Wat is dat een mooi initiatief; dit door Zoemerke gestart topic. "Ik ben de weg, de waarheid en het leven", spreekt Jezus.
Later is de discussie verbreed. ik heb er alle bewondering voor, dat dit niet hatelijk is gebeurd, maar vol onderling begrip, waarbij iedereen aan iedereen de ruimte liet.
Daarom vind ik in deze, toch in het algemeen wel vriendelijke, atmosfeer de vrijmoedigfheid om iets te vertellen uit eigen leven.
Maar eerst een bijbeltekst: Psalm 34 v 9: "Proef....en geniet de goedheid van de HEER, gelukkig de mens die bij hem schuilt".
Mijn vrouw is 83 en ik ben 84. En van 1992 gaan wij een zware weg door de kwalen van mijn vrouw, waarvan de voornaamste is een bijna volstrekte blindheid. (Inmiddels, 85 en 86)
Maar wij merken soms opeens van die lichtstralen, zo blij en goed, dat eigenlijk die zware weg er helemaal door wordt verzoet.
Mag ik eens een voorbeeld noemen. Drie jaar geleden werd mijn vrouw gekweld door een zware , een zeer zware hoest. Wij baden er veel voor. Ik legde haar ook de handen op ter genezing in de wonderbare naam van Jezus, maar die hoest bleef maar doorduren en was soms heel beangstigend. Zelfs onze naaste buren konden er soms niet van slapen, want vooral ´s nachts was het moeilijk.
Maar een half jaar geleden sprak de buurvrouw mij aan. `Ze hoest nooit meer hè...´t was indertijd zo erg met haar....en nu...` En toen pas realiseerde ik mij, dat de hoest al veel langer dan een jaar weg was.
Een ander voorbeeld. Mijn vrouw had later dan die hoest vreselijke hartpijnen, wanneer ze te bed lag. Ze kreeg voor die pijnen een ´onder de tong-spray', die heel naar prikte. maar soms nam ze in haar wanhoop wel tien van die sprays achter elkaar. Totdat zij een keer besloot: " Die sprays zijn onderhand nog pijnlijker dan die hartpijnen. Ik houd er mee op en 'lig' het dan maar uit".
Natuurlijk baden wij ook voor dit verschijnsel , zonder direct gevolg. En ook hiervoor legden wij in Jezus' naam de handen op Maar na dat gesprek met de buurvrouw realiseerde ik mij opeens, dat ook de hartpijnen al een jaar weg waren op zo nu en dan iets sporadisch na.
En terwijl ik dit aan jullie schrijf, schiet het mij opeens te binnen, dat we jarenlang 's nachts hebben opgezeten, omdat mijn vrouw de slaap niet kon vatten. Ook helemaal over.
En toen schoot mij op eenmaal Jesaja 28 v 16 te binnen In een wat oudere vertaling staat. "Hij. die gelooft, haast niet`.
En ik leerde er het volgende uit: wanneer je de Heer te hulp neemt, zul je er genoegen mee dienen te nemen, dat hij, de Alwetende, in zijn eigen tempo werkt en dat tempo ligt soms sneller, soms langzamer dan wij wel zouden willen. maar zijn tempo is uiteindelijk het beste voor de ontwikkeling van ons geloofsleven.
Nu is er ook een nieuwe vertaling van deze tekst, die luidt: "Wie zijn vetrouwen op de door mij ...God... gelegde hoeksteen grondvest hoeft geen andere toevlucht te zoeken".
* volgens latere ontwikkeling mogen wij voor 'dat fundament, die hoeksteen' lezen : Onze Heer Jezus Christus` Jesaja was immers een profeet, die de dingen al 600 jaar van te voren ´zag´.
En na al die ontdekkingen heb ik mogen juichen `Proef....en geniet de goedheid van de HEER, gelukkig de mens die bij hém schuilt`.
In deze aardige discussie wilde ik toch ook deze persoonlijke ervaring eens inbrengen.
Gisterenavond stond ik even versteld. Voor een ander doel verzorgde ik een bijbelstudie. En toen bedacht ik opeens: hiermee kan ik wellicht ook Jantine dienen. Jouw vraag ging over de tempel , die nederdaalt uit de hemel, ( Openbaring 21 v 2, al formuleerde je het wat anders) en wij, mensen die toch ook weer kleine tempels zijn. En dit kwam allemaal in die bijbelstudie ter sprake.
Mag ik die aan jou overhandigen. Zeg niet: "Ger maakt er zich maar gemakkelijk van af. Even 'kopiëren...en daar ís weer een posting".
Nee Jantine; het is alleen maar bedoeld om een aanzet te geven tot een mogelijk verder gesprek, voor het geval je vragen hebt.
Daag Ger
Bijbelstudie 192
De gemeente in relatie met de Heilige Geest.
Eerst de teksten . Weet u niet, ( gemeente), dat u een tempel van God bent en dat de Geest van God in uw midden woont ? 1 Corinthe 3 v 16.
Vanuit hem groeit het gehele gebouw, steen voor steen, uit tot een tempel, die gewijd is aan hem, de Heer, in wie u ook samen opgebouwd wordt tot een plaats waar God woont door zijn Geest. . Gedachten bij 1 Corinth 3 v 16: De tempel van God wordt gebouwd op het ware fundament, zoals wij dat vinden in Hebr. 6 v 1-3:, die zesvoudige , oersterke grondslag: - zich afkeren van daden, die tot de dood leiden - geloof in God - de leer over het dopen - de leer over de handoplegging - de leer over de opstanding van de doden - de leer van het laatste oordeel De gemeente, die in haar kernleden doordrongen is van de hartenkennis van deze vaste gegevens, mag een gemeente naar Gods hart heten. Natuurlijk is het ook weer zo, dat elke gemeente een mixtuur is van min of meer gerijpte Christenen, waarin echter de kernleden de koers behoren uit te zetten. De gemeente van God is tegelijk een tempel van God. Hij, die de allerhoogste is en de volmaakte en de heilge en de alleen wijze, woont in de gemeente, want haar smaakmakende kern bestaat uit in de Geest gedoopte gelovigen.
Wonen is een blijvende zaak. God woont door zijn Heilige geest maar niet bíj ons, maar ín ons, ( (Joh 14 v 17).
De Heilige geest is de eerste gave aan ons . Hij is het onderpand van een nieuw, geestelijk, blijvend verbond. Hij schenkt de zekerheid dat wij zullen groeien naar de volwassenheid en de volkomenheid. Zoals de levensgeest van de mens zorgt voor de juiste opbouw van het lichaam, zo zorgt de Heilige geest in het meer samengestelde lichaam , de gemeente, voor de groei en de instandhouding van de gemeente.
Gedachten bij Efeze 2 v 21 en 22:
De gelovige bevindt zich in het lichaam van Christus, de gemeente. Het gemeentelichaam is, net al het menselijke lichaam, opgebouwd uit vele cellen, de afzonderlijk gelovigen, geheel of ten dele op weg naar de doop in de Heilige geest.. Elk gemeentelid, op de goede weg omhoog zijnde, is op zichzelf genomen al een klein bouwwerk, dat steeds stralender en heerlijker wordt. En als al die cellen gezond aan het worden zijn, wordt ook de gemeente steeds stralender en heerlijker. Daarom zegt 1 Petrus 2 v 5 : en laat ook uzelf als levende stenen gebruiken voor de bouw van een geestelijke tempel. De wedergeboren Christenen, waaraan Petrus schreef , waren dus nog niet allen gedoopt en vervuld met de Heilige Geest en nog niet allen volkomen vrij. Hier komt weer dezelfde gedachte naar voren, die ik ook al aanstipte bij bespreking van de eerste tekst.
De bouw van Gods geestelijke tempel vordert tijd. Maar wanneer de tweede komst van Jezus daar is, zal hij de gemeente stralend en zonder vlek en rimpel aan zijn Vader voorstellen. Jezus komt niet terug om halmen te oogsten, maar rijpe aren. Dus door steeds meer stralend en heerlijk te worden helpen de gemeenteleden de gemeente vooruit en maken Jezus tweede komst mogelijk.
De gemeente is Vaders huis, zijn woning met daarin vele woningen. En al die woningen zijn woningen van God en levende stenen in Gods tempel. Zij zijn dat door de Heilige Geest.
Behalve de fundamenten, waarop de gemeente steunt, is er uiteraard ook een hoeksteen, ook weer een fundament, onze Heer Jezus Christus.
De eeuwige bestemming van de ware gemeente is niet alleen, - dat haar leden weten , voor eeuwig gered te zijn - ook niet dat dezen zich voor eeuwig in hun Heer mogen verheugen - maar dat zij Gods heiligdom mogen zijn, een woning, waar God zelf permanent woont. - 2Corinthe 6 v 16 zegt immers: Ik zal onder hen wonen en wandelen.
Nu zien wij nog maar een begin. Maar God gaat door
Op oudjaarsmorgen hoorde ik toch een leuke preek in de kerk.
Ik heb mijn indrukken daarover al op een andere site vermeld aan iemand anders.
Mag ik dat stuk even blauwen. het scheelt zoveel werk. Hier komt het ................................. zondag jongstleden hoorde ik een goede preek. En met een uittreksel daaruit hoop ik nu jou -als eerste- te kunnen dienen.
Vóor we van start gaan, Steffanie, even dit: de bijbel zegt: (Hebr 10 v 25): "Laten wij, in plaats van weg te blijven van onze samenkomsten, zoals sommigen doen, elkaar juist bemoedigen en dat des te meer naarmate u de dag van Jezus' komst ziet naderen".
Wanneer ik toch die samenkomsten had verzuimd, wat zou ik veel gemist hebben! En wat voor mij geldt, dat geldt voor jullie allen.
Maar nu die preek van zondag; Kort samengevat komt het hierop neer: In Matth 25 v 14 -30 wordt onder andere verteld van mensen, die vijf talenten te leen kregen en er vijf talenten bijverdienden.
De gebruikelijke les die wij er uit trekken is deze; Wanneer wij ons hele leven in dienst van de Heer Jezus stellen, dan bespeuren wij blij verrast, dat wij zélf in innerlijke waarde toenemen. Wij bespeuren bij onszelf onvermoede karaktereigenschappen, die wij kunnen gebruiken ten dienst van de Heer. Steeds meer van die innerlijke schatten bloeien open. Houd die gedachte vooral vást.
Maar let daarnaast eens op wat Jezus in Johannes 17 zegt: "Ik heb aan de mensen, die u mij uit de wereld gegeven hebt uw naam bekend gemaakt. Ze waren van u , maar u hebt hen aan mij gegeven".
En dan legt Jezus verantwoording af aan God over de aan hem gegeven mensen. Hij heeft ze innerlijk 'opgewaardeerd'. Ze zijn mensen geworden, die innerlijk hoger van gehalte zijn geworden.
Lijkt dat niet precies op de mensen van Matth 25, die met hun talenten aan de slag moesten.
En toen kwam in de preek déze oproep: "Alle mensen, die jullie pad kruisen, zijn in zekere zin jullie talenten. Tracht zó te zijn voor hen, dat zij geestelijk dichter bij God en zijn rijk en zijn schatten komen en daardoor ook zelf 'upgraded'worden".
Ik luisterde geboeid. En opeens wist ik: "Op ' Vraag het Ger´ heb ik nu honderdduizend inputs gehad. En ik heb geprobeerd aan al die mensen goede dingen van God te vertellen. O wat een kansen door Gods genade. Dank u Heer".
En tegen jou Steffanie, zeg ik dit: - jou pa naast jou in de kerk - die Russin, die een waardevol contact blijkt - die collega's op kantoor - die jongen in de trein.
O Steffanie....: wat een kansen voor jou en voor mij en voor iedereen.
Daag Ger
Nog even dit voor mijn Vlaamse vrienden
Zoëven zei hier iemand `Wat heb je nu aan dat geloof`.
Nou.... echt heel veel voor het leven van alle dag, vind ik.
Als er in het Nieuw Testament over Profeteren gesproken wordt in Handelingen 19 betekend dat voor mij dat je over God en Goddelijke zaken spreek namelijk verkondigen wat de profeten van het Oude Testament bedoeld hebben de komende Messias. 1Co 14:3 Maar die profeteert, spreekt den mensen stichting, en vermaning (leren) en vertroosting (in Christus).
Volgens mij bouw je dan aan een gebouw niet met handen gemaakt maar eeuwig in de Hemel.
2Co 5:1 Want wij weten, dat, zo ons aardse huis dezes tabernakels gebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen.
Dan pas kunnen wij in de Ark der behoudenis gaan gelijk de dagen van Noach.
En wat die tongen betreft Ger Paulus zegt er dit van: Want die een vreemde taal (met een tong) spreekt, spreekt niet den mensen, maar Gode; want niemand verstaat het, doch met den geest spreekt hij verborgenheden. Maar die profeteert, spreekt den mensen stichting, en vermaning en vertroosting. Die een vreemde taal spreekt, die sticht zichzelven; maar die profeteert die sticht de Gemeente
Dag Jantine,
Volgens mij trek je twee bedieningen samen, die van profeet en die van leraar.
Efeze 4 v 11 leert ons: "(Jezus) is het die apostelen heeft aangesteld en profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren".
Hier worden bedieningen naast elkaar gesteld van profeet en leraar.
Maar jij bent van mening, dat een dominee op kansel eigenlijk staat te profeteren, omdat hij 'stichtend, vermanend en bemoedigend 'spreekt. Maar dat is de bediening van 'leraar', die natuurlijk ook nog meer omvat, bijvoorbeeld onderwijs in de schriften.
Maar daarnaast is er de profeet, die speciáal 'stichend, opbouwend en bemoedigend' spreekt.
Mag ik je een voorbeeld geven. Gisteren , in onze samenkomst, was ik nog onder de indruk van een woord uit Habakuk, op zaterdag overdacht, namelijk 3 v 17: "Al zal de vijgeboom niet bloeien, al zal de wijnstok niets voortbrengen, al zal de oogst van de olijfboom tegenvallen, al zal er geen koren op de akkers staan, al zal er geen schaap in de kooien zijn en geen rund meer binnen de omheining- toch zal ik juichen voor de HEER, jubelen voor de God die mij redt". Ik was blij met dat schriftwoord, omdat het mij niet 'voor de wind ging'. Ik ontleende er kracht aan om de Heer weer te loven en te prijzen.
Terwijl ik daar zo stond in de aanbiddingsdienst, toonde de Heer mij een beeld van een man, die radeloos in een verdorde wijngaard stond. maar plots verhelderde zijn gezicht, strekte hij de hand uit en plukte als het ware hemelse, onzichtbare druiven.
En het woord daarbij had een stichtende, vermanende en opbouwende strekking.
Even later begon de prediker met zijn betoog en bepaalde ons bij Jacobus 1 v 2: " Het moet u tot grote blijdschap stemmen, broeders en zusters, als u allerlei beproevingen ondergaat".
Dat past toch precies op elkaar en was zo door de Heilige Geest gearrangeerd.
Hier zag je de profeet en de leraar naast elkaar achtief. Na de dienst kwam er een blij iemand op me toe en zei: "Dat woord was voor mij!"
Het is goed om van alle rijkdommen te genieten, die God ons door Jezus'overwinning geeft.
Op je andere punt kom ik in een volgende posting te spreken.
Jezus ZEI: ik ben de weg en de waarheid en het .leven
Dag allemaal,
In het bovenstaande heb ik het woord ZEI groot weergegeven. Want ik wilde daar toch wat over zeggen. Jezus zegt dit nog steeds. Want hij leeft. Hij zit aan Gods rechterhand. Hij is nog volkomen actueel. En al zijn woorden zijn nog volstrekt actueel. Ik ben met mijn 84 nog blij met al zijn woorden.
Welke plaats geven jullie het OT? Is die gelijk aan het NT? Bestaat het NT ten dienste van het OT? Bestaat het OT ten dienste van het NT? Heeft het OT afgedaan? Ik merk dat door sommigen het OT minder wordt gewaardeerd dan het NT en dat heeft best grote gevolgen: de doop wordt dan niet gezien als voortzetting van de besnijdenis, de zondag niet als voortzetting van de sabbath (werken op zondag is dan dus geen oprobleem), enz. Ik ben benieuwd naar jullie visie hierop en o Onderbouwing ervan!
Dag Sjaan,
Romeinen 15 v 4 zegt over het Oude Testament: ............. Alles wat vroeger is geschreven , is geschreven om ons te onderwijzen, opdat wij door te volharden en door troost te putten uit de Schriften zouden blijven hopen ........ Het oude verbond staat in dienst van het nieuwe. Het is alles nog schaduwachtig. Aan de gemeente , die door Gods genade de werkelijkheid mag beginnen te zien, is in het Nieuwe Testament meer licht geopenbaard. Maar.... al behoren besnijdenis naar het vlees, spijs-en reinigngswetten , het vieren van sabbatten tot voorbij zijnde tijden... ... dan nog: - in het O.T. is er al de belofte, dat God bij ons zal zijn, dat wij hem tot een volk zullen zijn, tot zijn zonen en dochteren, (Lev.26 v 11, Ex 37 v 28, zie ook 2 Cor 6 v 18). - de profeten schreven al over de uitstorting van de Heilige Geest, de Trooster, die ons verlost en geneest en door wiens kracht wij de mannelijke rijpheid bereiken - en al die heerlijke dingen, die met name Jesaja mocht zeggen over de komende Verlosser - en dan al die prachtige verhalen, waarmee jullie allemaal van peuter af al vertrouwd zijn, van 'Jozef in Egypte' en zo nog wel honderd 'standaardverhalen' meer.
Oude en Nieuwe testament horen bij elkaar, zijn eigenlijk een eenheid, net als zo'n modern verlichtingselement, dat je kunt verstellen van minder naar meer licht. Maar steeds is het LICHT.
Spreuken 4 v 18, zo'n heerlijke tekst uit het O.T..... we KUNNEN het niet missen ....schrijft: "Het pad van de rechtvaardige is als het glanzende morgenlicht, dat steeds helderder straalt tot de volle dag .(NBG)" .
Laten wij dat verrukkelijke pad gaan aan de hand van de hele bijbel..
Daag Ger (Sommige gedachten ontleend aan de werken van J.E.v.d.Brink, maar dat zet ik er maar niet altijd bij). G
