|
|
|
gedachtewisseling in vriendschap |
|
|
11-02-2008 |
Alverzoening |
Hallo Saved,
Over het onderwerp van de uitverkiezing had ik op 'Vraag het Ger' net een antwoord gereed aan Ivar. Ik denk dat het ook jou kan dienen, daarom laat ik het híÂer volgen. Je vraag wordt er eigenlijk helemaal door gedekt. Want 'alverzoening' wordt er door uitgesloten.
Daag Ger
Dag Ivar,
Je twaalfde vraag: "Als het waar is dat God ons uitverkiest, wat is er dan nog voor ons te doen"
Nu wij wat verder komen met de vraagbeantwoording, kan ik beginnen te verwijzen naar eerdere antwoorden aan jou.
Eerder heb ik gezegd dat de uitverkiezende roep van God uitgaat over het rond der aarde, dat alle mensen die kunnen horen en dat God in beginsel alle mensen uitkiest.
Maar voor die mensen individueel blijft dan toch deze keus over: Ga je "ja" of "Nee zeggen. Eerder heb ik laten uitkomen, - dat het je eigen verantwoordelijkheid is, wanneer je in feite "nee" zegt. Dat hoeft niet altijd een uitdrukkelijk "Nee" te zijn. Het kan ook als zodanig gelden, wanneer er een volkomen onverschilligheid is ten aanzien van deze Goodelijke roep. - dat het genade van God is, wanneer je "ja" zegt.
Ik wijs nog op 2 Petrus 1 v 10, waar staat: "Span u daarom des te meer in om uw roeping en verkiezing te bevestigen, (waar te maken), broeders en zusters".
Ik denk hier bijvoorbeeld aan het grote schip van Gods genade, dat tracht aan de kade van onze levens af te meren.
God werpt de zware landingstouwen, de 'meertouwen' uit. Aan de kant staan de massieve bolders, waar die touwen omheen dienen te worden geslagen.
De 'Neezegger' zegt: "Wat zal ik slepen met die loodzware trossen. Ik ben niet geí¯nteresserd in dat schip.
De 'jazegger' aarzelt dikwijls. Er zijn al een paar bolders onbereikbaar geworden. maar er zijn er nog méer. En eindelijk lukt het hem om zou touw te pakken, in zijn macht te krijgen en om een bolder te slaan, meerdere malen. Dat vergt inspanning.
Wees geen verkapte 'neezegger', die zo eens even aan die kabel voelt en hem dan weer laat gaan. Nee; het grijpen en om de bolder heen werpen van die kabel, die er toch in iedere geval wel íÂs, vergt inspanning.
Ivar...span je in, Maak het waar, die eerste ontroering en dat eerste enthousiasme van je. Die kabel doet soms je handen pijn. Maar laat niet los!
Je bent zélf tot bekering gekomen. Je hebt zélf gebroken met de ongerechtigheid. Je hebt de morele plicht ...en je wilt ook niet anders...dan met volharding en geduld de verdere beloften, onmetelijk in aantal en heerlijkheid, te verwerven. Ijver naar de geestelijke gaven, oefen je in het onderscheiden van goed en kwaad, voer de geestelijke strijd, strek je uit naar hemelse kennis en wijsheid, druk de voetstappen van Jezus, houd het rechte spoor, jaag naar de volkomenheid. Zó leg je het touw om de bolder.
Daag Ger
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|