Een preek behoort je beter te laten voldoen aan de eisen, die deze tijd aan jou stelt. In deze tijd komen er duizend maal zoveel dingen op je af als in vroegere tijden.
Een voorbeeld voor ik werkelijk op de stof inga. In mijn persoonlijk dagboek schets ik mijzelf in 1938 als vijftienjarige jongen. Ik sta op het marktkplein van mijn woonplaats te luisteren naar een avondconcert, dat de harmonie van mijn oom geeft. Mijn vader is solo-hoboïst. De markt is stampvol, maar er is geen geluid te horen van mensenstemmen of afleidende geluiden. Alles zó bladstil. Ik kan volop genieten, wanneer de ijle hoboklanken van mijn vader door de lucht zweven.
Onlangs was ik weer op diezelfde tijd op diezelfde plaats. Het gegil van een drukke autoweg maakte elke communicatie onmogelijk. Er waren ook geen mensen, die tijd hadden op het plein rustig te luisteren, indien dat mogelijk geweest ware. De muziektent was afgebroken. Maar de mensen zouden ook niet zijn komen luisteren. Zij hebben duizend maal meer mogelijkheden om indrukken op te doen dan in 1938.
En jij weet ook wel Thijs, dat de wereld op allerlei gebied onherkenbaar snel wijzigt. De preek moet tegenwoordig aan heel andere criteria voldoen dan in 1938.
En wat zijn dan die criteria: - éen ding zal altijd blijven en steeds meer in het middelpunt gaan staan: Jezus Christus, Zoon van God, Verlosser. Je ziet voor je ogen, hoe die stelling op 'Forum' fel wordt bestreden: - door aanvallen op de Drieëenheid ; middellijk: kan die ontkend worden , dan wordt langs een zijweg de bovengenoemde pretentie onhoudbaar. - door brute en zeerdoende aanvallen op Onze Heer Jezus Christus rechtstreeks...och; je weet er allemaal van.
In déze tijd heb je nodig: - je veilig thuis voelen bij een gemeente, waar de Godheid en mensheid van Jezus Christus als een kostbaar kleinood wordt gekoesterd. - persoonlijke bekering: niet de kille afstandelijkheid van het -al weer ouderwets geworden-modernistische denken: meten is weten. Ook niet de vrijblijvendheid van de 'dernier cri' van nú: het postmodernisme: O...denk jij er zo over...nou, dat is dan jouw weg... maar een persoonlijke, warme relatie met God, waardoor je zijn kant uitkijkt en naar Hem toe wilt groeien - wedergeboorte; zo dich bij de Heer komen door trouw lezen van zijn HELE woord, dat Hij door zijn Heilige Geest een nieuw mens, een hemels mens, in je kan laten ontstaan. - doop in de Heilige Geest; dieper ingaan in de heel eigen gedachtensfeer van God; oefenen met Geestesgaven , Geestesvrucht enz.
Kijk...een preek, die je paraat maakt op deze punten....zonder ze nu allemaal tegelijk te noemen; zo'n preek is een goede preek.