 |
|
|
| gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
| 02-02-2008 |
 Wanneer je begint te twijfelen over het geloof, ben je dan opeens alle 'winst' weer kwijt |
Dag Deidre,
Je vraagt mij of een periode van twijfel en innerlijke onzekerheid over je geloof funest is in dier voege, dat je op die manier alles weer verspeelt.
En om jezelf te troosten, haal je dan deze tekst aan, die je vagelijk door de geest speelt:
" ...indiens wij ontrouw zijn, Hij blijft getrouw, want zichzelf verloochenen kan Hij niet..."( 2 Tim 2 v 13)
Deidre....deze tekst kan je niet dienen in deze situatie: de bedoeling ervan is:
"Wanneer wij ontrouw worden aan de Here...zodat het met ons zo gesteld wordt,dat wij weigeren met Christus te lijden, dan geldt voor ons: dan zul je ook niet delen in zijn heerlijkheid......
En wanneer wij zó ontrouw worden, dan kan je niet zeggen:
"Wij worden ontrouw....en de Here wordt ons dus ook ontrouw".
Nee...van de Heer God kun je nooit zeggen, dat Hij ontrouw wordt. Hij blijft getrouw, maar in dit geval aan zijn bedréigingen.
De Heer heeft namelijk duidelijk gezegd:
"Jullie zingen zo graag in jullie samenkomsten:
'Met Christus door lijden tot heerlijkheid'"
(Dat was in die dagen een zeer bekend lied).
"Maar weet wel, dat wie Christus weigert te volgen, ook niet in zijn heerlijkheid deelt".
En dat blijft.
Maar al kun je aan deze tekst geen vastigheid ontlenen; er zijn genoeg plaatsen in 'het goede boek', waaruit je kunt leren, dat vele kinderen van God hun tijden hadden, dat zij het heel moeilijk hadden met hun geloof in God.
Jeremia had een moeilijke boodschap namens de Heer te brengen, een boodschap,die veel weerstand opriep en soms steigerde hij zo tegen de impopulariteit, die dat voor hem meebracht, dat dit protesteren aanwijsbaar zondig was. In 18 v 21-23 wordt het hem allemaal teveel. De mensen staan hem zo tegen, dat hij hier een heleboel lelijke dingen aan hen toewenst.
En toch krijgt hij de gelegenheid om verder dat hele boek Jeremia vol ter schrijven. En nergens is te lezen, dat de Heer God hem laat vallen.
En ook psalm 73 weet ervan.
Asaf is jaloers op de mensen, die zich helemaal niets van God aantrekken en wie het toch allemaal voor de wind gaat.
En in vers 15 moet hij zichzelf echt even aanpakken:
"Niet zo spreken....niet zo denken...niet afvallig worden". En deze psalm is om zijn diepe menselijkheid zeer bekend geworden en heeft aan vele mensen troost gegeven.
Daarom Deidre; de bijbel is vol plaatsen, waar mensen, die de Heer echt liefhebben, toch soms heel onberaden dingen zeggen. Maar de Heer houdt ze vast. Ten diepste willen ze toch in hun moeilijkste ogenblikken bij God horen. En de Here, die de harten kent, houdt ze vast. Dan blijft Hij trouw aan hen, die Hem in hun diepste wezen trouw willen blijven.
Ga maar dapper door, Deidre.
Daag
Ger
|
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
