Je eerste vraag: "Als ik kijk naar het lijden van de apostelen, zoals geschetst onder andere in 1 Corinthe 4 v 11-13, voel ik mij zo klein. Ik heb geen enkele verdrukking en ik heb alles, wat mijn hartje begeert. Ben ik nu wel een discipel, terwijl ik dat toch zo graag wil zijn!".
Martijn....: Laten wij eerst samen nog eens lezen, wat er dan eigenlijk staat in 1 Corinthe 4 v 11-13: "Tot op de dag van vandaag lijden we honger en dorst, hebben we nauwelijks kleren, worden we mishandeld, zijn we dakloos, zwoegen we voor ons eigen brood. Worden we bespot, dan zegenen we; worden we vervolgd, dan verdragen we het; worden we beledigd, dan antwoorden we vriendelijk. Tot op dit ogenblik zijn wij het uitschot van de wereld, het uitvaagsel van de mensheid".
Nou zeg....dat is me wat. Iedere Christen van deze tijd in onze Westelijke wereld zal bij zichzelf zeggen: "Deze omstandigheden doen zich voor in landen,waar de Christenen op het ogenblik vdervolgd worden, met Noord-Korea op de eerste plaats en met Saoedie-Arabië op de tweede. Maar bij ons?! ....ergens zit er iets niet pluis".
Inderdaad zit het niet pluis, is er een bedreiging,maar met toch een iets ander accent dan wij denken.
Laten wij eens letten op Jacobus 1 v 2 en 3. Daar staat: "Het moet u tot grote blijdschap stemmen, broeders en zusters, als u allerlei (velerlei) beproevingen ondergaat. Want u weet......: wanneer uw geloof op de proef wordt gesteld, leidt dat tot standvastigheid".
Verzoeking door satan heeft altijd een 'tegenbeeld'. Elke verzoeking door de duisternis is tevens een 'beproeving' vanwege de 'Vader der lichten', om te zien, wat ons gehalte is. En let nu eens voor dit keer in het bijzonder op dat woord "VELERLEI".
Wanneer de demonen die 'ongelukkigen' in Noord-Korea toegillen: - "Ha....jullie mogen niet naar de hemel kijken...naar de god, die jullie vereren. Jullie moeten naar de aarde kijken, waarin je dadelijk voor goed opgeborgen wordt", dan weten die demonen al, dat de vuile grond onder de voeten voor deze 'gelukkigen' de hemel wordt, omdat ze onverslaanbaar zijn. - wanneer de bewakers smalen: "Kijk nu eens goed naar jezelf, waartoe die god van jullie je heeft laten verstakkeren: - hongerigen en dorstigen - met alleen een doorzweet onderbroekje - je barakbrits is je huis - die zweepslag over je rug begint al te etteren - we lachen om jullie, uitvaagsel; we wijzen vol spot op jullie vermagerde lijven, die voor 'de grote leider' zwoegen", dan voelen die bewakers al: - die mensen in deze grauwe stoet hebben meer en beter te 'eten en te drinken' dan wij - die bijna naakten zijn beter gekleed an wij - laatst hoorden wij ze zingen: "Wij zijn op reis naar huis". Vreselijk om te horen. - die striemen glanzen als eretekens, als ridderordes - o....dat zwijgend, maar o zo merkbaar zegenen, dat die ellendelingen doen; die onuitroeibare vriendelijkheid, dat 'alles kunnen verdragen' van deze ongelooflijk gevaarlijken..."
En nu komt het woord 'Velerlei' in beeld.
Voor jou en al die weeldechristenen heeft de duivel; een ander programma: - zoveel eten en zoveel drinken, dat ze alle gevaren hebben van 'te dik worden' en te slaperig en te log....zo maar eens proberen, nu de - ook al niet helpende- NoordKoreaanse aanpak niet realiseerbaar is. - en zulke warme kleren, dat ze uit behaaglijkheid vergeten om aan hun 'kleed van gerechtigheid' te weven - en zo'n kring van welwillende opvoeders en vrienden om hen heen, dat ze verstikt worden en geen hemelse hulp meer nodig hebben - en zulke mooie huizen, dat ze beginnen te denken: "Gods eeuwig huis kan toch amper meer gerieflijk zijn - en 'zwoegen voor hun brood'. Dure universitaire opleiding en daarna op een ministerie snel opklimmen. O, wat zal ze dat uit training brengen! - en zo'n alertheid, dat de mensen zich wel tienmaal bedenken, voor ze aan het spotten slaan - enz enz.
Als dat niet helpt, dan helpt onderhand niets meer".
Kijk Martijn...zo tracht de satan jou en vele anderen te verzoeken. Maar wat denk je: zal het helpen. Blijf de hand van de Heer Jezus vasthouden in jouw 'weeldeverzoekingen'. Dan blijf je een discipel. Verblijd je maar in jouw 'beproevingen'. Wees standvastig. Bid voor hen in Noord-Korea en Saoedie -Arabië enz enz
Dan blijf je in training. Want....wellicht komt ooit de dag, dat jij onder de brandende zon voortschuifelt met je voeten gekluisterd aan een ketting en aan mede-ongelukkigen, meegesleept, wanneer zíj struikelen. En ook dan ben je een discipel.
"Kun je een uitleg geven van dat wonderlijke stuk in Daniël 7 ?"
Dat is nu eens een heel oprmerkelijke vraag.
Ik ga nu niet dit hele bijbelgedeelte overschrijven, geef er alleen een korte samenvatting van: ............... 1 Daniël ziet hoe de zee van meningen van de wereldbevolking in grote beroering wordt gebracht en hoe er vier dieren uit te voorschijn komen. 4 Het eerste dier lijkt op een leeuw, maar wel met adelaarsvleugels 5 Het tweede dier lijkt op een beer, met drie ribben in zijn muil 6 Daarna is er een dier, dat lijkt op een panter, maar dan met vleugels. 7 Maar kennelijk gaat het om het vierde dier; niet te vergelijken met enig dier, volkomen vreselijk en schrikwekkend. Het heeft tien horens, waartussen een kleine horen opgroeit , die andere horens verdringt. En dan blijkt het in wezen te gaan om die kleine horen, die vreselijke dingen roept.
Dan volgt er een adembenemend indrukwekkende beschrijving van de hemel, met daarin als centraal punt : God. 13 En dan gebeurt er iets heel ontroerends: er wordt iemand voor God geleid, die met de wolken van de hemel komt: een 'mensenzoon'. Een tegenbeeld van wat de discipelen zagen bij 'de hemelvaart'. Zij zagen Jezus' vertrek. Daniël zag in het visioen: de aankomst. Geen twijfel aan: die iemand is Onze heer Jezus Christus; Hij vergelijkt zich altijd met deze figuur, noemt zich graag: de 'mensenzoon'. Hij kan dat veilig doen, want in de tijd, dat Jezus die benaming voor zichzelf gebruikt, is het boek Daniël in wezen net zo onbekend als nú en niemand heeft in de gaten, welke aspiraties Jezus heeft, tot de tijd dat hij die zelf gaandeweg onthult. 14 Aan Jezus wordt eeuwigdurende macht toebedeeld.
11 en 12: En wanneer Jezus' macht defintief wordt, wordt het vierde , vreselijke beest vernietigd en....de andere drie dieren krijgen respijt van leven, hoewel ontdaan van élke macht.
15 -28: een engel verklaart het visioen aan Daniël.
In de loop van alle eeuwen, nadat Daniël dit visioen had, nu ongeveer 2600 jaae geleden, zijn steeds weer veronderstellingen gemaakt en is getracht, die drie eerste dieren te localiseren. Maar in 26 eeuwen kan er veel gebeuren. Wereldmachten kwamen op en gingen onder. Aanvankelijk sprak men van het rijk van Alexander de Grote, van het Romeinse rijk enz. In mijn jonge jaren sprak men van Nazi-Duitsland, van de Sovjet-unie, van 'Amerika plus Engeland'. Nu is er geen interesse meer in deze verklaringen. maar zou die er zijn, dan zou men China en India kunnen noemen, geweldige opkomende machten met beide veel meer dan éen miljard inwoners.
Maar met profetieën in het Oude Verbond is het zo : zij tekenen in éen perspectief geweldige gebeurtenissen uit de toekomet, waartussen even grote dalen van tussenliggende tijden liggen. .............. Om een voorbeeld te noemen: Ooit was ik aan het meer van Genève en zag in de verte een geweldig bergmassief achter kleinere bergen. Ik wilde wel gelijk naar dat enorme gevaarte toegaan. Maar later overlegde ik, dat het 80 kilometer ver stond, (het was de Mont Blanc) en dat bergketens en dalen mij ervan scheidden. ................. De korte boodschap van dit fascinerende bijbelgedeelte is:
Heel de geschiedenis door zullen er wereldrijken opstaan en verdwijnen, maar vaak tekenen van grimmigheid en geweld en aardse macht en snelle opkomst vetonen.
Maar er komt een tijd , zegt Daniël, dat er een rijk zal opstaan, dat verschillend is van alle gewone machten. En de terminologie, die Daniël gebruikt, wijst zonder meer op het rijk van de antichrist, zoal het elders in de bijbel wordt getekend, met een zekere nadruk op Openbaring.
En dat rijk zal tenietgedaan worden door Jezus Christus.
In het duizendjarig rijk, dat volgt op Jezus' overwinning , zullen aanvankelijk allerlei voormalige wereldmachten nog kenbaar zijn, alhoewel ontdaan van welke macht dan ook. Maar bij de geleidelijke renovatie van de wereld zullen ze op de duur vervagen.
Dit is een superkorte verklaring van dit belangrijke bijbelgedeelte. Ik houd mij gereed voor vragen, die wellicht in enige aantallen zouden kunnen komen, wanneer jullie Daniël eens nauwkeurig zouden gaan doorlezen.
"Zeg Ger....vind jij het eigenlijk ook niet ráar, dat Jozef nooit eens aan zijn vader heeft laten weten, dat hij het zo prima maakte als onderkoning.
Hij was toch al negen jaar onderkoning, toen zijn broers naar Egypte kwamen. (Genesis 45 v 6).
En al die tijd zat zijn vader nog steeds in diepe smart over zijn dood, terwijl het niet nodig was".
Mijn antwoord:
Wanneer Jozef menselijke gedachtegangen had gevolgd, dan had hij zeker zijn oude vader gerustgesteld, zodra hij onderkoning van Egypte was geworden. Maar Jozef had een invulling gekregen van de Heilige geest. Dat is duidelijk te merken aan de zegen, die zijn vader Jacob hem meegaf bij diens overlijdens- slotzegens, 49 v 22-27.
En door de bijstand van de Heilige Geest, door die Geest onderricht, wist hij de hogere waarheid:
"Wanneer ik mijn vader bericht, moet ik gelijk vertellen, hoe mijn broers ervoor zorgden, dat ik in Egypte kwám. En dat geeft thuis tot vreselijke taferelen aanleiding".
Nee....ik kan beter wachten, tot mijn broers door de een of andere oorzaak zo ver zijn, dat zij hun fout van destijds inzien. En dan....in de tijd van hun berouw ....dan is de tijd van bekendmaking rijp. Afwachten...gewoon afwachten op de tijd van de Heer".
En de Heer werkte wél aan de harten van de broers. Een eerste aanwijzing zie ik al in de omstandigheid dat Juda wegtrok bij de clan en een eigen lijn leek te gaan stichten. (Genesis 3. De gedachte is zeker niet ondenkbaar dat Juda in zijn consciëntie zozeer door de maar steeds voortdurende rouw van zijn vader, 37 v 35, werd aangesproken, dat hij het een tijdlang in diens aanwezigheid niet harden kon. En dat er een algemeen gevoel van bezwaarheid bij de broers was, blijkt heel duidelijk uit 42 v 21-22, waar de broers zichzelf in wroeging verwijten maken over 'destijds'. nu het in Egypte allemaal zo moeilijk loopt. En tenslotte is er dat aanbod van Juda, Genesis 44, waaruit, mede namens de broers, zeker een berouw en een boete willen doen, schuil gaat. En dan weet Jozef: "Nu zijn mijn bróers óok zover. Als zij zelf nu aan pa opening van zaken geven en zij kunnen er gelijk bij vertellen dat ik niet boos ben en dat dit Gods weg met onze clan is, dan komt er een harmonieuse oplossing".
En zo koos Jozef de langere, maar uiteindelijk veel heerlijker weg.
Een welke lering zit daar nu voor óns in. Laten wij, Christenen, bekeerd, wellicht wedergeboren, mogelijk ook vervuld met Gods Geest, altijd de Geest van God raadplegen, wanneer wij voor een cruciale beslissing staan. En als die Geest zegt: "Even wachten....ik ga je nadere instructies geven", dan is het goed om niet ongeduldig te worden, maar op Gods tijd te wachten. Wat zal Jozef innerlijk gelukkig zijn geweest, terwijl hij uiterlijk zo hevig huilde, toen hij die woorden kon zeggen uit Genesis 45 v 3: "IK BEN J O Z E F !!!!!
"Waar was Daniël, toen zijn drie vrienden de vurige oven in moesten".
Mijn antwoord; Op deze 'standaardvraag' zijn de volgende 'standaardantwoorden' gangbaar: - Daniël had een zeer hoge functie aan het Babylonische hof. Waarschijnlijk was hij op inspectiereis door het zeer uitgebreide rijk. Of wellicht was hij ziek. - wij zouden deze vraag niet moeten stellen. In zijn heilig woord heeft God besloten, dat een 'verklaring van Daniëls afwezigheid' voor onze eeuwige zaligheid niet nodig is.
Deze antwoorden zijn eigenlijk niet zo bevredigend. Toen ik over deze vraag zat na te denken, kreeg ik een ander idee.
Stel nu eens, dat Daniël inderdaad op inspectiereis was. Dan heeft hij bij thuiskomst tegen Sadrach, Mesach en Abednego, (Daniël 3 v 12) ( Hananja, Misaël en Azarja)((1 v 7) gezegd: "Kerels, wat heb ik met jullie méegeleefd, toen ze mij daarvan in dat afgelegen oord, duizenden stadiën ver, kwamen vertellen. O; ik had erbíj willen zijn. Maar in ieder geval; direct heb ik voor jullie gebeden, al was toen de nood al voorbij".
En....Daniël heeft daarna nog genoeg kopzorg gehad; eerst verguisd, op non actief geplaatst, vergeten, ( 5 v 11- 12); later 'voor de leeuwen geworpen', (6 v 17). Hij heeft zijn portie heus wel gehad.
En toen werden mijn gedachten geleid naar óns, híer en nú.
Op het ogenblik gaan mijn gedachten dikwijls naar de Christenen, zoals ze: - in Eritrea in zeecontainers worden opgesloten, tientallen mannen in éen metalen kist, in de volle zon - zoals ze in Noord-Korea voortdurend worden bespied: "Hé Christen, kijk jij omhóog; je wist toch, dat je alleen naar de grond mag kijken. Hier de voorgeschreven portie zweepslagen" - zoals ze....ach duizenden voorbeelden meer. Lees de bijlage bij Open Doors maar. Of: lees Open Doors zélf.
En ik zit hier te typen en ben er niet rechtstreeks bij betrokken. Wél zegt Hebr 13 v 3: "Bekommert u om de gevangenen alsof u samen met hen gevangen zat, en om de mishandelden als om mensen die net zo'n lichaam hebben als u". En daarom probeer ik mij in hen in te leven en met mijn hárt voor hen te bidden.
Maar net zoals Daniël zijn 'beurt' ook nog wel kreeg, zo kan ik getuigen, dat ik ook - (figuurlijk gesproken) vurige ovens heb meegemaakt - voor de leeuwen ben geworpen - in mijn maatschappelijk en kerkelijk leven op dood spoor ben gezet.
En nu kom ik tot mijn punt: Ook júllie gaan alle dingen meemaken, naar de mate, waarin jullie dat hébben kunnen( 1 Corinthe 10 v 13), zoals in Gods plan voor jullie vastgesteld.
En het is goed, dat jullie je gereed houden. De drie mannen in de vurige oven, waren op dat cruciale moment er geréed voor. Als jullie 'vurige oven' komt,horen júllie dán al gereed te zijn, niet inderhaast alsnog gereed te komen, zoals de vijf dwaze maagden.
Als de (figuurlijke) leeuwen om jullie heen sluipen, dan dienen jullie daar op dat ogenblik voor gereed te zíjn, niet nog van alles te moeten 'bijtimmeren'.
Als rond jullie de verdrietige stilte daalt, je nergens meer een preekbeurt mag houden, en je zo helemaal 'buiten staat', dan hoor je op dát ogenblik een innerlijk te hebben, waar je 'kruit droog blijft', opdat je- onverwachts weer in de schijnwerpers gekomen- er weer hélemaal kunt zijn in de kracht van God.(Daniël 5 v 18 en volgende).
En jullie weten het: bekering, gevolgd door wedergeboorte en doop in de Heilige Geest met alle gaven en vrucht, daarmee verband houdende, maakt je zo bij elke- soms onverwachte oproep- volkomen inzetbaar.
Waakzaam blijven, jongens en meisjes, broers en zussen.
Antwoord op een vraag over 'leven scheppen door mensen'.
Dag Djmexx,
Je hebt al heel wat antwoorden gehad op je vraag of het aan mensen mogelijk zal zijn om leven te scheppen. Maar 'een hóndje van een bijbeltekst', waarmee de beantwoordenden 'de blitz hadden kunnen maken', hebben ze laten liggen. Geen verwijt mijnerzijds hoor, maar ik wil die tekst alsnog noemen: Openbaring 13 v 5: "Het kreeg de macht om dat beeld leven in te blazen, zodat het beeld van het beest ook kon spreken en ervoor kon zorgen dat iedereen die het beeld niet aanbad, gedood zou worden".
Zo voor het oog zou je eerste indruk zijn: "Kijk nou eens....de bijbel zélf zegt dat er iets of iemand is, 'het', die een beeld leven inblaast met als bewijs, dat 'het beeld' ook spreekt, zij het ook met kwalijke gevolgen".
Maar zelfs híer is geen sprake van 'leven scheppen':
Daartoe eerst een begrippen-verklaring: Er is een 'beest uit de zee'. Daarmee wordt bedoeld een machtige geest van occultisme uit de afgrond, door de duivel met al zijn macht begiftigd, (v 2). Er is een 'beest uit de aarde', hier aangeduid als 'het'. Daarmee wordt bedoeld een mens, de antichrist, die zich volledig in bezit heeft laten nemen door voornoemde occulte geest, (v 11).
En die antichrist maakt dan een beeld van 'het beest uit de zee'.
Duidelijk is hier de duivel bezig als 'de aap van God'.
In de eindstrijd haalt hij dan ook álles uit de kast.
God heeft alle macht gegeven aan onze Heer Jezus Christus, (Matth 28 v 1 De duivel geeft al zijn macht aan 'een onheilige geest'.
Jezus is totaal en totaal vervuld met 'God de Heilige Geest'. De antichrist is het tegenbeeld van Christus, (v 11) (hij ziet er net uit als 'het lam' (Christus), maar hij spreekt als de duivel),
De duivel heeft zijn schrikkelijk gevaarlijke naäperij nu bijna gereed. Eén ding ontbreekt er nog aan. Zoals Christus een gemeente heeft van met Gods Geest vervulde gelovigen, zo moet de duivel ook 'iets' hebben. En nu komt tenslotte 'het beeld van het beest' binnen de algehele naäperij.
Er komt een tegengemeente van mensen, gelovige volgelingen van de antichrist, vervuld met de geest van de duivel.
En nu staan voor het eindspel, het grootste schouwspel van alle tijden, de twee eigenlijke tegenstanders tegenover elkaar:
Aan de ene kant: God, Christus, de met Gods heilige Geest vervulde gemeente. Aan de andere kant: De satan, de antichrist, de met de geest van de duivel vervulde antigemeente.
En direct beginnen de anti-gelovigen de gelovigen te vervolgen, zoals dit in Openbaring 11 zo duidelijk wordt uitgelegd. Zij leven hun onheilige leven en spréken uit dat onheilige leven en dóden ook.
Dus ook hier : geen leven scheppen, maar 'gewoon' een element in de grote, 'laatste' geestelijke strijd.(Want er komt nog ooit eens een állerlaatste strijd, (Openb 20 v 7-10)
Om weer even terug te komen bij jouw vraag "Kunnen mensen leven scheppen". Het antwoord moet "Nee" zijn. Immers; in Genesis 2 v 7 staat: "God blies de mens de levensadem in de neus. Zó werd de mens een levend wezen".
Wat er ook gedaan wordt- en in de diverse beantwoordingen zijn geweldige voorbeelden genoemd- leven scheppen in zijn meest edele vorm , kan alleen gedaan worden door iemand , die gelijk is aan de Almachtige, Alomtegenwoordige, Eeuwige. En zo iemand is er niet.
- U vraagt mij of ik geloof ? Ja ! Maar de kerk is voor mij achterhaald. Om te geloven heb ik de kerk niet nodig.
Mijn antwoord; de kerk, de gemeente is zo'n helemaal nódige zaak voor iemand die wil groeien in het Christelijk geloof.
Ik heb het er net over in 'BIJBELSTUDIE' en zit dus helemaal fris in deze materie.
Geloven is iets, dat je samen behoort te beleven, al doet dat niet af van het gegeven, dat geloven toch ook een persoonlijke relatie is met God de Vader, God de Zoon en God de Heilige Geest. Maar de persoonlijke relatie wordt alleen maar blíjvend zegenbrengend gediend, wanneer contact met andere gelovigen in een gemeente daarmee gepaard gaat.
Er zijn zoveel teksten, die over deze gezamenlijkheid handelen. Johannes 13 v 35: "Aan jullie liefde voor elkaar zal iedereen zien, dat jullie mijn leerlingen zijn".
En wanneer kun je liefde tonen. Wanneer je in een gemeente intensief met elkaar omgaat.
Johannes 15 v 12: "Mijn gebod is dat jullie elkaar liefhebben zoals ik jullie heb liefgehad".
Een tweede uitspraak van Jezus in een cruciaal moment, namelijk toen hij bij de 'ingang van zijn lijden' stond. En weer: in een gemeente kun je elkaar liefhebben in een duidelijk kader, dat niet vrijblijvend is. Door die liefde dáar kun je de liefde van Jezus voor de mensen zo veel mogelijk benaderen en die ínleven.
Ik laat het hier nu maar bij. Er zijn 36 'elkaar' teksten, die het grote belang van de gemeente, de kerk, de sam aantonen voor jouw eigen geloofsbeleving. In BIJBELSTUDIE ga ik hier dieper op in.
Van die 36 heb ik je er nu twee genoemd. Probeer het eens: je bij een gemeente aan te sluiten. En als ze in de gemeente misschien niet altijd zo lief voor jóu zijn, tracht jij dan lief, vol blijdschap, vol vrede, vol vriendschap, vol goedheid, vol zelfbeheersing voor en jegens hen te zijn.
. 
