Van mijn leven heb ik al heel wat keren met vage problemen te maken gekregen, maar zo vaag als dit....nee....dat ervaarde ik toch nog niet eerder....(grapje hoor, grapje).
(Dit is ontleend aan een grapje, dat ik met mijn kleinzoon maakte, toen wij een spelltje deden, waarbij met dobbelstenen moest worden gegooid. Hij gooide woest, waardoor er voortdurend op de grond moest worden gezocht. En toen heb ik gezegd: "Valentijn....ik heb wel eens rot met dobbelstenen zien gooien. Maar dit wat jij hier presteert, ...dit...dit slaat toch alles !!" En hij: "Dat heeft u van mijn vader !!! Die kan ook zo plagen").
Maar goed...terzake Ano, we zitten hier niet om vliegen te vangen, maar om - zo mogelijk- problemen op te lossen, ook vage en zeer vage.
Je hebt nooit goed kunnen communiceren. Toen het slecht met je ging, zei je altijd maar 'standaard': "O...het gaat goed hoor", terwijl je hart schreeuwde van nood.
En nu het wat beter gaat, kan je dat niet goed overbrengen, terwijl je hart opgelucht is en zelfs een beetje blij.
En toen het laatst, ín de tijd, dát het beter gaat, toch opeens weer wat slechter ging, kwam je ook weer niet verder dan dat standaardantwoord: "O... best hoor".
Ga er maar aan staan.
Ano.... Even iets van eigen ervaring: 'Mijn bekkie heb ik altijd goed bij me gehad'. Maar ik kreeg vaak de indruk, dat ik verkeerd communiceerde. Ik was een 'crack' in het vertellen van griezelige verhaaltjes. Dan stonden de mensen geboeid te luisteren en ze kónden niet wegkomen. Maar ik voelde, dat het niet de echte voldoening gaf om mensen, gebiologeerd als een vlieg, die in het web van een spin is terechtgekomen, daar maar te zien stáan. Ik wilde blijheid en liefde en vrede verspreiden. En dat lukte slecht.
Totdat de Heer Jezus in mijn leven kwam....eigenlijk pas echt in 1959, toen ik toch al 37 was... als je goed in rekenen bent, kun je mijn leeftijd nu vinden.
En toen werd het gaandeweg mogelijk om mijn vrienden te vertellen, dat het beter met mij ging. En wanneer het dan toch weer eens wat slechter ging, kon ik om hulp vragen aan de lieve Christenen, die mij omringden. En toen ik, na ijverig en toegewijd bijbellezen wedergeboren werd, 1 Petrus 1 v 23, ging het nóg beter. En toen ik vervuld werd met de Heilige Geest van God.... hoewel nog maar zeer bescheiden ....ging het nóg beter.
En nu communiceer ik al vijf jaar hier op HQ in een column 'Vraag het Ger'. Kom daar eens langs.
Maar hoe dan ook: ga met de Heer Jezus op pad en dan lost jouw probleem zich vanzelf op. Want Jezus is een meester in het genezen van innerlijken en het vernieuwen van levens.
Daag Ger
Vlaamse lezers, hebben jullie nooit eens een vraag. stel die eens: je kunt mij toch e-mailen. Wanneer je niets dienaangaande hebt vermeld, plaats ik hem, zodanig, datr jullie anoniem blijven, direct op 'Geloofsaangelegenheden'. Maar je kunt desgewenst ook per e-mail antwoord krijgen. Bij voorkeur geef ik de antwoorden echter op het blog, zodat iedereen er wat aan heeft. Denk er aan: niet in het gastenboek, maar per e-mail. G
Als leuke, normale tienermeid heb je toch wel veel last van iets, dat erg 'creepy'is.
Moet je toch je vcórstellen: - iets bekijkt jou - iets zwarts is er en trekt weg - iets roept naar je - iets doet het licht op jouw kamer aan en uit - iets laat een lamp breken - iets hangt als een mist in je kamer.
Wat denk je ? Zou de Heer God, zou de Heer Jezus, je iets mee willen delen. Nee, dat kan niet: want de Heer God zegt in de bijbel; 2 Petrus 1 v 3: "Hij heeft ons geroepen door zijn majesteit en wonderbare kracht".
De Heer roept niet door rare en enge schrikjes. Zo gaat onze lieve Vader niet met zijn kinderen om.
Nee; iemand anders speelt een raar spelletje met jou. En wij weten wel, wie die ander is: de duivel, die jou bang wil maken en jou uit je zeker weten: ik ben een Christenmeisje, weg wil plagen.
Even een herinnering uit eigen leven; ik was een jochie van een jaar of tien. Toen las ik een gek verhaaltje over een jongetje, dat met behulp van een toverstokje precies kon zien, wat andere mensen deden.
Flauwekul natuurlijk. Maar in mijn jeugdig brein kwam het verhaaltje precies binnen op een kwetsbaar ogenblik. En van toen af aan had ik het idee, niet voortdurend zo manifest, maar toch altijd wel latent aanwezig, dat ik bespionneerd werd, of er naar mij gekeken werd. Ik was al 35, toen collega's op kantoor nog opmerkten: "Soms kijk jij zo schichtig opzij; net of je daar iemand met een mes verwacht".
Omstreeks deze leeftijd kwam ik met het volle heil van de Heer Jezus in aanreaking en toen verdween dit rare trekje.
En nu is mijn eerste invalshoek, XS, dat bij jou aan dit hele gedoe zo iets onschuldigs ten grondslag lag als ook bij mij.
Maar ik heb nog een tweede invalshoek: die aura hè, die jij soms ziet. Nu is het wel zo, dat er rond echte bijzondere mensen soms een soort sfeer hangt, die op gevoelige zielen als een lichtschijnsel kan overkomen.... dat is ook de oorzaak van de krans rond het hoofd van heiligen op rooms katholieke ouderwetse schilderijen en zo.
Mijn vrouw ontmoette eens een diep ingeleide oprechte Christen en zij vertelde later: "Wij allen in de zaal wisten : 'Deze man heeft iets bijzonders'".
Maar tóch: een aura zien is een verschijnsel, dat volgens de vele verhalen, die ik gehoord heb, niet iets is, waarmee God werkt. Alweer: God handelt niet zó met zijn kinderen. Hoogstens zien zij door 'de gave van het onderscheiden van geesten'..... [1 Cor 12 v 10: "sommigen ontvangen de gave om te onderscheiden wat wel of niet van de (Heilige) Geest afkomstig is (maar van andere geesten)". ] ....dat mensen zus-en-zo in elkaar zitten in geestelijk opzicht.
Maar zo'n aura , zoals jij die ziet.....dat kan te maken hebben met een besmetting met occulte zaken, die je met 'onschuldige klassespelletjes' al kunt oplopen.
Wil je dat eens nagaan. Niet te diep wroeten hoor !
Ga maar gewoon naar God...of nee....laten wij samen gaan: .............. Lieve heer God. hier zijn Xs en Ger. U weet alles al Heer. maar samen zeggen wij het nog eens. XS is haar blijdschap in u aan het kwijtraken door al dat rare gedoe. Heer...wilt u haar gaan helpen. Dank u". ............. En dan ook maar samen iets tegen satan; "í?n de naam van Jezus gebieden wij jou, vijand, om dit prille kind van God los te laten". ............. Daag Ger.
Men heeft jou verteld, dat je er eens over moet praten. Daarin hebben 'ze'gelijk. Maar míj klinkt het nog wat onbepaald in de oren.
Het is zo goed om dit geval eens aan de Heer Jezus uiteen te zetten.
Nu zul je misschien tegen mij zeggen: "Ja maar Ger....ik kén de Heer Jezus eigenlijk helemaal niet !"
Natuurlijk ook alle kans dat je zegt: "Ja natuurlijk: de Heer Jezus....dat ik daar niet eerder aan heb gedacht".
En tenslotte kun je kwaad worden: "Schei nou maar uit Ger: Jezus heeft mij nog nooit antwoord gegeven op dit punt".
En toch.....en toch...weet je; er is zo'n oud, lief versje, waarin deze regels staan: "De Heer is recht in al zijn weg en werk; Zijn goedheid kent in 't gans heelal geen perk. Hij is nabij de ziel, die tot hem zucht; Hij troost het hart, dat schreiend tot hem vlucht".
Kim....zouden wij niet eens samen naar hem toegaan; ............ Lieve Heer Jezus,
Hier zijn Kim en Ger. Samen brengen wij bij u, wat u al lang weet, maar wat wij nu toch eens heel bijzonder aan u willen vertellen. U weet alles al van Kim, Heer. Hoe ze zo vreselijk is geschrokkewn, toen haar vrouwelijke waardigheid op zo jonge leeftijd -ook nog eens- werd gekrenkt.
Ze was nog heel niet klaar voor zulk schokkende gebeurtenissen en toen al werd de nog maar aan het eerste ontbloeien zijnde knop geknakt.
Heer....wilt u herstelwerk doen aan haar innerlijk...die nare herinnering verzachten....dat onterechte gevoel van schuwheid en minderwaardigheid wegdoen....de onbevangenheid doen terugkeren...alle wonden herstellen.
Dat is een tijd geleden dat wij elkander schreven hè.
Maar nu heb ik toch weer een advies voor je, denk ik, na alle goede dingen, die er al gezegd zijn.
Je weet wat Efeze 6 v 12 zegt; "Onze strijd is niet gericht tegen mensen maar tegen hemelse vorsten, de heersers en machthebbers van de duisternis, tegen de kwade geesten in de hemelsferen".
Kort gezegd; de duivel is onze voornaamste vijand. Hij komt telkens even langs om te kijken of hij iets kan verzieken, een kind van God onrustig kan maken. Zo'n plagerij gebruikt hij dan weer om te kijken of hij ergens een breekijzer in kan zetten en meer kwaad stichten.
Maar de bijbel zegt; Jacobus 4 v 7: "Onderwerp u dus aan God, en verzet u tegen de duivel, dan zal díe van u wegvluchten".
Wel Rijn, zolang als ik je nu ken, was er altijd een begeerte bij je om je aan God, die je liefhebt , te onderwerpen, hem te gehoorzamen.
Maar wanneer van die absurde gedachten in je opkomen, zoals: - willen vloeken - met borden smijten - iemand een glas water in zijn gezicht gooien - ..en dat soort dingen meer... want er zijn legio van die vervelende dwanggedachten, die opeens bij je kunnen opvlammen of die je geregeld hebt...
zeg gewoon in jezelf: "Wijk satan...ik hoor bij Jezus..". Zeg het intens, met liefde voor God en zijn heilig Kind.
En dat is zó geloofsopbouwend, zelfs al komen die gedachten wel weer eens terug. Want de duivel vlucht wel, maar van Jezus staat geschreven: "Daarna liet de duivel hem met rust, en meteen kwamen er engelen om voor hem te zorgen", (Matth 4 11).
Maar jij weet ook wel, dat de duivel, nadat hij voor dit keer bij Jezus was afgedropen, wel weer eens bij dezen langs kwam.
Echter: een kind van God, dat zich dapper tegen de duivel verweert, kan op engelenbijstand rekenen. Alleen merk je dat soms niet direct of weet je niet, waar die verlichting en verruiming vandaan komt.
Vanmorgen waren mijn vrouw en ik allebei zo heel erg náar. En gezien onze leeftijd, 83, was het echt verontrustend. Maar we streden en baden. En er kwam uitredding; later was er weer verademing.
En hóe God dat nu deed?: - waren het engelen ? - was het 'gewoon' gebedsverhoring op een andere manier...
Jij die anders zo gezellig zo nu en dan op 'Vraag het Ger' aanwipte....en nu kom ik je híer tegen, zo triest.
Saved....soms sta ik ook wel eens op met zo'n náar idee over dingen die ik niet fijn vind, zonder het nu te kunnen benoemen.
Maar dan begin ik gelijk te loven en te prijzen en zeg zulke dingen als:
"Dank U Heer, dat ik- al ben ik nu wat verdrietig- bij u mag horen en dat u mij de kracht geeft om met u vol te houden. En aan het eind van mijn levensweg staat dan toch dat schitterende vooruitzicht, waarover geschrevden staat..."
En dan vervolg ik met die bijbeltekst; 2 Corinthe 4 v 17: "De geringe last die wij tijdelijk te dragen hebben brengt ons een eeuwige luister die alles omvat en alles overtreft".
En dan zeg jij nu misschien: "Ja Ger....maar ik kan die lusteloodheid geen náam geven. Ik snap het zélf niet. Die tekst maakt me ook niet blij".
Maar Saved; over lof staan zulke goede dingen in Gods woord: Ps 50 v 23: "Wie een dankoffer brengt , geeft mij ( God) alle eer, wie zo zijn weg gaat, zal zien dat God redt".
En je zult eens zien; wanneer jij lof offert aan de Heer, dan gebeurt het volgende; Jesaja 61 v 3 "Deze goede boodschap van de Heer komt tot jullie - Om aan verslagenen hoop te bieden, - om aan gevangenen ( in sombere gedachten) hun vrijlating bekend te maken - en aan (door onvreugde) geketenden hun bevrijding, - om allen die treuren (om hun verloren jonge vreugd) te troosten - om aan die allen te schenken: FEESTKLEDIJ IN PLAATS VAN VERSLAGENHEID".
En vergeet vooral niet Saved om kort en vastbesloten tegen de duivel te zeggen: "Satan; in de naam van Jezus ...wijk met je náar gedoe".
Want hij verziekt het voor je en zó ga jij het voor hém verzieken.
Die moeheid.....natuurlijk ga je ermee naar de dokter. Maar ga er ook eens mee naar de Heer God.
Nu niet kwaad worden en zeggen 'Man....dat doe ik al zo láng´
Echt...het helpt.
In het Oude testament zei God al, dat hij onze Heelmeester is, Exodus 26 v 15.
En in het Nieuwe testament lees je haast niet anders dan dat Jezus overal mensen genas.
En dat is toch ook logisch. God heeft ons geschapen, had van eeuwigheid al zijn plan voor onze persoon in al zijn facetten gereed liggen, Psalm 139. Wie is er beter in staat dan de ´grote horlogemaker´ om dat uiterst fijne horloge, dat ieder van ons is, te repareren.
Kom eens naar 'Vraag het Ger´, dan kan ik dit allemaal met veel teksten verder uitleggen.
Maar....nu even voorbijgaand aan wat je allemaal al aan God verteld heb.... zou je niet eens gewoon zeggen op dít moment.
'Lieve Heer God...ik ben zo moe...ik kan geen voet voor de ander krijgen ...en het tienerwerk lukt ook niet meer. En U hebt gezegd, dat wij alle noden aan u kunnen voorleggen met smeking en gebed en dankzegging, Philipp 4 v 6. En ik wil u gaan danken Heer, hoewel ik nog niets zie van verbetering, omdat ik u liefheb en vertrouw. Och Heer....hélp...'
Betty....zeg dat eens in je eigen woorden tegen de Heer.
In de rubriek 'Vraag het Gerwerk ik al zes jaar op dit forum. Maar zon uitvoerige, het hart rakende ontboezeming als van jou heb ik nog niet eerder meegemaakt. En wat een geweldig taalgebruik. Die stijl. En dat foutloze Nederlands. En dat heerlijke geheel gebruik je dan om zon diep emotionerend beeld van jezelf te schetsen. Want laten we eerst eens nagaan wat je allemaal schrijft:
Je bent 27 en loopt over van energie. Je hebt twee werkkringen, éen in de zorg en éen in de administratie. Voor we verder gaan; hoe kan je die twee werkkringen tegelijk hebben. Zijn het allebei dagtaken, ik bedoel volledige taken ? Hoe combineer je twee zo verschillende werkbelevingen.
Maar dan het eigenlijke werk: met lachend gezicht en fonkelende ogen kan je over je boeiende leven vertellen. Maar dikwijls vraag je jezelf af, hoe je dit alles vanuit dat schreiende hart van jou altijd maar volhoudt. Je vraag je vaak verwonderd af, wat je leven nu eigenlijk inhoudt, waarvoor je op aarde bent, waarvoor al dat gedoe van jou en die 7 miljard anderen nu éigenlijk ís. En dan zeg je: Waarom vertel ik toch zo trots en blij over mijn werk. Wat wil ik daarmee bereiken ? Je verwondert je over je kantoorwerk, dat zo helemaal tegen je beweeglijke natuur ingaat. Je hebt de indruk dat je nooit zegt wat je bedoelt en dat je niet doet wat je wil Je komt er nooit toe om je eigenlijke plannen uit te voeren Je kent jezelf niet, je gedrag spoort niet met je wil, je denkleven en je gevoel. Je voelt je ongekend door je omgeving. Je hebt ook een met mij gaat het goed masker op, waardoor moeilijk heen te prikken is. Je kent niemand als een echte vriend, zo een waarmee je lachen kunt en grienen Je wil een man in je leven, maar die kan je maar niet vinden. Dolgraag zou je op iemand willen leunen, iemand hebben, die er altijd was, een brede schouder om als een bang meisje eens lekker even tegen uit te huilen. Je kunt niemand echt helemaal vertrouwen, krijgt er ook niet de slag van te pakken om nu eens op God te vertrouwen Je bent zó toe aan iemand die interesse voor je heeft, die je ONVOORWAARDELIJK lief heeft,die je verrast met leuke dingen , die je helemaal doorgrondt. Je bent zo alleen, zo allerverschrikkelijkst alleen, niemand beslist nu eens mee met je. Je houdt van de natuur en van wandelen, maar niemand gaat ooit met je mee. Je zou zo graag eens ergens worden uitgenodigd, doet toch heus wel iets om in de kennissen te komen, badminton bijvoorbeeld, maar je blijft maar ongeliefd Je denkt dat mensen over je roddelen en je irritant vinden. Je hebt de idee, dat er iets grandioos NIET klopt. "Alle mensen zeggen leuke dingen tegen mij over mij, maar NIEMAND ZOEKT ME NU EENS OP !!! ...zo klaag je..en verder: Ik kan ook geen echt contact maken met wie-dan-ook. Ik kan me vol enthousiasme in van alles gooien, maar heb de kracht niet om door te zetten Ik bouw een muur op tegen de kritiek van anderen, maar van daar binnenuit geselt mijn eigen ík me voortdurend.
Whow Angélique Hoe meer ik opschreef, hoe meer ik je ging liefhebben. Schrik daarvan nu niet: het is echt een geestelijke, van God afkomstige liefde, die ik begin te koesteren. In mijn hart strekt de liefde vanwege God, de agapè, zich naar jou uit.
En ik heb goed nieuws voor je.
Er is iemand, God, die heel veel van je houdt. Hij is zo rijk: soms verschijnt hij als God de Vader, die vol mededogen op je neer ziet. Soms verschijnt hij als God de Zoon, die alles voor jou overheeft en dat ook een keer allergeweldigst getoond heeft, daar .aan dat kruis. Soms verschijnt God als God de heilige Geest, die je mee wil nemen naar het RIJK VAN HET LICHT.
Vertrouw God nu eens, zoals Abraham dat als regel- deed en God rekende hem dat vertrouwen toe als gerechtigheid, (Genesis 15 v 6)
Zeg nu eens tegen de Heer: ............................. Lieve God in de naam van Jezus kom ik bij u. U wist dit alles al, wat Ger nu zo ijverig heeft zitten samenvatten. Maar nu kom ik bij u om hulp voor al die dingen. Heer ...HELP !!!
Dank u dat u het doet. ............... Dit is maar een beginnetje. Voeg zelf toe, wat je wilt.
En wanneer je de Heer als de grote MAN in je leven' aanvaardt, wat dan ???: - dan krijgen die fonkelende ogen verdieping - dan leer je de zin van het leven kennen: God dienen - dan kan je trots en blij vertellen over je eindelijk gevonden schat - dan doe je geen dingen meer, waarvan je moet zeggen, dat ze toch tegen je beweeglijke natuur ingaan - dan zeg je wat je bedoelt en doet, wat je wil en voer je plannen uit - dan ken je jezelf beter en dan spoort je gedachtegang met je innerlijk - dan voel je je gekend, althans door Gods beminden - dan trekken de maskers weg en dan komen de eigenlijke vrienden - dan komt er voor zon , ook van binnen stralend en fonkelend meisje heus ook nog wel een man van vlees en bloed, een medekind van God, tegen wie je aan kunt kruipen - met God als de grote Vriend, zijn er dan ook mensen die in jou zelf geïnteresseerd zijn; naast de onvoorwaardelijke liefde van God, zal je de gevende liefde van geloofsgenoten leren kennen - dan ben je niet meer zo hopeloos feitelijk ALLEEN .dan loop je bij nordic walking niet meer zo in je uppie door de bossen - dan word je genodigd door goede mensen, goede vrienden, die je liefhebben - dan wijkt de achterdocht en de contactenarmoede - dan komt er kracht om door te gaan, dan wijkt elke wispelturigheid - Dan zwijgt die aanklagende stem, dan heb je in ieder geval de kracht om de duivel te weerstaan in de naam van Jezus
