Die vraag is al wel eens eerder gesteld. Wel niet zozeer: "Waarom bestaat God", maar toch wel een 'aanverwante' vraag.
Mozes vraagt aan God tijdens de eerste ontmoeting bij het brandende braambos: "Als de Israeliten mij vragen: 'Wat is de naam van die God'....wat moet ik dan zeggen'", (Exodus 3 v 13)
En dan antwoordt de HERE: "Ik ben die er zijn zal".(v 14).
Hier wordt ook eigenlijk een 'onmogelijke' vraag gesteld. Er is geen mensenwoord dat God omschrijven kan of dat weer kan geven, dat hij er ís.
En daarom volstaat God ermee, om dit antwoord te geven.
Iets dergelijks zien wij ook bij Manoach, de vader van de -toen nog niet geboren- Simson: Hij vraagt aan de Engel des HEREN, (de tweede persoon van het Goddelijk wezen): " Zeg ons uw naam?!". (Richteren 13 v 17)
Het antwoord is echter: "Waarom vraagt u naar mijn naam. Die is voor u toch te wonderbaarlijk", (1.
Maar om tot je oorspronkelijke vraag terug te komen: "Waarom bestaat God": geef ik je nog even Hebr 11 v 6: "Zondere geloof is het onmogelijk God vreugde te geven; wie hem wil naderen, moet geloven, dat hij BESTAAT , en wie hem zoekt, zal door hem worden beloond".
Wel, zóveel ken ik je al wel uit andere correspondentie, dat jij: - God vreugde wil geven door je geloof - God wil naderen - God wil zoeken - Gods genadebeloningen gaarne wil ontvangen.
Dan is het goed om voortaan de vraag 'Waarom bestaat God' maar niet meer te stellen, maar je te verheugen ín zijn bestaan, te wonderbaarlijk vóor ons, te onzegbaar áan ons, maar heel , heel reëel.
Richt je geloof op God inplaats van op allerlei vragen omtrent hem; aanvaard met je geest dat hij een realiteit is, dan zal hij zich aan je openbaren, waarbij alle vragen verstommen . En ook zul je hem echt vinden, je zult zijn gedachten leren verstaan, die vasthouden en leren ernaar te leven.
Je vierde vraag: "Wat mag ik bedenken bij Openbaring 2 v 26, 27 begin: 'Wie overwint en mij navolgt tot het einde, zal ik macht geven over alle volken. Met een ijzeren herdersstaf zal hij hen hoeden, als aardewerk worden zij verbrijzeld. Ik geef hem macht, zoals mijn Vader die aan mij heeft gegeven.En....ik zal hem ook de morgenster geven' ".
Wie is een overwinnaar ? De mens, die overeind blijft in de strijd tegen de zonde- en leugenmachten. En dat is vooral nu, naarmate de tijd vordert, geen geringe zaak. Ikzelf maakte gisteren nog mede, dat mij e-mail-postbus opeens gevuld was met aanbiedingen van prostituées. Een virus was aan het werk geweest. Nu zul je begrijpen, dat een 82-jarige meer ontsteld is dan geprikkeld door dit soort schrijfsels. Maar vooral in deze tijd , nu de grote ontknoping nadert, is er veel afleiding, (laten wij het zomaar noemen) en dringt de zonde zich erger op dan voordien meestal het geval was. En om in deze tijd de hoop op Gods glorierijke toekomst onverwrikt vast te houden: geen kleine zaak, waarvoor eigenlijk alleen de 'vervulling met God de Heilige Geest' borg staat.Maar Johannes 5 v 17 zegt : "Mijn (Jezus') vader werkt tot nu toe en ik werk ook". God de Vader werkt aan het herstel van de schepping. Jezus deed en doet dat ook en hij verwacht van zijn overwinnaars, dat zij ook zo staan in het leven. Het werkplan is: de schepping herstellen , die door de boze machten misleid, onderdrukt en beschadigd is.
Jezus had (en heeft) volkomen gezag en macht over de onreine geesten. Hij belooft diezelfde macht aan zijn overwinnaars. De volken bukken zich onder allerlei afgoden, tegenwoordig hebben wij bijvoorbeeld : - de ietsisten, "ik geloof wel, dat er iets is" - de nietsisten; "ik geloof, dat er niets is". In wezen gaat het hier over afgodendienst en daarachter over dienst aan de boze geesten.
Jezus had (en heeft) het ijzeren wapen van zijn woord. En zo'n zelfde wapen zegt hij hun toe, die als zijn soldaten voor hem strijden.
Uiteindelijk zullen deze fronttroepers macht hebben over de gehele legermacht van de vijand, (Lucas 10 v 19). Zó volledig zullen zij de boze geesten vernietigen, dat deze , als gebroken vaatwerk iedere waarde tot gebruik verliezen.
En wanneer de Heer Jezus uiteindelijk in Harmageddon (Openb 19 v 15) zijn vijanden zó verplettert, gaat zijn keurbende achter hem aan, zoals de wapendrager van Jonathan achter Jonathan aanging.
En dan tenslotte het grote eindgeschenk: Jezus is de blinkende morgenster, een van zijn vele namen. De overwinnaars worden met zijn schittering overstraald, nu zij volkomen in zijn voetsporen wandelen en aan zijn beeld gelijkvormig worden.
Betty....de almachtige , eeuwige, alomtegenwoordige God heeft een eeuwig plan: hij wil in een eeuwige tempel, die alle menselijke begrippen te boven gaat, met een volkomen gelukkige schare tot steeds hogere toppen van zaligheid stijgen, die voor ons niet wél in woorden zijn uit te drukken, ( 2 Corinthe 12 v 4).
Ik zeg expres niet: 'had een eeuwig plan'. Bij de Onvolprezene is geen verleden. Hij leeft in een eeuwig 'nu'.
Hij besluit om een schare van tweeërlei wezens te scheppen: engelen als zijn dienaars, mensen als zijn zonen.
Hij besluit om aan die wezens een vrije wil te geven, omdat hij gediend wil worden door wezens, die "Ja" tegen hem zeggen, die hem liefhebben, zoals hij een en al liefde is.
Omdat hun eventueel 'neezeggen' moet passen binnen zijn almacht, werkt hij zijn plan zó uit, dat de 'zeker komende neezeggers' tot taak krijgen alle andere engelen en mensen af te testen, of zij in het diepst van hun wezen 'Ja' of 'Nee' tegen hem, (God) zeggen. Gezegd zou kunnen worden, dat deze 'negatieve knechten' steigerbouwers zijn aan Gods eeuwige tempel. En wat gebeurt er met steigerwerk? Zodra het gebouw gereed is, wordt het steigerwerk weggedaan.
Zodra er volkomen duidelijkheid is, alle engelen en mensen zijn afgetest en kleur hebben bekend, is het gebouw gereed om de 'jazeggers' te ontvangen.
En dan worden de 'neezeggers' weggeruimd voor eeuwig.
Wanneer God als eerste machtsdaad 'de hemel' geschapen heeft, (de onzienlijke wereld), met daarin de engelen, (Genesis 1 v 1), openbaart zich daar een 'neezegger'. Een machtige engel gaat de strijd met God aan en wordt 'Gods negatievce knecht'. Vanaf dat ogenblik trekt hij te veld om de andere engelen te verleiden. Een grote minderheid laat zich verleiden en wordt demon, wanneer hij van aartsengel tot satan wordt door het almachtige woord van God.
Vervolgens schept God de zichtbare wereld, (Genesis 1 v 1) en daarin als kroon van alles wat hij schept, de mens. Als volkomen toppunt blaast hij zijn goddelijke adem, zijn genen, in de neusgaten van die mens, (Genesis 2 v 7).
Zo gauw hij maar kans ziet, werpt satan zich op die mens en brengt een breuk teweeg tussen God en mens.
Daarmee blijft satan alle millennia bezig. God echter brengt op een gegeven ogenblik de oplossing. Hij komt zelf naar de aarde en herstelt in beginsel voor hen die zijn oplossing aanvaarden, de breuk tussen hem en de mens, culminerend in de triomfkreet: "Het is volbracht". Zelfs mensen, die 'steigerbouwers' zijn geweest, kunnen, bij het aanvaarden van Gods oplossing, gegeven onder de naam: 'Jezus Christus onze Heer''overstappen' naar de 'deelhebbers aan Gods gebouw'.
En nu kom ik bij jou terug Betty:
In dit grote gebeuren speel jij een rol. Satan komt ook bij jou om zo mogelijk jouw blijvend en definitief 'nee' tegen God uit jou te persen. Maar God ondersteunt jou, zodat het 'ja' er bij jou uitkomt. Alle ervaringen, die jij in jouw leven al hebt gehad, zijn deel van die strijd. Betty....ik wens jou Gods kracht toe om als slotsom van jouw leven je 'Ja' tegen God uit te jubelen. Dat 'ja' is de zin van jouw leven en geeft jou toegang tot de vreugde- en wijsheidsoorden van God.
Kom gerust naar 'Vraag het Ger', als je verdere vragen hebt. En voor alle anderen, die dit lezen geldt: "Open huis bij 'Vraag het Ger'".
Wat fijn zeg, dat je een zegen ontleende aan mijn topic BIJBELSTUDIE. Nu kan ik er weer een hele tijd tegen. Want schrijven in BIJBELSTUDIE is maar een 'eenzame' bezigheid. Anders dan 'serie 11' geeft dit gedenk geen directe reacties. Nu heb ik mijzelf die mogelijkheid ook ontnomen, want ik heb gesteld: "Reacties uitsluitend in de hoogst lopende serie".
Maar goed....ook dáar hoor ik nooit zoveel. Maar nu vertel jíj me, dat je er zoveel wíl van had. Prima toch.
Overigens; je eindigt toch weer in mineur: - je bent zo bang, dat 'het goede gevoel' weer weg gaat; dat heb je al zoveel maal meegemaakt. En de tekst: "De rechtvaardige zal door zijn GELOOF leven",(Habakuk 2 v 4), is je klaarblijkelijk nog even ontgaan. - je wilt het geloof zo graag 'beetpakken', maar het blijft altijd onbereikbaar - je wílt geen rookslaaf en geen blowslaaf meer zijn....maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan - al dat achternarennen van dat onbereikbare maakt je zo moe - je wilt datgene, wat je van God wegtrekt, de zonden zo graag de baas, maar het lukt maar niet. - en die schaamte om van het geloof te getuigen...o, wat zou je die graag kwijt willen.
En dan vraag je: "Ger....wil je voor mij bidden".
Dat wil ik best, maar laten we eerst kijken of er wat teksten zijn, die je kunnen helpen:
Nee...eerst een vergelijking: Vroeger, in de tijd, dat er nog hondenkarren waren, had de persoon, die op die kar zat, wel eens een stok in de hand, waaraan een worst bungelde. De hond voor de kar rende en rende, zonder ooit die worst te pakken te krijgen. Die verplaatste zich immers net zo snel als de hond zelf en bleef altijd huiten het bereik van de hond.
Nu ben jij in zoverre níet met die hond te vergelijken.... Zeg Dji; ben jij wel eens ooit met een hond vergeleken . Ne hè. Flink blijven hoor, nu ik die vergelijking wat verder uitspin.
...jíj hebt wel eens van die worst mogen proeven. Een enkele keer heb jij wel eens ervaren, hoe heerlijk, bevrijdend en feestelijk het evangelie, de blijde boodschap van Jezus Christus is. Maar telkens gleed dat geloof toch weer weg. Och; elke vergelijking gaat mank, dat weet jij en dat weet ik.
Maar Dji, zal ik jou eens een tip geven. Jij rent maar en rent maar IN EIGEN KRACHT. Dat is geen verwijt hoor, dat doet in beginsel iedereen. En omdat je bouwt op die krachtige jongemannenwil ,ontglipt het geloof je telkens weer. Want....je eigen inspanning is er niet voor bestemd om het geloof definitief te grijpen. Het zou goed zijn, wanneer jij nu zelf eens ging bidden: ............... "Lieve Heer God...ik wéet, dat U van me houdt. Heer....ik ren maar en ik ren maar....'met mijn tong uit mijn mond'...'mijn pootjes doen er zeer van'. Natuurlijk Heer....U bent niet de berijder van die hondenkar...U gunt mij het beste. Ik laat me door de duivel in de luren leggen...ik weet het...ik wéet het. Maar Heer; mag ik uitrusten bij U...in uw genade. U heeft zelf gezegd, dat alle goede dingen van U uit uw genade tot mij komen. Dank U Heer....o; ik word al blij van het uitrusten". ............... En even later begint dan het weten door te dringen: - al gaat het misschien nog een keer fout, in beginsel hoor ik nu bij de Heer Jezue en de Heer God....het gaat niet blíjvend meer fout - en dat verlangen naar een sigaret en naar een blowtje; het is nu zo heerlijk weg. En ik weet, dat het niet eens erg is, wanneer het- en dat zal het doen- weer terugkomt. In mijn rust bij God zullen de 'setbacks' mij niet langer wanhopig maken. Ik weet, dat de angel eruit is en dat die verlangens verzwolgen zullen worden in mijn steeds meer genieten van de rust, die er voor Gods volk is, (Hebr 4 v 9)...de eeuwige rust van een altijd maar voortdurende 'feestdag'. - En die hinderlijke beschaamdheid, dat ze op school zullen zeggen: "Wat nou...wat nou...Dji...reliknuppeltje geworden hè", het is wég. Ik weet, dat ik veel meer heb dan zij en ik voel zoveel liefde voor hen, dat ik moet spreken tegen hen over de goede dingen uit de volheid van mijn hart.
En alle vermoeidheid en beladenheid wijkt, nu je de Heer Jezus in je hart voelt zeggen: "Komt allen tot mij en Ik zal u rust geven", (Matth 11 v 2. - en je hoeft ook niet meer zo erg de zonde te verslaan, want je weet, dat een Ander de beslissende slag al heeft gewonnen, toen Hij riep: "VOLBRACHT". - en je leert te rusten in je geloof en steunt niet meer op al je wankele gevoelens. Als je gevoel zegt: "Je voelt je rot hè!", dan wéet je: "Maar in Christus ben ik meer dan overwinnaar, (Romeinen 8 v 37). En dat weten is blijvend en jaagt de verslagenheid van dit moment weg".
Dji; zou ik nu nog voor je gaan bidden, nu je zelf al zo fijn gebeden hebt? Toch maar?!
Goed dan; ............ Lieve Heer God...U kent mijn kameraad Dji. Ik zou hem graag verder helpen. maar Heer...U weet van de lieve stukjes , die hij wel eens schrijft op HQ. Hij is soms zo goed bezig. Wilt U zich persoonlijk met hem in contact stellen en hem dat duwtje geven, dat hij verdient en waarnaar hij zo verlangt en dat ik hem toch niet geven kan. Dank U Heer". .................
O ja Dji; als je ergens naar mag jagen, dan is het wel naar 'de doop in de Heilige Geest'. Maar niet meer op de oude, jachterige manier hoor. De Heer wil jou de Heilige Geest net zo graag geven als een gewone vader gewoon voedsel aan zijn kinderen.(Lucas 11 v 11-13 Pleit daar maar op.
Voor het moment hoop ik je wat 'teerkost op de weg' te hebben gegeven. Schrijf mij, wanneer je rugzak weer leeg is en zoek mensen op, die je kunnen helpen op weg naar 'de doop in de Heilige Geest'. En Dji; wanneer je rugzak nooit meer leeg wordt, kom dan toch langs. Want vragen blijven er altijd, al was het maar, waar Kaïn zijn vrouw vandaan haalde.
Eerst lezen we samen 1 Korinthe 14 v 34 en 35 , zoals die in '2004' luiden.
"Vrouwen moeten gedurende uw samenkomsten zwijgen. Ze mogen niet spreken , maar moeten ondergeschikt blijven, zoals ook in de wet staat. Als ze iets willen leren, moeten ze het thuis aan hun man vragen, want het is een schande voor een vrouw als ze tijdens een samenkomst spreekt".
In 1 Corinthe 11 staat, dat de vrouwen evengoed als de mannen baden en profeteerden. waarom dan deze harde regel.
De apostel haalt hier gewoon een uitspraak van de Judaïserende broeders aan. Omdat in de Joodse tradities de vrouw in de kerk geen enkele stem had, zeiden die, wat als tekst hierboven staat en wat dan weer aangehaald wordt als een uitspraak van Paulus. Want....wat is 'de wet'. Dat is gewoon de wet van de Joodse traditie. Die ging dwars tegen de schrift in, die in het Oude testament vele voorbeelden geeft van gelovige vrouwen, die wel degelijk hun mondje roerden.- Wat denk je bijvoorbeeld van de dochters van Zelafead uit Numeri 27 - wat denk je van een erkende profetes als Mirjam, die met andere vrouwen het refrein zong bij het lied van Mozes uit Exodus 15. - de proefetes Debora uit Richteren 4 en 5 - de profetes Hulda uit 2 Koningen 22 v 14.
En het nieuwe testament gaat daarmee door.
Hoogstens kan men in deze verzen iets bespeuren van Paulus' lichte waarschuwing aan de vrouwen in de gemeente om niet al te veel op de voorgrond te treden. Dan komt er deze les voor ons allen uit te voorschijn: de Christen dient zo te leven, dat hij of zij niet al te zeer opvalt door af te wijken van de in zijn tijd geldende traditie. De Christen heeft al genoeg tegenkanting alleen al door zijn Christenzijn. Daar hoeft nog niet iets extra's zelfverzonnens bij te komen.
Ziet men de verzen 34 en 35 helemaal als een 'kopje' , waarin Paulus een bepaalde, in Corinthe heersende opvatting even aanduidt, om daarna zijn commentaar te geven...
( Dat doet Paulus in deze brief wel vaker; In hoofdstuk 6 v 12 haalt hij 'de sterken in de gemeente' aan, die als het ware roepen: "Alles is mij geoorloofd", waarop Paulus dan weer antwoordt met : "Maar niet alles is nuttig"),
dan hebben de verzen 36 t.m. 40 de bedoeling om op het 'kopje' , gevormd door '34 en 35' door te gaan met zo'n soort opmerking als: " Gunst....wat weten jullie het goed. Het lijkt wel alsof jullie het evangelie hebben uitgevonden. Broers en zussen: streef naar het profeteren en laat alles in goede orde gebeuren".
- Is jouw hele leven op God gericht? - Staat alles wat jij doet in het teken van God? - Ben je pas een goed christen als je hele leven op God is gericht?
Je hebt op die drie vragen al goede antwoorden gekregen. Je bent er ook heel tevreden over. En toch zou ik aan de jou aangeboden ruiker nog wel een bloem willen toevoegen.
Laten we de eerste vraag eens nemen: "Is jouw leven op God gericht ?".
Je leven is pas dán volledig op God gericht, wanneer je volkomen in zijn sfeer bent, wanneer je volkomen met zijn Geest vervuld bent. Jezus was zo iemand. En hij is dat uiteraard nú nóg. Maar ook voor de andere Christenen is deze status-door-genade-voor-ons te bereiken. Ik wijs daartoe op 0penbaring 11, waar ons Christenen worden getekend, die 'hun Heer volkomen gelijkvormig zijn geworden, (Romeinen 8 v 29)'. - zij getuigen onverschrokken temidden van een 'teruggegleden'Christenheid, evenals Jezus in zijn dagen temidden van een verstard jodendom. - zij worden uiteindelijk gedood, net als hij. - zij staan op uit de doden, net als hij. - dat opstaan is er na 3½ dag, net als bij hem - zij worden uitgenodigd om bij God te komen en varen ten hemel , net als hij.
Sommige van hun vergevorderde broers en zussen ervaren al dit heerlijks op iets andere, maar soortgelijke wijze, (1 Thess 4 v 17).
Nu zijn wij nog niet zo ver. maar de bijbel leert ons, dat het zover kómt, misschien wel voor jou of mij.
Je tweede vraag: Staat alles bij jou in het teken van God ?
Het antwoord kan niet moeilijk zijn: het is nog niet zo, maar de heerlijke belofte ligt er, dat het zover kan komen voor hen, die zich volledig met de heilige Geest willen laten vervullen.
En de derde vraag: of je pas een goed Christen bent, wanneer je leven volledig op God gericht is'', kan dit antwoord ontvangen; Een goede Christen ben je, waneer je de Heer Jezus lief hebt en hem eert als jouw redder, verlosser, bevrijder en doper met de heilige Geest....en wanneer je er naar streeft om in dat spoor te blijven en verder te gaan, (Philipp 3 v 16).
Ik geef die pericoop nog maar weer eens, zoals hij in de NBV staat: ............ Zo kwamen er steeds meer mensen op aarde , en zij kregen dochters. De zonen van de goden zagen hoe mooi de dochters van de mensen waren, en ze kozen uit hen de vrouwen die ze maar wilden. Toen dacht de HEER. Mijn levensgeest mag niet voor altoos in de mens blijven, hij is immers niets dan vlees, hij mag niet langer dan honderdtwintig jaar leven. In die tijd EN OOK DAARNA NOG, zolang de zonen van de goden gemeenschap hadden met de dochters van de mensen en kinderen bij hen kregen, leefden de giganten op aarde. Dat zijn de befaamde helden uit het verre verleden. De Heer zag dat alle mensen op aarde slecht waren; alles wat ze uitdachten was steeds even slecht". ................... Faith; ik geef je eerst even 'een getemde verklaring', die vele jaren heeft 'voldaan'. ............. Geleidelijk aan vervaagden de grenzen tussen de mensen, die in God geloofden en de mensen, die steeds verder van hen vervreemd raakten. En toen kwamen er gemengde huwelijkewn en ging het bergaf. En dit is de lering voor deze tijd: "Trouw niet met een ongelovige, dat brengt op de duur ellende, zo al niet direct voor jezelf, dan toch zeker voor je nageslacht". ............ In het algemeen zit er wel veel goeds in deze gedachte. maar de tekst wordt er toch niet volledig door gedekt.
Zelf ben ik op dit ogenblik zóver met mijn gedachten gevorderd, dat ik nu denk: ................ De mensen van tóen, die bijna duizend jaar konden worden, zullen sterker en groter geweest zijn dan de mensen nú. En onder al die grote mensen zullen er ook wel extra grote zijn geweest, zoals dat ook nu nog het geval is....vandaar nog 'in die tijd en ook daarna nog'.
Op een gegeven ogenblik was het aan de duivel en zijn trawanten, hier als collectief: 'zonen van de goden' genoemd, gelukt om zoveel bressen in het oorspronkelijke, fantastisch geweldige, Goddelijke concept te slaan, dat zij vrije toegang kregen tot de breinen van steeds meer mensen en naar eigen , lage , verziekte gedachten, in die breinen konden huishouden. Dat gesproken wordt van dochters en kinderen krijgen en 'vrouwen nemen' dient geestelijk verstaan te worden. Hoe dikwijls wordt het volk Israel, mannnen én vrouwen,in de bijbel niet 'dochter Sions' genoemd, (2 Koningen 19 v 21 en zo nog tientallen schriftplaatsen meer). (Ook wel: vrouwe Sion).
De demonen zagen de heerlijkheid van God in al die mensen en 'hun handen jeukten' om dat mooie van God te bederven.
Ze kozen zich uit die grote, sterke mensen met voorliefde de extra opvallend lange uit om te zien, of ze daar iets bedervends mee konden beginnen. Want zo'n lange, imponerende figuur kon goed gebruikt worden, om -gedemoniseerd- de andere mensen schrik aan te jagen en als 'gigant' zich 'een naam te maken op aarde', die nog lang zou doorklinken.
En....de demonen hadden destijds langer de gelegenheid om mensen te bederven en te vervormen dan tegenwoordig. In 900 jaar kun je meer doen dan in 90.
En het ging met de mensheid steil bergaf. Op een gegeven moment was het zo, dat geen mens op de aarde nog onberoerd was door de zonde; sterker: ze waren helemaal bedorven. Natuurlijk waren er nog wel mensen in de heilige linie over. Men heeft berekend, dat enkele van de oervaders uit Genesis 5 in het jaar van de vloed zijn gestorven. Dit geldt met name voor Methusalem. Hij overleed in het jaar van de vloed. Dat wil niet zeggen, dat hij in die vloed is verdronken, hij kan ook net in dat jaar zijn overleden door andere oorzaak.
Maar goed: 'im groszen Ganzen' was het toch zo, dat er met de mensheid 'geen goeds garen meer te spinnen was'. En dat leidde de Heer tot deze beslissing: "Daar zit niets geestelijks meer in, zoals het nog éen keer zo heerlijk tot uiting kwam bij Henoch(5 v 23). Ik geef ze nog 120 jaar om zich te bekeren, onder andere, doordat de enig overgebleven getrouwe, Noach, hen waarschuwt, onder andere door het bouwen van een heel groot schip, de Ark. En dan is het afgelopen met deze verdorvenen". .................. Zover zijn mijn gedachten gevorderd tot op dit ogenblik. Je jeugdleider zal er veel van zijn eigen gedachten in terugvinden.
Wat heb je nou toch een last mee te dragen, vlindertje. Vlindertjes zijn er toch helemaal niet op gebouwd om lasten te dragen. En dan loop jij met zo'n probleem rond te sjouwen: "O....ik heb faalangst".
Vlinder....ik ga hier wat stevig op in, zo stevig, dat jij zult zeggen: "Nou Ger....zo zwaar hoeft het nou toch ook weer niet !".
Maar Vlinder....eigenlijk is die faalangst van jou een verschijningsvorm van iets heel algemeens onder ons mensen. En wanneer ik dit schrijf, dan zijn er misschien heel veel lezers en lezeressen, die zeggen: "Hé...hier kan ík ook wat mee !".
Lees je met mij mee in Marcus 2 ?! Het schriftgedeelte is wat te zwaar voor jouw situatie. Maar goed, later breien wij dat wel weer recht.
Vier vrienden hebben als probleem : die zieke vriend van hen. En wat dóen ze. Ze nemen de zieke, de verlamde en brengen hem naar Jezus toe. Ze droegen niet hun eigen last, maar ze droegen elkaars last, zoals Galaten 6 v 2* zegt. Ze droegen die ander, die zieke , als last, tot ze bij Jezus kwamen. Je kunt daarin deze gedachte vinden; ik breng mijn probleem bij Jezus. Ik dráag het wel, maar wanneer ik bij hem ben, dan leg ik het bij hem neer.
Dat kunnen die mannen ook heel goed doen op grond van de schrift. Want in Jesaja 46 v 4 zegt de bijbel: "Tot in je ouderdom blijf ik dezelfde, tot in je grijsheid zal ik je steunen. Wat ik gedaan heb, zal ik blijven doen, ik zal je steunen en beschermen" ("ik zal je dragen en torsen", zegt een andere vertaling).
En Vader en Zoon zijn éen. Zoals God wil dragen, zo wil Jezus dragen.
Even tussendoor: Je kunt mogelijk zeggen: "Wat heb ík daar nu mee te maken. Ik ben harstikke jong". Maar twee dingen: - je hebt met deze tekst wat voorraad voor véel later - ook anderen behoren aan dit antwoord iets te hebben.
En nu naar jou: die faalangst is toch wel een last voor jou. Nu niet zeggen; "Hè Ger....wat leg je het er dik op. Ik vroeg zo maar wat. Jij maakt van een mug een olifant".
Een vlinder dient zelfs geen múg met zich mee te dragen.
Doe nu zó; ga met die faalangst naar Jezus toe. Breek desnoods 'het dak maar open' met een krachtig gebed: "Heer....net als die mannen met hun zieke vriend draag ik dit vervelende angstje tot bij u. En wilt u het dragen. Dragen is mijn vak niet, het uwe wél. Ik ben alleen maar geroepen om door u gedragen te worden.
Heer...u hebt mij meegenomen in die mooie auto van u, toen ik ging geloven, dat u mijn redder en verlosser bent. En nu zít ik in die auto en mijn rugzak met -onder andere- die faalangst erin, heb ik nog steeds op mijn rug. En nu pas luister ik werkelijk naar uw stem, die zegt: 'Gooi die rugzak toch op de achterbank'.
Dank U Heer...voor alles".
Vlinder...mijn antwoord aan jou was wél: 'met een kanon op een vlieg schieten'. Maar ik wilde ook anderen bereiken. Er zijn er zovelen, die een zwaar probleem als een soort afgod aan het dragen zijn. - hun ongelovige kinderen - hun zieke echtgenoot - ...ach..noem maar op.
Die anderen wil ik via jouw 'faalangst-probleem' óok bereiken.
En ik zeg tegen die allen: wanneer je die niet te dragen last van welke probleem dan ook, aan Gods liefdevol dragen overgeeft, dan komt God weer op de troon van je hart, waar even dat probleem zat.
Vlinder...nog een leuk weetje; maandenlang zag ik telkens weer die vraag van jou. Maar na een preek van Kees Goedhart dacht ik: "Ik ga riemen snijden van zíjn leer. Ik ga pronken met zijn veren".
Maar dat vindt Kees wel goed, dacht ik toch wel...een beetje...misschien...tóch?!
Vlindetrje...Kom je eens op 'Vraag het Ger' ?
Daag Ger
* Nog leuk als weetje voor schriftonderzoekers: Galaten 6 v 2 luidde in de 'statenvertaling': Draagt elkanders lasten. In de NBG werd deze tekst afgeblust tot: verdraagt elkanders moeilijkheden. In de NBV werd het weer: draagt elkanders lasten. Doe hier iets mee of doe er niets mee. G
. 
