Bij het woord 'bevinding' dacht ik gelijk aan een woord van Job. In 29 v 4 schrijft hij: NBG: " In de bloeitijd van mijn ( Jobs) leven toefde de vertrouwelijke omgang met God in mijn tent".
NBV: " In de tijd dat ik de kracht van de jeugd bezat, was er het vertrouwde gezelschap van God in mijn huis".
Job denkt hier terug aan het mooie wat er allemaal is geweest. Maar hij weet niet, dat.... zoals hij de vertrouwelijke omgang met God op hoge prijs stelde .....God zo'n vertrouwen in hem had gekregen door die vertrouwelijke omgang, dat God het aandurfde met deze dienstknecht van hem in een heel harde confrontatie tussen God en de duivel.
En daar heb je volgens mij het beginsel van een ' goede bevinding' te pakken. Als er een nadenken is over God met God daarbij als vertrouwde vriend in je huis, dan kan je nooit scheef gaan.
Als er een valse bevinding is, dan mijmer je maar voortdurend over God, zonder dat je door voldoende schriftkennis-met-het-hart God er als een vriend bij hebt, wiens hand je voortdurend kunt vatten.
'Vertrouwelijke omgang met God', 'het vertrouwde gezelschap van God in je huis', maakt je steeds meer tot een vriend van God, waardoor deze ook steeds meer vertrouwen in je krijgt en je grotere openbaringen toe durft vertrouwen, wat Job metterdaad als slotsom bevond in de laatste hoofdstukken van zijn verhaal.
Voor dat echt diepe vertrouwen is het zo goed, dat je alles met de Heer durft bespreken, hem ook de gewone dingen van alle dag durft voorleggen. Doe het gerust hardop, dat is goed om bij de zaak te blijven en niet af te dwalen. Laat je omgang met God niet alleen uit gebeden bestaan, maar heb ook gewone gedachtewisselingen, zoals je dat met een vriend hebt. Durf gerust ook eens zoiets te zeggen als: "Heer....het zit me dwars, dat het formulier voor de studiebeurs maar steeds uitblijft. Het is toch niet goed, dat zo'n kwestie mijn vreugde rooft".
Gewoon- spanningloos en áls vrienden onder elkaar'-met God durven spreken, wat natuurlijk niet inhoudt, dat je de eerbied jegens de Almachtige ook maar een ogenblik uit het oog zou verliezen. Ziedaar enige gedachten over het woord 'bevinding'.
Ik was benieuwd naar hoe jullie tot het geloof zijn gekomen. Want bij veel hoor je toch dat ze uit een christelijk gezin komen.
Ik kom zelf ook uit een christelijk gezin, maar ben me er echt pas mee bezig gaan houden. Toen ik opzoek was naar een paranormale site, omdat ik dat toen wel intressant vond, maar die deed het niet. En toen kwam ik "toevallig" bij www.real-life.nl terecht, en vandaar ging ik steeds verder. Op veel oppervlakten is mijn leven, wat moeilijker geworden. Maar ik heb ook meer goede momenten meegemaakt. Momenten waar ik me goed verbonden voelde. Uiteindelijk moet je altijd blijven werken en leren.
Het antwoord is:
Dag Niem,
Je vraagt allereerst, hoe 'wij' tot het geloof zijn gekomen. Je hebt al diverse antwoorden gehad, die veelal als vast bestanddeel hadden: "Ik kom uit een Christelijk gezin". Dat blijkt dus al een hele winnaar te zijn. Kom je uit een gezin dat nergens van weet, dat heb je extra hindernissen te overwinnen. Laat iedereen die zijn wortels heeft in een echt Christelijk gezin, daarvoor alleen al de Heer juichend prijzen.
Maar nu míjn verhaal; ik kom ook uit een Christelijk gezin. Maar er gingen van mijn ouders geen duidelijk 'sturende impulsen' uit. Beste mensen hoor, maar vooral geen 'Christelijke fanatici'. Toch zijn mijn broer en zussen allen nog met het Christelijk geloof verbonden, een aanwijzing, dat de sfeer toch wel positief in die richting heenleidde.
Toen ik als twaalfjarige zei dat ik vanaf nú wel tweemaal per zondag naar de kerk wilde, riep mijn vader- enigszins ontroerd- tegen mijn moeder: "God...Mina..."('God' was zijn stopwoordje)...."wij zijn eigenlijk heel slappe Gereformeerden. En moet je zíen: eerst Willem ...nu Gerrit weer: willen tweemaal naar de kerk. Waaraan hebben wij dat nu te danken? Een ander, geheid Gereformeerd, doet er alles aan ...en die jong dwalen weg...en wij...wij doen niks...en moet je meemaken!".
Toen ik naar de 'Gereformeerde knapenclub' en later naar de 'Gereformeerde jongelingsvereniging' wilde, zeiden mijn ouders een keer: "Vandaag, met dat mooie weer buiten gewandeld. Iedereen genoot van de mooie, lekker warme avond. Maar Gerrit niet hoor! Die zat binnen, in een bedompt zaaltje...met z'n neus in de boeken".
Ik werd dus vooral niet onder druk gezet.
Maar ik weet wel, dat ik als achtjarige een duidelijke beïnvloeding van de Heer kreeg. We zaten oergezellig met al die schatjes van -zeg- acht bij elkaar in een warm schoollokaal met knusse gasverlichting. En de juf liet zingen: "Open uwe mond eis van mij vrijmoedig Op mijn trouwverbond Al wat u ontbreekt Schenk ik, zo gij 't smeekt mild en overvloedig".
Dat gold in die tijd voor een psalmvers, voor kinderen geschikt. En opeens werd mijn hartje zo warm!!!!
En van toen ik elf was, herinner ik mij, dat ik, heel erg blij over straat holde en fijne dingen hoorde en zag en bedacht, wat ik altijd als een aanraking door de Heer heb herinnerd.
En toen kreeg de duivel mij in het oog. Althans: hij achtte de tijd voor een tegenaanval gekomen. En ik herinner mij veel zwart uit de leeftijd van zo dertien tot achttien.
In de oorlog had ik het als jonggezel moeilijk. Onderduiken was voor mijn leeftijdcategorie noodzakelijk om tewerkstelling in Duitsland te voorkomen. Ik raakte innerlijk echt ver weg van de Heer op nare onderduikadressen. maar toen kwam ik in een oerdegelijk, gereformeerd gezin, heel duidelijk 'practiserend', zoals ik het thuis toch niet had meegemaakt. De Heer 'bepaalde mij hevig bij de les', wéer zo'n 'sturing'.
Ik leerde er ook een gelovig meisje kennen, met wie ik nu al 61 jaar getrouwd ben. In ons huwelijk kwam een heel moeilijke periode van ziekte en zo, maar juist in die tijd deed de Heer mij mensen ontmoeten, die 'het Volle Evangelie' verkondigden, naar de mate van de wijsheid die dienaangaande in de zestiger jaren bestond.
En daar ben ik nu nog steeds bij.
Ik mag met Jeremia 31 v 18 zeggen: - 2004: "Breng mij bij u terug, laat mij terugkeren, want u HEER , bent mijn God" - 1951: "Bekeer mij, dan zal ik mij bekeren, want Gij, HERE, zijt mijn God".
De Heer was het, die mij, als opstandige puber, juist de weg deed gaan, die mijn ouders bepaald niet uitdrukkelijk propageerden. - de Heer was het, die mij als achtjarige die pijl in het hart zond - de Heer was het, die mij, als elfjarige als het ware 'in klanktaal liet zingen' - de Heer was het, die mij in mijn onderduikjaren dat gezegende rustpunt zond.
Ook je bekering is uiteindelijk : GENADE.
En zoals jij nu schrijft: - Op zoek naar iets paranormaals....en dan kom je uit bij iets 'normaals'. - de duivel die voor trammelant zorgt, wanneer de Heer je opmerkzaam maakt op zijn reddingsboei - de goede tijden die de Heere geeft, voorboden van 'een onvergelijkbaar, alles te boven gaand, eeuwig gewicht van heerlijkheid, dat over ons zal worden geopenbaard', (2 Corinthe 4 v 17) - de steeds betere verbinding met God, nu wij de Heilige Geest in ons programma hebben opgenomen en alle 'cookies' aan het verdwijnen zijn - de vaste wil om door te gaan met werken en leren, wetende dat er tot in eeuwigheid altijd nog weer te leren is... ik maak het allemaal mee, zoals jij het nu ook begonnen bent mee te maken.
Wat een misverstanden toch over datgene, wat ik schreef over 'dat arme negertje'.
Als je mijn bericht nog eens over zou willen lezen, dan zie je dat die brief een oproep bevat om nú...op dit moment.... wél te doen aan al de rampzaligen op aarde, die we maar kúnnen dienen.
Maar teven zat er een troost in voor alle mensen, die ontredderd naar al dit kwaad, dat er geschiedt op aarde, kijken en zich afvragen: "Dit massale sterven en hongeren. En zovelen sterven, zonder dat er recht wordt gedaan".
En dít is wat ik wilde zeggen: "Eén keer wordt er recht gedaan. Dan wordt alles, wat wij nu niet hebben kunnen verhelpen ondanks al onze inzet, rechtgezet. Dan wordt al het werk van de duivel tenietgedaan en zal er recht heersen.
Natuurlijk zat er - verborgen- ook wel déze oproep in: "Als Jezus éen keer alles rechtzet, zorg dan dat je aan zijn kant staat, dat je bewust vóor hem kiest en niet met een schouderophalen in feite tegen hem".
Nog even éen misverstand rechtzetten. Wanneer ik schrijf over 'dikke buiken en dunne armpjes', dan bedoel ik dat natuurlijk met een mengsel van smart en ironie: Want die 'dikke buiken' zijn 'buiken, gezwollen door honger- oedeem'. Dat jullie daar dan weer zo over uitweiden op een heel ander gebied, zo vréemd.
Maar in ieder geval: mijn brief had een aandachtiger bestudering verdiend. Geef mijn posting nog eens een kans.
Het is niet goed om de komende antichrist te vergelijken met een nu bestaand instituut of een persoon. Iedereen weet, dat Napoleon, de R.K.Kerk, Hitler...ach noem maar op, vergeleken is met de antichrist.
We hebben hier echter te doen, naar mijn inzicht, met een grote krachtinspanning van de duivel in de dagen van de eindstrijd.
Satan doer er werkelijk alles aan om zijn doel te bereiken: aanbidding van mensen te ontvangen, aanbidding, die alleen aan God toekomt, (Openb 13 v 4).
Al zijn macht concentreert de duivel in de ' onheilige geest', zoals God ook werkt door zijn Héilige Geest. Zei Luther al niet, dat de duivel 'de aap, (de nadoener) van God is'.
Kwam dit beest op uit de diepten van de afgrond (11 v 7), er is een ander beest, dat uit de mensenwereld opkomt. De vergelijking gaat verder: zoals Jezus de grote Mensenzoon is, zo is ook dit beest een mens, zoals wij allen. Die mens is de antichrist, die gevuld is met de onheilige geest, zoals Jezus volkomen gevuld is met de Heilige Geest. Het beest uit de aarde lijk op 'het lam', maar het spreekt als 'de draak', de duivel. De helse drieëenheid is compleet. (11)
Naast alle godslasterlijkheden van de onheilige geest komt er nog een dimensie bij. Zoals er aan de onheilige geest een wonder geschiedt.... de kop van het occultisme lijkt een tijdlang dood door de kracht van de reformatie ....maar komt in de eindtijd met veel grotere kracht terug, zo doet ook de antichrist ' vreselijke' wonderen - de antichrist doet het occutisme in zijn oervorm herleven : - aanbidding van de draak en daarin vervat: aanbidding van de duivel - de antichrist doet vuur uit de hemel neerdalen. Kunst....de demonen staan tot zijn beschikking en die kunnen zich op alle manieren als vuur manifesteren. Onheilig vuur. Maar Jezus bracht en brengt heilig, louterend vuur , ( Matth 3 v 11).
Maar er mankeer nog iets aan het tegenbeeld: de antichrist maakt ook weer een beeld, een tegenbeeld. Zoals Jezus zijn gemeente aan het vormen is, die steeds meer vervuld wordt met de Heilige Geest, zo vormt de antichrist een 'tegengemeente', die vervuld is met de onheilige geest. (14). En die tegengemeente heeft ook een stem, die onheilige klanken her en der doet uitgaan. Evenals Gods gemeente het blijde evangelie over de hele aarde doet uitgaan, zo zie je bij de tegengemeente het tegendeel.. Maar de geest van God, die in de gemeente leeft, maakt levend. En de onheilige geest, die in de 'tegengemeente' woont, brengt alleen maar de dood, in de eerste plaats aan de gemeente van Jezus (15), maar uiteindelijk ook aan de ´leden van de tegengemeente´, ( iets moeilijk, maar toch wel te zien in Openb 11 v 5.)
En al dat vreselijks gaat dan 42 ( symbolische) maanden lang door, Al die woeste haat jegens Gods en Jezus' ware gemeente, die 'geestelijk al in de hemel woont', maar op aarde nog aangevallen kan worden, (13.v 6 en 7)
En die ergerlijke bewondering voor de occulte fratsen van het beest uit de afgrond....terwijl onze Heer Jezus al die heerlijke dingen te bieden heeft, ons welbekend;.... gelukkig dat het maar een symbolische 3½ jaar duurt.
Wees in die tijd klaar...sta in de kracht van de Heilige geest, ook als in die tijd gevangenschap of dood, (11 v 7), je deel mocht zijn, (13 v 10). Standvastigheid en trouw zijn dan voor Jezus' gemeente de sleutelwoorden onder het woeden van de tegengemeente, (9). Dan staat je naam geschreven in het boek van het lam, (8).
Dan word je niet verleid onder de enorme druk, op je uitgeoefend,(14).
Dan blijf je vrij van dat vreselijke, geestelijke teken, dat niet op je lichaam staat, maar op je geest...zichtbaar in de geestelijke wereld
In Daniëls dagen moesten de mensen knielen voor een afgod( hfdst 3) van 60 bij 6 el, vreeswekkend om aan te zien in zijn buitenmenselijke lichaamsverhoudingen, (niet 1 bij 7, maar 6 bij 60), breedte/ hoogte).
De antichrist wil je verleiden om de onheilige Geest te aanbidden in een nog diepere, nog gruwelijker dimensie....6....6...6...
O, wat zal het goed zijn om door de genade van God en door je volharden tot het einde, dat merkteken niet te hebben op je leven, op je handel en je wandel en je denken .
Zo zal het gaan in de dagen van de antichrist. Maar ook in die tijd kan het geestelijk goed gaan met jullie.
Wat houdt contact met God precies in? Kan iemand misschien een beetje uitleggen wat zijn/haar persoonlijke relatie met God inhoudt?
Ik vind 'een persoonlijke relatie met God' namelijk maar een vaag begrip. Het klinkt heel mooi en intiem, maar ik ervaar 't in mijn eigen leven nooit zo. Ligt waarschijnlijk aan mij, maar toch. Ik heb nu sterk 't gevoel dat ik veel mis, maar heb werkelijk geen idee hoe ik dichter bij God kan komen ofzoiets
Antwoord:
Dag Niem,
De term: "Een persoonlijke relatie met God hebben", is tegenwoordig erg 'in'. Maar inderdaad..... net zoals jij dat nu zegt: "Wat houdt het nu éigenlijk 'in'"
In het leven van elke dag hebben wij velerlei relaties. Dat kan gaan van 'vage kennissen' tot 'kennissen' tot 'vrienden' tot 'echtgenoten'...ik noem maar wat. Er zijn vele tussenschakels.
Maar met God wil je het allerliefst een intense liefdesrelatie hebben.
Hoe kom je nu in het leven van elke dag tot zo'n intense 'liefderelatie'.
Ik noem maar wat: op de alphacursus ontmoet je een jongen, jij meisje zijnde,.... het is maar een voorbeeld, die je aanvankelijk helemaal niet opvalt. Het is een onbekende voor jou. Maar tijdens de alphacursus hoor je zijn vragen en denkt: "Hé...interessante vragen. Daar zit ik ook mee of daar héb ik mee gezeten". Hij is nu een vage kennis. En door allerlei verdere contacten loop je het hele scala door.
Wat is hier nu in feite gebeurd. Je hebt je steeds meer in die ander verdiept, bent steeds meer over hem te weten gekomen....en ga zo maar door.
Hoe gaat dat nu met God: (Ik stel maar wat). Hij was ooit de 'grote onbekende'. Maar iemand wees je op hem. Hij werd een 'vage bekende'. Iemand zei: "Hij heeft een algemene liefdesbrief aan de mensheid geschreven". Je begon de bijbel te lezen. Doordat er om je heen mensen waren, die je de moeilijke gedeelten uitlegden, kreeg je een beeld van God, die de wereld zo lief had, dat hij alles wat hij had in de strijd gooide om zoveel mogelijk mensen te redden. Je begreep allengs, dat je Christus mocht aanvaarden als jouw persoonlijke redder en verlosser, die het pad van God naar jou zó had geëffend, dat God daarvan had blijk gegeven, door het gordijn , dat symbolisch scheiding maakte tussen hem en de mensheid, van boven af kapot te scheuren, (Matth 27 v 51). En je begréep wéer meer!!!: God had jou zo lief, dat hij op allerlei manieren probeerde aan te geven, dat er iets gebeurd was, toen Jezus die woorden uitschreeuwde: "HET IS VOLBRACHT".
Maar er was nog niet het góede contact. Tot mensen je vertelden: "Je hebt nu wel ontzag voor God. Maar je begrijpt hem nog hélemaal niet. Wanneer je 'je laat vullen met zijn Heilige Geest', dan kom je in zijn sfeer. Dan leer je zijn gedachten verstaan. De Heilige geest wil jou alles van Gods liefde en vreugde, en vriendelijkheid, maar ook van zijn strenge oordeel en van zijn absolute rechtvaardigheid en gescheidenheid van alle zonden leren kennen".
En...je was al bekeerd...diep bekeerd....door het lezen van de bijbel met aandacht en eerbied was je ook al wedergeboren. En....na de doop in de Heilige Geest kreeg je eindelijk een begin van een relatie met hem, een relatie, die alsmaar dieper werd en wordt.
Dus: relatie houdt in....een leren kennen van steeds meer aspecten....een komen in Gods sfeer. Bij je omgang met mensen is het toch ook zo, dat je elkaars sfeer moet leren kennen en die aanvaarden om een levende relatie te hebben. Op oneindig veel hoger vlak is dat ook zo met God.
Ik zou je vele bijbelteksten kunnen noemen, maar ik laat het nu even híerbij.
Dank voor je uitvoerige reactie.Ach ja; over kwesties als: - de Drieëenheid - geest, ziel en lichaam wordt niemend het ooit met iemand eens. Ik heb alleen dít gemerkt: Soms hadden mensen zich tientallen postings lang afgemat om de Drieëenheid te ontkrachten. En wanneer ze dan hijgend even op adem zaten te komen, dan stelde ik altijd dat vraagje: "En hoe denk je dan over 'God de Heilige Geest' . Die is er toch ook nog naast Jezus" Konden ze van voren af aan beginnen.
Wat ik wel gemerkt heb is dít: Satan is er alles aan gelegen om Jezus neer te praten van 'God en mens' tot 'mens sec', gewoon mens dus. Dan heeft hij een beginnetje om alles van verzoening en heilbrenging en 'offer voor de zonde' te ontkrachten.
En heerscharen van goedbedoelende mensen lopen in die val. Ze vallen de Drieëenheid aan en zagen gelijk aan de poten van de stoel van onze Heiland en Verlosser, onze dierbare Heer Jezus Christus.
En: geest, ziel en lichaam: nu ja je kent mijn standpunt en ik het jouwe.
Voor het overige: ik heb mensen ontmoet, die Jezus ALLEEN als mens wilden erkennen en die hem toch oprecht lief zeiden te hebben en van hem zaligheid, redding, verlossing en heling verwachtten. Ik hoop, Sofie, dat het met jou althans zó gesteld is. Dan zeg ik met de apostel Paulus: in Filipp 3 v 15: "Mocht u er op enig punt anders over denken, dan zal God het u wel duidelijk maken".
De Heer Jezus roept zijn beminden op om zijn getuigen te zijn. OVER tuigen is meer speciaal het werk van God de Heilige geest. Ik lees uit de bijbel, dat er een uiterlijke omhulling van onze persoonlijkheid is, het lichaam, dat zijn primaire impulsen ontvangt van ons zielenleven met zijn verstand, gevoel en wil als drie hoofdfuncties. Maar de ziel ontvangt zijn impulsen weer van onze geest, onze diepste innerlijkheid, daar waar zich bevinden: - geweten, ( die zoete paradijsherinnering), - geloof - en het in het paradijs bij de zondenval wreed losgescheurde aanrakingspunt met God , door Jezus in beginsel hersteld voor wie dat aanvaarden en willen.
Jij kent dat verschijnsel toch ook , Sofie, ( ik laat dat ' 1 ' maar weg): mensen, die dol-enthousiast in de een of andere rally tot geloof komen, maar die even later alles weer vergeten zijn of zo, Dan is het geloof in God wél in de buitenste lagen van de persoonlijkheid doorgedrongen, maar het heeft het vlies tussen ziel en geest, (hart) niet kunnen doorbreken.
Je wilde ook wat weten over dat 'hier op aarde ammunitie naar boven afschieten': God wil ons de vervulling met de Heilige Geest geven. Dan krijgen wij oog voor de ' goede werken', zoals hij bedoeld heeft, goede werken, die in zijn plannen passen. En een vervuld met de Geest zijnde persoon gaat die werken doen ....die 'schiet hij naar boven' en daar worden ze zuinig bewaard tot het tijd is voor zijn komende ' geeestelijke' lichaam. En met dat lichaam is de ' menselijke drieëenheid' weer compleet.
Dat is de verheerlijking: de geest, de ziel en het lichaam van de mens, die door genade van God zijn ammunitie hebben gebruikt voor het ' bestormen van de hemel'. Daniël zegt daarover, ( 12 v 3): "De verlichten zullen stralen als het fonkelende hemelgewelf en degenen die velen tot gerechtigheid hebben gebracht, als de sterren voor eeuwig en altijd".
Je veroorlooft je ook een onschulidg grapje over het woord 'dwaas'. Paulus noemt ons allemaal dwaas, zeg je; In 1 Cor 3 v 18: "Wanneer iemand van u denkt dat hij in deze wereld wijs is, moet hij eerst dwaas worden, pas dan kan hij wijs worden"
Een voorbeeld: in Matth 13 worden allerlei wijzew mannen geschetst, die van Jezus' prediking de kern niet snapten.
Ze zeiden: "Grappige verhaaltjes wel; - over verloren gaand zaaigoed, - over een schurk, die slecht zaad tussen goed zaad strooit, - over mosterdzaad, dat zo'n grote boom wordt. Maar wat die Jezus nu eigenlijk bedoelt...?!" Ze waren 'in de wereld wijs'.
Maar die paar discipelen, die waren dwaas geworden om met deze rabbi rond te trekken en naar hem te luisteren en de diepere zin te vatten.
"Hij bedoelt ' het koninkrijk van God', God, die de heerschappij over de aarde uit de hand van de duivel gaat trekken en in eigen hand nemen. Maar....dat koninkrijk komt toch groots en geweldig en opeens".
En zij werden verder onderrricht, dat het nog 'a long , long way to Tipperary' was, (een soldatenliedje uit W.O.1). - De zaaier ( ook Jezus zélf) moet maar afwachten, wat van het zaad terecht komt. - De zaaier is afhankelijk van de gesteldheid van de grond - De zaaier wordt voor de voeten gelopen door de duivel. maar...het koninkrijk komt en als het uiteindelijk kómt, dan gaat dat opzienbarend als een mosterdboom.
Die discipelen hadden al zoveel, en kregen er alsmaar meer bij. En de wijze mannen raakten langzaamaan ook het ietsje kwijt, dat ze dan nog wél hadden gesnapt, ( Matth 13 v 12)
En dan zeg je ook nog, dat ik jou niet hoef te dienen, maar God. Maar van Jezus wodt gezegd: (Matth 20 v 2: " de mensenzoon is niet gekomen om gediend te worden, maar om te dienen". En in Joh 13 v 5 geeft hij bij de voetrwassing een practijkvoorbeeld.
Op dit forum beroept men zich zo nu en dan op de grondtaal van de Bijbel.
Mag ik eens vragen: wie van jullie is een beetje bekend met of misschien juist goed thuis in het Hebreeuws en Grieks? Kun je ook vertellen hoe vaak per week (bijv.) je Hebreeuws en Grieks leest? En wanneer en waarom? En wat je eraan hebt?
Dag allemaal,
Ik ken noch Hebreeuws noch Grieks. Maar dat hoeft ook niet. De bijbel is een geestelijk boek en het moet met geestelijke ogen gelezen worden. En sinds ik vervuld ben met de Heilige geest, door de genade van God, de genade , die voor iedereen klaar ligt, heb ik uit de bijbel diverse pareltjes opgevist, waarvoor ik helemaal geen talen uit de oudheid nodig had. Natuurlijk heb ik wél allerlei boeken, die mij kunnen dienen bij mijn schriftlezing . maar de bijstand van de Heilige geest, die hij iedereen wil geven, maar toch wel in het bijzonder aan hen, die zich opengesteld hebben voor de sfeer van God.....die bijstand helpt mij terdege.
Mag ik een voorbeeld geven ?
Onlangs zat ik te lezen in Jesaja 6. En mijn aandacht viel op vers 6.
Nu is het goed om het indrukwekkende stuk daarvoor eens te lezen, maar vers 6 citeer ik nu even helemaal uit NBV: "Toen nam een van de serafs met een tang een gloeiende kool van het altaar en vloog daarmee op mij af. (7) Hij raakte mijn mond er mee aan en zei: '- Nu zijn je lippen gereinigd - je schuld is geweken - je zonden zijn tenietgedaan' ". ........ Ik stond even versteld. Wie kan al deze heerlijke dingen doen dan Jesus door zijn eeuwige offerande.
En opeens zág ik iets: Jezus' bereidverklaring, waarvan Hebr, in navolging van David, spreekt: (10 v 7): "Toen heb ik gezegd: `Hier ben ik`. Want dit staat in de boekrol over mij geschreven: ' Ik ben gekomen, God om uw wil te doen` " ....die bereidverklaring is van eeuwigheid. Al die schitterende gebeurtenissen rond Jezus zijn van eeuwigheid al Gods voornemen geweest, (Ef 3 v 11).
En dat altaar, waarvan een kool genomen werd.....dat altaar is Gods Zoon, altijd al bezig om : - mensen te reinigen - schuld weg te nemen - zonden te niet te doen.
En mijn gedachten gingen verder naar Romeinen 2 v 14, dat overbekende: "Wanneer namelijk heidenen, die de wet niet hebben, de wet van nature naleven, dan zijn ze zichzelf tot wet, ook al hebben ze hem niet. Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist , in hun harten geschreven staat". (Lees zelf maar verder).
En opeens was er deze gedachte: al die 'ja-zeggers' van Adam af, die "Ja" tegen God zeiden op grond van het soms heel weinige wat ze van hem wisten, zijn tóen al gereinigd door dat eeuwige offer, dat altaar. Daarom kunnen zij in Matth 25 zo blij-verrast zeggen: "Wíj....mogen wij uw koninkrijk binnen. En wij wisten van niets van al die heerlijke dingen, die u zegt", 37.
En nog verder gingen mijn gedachten. In de hemel wordt dus niet gevraagd of je van de gereformeerde Gemeente of van de Hersteld gereformeerde gemeente was. maar daar wordt gevraagd, wat op de bodem van je diepste innerlijk lag.
En nóg was het feest niet voorbij, want mijn gedachten gingen naar....Vasthi.( Esther 1 v 12). Tragische figuur. In het grote plan van God, die al wist, dat satan een massamoordenaar, Haman, naar voren wilde schuiven om genocide te plegen op de Joden, paste Vasthi niet. Daarom moest ze plaats maken voor Esther.
Maar Vasthi was wél een moedige vrouw. Ze liet haar principes gelden. Een zwangere *, beeldschone vrouw, hoort zich niet te vertonen aan een stel dronkelappen. En even dacht ik, hoewel de beslissing pas bekend wordt in de verwezenlijking van Matth 25: "Misschien was Vasthi ook wel zo'n ' ja- zegger'.
* ( Vasthi was toen in verwachting van de latere koning Arthasasta, - volgens de ongewijde geschiedenis . Later, onder die koning, wordt ze weer genoemd als ' koningin-moeder').
En ik kwam toch weer uit bij ons:.... wat zijn wij toch veel rijker gezegend, zo veel verder in de tijd staande.
Dit lijkt allemaal ' off topic'. Maar ik wil er wél deze troostrijke les aan verbinden. Kom tot de bijbel, zoals je bent. Je hoeft er niet zo geleerd voor te zijn. Je kunt direct beginnen. Laat je overigens wél vervullen met de Heilige Geest, (Ef 5 v 18), dan blijf je niet zoals je bent.
(Woordgrapje op de bekende uitspraak: "Kom tot Jezus zoals je bent. Maar het is niet de bedoeling, dat je blijft, zoals je bent).
: 
