 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 02-02-2007 |
 Moeilijkheden rond 'ongerept je huwelijk ingaan' |
Dit was de vraag:
...................
hallo. Ik zit ergens mee en ik wilde het graag even delen. De laatste tijd denk ik heel veel aan sex. Maar dan ook heel veel aan sex. te veel eigenlijk. ik heb een belofte afgelegd ( ware liefde wacht) dat ik met sex zou wachten tot het huwelijk. ik heb het hier moeilijk mee, maar ik wil deze belofte houden omdat ik hem naar God toe heb gemaakt, maar ik denk gewoon superveel aan dat ik moet wachten tot huwelijk zeg maar,
ik bedoel ik ga geen belofte met God breken!maar ik denk er gewoon veel te veel aan en wil dit helemaal niet! Dit houd me namelijk ook weg van God en ik weet dat ik het moet veranderen, maar het lukt voor geen ene meter! Ik voel me hier echt *&#$%^ onder. Soms bid ik tot God of Hij me wil helpen, en dan lukt gaat het een paar dagen goed en dan gaat het weer verkeerd. Ik durf God bijna helemaal niet meer te vragen omdat ik toch weer ga falen ik wil graag advies!!!
.....................
En hier komt een antwoord;
..................
Door een gelofte te doen- voor je gevoel- heb je jezelf in een moeilijke positie gebracht. Iedereen weet, dat je moet houden, wat je uitdrukkelijk aan God beloofd hebt, al geeft Numeri 30 v 5 wel een mogelijkheid om hiervan dispensatie te krijgen. Wanneer namelijk een jong, nog thuis wonend meisje een dergelijke 'gelofte' doet, dan kan haar vader die gelofte ontbinden.
En soms denk ik, dat die gelofte van jou aan deze tekst kan worden gerelateerd. Immeers: nergens is sprake van een meisje, met wie je verkering hebt. Meestal immers wordt een dergelijke gelofte door een 'vaste verkering' hebbend stelletje gedaan in een feestelijk samenzijn, waar meerderen aanwezig zijn, gedachtig aan psalm 22 v 26:
"Mijn geloften los ik in bij wie u vrezen".
En van al die dingen vind ik bij jou....niets.
Laatst vroeg een jongen van 16 mij om raad. Als 13-jarige had hij aan de Heer beloofd:
"Heer...nooit van mijn leven zal ik meer lezen in het voetbaltijdschrift 'Hard gras'".
En...hij had later die belofte verbroken.
Ik heb hem gewezen op Numeri 30 v 5.
Opgelucht ging hij heen.
(Uiteraard neem ik ten aanzien van bovengenoemde periodiek geen standpunt in)
Was ook jíj niet te jong toen je deze zware gelofte deed ?
Maar natuurlijk is het wél weer zo dat ongerept blijven tot je huwelijksdag een groot goed is. Overigens heb ik wel 'gerepten' gekend, die zich bekeerden tot de Heer en die later toch het idee hadden, door hem, die alle dingen nieuw maakt, ongerept het huwelijk in te gaan.
(Hiermee bedoel ik natuurlijk niet een vrijbrief te geven in deze geest:
"doe maar....later bekeer je je en alles is weer kits").
Maar wat in feite bij jou gebeurd is, dat is het volgende:
Satan kreeg je, mede door deze gelofte in een vervelende houdgreep en in een gevaarlijke hoek, waar je je bijna niet meer kon bewegen.
Van de sexuele gedachten die elk (jong) mens heeft, maakte de duivel zo een obsessie.
Het eerste wat je te doen staat, is dit: handelen naar het schriftwoord:(Filipp. 4 v 6)
"Wees over niets bezorgd, maar vraag God wat u nodig hebt en dank hem in al uw gebeden".
Dus:
- wes niet langer bezorgd over de uitzichtloze hoek, waarin je jezelf hebt gemanoeuvreerd, maar leer vertrouwen op God, die alles weet en alles kan en overal raad voor weet te schaffen
- wat je nodig hebt is rust op het sexuele front, zodat je niet langer alles nog eens extra erg maakt met de gedachte:
"Maar ik heb God ANDERS beloofd".
- En dan: dank God voor de uitredding die hij geeft, nog vóor hij die oplossingen meterdaad geeft,
Marcus 11 v 24:
"Daarom zeg ik (Jezus) jullie:
' alles waarom jullie bidden en vragen, geloof dat je het al ONTVANGEN hebt....en je zúlt het krijgen' " .
En dán is het tijd voor een hartig woordje net de duivel, maar houd het kort, geen discussie...!!!
"Satan...laat me los...want ik hoor bij Jezus".
Ga zo eens te veld. Bied weerstand aan de duivel en hij zal van je wegvluchten, (Jacobus 4 v 7)
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
