 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 29-10-2008 |
 Over het verschil tussen 'profeet' en 'leraar'. |
Als er in het Nieuw Testament over Profeteren gesproken wordt in Handelingen 19 betekend dat voor mij dat je over God en Goddelijke zaken spreek namelijk verkondigen wat de profeten van het Oude Testament bedoeld hebben de komende Messias. 1Co 14:3 Maar die profeteert, spreekt den mensen stichting, en vermaning (leren) en vertroosting (in Christus).
Volgens mij bouw je dan aan een gebouw niet met handen gemaakt maar eeuwig in de Hemel.
2Co 5:1 Want wij weten, dat, zo ons aardse huis dezes tabernakels gebroken wordt, wij een gebouw van God hebben, een huis niet met handen gemaakt, maar eeuwig in de hemelen.
Dan pas kunnen wij in de Ark der behoudenis gaan gelijk de dagen van Noach.
En wat die tongen betreft Ger Paulus zegt er dit van:
Want die een vreemde taal (met een tong) spreekt, spreekt niet den mensen, maar Gode; want niemand verstaat het, doch met den geest spreekt hij verborgenheden. Maar die profeteert, spreekt den mensen stichting, en vermaning en vertroosting. Die een vreemde taal spreekt, die sticht zichzelven; maar die profeteert die sticht de Gemeente
Dag Jantine,
Volgens mij trek je twee bedieningen samen, die van profeet en die van leraar.
Efeze 4 v 11 leert ons:
"(Jezus) is het die apostelen heeft aangesteld en profeten, evangelieverkondigers, herders en leraren".
Hier worden bedieningen naast elkaar gesteld van profeet en leraar.
Maar jij bent van mening, dat een dominee op kansel eigenlijk staat te profeteren, omdat hij 'stichtend, vermanend en bemoedigend 'spreekt.
Maar dat is de bediening van 'leraar', die natuurlijk ook nog meer omvat, bijvoorbeeld onderwijs in de schriften.
Maar daarnaast is er de profeet, die speciáal 'stichend, opbouwend en bemoedigend' spreekt.
Mag ik je een voorbeeld geven.
Gisteren , in onze samenkomst, was ik nog onder de indruk van een woord uit Habakuk, op zaterdag overdacht, namelijk 3 v 17:
"Al zal de vijgeboom niet bloeien,
al zal de wijnstok niets voortbrengen,
al zal de oogst van de olijfboom tegenvallen,
al zal er geen koren op de akkers staan,
al zal er geen schaap in de kooien zijn
en geen rund meer binnen de omheining-
toch zal ik juichen voor de HEER,
jubelen voor de God die mij redt".
Ik was blij met dat schriftwoord, omdat het mij niet 'voor de wind ging'. Ik ontleende er kracht aan om de Heer weer te loven en te prijzen.
Terwijl ik daar zo stond in de aanbiddingsdienst, toonde de Heer mij een beeld van een man, die radeloos in een verdorde wijngaard stond. maar plots verhelderde zijn gezicht, strekte hij de hand uit en plukte als het ware hemelse, onzichtbare druiven.
En het woord daarbij had een stichtende, vermanende en opbouwende strekking.
Even later begon de prediker met zijn betoog en bepaalde ons bij Jacobus 1 v 2:
" Het moet u tot grote blijdschap stemmen, broeders en zusters, als u allerlei beproevingen ondergaat".
Dat past toch precies op elkaar en was zo door de Heilige Geest gearrangeerd.
Hier zag je de profeet en de leraar naast elkaar achtief.
Na de dienst kwam er een blij iemand op me toe en zei:
"Dat woord was voor mij!"
Het is goed om van alle rijkdommen te genieten, die God ons door Jezus'overwinning geeft.
Op je andere punt kom ik in een volgende posting te spreken.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
