Je zit helemaal niet lekker in je vel. En je voelt je zo onbehaaglijk, omdat: - je zo maar wat doet, dat je maar 'wat aán rotzooit' zogezegd, zoals iemand het eens omschreef. - je naar dat leven van jou zit te kijken, denkende: "Wat moet ik er mee. Als ik nou maar wist, wat 'dit allemaal' ( met die hele wereld en al die mensen, die tegen elkaar schreeuwen) nou eigenlijk ís, dan kon ik mijn eigen leven misschien ook iets beter plaatsen". - je niet eens weet, wat je nu eigenlijk wilt. - ...je overlegt: "En bídden...het is net of ik tegen een muur praat .. en ik zou best God blij willen maken, maar ik weet niet hóe". - je alleen maar kunt overleggen: " God is zo ver weg en ik maak maar fout op fout".
Nou zeg...ik kan me voorstellen, dat je rillerig bent van 'onbepaalde onlustgevoelens'.
Maar ik wil jou zo graag motiveren en wat richting geven en meewerken eraan, dat jij je weer wat beter voelt.
En weet je wat zo goed zou zijn? Wanneer wij nu eens samen tegen God zeiden .....of nee; zeg jij het maar zelf: ................. "Lieve Heer God in de naam van de heer Jezus, die alle deuren naar u, die dicht zaten, helemaal wijd open heeft gezet....mag ik even... Door zo'n open deur kom ik nu eens naar u toe. - Lieve Heer...Ger kan mij geen richting geven, maar u wel - wilt u mij vertellen, wat ik nu eigenlijk met mijn leven áan moet, zodat ik ergens héen wil. En wilt u mij laten inzien, dat onder dat hele gedoe hier beneden ergens een groot plan van u daarboven als fundament ligt - en wilt u mij helpen met bidden, door zélf eens door die muur heen te breken en mij te vertellen hoe ik u blij kan maken - Heer...u bent zover weg...en ik doe zo dom en ik wil u om vergeving vragen voor alle rare dingen die ik doe - Heer!!...ik ben nog maar zo jong...vergeef me die domme dingen van mijn jong zijn .................. Ik ben er zeker van dat jij, wanneer je dit gebed nabidt met nog meer woorden daarbij, lieve dingen van de Heer God hoort.
Maar mag ik- in afwachting van die veel mooiere dingen, die God tegen je gaat zeggen, jou vast íets influisteren?: - als de Heer God in je leven komt, ontdek je, dat je hem in ieder geval blij kunt maken door tegen hem te zeggen: "Dank u , dat u zélf - in de gedaante van de Heer Jezus- naar onze planeet bent gekomen om ons te dienen. U ...almachtige God, die ons de voeten wil wassen, zodat we helemaal schoon worden". - en dan 'dóe je maar niet wat', maar dan komt er iets van blijdschap bij jou binnen en je gaat naar mensen op zoek, die ook willen leren van God. En zo kom je vanzelf op een andere manier in je jeugdclub en in de sam. Je bootje vaart een andere, steeds steviger koers, met steeds minder afwijking ván die koers. - je ziet de zin van je leven: "God dienen", zijn naam groot maken door een vriend en een steun en een kracht ten goede te zijn voor je medescholieren - en je weet wat je wil: niet meer dom meelachen met gore bakken, niet meer zo'n beetje bezig zijn met 'tikje toveren', maar daarvoor vergeving vragen en alles opbiechten en 'de dingen willen, die je dichter bij God brengen' - Ik denk te weten dat God dan niet zover meer af is. En ik heb ook de indruk, dat al die jongemensenfouten gaan afnemen en afnemen en afnemen.
Waarom wordt Jozef in het stamboomregister van Matt.1 genoemd, terwijl hij niet de vader van Jezus was.
Sophie 1 schreef:
Waarom wordt Jozef in het geslachtsregister van Mt. 1 genoemd, terwijl hij niet de natuurlijke vader van de Here Jezus is?
Lieve Sophie 1,
Ergens, heel in de verte, waren Jozef en Maria allebei afstammelingen van David. Toen Gabriël met zijn heerlijke boodschap bij Maria kwam, had zij al te kennen gegeven, dat zij nog geen gemeenschap kon hebben met haar verloofde, Jozef, omdat zij nog niet getrouwd waren. En toch zei de engel: "De Heer God zal aan uw zoon de troon van zijn vader David geven".
Daarin lag begrepen, dat Maria , net als Jozef, wiens afstamming van David in Matth 1 duidelijk blijkt, een afstammelinge van David was. In die zin waren zij alle twee - schertsend gezegd- prnis en prinses.
God werkte dus via Maria de heerlijke belofte uit, die hij aan Abraham, Izaäk en Jacob en veel later aan David had gedaan.
Maar waarom wordt Jozefs naam dan in Matth 1 genoemd ?
Ik volg in het hiernavolgende 'de korte verklaring der Heilge Schrift' en maak de ingewikkelde professorale zinsneden hier en daar wat 'lichter'. ................ Jozef was niet de vader van Jezus. In de bijbel wordt heel duidelijk aangegeven, dat het met hem heel anders gesteld was dan met die voorgangers in de stamboom. Volkomen afwijkend wordt hier vermeld dat Jozef de man was van Maria,uit wie geboren werd Jezus. Lucas distantieert zich nog eens uitdrukkelijk van Jozef als de vader van Jezus met deze zinsnede, ( 3 v 23): " Jezus was, zoals algemeen werd aangenomen, de zoon van Jozef". De woordkeus, die over Jozef over deze wijze spreekt: "...de man van Maria..." en '...werd aangenomen dat ...' geeft aan, dat die woordkeus wordt bepaald door het wonder van de ontvangenis uit de Heilige Geest, elders uitdrukkelijk vermeld.
Jezus werd aan Jozef als zoon geschonken . Jezus was Abrahams zaad en Davids zoon. En dat was hij mede, doordat zijn moeder Maria uit Davids geslacht was, zoals daarstraks aangegeven.
Maar waarom dan niet háar stamboom ? Jozef is , als Christus geboren wordt, de vertegenwoordiger van Davids huis, een huis, waaraan deze schitterende belofte was verbonden, dat uit dat huis de grote bevrijder zou vootkomen. Naar menselijke berekening had Jozef Jezus moeten 'gewinnen'. Maar op het beslissende ogenblik, de verwekking, worden Davids huis en Abrahams geslacht uitgeschakeld. De belofte , aan Abraham en later aan David gedaan, kon niet op de natuurlijke wijze vervuld worden. Louter mensenkracht kan de Messias niet voortbrengen. De geschiedenisrijke stamboom van Abraham tot David kan deze prachtigste van alle loten niet genereren. Buiten die stamboom om moest een mens als Jezus, (God en mens), aan die stamboom GEGEVEN WORDEN. God intervenieerde in de aardse stamboom met deze kostelijkste van alle genadegiften, zijn eigen Zoon. ....... Dit alles is in het kort zodanig: - God vervult zijn beloften aan Abraham en David. - Hij doet dat echter- in Goddelijke vrijmacht- door de verwekking een Goddelijk geschenk te doen zijn, ingeplant in een aardse stamboom, die in het noemen van de naam van Jozef nog eens uitdrukkelijk als een aards gegeven is aangeduid.
Zou het zo een beetje kunnen Sophie. Overigens: ik houd van dit soort diepe vragen.
