 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 22-06-2006 |
 De unieke mens |
Dag Niem,
Je vraag herhaal ik nog even hieronder:
Hoe kan het dat er in de bijbel geschreven wordt dat mensen slecht zijn en dat ze in zonde geboren worden en dergelijke. Terwijl er in een ander deel geschreven wordt dat mensen uniek en waardevol zijn? Dat is toch niet in overeenstemming met elkaar?
Mijn antwoord;
In de bijbel staat inderdaad letterlijk; Psalm 51 v 7:
"Zie...in ongerechtigheid ben ik geboren,
in zonden heeft mijn moeder mij ontvangen".(NBG).
Dit is een uitspraak van David. maar ga nu eens na, onder welke omstandigheden hij die uitspraak deed.
De profeet Nathan was net bij hem gekomen en had hem meegedeeld dat de zoon, uit het overspel met Bathseba geboren, zou sterven, (2 Samuel 12 v 14).
Staat je hoofd er dan naar om een ingewikkelde uitspraak te doen, waaraan later in sommige westerse delen van de wereld Christelijke theologen enorme consequenties zouden verbinden, zoals : erfzonde, erfschuld en erfsmet.
Wel nee; David denkt aan zijn twijfelachtige afkomst:
Het is niet voor niets:
- dat David bij de zalving door Samuel pas wordt geroepen als zijn zeven broers al voorgeleid zijn, zo in deze geest:
"Gunst ja....die hebben we ook nog".
Hij moet van het veld geroepen worden, terwijl iedereen verder thuis is.
- David was 'roodachtig', blond zeggen weer andere vertalingen, ( 1 Samuel 16 v 12 en 17 v 42), heel ongebruikelijk in Israel, want het wordt afzonderlijk meegedeeld. Hij had' vreemd bloed'.
- dat met betrekking tot Davids verwekking zo'n vreemd woord wordt gebruikt, door de bijbelvertalers wel overgebracht als 'ontvangen', maar Calvijn merkt al op, dat het bevreemdt, dat hier van grove, dierlijke hartstocht wordt gesproken, te vergelijken met 'overspel'.
- dat de naam 'David' in de bijbel verder nooit meer voorkomt en van Babylonische afkomst is
- dat David even later in deze psalm zegt;
"Neem met 'majoraan', (met hysop), ( een soort 'cultisch' reinigende plant), mijn zonden weg en ik word rein"
- dat de gedachte achter deze woorden is:
"de mens is van nature niet slecht, want hij wordt gereinigd van vuil dat niet wezenlijk bij hem hoort. Hij wordt zuiver wit".
Deze gedachte is in zijn volkomen heerlijkheid naar voren gekomen in de overwinning van Christus, die uiteraard als eeuwige verzoening ook gold voor David.
- dat de afstamming van David uit de bijbel niet is na te gaan, terwijl er aanwijzingen zijn dat er een nauwe band was met een buitenlandse koning, ene Nahas
- dat zijn zeven broers hem aanleiding gaven tot deze uitroep,(Ps 69 v 9):
"Ik ben voor mijn broers een vreemde geworden"
- dat geen van die broers onder Davids regering ooit tot een ambt werd geroepen, terwijl dit toch de handelwijze was van koningen in die tijd.
Kort en goed: David was zelf in overspel verwekt en had als klacht déze:
"Ik ben, net als dit kind van mij, in overspel verwekt....en ik mocht blijven leven. Waarom dit kind dan níet",
een heel begrijpelijke uitroep, waarop men geen 'in zijn cosquenties ingrijpend en verwarring zaaiend gebouw' mag laten verrijzen.
(Gelukkig dat mijn jonge lezers hier helemaal niet meer van weten. Deze kwalijke leer heeft onder een ouder geslacht zijn duizenden verslagen, maar jullie weten gelukkig van niets meer).
Nee; de mens is- zoals ik al zei, niet in wezen verdorven.
Elk mens wordt weer opnieuw door de duivel gecompromiteerd. In 'Mijn leven' heb ik in mijn laatste posting aangegeven, hoe de duivel zijn stormloop op mijn ziel begon, toen ik zes jaar was.
En het is deze stormloop, die ertoe leidt, dat het oordeel van Romeinen 3 v 12 luidt:
"Allen hebben zich afgewend,
heel de mensheid is verdorven".
Maar die conclusie zegt, dat wij ons hebben afgewend, toen wij persoonlijk door de duivel verleid werden om kwaad te doen.
Geen mens,uitgenomen de Heer Jezus....
met die heel speciale bescherming in zijn jonge jaren, die later vervangen werd door de volkomen doop in de Heilige Geest
...ontkomt aan die nederlaag, toegebracht door een vijand, die opereert vanuit de onzienlijke wereld.
Dat is dus iets volkomen anders dan de Dordtse leerregels het zo náar zeggen in Hoofdst III/iV, artikel 2:
"Zodanig als nu de mens geweest is na de val, zodanige kinderen heeft hij ook voortgebracht, namelijk hij, verdorven zijnde , verdorvene; alzo dat de verdorvenheid, naar Gods rechtvaardig oordeel, van Adam op al zijn nakomelingen, (uitgenomen alleen Christus) gekomen is....door voortplanting der verdorvene natuur".
En....door de verzoening, die Christus heeft aangebracht, kan de mens, in wezen niet slecht van oorsprong, maar door persoonlijke zonde zichzelf 'strafwaardig gemaakt hebbende voor God', gereinigd worden als met hysop door die verzoening van Christus, (mits aanvaard).
En dán komt uit, wat God in wezen met de mens bedoeld heeft te scheppen:
het hoogste wezen in het heelal, boven de engelen verheven, zoals een zoon verheven is boven 'de bedienden'. Slechts de Drieënige God boven die unieke mens, geheiligd door God de Heilige Geest, teruggeleid door die Geest tot Christus en tot God en daarna doorstijgende door Gods genade tot steeds hogere toppen, in dít leven en vooral in het eeuwige leven, dat wacht.
En op déze manier bekeken, is er geen sprake van een onderlinge tegenstelling, maar van een machtig heldendicht met een schitterende ontknoping.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
