 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 17-04-2007 |
 |
Hierbij de vraag;
Graag had ik nog es wat in het hoenderhok gegooid:
Wat is volgens jullie "het geweten".
Is dit belangrijk voor een christen.
Bent u zich bewust dat je een geweten hebt?
Zou het en werktuig zijn van God?
Tot straks ,beste forumezen....
Mijn antwoord:
Toen de vrouw, later van 'manninne' vernoemd tot 'Eva', van die vrucht at, raakte de mens los van God.
Maar ergens in die 'ontkoppelde mens' bleef een 'zeer' plekje, dat herinnerde aan 'paradise lost'.....een plekje, dat bléef spreken, wanneer de mens zich al te ver van God wilde verwijderen.
Er waren mensen, die dat geweten zó lastig vonden, dat zij het maar helemaal buiten gebruik stelden.
1 Timotheí«s 4 v 2 schrijft:
"Er zijn huichelachtige leugensprekers, die hun eigen geweten hebben dichtgeschroeid...".
Ja....dan maak je het echt wel onbruikbaar. Eén keer gaat het toch weer open, bij het grote oordeel van Matth 25, maar dan is het te laat.
Maar Romeinen 2 v 15 spreekt over diverse heidenen, die een nog goed werkend geweten hebben,dat als volgt handelt:
"Er zíjn heidenen, die de wet niet hebben en toch de wet van nature naleven.....hun geweten bevestigt hen daarin...(doordat het waarschuwt wanneer het verkeerd gaat en een rustig gevoel geeft, wanneer het goed gaat)".
Over deze moeilijke tekst had ik op 'VhG' een uitvoerige gedachtewiseling met Autumn; lees die eens door.
Van de rest van de 'natuurlijke Godskennis', in het geweten bewaard, zíjn er dus mensen, die daar gretig gebruik van maken inplaats van het 'onklaar te maken'.
Het is mogelijk om dat geweten níet te zuiveren van 'heidense insluipsels'. Want 1 Korinthií«rs 8 v 7 schrijft over:
"...mensen met een zwak geweten, dat bezwaard wordt doordat ze nog niet los zijn van gedachten over afgoden..."
Het is echter ook mogelijk om een 'volkomen zuiver geweten te hebben'.
Paulus getuigt tijdens een rechtzitting; (Handelingen 23 v 1):
"Broeders....ik heb een volstrekt zuiver geweten".
Hoe kwám Paulus aan zo'n zuiver geweten. Het geweten was bij hem niet meer een 'restfactor' van iets lieflijks. Nee.....door bekering, wedergeboorte en doop in de Heilige Geest was het weer verbonden geraakt aan God. De breuk , in het paradijs geslagen was geheeld, doordat Paulus tot de volledige erkentenis was gekomen, dat Christus op Golgotha de beker met alle zonden van alle mensen van alle tijden totaal en totaal had leeggedronken....dat ook zijn eigen loodzware druppel was weggedronken in dat vreselijke gevecht van Getsemané tot Golgotha.
En....hij was verder gegaan in het verkennen van wat die zoendood van Christus ten diepste betekende: onder andere dat de Heilige Geest je nu verder volledig terzijde wilde staan.
Aimé....laten wij het hierbij even laten. Kom op 'Vraag het Ger' voor verder gesprek.
Aimé... betekent: 'Geliefde'. Nu ja; dat weet jij ook wel. Wat zou het echter heerlijk zijn, wanneer je ten volle een 'beminde van de Heer' zou kunnen worden.
Maar je weet, wat daarvoor nodig is....met je diepste wezen Jezus als God en mens kunnen zien.
Geve de Heer je die genade.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
