Het lijkt wel of 'Prediker' niet van vrouwen houdt..
Vraag
Die tekst uit Prediker 7 v 28 vind ik misschien wel de naarste uit de hele bijbel: "Onder duizend heb ik éen mens ontdekt; maar een vróuw heb ik onder deze allen niet ontdekt".
Ger ....zeg híer nu eens iets over !
Antwoord: Je haalde deze tekst uit de NBG. De NBV zegt: "Onder duizend mensen vond ik er maar éen die ook werkelijk een 'mens'was....maar...het was géen vrouw".
Om deze tekst een verklaring te geven, die hem voor de dames onder ons wat minder schrijnend maakt, moeten wij terug naar Genesis 3 v 16: "Tegen de vrouw zei God (als oordeel na de zondenval): ' Je zwangerschap maak ik tot een zware laat, zwóegen zul je als je baart. Je zult je man begeren en hij zal over je heersen' ".
Tegen de man zei God ook heel moeilijke dingen. maar de vrouw werd toch wel heel erg getroffen. Allereerst waren er die zwangerschappen. Elke keer weer die marteling. Ik heb het bij mijn vrouw zeven keer gadegeslagen en het is toch wel een heel zware geschiedenis. De vrouwelijke sekse werd door dat gemeenschappelijk lijden toch wel op achterstand gezet ten opzichte van de mannelijke sekse, die deze persoonlijke kwelling niet kende.
Maar dat tweede !!! Geleidelijk aan ontaardde dit, naarmate de zonde doorwerkte, tot een soort slavernij, waarin vele vrouwen kwamen te verkeren en ten dele nóg verkeren.
Er zijn in de loop van de eeuwen zoveel vrouwen geweest met een veelkleurigheid van rijke mogelijhkheden. Maar altijd weer was er de belemmering, die uitging van de -onterechte- heerserspositie van de man....de man, waarnaar ze telkens toch weer terugging, als door een magneet aangetrokken.
Men spreekt wel van 'de tragiek van een onvervuld vrouwenleven'. Je zult het toch maar moeten meemaken dat je op school heel erg goed was met rekenen, zo goed, dat er een 'profeesor in de wiskunde'-baan in had kunnen zitten. Maar je man zei; "Ik weet maar éen recht voor vrouwen....en dat is het aanrecht".
De man had de mogelijkheid om zich- ook in deze steeds meer zondig wordende wereld- toch nog vooruit te werken. Maar voor de vrouw bestond die mogelijkheid niet of in veel geringere mate.
En jullie kennen allen die wijsheid: "Impressie zonder expressie leidt tot depressie". (Spreuken 13 v 12: "Almaar onvervulde hoop maakt ziek"). En wat heeft generatie na generatie vrouwen onvervuld en onbewust gehoopt, maar wél met gevolg: een collectieve morele achterstandspositie
En dat is nu wat Prediker waarnam, zonder er op dat moment een verklaring voor te hebben. Mannen konden zich ontplooien, gedichten schrijven, ,koning worden, daden doen, zoals David. Voor de vrouwen bestond die mogelijkheid in veel geringere mate. Zeker; er waren vrouwen, die er desondanks veel van wisten te maken; ik noem alleen maar Deborah. Maar er was al die eeuwen door van mannenonderdrukking die extra handicap , die frustratie van 'zich niet kunnen ontplooien, zoals moest'.
Onlangs voerde de koning van Marokko veranderingen door, die de wetgeving moderner maakten. En in het kader daarvan zei hij: "We zijn toch onverstandig om 51 % van de intellectuele kracht, die in ons volk huist, onbenut te laten. Dat hebben wij eeuwen lang gedaan. Maar ik wil,dat het hiermee afgelopen raakt".
Mooi...heel mooi...voor de vrouwen daar wenkt een nieuwe dageraad. maar wat een frustraties zijn er alleen al dáar alle eeuwen sedert Adam, zeg Noach geweest, onder vrouwen.
En lees deze tekst dan ook in Nieuw Testamentisch licht, met als vervolg dit: Maar....waar het koninkrijk van God baanbreekt, wordt de vrouw vrij en begint aan een inhaalslag, die al die frustraties wegneemt en de paradijs toestand begint te herstellen. En wanneer dat proces voltooid is, zullen er onder die duizend mannen honderden zijn, die echt 'mens' zijn. En onder duizenden vrouwen 'evenveel honderden', die echt 'mens' zijn.
Er is al veel gebeurd in vele landen van de wereld. Maar de grote doorbraak komt nog in het duizendjarig rijk.
Je vroeg met vraag 15, wat dat toch voor een wonderlijke geschiedenis was van Juda en Tamar.
Inderdaad is dat verhaal uit Genesis 38 een echt onaangename gebeurtenis. De bijbel is heel eerlijk en open. Als God het nodig oordeelt, dat wij ook dit aspect van het mensengebeuren kennen, dan onthoudt hij ons dat niet. .............. Deze onverkwikkelijk geschiedenis komt in het kort hierop neer: Juda gaat weg bij de clan, die onder leiding staat van zijn vader Jacob. Waarom?.....sommigen hebben geopperd- maar het blijft een veronderstelling- dat het voortdurend gejammer van 'de oude' over zijn verdwenen zoon Jozef een oorzaak kan zijn geweest. Juda, die het vreselijke geheim kende, die er mede voor verantwoordelijk was, kan het op de duur 'op zijn zenuwen gekregen hebben' van het geklaag van zijn vader en steeds meer aan zijn schuld ontdekt zijn. Waarom zijn broeders dan wel bij pa bleven...misschien knaagde de wroeging bij hen minder dan bij Juda. Deze is later - in Genesis 44- degene, die het voortouw neemt om de ellendige zaak uit het verleden op te ruimen. Goed...het blijven veronderstellingen. Juda zet dus zijn eigen 'stamlijn' op, maar het loopt allemaal helemaal niet glorieus.Juda begeeft zich uit de veilige kring rond Jacob, de dienaar van God en trekt de Kanaänietische streken in. Hij trouwt een meisje uit die contreien en ze schenkt hem drie zoons.
Wanneer die éen voor éen huwbaar worden, zoekt hij voor de oudste, Er, een vrouw, Tamar. Maar Er deugt niet en de Heer laat hem sterven. Ingevolge een oeroud, door Israel overgenomen gebruik, zegt Juda tegen zijn tweede zoon, Onan: "Als zwager van Tamar moet jij nu met haar trouwen. Het eerste kind, dat geboren wordt, zal gelden als het kind van wijlen je broer Er".
Maar Onan heeft er geen zin in om een kind te verwekken, dat niet als zijn eigen kind gaat gelden. En daarom 'gaat hij bij het vrijen telkens 'voor het zingen de kerk uit', zoals dat tegenwoordig zo plastisch heet. De Heer toornt hierover en ook Onan sterft en Tamar blijft dus maar steeds kinderloos en heeft als 'weduwe' een uitzichtloos bestaan.
Sela is nog jong. Maar wanneer ook híj huwbaar wordt, denkt Juda: "'k zal je lekker danken. Hij zeker óok dood" Want van de achtergronden in de onzienlijke wereld weet hij niets. Hij denkt, dat Tamar op de een of andere wijze de oorzaak is van al deze sterfgevallen.
Tamar blijft maar steeds in haar staat van weduwe en krijgt in de gaten, dat zij bedrogen is. En ze grijpt naar een ander oud-Oosters gebruik. Als de zwager niet beschikbaar is, dan moet de vader van de overledene voor het verwekken van een kind opdraaien. En- volkomen in haar recht zijnde- krijgt zij dan dit kind van Juda, die zij tot deze daad brengt , door zich als prostituée voor te doen. Van Juda's kant bezien, is dit niet meer dan 'vuige zinnelijke lust'. Zo ver is hij al moreel achteruitgetuind, door zich uit de 'vertrouwde kring rond Jacob' terug te trekken.
Wanneer alles uitkomt, en Juda zijn schoondochter- ook volgens oud-Oosters traditioneel recht- wil verbranden, toont zij hem zijn staf en zijn zegelring, die zij als voorschot op haar- nooit uitgekeerd- 'hoerenloon' van hem heeft ontvangen.
En dan laat Juda haar in leven. Zij krijgt een tweeling. Een van die kinderen wordt een voorvader van onze Heer Jezus Christus.
Twee lijnen in dit verhaal: - allerereerst: wat was de afstamming van onze Heer divers: allerlei volken werkten er aan mee; later Ruth, de Moabietische, een nazaat van Moab, (Moab was in incest verwekt) en daaraan voorafgaande deze Kanaänietische. Jezus had een stamboom, die helemaal zó was als allerlei aardse stambomen kunnen zijn.
- en dan die tweede: wat leidt de ene zonde tot de andere. Juda trok weg van pa, de veilige schutse van God verlatende. En wat loopt het daarna allemaal ordinair! Een goede leer voor ons. Loop niet weg bij de Heer...en als het toch gebeurd is, ga dan weer gauw naar hem terug, gelijk ook Juda later heeft gedaan.
Ik lees in 2 Samuel 23 over de dertig helden van David. Het gaat maar voortdurend over allerlei heldendaden. Maar wat hebben we daar nú aan.
Mijn antwoord: Er is sprake van: - grote bekwaamheid om te strijden,v8 - stand houden, terwijl anderen zich terugtrekken, 10 en 12 - alles aandurven, 13-17 - niet bang zijn voor reuzen en leeuwen, 20-21 - ...en ga zo nog maar even door.
Wíe had nu die uitbarsting van krijgshaftigheid en vaderlandsliefde en 'trouw aan de leider' veroorzaakt. David, met zijn overwinning op Goliat en nog zoveel overwinningen meer. Hij had ook na de warrige 'Rechtertijd' en na het ongelukkige 'Saul-experiment' ervoor gezorgd, dat er nu eindelijk perpectief was op een rustig, succesvol volksbestaan onder krachtige leiding. En de gevolgen bleven niet uit: zo leider, zo volk. De heldenmoed van David werd 37-voudig vermenigvuldigd.( v 3.
Het is zo goed om de bijbel eens van achter naar voren te lezen. Dan doe je namelijk een grote ontdekking. Het hele Oude testament is namelijk éen grote heenwijzing naar Onze Heer Jezus Christus.
Ga maar na: híj is onze redder, verlosser, genezer en doper met de Heilige Geest. En ik zie het vaak: een heerlijke opeenvolging van bekering, wedergeboorte, doop in de Heilige Geest leidt tot helden.
Evenals David, maar dan op oneindig veel hoger vlak, heeft Onze Heer Jezus Christus perpectieven geopend. Wat was het vóor David eigenlijk allemaal 'geklungel' geweest. Maar toen ontstond een veilig, overwinnend, hecht gefundeerd rijk.
En hoe werkt het voortdurend verder ontdekken van de rijkdommen door Jezus geschonken, zo je wilt, nagelaten, niet positiverend op mensen in.
- Zeker Isboset,( wist om te gaan met zijn speer. Maar er zijn steeds meer voorbeelden van diep-ingeleide Christenen, die met de nieuwe wapenrusting uit Efeze 6 weten om te gaan. Zij hebben de ware vijand ontdekt , de duivel en voeren een gerichte strijd tegen hem. - 2: ...en Elazar was ook een man 'met merg in de knokken'. Je moet pit hebben om stand te houden, terwijl anderen zich terugtrekken. In de tegenwoordige tijd maken we het mee, dat veel Christenen zich uit de frontlinie terugtrekken. Maar er zijn er anderen, die , terwijl zij, om zich heenkijkende, niemand van de medestrijders meer bespeuren, toch maar dapper doorgaan en verlies ombuigen in overwinning. Het is God de heilige Geest, die hun kracht geeft, die Geest, heerlijkste laatste, naar Jezus terugwijzende geschenk van onze Heiland. - En dan dat roekeloze avontuur van de mensen, die water haalden uit de put bij Betlehem. Alles hadden zij voor David over. En toen zij hem een wens hoorden uiten, die hij misschien helemaal niet zo letterl;ijk bedoeld had, wilden zij niets liever dan hun aanhankelijkheid betonen. Zo'n hachelijk avontuur, zo'n afstand om af te leggen. Maar ze déden het dan toch maar
In deze tijd zijn er ook getrouwen, die onze lieve, dappere Meester als het ware naar de ogen zien om de geringste wens daaruit af te lezen. Wanneer hij in hun hart spreekt: "Ga naar China", dan gaan ze, zoals in de 19 de eeuw velen gingen. En ze bouwden daar aan een eerste generatie van Christenen, die later gestaald werd in het vuur van een vreselijke vervolging. Ze brachten onze Heer 'water voor zijn heilige dorst naar zielen' en ze behoeven niet bevreesd te zijn, dat het 'een tikje sneu' wordt ontvangen, zoals deze helden vanwege David overkwam.(16)
- en als dan al door Benaja reuzen werden verslagen en leeuwen gedood, (20-22), zo mogen wij ook blij zijn met de voortrekkers onder de Christenen.
Geestelijke reuzen zijn er gedood. In de Himalaya-landen, sterke, onneembare burchten van satan, zijn gemeenten gesticht. De inwoners ontvingen de eerste verkenningstroepen van koning Jezus uitermate onvriendelijk. Zij bonden hen vast in yakhuiden, die vervolgens werden natgegoten en inkrompen. Maar ondanks de pijnlijke dood van deze commando's gingen de volgelingen van Jezus door en nu zijn overal gemeenten van Onze Heer Jezus Christus. Er zijn leeuwen gedood, brullende leeuwen, onder welke gedaante satan zélf wordt getekend, ( 1 Petrus 5 v .
Overal in het Oude Testament vinden wij pericopen zoals deze, die profetisch- soortgelijke dingen zoals hier getekend- tegen ons zeggen: "Zulk een motivatie als deze helden aan David ontleenden, hebben jullie oneindig veel heerlijker ontvangen uit Jezus. Dóe er wat mee.
En zo zou je dit gedeelte uit 2 Samuel als een uiterst stimulerend gegeven kunnen ervaren.
. 
