 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 12-01-2008 |
 Mijn ouders en ik accorderen niet |
Dag Deidre,
Je negende vraag:
"Hoe maak ik er nu eens een eind aan, dat mijn ouders zo lelijk tegen mij doen en mij van alles de schuld geven".
Deidre; het antwoord op die vraag houdt heel nauw verband met de vorige vraag en het vorige antwoord.
Als je de dingen gaat doen, waarover ik je in mijn vorige posting berichtte, dan word je onderhand 'het zonnetje in huis'.
Stel toch, dat je moeder bij jouw afwezigheid op je kamer komt en die helemaal tot in de puntjes opgeruimd vindt. De lakens keurig ingestopt, dekbed en dekbedovertrek rimpelloos. Geen slingerende kleren.
Wanneer je thuiskomt uit school, verbergt ze haar blijde verrassing misschien onder een:
"Je geweten ging zeker knagen hí¨, dat je kamer er zo goed uitzag".
Dan even opletten Deidre, niet zeggen:
"Ma....mijn geloof in Onze Heer Jezus Christus maakt alle dingen bij mij nieuw!".
Dan 'zit de kat weer boven in de gordijnen'".
Maar gewoon neutraal:
"Och ma; ik groei ook een beetje groter. Dan krijg je daar vanzelf zin in".
(Word nu niet kwaad, wanneer je altijd al een vlekkeloos opgeruimde kamer hébt. 't Is maar een voorbeeld. En misschien - ik heb elke dag veertig meelezenden- rent er nu ergens een jongen naar boven om eindelijk eens orde te scheppen).
Maar goed; overal zijn bijbelteksten voor. En samen zoeken wij weer eens een pronkjuweel op in 'Spreuken':
In 16 v 7 lezen wij:
"Als iemands wegen den HERE behagen, doet Hij zelfs diens vijanden vrede met hem maken".
Natuurlijk Deidre, moet je dat nu ook weer niet te absoluut zien. Met de duivel is nooit vrede te sluiten. Hij is gewoon 'anders'. Hij heeft dat niet in zijn bagage.
En je ouders zijn ook geen 'vijanden', alleen soms wat onbegrijpend. 't Is me ook wat....een dochter, die bezig is Christin te worden, 'iets wat in de hele familie niet voorkomt'.
Maar goed; je begrijpt de algemene strekking. Als jij doet, zoals ik je de vorige keer heb aangeraden, wordt het beslist zo, dat je ouders op de duur zeggen:
"'t Is toch eigenlijk een harstikke aardige meid. Nu zij niet meer met zo'n metaalachtige, harde stem allerlei dingen beweert, maar is, zoals ze nu is....ach laten we zuinig zijn met toch eigenlijk een lieverd. En dat ze bij 'dat geloof' is...; laten wij het uitzitten; er komt wel een bui tegenin. En voor het moment doet het haar toch geen kwaad, maar eerder goed. Heel typisch eigenlijk. Echt iets om even over na te denken".
Deidre; er zijn natuurlijk heel grimmige en volstrekt juiste gedachtengangen: de duivel bestraffen, die je ouders zo moeilijk tegen je maakt. Maar grijp nu niet te gauw naar dat middel.
Het is inderdaad zó:
"Wij hebben niet de strijd te voeren tegen vlees en bloed, (je ouders), maar tegen de boze geesten in de hemelse gewesten", (Ef 6 v 12).
Maar zie nu eerst eens, hoe ver je komt met de eenvoudige middelen van een 'zachtmoedige geest, die kostbaar is in het oog van God', ( 1 Petrus 3 v 4).
Deidre....het gaat je door Gods genade allemaal gelukken.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
