De vraag wordt hier gesteld, of de vastlegging van ons hele leven in allerlei regelingen en instructies niet gaat leiden tot een administratieve macht, die ooit wel eens tegen ons kan worden gebruikt om ons een bepaale richting in te dirigeren.
Ik denk hier aan de Duitse bezetting van 1940-1945, toen onze voortreffelijke administratie- toen al- tegen ons werd gebruikt.
Maar tegelijk denk ik ook weer: " A|s de hemel valt, hebben we allemaal een blauwe hoed". Ik weet niet of deze zegswijze nog gangbaar is.
Het moderne leven met al zijn ingewikkeldheden maakt steeds verfijndere formulieren en zo nodig. En soms worden noden ontdekt, waarvan men eerder niet zo wist en dan 'moet daar weer wat aan worden gedaan'. Een voorbeeld : ik ben al achttien jaar mantelzorger'voor mijn vrouw. Niemand had mij en mijn lotgenoten in de gaten. Totdat iemand deze honderdduizenden ´'vergetenen' ontdekte. En nu is er op ons een heel netwerk gebouwd met salarisgenietenden, die in auto´s rijden naar kantoren en allemaal iets willen doen om ons te verlichten. Dit is ook weer een voorbeeld van allerlei onbemerkt en automatisch verlopende ontwikkelingen.
Er is geen sprake van kwade trouw. We hebben ook een commissie ´privacy-bewaking´, waar je zulke rare voorvallen kunt melden als dat formulier, dat je in moet vullen, als je eens een keer de Duitse grens bent overgestoken, zoals hier ergens vermeld.
Er was eens een man...hij heette Lot...en hij woonde in een heel rare stad, Sodom. En die man had toch een moeilijkheden met zijn omgeving. 2 Petrus 2 v 9 vertelt, dat... `deze rechtvaardige dag in dag uit zijn rechtvaardige ziel kwelde over de misstanden daar`.
Nu kan je zeggen: - eigen schuld, dikke bult. Lot had er voor gekozen om daar te wonen. Wij niet. - Sodom was heel anders dan Nederland met al zijn voorschriften en regels. Dan heb ik maar liever ons eigen land.
Allemaal tot je dienst. Maar Lots gezucht leidde uiteindelijk tot niets. En het liep later heel vervelend met hem. En nu kom ik toch tot een punt van gelijkenis.
Lot was negatief en wij....als wij allemaal alleen maar over dat overgeorganiseerde Nederland klagen...zijn wij dan ook niet negatief bezig. Als een bepaalde regel ons benauwt, kunnen we dat toch wel ergens spuien bij een helper. Zo had ik laatst een eindeloos conflict met het C.A.K. En er was uiteindelijk een ombudsman, die mij te hulp schoot, waarna de zaak gauw geregeld was. Zo gauw ontstaat er een sfeer van beginnend wantrouwen tegen ' zij van de regering', die ons benarren. En nare sferen, daar hebben we niets aan.
Positief staan...it is a mad, mad world.....zo is het nu eenmaal en het zal nog wel moeilijker worden.
"Hoi, kben nieuw hier. Ik dacht ik begin maar meteen met iets waar ik nou wel veel over nadenk: als je 'je leven aan jezus geeft', ben je dan voor altijd gered? wat vinden jullie
Nee Niem, er zijn geen automatismen bij God. Je kunt altijd terug. Je bent iemand met een vrije wil. Wanneer je na verloop van tijd zegt; "Nee...bij nader inzien...ach, laat maar", ...niemand die je tegenhoudt. Het is echt ook wel: "Graag...of in 't geheel niet".
Er staat wel in de bijbel: (Johannes 10 v 27 en 2: "Mijn schapen luisteren naar mijn stem, ik ken ze en zij volgen mij. Ik geef ze eeuwig leven: ze zullen nooit verloren gaan en niemand zal ze uit mijn hand roven".
Goed, niemand, ook de duivel niet, kan je uit de hand van Jezus wegroven: - als je naar zijn stem luistert - als je de Heer werkelijk wilt volgen. Maar je kunt wel zélf uit de hand van de Heer wéglopen of je hand- uit wezenlijke gedesinteresseerdheid- zo slap houden, dat die hand eigenlijk 'als vanzelf' uit de hand van de Heer wegglipt.
Verloren gaan kan heel eenvoudig. Zo hoorde ik laatst iemand zeggen: "Het is bij mij zo geleidelijk gegaan. Ik ging altijd mee naar de Rooms Katholieke kerk en was als jongetje echt wel 'betrokken', dacht ik toch wel. En op een zeker ogenblik merkte ik, dat ik als student alleen nog meeging als ik weer eens thuis was en gewoontegetrouw.... want ik wilde het mensje niet verontrusten ....nog eens met mijn moeder meeging. Maar later deed ik dat óok niet meer. En ik dacht er eigenlijk nooit meer over. En nu is het helemaal weg".
En het kan heel ver gaan, dat wandelen met de Heer Jezus mee.
Hebr 6 v 4 - 8 zegt daarover: "Want wie ooit:..... - door het licht beschenen is - geproefd heeft van de hemelse gave - deel gekregen heeft aan de heilige Geest - het weldadig woord van God - en de kracht van de komende wereld ervaren heeft ....en vervolgens afvallig is geworden, kan onmogerlijk een tweede maal worden bekeerd , omdat zo iemand voor zichzelf de Zoon van God opnieuw kruisigt en aan bespotting blootstelt. Land dat: - de overvloedige regen opneemt - en nuttige gewassen oplevert aan wie het bewerken, ontvangt Gods zegen, maar...land dat: - dorens en distels voortbrengt, is waardeloos en rijp voor vervloeking, het zal uiteindelijk in vlammen opgaan". (natuurlijk is het wel zo, dat bij 'geen mogelijkheden' voor ons de Heer zélf krachtdadig kan ingrijpen ).
Dat ís me toch wat. Er wordt hier gesproken over Christenen, die maar niet 'een plantje waren, waar geen groei in zat', zoals die man, die ik zoëven schetste, maar met hen was het anders gesteld. Zij : - waren tot bekering gekomen, hadden vergeving van zonden ontvangen - waren gedoopt met de Heilige Geest - waren bevrijd en verlost van de machten van her duister - hadden dus de 'hemelse gave' of 'het hemels geschenk' ontvangen - waren bevrijd en genezen en hadden kennis gemaakt met de krachten van de komende eeuw, die van het duizendjarig rijk Als zij volgehouden hadden,had zich voor hen een wijd perspectief kunnen openen: zelf volmaakt zijnde, de schepping met die geweldige, zegenende krachten bevrijden en verlossen.
Mogenlijk- het kan eigenlijk niet anders- hadden deze vergevorderden dikwijls met hun verworvenheden gewerkt tot heil van anderen. Ze wisten hoe het Koninkrijk van God in de mens functioneert, welke verwachtingen en hoop zij mochten hebben en vasthouden. En dan toch loslaten....wie kan hen dan nog het reddend evangelie verkondigen. Zij weten alles al. (zie ook Hebr.3 v 12).
Conclusie: het is niet zo, dat wanneer iemand eenmaal gered is, hij automatisch altijd behouden blijft. Er is volharding nodig om te bewaren wat men heeft en om te verkrijgen wat verder nog beloofd is. Er ís een afval der heiligen.
Maar Niem; wanneer je goed je voor ogen stelt, welke genadebeloningen de Heer Jezus heeft voor allen, die hem uit liefde volgen, dan zul je er voortdurend om bidden, dat onze Heiland je goed bij de les houdt. En zeker zul je het David na kunnen zeggen in alle bescheidenheid: "Doorgrond mij, God, en ken mijn hart, peil mij, weet wat mij kwelt, zie of ik een verkeerde weg ga, en leid mij over de weg die eeuwig is". (Psalm 139 v 23 en 24).
Over urim en tummim wordt gesproken in Exodus 28 v 30, Leviticus 8 v 6, Numeri 27 v 21, Deuteronomium 33 v 8, 1 Samuel 28 v 6, Ezra 2 v 63.
Uit een samenvoeging van deze teksten blijkt, dat het hier ging om twee voorwerpen - die in een buidel konden worden opgeborgen, - die een uitspraak konden doen in grote kwesties - die konden spreken tegen lieden, die niet , als Mozes, rechtstreeks met de Heer konden overleggen - die ook konden zwijgen, gelijk in het geval van Saul - die werden aangeduid met namen, die konden betekenen: licht, volmaaktheid, openbaring en waarheid. - waarvan de 'bediening' in handen was van de priesters. Maar wat die 'voorwerpen'nu eigenlijk waren, blijft 'een onbekende zaak'.
Echter: het Oude Testament is alleen te verklaren bij het licht van het Nieuwe testament. Alles, wat in het Oude Testament schaduw is, is in het Nieuwe Testament volop belicht. We weten, dat de Heer Jezus Christus, God en mens, verlosser, in ons midden is verschenen.En sindsdien is alles anders geworden.
Hij liet ons de Heilige Geest na. En mensen, die - berouw hebben gekregen over hun zonden, - zich bekeerd hebben, zich omgekeerd naar Jezus en God - wedergeboren zijn door het met liefde en toegenegenheid lezen van de bijbel, (1 Petrus 1 v 23) - en vervuld zijn met de Heilige Geest, ........ zulke mensen, hebben ,door de genade van God, de Urim en de Tummim van de nieuwe dag ontvangen, het licht, de volmaaktheid, de openbaring en de waarheid. De Heilige Geest in hun hart wil elke dag met hen zijn, rechtstreeks, net als bij Mozes. Zij zijn priesters van het Nieuwe Verbond.
Naar die heerlijkheid wezen de urim en de tummim al heen.
Ken geen occulte krachten toe aan 'urim en tummim'. Al dat oude is overigens voorbij, nu het nieuwe is gekomen.
Dien de Heer in het licht van het vele weten, dat nú gekomen is. Keer je niet van het licht af. Rond Saul, de voorganger van David, viel eens het vreselijke, Goddelijke zwijgen. Dat hoeft voor jullie niet, laat het ook nooit zover komen.
Bedankt voor je mooie getuigenis, die voor mij een bemoediging is!
Maar hoe kijk jij dan tegen die zaken aan: - omvallen, trillen - hard lachen - dierengeluiden.
En hoe kijk je aan tegen bijvoorbeeld de Toronto Blessing en de recente opwekking in Florida, waar dit soort zaken de boventoon lijkt te voeren.
Dag Tijn,
Al die dingen, die je daar noemt, keur ik af. Maar ik ging er in mijn eerste brief niet op in, omdat ik meende, dat het genoeg was , wanneer ik zei, dat ik 'het nooit had meegemaakt'.
Maar een verheffende geestelijke ervaring met God de Heilige Geest, verdraagt zich niet met vernederende handelingen en gedragingen in het natuurlijke vlak.
En wat Toronto en Lakeland betreft: dat zijn eendagsvliegen, die ik in mijn leven al vele heb meegemaakt. Zo gaat het veelal met allerlei uit- voornamelijk- de V.S. overgewaaide denkbeelden. Zij zijn zelden gebouwd op bijbelkennis-met-het hart en waaien al weer gauw over.
Maar elke dag worden er weer mensen tijdelijk of langdurig-tijdelijk door in de war gebracht.
Een goede, sterke gemeente.....daar kan je zoveel leren, zonder al die vermoeiende reizen naar Toronto, Lakeland of Nigeria.
: 
