 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 06-07-2006 |
 De dood als iets, dat 'er eigenlijk niet bij hoort' |
Dag Niem,
Je vraag luidde:
"Waar komt de dood vandaan. Wij léven, dat is het gewone. maar 'doodzijn' is toch iets ongewoons".
Je vraag luidde iets anders, maar ik neem aan dat het hierop neerkomt.
Letterlijk vroeg je:
"Waarom zou er dood zijn, als er ook leven is".
Mijn antwoord, waarbij ik mijn formulering van jouw vraag maar aanhoud:
In Genesis 2 v 16 staat het volgende;
"God hield de mens het volgende voor:
'Van alle bomen in de tuin, ( de hof van Eden, het paradijs) mag je eten, maar niet van de boom van 'de kennis van goed en kwaad'; wanneer je daarvan eet, zul je onherroepelijk sterven".
De mens wist wat 'sterven' was. Later, toen ze toch van die fatale boom gegeten hadden, staat er:
'God, de Heer, maakte voor de mens en zijn vrouw kleren van dierenvellen en trok hun die aan'.Genesis 3 v 21.
Adam en Eva wisten dus, wat 'sterven'was, maar hadden dit verschijnsel alleen bij dieren waargenomen. Voor hen was de gewone toestand 'leven'. Eeuwig leven zouden zij verkregen hebben , wanneer zij ná het eten van de boom 'van kennis van goed en kwaad' ook zouden eten van de vruchten van die andere boom, de 'levensboom' en eeuwig leven, (3 v 22). En- om als zondig mens eeuwig te leven' is een kwade zaak.
De dood, de ongewone toestand voor mensen, is er dus gekomen na een eerste ongehoorzaamheid van Adam en Eva aan God.
En die ongewonen toewstand duurt voort tot ver na de tijd, waarin wij nú leven.
Na de tijd, die wij nu beleven, komt er een andere , gelukkiger wereld, het duizendjarig rijk. Maar zelfs daar is nog sprake van dood;
Jesaja 65 vv 20- 22 spreken van 'sterven' als iets , dat ook dán plaats vindt.
Maar daarna, wanneer de tijd nóg heerlijker wordt, komt eens de dag, dat , naar in 1 Corinthe 15 v 26 staat:
"De laatste vijand die vernietigd wordt, de dood is".
Eens zal dit onvolkomene, de dood, deze vijand, deze verminking van ons menszijn, voor eeuwig verdwijnen.
Maar Niem; jij hoeft niet te 'wachten tot Sint Juttemis'.
De dood, de scheiding van ons lichaam van onze ziel en van onze geest, is nu al niet het laatste woord.
De mensen, die God willen dienen kunnen na hun aardse dood al het eeuwige leven bereiken.
Voor zover ze van God en Jezus hebben gehouden naar de mate van hun kennis over God de Vader, God de Zpoon en God de heilige Geest, geeft God hun na hun aardse dood eeuwig , geestelijk leven en worden hun ziel en geest zelfs eens verenigd met een door God gegeven lichaam.
Dit houdt echter voor jou Niem, veel meer in dan voor vroeger geleefd hebbende mensen.
Zíj wisten veelal niets van Jezus, zelfs niet van God, maar er was alleen die hunkering in hun hart, naar Romeinen 2 v 14-16. En op grond van die hunkering worden ze volgens Matth 25 beoordeeld.
Maar jij Niem en alle mensen van tegenwoordig in de door de blijde boodschap bereikte wereldgemeenschap...wij weten veel en veel meer. En wanneer wij daar wat mee doen in gunstige zin, dat wij 'Ja' zeggen tegen het meerdere dat wij weten:
- Gods bevrijdende werk in Jezus Christus
- Christus' overwinning, die onze verwijdering van God ongedaan maakt
- de heilige Geest, die on sterk en vaardig maakt om ons niet alleen te bekeren, maar ook wedergeboren te worden en vervuld met de Heilige Geest,
dan geldt die eeuwige zaligheid, dat eeuwige leven ook voor ons..
Dus Niem, het eeuwige leven ligt voor je klaar en de vereniging van je ziel en geest met je lichaam, waardoor de dood ook uit het tijdelijke leven wijkt, evenzeer.
Streef daarnaar.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
