Je vraag was dus: "Is Mohammed: 'de leugenprofeet' ".
Mijn antwoord:
Mohammed is 'de leugenprofeet' NIET.
Alle eeuwen door heeft de doorsnee-Christenheid gepoogd aan een persoon of een systeem, die of dat in een bepaald tijdsgewricht bij de diverse denominaties 'wat moeilijk lag', een van de abjecte rollen toe te kennen, zoals die in Openbaring worden getekend. De Paus, Luther, Calvijn...noem maar op, hebben de rol van 'valse profeet', 'hoer op het beest', 'getal 666', al opgedrongen gekregen.
Maar die kant moeten we helemaal niet uit. Dat is 'gelegenheidsuitleg'.
De valse profeet van de eindtijd, hij is de 'leugenprofeet bij uitstek', in wie alle leugenachtig geprofeteer zijn absolute climax vindt.
Lees over hem Openbaring 16 v 13, 19 v 20 en 20 v 10. Hij is de valse , leugenachtige profeet, waarvoor Jesaja in 9 v 12-14 al schreef. Hij is de staart met afschuwelijke kracht, (Openbaring 9 v 10, 9 v 19), waarover Jesaja in 9 v 14 al profeteerde.
Oproep: hoor bij het leger van Jezus in de eindtijd. Het leger van de anti-Jezus, de antichrist, zal dan een enorme zuigkracht hebben, die alleen te weerstaan is in de kracht van de Heilige Geest.
Daag Ger
Nadere toelichting: In Jesaja 9 v 13 en 14 staat tegenwoordig: "Daarom zal de HEER bij Israel in éen haal kop en staart, palmtak en riet afsnijden; 14: de kop zijn de oudsten en aanzienlijken, en de staart de leugenprofeten".
In oudere vertalingen, waarop de vraag is geënt staat: "De profeet die leugen onderwijst...díe is de staart".
Van oudsher werd dan een link gelegd naar de antichrist en naar de tekst in Openbaring 12 v 4: "...en met zijn staart sleepte hij (de duivel) een derde deel van de sterren aan de hemel mee en smeet ze op de aarde".
Ik ga het nu niet zo ver drijven om deze tekst uit te leggen. Als iemand er naar vraagt, is het altijd nog tijd genoeg. Maar in de nieuwe vertaling blijkt wat duidelijker dat Jesaja alleen de 'leugenprofeten' uit zijn tijd op het oog had. En hij hekelde het volk dat naar die leugenprofeten luisterde.
En als zodanig heeft deze tekst toch ook weer een les: - de valse profeten van nú zeggen allemaal op de een of andere wijze: " Er zijn vele wegen die naar redding en bevrijding en naar 'breken van de kluisters' en naar 'hoger 'menszijn' voeren. En al die wegen zijn beter dan dat 'oude tijd-idee': 'via het geloof in Jezus' ". - de ware profeet echter zegt slechts: "Er is maar éen weg, die leidt naar verzoening met God, de ultieme bevrijding , redding en verlossing en opwaardering: Jezus Christus".
Wat mij verder treft in deze vraag is het 'zij-wij'denken dat er in doorklinkt. Die polarisatie is door God niet gewild. Laten wij voor dat heiloze denken: - de moslims tegen ons - wij tegen de Moslims waken.
Hieronder stroomlijn ik je vraag een beetje. Dat is , omdat ik tegenwoordig mijn antwoorden op meerdere netten vermeld. Technisch is éen posting dan handiger.
De vraag dus: 'De politici' praten maar en praten maar, maar het is nooit eens de 'echte wijsheid van God', zoals in Jacobus 3 v 17 staat: "De wijsheid van boven is vóor alles zuiver, en verder vredelievend, mild en meegaand; ze is rijk aan ontferming en brengt niets dan goede vruchten". Maar wat merk ik bij al 'die verborgen agenda's' van zuiverheid. En ga zo maar door.
Sommigen hebben alleen spot en verdachtmaking voor 'de politiek' over. maar hoe moet de houding zijn van 'kinderen van God'.
Mijn antwoord: Het is niet goed, wanneer wij 'Den Haag' en in mindere mater ook regionale en plaatselijke overheden als nutteloze en belachelijke 'praatfabrieken' zien.
Nuchter vastgesteld is het toch zo, dat- bijvoorbeeld- de landelijke overheid zich gesteld ziet tegenover enorme problemen zoals 'de vergrijzing' en bij voorbaat op zoek is naar oplossingen. Al zijn die oplossingen dan mensenwerk en vol fouten....die worden dan later weer bijgesteld door nieuwe regeringen en zo gaan de 'ordenende wereldgeesten', zoals wij de overheden ook wel kunnen noemen, al struikelend hun weg, die uiteindelijk in België en Nederland, gezegende landen, er dan toch maar toe leidt, dat wij 'een stil en gerust leven kunnen leiden'. We mogen heel dankbaar zijn, want in vele andere landen gaat het heel anders toe.
In dit verband wijs ik op 1 Timotheüs 2 v 1: ""Allereerst vraag ik (Paulus) (als opdracht voor de gemeente), dat er voor alle mensen gebeden wordt, dat er smeekbeden , voorbeden en dankgebeden voor hen worden uitgesproken. 2: Bid voor alle koningen en gezagsdragers, opdat we rustig en ongestoord kunnen leven, in alle vroomheid en waardigheid".
In de gemeente, die ík bezoek, wordt dat ook geregeld gedaan voor onze regering, welke dat ook is, Kok of Balkenende. We bidden ook voor de leden van de eerste en tweede Kamer enz.
Kille, hatelijke spot is natuurlijk nóoit goed. Liefdelooas afkraken is altijd een wapen van satan om ons allerlei zekerheden te ontnemen. Hij denkt altijd negatief. maar.... zoals je in de aangehaalde bijbeltekst hebt kunnen lezen .....is Gods wil altijd op het positieve gericht.
Je haalde ook wat uitspraken aan: - de gulden moet weer terug -....en dergelijke, onzinnige, populistische uitroepjes. Maar dat zijn ook niet de uitspraken van 'hen, die in hoogdheid zijn gezeten'. Dergelijke 'praat' komt, zoals ik in een lang leven van 'de politiek gadeslaan' heb gezien, meestal van hen, die zich willen profileren en nooit werkelijk de echte regeerstoelen zullen bereiken.
Denk ook aan het beroemde Romeinen 13 v 1 en 2: "Iedereen moet het gezag van de overheid erkennen, want er is geen gezag dat niet van God komt; ook het huidige gezag is door God ingesteld. 2: wie zich tegen dit gezag verzet.... ook door denigrerende opmerkingen, zonder een spoor van tot voorbede leidende geestelijke liefde ....verzet zich dus tegen een instelling van God en wie dat doet roept over zichzelf een veroordeling af".
Dat deze bijbeltekst in de oorlog werd gebruikt om elke verzet tegen de Duitswers te veroordelen, is een heel ander hoofdstuk. Er is namelijk een andere tekst: "Men moet Gode meer gehoorzamen dan de mensen", die echt verzet wegen de deportatie van de Joden wettigt.
De houding van kinderen van God is dus: - geen zure spot, maar erkenning - voorbede, opdat het onszelf uiteindelijk welga. - maar die voorbede niet om die reden, maar omdat wij aan de overheid gezag-namens-God toekennen - ons schikken onder het bestel, omdat wij aan God willen gehoorzamen.
En niet meer, wegens onbekookte uitingen van 'mindere goden' de echte machthebbers becritiseren.
Toelichting: tot goed begrip diene, dat deze ontboezeming dateert van begin 2005, toen allerlei dingen -rond Van Gogh bijvoorbeeld - nog zo vers in het geheugen lagen. Maar er is nog steeds actualiteit in de aangesneden materie.
Dag Niem,
Wat een hartenkreet !!
Jij vindt, dat de Nederlandse regering en het Nederlandse volk veel te zacht optreden tegen 'de Moslims', die van hun kant tot geen enkele concessie bereid zijn en er alleen op loeren om 'Nederland over te nemen' en 'óns' te onderdrukken'.
Maar Niem.....daar past toch een enkele kanttekening bij:
- Laat tussen ons vaststaan dat er in de Koran en de daaromheenhangende uitleggingen veel geweldselementen zitten, die er op lijken te wijzen, dat de duivel een grote klauw gehad heeft in het ontstaan van Islam. Want toen het Christendom in de zevende eeuw na Christus, dat is dus vanaf ongeveer 600 veel van zijn aandrijfkracht verloor... onder andewre als gevolg van de door Augustinus sedert de vijfde eeuw gepropageerde dwaalleer van de erfzonde, waardoor de duivel 'met pensioen kon gaan' .....kwam er een frisse tegenkracht op, die tot 1200 scherp en fel bleef, om daarna in vormen te verstarren. Maar in de bloeiperiode...: wat héeft het Islam-geloof het Christendom bedreigd: in de aanvang tot diep in Frankrijk toe; (Spanje was eeuwenlang onder Moslim-invloed). En later , toen de linkervleugel van de omarming was terugedreven, zo omstreeks 1400, kwam er van rechts nog eens een dreiging, die in de zeventiende eeuw tot aan Weenen reikte.
Maar al is het dat wij , volgelingen van Christus, duidelijk de helse wortels van deze , bedrieglijk veel op het Christendom lijkende leer onderkennen....daarom zijn niet alle Moslims te kenschetsen als blind-fanatieke volgelingen van Islam. Laten wij er Romeinen 2 v 14- 16 eens bijhalen: "Wanneer namelijk heidenen, die de wet niet hebben, de wet van nature naleven, dan zijn ze zichzelf tot wet, ook al hébben ze hem niet. Ze bewijzen door hun daden dat wat de wet eist in hun harten geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. Dit alles zal blijken op de dag waarop, volgens het evangelie dat ik (Paulus) verkondig, God door Jezus Christus oordeelt over wat er in de mens verborgen is".
Deze mensen, met hun nog goedwerkend overleg tussen een nog redelijk werkende menselijke geest en de menselijke ziel, met hun ingeschapen kennis van Gods zedenwet, die ook ten grondslag ligt aan de 'Tien geboden', betitel ik als 'verborgen jazeggers', die , volgens Matth 25, verbaasd zullen reageren op hun vrijspraak met de woorden: "Wij weten niet, o grote koning, (Jezus), wanneer wij al deze goede dingen aan u hebben gedaan".
En nu kom ik tot mijn eigenlijke punt: toen islam zich over een steeds groter deel van de wereld uitstortte, werden ook miljoenen van zulke 'jazeggers' afgesloten van de bron van kennis. En in landen als Arabië zijn ze nu al veertien eeuwen(!) volledig van die kennis verstoken.
Onder de Moslims die naar Nederland zijn gekomne, kunnen ook talloze 'potentiële jazeggers' zijn verscholen. En het is niet goed om deze 'hoopvollen' , die zovele eeuwen in de geslachten de werkelijk goede dingen hebben moeten ontberen, over dezelfde kam te scheren als 'alle Moslims'. (En die 'alle Moslims' zijn in hun totaliteit ook weer net zo veelsoortig als alle mensen overal).
Ik kan het nog stérker zeggen: in theorie is het mogelijk, dat zelfs terroristen enigen in hun gelederen hebben, die een 'Saulus' zijn, maar een 'Paulus' zouden kunnen worden.
En in het algemeen gesproken, Goddelijke liefde doorbreekt elke dodelijke cirkelgang. Haatgedachten, het wapen van de duivel, versterken deze, naar de ondergang voerende, draaikolk.
Nu noem ik daar het woord 'liefde'. Maar natuurlijk bedoel ik 'de Goddelijke liefde', die door de Heilige Geest in onze harten wordt uitgestort.
Als er alleen maar sprake is van 'menselijke liefde' of nog erger; van een soort hoogmoed: " Kijk eens hoe goed wij zijn om jullie moskeeën te beschermen, terwijl jullie gezellig thuis zitten" ....dan ja dan: haalt ons streven niets wezenlijks uit.
Maar 'geestelijke liefde'; van mensen , vervuld met de Heilige Geest, zal aan de 'verborgen jazeggers' de ogen openen, zodat zij opeens inzien: "Tientallen geslachten lang is dít verborgen gebleven. maar nu zie ik, hoe het werkelijk zou moeten".
Mijn slotconclusie blijft dus: "Word vervuld met de Heilige Geest".
iedereen kent bijna het verhaal van kruisiging en opstanding van Jezus maar wat betekent het echt voor je zelf als je erover nadenkt?
Wanneer ik over de onverwinnende strijd van onze Heer Jezus denk, dan is voor mij altijd een punt van eerste aandacht: het drinken van de beker.
In Mattheus, Marcus en Lucas wordt ons een aangrijpend beeld van onze Heer geschetst, zoals hij daar is op een manier die wij eigenlijk elders niet van hem kennen: - hij, de onoverwinnelijke, de geboren leider, heeft nu toch uiterst dringend de hulp van zijn meest op de voorgrond tredende discipelen nodig: Petrus, Jacobus en Johannes. (En wat stéllen ze teleur). Hij moet het zo echt 'helemaal alleen' doen. - en dan die driemanl herhaalde bede, dat zweet, dat bloed wordt, die onbeschrijflijke zielennood, die hem diep- voorovergebogen doet bidden. Wat gebeurt er dan toch voor vreselijks.
Er wordt hem een beker aangeboden. En het wordt duidelijk, dat hij die alléen moet opdrinken. Zijn Vader helpt hem niet, stuurt slechts een engel, die hem in de diepste zielennood moet ondsersteunen en kracht geven.
En wat ís er in die beker. Om dat te begrijpen, is het even goed om terug te gaan naar het heelal. Zoals bekend zijn er in dat heelal 'zwarte gaten', waaruit zelfs het licht niet kan ontsnappen. Een theorie dienaangaande luidt, dat in die zwarte gaten materie van 'ingestorte' sterren is samengebald tot onvoorstelbare dichtheid en zwaarte. Een bol zo groot als onze aarde zou in deze zwarte gaten kunnen ineengeperst worden tot 'voetbalgrootte'.
En wat gebeurt in de stoffelijke wereld , kan ook gebeuren in de onstoffelijke wereld. God heeft alle zonden van alle mensen van alle tijden.... ook de zonden van de kleinkinderen van jullie kleinkinderen, zonden, die nog gáan gebeuren, maar die voor hem, de eeuwige, nu al bestaan ....allemaal opgeroepen. Voor Jezus is deze onafzienbare drom van volkomen onvoorstelbare vreselijkheden.... van de geringste wrevel, onblijheid, onvrede, onvriendelijkheid....tot de grofste uitwassen daarvan .....gevisualiseerd, eerst in lage concentratie, het heelal vullende, daarna steeds meer samengeperst, totdat al dit verschrikkelijke werd samengeperst in éen, fonkelende, lichtloze en tegelijk vlammende beker. En hij, de zondeloze, hij die in zijn persoon de weg, de waarheid en het LEVEN is, moet de beker drinken, die van hem zal maken de verreweg zondigste mens van allen, die zal moeten sterven als betaling voor die zonden van de gehele mensheid, voor zover die mensen dat offer willen aannemen.
Jezus wist, dat hij die vrijwel oneindige zondenlast ging uitboeten vanaf dat moment, totdat hij op Golgotha zou uitroepen: "Het is volbracht".
Het vreselijkste zou komen in de heerlijkste en hem tot het meest zondige maken, dat zich denken laat. En bij dat vooruitzicht kon hij alleen maar kronkelen in diepe doodsangst en bedroefdheid, wetende, dat God, die hij als zijn Vader zo eindeloos lief had, zover van hem zou zijn verwijderd, dat hij ging uitroepen: "Mijn God....mijn God....waarom hebt u mij verlaten".
En hij wist, dat hij zonder hulp zou zijn, alleen maar in dat ultieme ogenblik van die schreeuw naar de onbereikbaar geworden God omringd door de hoon van de wereld en het verraad van die doodenkele volgeling, díe er dan gewonnen was in 3½ jaar strijd.
En toen heeft hij tóch gedronken. En toen hij uit Gethsemane naar buiten liep, was hij weer de ons zo vertrouwde, die zei: "De tijd is gekomen" en dapper het grote gevecht tegemoet trad.
Eigenlijk was hij op dat moment al aan het boeten. Hij hád de beker al gedronken met die gloeiende lava. Hij wás al geestelijk dood, nog vóo hij een etmaal later de lichamelijke dood stierf. Zijn vuilverbrandingsinstallatie trok zich al samen rondom de afzichtelijke lading. (Zo heb je gelijk veel meer speelruimte met dat 'drie dagen in de dood zijn').
Kijk; zo ben ik in gedachten altijd bezig met : de kruisiging en de opstanding, maar daartover is al zoveel gezegd. Ik wilde nu iets zeggen over een heilsfeit, waarover misschien nét iets minder wordt gezegd: dat drinken uit die vreselijke beker. Drie gebedsronden waren nodig. Jezus' bloed lag toen al op de aarde, gemengd met zijn zweet-in-doodsnood.
Die strijd streed hij voor ons. Geen loodzware druppel werd vergeten. Mischien was dat wel juist een druppel, die jouw zonden of de mijne gestalte gaf.
Glorie voor Jezus. En dat we hem toch eens zullen zíen tot ons heil !!
De zesde van je zeventien vragen: "Hoe krijg je nu de slag te pakken van ' niet zondigen' en zo God 'zo min mogelijk' verdriet te doen.
Over dat 'niet zondigen' zegt 1 Johannes belangrijke dingen: 3 v 6: "Ieder die in Christus blijft, zondigt NIET" 1 Johannes 3 v 9: "Wie uit God geboren is zondigt niet, want Gods zaad is blijvend in hem. Hij kán zelfs niet zondigen, weant hij is uit God geboren". 1 Johannes 5 v 18: "Wij WETEN, dat iemand die uit God geboren is niet zondigt. De Zoon, die uit God geboren werd, beschermt hem, zodat het kwaad geen vat op hem heeft".
Opmerkelijk allemaal!
Telkens echter dat woord "uit God geboren zijn".
True....streef naar de wedergeboorte, het steeds meer volmaakte contact met God. Lees je bijbel, bid elke dag. Vraag in je gebed aan God of hij je goede dingen in zijn oog wil geven om te doen. Trouw en met een open hart de bijbel lezen leidt tot de wedergeboorte. Wanneer je daarin blijft staan, dan blijkt, dat je, staande in die wedergeboorte, het hechte contact met God, je nog wel eens kunt vergíssen. Er is echter geen sprake meer van 'de zonde doen' en ook dat struikelen houdt een keer op. (2 Petrus 1 v 10) Dan verbleken ook alle 'kleine woordjes' zoals 'de slag te pakken krijgen' en 'God zo min mogelijk verdriet doen'.
Wanneer je gelooft in Christus' volbrachte werk op Golgotha, bekroond met dat heerlijke woord: "Het is volbracht" en wanneer je dan ook gelooft, dat nu God de Heilige Geest vrij is gekomen om het woord van Jezus aan je hart te zegenen, dat steeds duidelijker uit te leggen en je aan zijn hand te leiden om je bij God de Vader te brengen, dan:
- zal het nog wel eens voorkomen, dat je nog niet aan de hoogste standaard van de liefde (agapè) voldoet, er zullen misgrepen zijn, maar je zult steeds meer merken, dat je 'in de liefde kunt blijven', wat nu ook weer niet inhoudt: zoetsappigheid.
Er ook zullen kniezerige buien steeds vaker door jou als zonde worden gezien en je zult 's morgens op de duur wakker worden, zeggende vanuit je hart: "A votre service mon Dieu".
En je vriendinnen zullen nooit meer bang hoeven te zijn voor stekeligheden, maar altijd een vriendelijk-stralende True ontmoeten, die op de duur zelfs niet meer kán zondigen, omdat het 'kan niet-zondigen' is overgegaan in het 'kán niet zondigen'
De tijd van 'de kleine woordjes' is voorbij en True van de 'sterke woorden', gedragen door een 'gezegend innerlijk' is door de genade van God gekomen.
Wat is dat nou...maar 144.000 op die heilige berg - zo'n beetje- en dan ook nog eens allemaal uit Israel. Waar blijf ík dan.
Je vraag is ontleend aan Openbaring 7 v 4: "Toen hoorde ik het aantal van hen, die het zegel droegen, honderdvierenveertigduizend in totaal, afkomstig uit elke stam van Israel".
Maar Vragenvuur, Alles is toch nieuw geworden , toen Onze Heer Jezus Christus uitriep: "Het is volbracht". Er ging toen een nieuwe toekomst beginnen. Een bladzijde werd omgeslagen , het Oude Verbond was voorbij. We moeten echt niet proberen die bladzijde weer terug te slaan; dan kom je tot zulke rare ideeën.
Aan wie is de Openbaring van Jezus Christus geschreven: aan de zeven gemeenten. Dat is het adres. En over de Christelijke kerk, 'de gemeente' gáat het.
En tot die gemeente 'in ruimere zin' behoor ook jij, Vragenvuur.
Je zult zeggen: "Waarom nu die rare woorden 'in ruimere zin' ". Maar lees eens goed; ben jij al 'aan je voorhoofd verzegeld' ?(3)..
Ik neem aan, dat jij, op jouw jeugdige leeftijd op de een of andere meeting kennis hebt gemaakt met de Heer Jezus. Je hebt in een eerste enthousiasme 'je hart aan hem gegeven'. Maar dat lijkt nú allemaal soms zo vér weg. Je zou meer van Jezus willen houden dan je doet. En dat kan , door met een toegewijd en goedgezind hart de bijbel te lezen. Dan gaat dat geloof van buiten, (je ziel), naar binnen, (je geest). Dan word je 'diep bekeerd', in je diepste innerlijk. En eigenlijk word je dan ook volgens 1 Petrus 1 v 23 'wedergeboren'.
En ben je dan verzegeld ? Eigenlijk nóg niet. Maar ergens hoor je vertellen over de doop in de heilige Geest. En er komt een verlangen in je om 'vervuld te zijn met Gods Geest'. En soms gaat dat zo, dat je door andere gelovigen je de handen op laat leggen, zoals dat in Handelingen 19 wordt verteld. En soms gebeurt dat zo, dat je opeens zo heel erg blij wordt, net als die Cornelius en zijn vrienden, waarvan in Handelingen 10 verteld wordt. En soms komt het nog weer anders, maar dan ben je eigenlijk 'verzegeld' en 'innerlijk' beschermd tegen elke geestelijke schade, die er is en die er nog aankomt, (v 3).
En bén je er dan. Ja , in beginsel wél. Maar het blijft altijd mogelijk om te zeggen: "Van mij hoeft die verzegeling niet meer hoor ". En dan gaat hij weg. Maar laten wij er maar niet aan denken, dat jij zo dom zou zijn.
En omdat in de nieuwe wereld het volk Israel er 'geestelijk niet meer toe doet', omdat volgens Hebr 8 v 13 het Oude Verbond verjaard is...., en de Isrelieten heel hartelijk welkom zijn in de nieuwe wereld, als zij maar Jezus als hun redder en verlosser aannemen....daarom behoor jij met die verzegeling aan je voorhoofd dán tot 'het Israel 'naar de geest', dat uit alle volken van de hele wereld is 'gerecruteerd'.
En er zullen wel eens verzegelden tussen zitten, waarvan jij zegt: "Waar kom jíj nu vandaan...ik kom uit Benjamin. Maar jij?: uit Zebulon ?...uit Simeon ?...uit Naftali ?....uit Ruben ? ..." Maar wanneer je dan nader kennis maakt, weet je het opeens: "Die ander en ik...toch éen...allebei verzegelden".
Die verzegeling met 'God de Heilige Geest' is : - goed...om helemaal bij God de Vader en God de Zoon, (Jezus) te gaan horen - nodig om tegen geestelijke schade beveiligd te zijn, wanneer straks en misschien ook nu al in iets beperkte zin, de 'schade toebrengende engelen' aan hun ernstige en moeilijke werk beginnen.
En dat er staat : 144.000; dat is 12 x 12 en tien maar tien maal tien, allemaal symbolische getallen.
Nee hoor, Vragenvuur; het is ruim genoeg voor 'een schare die niemand tellen kan', met jou daartussen, 'allemaal met witte gewaden en met palmtakken', (9).
Jij merkt op: "Jij zegt, dat vrede een regel is. Maar ik wil in voorkomende gevallen 'terugvechten'.
A; we hebben het dan niet over hetzelfde. - Ik heb het over innerlijke vrede, die een Christen in zijn hart hoort te hebben. - Jij hebt het over iets heel anders: conflictueuze situaties, waarin je verzeilt. En dan wil je in zo'n toestand kunnen 'terugvechten'.
Het een sluit het ander niet uit. Wij Christenen geloven, dat wij een duidelijke tegenstander hebben, satan, vroeger 'Lichtdrager', een tegen God in opstand gekomen aartsengel.
En omdat die engel God haat, heeft hij ook een felle haat tegen 'Gods oogappel', de mensheid, waarmee God grote plannen heeft.
En dikwijls valt de duivel aan met verleidingen en verzoekingen en afleidingsmanoeuvres en rookgordijnen en wat niet al, om de mensen het zicht op God te ontnemen en God en de mensen uit elkaar te jagen.
En tegen die duivel hebben wij nu onze overwinnende strijd. Want sedert hij op beslissende wijze is verslagen door Onze Heer Jezus Christus, kunnen wij ons altijd op de naam van Jezus beroepen. Wanneer satan ons plaagt met een verleiding tot het verliezen van onze zelfbeheersing, kunnen wij terugvechten en zeggen: "Satan...in de naam van Jezus, wijk van mij met dat mij aanzetten tot een driftbui".
Maar dat is heel iets anders dan jij bedoelt: iemand roept krenkende dingen tegen jou en jij weet die ander met jouw weerbare tong van repliek te dienen.
-En dan dat begrip : vrede. Jij denkt, dat de vrede is verbroken, wanneer er een conflict gaande is. Maar een Christen vecht zijn geestelijke conflicten met satan uit en stelt zich vriendelijk-bescheiden tegen mensen op, want hij weet, dat satan de eigenlijke tegenstander is, die zich achter mensen verschuilt.
En terwijl jij, wanneer je je te weer stelt tegen hoon of anderszins, je adrenalinegehalte voelt stijgen en wanneer de ruzie achter de rug is, je behoorlijk ontregeld voelt en echt even op de een of andere manier tot rust moet komen, is het bij de Christen zo, dat hij zelfs in felle gevechten met satan en in de veel mindere voorkomende gevechten met mensen.... immers hij heeft geleerd de-escalerend te werk te gaan ....een innerlijke rust behoudt...een innerlijke vrede:immers, de Here Jezus heeft bij zijn afscheidrede gezegd, ( Johannes 14 v 27): "Vrede laat ik u...mijn vrede geef ik u...niet gelijk de wereld die geeft, geef ik hem u". In Israel was het een gewone groet bij het weggaan: "Vrede laat ik u". Maar Jezus geeft een verdieping aan de wereldse groet. Immers ; op dat eigenste moment is hij zich aan het voorbereiden op de grote eindstrijd, die over enkele uren gaat beginnen. In Gethsemane gaat hij de beker drinken met alle zonden van alle mensen van alle tijden. En wanneer hij die beker tot de bodem leeggedronken zal hebben, zogezegd tot op de laatste druppel.... mischien jouw druppel A...misschien mijn druppel ....en wanneer hij geroepen zal hebben : "Het is volbracht", heeft hij de wereld een bovenaardse vrede geschonken, die zich in de loop van vele eeuwen gaat tonen in zijn volheid.
En naar die regel: 'de door onze Heer Jezus Christus verworven vrede' leven de Christenen in gelovig uitzien naar het volkomen worden van die innerlijke vrede, waarna wij worden toegeleid door 'God de Heilige Geest'.
Je vraagt je af: - soms erger ik mij aan mensen, die beweren, dat de duivel niet bestaat - soms erger ik mij ook aan mensen, die zeggen, dat elk gevoel, dat zo maar eens bij je opkomt, van God komt - soms erger ik mij, wanneer mensen over allerlei dingen die in de bijbel als verkeerd worden aangemerkt, zeggen, dat ze goed zijn - soms erger ik mij, wanneer ik zo weinig vuur van de Heilige geest bespeur in allerlei beweringen om mij heen - soms erger ik mij, wanneer ik het 'vuur van de Heilige Geest' ook niet bespeur op HQ. Ben ik nu 'raar'???
Jongen Niem, wat erger jij je veel. Maar dat is de jonkheid. Je hebt dat als jonge, vurige Christen zo gauw, dat je je wild ergert, wanneer de mensen aan dingen, die jou zo mateloos gelukkig maken, voorbijgaan met een lusteloos; "Gunst...geloof jij dát....nou geluk er mee....iedereen heeft zijn eigen waarheid: ik de mijne, jij de jouwe".
Zelfs Jezus moet dat gevoel-van-jou wel eens gehad hebben. Op zeker moment staat van hem opgetekend dat hij zegt: "Wat zíjn jullie toch een ongelovig en dwars volk, hoe lang moet ik nog bij jullie blijven? Hoelang moet ik jullie nog verdrágen?!" (Matth 17 v 17).
Jezus komt hier net van 'de verheerlijking op de berg' vandaan en ziet de ongelovigheid en het 'buigen voor de duivel' nu in zijn meest ontluisterende vorm. Groter tegenstelling tussen 'wat net was' en 'wat nu is' is welhaast niet denkbaar.
Even wil hij wel weg van 'dit alles'. Maar dan neemt hij toch maar weer dapper zijn kruis op.
Ik heb jouw verontweaardiging ook wel eens gezien bij Christenen van zo 35 jaar. En eigenlijk hadden zij niet zo jeugdig moeten reageren als zij deden. Zo iemand riep eens woedend: "Lees dan toch dwarskop!!! Hier stáat het toch !!".
Dit is natuurl;ijk volkoemne afkeurenswaardig, hoewel toch ook weer begrijpelijk. Hijzelf was zo blij met het nieuw-gevondene en iemand zat hem maar te 'zuigen'.
Maar ook jij moet oppassen met je lichte geërgerdheid.
Breng het bij Jezus: -vertel hem maar van het gevaar, waarin zij verkeren, die de duivel niet willen zien in vele zaken - schreeuw het maar bij hem uit, dat mensen zo oncritisch kunnen zijn ten aanzien van hun gevoelens - vertrouw aan hem je zorg maar toe over dat lichtvaardig 'goed kwaad en kwaad goed noemen' - bid maar aan God, dat de Heilige Geest meer zal worden toegelaten in harten en ook op HQ.
Spreek meer met God over de mensen dan met de mensen over God.
En....wees maar gerust 'raar'. De dingen van God waren altijd voor de Joden een ergernis en voor de Grieken een dwaasheid, ( 1 Cor 1 v 23). Het was dus 'raar' voor hen. Maar door het woord van het kruis, een dwaasheid voor de wereld, ( v 1, voor de wereld niet te verstaan, (2 v 14), voor de wereld met haar wijsheid, die dwaasheid is in Gods ogen, (3 v 19).....door de dwaasheid van die prediking wil God de wereld redden, (1 v 21).
Blijf de Heer vertrouwen, rare.....gezegende rare...( hoofdstad van Zimbabwe)....Ik zeg het kameraadschappelijk tegen je, zoals ze het tegen mij zeiden, toen ik naar Zimbabwe ging.... ha rare...
, voor de wereld niet te verstaan, (2 v 14), voor de wereld met haar wijsheid, die dwaasheid is in Gods ogen, (3 v 19).....door de dwaasheid van die prediking wil God de wereld redden, (1 v 21). 
