 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 02-11-2007 |
 Reïncarnatie |
Vraag;
Zou reïncanatie niet een rechtvaardigheid van God kunnen zijn jegens die mensen, die nooit van hem, laat staan van Jezus, hebben kunnen horen en die dus eigenlijk 'onverdiend' naar de hel moeten.
Dan zouden zij in een volgend leven een herkansing kunnen krijgen.
Antwoord:
Leuk bedacht dat er eigenlijk zo'n 'regeling' zou moeten zijn.
Maar:
- wat hier wordt voorgesteld, is onmogelijk. De bijbel spreekt niet over reïncarnatie, zegt zelfs in Prediker 11 v 3:
"Naar welke kant een boom ook valt, naar het noorden of zuiden, hij blijft liggen op de plaats waar hij valt".
En toen de bomen van 'de rijke man' en 'de arme Lazarus' vielen, bleven zij voor eeuwig op de plaats, waarheen ze gevallen waren. De rijke man kon het 'nog niet eens overdoen'.(Lukas 16)
Maar de Heer heeft een andere 'regeling getroffen':
Allereerst staat er in Romeinen 1 v 19 en 20:
" Wat een mens over God kan weten is hun bekend omdat God het aan hen kenbaar heeft gemaakt.
Zijn onzichtbare eigenschappen zijn vanaf de schepping van de wereld zichtbaar in zijn werken, zijn eeuwige kracht en goddelijkheid zijn voor het verstand waarneembaar. Er is niets waardoor zij te verontschuldigen zijn".
Alle mensen, die ooit geleefd hebben, leven of zullen leven, zullen uit de schepping weten, dat er niet zomaar een 'iets' is, maar een 'Iemand'.
Maar wanneer zo de gehele mensheid tot doelgroep is gemaakt en niemand zich kan beroepen op:
"Ik heb het niet geweten", is er ook nog Romeinen 2 v 14 en volgende:
"Wanneer namelijk heidenen , die de wet niet hebben, de wet van nature naleven, dan zijn ze zichzelf tot wet, ook al hebben ze hem niet.
Ze bewijzen door hun daden, dat wat de wet eist in hun hart geschreven staat; en hun geweten bevestigt dit, omdat ze zichzelf met hun gedachten beschuldigen of vrijpleiten. Dit alles zal blijken op de dag waarop volgens het evangelie, (Matth 25), dat ik verkondig , God door Jezus Christus oordeelt over wat er in ieder mens verborgen is".
Dit houdt dus in dat God alle mensen, die ooit, waar dan ook, (al was het in het huidige Oezbekistan in de vijfde eeuw voor Christus), geleefd hebben, verantwoordelijk houdt en aan hen de minimale gegevens heeft verstrekt over zijn scheppingsmacht.
En voor allen heeft hij de mogelijkheid tot redding gegeven, wanneer zij naar het beginsel, dat in hun hart was, "ja" zeiden tegen God.
Er zijn niet meerdere levens mogelijk of nodig. In dit leven kunnen alle mensen behouden worden, wanneer zij naar de mate van hun inzicht God liefhebben en daardoor een goed werkend geweten hebben.
Deze mensen zullen, de Heer Jezus in zijn glorie ziende, Matth 25, weten, dat hij het was, op wien zij ongeweten hun hoop hadden gevestigd.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
