 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 01-11-2008 |
 Persoonlijk getuigenis |
Lieve allemaal,
Wat is dat een mooi initiatief; dit door Zoemerke gestart topic.
"Ik ben de weg, de waarheid en het leven", spreekt Jezus.
Later is de discussie verbreed. ik heb er alle bewondering voor, dat dit niet hatelijk is gebeurd, maar vol onderling begrip, waarbij iedereen aan iedereen de ruimte liet.
Daarom vind ik in deze, toch in het algemeen wel vriendelijke, atmosfeer de vrijmoedigfheid om iets te vertellen uit eigen leven.
Maar eerst een bijbeltekst:
Psalm 34 v 9:
"Proef....en geniet de goedheid van de HEER,
gelukkig de mens die bij hem schuilt".
Mijn vrouw is 83 en ik ben 84. En van 1992 gaan wij een zware weg door de kwalen van mijn vrouw, waarvan de voornaamste is een bijna volstrekte blindheid.
(Inmiddels, 85 en 86)
Maar wij merken soms opeens van die lichtstralen, zo blij en goed, dat eigenlijk die zware weg er helemaal door wordt verzoet.
Mag ik eens een voorbeeld noemen.
Drie jaar geleden werd mijn vrouw gekweld door een zware , een zeer zware hoest. Wij baden er veel voor. Ik legde haar ook de handen op ter genezing in de wonderbare naam van Jezus, maar die hoest bleef maar doorduren en was soms heel beangstigend.
Zelfs onze naaste buren konden er soms niet van slapen, want vooral ´s nachts was het moeilijk.
Maar een half jaar geleden sprak de buurvrouw mij aan.
`Ze hoest nooit meer hè...´t was indertijd zo erg met haar....en nu...`
En toen pas realiseerde ik mij, dat de hoest al veel langer dan een jaar weg was.
Een ander voorbeeld.
Mijn vrouw had later dan die hoest vreselijke hartpijnen, wanneer ze te bed lag. Ze kreeg voor die pijnen een ´onder de tong-spray', die heel naar prikte. maar soms nam ze in haar wanhoop wel tien van die sprays achter elkaar.
Totdat zij een keer besloot:
" Die sprays zijn onderhand nog pijnlijker dan die hartpijnen. Ik houd er mee op en 'lig' het dan maar uit".
Natuurlijk baden wij ook voor dit verschijnsel , zonder direct gevolg. En ook hiervoor legden wij in Jezus' naam de handen op
Maar na dat gesprek met de buurvrouw realiseerde ik mij opeens, dat ook de hartpijnen al een jaar weg waren op zo nu en dan iets sporadisch na.
En terwijl ik dit aan jullie schrijf, schiet het mij opeens te binnen, dat we jarenlang 's nachts hebben opgezeten, omdat mijn vrouw de slaap niet kon vatten.
Ook helemaal over.
En toen schoot mij op eenmaal Jesaja 28 v 16 te binnen In een wat oudere vertaling staat.
"Hij. die gelooft, haast niet`.
En ik leerde er het volgende uit: wanneer je de Heer te hulp neemt, zul je er genoegen mee dienen te nemen, dat hij, de Alwetende, in zijn eigen tempo werkt en dat tempo ligt soms sneller, soms langzamer dan wij wel zouden willen. maar zijn tempo is uiteindelijk het beste voor de ontwikkeling van ons geloofsleven.
Nu is er ook een nieuwe vertaling van deze tekst, die luidt:
"Wie zijn vetrouwen op de door mij ...God... gelegde hoeksteen grondvest
hoeft geen andere toevlucht te zoeken".
* volgens latere ontwikkeling mogen wij voor 'dat fundament, die hoeksteen' lezen : Onze Heer Jezus Christus`
Jesaja was immers een profeet, die de dingen al 600 jaar van te voren ´zag´.
En na al die ontdekkingen heb ik mogen juichen
`Proef....en geniet de goedheid van de HEER,
gelukkig de mens die bij hém schuilt`.
In deze aardige discussie wilde ik toch ook deze persoonlijke ervaring eens inbrengen.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
