 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 03-07-2006 |
 ...waar gaan zelfmoordenaars heen.... |
Dag Niem,
Je vraag was dus:
"Waar ga je heen, wanneer je zelfmoord pleegt".
Je somt zelf al op, dat een mens geen recht heeft om zelf te bepalen of hij het door God gegeven leven mag afleggen. Maar je blijft ermee zitten. In jouw omgeving is het al enkele keren gebeurd en het is wat moeilijk om dan ook nog eens tegen de nagelaten betrekkingen, die toch al behoorlijk in de war zijn, te moeten zegen, dat er onprettige, eeuwige vooruitzichten zijn.
Niem.....het is zo goed, dat wij daarover niet te beslissen hebben.
Ik heb het al talloze malen gezegd:
in Matth 25 staat de gang van zaken bij Gods eindoordeel duidelijk beschreven.
Allereerst heeft God dat hele eindoordeel aan zijn Zoon, onze Heer Jezus Christus, opgedragen.
En dan; Onze Heer beschikt over alle miljoenen gegevens, nodig om een oordeel te vellen, gegevens, waarvan wij alleen een fractie kennen.
Wat weten wij van zelfmoordenaars. Ik zal je éen voorbeeld noemen.
Laatst hoorde ik het verhaal van een man, die vast zat in dat nare drieluik:
ellende, verlossing en dankbaarheid.
Hij was al zestig jaar bezig om zijn ellende diep te kennen....en dat terwijl je die ellende pas goed leert kennen, wanneer je eerst leert rusten in de genade van de Heer, die ons Jezus gaf als een volkomen verzoening van al onze zonden.
Maar deze 'ongelukkige' was al die tijd aan het verkeerde eind begonnen. En hij bleef maar in zijn ellende ronddwalen, totdat hij er echt 'gek' van werd.
En toen wilde hij zichzelf ophangen.
Maar de ontstelde huisgenoten troffen hem aan, terwijl hij maar 'tegen het tot een strop geknoopte koord' áan leunde. Nog vóor hij van de kast, waarop hij zat, kon afspringen, velde een hartverlamming hem.
Wat een zielsbenauwdheid moet er hier geweest zijn. Zelfs al zou hij metterdaad hébben gesprongen dan twijfel ik toch niet aan zijn 'goede, eeuwige staat'. Of: juister gezegd: ik onthoud mij van een uitspraak, heb alleen 'goede moed'.
De Heer is barmhartiger dan wij mensen, (2 Samuel 24 v 14). Zou hij niet de tranen afgedroogd hebben(Openbaring 21 v 4) van dit arme , afgepeigerde hoofd, verblind door een uitzichtloze leer.
Ik ga nu geen verdere voorbeelden geven. Maar in ieder geval: laten wij ons van oordelen onthouden. Eens velt de Heer Jezus het volkomen rechtvaardige eindoordeel. Hij kent 'het in de mens verborgene', (Romeinen 2 v 16).
En laten wij ons niet door de duivel laten verleiden om de smart van de achtergeblevenen nog te vergroten. Geen begrafenissen op het 'zelfmoordenaarshoekje' van het kerkhof, waar in 'ongewijde aarde' deze ongelukkigen rusten. Zo zal het niet meer zijn, maar ook alle andere vormen van leedverzwaring behoren achterwege te blijven.
Troost elkaar met woorden, die de Heilige Geest ook dan zal weten te geven. En natuurlijk; roep mensen terug van dit verdrietige pad, wanneer je merkt, dat zij het willen betreden.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
