Door geloof kan alles..en als het je niet lukt, heb je dan niet voldoende geloof
Geloven jullie dat je door het geloof alles kan, en als het niet lukt (logische gevolg) dat je dan niet genoeg gelooft?
Mijn antwoord:
Dag Niem,
Na alle antwoorden , die je al hebt gehad, acht ik toch nog plaats voor het volgende: Psalm 1 v 1 - 3:
"Welzalig de man, die niet wandelt, In de raad der goddelozen, die niet staat op de weg der zondaars, noch zit in de kring der spotters; maar aan des HEREN weg zijn welgevallen heeft, en die wet overpeinst bij dag en bij nacht.
Want hij is als een boom, geplant aan waterstromen, die zijn vrucht geeft op zijn tijd, welks loof niet verwelkt - al wat hij onderneemt, gelukt".
Niem.....je vraag komt op het volgende neer, dacht ik: "Wanneer je bidt en je wordt niet verhoord, dan is niet alles je gelukt en dan heb je dus niet voldoende geloof".
Maar lees nu eens de hierbovenstaande tekst.
Geloven behoort op de duur, naarmate je groeit, enig relií«f te krijgen. Het is goed, dat je er gevoel voor ontwikkelt, wat 'de raad der goddelozen' is. En die raad kan velerlei zijn. Alle redeneringen, waarvan je de idee krijgt: "Dit brengt mij verder van God vandaan", zijn eigenlijk: raad der goddelozen.
En de Heer wil je ook helpen om niet meer aarzelend te blijven staan op de weg van de zondaars. Die 'weg van de zondaars' kan velerlei vormen aannemen: ik noem een voorbeeld; anderen kunnen gebiologeerd zijn door 'gothics' en aarzelend sta je erbij te kijken, hoe dezulken zich profileren. En je denkt: "Die lui slagen er dan toch maar in om ervaringen te hebben en óp te vallen". Maar het is goed om zoveel oefening met 'geloven' te krijgen, dat je dóorloopt.
En weer anderen wekken je op om een boek te lezen met daarin honderden voorbeelden, hoe je de bijbel kunt bespottelijk maken en afkraken. En je citische geest port je aan om mee te doen met al die spitsvondige aanvallen op de bijbel en te beginnen met wat kleingoed: zoals: "Zie, Hij komt met de wolken....en ieder oog zal Hem zien",( Openb 1 v 7) en dan te roepen: "huh....en de aarde is rond. Dat kan geen eens". Maar je groeiend geloof leert je om niet te gaan zitten in die kring.
En steeds meer krijg je de liefelijke ingeving om in de bijbel te zoeken naar het plan van God. Desnoods overdenk je al die heerlijke dingen ook in slapeloze uren 's nachts.
En dan merk je, dat je, door goede en kwade tijden heen, altijd voeding krijgt van de stroom goede impulsen, uitgaande van Gods Heilige Geest, die de Heer Jezus ons als zijn grote Plaatsvervanger gelaten heeft. En andere mensen gaan schuilen onder de beschutting, die jij geeft en gaan genieten van de goede woorden,waarmee jij hun ziel voedt.
En dan...ja dan...wordt het zo, dat alles je gelukt, dat alle gebeden verhoord worden en dat je geloof tot een heerlijke top is gekomen door Gods genade.
Overigens; ook dan zal het zo zijn, dat gebeden niet altijd lijken verhoord te worden. Ik geef je een voorbeeld: - mijn vrouw had in de negentiende eeuw een grootmoeder, die in Tzummarum elke dag uren in gebed was voor haar nageslacht - ikzelf had zo'n grootvader in Warmond. En nu, in de 21 ste eeuw, danken mijn vrouw en ik beiden, dat wij zulke biddende voorouders hadden.
Die beiden zullen zich bij leven ook wel eens afgevraagd hebben: "Is mijn geloof wel groot genoeg; ik merk zo weinig van verhoring!".
Maar er is nog een graadmeter; er staat: "Alles, wat hij onderneemt, gelukt hem".
Kijk niet alleen naar al of niet verhoorde gebeden. Héb je eens een onverhoord gebed, denk om het voorbeeld, dat ik net gaf en laat aan God, die leeft in een eeuwig 'nu' , de ruimte, om je gebed 'in de tijd' te verhoren.
Maar wanneer je steeds meer durf krijgt om dingen te ondernemen in dienst van de Heer, dan zul je merken, dat allerlei sluimerende talenten in je ontwaken, waarvan je verwonderd moet uitroepen: "Ik wist niet, dat ik het in mij had!". Alles, wat je ingegeven krijgt, dat je daarmee de Heer kunt dienen, probeer het uit. Je merkt gauw genoeg, of dit ee een begaanbare weg is om daarmee God en de mensen te dienen. Zo kreeg ik in 1999 het verlangen in mijn hart om de vele goede dingen, die ik in mijn leven gehoord had door te geven aan mensen. Dat mondde uit in een gebed: "Heer....ik ben nu 77 en ik heb een heel stuwmeer van blijde gedachten over U, dat nog helemaal leeg moet lopen. Heer....ik heb wel íets voor U mogen doen, maar ....: wil mij nóg overvloediger zegenen...en wilt U mijn bereik naar alle zijden vergroten". ( 1 Kronieken 4 v 10). En- na enig marktonderzoek- schonk de Heer mij in 2001, wat ik had gevraagd, ( idem). En tot op heden mag ik in dat vergrote gebied werkzaam zijn. En nóg roep ik : "Heer....wanneer het in uw plan past....geef mij ook Engelse, Duitse en Franse vragers". We zullen zien, of de Heer vindt, dat mijn 'gebied' nu wel groot genoeg is.
Maar....nóg zijn wij er niet. Er staat: "ALLES, wat hij onderneemt, gelukt hem".
Mijn hele leven heb ik gereden op fietsen met handremmen. maar in 2003 was ik aan een nieuwe fiets toe en verkocht iemand mij- op mijn leeftijd- een fiets met terugtraprem. En Niem...geloof me nu maar; dat is een heel andere manier van fietsen...vooral bij het afstappen en daaraan gepaard gaand remmen. En ook dat is gelukt. Nu lijkt dit een kinderachtig voorbeeld. Maar ook alle aardse dingen, waarmee je te maken krijgt, gelukken aan blijde kinderen van God beter.
De verhandeling over ´de zeven tegenstellingen´ wil ik nu ook op mijn geheel eigen wijze invulllen voor: trots versus nederigheid.
Vragen: - wat zijn de verschijningsvormen van TROTS; waaraan onderken je trots bij jezelf. - waar leidt trots toe. - wat zijn de verschijningsvormen van NEDERIGHEID waaraan onderken je nederigheid bij jezelf - waar leidt nederigheid toe; (Over die nederigheid in een volgend punt...misschien morgen al)
In de concordantie keek ik naar het woord : trots. ik hoefde niet eens naar verwante woorden, zoals 'trotsheid' te kijken. Ik vond bij 'trots' al genoeg om iets zinnigs te kunnen zeggen. Ik heb zelfs besloten om het Nieuwe testament niet te raadplegen. De Schrift is zó rijk dat je aan zó'n klein partje er uit al overrompelend veel hebt. Gaat- ie:
Psalm 10 v 2: NBV: " In hun hoogmoed vervolgen zondaars de zwakken - maak hen gevangenen van hun eigen plannen". NBG: "Over de trots van de goddeloze is de ellendige ontstoken- laat hen verstrikt worden in de boze plannen die zij bedacht hebben"
Ik heb dit zó meegemaakt in de 'grote oorlog', die ik als 17- tot 22-jarige bewust heb meegemaakt. De Nazi's waren zo trots op hun aardse kracht en zij werden daardoor zó hoogmoedig, dat zij andere volken op het meest beestachtige vervolgden. Jullie kennen daarvan vooral de aspecten, de Joden betreffende. Maar aan het einde van de oorlog heb ik de val van het Nazisme meegemaakt, een val, die verschrikkelijk diep was. Nooit had iemand kunnen dromen, dat de leider van deze beweging in zijn eigen hoofdstad, in zijn eigen machtsbasis, de rijkskanelarij zelfmoord zou plegen, terwijl de Russen al op het punt stonden, dat bastion overwinnend te bestormen. En wat hebben wij geleden in de oorlog, natuurlijk in ons bestaan,. maar ook in ons rechtvaardigheidsgevoel. En wat hebben wij 'versteld gestaan' toen al die intens boze plannen uitliepen op zelfmoorden en executies.
Een eerste conclusie: trots, hoogmoed en goddeloosheid zijn nauw verweven en leiden tot een dramatische ondergang.
Psalm 32 v 9: NBG: "Wees niet als een paard, als een muilezel zonder verstand, welks trots men bedwingt met toom en bit, opdat het u niet te na kome' NBV: "Wees niet redeloos als paarden of ezels die met bit en toom worden bedwongen, dan zal je geen kwaad treffen".
Trots is dus niet alleen nauw verwant aan hoogmoed, maar het heeft ook iets met verstandeloosheid te maken , met redeloosheid . Trots kan leiden tot schade aan derden. Vermijden van trots bespaart je veel ellende.
Psalm 90 v 10. NBG " De dagen onze jaren, daarin zijn zeventig jaren, en indien wij sterk zijn, tachtig jaren; wat daarin onze trots was , is moeite en leed, want het gaat snel voorbij en wij vliegen heen'. NBV. "Zeventig jaren duren onze dagen, of tachtig als wij sterk zijn. Het beste daarvan is moeite en leed, het gaat snel voorbij en wij vliegen heen".
Mensen; aan deze teksten heb ik al genoeg voor een overdenking. Jullie kunnen zeggen: "Ger...!!!...schatkamers vol...en jij neemt het kleinst mogelijke hapje" Ik weet het....ik wéet het. Maar wanneer ik het te lang maakt, lézen jullie het weer niet. Heus; hier kunenen we al wat mee.
We hebben al gezien, dat trots leidt tot eeuwige ondergang. Maar in hoeverre kunnen jullie bij jezelf iets van die trots bespeuren.
Psalm 10 v 2 leert ons dienaangaande: Goddeloosheid leidt tot trots. Je moet je toch aan iets vasklampen. God heeft zulke heerlijke dingen gezegd. Je kunt zo ' trots' zijn op zijn beloften, die spreken van: - vrijspraak voor allen die in Jezus geloven, Romeinen 3 v 22 - als rechtvaardige door God aangenomen worden , omdat Christus ons heeft verlost, 24 - genade, die niets kost en dus ook niet verdiend kan worden 24 - voorbijgaan aan begane zonden , 26. Ach; ik houd maar op. Op zo'n royale, vriendelijke, genadige God, kan je niet anders dan trots zijn, als je bij hem hoort. Maar wanneer je zonder hem leeft of gaat leven als 'backslider' dan word je gaandeweg trots op jezef. Je moet toch iets. En dan word je kwaad op anderen, misgunt hun de geborgenheid bij God, je gaat vervolgen met woorden en later misschien ook met daden en je wordt hoogmoedig op je eigen, verwarde inzichten over van alles. Je doet anderen verdriet en wordt ' een ramp in de wereld' , totdat je tenslotte in donkerheid en radeloosheid ondergaat. (Jesaja 8 v 21)
Mijn lieve vrienden en vriendinnen. Ik ken vele van jullie , (nu mijn dienst bij HQ al weer zes jaar duurt), al vanaf jullie veertiende. Ik hoor de laatste tijd verblijdende berichten, dat je de hand van Jezus stevig vasthoudt. En voor zover je die hand hebt losgelaten, daarmee eigenlijk de hand van God hebt losgelaten, ben je aan het begin van een kwade weg. Houd Jezus' hand vast...of zoek ernaar tot je hem weer vindt.
En wat psalm 32 v 8 betreft: eigenlijk ben je - als ongelovige net zo stom en redeloos als een dwars paard of ezel, wanneer je door goddeloosheid ook nog trots en hoogmoedig wordt. Aan het eind wachten toom en bit. Aan het eind van je leven en mogelijk - en dat zou eigenlijk zegenrijk zijn- al eerder, is er de wal die het schip keert. Trotse, redeloze, onverstandige mensen doen andere mensen verdriet en doen zichzelf veel leed.
Ik ken onder de vele mensen, die ik al ontmoet heb, ook een jongeman, die geen autoriteit erkent. Elke baas is in zijn ogen een dwaas, die geen baas zou mogen zijn en waarmee je alleen maar ruzie kunt maken, omdat jij wel de enige slimme lijkt te zijn. Maar elk van die bazen zegt na verloop van tijd: "Jij hoeft morgen niet meer te komen ". Ik wacht nog steeds op een teken bij hem, waaruit ik kan opmaken, dat 'toom en bit' hem aan het denken brengen. Maar tot op heden nog niets. Voor hem geldt nog zo helemaal die voortreffelijke berijming van 1777: "Wil toch niet stug, gelijk een paard, weerstreven Of als een muil , door domheid voortgedreven; Gebit en toom, door 's mensen hand bestierd, Beteug'len 't woest en redeloos gediert'. Laat zulk een dwang voor u niet nodig wezen..."
Ik ga afronden. De stof is zo rijk. Die heeft mij nu al voldoende opgeleverd. Ik spit niet verder, laat de laatste tekst onbesproken. Maar: wanneer jullie bij jezelf aanzetten bespeurt tot goddeloosheid, trots, hoogmoed, 'de baas willen spelen over zwakkeren', dan heb je nu iets te denken
Tenslotte toch ook maar psalm 90 v 10:
Eerst even een kleine opheldering. Mozes schreef deze psalm onder de indruk van het droevig verschijnsel, dat in de woestijn een hele generatie was weggestorven, die in trots en hoogmoed God en zijn gegeven leidsman Mozes bij Kades Barnea had weerstreefd. Voor nu, terwijl bijna alle mensen de ´tachtig´halen, klinkt dat wat vreemd.
Maar een feit is, dat wat daarin onze trots is, toch nog veel moeite en leed heeft gegeven. Neem míj nu....: soms kijk ik wel eens naar ´Vraag het Ger´en ben er toch erg blij mee, acht het ´het beste´, wat deze laatste jaren nog boven eerdere jaren , hebben voortgebracht. Maar wat een leed en moeite hebben al die onderhand miljoenen woorden mij óok gegeven.Ik mag er niet trots op worden, afgezien dan van al die kopzorg. En: elk ogenblik kan iemand ergens ´delete´zeggen en alles is weg, hopenlijk niet uit jullie harten. Maar eens raakt het toch vergeten. En dat ´eens´kan ook spoedig zijn, al hoop ik het niet.
Jullie.....word niet trots op het werk, dat jullie allemaal gaat doen, heb er ten hoogste een dankbaar idee bij; zo van `wat ik ook gedaan heb, de bedoeling was altijd: het ter ere van God te doen' (1 Corinthe 10 v 31). "Ìk vertrouw erop dat het vuur er geen vat op zal krijgen".( 1 Cor 3 v 13) Maar wees er van doordrongen, dat ons werk een toets moet doorstaan en doe elk element van aardse trots weg.
Daag Ger
Nu over : NEDERIGHEID.
Ik vind Matth 11 v 29 Ik lees hier: " Neem mijn juk op je en leer van mij, want ik ben zachtmoedig en nederig van hart. Dan zullen jullie werkelijk rust vinden".
Onze Heer Jezus is niet hard en streng als de Farizeeën, zijn grote opponenten, maar mild en zacht. Hij draagt zelf zijn kruis en geeft geen juk van allerlei kostbare en tijdrovende verplichtingen . Hij is bereid tot de zelfverloochening die hij ook van anderen vraagt. Hij buigt zich neer tot het geringe, blijft niet in zelfgenoegzaamheid op een afstand van degenen die naar hem willen luisteren. Het is bij hem niet: "Als je slechte daden ook maar een half procentje zwaarder wegen dan je goede daden, dan ga je naar de hel", zoals de vreugdemoordende gedachte in die tijd was. Hier werd de belofte van het koninkrijk en de zekerheid van het heil gegeven. Lees Matth 5 v 13- 16 maar eens. Een uittreksel daaruit is: "- Jullie zijn het zout der aarde - jullie zijn het licht in de wereld - jullie licht moet schijnen voor de mensen, opdat ze jullie goede daden zien".
Zo spreek je niet tegen slaven, die onder een juk gaan. Zo spreek je tegen vrije mensen, die van het juk ontheven, Gods liefde hebben leren kennen.
Kijk; zo is Jezus, de nederigste. En jullie program, zijn volgelingen zijn discipelen, kan als volgt geënt zijn op zijn voorbeeld. - mensen, die denken in ellende-, verlossing- en dankbaarheids- schema's en altijd blijven hangen in de ' ellende', bemoedigen en hen er op wijzen, - dat zij door Gods barmhartigheid en liefde, samen met Christus levend gemaakt zijn, Ef 2 v 4- 5. - dat zijn genade gered heeft en dat het niet nog eens een keer moet gebeuren, wanneer dat zo over ons bestemd is,8 - en dat dit alles een geschenk van God is, niet het gevolg van onze daden,9 - dat het dienen van God en Christus geen last meer is, maar door de bijstand van de Heilige Geest een lust kan worden - dat er bij Jezus rust en verademing wacht - dat Jezus niet uit de hoogte is , maar vol compassie en dat hij hét voorbeeld van zelfverloochening zélf heeft gegeven
Nederig stel jij je dan op, niet in zelfgenoegzame hoogheid ver van de mensen, maar er midden tussenin. En in alle ootmoed breng je de heerlijkheid van de 'beleving van het kindschap in gehoorzaamheid'.
Wees zó nederig, vrienden en vriendinnen. Want Jacobus 4 v 6 zegt, dat hij je genaxde geeft naar je nederigheid, immers daar staat: "God keert zich tegen hoogmoedigen, maar aan nederigen schenkt hij zijn genade". En Efeze 4 v 2 wekt je ook op tot nederigjheid, maar in de NBV staat hiervoor 'bescheidenheid', een moeilijk vertaalbaar woord, dat ook wel eens 'vriendelijkheid 'betekent . Nu ja; het zijn verwante begrippen en de ene taal is soms in onderdelen rijker en kan meer nuances in het zelfde woord leggen. "Wees steeds bescheiden, zachtmoedig en geduldig, en verdraagt elkaar uit liefde".
Kom mensen, trek aan die jas, die zich moeilijk verdraagt met geldingsdrang en dergelijke, want Colossenzen 3 v 12 zegt: "Omdat God u heeft uitgekozen ...omdat u zijn heiligen bent en hij u liefheeft, moet u zich kleden in: - innig medeleven - goedheid , bescheidenheid, (nederigheid) - zachtmoedigheid en geduld.
Welaan....God wil u de genade geven ook tot nederigheid.
