieuw zijn vuilspuiterij aan het adres van alle vreemdelingen ten toon te spreiden.
    Wie de tekst leest zal aan het taalgebruik merken dat de judocoach opnieuw is opgestaan, de vele sprekende bijvoeglijke naamwoorden verraden de taktiek.
    Verontwaardigd omdat de politiehervorming dergelijke voorvallen niet kan verhinderen, omdat het koningshuis nog geen publieke brief schreef. Maar Jean-Marie: populisme is natuurlijk de schuld aan anderen geven.
    Soms moeten politici misschien zelf verantwoordelijkheid nemen of gewoon durven toegeven dat zij niet ieder probleem kunnen voorkomen. Moediger vind ik het standpunt van Tarik Frahi en andere verlichtte allochtonen. Zij wijzen hun eigen gemeenschap op hun plichten in deze samenleving : het zelfbeklag voorbij. Misschien moeten we ophouden letterlijk in zwart/wit schema's te denken, al bij worden samenlevingsproblemen niet opgelost door vooroordelen van de ene groep door de andere.

    PS Veel volk op de steunmars. Nu nog die bandietjes pakken

    19-04-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    11-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zuid-Afrika : De bloemenverkoper
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Ik sprak tegen een bloemenverkoper op straat. A la Jambers: waar kwam hij vandaan, wat dreef hem, wie was hij ? Hij was vroeger een landbouwer in Malawi. Hij boerde goed, maar hier is het geld zo veel meer waard. Hij verkoopt nu bloemen in Joburg, ver van huis.

    De bloemen komen van de bloemenkweker. Die betaalt hem een vast loon, daarnaast een deel volgens het aantal verkochte stuks. De meeste bloemenkopers zijn blank. Zij kopen bloemen voor begrafenissen,huwelijken en verjaardagen. Op Valentijn verkoopt hij het meest.

    Maar hij kijkt nu reeds uit naar de maand december. Dan trekt hij een maand naar zijn vrouw en zijn twee zonen. Die wachten op hem in Malawi. Een verre reis, drie dagen…

    Voor mij eindigt deze reis snel: amper 10 uur vliegen. Zeg het met bloemen om afstanden te overbruggen....Internationale samenwerking op basis van gelijkheid werkt.

    11-04-2006 om 11:01 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (3)
    10-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zuid-Afrika: apart museum
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Het lijkt me best dat de Apartheid nu in een museum thuishoort. In Joburg bezocht ik dit samen met twee kameraden, die in de hitte van de strijd 20/21 jaar waren. Zij waren dus een deel van de filmbeelden in de jaren 80 toen de repressie genadeloos de townships gepantserd binnenreed.

    Als je het museum binnengaat wordt je meteen in de juiste stemming gebracht: een gescheiden ingang voor blanken en zwarten, een apart pasje voor wit en zwart.

    Een een korte geschiedenisschets. De landverdeling van 1913 waarbij de zwarten niet alleen buiten de steden gehouden werden, maar ook peanuts kregen en thuislanden. De mijnen werden door migrantenarbeiders van de thuislanden bevoorraadt. In 1948 werd het echt een systeem en een politiek: blanken en zwarten kregen aparte pasjes, mochten niet meer samen zijn. Gemengde gebieden zoals Sofia Town werden met de grond gelijkgemaakt, de zwarte bevolking werd opeengehoopt in nieuwe townships. Soweto en Alexandra zijn twee voorbeelden. Op een foto in het museum zie je ondermeer de procureur door een raam gluren: hij betrapte op heterdaad Prof Blacking(wit) en Dr Zurena Desoi(zwart) die sex hadden. Verboden !

    Dan start de strijd van de bevolking tegen de apartheid, de harde repressie door politie en fascistische blanke privémilities.

    Folteringen, vreedzaam verzet, boycot, betogingen, de noodtoestand, opsluiten en ter dood veroordelen van politieke militanten, ze hebben het meer dan veertig jaar ondergaan. Toen de vakbond Cosatu nieuwe algemene stakingen tegen de arbeidswet organiseerde in 1992 en er miljoenen mensen betoogden in de steden, werden onderhandelingen gestart. Een vakbondssecretaris NGETESI ontsnapte aan de galg, bij de onderhandelingen werden de politieke gevangenen vrijgelaten.

    Het mag een klein wonder heten dat dit niet op een burgeroorlog uitdraaide. Mijn compagnons de route vertellen dat zij goede leiders hadden, want dat iedereen zich op een langdurige burgeroorlog aan het voorbereiden was. Zij maanden aan tot kalmte en waardigheid.

    Even stopten we bij een video waar een of andere president de apartheid verdedigde.Wij hebben ze leren werken zei hij. Alsof we beesten zijn die afgericht moesten worden lachte Glen smalend…..

    10-04-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    09-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zuid-Afrika: onder de boom
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De minister van opvoeding, Naledi Pandor werd vandaag op de radio geïnterviewd. De vraag was of het verschil in infrastructuur tussen de scholen niet te groot was en wanneer daar eindelijk iets zou aan gedaan worden. Zij gaf toe dat er scholen waren die niks hadden en scholen waar alles in orde was.

    De betekenis begreep ik plots vandaag. Een groep schoolkinderen was onder een boom verzameld om naar een toespraak te luisteren. Zij zaten mooi op bankjes bijeen, begeleid door een paar grotere meisjes.Omdat er te veel kinderen zijn kunnen ze niet in de kleine klaslokalen ( ergens een kamer in een huis) . Omwille van de hitte gaan ze buiten onder de boom. Geen bord, geen lessenaar. Vraag en gezongen of gescandeerd antwoord. In de regio loopt een project om de kinderen opklapbare schrijftafeltjes te geven, die ze dan kunnen meenemen naar huis.
    Want ook daar is geen tafel om hun huiswerk te maken….

    09-04-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    08-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zuid-Afrika: rijken rijker, armen armer
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De tweespalt in Zuid-Afrika groeit elke dag. Toen de ANC regering in 1994 aan de macht kwam betaalde ze aan de Wereldbank een hoge prijs.
    Het land zat door de vorige apartheidsregering tot over zijn oren in de schulden. De wereldbank wou boter bij de vis, het plan dat de ANC samen met de community en de vakbonden opgesteld had belandde in de prullenmand. De regering hoopte dat grote buitenlandse investeringen de economie zouden pushen en dat via groei er centen zouden zijn om de enorme sociale noden zoals onderwijs, gezondheidszorg, veiligheid en tewerkstelling te kunnen lenigen. De grote bedrijven en de multinationals talmden bewust. Hun casino-economie speculeerde op Rand en dollarwisselkoersen: een spelletje voor de rijken.Het strenge budgettair beleid zorgde voor een werkloosheid van 40%. De revolutie at haar eigen zonen op : zij die vochten voor de democratie zinken weg in armoede, de rijke promotoren van de Apertheid leven in weelde.

    Overdreven ?
    Glen vertelde mij het verhaal van de Impala mijnen. Tijdens de apartheid trokken ze weg naar London , om hun gronden, hun mineralen op de beurs te doen renderen. Nu is Impala terug. Via een wet vroeg de regering een vergoeding voor het gebruik van de gronden. Niets van , Impala zei netjes: het is onze eigendom, niet van jullie…..         

    08-04-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    07-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zuid-Afrika: vertrouwenspersonen
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Mijn zwerftocht bij de NUM heeft een doel: de evaluatie van het driejarig project met de Zuid-Afrikaanse vakbond. In drie jaar tijd organiseerden ze cursussen om vertrouwenspersonen op te leiden voor de bouwsector in het kader van de HIV/Aids problematiek. Zo een 350 vertrouwenspersonen volgden een opleiding. Het uitgangspunt was de gezondheids en de veiligheidsproblematiek en de niet-discriminatie van besmette personen in het bedrijf.

     

    Om de resultaten naar waarde te schatten moet men beseffen dat openlijk praten over sex helemaal geen mode is. De oudere generatie wendt hoofdschuddend de blik op oneindig. Jongeren beseffen wel degelijk dat er morgen weer een kameraad begraven wordt. Zij willen dat er iets veranderd en de eerste stap is weten, leren, educatie en bewustmaking.

     

    Ik vroeg  een cursusleider wat het verschil was tussen de vakbondsaanpak en de werkgeversaanpak.Het antwoord sprak boekdelen: de werkgevers denken alleen aan zichzelf, de vakbond wil voor alle werknemers zorgen, zonder discriminatie HIV of niet….

    07-04-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)
    06-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zuid-Afrika: HIV-Aids
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    HIV/Aids, het probleem in Zuid-Afrika beheerst het dagelijkse leven. Of de dood, gezien men in Joburg bijna geen plaats meer heeft om de doden te begraven.

    Aids, HIV heeft ook met armoede te maken, want hoe leg je aan een arm gezin uit dat de moeder die positief is haar kind geen borstvoeding mag geven, en melkpoeder moet kopen. Hoe leg je aan seropositieven uit dat ze zich goed moeten verzorgen, geen alcohol mogen drinken, gezond moeten eten of dat ze anders sterven ? Hoe leg je aan seropositieven die een uitkering krijgen en geen werk hebben dat ze moeten genezen en dan geen uitkering meer zullen krijgen?

    Hoe leg je aan de bevolking uit dat mannen vrouwen niet mogen verkrachten en een condoom moeten gebruiken wanneer de Vice president Zuma op de rechtbank toegeeft dat hij vindt dat zijn verkrachting zonder condoom niet echt gevaarlijk was omdat hij daarna een douche nam ?

    Hoe leg je aan iemand uit dat testen noodzakelijk is, wanneer de geheimhouding van het resultaat niet gewaarborgd is.

    Om een verschrikkelijk maar reëel voorbeeld te geven. Iemand die verkracht werd heeft recht op een zware aids-remmer. Vooraf moet je echter getest worden, want de aids-remmer kan niet toegediend worden bij iemand die reeds HIV heeft, omdat in dat geval de aids-remmer een multiplicatoreffect veroorzaakt. Dus een verkrachtte vrouw die geen aids-remmer krijgt…. Juist is HIV-positief.

    06-04-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (1)
    05-04-2006
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zuid-Afrika: Mandela
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    In het guesthouse waar ik vertoef ademt alles de aanwezigheid uit van Nelson Mandele. De kussens hebben zijn foto, er is een Nelson Mandela uurwerk, de gastvrouw ( Blank) heeft een foto met Mandela. Misschien typisch voor de manier waarop Mandela de geesten en de harten van iedere Zuid-Afrikaan wist te veroveren. Ik praat met Blessing, een jonge syndicalist. Mandela is zijn grote voorbeeld. “Na al die jaren in de gevangenis , was Nelson Mandela helemaal niet verbitterd en belust op wraak. Hij ging meteen voor democratie en organiseerde verkiezingen. Hij was een echte freedom-fighter, die Zuid-Afrika opende voor de wereld. Alle Zuid-Afrikanen wonnen opnieuw hun zelfrespect terug en waren oprecht bewust van hun Zuid-Afrikaan zijn. Mandela bleef ons hoop geven en lachte altijd, als voorbeeld hoe het moet. Hij kon na jaren van rassenstrijd en haat de verzoening bewerkstelligen tussen alle Zuid-Afrikanen. Tenslotte was Mandela niet met zichzelf bezig of zijn positie. Hij was geen egoïst. Na een termijn als president, stelde hij zijn mandaat vrijwillig ter beschikking. Hij kon gemakkelijk opnieuw verkozen worden. Binnen de Afrikaanse context: opmerkelijk voor een leider….”

    05-04-2006 om 00:00 geschreven door Lieven  


    >> Reageer (0)


    Startpagina !

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Mijn favorieten
  • 8-urencultuur
  • marxistisch woordenboek
  • Translation blog
  • Wijnwijzer
  • Luc Delval blog
  • Vrij denken en doen : Poincaré Waregem
  • De nieuwste muziek beluisteren
  • Nieuws uit Waregem
  • Chomsky
  • Nieuws voor syndicalisten

    Veel leesgenot op de blog
    Gastenboek

    Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Foto

    Blog als favoriet !

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!