Je hebt als 'naam' 'Gast', maar ik begrijp nu eindelijk, dat dit jullie manier is om 'Anoniem' te zeggen. Ik kort dat altijd af tot 'Niem'.
Wel Niem; 'de zon staat voor jou al snel op middaghoogte', zo jong al. Ga maar na: - een hulpverlener is bezig , trauma's uit je verleden uit te deuken - je baas zegt, dat je oplossingen aan moet dragen met nota bene dat zieleleven van je, dat nog in behandeling is bij de psycholoog - thuis is er ik weet niet wat allemaal aan de hand - je vrienden zoeken nu juist jóu op om directe hulp bij hún ingewikkelde problemen - ...maar je kunt ze niet zo helpen als je wel zou willen door allerlei remmingen uit verleden en heden.
Ik kan mij voorstellen, dat je wel eens zegt met die 'velen' uit Psalm 4 v 7: "Wie zal ons het goede doen zien".
En dan geeft de dichter in psalm 4 zichzelf antwoord: "Verhef over ons het licht van uw aanschijn , o HERE" En hij gaat verder: "Gij hebt mij meer vreugde in mijn hart gegeven dan toen koren en most overvloedig waren".
En hij sluit: "In vrede kan ik mij ter ruste begeven en aanstonds inslapen, want Gij alleen HERE, doet mij veilig wonen".
Deze woorden kunnen, met een kleine aanpassing, ook jouw hart vertroosten Niem.
Vraag aan de Heer: "Lieve Heer....U kunt mij in deze stressvolle dagen het goede laten zien. U wilt uw licht helder en hoog over mij laten schijnen door de Heer Jezus.
Lieve Heer; ik heb gemakkelijker tijden in mijn leven gekend. Nu loopt alles op een hoop. 'Koren en most' , de rustige , zekere gang van zaken , is zo wég uit mijn leven. Maar ik denk aan die tijd in dat kinderzomerkamp, toen wij zongen: 'Ik heb de vreugde van de Here Jezus diep in mijn hart...'
O Heer....dank U....die vreugde komt terug. En vannacht zo heerlijk geslapen..."
En de psychotherapeut zegt; "Jongen.... Niem...je bent door de bocht" - en je werkgever zegt; "Wel goed gedaan zeg, deze klus". - en je moeder zegt: "Ik dank God voor jouw eiland van rust in al die onrust" - en je vrienden zeggen: Dank Niem....aan jou heb je wat" - en ga zo maar door.
Niem; blijven wij in contact?
Daag Ger
Vlaamse lezers,
Reageer toch eens. Ik heb door Gods genade een schatkamer vol goud. Maar wel per e-mail reageren hoor. 'Voeg toe' bekijk ik nooit.. Ger
Enkele beginopmerkingen over 'Goddelijke genezing'.
Dag Mij,
Je vraagt mij om eens wat te vertellen over 'Goddelijke genezing' of over 'de gave van genezing'.
Wel Mij; dat is zo'n geweldig gebied. Ik denk, dat ik het voor ditmaal bij wat teksten laat.
Laat ons eerst eens kijken naar Spreuken 4 v 20- 22: "Mijn zoon.....sla acht op mijn woorden, neig uw oor tot mijn uitspraken; laat ze niet wijken uit uw ogen, bewaar ze diep in uw hart. Want ze zijn leven voor wie ze vinden, Genezing voor hun ganse lichaam".
Nu heb jij, Mij, de bijbel direct ter beschikking. Daarin staan de woorden van God. Het is goed, wanneer jij je hart gehoorzaam voegt naar zijn uitspraken. Wanneer de Heer bijvoorbeeld zegt: "Mijn ogen gaan over de ganse aarde, om krachtig bij te staan, hen wier hart volkomen naar Mij uitgaat", ( 2Kronieken 16 v 9). niet zeggen: "Ja maar"....en wat je dan maar zou kunnen bedenken aan néerpratende dingen.. maar gehoorzaam en blij zeggen: "Dank U Heer voor die prachtige belofte". En dan de bijbel er elke dag bij betrekken in geregelde lezing. Voortdurend dient hij je voor ogen te komen, om daaruit te lezen, niet met tegenzin, maar met een vreugdevol verwachten: "Wat zou Vader nu weer voor verrassingen voor mij hebben".
En dan ook de tijd nemen om te mediteren, om eens niet naar 'Idols' te kijken, maar om de Levende God te zoeken.
Je vindt er het leven door. En je wordt er niet alleen geestelijk gezond door, maar de genezing van je diepste innerlijk, je geest, werkt door in je ziel, die zich fitter gaat voelen, ja zelfs in je lichaam, dat bij de volgende nassibal begint te zeggen: "Wíl ik dit nog wel....nee....ik wil dit niet!"
En zo zijn er duizend dingen meer te zeggen.
Er zit al zo'n gave van genezing in het woord van God. Later kunnen wij het ook nog wel eens hebben over de gave, die God aan alle gelovigen wil geven om hun handen genezend te leggen op lichamelijk, ziels of geestelijk zieken.
Kan de 'geestelijke strijd' leiden tot 'geestelijke schade'
Dag Hijo,
Je vraagt naar de psycho-somatische gevolgen van geestelijke strijd.
Wanneer die strijd op een goede manier, aan de hand van Onze Heer Jezus Christus, Hem stap voor stap volgende, ons aan Hem vastklampende, ons naukeurig aan zijn raadgevingen houdende, wordt gevoerd, dan kan er niets mis gaan.
Wanneer wij onze gedachten van Hem loskoppelen, dan kunnen er nare situaties ontstaan. Iemand zou de duivel kunnen gaan bestraffen in de naam van Jezus, maar daarbij de naam van onze Heer, min of meer onbewust als een 'mantra' gaan gebruiken.
Iemand zou ook de onzienlijke wereld kunnen betreden voor profetie of tongentaal, terwijl er onbeleden zonden, die deze persoon ook niet af wíl leggen, in zijn hart zijn.
Het bezig zijn in de geestelijke wereld, het voeren van de geestelijke strijd, het gebruik van de Geestesgaven, is een heerlijke aangelegenheid, die echter wel gepraktiseerd dient te worden vanuit een gemoed, dat in ieder geval bereid is om op eerste aanwijzing van de Heer, verborgen zonden, die in het bewustzijn duidelijk worden, af te leggen.
Een schoolvoorbeeld van physieke, en misschien ook wel psychisch-somatische schade wordt wel geleverd door de zonen van Scaeva: Hand 19 v 13-16: "En ook enige van de rondreizende Joodse geestenbezweerders- (de zonen van Scaeva)- waagden het, over hen, die zulke boze geesten hadden, de naam van de Heer Jezus te noemen met de woorden: 'Ik bezweer u bij de Jezus, die Paulus predikt'. ... Maar de boze geest antwoordde en zeide tot hen: 'Jezus ken ik ....en van Paulus weet ik....maar wie zijt gij?' .... En de mens, in wien de boze geest was, sprong op hen af, overweldigde hen tezamen en bleek zoveel sterker, dat zij zonder kleren en gewond uit dat huis moesten vluchten".
Wat kwamen die jongen vervelend te pas. Nee....in dit nodige, in de eindtijd beslist vereiste werk , moeten wij heel nauwkeurig de hand van Jezus vasthouden.
Een preek behoort je beter te laten voldoen aan de eisen, die deze tijd aan jou stelt. In deze tijd komen er duizend maal zoveel dingen op je af als in vroegere tijden.
Een voorbeeld voor ik werkelijk op de stof inga. In mijn persoonlijk dagboek schets ik mijzelf in 1938 als vijftienjarige jongen. Ik sta op het marktkplein van mijn woonplaats te luisteren naar een avondconcert, dat de harmonie van mijn oom geeft. Mijn vader is solo-hoboïst. De markt is stampvol, maar er is geen geluid te horen van mensenstemmen of afleidende geluiden. Alles zó bladstil. Ik kan volop genieten, wanneer de ijle hoboklanken van mijn vader door de lucht zweven.
Onlangs was ik weer op diezelfde tijd op diezelfde plaats. Het gegil van een drukke autoweg maakte elke communicatie onmogelijk. Er waren ook geen mensen, die tijd hadden op het plein rustig te luisteren, indien dat mogelijk geweest ware. De muziektent was afgebroken. Maar de mensen zouden ook niet zijn komen luisteren. Zij hebben duizend maal meer mogelijkheden om indrukken op te doen dan in 1938.
En jij weet ook wel Thijs, dat de wereld op allerlei gebied onherkenbaar snel wijzigt. De preek moet tegenwoordig aan heel andere criteria voldoen dan in 1938.
En wat zijn dan die criteria: - éen ding zal altijd blijven en steeds meer in het middelpunt gaan staan: Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser. Je ziet voor je ogen, hoe die stelling op 'Forum' fel wordt bestreden: - door aanvallen op de Drieëenheid ; middellijk: kan die ontkend worden , dan wordt langs een zijweg de bovengenoemde pretentie onhoudbaar. - door brute en zeerdoende aanvallen op Onze Heer Jezus Christus rechtstreeks...och; je weet er allemaal van.
In déze tijd heb je nodig: - je veilig thuis voelen bij een gemeente, waar de Godheid en mensheid van Jezus Christus als een kostbaar kleinood wordt gekoesterd. - persoonlijke bekering: niet de kille afstandelijkheid van het -al weer ouderwets geworden-modernistische denken: meten is weten. Ook niet de vrijblijvendheid van de 'dernier cri' van nú: het postmodernisme: O...denk jij er zo over...nou, dat is dan jouw weg... maar een persoonlijke, warme relatie met God, waardoor je zijn kant uitkijkt en naar Hem toe wilt groeien - wedergeboorte; zo dich bij de Heer komen door trouw lezen van zijn HELE woord, dat Hij door zijn Heilige Geest een nieuw mens, een hemels mens, in je kan laten ontstaan. - doop in de Heilige Geest; dieper ingaan in de heel eigen gedachtensfeer van God; oefenen met Geestesgaven , Geestesvrucht enz.
Kijk...een preek, die je paraat maakt op deze punten....zonder ze nu allemaal tegelijk te noemen; zo'n preek is een goede preek.
Kind; je bent toch nog op scherm! Zit het nu even uit. We doen er met z'n allen aan, wat we maar kunnen. Je hebt professionele hulp; wij- je vrienden-bidden voor je.
Ik heb in die drie jaar op scherm al heel wat meegemaakt. En altijd kwam het toch weer ergens goed. Met jou ook.
En je leest toch geregeld de rubriek. Daaruit merk je, dat er velen, jongens en meisjes komen, die het allemaal even te machtig wordt.
Heus Marlinda, over een poosje is het weer wat rustiger in je hoofd. Dit raakt allemaal over.
Ik hoop je nog veel te begroeten op mijn 'schildbermpje', pardon mijn beeldschermpje, niet als een gekke Griet, maar als een steeds wijzer wordende Marlinda.
