Dat is een goed streven. De bijbel zegt; (1 Tim 3 v 1): "Indien iemand staat naar het opzienersambt, dan begeert hij een voortreffelijke taak".
En nu is een zendeling wel niet technisch geheel gelijk te stellen met 'opziener', maar ook hierbij gaat het over een belangrijke taak in het koninkrijk van God.
En dan gaat Paulus verder met te zeggen, wat degene, die een ambt wil bekleden binnen Gods gemeente, allemaal moet zijn. Nu is het zo, dat die vereisten lang niet allemaal kunnen slaan op een jong persoon van het vrouwelijk geslacht. In de opsomming laat ik die vereisten dan ook weg, vervang ze door: ---.
Daar gaan we dus met 1 Timotheüs 3 v 2-7:
"Opzieners dan moeten zijn: onbesproken, ----, nuchter, bezadigd, beschaafd, gastvrij, bekwaam om te onderwijzen, niet aan de wijn verslaafd, niet opvliegend, maar vriendelijk, niet strijdlustig of geldzuchtig, ---. Hij mag niet een pas-bekeerde zijn, opdat hij niet door opgeblazenheid in het oordeel des duivels valle. Hij moet ook gunstig bekend staan bij de buitenstaanders, opdat hij niet in opspraak kome en in een strik des duivels valle". En verder volgen nog enkele waarmerken: "waardig, niet met twee tongen sprekende".(
Nu weet ik wel, dat een jeugdige al gauw kan zeggen: "Wel; aan deze eisen is nog wel te voldoen".
Maar wanneer je ouder wordt en voor allerlei proeven gesteld wordt, merk je, dat deze eisen best wel moeilijk kunnen zijn.
Dus: ook al ben je zestien en sta je aan het begin van je levensweg te popelen om voor de Heer te 'beginnen', dan is het toch goed om dit rijtje even in je achterhoofd te bewaren.
Maar duidelijk is, dat er ook andere dingen nodig zijn voor een zendeling(e). - een zekere practische handigheid, zodat je zelf je sokken kunt wassen en een ei bakken. Nu zal het voor een meisje gemakkelijker zijn om hieraan te voldoen - veel weten van p.c.-bediening, maar dat niet alleen: allerlei trechnische vaardigheden. Dit is wel weer even slikken voor meisjes. - spreekvaardigheid, mogelijkheid om voor radio en t.v. te spreken. In diverse landen kom je gauwer voor deze media terecht dan in Nederland - en zo zou ik wel kunnen doorgaan. Ik heb zelf als 'onbezoldigd ' zendeling gewerkt. Ik had een baan in een tropisch land, was, wat genoemd wordt een 'tentenmaker', in zendingswerk was ik een 'oproepkracht' naast de als zodanig vrijgestelde.
En wat heb ik bespeurd: Diepe bekering, zie mijn topic BIJBELSTUDIE, wedergeboorte en doop ín en vervulling mét de Heilige Geest zijn kostelijke zaken, die in de werkkring van zendeling of hulpzendeling zeker niet kunnen worden gemist.
Waar ik werkzaam was, was 'de lucht zo dik', dat de demonen zich welhaast materialiseerden....: "Broeder....de yorka's kwamen tot dusver alleen uit mijn tuinpad op. Maar nu stijgen ze ook al op uit de gang....wil broeder ze bestraffen...!". Wel; wat is het dan goed om geestelijk bewerktuigd te zijn door de genade van de Heer God.
Dus Niem; neem deze enkele gedachten uit vele ter harte en begin bij het begin: - kijk in je gemeente rond, of er sprake is van een gebrek aan kinderleiders. En wanneer ze zeggen: "We zouden je kunnen gebruiken voor de kids van 6 en 7, zeg dan niet "Nee". Pak aan, wat je krijgen kunt. En wanneer ze zeggen: "We zouden eigenlijk hulp kunnen gebruiken bij het koffieschenken", wuif het niet weg. Er zijn zoveel gebieden, waarop je de gemeente van dienst kunt zijn. En in de aanraking met allerlei gemeenteleden oefen je de Geestesvrucht. Vooral zelfbeheersing zal je te pas komen. Want het is een opmerkelijke zaak, dat juist broers en zussen je nog wel eens op de tenen gaan staan, bewust, maar meestal onbewust.
En vergeet niet om naar 'de jeugd' te gaan, ook naar de 'inhoudelijke' avonden.
En doe geregeld ook persoonlijk bijbelstudie.
Och; er is zoveel meer te zeggen. Kom je er nog eens op terug.
In het oude testament word uitgebruit aandacht besteed aan dat je moet proberen te leven met alleen maar christenen om je heen. Dat is bijna niet te doen, maar moeten we dat wel proberen. Een soort kloosterleven, maar dan anders. En dan af en toe naar buiten om te evangelizeren. Er staat zelfs dat je eigenlijk niets mag kopen bij iemand die niet geloofd. Dan word het leven wel erg moeilijk. Maar zouden jullie het willen om alleen maar met gelovigen om je heen te leven, als dat mogelijk was. Of moet het toch maar lekker gemixt blijven?
En dit is het antwoord:
Hè Niem; wat formuleer je onzorgvuldig. In het Oude testamdent was er veel aandacht voor om het volk Israel vrij te houden van de buren. Dat waren 'assimilatie-overwegingen', die ik toevallig in mijn -net hiervoor- posting besprak in verband met Ezra en Nehemia. Het volk Israel had een duidelijke missie. Het moest zich afzonderlijk houden van andere volken, niet door hun afgodendienst opgeslokt worden, teneinde precies het klimaat te hebben, dat nodig was, om te zijner tijd 'de grote bevrijder', Onze Heer Jezus Christus volledig tot zijn recht en volledig tot zijn bestemming en volledig tot het voltooien van zijn missie te brengen.
Maar dat je hier dan het woord 'Christen' gebruikt! Nu ja; ik kan de zon in het water zien schijnen. maar dat woord is , zó ver váor Christus' geboorte, toch wel een tikje onjuist gekozen.
En dan zeg je, dat er zelfs niet bij 'niet Christenen' gekocht mocht worden. Maar waar stáat dit dan toch: ik sluit niet uit, dat er iets staat, dat zó zou kunnen worden uitgelegd. Ik weet echter zelf alleen maar van Galaten 6 v 10, waar staat: "Laten wij dus, daar wij de gelegenheid hebben, doen wat goed is voor allen, maar inzonderheid voor onze geloofsgenoten". Mijzelf is het overkomen, dat een kruidenier, die Christen was, mij opwekte, bij hem en niet bij de supermarkt te kopen. Mijns inziens had deze tekst niet direct betrekking op hem, maar was deze meer bedoeld voor diaconale hulp.
Maar goed; van de antichrist staat beschreven, dat niemand in zijn tijd kan kopen en verkopen dan alleen degenen die 'geregistreerd' zijn, die het merkteken van het beest hebben, (Openbaring 13 v 17). Dat is dus juist een maatregel, die disrcriminerend voor Christenen werkt. Kan het ook zijn, dat je die twee dingen door elkaar gehaald hebt.
Nee hoor, geen muizenissen. Een Christen is het zout van de aarde. Nooit is bedoeld, dat het zout op een kluitje blijft zitten. De hele mensheid wordt er mee doordesemd.
De Heer Jezus gaf een sprekend voorbeeld: "Het koninkrijk der hemelen is gelijk aan een zuurdesem, welke een vrouw nam en in drie maten meel deed, totdat het geheel doorzuurd was". (Matth 13 v 33). Dit is nu echt 'een stille kracht'. Die vrouw werkte niet met allerlei machtsmiddelen. ( zie 12 v 19), ,maar zij rustte niet, voordat zij met dat stukje zuurdeeg 40 liter meel had doorkneed. Het koninkrijk der hemelen lijkt op dat zuurdeeg. De werking is verborgen, maar er zit een levenskracht in, die ALLES doortrekt.
Nu een aanhaling uit 'de korte verklaring':
" In deze bedeling, de periode tot aan de wederkomst des Heren, is de komst van het koninkrijk dus te vergelijken met een langzaam voortschrijdend proces. Het heeft betekenis voor het hele leven. Het vraagt overal toegang en dat in alle verhoudingen om daar zijn kracht te doen gelden en het leven te doorzuren".
Niem; voor jou een drieledige taak: - allereerst: nóg zorgvuldiger formuleren - dan: dat eigen leven van je overdrachtelijk vergelijken met 'veertig liter meel'. Laat dat leven van jou maar helemaal 'doorzuren' door 'God de Heilige Geest'. Wat zal je aan het eind van dat proces ZOET en AANGENAAM VAN SMAAK zijn. - en dan....de wereld in: evangeliseren dichtbij en ver, niet eens zozeer met woorden, maar door jouw blijde lach en vriendelijk stralende ogen, die het hart van mensen verheugen. Natuurlijk ook het woord van het evangelie goed kennen. En dát doe je dan weer door toch de samenkomsten en de bijbelstudies en de bijbelkringen naar vermogen te zoeken. Als je weer eens ferm 'de Umwelt' hebt doorzuurd, even een geloofsversterking tot je nemen temidden van de broers en zussen.
Antwoord aan een vacantieganger met een bezwaard hart
Je vraagt is eigenlijk tweeledig: - is het geweten de stem van de Heilige geest, die toch nog wel een beetje in ieder mens spreekt - kan zelfs dat geweten je 'om de tuin leiden'.
En de zaak, dat je aanleiding geeft tot deze vraag is het volgende practijkgeval: je gaat met vacantie met veel geld bij je. Je gaat lekker genieten en geld opmaken. En dan opeens krijg je van die vervelende beelden: - kinderen met oedeembuikjes en stokarmpjes - rampzaligen, die niet eens de vliegen meer van hun wonden kunnen wegjagen.
En dan begint je geweten te spreken.
Laten wij nu eerst eens bekijken, wat 'het geweten' eigenlijk is. 'Van den Brink' zegt het toch weer wat anders dan ik het te zijner tijd aan jullie wilde voorschotelen. Ik ga dat stukje herschrijven of in ieder geval er iets bij schrijven. Goed, dat komt dan nog wel ooit.
Maar nu laat ik mij door vdB overtuigen:
"Geweten betekent eigenlijk mede-weten of samen weten.In de mens zijn er dus twee die samen getuigen, samen gedachten uitwisselen, die elkaar onderling aanklagen of vrijpleiten. Nu rijst de vraag : wie zijn die twee? Van de Heilige Geest, die zich met onze geest wil verbinden, wordt gezegd dat hij met onze geest getuigt, wanneer hij met onze geest metterdaad verbonden is geraakt".
En hier denkt vdB anders dan ík tot dusver dacht. Ik dacht, dat het geweten eigenlijk een restje Heilige Geest was in ieder mens. maar nu blijkt, dat het geweten de menselijke geest is. Dat komt ook beter uit. Het geweten is bij sommigen mensen verziekt en dat zou natuurlijk nóoit kunnen, wanneer het hier om een 'restje Heilige, Goddelijke Geest' ging. Merk je overigens dat we voor jou op het goede spoor zit. Ook jíj wordt door je geweten aangeklaagd. Maar goed; we gaan verder met 'vdB'
"Ook wordt van de Heilige geest gezegd, dat hij overtuigd van zonde en gerechtigheid, en dat hij een oordeel velt door in het innerlijk leven een schifting teweeg te brengen. De menselijke geest, de invalspoort voor de Heilige Geest van God, doet in 'de mens van nature' hetzelfde. Die menselijke geest, geschikt om een klankbodem te zijn voor de Heilige Geest, doet ten aanzien van de menselijke ziel het zelfde als de Heilige Geest doet ten aanzien van de menselijke geest. De menselijke geest beínvloedt 'de menselijke ziel mét de functies ván die menselijke ziel: verstand, gevoel, wil, activiteit en begeerte'. Krijgt de ziel van buitenaf een zondige impuls of wordt een zondige begeerte opgewekt, dan zullen eerst verkeerde gedachten opkomen. Maar voordat deze gedachten overgezet worden in een zondige daad, zal ook de menselijke geest een woordje meespreken. Geest en ziel zullen samen overleggen en het gevolg zal zijn: doen of niet doen , spreken of niet spreken.
Je menselijke geweten kan zó aangetast zijn door de zonde, dat het als het ware niet meer functioeert. 1 Tim 4 v 2 zegt hierover in de Statenvertaling, dat het met een brandijzer, ( de machten van de duisternis) is dichtgeschroeid".
Tot zover vdBr. Nu wij weer samen verder. Als de menselijke geest soms niet meer kan functioneren, omdat hij finaal op non actief is gesteld, kan het ook zo zijn, dat die menselijke geest min of meer gebrekkig werkt. En nu komen wij bij jouw geval. Jij gaat genieten en nu is er een innerlijk stemmetje dat zegt; "Kan dat wel met al die zieke, zielige mensen op de hele wereld". Maar wat zegt Gods woord: Psalm 35 v 27 : De HEER is groot, die welgevallen heeft aan het heil (vrede en voorspoed) van zijn knecht. 1 Tim 6 v 17: God voorziet ons rijkelijk van alles om ervan te genieten. 2 Kor 9 v 8: "God heeft de macht u te overstelpen met al zijn gaven". Mat 6 v 31-33: "Zoek eerst het koninkrijk van God en zijn gerechtigheid, dan zullen al die andere dingen erbij gegeven worden". 3 Johannes 2 Geliefden, ik bid dat het u in alles wél ga
Kijk nu eens of dit alles op jou slaat. En ik neem aan, dat jij toch wel flink gfeofferd zult hebben bij allerlei rampen, waarvoor nationale inzamelingen worden gehouden.
Dan denk ik, dat een 'vrome geest' jouw geweten infiltreert. Hij wil niet hebben, dat jij, met die rijke, net door jou verworven schat van de blijde boodschap, schik hebt. Hij wil jouw plezier bederven , zodat jij later zegt: "Met die bijbel en zo.....daar heb je ook nooit echt verdiende 'schik' mee".
Niem, ik zou zeggen: geniet en deel uit en wees blij: Nog eens 2 Kor 9 v 8: "God heeft de macht u te overstelpen met al zijn gaven, zodat u altijd en in alle opzichten voldoende voor uzelf hebt en ook nog ruimschoots kunt bijdragen aan allerlei goed werk".
