Je hebt het moeilijk, en allerlei leeftijdsgenoten zijn te hulp gesneld en hebben goede raad gegeven vanuit hun eigen belevingswereld, die zo vlak bij de jouwe ligt. Zo gáat dat nu eenmaal op dat gezellige HQ van ons.
Zo pittig zeggen als zij kan ik het niet- ik ben 82- maar ik wil iets anders aan jou voorstellen.
Ik wil samen met jou naar de Heer God toe. Want ten diepste denk ik, dat je het moeilijk hebt met jezelf, omdat je God niet voldoende in je zwarigheden betrekt.
Zullen we dan maar: .................. Lieve Heer God,
Hier is Ger weer. Dit keer met 'meisje' bij zich. Ze houdt zichzelf nu even stil. En ik vraag aan U Heer; wilt u in dit leven komen. Ik vraag u niet meer dan 'even een noodverband leggen', zodat zij weet, dat er aan haar gewerkt wordt, nota bene door U zélf. Wilt u dit hart troosten en haar de weg wijzen van 'gelukkig worden en gelukkig maken in de eigen kring'. Mag ik haar nu voor verdere behandeling aan u overdragen, lieve Heer.
O ja; hier is ze zelf om al de dingen tegen u te zeggen, waarvan ík niet weet en die zij nodig vindt om te zeggen...
Dank u Heer, dat u naar haar gaat luisteren". ............... (En nu mag jij alles tegen de Heer zeggen, wat je op je hart hebt).
Luister 'Meisje', wanneer je vindt, dat ik er na dat eerste 'noodverband' weer aan te pas mag komen, wil je mij dan even opzoeken op 'Vraag het Ger'. En weet, dat al die vriendelijk 'te hulp snellers' nu ook weer meegebeden hebben.
