Liefde voor God....liefde voor anderen....liefde voor jezelf
Dag Zusanne,
Je legt diverse vragen aan me voor en je begint met een uitspraak: 1: "Je moet van jezelf houden om honderd procent van een ander te kunnen houden" En je volgende vraag vertaal ik nu zó: 2: "Maar ik houd helemaal niet van mijzelf; ik minacht mijzelf, want ik vind dat ik een NUL ben". En toen was er rap deze vraag: 4: "Maar dat kán toch niet dat ik een 'niemand' ben. Ik ga net zolang graven totdat ik er achter ben, wie ik nu eigenlijk bén" En daarna was de volgende vraag; 5: "Hoe kom ik van dat masker af van: - niet willen zeuren; geen kopzorg willen geven - over mijn 'van binnen huilen' een glimlach trekken voor de buitenwereld van 'niks aan de hand' ".
Zusanne..... je bent nog niet eens zestien, zoals ik veronderstelde, maar vijftien.... ik ga tegen zo'n jong iemand geen hevige verhalen houden hoor.
Maar die eerste vraag of eigenlijk stelling: " Je moet van jezelf houden om honderd procent van een ander te kunnen houden". Met die formulering is eigenlijk iets mis. Want de schrift zegt; Matth 22 v 37- 39: "Heb de Heer, uw God lief met heel uw hart en met heel uw ziel en met heel uw verstand. (38:)...Dat is het grote en eerste gebod (39:)...Het tweede is daaraan gelijk: heb uw naaste lief als uzelf".
Zusanne...je kunt beter bij God beginnen. Ga hem nu eens liefhebben met je hele 'inner person'.... (dáar 'waar de dingen gebeuren') "Uit het hart zijn de uitgangen van het leven". Laat je gevoel, je emoties door God beheersen. Geef je verstand aan de leiding van de Heilige Geest over. Die maakt het veel scherper dan jij je nu kunt voorstellen. Dat kun je zélf niet Maar vraag heel eenvoudig: "Lieve Heer God.....wilt u die grote dingen bij mij doen. Dank u Heer".
En dan niet gaan zitten drammen: "Ik wil het nu direct !!!".
Ik ben bijna zeventig jaar ouder dan jij. En de Heer is met mij nog steeds bezig om mij op niveau te brengen.
Uit die groeiende liefde tot God komt zóveel voor. Je leert dan zijn genade kennen, die zich openbaart in..... zoals Nehemia 9 v 17 dat zo mooi zegt: "....vergeving, liefdevolheid, geduldigheid en trouw".
En dan ga je vanzelf bidden om al die goede dingen in jouw omgang met anderen; dat je ook maar vol liefde, vergevingsgezindheid, geduld en trouw mag zijn jegens hen.
En in 'het zó handelen' wordt je eigen leven vól van al die goede dingen.
Dus: niet beginnen bij je eigen situatie. Beginnen bij God en via de medemens je eigen innerlijk vinden en cureren.
Ik hoop niet dat ik te moeilijk voor je geweest ben. De meeste meisjes van deze leeftijd zijn aan het bevatten van deze uitleg niet toe. Maar ik heb het idee dat jij je leeftijd iets vooruit bent.
Je volgende vragen zal ik in éen of meer verdere postings beantwoorden.
