Je schrijft, dat je huwelijk 'een open relatie' is.
Maar uit het vervolg van je brief meen ik op te merken , dat je niet bedoelt te zeggen, dat de term 'open relatie' zou wijzen op een sexuele vrijheid, die jullie elkaar toestaan.
Voor zover ik begrijp, bedoel je met deze term alleen, dat je de mogelijkheid open laat, dat jullie elkaar eventueel loslaten, wanneer je na vele jaren merkt, dat jullie uit elkaar gegroeid zijn.
Maar de bijbel is toch nog strenger. Het Oude en het Nieuwe Testament samenvattende, lijkt mij, dat de bedoeling is: een verbond tussen éen man en éen vrouw, dat in beginsel alleen door de dood kan worden ontbonden.
Een uitzondeing is wanneer een van de partijen overspel heeft gepleegd, want dan heeft hij de huwelijksband al door dat overspel verbroken. Als zulk overspel incidenteel is geweest, berouw is getoond en de kans op herhaling minimaal lijkt, kan naar mijn mening het huwelijk in stand blijven.
1 Korinthe 7 noemt nog een verder reden: als een vrouw zich tot Jezus bekeert van uit het samen met haar man voordien 'niet-Christen'zijn, en de man zegt naar aanleiding van haar veranderde inzichten: "Ik ga weg", dan is echtscheiding voor de vrouw een toegestane zaak.
Maar in jullie geval zou ik maar gewoon volhouden, ook al zou er een gevaar zijn, dat in latere jaren de karakters wat uit elkaar zouden gaan lopen.
Mijn vrouw en ik zijn al 65 jaar getrouwd op 11 april aanstaande. En in al die vele jaren zijn onze persoonlijkheden ook wel eens van elkaar afgedreven. Maar later dreven zij weer naar elkaar toe. We hebben altijd volgehouden en met dankbaarheid zien wij , samen met onze kinderen, naar die feestdag uit.
