 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 25-05-2009 |
 Eens bekeerd...altijd bekeerd ?? |
Dag Niem,
Jij poneert als stelling:
"Eens gered....altijd gered".
Maar lees nu eens Hebr 6 v 4-6:
"Want....;
- wie ooit door het licht beschenen is,
- geproefd heeft van de hemelse gave
- deel gekregen heeft aan de Heilige Geest
- wie het weldadig woord van God
- ....en de kracht van de komende wereld ervaren heeft
...en vervolgens afvallig is geworden,
kan onmogelijk een tweede maal worden bekeerd,
omdat zo iemand:
- voor zichzelf de Zoon van God opnieuw kruisigt
- ...en aan bespotting blootstelt".
Het is nogal wat , wat hier wordt genoemd:
Het gaat hier maar niet over iemand, die ooit door het licht van het evangelie beschenen is.
Nee, hij heeft deel gekregen aan de doop met de Heilige Geest.
Hij heeft de gaven doorproefd van 'kennis' en 'wijsheid' en 'onderscheiden van geesten'.
Kortom...hij is heel diep doorgedrongen in de heerlijkkheden van God.
En toch valt hij daarna af.
Wat moet men aan zo iemand nog voor woord van bekering brengen. Hij wéet alles al, zegt bij elke bekeringspoging neerbuigend:
"Ach; dat heb ik allemaal meegemaakt. Ik heb dat allemaal ervaren. En jij gaat diezelfde weg als ik. Eerst enthousiast, werkelijk 'het menend'. En daarna: dat vrieskoude weten, waarmee je op een dag opstaat:
'Ik ben erdoor. Ik schud dit van mij af' ".
Zulke gesprekken worden ook híer, op ons eigen HQ gevoerd.
Voor zulke mensen blijft inderdaad geen woord van bekering over. Zij weten alles heel goed. Zij verwerpen Jezus en zijn offer, net zoals het volk Israel, dat ook de woorden Gods gehoord en de tekenen en wonderen gezien had, Jezus niet aanvaardde.
Zulk afvalligen zeggen in feite ook:
"Weg met hem".
Door hun levenswandel maken zij Jezus tot een bespotting , evenals Israel hem eenamaal verachtte en een smadelijke kruisdood deed sterven.
Zij moeten ZELF berouw krijgen en zich bekeren. Zij wéten de weg om als de verloren zoon weer naar huis te gaan.
Nee Niem....het ís niet zo, dat wanneer iemand eenmaal gered is, hij automatisch altijd behouden blijft. Er is volharding nodig om te bewaren wat men heeft en om te verkrijgen hetgeen verder nog beloofd is. Men moet blijven in de woorden van God.
Trouwens Niem; een vlugge rondgang over HQ leert je toch ook, dat vurige getuigen van vroeger hun codenaam veranderden en felle bestrijders werden. En ongetwijfeld weet je (zoals wij allen) voorbeelden te noemen van 'vrienden in het geloof', die nu zeggen:
"Nee....het zegt mij niets meer".
Wanneer je dezulken nog eens ontmoet, is het goed om toch nog eens een poging te doen om hun de heerlijkheden van het geloof in God voor ogen te stellen.
Maar als zij belérend zeggen:
"Leuk, dat je het probeert.....maar ik heb dat station nu echt achter mij gelaten",
dan kun je beter voor hen gaan bidden, dat hij, die ons allen zo liefheeft, berouw en terugkeer in hun eigen hart bewerkt.
En draag er zelf zorg voor, dat je geen 'backslider' wordt....iemand, die er 'steeds minder aan doet'.
Lees je bijbel, bid elke dag...
opdat je groeien mag.
En zoek ook het contact met medegelovigen, ...doe al de dingen, die ik je hier aanraad en die ook andere gelovigen je aanraden.
Houd vast wat je hebt.
En denk niet, dat mensen, die maar betrekkelijk weinig gehoord hebben van 'de blijde boodschap' en die het er 'al gauw bij lieten zitten', gemakkelijker terugkeren. 'Even de klok horen luiden, maar niet weten, waar de klepel hangt', en dan schouderophalend zeggen:
"Och...nu maar weer eens een ander liedje",
ontneemt aan een nieuwe bekeringsboodschap al veel van zijn 'verrassende frisheid'.
Ik heb echt mensen horen beweren uit volle overtuiging, het 'volgen van Jezus' aanbevelende:
"Kom ga met ons en doe als wij".
En ik heb gehoord, hoe ze later alle mogelijke dingen buiten en tegen God aanprezen en wéer riepen:
"Kom ...ga met ons en doe als wij".
Wees waakzaam.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
