Hier werd geschreven: `Psalm 23 was lang mijn hulp, nu niet meer".
Maar waarom nu toch. O, ik denk het al te weten. Een boerenwijsheid is: "Je moet niet alle eieren onder éen kip leggen". Hier te vertalen als: "Kijk ook eens wat verder dan die ene, heerlijke bijbeltekst".
Ik ben 87 en heb de bijbel helemaal doorgelezen, vele malen.
En ik heb honderden teksten , waarop ik terug kan vallen. Een hele schat van bijbeluitspraken staat tot mijn beschikking.
Ik noem er drie: " De ogen van de Heer gaan over de gehele aarde om krachtig bij te staan hen wier hart volkomen naar hem uitgaat, 2 Kron 16 v 9 en : " Het pad van de rechtvaardige is als het glanzende morgenlicht, dat steeds helderder straalt tot de volle dag", ( Spreuken 4 v 1 en: " Het is volbracht", Joh 19 v 30
En nu : Psalm 23. Het moet voortdurend gebed liggen in een algemene bijbelkennis, te verkrijgen door toegewijd lezen met een ontvankelijk hart. En dan krijgt het overal zijn dwarsverbanden, waardoor je telkens zegt: "Ja....dat is waar ook. Dat lees ik hier nu weer in andere vorm". En zo wordt ook psalm 23 ' balsem voor het hart' tot in lengte van jaren.
( Voorbeeld van zo'n 'dwarsverband', Lukas 10 v 21: "Op dat moment begon Jezus, vervuld van de Heilige Geest te juichen en zei: 'Ik loof u Vader, Heer van hemel en aarde'...volgt een inzicht dat Jezus ten deel viel...".
Op dat ogenblik had Jezus een ervaring als omschreven in Psalm 23 v 5: midden in de telkens weer oplaaiende strijd met de duivel was hier een heerlijk ogenblik van verademing; een inblik in Gods heilsplan. Even aan Vaders tafel en de vijand moest machteloos toekijken bij die juichende vreugd. En zo zijn er tientallen 'dwarsverbanden'.)
Wat is het heerlijk om een herder te hebben door alle goede en kwade tijden van het leven heen. Soms, midden in de hectiek, zijn er van die vredige momenten, dat je helemaal alleen, in 'klanktaal' zingt en dan nog eens op een nooit-bedachte wijs. Dan rust je ' in groene weiden en aan vredig water', 2 Soms, als je echt even uitgeput en uitgeblust bent, is daar de Heer, die je nieuwe kracht geeft en je tussen alle kronkelpaden die ene, veilige weg wijst...en jij looft en eert hem, 3 Er zijn van die donkere dalen, dat er paniek in je hart wil binnensluipen, maar dan is daar weer die krul in Gods staf, die je hoofd omhoog tilt en die stok, die een steentje slingert om je weer bij de kudde te brengen, 4 En dan....die vijand hë, de duivel; hij kan uiteindelijk knarsetandend en machteloos toezien, als de Heer jouw volhouden-uit-genade beloont met vorstelijk geestelijk eten en overvloedig drinken van de wijn van zijn Heilige Geest, 5 Geluk en genade....altijd jouw kostelijke metgezellen....en dan eindelijk: thuis.6.
"kmoet voor een club opzoeken waarom de bijbel betrouwbaar is en dan met echte feiten.. kunnen jullie me helpen??? dankje alvast!"
Ik heb al even nagekeken, wat voor antwoorden je had gekregen. Natuurlijk gaat het dan gelijk over de zondvloed en dat er nooit ergens zoveel water vandaan kon komen en dat de Ararat, die al zo gauw bovenkwam, veel lager is dan de Mount Everest, zoals die berg tegenwoordig heet.
Maar met al die ongein, die ook wel weer uit te leggen is, komen wij er natuurlijk niet.
Omstreeks duizend voor Christus profeteerde David al over onze Heer Jezus Christus, dat die zou uitschreeuwen: (Psalm 22 v 2): "Mijn God, mijn God, waarom hebt u mij verlaten". En ook wat onze Heer verder ging overkomen, wist hij zo lange tijd van tevoren al te voorspellen, (lees 7-9).
Heel sterk is vers 17: "Zij hebben mijn handen en voeten doorboord" ...en vers 19: "Zij verdelen mijn kleren onder elkaar" ...en werpen het lot om mijn mantel".
En van de driehonderd plaatsen in de bijbel, waar al eeuwen van te voren trefzeker wordt geprofeteerd, wat eens zal geschieden, noem ik alleen nog Jesaja, 50 v 5 en 6: "Ik heb geen verzet geboden, ik ben niet teruggedeinsd. Ik heb mijn rug blootgesteld aan mijn folteraars, wie mij de baard uittrokken , bood ik mijn wangen aan. Ik heb mijn gezicht niet verborgen toen ze mij beschimpten en bespuwden"
En heel sterk is Jesaja 53, maar dat kan je zelf wel lezen. En dan zijn we nog omstreeks 600 voor Christus.
En dan noem ik alleen nog Zacharia 9 v 9:(500 v Chr) "Juich Sion, Jeruzalem, schreeuw het uit van vreugde ! Je koning is in aantocht, bekleed met gerechtigheid en zege. Nederig kom hij aanrijden op een ezel, op een hengstveulen, het jong van een ezelin".
En wat denk je van Zacharia 11 v 12 en 13: "Toen betaalden zij mij loon uit, dertig sjekel zilver. ..Toen smeet ik dat zilver bij de smelter neer, (elders staat : pottenbakker)".
Ik laat het hier maar bij.
En wanneer ze zeggen: "Er staat toch niet létterlijk in de lijdensgeschiedenis, dat men aan Jezus de baard uitrukte" en: "Jezus kende zijn geschriften. Hij heeft expres die ezel uigezocht", dan zul je het met mij eens zijn, dat dit kinderachtig 'spijkers op laag water zoeken' is.
Nee, ik vind, dat je hiermee leuke bewijzen hebt voor de betrouwbaarheid van de schrift.
En ... om het helemaal 'af te maken' ...kun je dan ook nog zeggen: "Er zijn profetieën, vooral in Openbaring, die nog vervuld moeten worden. Wil je daar wel rekening mee houden. Als die oude van eeuwen en millenia voordien uitkwamen, dan komen de nog onvervulde ook uit".
Op blz 1 stel je als vraag: `Jezus wist niet eens de datum van het grote eindoordeel. Dat wist alleen God, zei hij. Maar waneer hijzelf God was, zoals hij pretendeerde, dan had hij dat toch moeten weten?"
Ik heb daarop, ook op blz 1 antwoord gegeven.
Maar op blz 2 stel je als volgende vraag: "Dat aanvankelijk gestuntel met de hulpvraag van die buitenlandse vrouw, ( Matth 15), was toch ook niet 'Goddelijjk', maar puur mensenlijk:.
Scherpzinnige vraag, waarop ik nu pas terugkom. Sorry hoor, maar ik heb zoveel forums na te lopen.
De casus: ....... Jezus komt in het buitenland, in Tyrus, |(Libanon). Een niet-Joodse vrouw roept hem na. Zij wil hulp voor haar dochter, die door een demon wordt gekweld, ( 22).
Jezus antwoordt niets; en pas wanneer zijn leerlingen hem vragen: "Kan u nu niet althans ïets doen; ze blijft maar roepen". komt het er dan eindelijk uit: " Ik ben alleen gezonden naar de verloren schapen van het huis Israel". En wanneer de vrouw maar blíjft aandringen, is er een ander antwoord, nu rechtstreeks tot haar:(26) "Het is niet goed om de kinderen hun brood af te nemen en het aan de honden te voeren".( 26).
Maar de vrouw, met haar fijne, vrouwelijke intuïtie heeft iets in die woordkeus bemerkt, dat haar moed geeft. Deze "Zoon van David", ( 22)... dat wéet ze dan toch maar. ..... heeft gesproken van 'hondjes' in plaats van 'honden'. Hij bedoelde niet de door iedereen verachte zwerfhonden, maar de huishondjes. En op die opening speelt ze kwiek in: "Zeker Heer, maar de hondjes eten toch de kruimels op , die van de tafel van hun baas vallen". En dan gaat Jezus 'door de bocht' en een machtswoord van hem doet haar dochter genezen. ..... En nu is dit de vraag: "Iemand, die de allure heeft, God te zijn, moet zich toch niet door zo'n volhouderige vrouw op de duur laten overtuigen".
C, ik citeer je niet helemaal goed, maar toch: een prima vraag, waaraan ik de handen vol heb.
Allereerst: de verhouding tussen God de Vader in de hemel en God de Zoon, in zijn tijdelijk vernederde, menselijke staat , is niet goed te doorgronden. Wij als mensen kunnen beter de 'met Goddelijke waardigheid' gedane uitspraken van Jezus laten staan naast zijn als mens gedane uitspraken.
Incognito hier op aarde zijnde, maakte hij geen gebruik van zijn Godzijn, maar dat 'Godzijn' behoorde onverbrekelijk tot zijn wezen. Maar ...Jezus was al mens helemaal vervuld met God de Heilige Geest en door die sterke kracht leerde hij voortdurend bij en was tot geweldige dingen in staat als MENS. Die Heilige Geest leerde Jezus ook gehoorzaamheid, want Hebr 5 bv 8 zegt: "Hoewel Jezus Gods Zoon was, heeft hij moeten lijden en zo heeft hij gehoorzaamheid geleerd". Altijd was 'God de Heilige Geest' Jezus aan het bijpraten en hem aan het inwijden in zijn taak. Jesaja zag dat al en deze zegt in 50 v 4: "God de HEER gaf mij een vaardige tong, waarmede ik de moedeloze kan opbeuren. Elke ochtend wekt hij mijn oor, zodat het toegerust is om aandachtig te horen".
En nu, met die heidense vrouw, gaat een nieuwe faze in. Jezus had als eerste zorg: het Joodse volk, de telgen van Abraham. Zij hadden de eerste rechten. Maar in voortdurend overleg met de Heilige Geest, ontwikkelt zich déze gedachte, mede met de indruk, die de vasthoudendheid van deze vrouw maakt: "O...het is voor alle aardbewoners". En zo kun je dit stukje zien.
C....wat kunnen wij hieruit leren: - Jezus had de Heilige Geest voor de volle honderd procent - als jij en ik maar een kruimeltje oppakken van dat heerlijke, dat hij totaal had, gaat ons dat zó gelukkig maken - en dat 'kruimeltje' kan steeds groter worden
Deze les: - inzicht in onze verloren staat - berouw en omkeer naar God: bekering - na het bekeerd zijn in de ziel, de bekering in ons diepste innerlijk, onze geest; daartoe trouw en met een toegenegen hart de bijbel lezen,( 1 Petrus 1 v 23) - de Heilige Geest onvangen, bijvoorbeeld, zoals het in Hand.8,10 en 19 beschreven staat.
Schijnbare tegenstrijdigheden over Jezus' eerste jaren
E.schreef:
Ik begrijp er weer helemaal niks van. Zomaar stuit je op een onmogelijkheid in de bijbel. Mathheus vertelt over het verhaal dat Jozef en Maria direct na de geboorte naar Egypte zijn gevlucht omdat een Engel hen had gewaarschuwd voor de plannen van Herodes...
Maarr... Lukas vertelt gewoon dat ze na 8 dagen naar Jeruzalem gingen voor de besnijdenis.
Lukas, noch de andere Evangelieschrijvers vertellen ook maar iets over een vlucht...
Mattheus, noch de andere Evangelieschrijvers vertellen ook maar iets over een besnijdenis...
Wie heeft er nu gelijk?
Dag E,
Een sleutel tot de oplossing van wat jou in verwarring brengt, kan liggen in Matth 2 v 16 - 18.
Daar wordt verteld, dat Herodes , nadat hij in de gaten kreeg, dat hij door de wijzen bedrogen was, alle jongetjes van 2 jaar oud en daar beneden, liet ombrengen. In onze wijze van uitdrukking is dit: jongetjes, die nog niet hun derde verjaardag hadden gevierd.
Dat wil zeggen, dat hij berekend had uit het bezoek van de wijzen, dat Jezus nu ongeveer twee jaar moest zijn. Dan is er ruim tijd voor de in Lucas beschreven gebeurtenissen en ook voor wat hier in Matth wordt vermeld.
Natuurlijk heeft Herodes de tijd ruim genomen om zeker van zijn zaak te zijn. Pas, toen de wijzen al een tijd lang weg waren, kwam het bericht binnen, dat hij ( Herodes) ze nooit meer terug zou zien, dat 'de vogels gevlogen waren'.
Ook zegt Matth niet, dat terstond na het vertrek van de wijzen, die engel kwam waarschuwen. . De tekst is alleen maar: "Nadat zij ( de wijzen) waren weggetrokken...".
Nee Denker...niets aan de hand.
Maar de drie synoptische evangelieën vullen elkaar ook alleen maar aan. En als ze dat gedaan hebben, komt Johannes er nog eens overheen met weer een heel andere benadering. Maar samen vertellen de evangelieën een schitterende geschiedenis
En alle 66 boeken van de bijbel vertellen het grote verhaal ook nog eens zó, dat het precies genoeg voor ons is. In een hemelse efficiency wordt alles weggelaten, wat we niet nodig hebben en alles gegeven, wat we niet mógen ontberen.
Zie tenslotte nog de liefdevolle zorg van God voor zijn Zoon. Pas toen Jezus twee jaar oud was, en sterk genoeg voor zo'n moeitevolle reis, ging hij tijdelijk emigreren.
En die zielige jongetjes, die dan wél vermoord werden ? Ze waren nog helemaal in die aandoenlijke leeftijd, waarvan psalm 8 spreekt in vers 3: "Met de stemmen van kinderen en zuigelingen bouwt u een macht op tegen uw vijanden om hun wraak en verzet te breken".