Welk plan zit er achter de geschiedenis van de mensheid
Dag Nyagair,
Wat heb jij allemaal losgemaakt! Een goede, boeiende discussie, waarin velen het beste, dat zij hadden, gaven. Steeds heb ik verlangd, mij ook in deze samenspreking te voegen, maar 'Vraag het Ger' liet me geen tijd. Maar nu moet het er toch echt eens van komen!;
Wat denk je van het volgende; in mijn idee is het: "The biggest story ever told".
Er is Iemand, die voor ons menselijk begrip onpeilbaar is. Hij is....DE SCHEPPER....en omdat tijd en ruimte geschapen realiteiten zijn, is Hij, de hoogste Realiteit:....eeuwig ....en alomtegenwoordig.
Hij, die zonder begin en zonder einde is, Hij heeft als een van zijn eigenschappen : een alles te boven gaande liefde. En....omdat zijn liefde zich aan Iemand wilde hechten, heeft Hij van eeuwigheid Iemand uit zich laten geboren worden....zijn Woord....zijn Eniggeboren Zoon. Tussen God....zo noem ik die Iemand en zijn Woord was er een volmaakte band van blijdschap . Gods Heilige Geest , de Derde Persoon van zijn Wezen, was in dat eeuwige verbond van liefde de Derde.
En toen besloot God in zijn volkomen genoegzaamheid in Zichzelf, in zijn drie uitdrukkingsmogelijkheden toch ....andere wezens te scheppen. Waarom?!....God had niets nodig, maar in zijn eeuwige raad had Hij nu eenmaal dat plan. Het is een verborgenheid, waarin wij niet kunnen inzien.(Deut 29 v 29).
Zelf zegt God ervan in zijn boek, de bijbel, dat wij tot zijn eer en heerlijkheid zijn geschapen en daar houden wij het dan maar op. Hoogstens zou je een voorbeeld kunnen aanhalen uit onze mensengemeenschap; iemand kan zo oeverloos blij zijn met de omstandigheid, dat hij God heeft leren kennen en zich 'wedergeboren' voelt, dat hij die blijdschap wil délen. En die persoon roept dan zoveel mogelijk mensen erbij om te zeggen: "Kom allemaal kijken, hoe ik in de zienlijke wereld door de doop in water getuig, wat mij in de onzienlijke wereld is overkomen!" Maar dat blijft een veronderstelling: God, die zijn vreugde met anderen wilde delen.
En toen liet God ruimte en tijd beginnen.
"In den beginne schiep Hij de hemel". En in die hemel schiep Hij de engelen, die Hij voorbestemd had tot zijn dienaren. Maar Hij wilde dienaren (en later daarnaast ook zonen), die Hem liefde terug konden schenken. En om die liefde te kunnen uitstralen naar Hem toe, zoals Hij zijn liefde uitstraalde naar hen, was het nodig, dat die wezens een vrije wil hadden, zodat zij bewust 'Ja' tegen Hem konden zeggen. Omdat zij als engelen volkomen vrij uitzicht hadden op Hem, zou hun keus 'ja' of 'nee' een eeuwige keus zijn, een onherroepelijke keus.
En toen is het onbegrijpelijke gebeurd. Bij een aantal engelen ontwaakte, voor hun eigen verantwoordelijkheid, de vreselijke idee, dat zij eigenlijk wel 'Nee' wilden zeggen tegen hun Schepper. En een van de voornaamste engelen maakte die begeerte bij hen bewust. Nog was alles bedekt, maar het wachten was op een katalisator.
En die kwam, toen God opnieuw een deel van zijn plan onthulde: Hij ging een nieuw wezen scheppen: geen díenaar zoals de engelen, maar .....een zóon...
Toen werd de opstand in de hemel manifest. God had de zienlijke wereld geschapen, met in die myriadenvloed van hemellichamen de aarde, waarvan alle engelen wisten, dat het dáar zou gaan gebeuren....dat daar het wezen zou worden geschapen , dat als zoon ook over hen, de dienaren zou gaan regeren. En toen liet 'Lichtdrager', de grote aartsengel, zijn allesbepalend en vreselijk 'Nee' horen. En met al zijn nu openbaar wordende volgelingen werd hij uit de hemel verbannen, Ez 28) en stichtte op onpeilbare afstand van het lichtrijk zijn 'rijk van het duister', zijn 'rijk van het kwaad'.
En de aarde....de planeet van het plan....die werd in het kader van die kosmische ramp getroffen door een catastrofe, zodat gezegd kon worden: "De aarde nu was woest en ledig en duisternis lag op de vloed".
Maar Gods plannen gaan áltijd door. Hij herstelde de aarde en schiep daarop uiteindelijk de mens, het wezen, dat Hij voorbestemd had tot zijn zoon.
Satan, zoals de aanvoerder van de gevallen engelen nu heette, verleidde die mens... de geschiedenis is overbekend ...en met een daad van ongehoorzaamheid was de weg van de mens naar God afdoende gebarricadeerd. Nooit zou de mens Gods zoon kunnen worden.
Daarna gebeurden er in de staag uitdijende mensenwereld de meest onvoorstelbare dingen. Er waren: zondvloed en spraakverwarring en een menigte van gebeurtenissen meer. Maar God volvoerde zijn plan in een volgende fase, door tegen zijn eniggeboren Zoon, zijn Woord, te zeggen: "Wil jij naar de aarde gaan om de muur af te breken, om de zee van zonden leeg te drinken". En de Zoon zei, dat Hij daartoe bereid was.
Toen liet God die Zoon van Hem, het vlees geworden Woord, geboren worden door zijn Heilige Geest uit de maagd Maria.
En Onze Heer Jezus Christus, zo kennen wij deze openbaring onder ons van God, streed een dappere strijd, die erin culmineerde, dat zijn hemelse Vader alle zonden van alle mensen van alle tijden, dus ook de zonden van 'de kleinkinderen van onze kleinkinderen' in éen ontzettende beker verzamelde en die beker aan zijn Zoon gaf. En de Heer Jezus Christus dronk die beker leeg en toen Hij riep: "VOLBRACHT!!!", was die beker leeg...voor alle mensen, die daarin: - in beginsel geloofd hadden voordien - en in beginsel geloven zouden vanaf dat ogenblik tot het ogenblik, dat het getal van de mensen ooit compleet zou zijn.
Al die gelukkigen , de 'Jazeggers', zouden ooit juichen: "Het is alleen de genade van God, dat wij ertoe gebracht zijn om "Ja" te zeggen tegen Hem, zoals Hij van eeuwigheid "Ja" zei tegen ons.
Maar de 'Neezeggers' onder de mensen zouden ooit moeten erkennen: "Voor eigen verantwoordelijkheid hebben wij 'Nee' gezegd tegen Gods liefde, die Hij ons in Jezus Christus heeft willen bewijzen".
En wíj leven in grote tijden. Want God ontvouwt steeds meer van zijn plan. Wie bij Hem wil horen, krijgt er oog voor, dat 'bekering' , kijken naar Hem in zijn onzienlijke werkelijkheid....en niet meer naar de voorbijgaande dingen van de zichtbare wereld ...dat die bekering een eerste, verrukkelijke stap is van duister naar licht.
En steeds meerderen ontdekken volgende stappen: - wedergeboorte, doop in de Heilige Geest - Geestesgaven, Geestesvrucht - en zo steeds maar meer en meer.
En eens...aan het eind van nog een lange weg, heet God die zonen welkom in zijn eeuwige rijk en laat hen deel van zijn glorieuze eeuwige gebouw zijn en wordt steeds meer ' alles en in allen'.
Ziehier een zeer globale schets van Gods plan met de mensheid. Natuurlijk blijft 99 procent hier ongenoemd, maar in mijn rubriek 'Vraag het Ger' vul ik nu al jarenlang zo hier en daar een gaatje op. Tallozen ondersteunen mij daarbij door hun vragen. Ik leer van hen. Nyagair....kom je ook eens langs.
Wat deed Jezus Christus tussen Goede vrijdag en Pasen
Hallo Hijo,
Je stelde mij een paar heerlijk concrete vragen, die ik toch nog weer even aan de beantwoording aanpas.
- 1) Hoe moet men Jezus' kruiswoord zien: "Heden zult gij met Mij in het paradijs zijn". Het is immers bekend, dat Jezus nog een heel programma af te werken had in de krochten van de duisternis. (Hierover straks).
Mijn antwoord: Hoe dat precies in zijn werk is gegaan, is een aangelegenheid, die zich aan onze waarneming onttrekt. Het laat zich toch moeilijk voorstelllen, dat Onze Heer Jezus Christus de rover in het paradijs heeft afgeleverd en gezegd: "Ik moet je nu weer even alleen laten. Ik heb nog andere dingen te doen".
De dingen aan gene zijde van het graf behoren veelszins tot de verborgenheden, die voor de HERE onze God zijn. (Deut 29 v 29).
Maar wees er zeker van, dat deze woorden van onze Heere voor de rover heerlijke werkelijkheid zijn geworden. En dat de rover niet in het paradijs kon blijven, toen Jezus uit de dood oppstond, is voor mij geen vraag. Jezus had een heel andere functie dan 'de rover'.
- 2) Hoe kan Jezus nu in het paradijs de dood overwinnen.
Deze vraag plaatst mij voor enkele moeilijheden. Toen Jezus aan het kruis sprak: "Het is volbracht", was op dat ogenblik de dood in beginsel overwonnen. Wij weten echter, dat 'de laatste vijand, die overwonnen wordt, de dood is'. Tussen 'in beginsel': (de weg naar God en het leven lag op dat moment open) ...en totale vervulling ligt nog een lange weg.
- 3) Weet je iets van de theorieën, dat Jezus in 'de onderwereld' evangeliserend zou hebben gewerkt in 'de drie dagen'.
Ik neem je nu even mee, Hijo, naar 1 Petrus 3 v 19: "(In de geest) is Hij heengegaan en heeft gepredikt aan de geesten in de gevangenis, die eertijds ongehoorzaam geweest waren , toen de lankmoedigheid Gods bleef afwachten , in de dagen van Noach, terwijl de ark in gereedheid werd gebracht...."
Interessant is allereerst, dat Onze Heer in de geest de zondaars uit de voortijd , die ongehoorzaam waren gebleven ten tijde van Noachs grote oproep, bezocht ...niet om daar te evangeliseren, maar om als een heraut aan die onboetvaardigen-van-ooit te verkondigen, dat Hij de overwinneng had gebracht.
En nadat Onze Heer aan de verlorenen als een boodschapper had medegedeeld, wat de diepere achtergrond van hun eeuwige duisternis was, is Onze Heer Jezus Christus de onoverbrugbare kloof over gestoken, (Lucas 16 v 26) en heeft de mensen, die aan de lichtzijde van de hades, de onderwereld, het dodenrijk, vertoefden als een 'brenger van goede tijding' bezocht.
En daar, aan de lichtzijde, was de boodschap van Jezus heerlijk om te horen. Goed was het om zijn verschijning te zien. Heerlijk was het om te horen, dat Jezus de overwinning had gebracht van gerechtigheid en waarheid. Als levende overwinnaar had hij ook hun gerechtigheid tot volmaaktheid gebracht. Niet állen aan de lichtzijde van het dodenrijk voldeden aan de strengste eis: het was wél nodig als rechtvaardigen te worden gerekend, die bewust vreemdeling en bijwoners op de aarde waren geweet, zoals Abraham, Izaäk en Jacob en al de profeten, (Lucas 13 v 28). Velen bleven aan de lichtzijde van het dodenrijk achter na Jezus'bezoek, maar ze hadden de goede boodschap gehoord en wisten: "Wordt vervolgd". Maar een keurtroep werd door Onze Heer uitgeleid naar het Paradijs, overgeplaatst naar de stad Gods, het nieuwe Jeruzalem. (Matt 27 v 52).
Ik hoop, je zo bescheiden, in huiverende eerbied , iets te hebben kunnen zeggen, van wat de werkzaaheden van onze Heer zijn geweest in die periode, die wij kennen als 'Stille Zaterdag'.
Wel Hijo; ik schrijf dit met een enorme koorts, die door mijn lichaam woedt. Maar ik wilde jou toch niet laten wachten.
Vandaag zongen wij in de sam weer dat heerlijke lied, Opwekking 555:
"Ik geloof in het bloed van Jezus, Ik geloof in de kracht van zijn naam, Ik geloof, dat Hij stierf voor mijn zonden, Ik geloof: HIJ IS OPGESTAAN!"
Ik ga dat lied nu niet helemaal geven. Maar stel nou eens dat jij een vriendin zou hebben, die jou bevroeg, zoals jij dat uitlegde. Kan jij dan dat eerste couplet van de zes ,die er zijn, niet als aanloopje gebruiken.
Zeg eerst eens: "Meid!....wij hebben in de sam toch een lied...het begint zó..." En dan zing je ze dat eerste couplet voor.
En dan steek je van wal: "Moet je horen.Er is Iemand, die heel veel van ons houdt. Bij Hem horen we. Maar alles tussen ons en Hem is verschrikkelijk fout gegaan. En toen kwam Hijzelf naar de aarde om alles weer goed te maken. En zoals God op aarde was, noemen wij Hem: Heer Jezus.
Nou,....Jezus hè....die heeft alles, wat er tussen God en ons was, weggedaan. Maar dat ging heel moeilijk. Het kostte Hem zijn leven. Maar toen Hij klaar was met zijn werk, konden wij in zijn naam, dus wanneer wij Hem vroegen om ons te helpen, van alle mogelijke nare dingen vrij komen.
Heus; je weet het zelf ook wel; er zijn veel verkeerde dingen bij ons; dat weet ík vanmijzelf en dat weet jij van jezelf. Maar daar kunnen we ook helemaal vrij van komen. Wanneer wij bijvoorbeeld altijd knorrige buien hebben en we vinden het zelf monsterlijk en verkeerd, dat wil Hij ons er vanaf helpen. Die zonden nam Hij van ons, toen Hij doodging, tennminste, als wij dat aannemen.
En nu het moelijkste: de Heer Jezus leeft. Je kunt nú tegen Hem praten en alles aan Hem vertellen. Want Hij is niet dood gebleven. Hij is weer levend geworden".
Zou dat misschien een beginnetje kunnen zijn Sunshine?
Als je zegt: "Ja...hier kan ik wel wat mee",kom dan op het bekende plekje, waar je wel eens meer geweest bent: 'Vraag het Ger' en behandelen we de anderevijf coupletten en het refrein.
Nu je vraag. Je bent door Eliyahu van je stuk geraakt.
Chrissie; ik heb de grote oorlog meegemaakt en nog steeds is mijn denken daardoor beïnvloed. Ik heb veel oorlogsbeelden in mijn postings. Stel: de oorlogssituatie brengt op een gegeven ogenblik met zich mee, dat onervaren recruten vuurcontact krijgen met een doorgewinterde tegenstander, die in de strijd gepokt en gemazeld is. Reken maar, dat het voor die 'groentjes' afzien is gedurende de eerste tijd van de vijandelijkheden. Na verloop van tijd zijn ze wel ingeleerd op de nieuwe situatie, maar soms is het ook nodig, dat ze even uit de strijd genomen worden, omdat het allemaal wat te pittig voor ze is geworden.
Wel; in mijn waarschuwing tegen Eliyahu heb ik de recruten op het oog gehad, die onervaren staan tegenover een echte dreiging.
Ik wil nu iets zeggen over Eliyahu's andere topic, dat nog maar steeds doorgaat. Het is een lust om daarin te lezen. Onze soldaten, die daarin een rol spelen, raken steeds beter ingeschoten. Ik kan de zaak best aan hen overlaten. Ze oefenen hun geloof, precies zoals dat in Richteren 3 staat. ..... Zie je overigens, hoe slim van Eliyahu....een nieuw topic gestart, in feite over hetzelfde onderwerp; nog eens vanuit een ándere positie vuur geven.Nog meer verwarring zaaien. ... Maar nu even over jou, Chrissie; jij bent teruggenomen uit de frontlinie. Je likt je wonden. Je weet nu, dat het geloof in Jezus geen zondagse wandeling is in je mooie pakkie, maar een hard bedrijf, waarbij je best eens wonden kunt oplopen.
Schreef Guido Gezelle al niet:
"Het leven is geen vreed' alhier Geen wapenstilstand vragen Het leven is: de kruisbanier.. Kloekmoedig voorwaarts dragen. .... Men struikelt wel En wonden krijgt Men dikwijls...dicht' en diepe...
En 't is geen weerbaar man, die wijkt... of hem de dood beliepe, (al beliep de dood zélf hem ) ... Het leven is geen vreed' alhier Geen wapenstilstand vragen Het leven is: de kruisbanier Tot in Gods handen dragen".
Chrissie; houd nu toch stand! Het leven met de Heer Jezue en zijn Vader en de Heilige Geest is zó de moeite waard. Goed; je hebt wonden opgelopen...ook al vóor Eliyahu. Je was al niet in de beste conditie, toen je je aan het front waagde. Je deed je best ook nog, probeerde Eliyahu van repliek te dienen. Maar in zekerer zin is tegen hem 'geen kruit gewassen'. In 'brute christelijke leugens' kreeg hij nu zulke sublieme antwoorden. Maar telkens is er weer die reactie van hem, dat God dus zijn eigen vader en zijn eigen zoon is. Hij wil zich niet laten overtuigen. maar zijn totale onbekeerlijkheid maakt, dat de nu ingeschoten 'strijders van het kruis' steeds beter worden. En wie weet; is er zelfs voor Eliyahu licht.
Maar jij; nu teruggetrokken van het front: houd vol met Jezus. Ga toch maar op die belijdeniscatechisatie. Spreek met de dominee. De feitelijke belijdenismorgen is toch pas op Pinksterzondag, zo ik meen. Ik bid, dat je wonden zo hersteld zijn, dat je op die blijde morgen, terwijl je ouders ontroerd-glimlachend toeluisteren en -kijken, een krachtig "Ja" kunt laten horen.
Chrissie...ik reken op je...wij rekenen op je...de Heer Jezus rekent op je.
